Home / โรแมนติก / ดุจกรงเถื่อน / 19.คืนแต่งงานกับความจริงที่หวนคืน (1)

Share

19.คืนแต่งงานกับความจริงที่หวนคืน (1)

Author: rasita_suin
last update Last Updated: 2025-03-12 19:31:27

“อยากให้พี่เมฆมาร่วมงานจัง”

นิชาดาบอกพี่ชายเกี่ยวกับงานแต่งของตัวเอง อีกฝ่ายแสดงความดีใจที่เธอกับธีรดนย์ได้ลงเอยกันแล้วก็อวยพรให้ครองคู่อย่างมีความสุข แต่ชายหนุ่มไม่สะดวกจะมาที่ไร่ หลังจากแต่งตัวเรียบร้อยรอเวลาไปงานเธอจึงโทรหาพี่ชายอีกครั้ง อยากได้กำลังจากเขา

‘พี่ก็เสียดายที่ไปไม่ได้ แต่ไม่สะดวกจริงๆ ตอนนี้พี่ยังไม่อยากให้เจ้านายพี่รู้ว่าหมอกอยู่ไหน’

หญิงสาวจำเรื่องที่พี่ชายอยากให้เธอมาอยู่ที่นี่เพื่อหลีกเลี่ยงเจ้านายของเขาได้ ทั้งไร่นี้ยังมีงานประจำที่เหมาะกับเธอหลังจากต้องออกจากงานมาพักหนึ่ง หากได้ทำงานก็นับว่ามีความมั่นคงขึ้น เธอจึงตกปากรับคำมาสมัครงานที่นี่ แม้จะต้องอยู่ห่างจากพี่ชายครั้งแรกก็ลองมาใช้ชีวิตด้วยตัวเองดูบ้าง

‘ยังไงไอ้ดนย์มันก็รับปากพี่แล้วว่าจะดูแลหมอก ต่อไปนี้หมอกก็ใช้ชีวิตที่นั่นอย่างสบายใจเถอะนะ เรื่องหนี้สินอะไรพวกนั้นก็ไม่ต้องไปคิดถึงมันอีกแล้ว’

“หนี้?”

“หมอก”

เสียงของธีรดนย์ที่แต่งตัวทีหลังเธอดังขึ้น หญิงสาวจึงยังไม่ถามไถ่พี่ชายต่อ เธอหันไปมองชายหนุ่มขณะฟังเสียงของนภณต์

‘ถึงจะต้องแต่งเพราะหนี้ แต่พี่ก็มั่นใจในตัวไอ้ดนย์ มันดีพอสำหรับหมอกแน่นอน’

เหมือนบางอย่างพุ
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Related chapters

  • ดุจกรงเถื่อน   19.คืนแต่งงานกับความจริงที่หวนคืน (2)

    “เชอะ สำออยอะไรอีก”เธอเคยพบเจอเหตุการณ์ไม่ต่างจากนี้จริงๆ หลายสิ่งหลายอย่างค่อยๆ เป็นรูปเป็นร่างทีละนิดละน้อย“หมอกเป็นอะไรเหรอ หรือเหนื่อย ถ้าไม่ค่อยโอเคเรากลับกันเลยก็ได้ ที่นี่ไม่มีอะไรแล้วล่ะ”เสียงทุ้มของสามีกระซิบใกล้ ทว่าเธอกลับได้ยินเสียงเข้มดุแทรกเข้ามาด้วย‘อย่าลืมว่าเธอมาที่นี่เพราะอะไร ลูกหนี้ต้องเชื่อฟังเจ้าหนี้ ฉันจะไม่แต่งกับเธอก็ยังได้ รู้เอาไว้ด้วย...’ประโยคนั้นค่อยๆ เลือนหายไป เป็นเสียงของธีรดนย์ ต่างกันเพียงโทนน้ำเสียง หญิงสาวหันมองใบหน้าคมเข้มมองคนเป็นสามีก็เห็นแววตาของความห่วงใย พลางมือก็เช็ดเหงื่อตรงขมับให้“ฮึ น่ารำคาญ ตบแต่งเอาอกเอาใจกันจนขนาดนี้แล้วยังไม่พอใจอีกเหรอยะ กลับเถอะแม่ภัทร ไม่งั้นฉันคงได้หมั่นไส้คนจนความดันขึ้นนอนไม่หลับ”คุณนายแสงหล้าสะบัดหน้าเดินหนีเช่นเคย ภัทรดาสีหน้าไม่ค่อยดีนัก แต่ก็ยังหันมามองเธอ“ยินดีด้วยนะคะคุณดนย์ คุณหมอก”“ขอบคุณค่ะ”นิชาดาตอบรับตามมารยาทก่อนที่อีกฝ่ายจะตามไปประคองผู้สูงวัย แม้คุณนายแสงหล้ายังแข็งแรงคล่องแคล่วก็ตาม“ไปขึ้นรถเราเถอะ”ธีรดนย์ไม่ได้เดือดเนื้อร้อนใจเท่าใดนักที่ยายของเขาขุ่นเคือง ทั้งยังเป็นห่วงภรรยาสาวมากกว

    Last Updated : 2025-03-12
  • ดุจกรงเถื่อน   20.รสรักอันชอกช้ำ (1)

    นิชาดาปัดป้องรุนแรงขึ้น มือทั้งผลัก จิกข่วน ตบตีริมฝีปากได้รูป แก้มสากกับบ่าหนา ไม่อยากยอมจำนนเช่นที่ชายหนุ่มปรามาศ ทว่าใบหน้าคมเข้มกลับไม่ยอมห่าง ลำคอเธอทั้งแสบร้อนทั้งซ่านสยิวเพราะการจูบไซ้ซอกซอนอันดุดัน แล้วอกอวบหยุ่นข้างหนึ่งก็ถูกรวบเข้าอุ้งปากร้อนเมื่อชุดสวยถูกเลื่อนลงต่อไปกองที่เอว“อื้อ”เธอได้เพียงส่งเสียงคัดค้านในลำคอ มือสองข้างถูกกดลงแนบที่นอนเพราะอีกฝ่ายจับไว้ด้วยความรำคาญ ใบหน้าคมเข้มกับปากอุ่นได้รูปฝังคลุกเคล้าทรวงงามสองข้างได้อย่างอิสระ แรงเม้มและดูดกลืนเต็มปากเต็มคำไม่มีผ่อนปรนร่างอรชรขยับไปมาพยายามต่อต้านแต่กลับอ่อนแรงลงเรื่อยๆ นิชาดาเริ่มหายใจลำบาก แยกไม่ออกว่าตนเองกำลังตกอยู่ในอารมณ์ใด โมโหชายหนุ่มหรือเร่าร้อนไปกับสัมผัสบนหน้าอกตน มือเธอแทบไม่ขยับเมื่อชายหนุ่มปล่อยแล้วลูบผ่านสีข้างต่ำไปหาสะโพกผาย เคล้นขยำจุดไฟเสน่หามาให้ และเมื่อมืออุ่นเคลื่อนเข้ามาด้านในขาเรียวก็ขยับชิดหลบเลี่ยง ทว่าชายหนุ่มก็วนเวียนลูบไล้ให้เธอตัวอ่อนขาอ่อนระทวย“ไงจ๊ะ หมอกจ๋า อยากให้ผัวรักหรือยัง”ธีรดนย์ถามเย้าอย่างเป็นต่อ ดวงตาคมเข้มเงยขึ้นมองคนที่ขบกัดริมฝีปากตัวเองอย่างพยายามสะกดใจแล้วก็ยิ้มม

    Last Updated : 2025-03-13
  • ดุจกรงเถื่อน   20.รสรักอันชอกช้ำ (2)

    “ดูดสิเด็กดี”“นี่แน่ะ”เธอส่งเสียงอู้อี้ประท้วงทั้งยังกัดปลายนิ้วแกร่งแทน อีกฝ่ายรีบดึงออกพร้อมกัดฟันเข่นเขี้ยว“ชอบดุๆ เหรอ ได้เลย เดี๋ยวพี่จัดให้”หลังคำประชดเขาก็ยกร่างอรชรขึ้นมานั่งบนตักตน ดวงหน้าสวยสะบัดไปด้านหลัง ผมยาวสลวยยุ่งเหยิงแทบไม่เป็นทรงหากกลับชวนมองพลางคิดก็ซุกหน้าลงฟัดอกอวบขาวไรเคราสั้นๆ ครูดไปมาพร้อมปากอุ่นดูดกลืนร้อนแรง ทั้งจูบทั้งเม้มไม่ปรานีจนนิชาดารู้สึกราวหน้าอกตนเองเห่อร้อนและสยิวซ่านไม่น้อยเช่นกัน พลางมือหนายังเกาะกุมบีบเคล้นสะโพกผายไปด้วยอย่างไม่ให้โอกาสเธอคลายจากฤทธิ์ปรารถนาสิ่งที่ตนกำลังครอบครองเล่นงานหญิงสาวจนอารมณ์แทบระเบิด ร่างกายตื่นรับอย่างมากมายเรียกร้องให้เธอขยับตามครรลองธรรมชาติ และแม้จะเกร็งไม่ยอมขยับเขยื้อนทว่ากลับถูกบังคับจากมือหนาให้บดเคล้าสะโพกลงไปบนตักแกร่ง ยิ่งดิ้นหนีก็ยิ่งวาบหวามไปทั้งกาย“จะดื้อทำไม ยิ่งขย่มเธอยิ่งมันไม่ใช่หรือไง”ถ้อยคำดิบเถื่อนฟังแล้วยิ่งเหมือนเขาดูถูกเธอ นิชาดายิ่งกัดฟันทำตัวแข็งทื่อธีรดนย์ผ่อนร่างอรชรลงนอน อยากให้บทเรียนกับคนที่ไม่ยอมจำนนต่อบทสวาทของเขา มือหนาจับเอวบางแน่น สะโพกแกร่งเร่งกระชั้นดุเดือด ร่างเล็กที่สัดส่

    Last Updated : 2025-03-13
  • ดุจกรงเถื่อน   21.หน้าที่เมียบำเรอ (1)

    นิชาดารีบเช็ดน้ำตาลุกขึ้นแต่งตัวใหม่และเก็บชุดแต่งงานของตัวเองอย่างเรียบร้อย ไม่ทำตัวฟูมฟายเรียกร้องความยุติธรรมอย่างไร้สาระ เพราะหากเห็นใจกันธีรดนย์คงไม่หลอกเธอ เขาคิดถึงแค่ผลประโยชน์ที่ต้องได้เท่านั้น เมื่อชายหนุ่มออกมาจากห้องน้ำเธอก็เดินสวนเข้าไปเพื่อทำธุระส่วนตัวของตนบ้างทั้งที่พยายามสงบสติอารมณ์ของตัวเองและตั้งใจว่าออกมาแล้วจะเคลียร์กับนิชาดา ทว่าเมื่อเห็นหน้าเชิดเรียบสนิทเมินตนของหญิงสาวแล้วอารมณ์ของธีรดนย์ก็พุ่งปรี๊ด ร่างสูงใหญ่หมุนตัวตามคนที่กำลังจะเข้าห้องน้ำ ผลักประตูไว้ก่อนที่จะปิดลง“เอ๊ะ”“เอ๊ะทำไม ไม่พอใจอะไร”เขาถามกลับอย่างตั้งใจรวนทั้งยังแทรกตัวเข้าไปในห้องน้ำหญิงสาวถอยหลังอย่างระวังตัว ถึงอย่างนั้นก็คิดว่ายากจะหลุดรอดไปได้“เข้ามาทำไม”“แล้วทำไมจะเข้าไม่ได้”“คุณดนย์”“อะไรจ๊ะเมียจ๋า เรียกผัว อยากให้อาบน้ำให้ใช่ไหม”พร้อมถามอย่างกวนโมโหชายหนุ่มก็เดินมาหา นิชาดาเองก็ถอยนี้ทั้งที่รู้ว่าธีรดนย์ไม่ปล่อยเธอไปแน่“บ้าน่ะสิ ออกไปนะ”“เป็นเมียอย่าริไล่ผัว”ร่างสูงใหญ่โถมเข้ามาขณะที่เธอถลาก้มลงจะหลบไปด้านหลังเขาซึ่งเป็นประตู แต่แน่นอนว่าไม่รอดจากวงแขนกำยำ“คุณดนย์ปล่อยฉัน”

    Last Updated : 2025-03-14
  • ดุจกรงเถื่อน   21.หน้าที่เมียบำเรอ (2)

    เจ้าของร่างบอบบางหลับสนิทบนเตียงเพราะผ่านพ้นมรสุมอันดุเดือดจากฝีมือของเขา หลังจากธีรดนย์กลับเข้าไปอุ้มนิชาดาออกมาจากห้องน้ำเมื่อผ่านไปครู่ใหญ่ และยังต่ออีกรอบกลางดึกล่วงเข้าวันใหม่ ทำตามคำพูดของตนอย่างไม่ยอมปล่อยคนตัวเล็กให้ได้พักธีรดนย์กวาดมองดวงหน้าสวยหวานที่ซีดเซียวแต่ยังน่ามอง กับเรือนกายอรชรอ้อนแอ้นหากทรวงอกกลับอวบอิ่ม เอวคอดบาง สะโพกผายสวยน่าลูบไล้ ผิวเนียนนุ่มนวลลออน่าซุกไซ้ แล้วดึงผ้าขึ้นมาห่มอย่างปกปิดสายตาตน ไม่อย่างนั้นคงได้ลักหลับเจ้าตัวเข้าให้ชายหนุ่มนอนหงายสอดมือสองข้างรองศีรษะตนพลางครุ่นคิด อยู่ๆ ความคิดเรื่องแต่งงานก็แล่นเข้ามาในหัวเมื่อนิชาดาปรากฏกายขึ้น เป็นผู้หญิงที่เขาให้ความสำคัญเหนือใคร ไม่เคยคิดว่าจะแคร์ใครได้ถึงขนาดนี้ แม้เจ้าตัวเป็นเพียงตัวแทนใช้หนี้ที่พี่ชายหน้าด้านของเธอกล้าต่อรองให้เขาแต่งกับน้องสาวตัวเองทั้งที่ติดหนี้เขามหาศาล แล้วสุดท้ายธีรดนย์ก็กระโจนลงบ่วงของนภนต์หลังเจอหน้าน้องอีกฝ่ายเพียงไม่กี่วัน‘มึงต้องรับปากว่าจะแต่งกับหมอกด้วย’‘กูเป็นเจ้าหนี้นะเว้ย’‘ถือว่ากูขอ กูอยากให้มึงคุ้มครองหมอก คุณเดชจะแตะหมอกไม่ได้ถ้าอยู่กับมึง’‘เพราะมีแค่กูที่ไม่กลั

    Last Updated : 2025-03-14
  • ดุจกรงเถื่อน   22.โมโหหึง (1)

    นิชาดานอนซมเพราะพิษไข้ทั้งวัน แต่เธอก็ตื่นขึ้นมากินอาหารครบสามมื้อ และเดินออกไปกินด้านนอกด้วยตัวเองอย่างไม่ต้องการได้ยินคนตัวโตเอ่ยค่อนแคะ คำดูถูกดูแคลนผลักดันให้หญิงสาวเข้มแข็งขึ้น แม้ว่าจะมึนหัวจนแทบกลืนข้าวไม่ลงทั้งยังรู้สึกอยากอาเจียนออกมาเธอก็ฝืนกิน ทว่าเมื่อเข้าห้องมากลับอาเจียนจนหมดหากก็กินยาแล้วหลับไปทุกครั้งธีรดนย์ยืนกอดอกมองคนตัวเล็กอย่างหนักใจ สี่ทุ่มแล้ว อีกฝ่ายยังนอนเหงื่อท่วมตัวท่าทางดูไม่สบายตัวเลยแม้แต่น้อย“หมอก”เขาเรียกหญิงสาวก็ปรือตาขึ้นเล็กน้อยแต่ก็ปิดลง เหมือนจะรู้สึกตัวแต่ไม่อยากขยับชายหนุ่มหายเข้าไปในห้องน้ำไม่นานก็กลับมาพร้อมกะละมังเล็กใส่น้ำที่ผสมให้อุ่นเล็กน้อย วางที่โต๊ะเล็กใกล้ๆ แล้วก็ไปหาผ้ามาชุบ นั่งลงบนเตียงก่อนจะซับหน้าผากสวย มือหนาไล่ซับเหงื่อเช็ดหน้าตากับลำคอเล็กก่อนจะปลดกระดุมด้านบน“อื้อ”หญิงสาวประท้วง ลืมตาขึ้นทั้งยังปัดมือเขา แต่ธีรดนย์จับมือบางไว้พลางดุ“แค่เช็ดตัวน่า รับรองไม่ปล้ำหรอก”ชายหนุ่มชุบน้ำใหม่แล้วซับผ้าตรงซอกคอกับเนินอกให้เพราะดูเหมือนเหงื่อจะค่อนข้างเยอะ แล้วเปลี่ยนไปเช็ดแขนเรียวทั้งสองข้าง“สภาพแบบนี้ ทำอะไรไปก็ไม่สนุกหรอก”ธีรด

    Last Updated : 2025-03-15
  • ดุจกรงเถื่อน   22.โมโหหึง (2)

    “ได้มาด้วยใช่ไหม”กัญญาแอบตามมากระซิบหลังจากยืนส่งพีรพลที่ยกของมาส่งให้ถึงห้องครัวกลับไปแล้ว“เห็นหน้าเห็นตัวเป็นๆ แล้วยังไม่พออีกเหรอจ๊ะ”“แหม เจอหน้าแป๊บเดียวกับมีคลังภาพอยู่ในโทรศัพท์ นอนดูได้ทั้งวันทั้งคืนมันไม่เหมือนกันนี่นา”นิชาดาที่กำลังเตรียมโอนถ่ายข้อมูลใส่โน้ตบุ๊กเพื่อตัดต่อขำเพื่อนสาวแล้วก็ยักคิ้วให้“เพียบ”“อ๊าย รักหมอกที่สุด”กัญญาโน้มมากอดเธอที่นั่งอยู่พลางโยกตัวไปมา“เดี๋ยวถ่ายจากกล้องใส่โทรศัพท์แล้วจะส่งไลน์ให้”“ขอบใจมากนะจ๊ะ ไม่ต้องรีบก็ได้ ถ่ายงานลงเครื่องก่อน”เจ้าตัวบอกพลางยิ้มแป้น แล้วกลับไปประจำด้านนอกอย่างอารมณ์ดีนิชาดาโอนข้อมูลนานครู่หนึ่ง แล้วแยกภาพของพีรพลย้ายไปใส่โทรศัพท์ของตน ก่อนจะนั่งไล่ดูคลิปทั้งหมดเพื่อที่ตนจะได้มาเขียนบทตาม เนื่องจากเธอทำสตอรี่บอร์ดเพียงคร่าวๆ เพราะในส่วนขั้นตอนต้องอิงจากการทำงานของพีรพลเป็นหลัก แน่นอนว่าเน้นเก็บภาพมุมน่านั่งในร้านกาแฟและรอบๆ รวมถึงภาพระยะไกลที่ถ่ายร้านออกมาให้ดูดีด้วยจัดการงานของตัวเองเรียบร้อยนิชาดาก็เปิดดูภาพของพีรพลที่ถ่ายมาค่อนข้างเยอะ เธอใส่หูฟังชนิดครอบหูขณะดูคลิปโดยยังไม่ได้ถอดออก จึงไม่ทันรู้ตัวว่ามีคนเข้

    Last Updated : 2025-03-15
  • ดุจกรงเถื่อน   23.ฉันมันคนขี้หวง (1)

    “โอ๊ย ฉันเจ็บนะ”ธีรดนย์ฉุดคนตัวเล็กที่เดินอืดอาดเข้าบ้านแล้วรั้งไปทิ้งลงบนโซฟาพลางโยนกระเป๋าอีกฝ่ายไปบนโต๊ะเตี้ยใกล้ๆ“เธอกล้ามากนะหมอกที่พูดว่าชอบคนอื่นต่อหน้าฉันเต็มปากเต็มคำ ทั้งมีรูปมัน ทั้งนั่งหน้ารถคู่กับมัน มีอะไรมากกว่านี้อีกไหม จับมือถือแขน กอดจูบ หรือนอนกับไอ้พีหรือยัง’‘ฉันไม่ชอบให้เมียฉันเป็นตุ๊กตาหน้ารถใคร’พลันประโยคที่ตนจดจำไม่ได้ก็แวบขึ้นมา นิชาดาไม่รู้ว่ายังมีความทรงจำอื่นที่เธอลืมเลือนอยู่อีกหรือไม่ แต่คำพูดดูถูกของชายหนุ่มทำให้เธอเคืองมากกว่ากลับไปคิดเรื่องความทรงจำ“อย่ามากล่าวหาฉันนะ”“ฉันกล่าวหาเหรอ เธอบอกเองว่าชอบไอ้พีไม่ใช่หรือไง”“ถึงอย่างนั้นฉันก็ไม่มีวันทำเรื่องน่าเกลียดอย่างที่คุณคิด นอกจากหลุดพ้นจากคุณไปได้”ร่างสูงใหญ่โถมลงมาทับเธอทั้งตัวเมื่อเอ่ยจบ มือบางถูกกดลงข้างตัวแนบโซฟา“ฝันไปเถอะ พี่เธอยกเธอให้ฉันแทนใช้หนี้คืน เธอต้องอยู่กับฉันตลอดไป”“คุณมีผู้หญิงตั้งมากมาย แต่ละคนคงเด็ดดวงทั้งนั้น ฉันไม่มีทางเทียบติดอยู่แล้ว ยังไงคุณก็ต้องเบื่อฉันสักวัน”นิชาดาสวนขึ้นอย่างเชื่อมั่นในนิสัยของอีกฝ่าย“เสียใจ ฉันมันคนขี้หวง อย่าหวังว่าเธอจะหลุดพ้นไปจากฉันได้”จบปร

    Last Updated : 2025-03-17

Latest chapter

  • ดุจกรงเถื่อน   34.คุณสามีอ้อนรัก (ตอนพิเศษ) (3)

    ปลายนิ้วแกร่งไล้แผ่วผิวตรงข้างเอวสูงขึ้นมาวนเวียนปลายยอดอกแล้วขยำเบาๆ ทำเอานิชาดาสะดุ้งเฮือกลืมตาขึ้นกลางดึก พร้อมกับที่ริมฝีปากอุ่นพรมไต่จากต้นแขนมายังไหล่มน ซอกคอจนถึงใบหูก่อนกระซิบ“หมอกจ๋า รักกันนะจ๊ะ”“คุณดนย์ นี่บ้านใหญ่นะคะ ลูกก็อยู่ด้วย”เธองัวเงียห้ามเสียงเบาเพราะเกรงจะทำให้ลูกชายตื่นและตนเองก็พึ่งหลับไปไม่นานหลังจากป้อนนมหนูน้อยจึงยังเพลียอยู่ ทั้งนอนไม่ค่อยเต็มอิ่มนักอยู่แล้ว ยังดีที่เวลากลางวันมีคุณนายแสงหล้ากับเหมยช่วยดูลูกพอให้ได้งีบบ้าง“น่านะ รับรองเบ๊าเบา ลูกไม่ตื่นแน่”สามียังกระซิบเสียงทุ้มนุ่ม มือก็เคล้าคลึงทรวงอกที่อวบอัดขึ้นของตนทำเอานิชาดาอกใจสั่นไหวไม่น้อย จะว่าไปตนก็คิดถึงสัมผัสจากชายหนุ่มอยู่เหมือนกัน หากก็ยังกังวล“ได้ด้วยเหรอคะ”“เดี๋ยวทำให้ดู”พร้อมพูดชายหนุ่มก็เชยคางให้เธอหันกลับไปรับจูบนุ่มนวลก่อนจะค่อยเพิ่มแรงจูบเม้มและกัดกลีบปากอิ่มด้านล่างให้เธอเผยอรับลิ้นร้อน นิชาดาขยับตัวพลิกมาโอบรอบลำคอหนาตอบรับจูบลึกซึ้งอย่างไม่ยอมน้อยหน้าร่างสองสองขยับเสียดสีเบาๆ ในสัดส่วนที่แตกต่างหากสอดรับกันอย่างลงตัว ลูกชายตัวน้อยนั้นนอนในเปลสี่เหลี่ยมไม่ต้องเกรงว่าแรงเคลื่อ

  • ดุจกรงเถื่อน   34.คุณสามีอ้อนรัก (ตอนพิเศษ) (2)

    “คุณดนย์คะ”กลางดึกคืนหนึ่งหลังจากมาพักโรงแรมได้สองวันนิชาดาก็รู้สึกปวดท้องแล้วเหมือนมีบางอย่างไหลออกมา หญิงสาวพึมพำเรียก ชายหนุ่ม เพียงแตะแขนอีกฝ่ายก็รู้สึกตัวแล้วขยับนั่งเปิดโคมไฟทันที“เจ็บท้องเหรอหมอก”“ค่ะ...น่าจะน้ำเดินแล้ว”เธอพูดจนแทบไม่มีเสียงเพราะเจ็บ“งั้นหมอกอยู่นิ่งๆ ก่อนนะ แป๊บเดียว”ร่างสูงใหญ่รีบลุกขึ้นใส่เสื้อโดยเร็วแล้วคว้ากระเป๋าที่เตรียมเอาไว้ก่อนมาประคองร่างที่อุ้ยอ้ายขึ้นของภรรยา“เดินพอไหวไหม”“ค่ะ”นิชาดายังพอไหวจึงกัดฟันค่อยๆ เดินไปพร้อมกับที่ชายหนุ่มพยุง ธีรดนย์ตั้งใจเลือกห้องพักใกล้ลิฟต์จึงไม่ต้องเดินไกลมากหญิงสาวนอนรอเพื่อให้ปากมดลูกเปิดและปวดท้องมากขึ้นเรื่อยๆ โดยมีสามีอยู่ข้างๆ เป็นทั้งคนปลอบใจให้กำลังใจและที่ระบายของตนเพราะบ่อยครั้งที่เธอมักจะจิกเล็บลงบนหลังมือหนาที่กุมมือตนไว้“อื้อ เจ็บจังค่ะ”ยิ่งเห็นดวงหน้าสวยซีดเผือด เหงื่อผุดพราย ทรมานด้วยความเจ็บปวดชายหนุ่มก็ทุรนทุรายตาม เพราะหญิงสาวนอนอยู่แบบนี้มาสามชั่วโมงแล้ว ก้มลงไปจูบหน้าผากมนเช็ดเหงื่อให้ก่อนจะกระซิบ“ฉันจะตามพยาบาลอีกรอบนะ”นิชาดาปล่อยให้ชายหนุ่มไปโดยไม่แย้ง เธอรู้สึกทนไม่ไหวแล้วจริงๆ ไม่น

  • ดุจกรงเถื่อน   34.คุณสามีอ้อนรัก (ตอนพิเศษ) (1)

    ไร่ชาดิฐวัฒน์ได้รับความสนใจจากนักท่องเที่ยวที่ต้องการสัมผัสอากาศบริสุทธิ์แห่งขุนเขา นอนในบ้านท่ามกลางไร่ชาเขียวชอุ่ม มองเห็นเมฆลอยต่ำปกคลุมยอดเขา การเก็บชาก็ได้รับความนิยม มีคนจองคิวเต็มจำนวนในทุกวันนิชาดาที่ออกมาเก็บภาพบรรยากาศวันหยุดเพื่อโพสต์ในเว็บและโซเชียลต่างๆ ของไร่ยืนมองผู้คนที่มีความสุขกับการได้มาไร่นี้อย่างภูมิใจ ตอนนี้นอกจากเพจแล้วเธอเปิดแอคเคาต์โซเชียลของไร่เพิ่มขึ้นจนครบถ้วน เพราะโลกออนไลน์เป็นสิ่งที่ใช้ในการประชาสัมพันธ์ได้อย่างมีประสิทธิภาพที่สุดในยุคสมัยนี้“ชอบไหมเจ้า”ส้มที่เป็นคนถ่ายภาพให้เธอเปิดกล้องให้ดู ขณะที่นิชาดามากับมธุรินซึ่งยืนเป็นเพื่อนและคอยดูแลเธอที่ท้องแก่ใกล้คลอด ความจริงธีรดนย์ไม่อยากให้หญิงสาวมาทำงานแต่นิชาดาไม่อยากอยู่เฉยๆ การได้ขยับตัวเดินไปเดินมาจะช่วยให้เธอคลอดธรรมชาติได้ง่ายขึ้น หากก็ต้องดูว่าเด็กกลับหัวด้วยหรือไม่เหมือนกัน“อืม ชอบจ้ะ ไปเก็บภาพมุมโน้น ให้เห็นคาเฟ่กับร้านอาหารด้วยนะจ๊ะ”“เจ้า”“พี่ไปกับส้มเองก็ได้ หมอกเข้าไปนั่งพักในคาเฟ่ดีกว่า”มธุรินเอ่ยปากเพราะดูท่าเหมือนภรรยาเจ้าของไร่จะเดินไปอีกไกลกับส้ม“ถ้าอย่างนั้นฝากพี่รินด้วยนะคะ แล้ว

  • ดุจกรงเถื่อน   33.กรงเถื่อนแปรเป็นกรงรัก (2)

    “พอใจหรือยังเมียจ๋า”“อะไรคะ”“ก็รู้แล้วว่าฉันไม่ได้พลาดพลั้งเสียท่าคุณภัทร ฉันเป็นของหมอกคนเดียวมาตั้งแต่จดทะเบียนแล้วไงล่ะ”พร้อมกับถามใบหน้าคมเข้มก็ขยับมาชิด หน้าผากจรดแนบหน้าผากเธอ ส่งสายตาออดอ้อนก่อนจะดันตัวเธอให้ค่อยๆ ถอยไปชิดเตียง แต่เขาทิ้งตัวเองลงหงายหลังแล้วรั้งเธอให้นอนลงไปบนร่างแกร่งนิชาดายิ้มหวาน ไม่ได้ฝืนตัวเพราะตัวเองก็ไม่ได้ขุ่นเคืองอะไร เพียงแค่สงสัยเพราะธีรดนย์ไม่ได้กลับบ้านดึกนัก ยกเว้นช่วงก่อนจัดงานแต่ง“พอใจค่ะ”เธอตอบเสียงเบาชายหนุ่มก็ยิ้มมุมปาก“ผัวเป็นคนดี ไม่วอกแวก รักเมียคนเดียว เมียไม่ให้รางวัลหน่อยเหรอจ๊ะ”คนใต้ร่างอ้อนเสียงทุ้ม แววในดวงตาคู่คมเข้มนั้นหวานฉ่ำจนนิชาดารู้สึกว่าหัวใจตนกำลังละลายไปกับความหวานที่ส่งมาให้“อืม”ปลายนิ้วเรียวไล้วนเหนืออกกว้างพลางทำท่าทีราวครุ่นคิด“อยากได้รางวัลเล็กหรือรางวัลใหญ่คะ”“ชุดใหญ่สิจ๊ะเมียจ๋า”นิชาดาไม่ตอบรับทว่ามือบางเปลี่ยนเป็นลูบแผงอกหนาของคนไม่ใส่เสื้อ แล้วเห็นชายหนุ่มสูดหายใจลึก ยิ่งมือเธอลากลงต่ำ อีกฝ่ายก็ถึงกับกลืนน้ำลายมือนุ่มไม่ได้ต่ำลงไปอย่างที่เขาคาดหวังหากไล้แผ่วเพียงตรงช่วงเอว แต่ชายหนุ่มก็พอใจเพราะร่างหอ

  • ดุจกรงเถื่อน   33.กรงเถื่อนแปรเป็นกรงรัก (1)

    ร่างอรชรออกมายืนหน้าระเบียง มองพระจันทร์ดวงโตผ่านแมกไม้แล้วก็เอาโทรศัพท์ถ่ายก่อนจะอัปโซเชียล ก็มีคนทักและพิมพ์คอมเม้นต์ว่าคิดถึงหลายคน ปกตินิชาดาอัปเดตบ่อยทว่านับแต่มาอยู่ที่นี่ก็ห่างหายเพราะปัญหาต่างๆ ที่รบกวนจิตใจและทุ่มเทความตั้งใจกับงานใหม่ของตน ทั้งยังไม่ได้ตัดวิดีโอที่ถ่ายขณะเดินทางมาไร่ดิฐวัฒน์ด้วย ช่องของเธอพร้อมโซเชียลหยุดเคลื่อนไหวมาสามเดือนแล้ว มานึกขึ้นได้ในตอนนี้ คิดว่าน่าจะพอมีเวลาทำงานตัวเองในวันหยุดได้ เพราะตอนนี้งานในไร่ลงตัวและมีกำหนดปล่อยคลิป Vlog เดือนละครั้ง“จะว่าไป เราไม่เคยชมจันทร์ด้วยกันเลยนะ ออกมาก็น่าจะรอฉันก่อน”เสียงเข้มดังขึ้นและผ้าคลุมที่มาพร้อมการโอบกอดจากด้านหลัง ธีรดนย์คุยงานกับวัชพลนิชาดาก็แวบไปอาบน้ำก่อนแล้วจำได้ว่าเป็นคืนพระจันทร์เต็มดวงซึ่งตนเองยังไม่เคยได้มองดูอย่างจริงจังว่าจะสวยดวงโตแค่ไหน ทั้งยังมีเรื่องให้คิดอยากให้ธรรมชาติยามค่ำคืนช่วยบำบัดความตึงเครียด จึงออกมาหน้าระเบียงในตอนชายหนุ่มอาบน้ำธีรดนย์วางคางบนบ่าเธอ กรุ่นกลิ่นครีมอาบน้ำอบอวลพร้อมไออุ่นจากร่างสูงใหญ่โอบล้อมทำให้หญิงสาวเอนอิงอีกฝ่ายราวต้องการความอบอุ่น“ก็เพราะเอะอะคุณดนย์ก็อุ้มเ

  • ดุจกรงเถื่อน   32.ผู้อยู่เบื้องหลังอุบัติเหตุ (2)

    “ฉันเปล่า....”ภัทรดาส่ายหน้าพลางถอยหลังเสียงสั่นมากขึ้น“กลัวทุกคนจะรู้ว่าคุณมาถึงไร่หลังฉันเกิดอุบัติเหตุใช่ไหมคะ”นิชาดาจะไม่ไล่บี้อีกฝ่ายเลยหากเจ้าตัวไม่บอกว่าเธอใส่ร้าย“เธอเกิดเรื่องเมื่อไรฉันก็ไม่รู้ ฉันแค่มาทำงาน ไม่รู้อะไรทั้งนั้น”“ไม่เป็นไร ดูกล้องก่อนแล้วค่อยว่ากัน เพราะผมจำเวลาที่หมอกเกิดเรื่องได้ ถ้าคุณไม่รู้อะไรจริงก็รอให้การณ์กับตำรวจ”“คุณดนย์”คนที่หน้าซีดอยู่แล้วยิ่งตาโต พึมพำพลางถอยหลังช้าๆ“ภัทรไม่ได้ทำนะคะคุณดนย์ ไม่ใช่ภัทรนะ เมียคุณใส่ร้ายภัทร”“ถ้าไม่ได้ทำคุณก็ไม่ต้องกลัวอะไร ไม่ต้องห่วงไปหรอก ตำรวจก็แค่สอบถามเท่านั้น”ยิ่งธีรดนย์เอ่ยถึงตำรวจซ้ำอีกภัทรดายิ่งหวาดกลัวมากขึ้น หญิงสาวรีบหันหลังจะกลับไปขึ้นรถ“ไม่ ภัทรไม่ผิด ภัทรไม่ได้ทำอะไร อย่ามายุ่งกับภัทร”ภัทรดาเหมือนสติหลุดขยับพรวดออกไปราวต้องการหนี ขณะนั้นมีรถคันหนึ่งขึ้นเนินมา ซึ่งก่อนหน้านี้แต่ละคนก็ไม่ทันได้สังเกตสิ่งอื่นเช่นกันเพราะรถของภัทรดาจอดบังทางที่จะเห็นได้ และต่างก็กำลังสนใจเรื่องราวที่เกิดขึ้น แต่พอเห็นรถทั้งหมดก็ตะโกนรั้ง“คุณภัทร!”“กรี๊ดดด!”เอี๊ยด!!เสียงรถเบรกดังขึ้นอีกครั้ง ทว่าภัทรดาก็ถูกเ

  • ดุจกรงเถื่อน   32.ผู้อยู่เบื้องหลังอุบัติเหตุ (1)

    “จะฆ่าหมอกหรือไง!”เสียงของธีรดนย์ดังสนั่นไร่ชา ยังดีแถบนี้เป็นจุดที่ยังไม่เปิดให้นักท่องเที่ยวเข้ามา จะมีก็เพียงคนทำงานอยู่ทางด้านโฮมสเตย์นิชาดารีบหันไปทางรถกระบะคันนั้นทันใด เธอยังใจสั่นและขาสั่นอยู่เลย หากไม่มีสามีประคองให้ลุกขึ้นคงยืนไม่ไหว แต่เมื่อได้รู้ว่าเจ้าของรถเป็นใครเธอก็อึ้งไปเลยทีเดียวเสียงเปิดปิดประตูรถก่อนร่างโปร่งของภัทรดาจะค่อยๆ เดินมาด้านหน้ารถ สีหน้าอีกฝ่ายซีดเผือด มือไม้สั่น“ภะ...ภัทรขอโทษค่ะ”ภัทรดามองธีรดนย์กับนิชาดาด้วยความรู้สึกผิดจากใจ“ภัทรไม่ทันเห็นน่ะค่ะ เพราะขึ้นเนินมาก็เลยเร่งเครื่องเต็มที่”นิชาดาฟังคำพูดอีกฝ่ายพร้อมจ้องอย่างสังเกตแววตากับสีหน้ามากกว่าเดิมเมื่อสติตนเองค่อยๆ เข้าที่เข้าทาง ขณะมีแขนกำยำตระกองกอดไว้อย่างปกป้องปลอบโยน“ขอโทษที่ทำให้ตกใจนะคะคุณหมอก”“ถ้าฉันมาไม่ทันหมอกจะเป็นยังไง ขับรถในไร่ถึงจะขึ้นเนินก็ไม่ควรเร่งความเร็วขนาดนี้สิ มันอันตรายมากนะ”“ภัทรเสียใจ ภัทรไม่ได้ตั้งใจ เพิ่งเห็นคุณหมอกในระยะประชิดแล้วจริงๆ ค่ะ”เพราะเธอย่อตัวลงค่อยๆ ย่องพยายามให้ผีเสื้อไม่รู้สึกว่ามีบางอย่างเข้ามาใกล้ อาจเป็นไปได้ที่รถซึ่งขับขึ้นเนินมาจะไม่เห็น และ

  • ดุจกรงเถื่อน   31.ความทรงจำที่ขาดหาย (2)

    “โธ่ ไอ้เราก็กลัวว่าเรื่องคุณพีรพลจะทำให้นายกับเธอผิดใจกัน ที่ไหนได้ หวานจนท้องเสียอย่างนั้น”กัญญาแอบมากระแซะแล้วกระแทกไหล่เบาๆ กระเซ้าเธอในตอนบ่าย เมื่ออยู่กันตามลำพังในห้องครัวออฟฟิศ นิชาดาไม่ดื่มชากาแฟเมื่อรู้ว่าตนท้อง แล้วดื่มนมบ่อยขึ้นธีรดนย์จึงซื้อมาใส่ตู้เย็นไว้ให้ ขณะที่เพื่อนสาวเข้ามาชงกาแฟไว้เผื่อสำหรับทุกคนเช่นทุกวัน เพราะตอนเช้าหมดไปแล้ว“กุ๊กก็...ใครจะท้องแค่วันสองวัน”นิชาดาบ่นเพื่อนเสียงอุบอิบอย่างเขินอายข่าวภรรยาของนายท้องค่อยๆ กระจายออกไปทั่วไร่ภายในไม่กี่วัน แม้เธอจะไม่ได้บอกกัญญาตรงๆ เจ้าตัวก็รับรู้ แม้แต่วัชพลกับมธุรินก็ยังมาแสดงความยินดี“ว่าแต่เรื่องคุณพี นายไม่โกรธแล้วใช่ไหม”“อื้อ”นิชาดาพยักหน้ารับ“เพราะข้อความของเธอนั่นแหละ คุณดนย์เห็นก็เลยรู้ว่าเขาเข้าใจผิด”กัญญาตาโต ก่อนจะถาม“อย่าบอกนะว่าที่มีคนอ่านแล้วไม่ตอบน่ะเป็นนาย ฉันเข้าใจว่าหน้าจอเธอแตกเห็นไม่ชัด ก็เลยยังไม่ตอบเสียอีก”หญิงสาวยิ้มกับสีหน้าอิหลักอิเหลื่อของเพื่อนสาว“ใช่น่ะสิจ๊ะ ฉันต้องขอบใจเธอ เพราะถึงฉันพูดอะไรไปคุณดนย์ก็คงยังโกรธอยู่นั่นแหละ มีข้อความของเธอช่วยยืนยันปัญหาก็เลยจบ”เธอยิ้มให้แต่

  • ดุจกรงเถื่อน   31.ความทรงจำที่ขาดหาย (1)

    “ฉันทั้งหลงใหลและหลงรักเธอนะหมอก ถึงจะไม่เคยพูดแต่ฉันก็ไม่เคยอยากเอาใจใครเหมือนเธอ ฉันไปหาซื้อกล้องเอาไว้ง้อตั้งแต่เธอนอนพักฟื้นที่โรงพยาบาล ทำร้ายร่างกายไปแล้วเห็นเธอทรมานฉันก็ทำอีกไม่ลง ทำโทรศัพท์ของเธอพังก็รีบแวบเอาไปซ่อมที่ร้านในกรุงเทพฯ”ธีรดนย์สารภาพอย่างหมดเปลือก แม้รู้สึกเสียศักดิ์ศรีหน่อยๆ ที่เป็นฝ่ายพูดก่อน แต่เก็บไว้ก็จะทำให้ภรรยาสาวน้อยเนื้อต่ำใจทั้งยังวิตกกังวลอยู่ตลอดว่าเขาไม่ไยดีเจ้าตัว อีกฝ่ายกำลังท้องสุขภาพจิตควรดีเพื่อลูกน้อย“ฉันพูดหวานไม่เป็น แต่ก็พยายามเอาอกเอาใจ ง้อเธอในแบบของฉัน”ริมฝีปากอิ่มสวยค่อยๆ ระบายยิ้มหวานออกมาพร้อมน้ำตาซึม ได้ฟังคำบอกเล่าจากปากชายหนุ่มที่เหนือความคาดหมายของตนเอง นิชาดากลับรู้สึกว่าเขาดูน่ารักขึ้นเป็นกอง“หมอกเข้าใจแล้วค่ะ”นิชาดาพยักหน้าอย่างเข้าอกเข้าใจ ยกแขนเรียวขึ้นคล้องคอแกร่งแล้วเคลื่อนหน้าไปหอมแก้มสากเบาๆ“จูบปากสิจ๊ะ เดี๋ยวนี้จูบเก่งแล้วนี่นา”ธีรดนย์ส่งสายตาหวานฉ่ำพร้อมอ้อนเสียงทุ้มนุ่ม ทว่า หญิงสาวส่ายหน้า ปลายนิ้วเรียวแตะปากได้รูปปราม“ไม่ได้ค่ะ เดี๋ยวคุณดนย์เลยเถิด”“งั้นก็กินข้าวให้อิ่ม แล้วมาออกกำลังก่อนนอนกัน”“เฮ้อ...”หญ

Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status