Share

06

last update Last Updated: 2025-03-16 20:37:46

อ๋อ คนนี่เองหรอเมล// พี่กัสพูดขึ้นพร้อมทำหน้านิ่วคิ้วขมวด จนฉันกังวลใจเล็กน้อยจึงถามขึ้น

มีอะไรรึเปล่าพี่

อ๋อไม่มีไร// พี่กัสหยิบแก้วเหล้าขึ้นมาดื่มก่อนจะมองไปที่หน้าของส้มๆแบบตาจ้องตา

จู่ๆ พนักงานก็เดินมาที่โต๊ะของฉันก่อนจะยื่น ดอกไม้ช่อโตให้ ทำเอาฉันแปลกใจอยู่มาก ส่วนโก้ที่นั่งอยู่ข้างๆก็แสดงอารมณ์ออกมาอย่างชัดเจนว่าไม่พอใจ ก่อนฉันจะยิ้มแห้งและยื่นดอกไม้ไปให้พี่กัส

ของพี่อ่ะ// พร้อมยัดช่อดอกไม้ไปให้เธอทันที

น่าจะของพี่กัส// ฉันหันไปพูดบอกโก้

อุ๊ยมีการ์ดด้วย// พี่กัสพูดขึ้น

คุณสวยจังเลยครับ เป็นไปได้ไหมที่จะเดินมาชนแก้วกับโต๊ะผมหน่อย โต๊ะ 213 // เมื่อพี่กัสอ่านจบ ทุกคนก็มองไปที่โต๊ะนั้น มันคือโต๊ะชั้นสองที่อยู่ถัดไปจากโต๊ะของพวกโก้แค่ 2 ตัว กลุ่มชายที่ดูโตกว่า ในมาดมาเฟีย ทำเอาสาวๆโต๊ะฉันจ้องกันตาเป็นมัน ส่วนฉันไม่ได้สนใจแต่อย่างใด

ไม่ต้องไปนะพี่เมล // โก้พูดขึ้นด้วยน้ำเสียงที่ดูร้อนรน

ไม่ไปหรอก จะไปทำไม// ฉันพูดขึ้นก่อนจะยกแก้วในมือกระดกขึ้นดื่ม

โห่พี่กินเหล้าดุจัง// ตินพูดขึ้น ฉันเพียงแค่ยิ้มแห้ง ไม่ได้ใส่ใจอะไรมาก ก่อนที่จะยกมาดื่มเข้าไปอีกรอบ

เมลไม่ไปชนแก้วกับเขาหน่อยหรอ// พี่กัสถามฉันขึ้น

ไม่เอาดีกว่าพี่ เด็กหนูมันดุมาก// ฉันพูดเชิงกระซิบ

5555ดุจริงรึเปล่า ขนาดมีแฟน ยังมีสาวอื่นนั่งข้างๆเลย// พี่กัสพูดพร้อมหันไปมองส้มๆที่นั่งอยู่ข้างโก้

ก็เพื่อนกันป่ะ แยกแยะบ้าง// ส้มๆพูดเถียงพี่กัสขึ้น

อ๋อเพื่อนเนาะ // พี่กัสพูดเชิงประชดประชัน ฉันทำทีลุกขึ้น เพื่อจะไปเข้าห้องน้ำ โก้ก็จับแขนฉันเอาไว้ พร้อมทำหน้าดุใส่ฉันอีกต่างหาก

พี่จะไปเข้าห้องน้ำ// ฉันพูดขึ้น เขาจึงปล่อยให้ฉันไป แต่ห้องน้ำชั้นสอง จำเป็นจะต้องเดินผ่านโต๊ะชายหนุ่ม ที่ส่งช่อดอกไม้ให้ฉัน ฉันเดินผ่านไปโดยไม่ได้คิดอะไร ได้ยินแต่เสียงแว่วผ่าน ว่าน่ารักจัง สวยจัง จนขากลับที่ต้องเดินกลับไปที่โต๊ะ ฉันกำลังจะเดินเมินโต๊ะนี้ไป แต่ดันโดนเสียงอันคุ้นเคยเรียกขึ้น

เมล! // ฉันหันไปมองตามเสียง

อ่าวเฮีย // เมื่อไปมองถึงกับตกใจ ที่พี่ชายของตนเอง นั่งอยู่กับบุคคลที่ฉันไม่ค่อยรู้จักเท่าไหร่

นั่งก่อนๆ // ฉันนั่งลงฝั่งตรงข้ามกับพี่ชายของตนเอง

แล้วเฮียมาได้ยังไงเนี๊ยะ// ฉันถามขึ้นด้วยความแปลกใจ

ก็ตามตัวเองมานั้นแหละ// ฉันได้ยินถึงกลับประหลาดใจ ว่าตามมาทำไมกัน

ตามมาทำไม555 หนูโตแล้วนะ ไม่ใช่เด็กๆ

ก็มาดูหน้าน้องชายไง

แหม่ วันหลังก็ได้มั้ย ว่าแต่นี่เพื่อนเฮียหรอ// ฉันถามพร่างมองไปรางๆ งานดีทั้งนั้น แต่ละคนดูภูมิฐานดีสุดๆ

ใช่เพื่อนเฮียเอง

อ๋อ งั้นเมลกลับโต๊ะก่อนนะ เดี๋ยวแฟนรอ// ฉันพูดขึ้นแล้วยิ้มตลกๆ ก่อนจะเดินออกมาจากโต๊ะนั้น เมื่อเดินออกมา ก็เห็นสายตาของโก้ที่มองฉันด้วยความขุ่นเคือง เขาดื่มไปเยอะมากๆเลยวันนี้ เมื่อฉันกลับมานั่งที่ก็เห็นว่าโก้ กำลังใช้มือข้างซ้ายลูบขา ของส้มๆอยู่

ถึงแม้ตัวฉันจะเห็น ฉันก็ยังคงใจดีสู้เสือ ไม่โวยวาย หรอกรี๊ดร้องใดๆ เขาอยากทำอะไรก็ปล่อยเขาทำไปเต็มที่ เมื่อมีสติดีแล้วเราค่อยมาคุยกัน ฉันยังคงเงียบไม่พูดจาอะไร มีแต่พี่กัส ที่คอยเป็นสีสันให้โต๊ะ ส่วนเด็กสาวคนอื่นก็ต่างลูบคลำ หนุ่มที่มาด้วย ส่วนโก้กับส้มก็ลูบไล้ไปมาอยู่อย่างนั้น

เมล!!//พี่กัสเรียกฉันเสียงดังเพราะความเมา

ว่าไงพี่// ฉันทั้งยิ้มและหัวเราะตอบรับ เสียงเรียกของคนตรงหน้า

ไปหาเฮียแม็กรึยัง

ไปแล้ว นี่พี่รู้เรื่องนี้ด้วยหรอ

รู้ดิ คนคิดแผนอยู่นี่จ้าา// เมื่อพี่กัสพูดแบบนี้ ทำให้ฉันอมยิ้มแล้วมองไปที่โต๊ะของพี่ชายตัวเอง สังเกตว่าเฮียแม็กเอาโทรศัพท์ออกมาถ่ายคลิปของพี่กัสเอาไว้อยู่

ไหวมั้ยพี่กัส กลับบ้านมั้ย// ฉันถามด้วยความเป็นห่วง

พี่กลับเองได้ มีนัดๆ// พี่กัสพูดกระซิบบอกฉัน

อ๋อโอเคร งั้นพี่ขอตัวกลับก่อนนะ พอดีมีธุระ // ฉันหยิบกระเป๋าก่อนพูดบอกทุกคน

อ่าวเดี่ยวพี่เมลกลับไวจัง//รันถามขึ้น

เดี๋ยวมีโอกาสมาวัดคอใหม่555 พี่ขอตัวก่อน// ฉันยิ้มให้ทุกคนโดยไม่ได้สนใจอะไร โก้ก็ไม่มีท่าทีจะหยุดหรือรั้งฉันไว้ ความรู้สึกมันแปล๊บๆอยู่ตรงหัวใจ อยากจะร้องไห้ก็ร้องไห้ไม่ออก เพราะฉันเป็นคนแบบนี้แหละมั้งคนอื่นถึงคิดว่า ฉันไม่มีหัวใจ

ฉันนั่งรถกลับมาจนถึงคอนโดของตนเอง ด้วยความเพลียที่สะสมมาตลอดทั้งวัน ขึ้นไปถึง ฉันก็ทิ้งตัวลงบนที่นอนนุ่มๆ หัวถึงหมอนความเมาก็ถาโถมเข้ามาเลยทีเดียว

ฝั่งของโก้

ผมเห็นพี่เมลเดินออกมาจากห้องน้ำ ความสวยของเธอสะกดผมไว้ทุกวินาที จนกระทั้ง วินาทีที่เธอ เดินเข้าไปนั่งกลับกลุ่มผู้ชายกลุ่มนั้น ผมที่นั่งหันหน้าไปทางนั้นอยู่ มองเห็นอย่างชัดเจนว่าเป็นเธอ ความโกรธครอบงำตัวผมไปทั่วร่าง ผ่านไปไม่นานนักพี่เมลก็กลับมานั่งที่โต๊ะของผมอย่างใจเย็น ด้วยความเมาบวกกับอารมณ์ที่หึงหวง ผมจึงอยากให้บทเรียนกับพี่เมลว่า การที่เธอไปนั่งกับพวกผู้ชายพวกนั้นมันทำให้ผมรู้สึกยังไง

ผมจึง จับลูบไล้ไปที่ขาของส้มๆ เธอแทบจะถ่างขาออกให้ผมจับตรงนั้นของเธอ ผมสังเกตุเห็นว่าพี่เมลเห็นแล้วว่าผมกำลังทำอะไร แต่เธอไม่มีสีหน้าหรืออาการหึงหวงผมแต่อย่างใดเลย ซึ่งมันทำให้ผมยิ่งรู้สึกหงุดหงิดเธอเข้าไปอีก ที่ไม่เข้าใจความรู้สึกของผม จนกระทั่ง พี่เมลขอตัวกลับไปก่อน ผมก็ไม่ได้ห้ามเธอแต่อย่างใด ผมยังคงโกรธเธอและยังคงนั่งกับเพื่อนๆต่อ

เห้ย ไอโก้ มึงไม่กลับหรอ // คิวถามผมขึ้นมา

ไม่อ่ะ// ผมตอบพร่างยกแก้วเหล้าขึ้นมาดื่ม

พี่เมลใจดีเนาะ ไม่ว่าด่าไม่ว่ามึงสักคำ กูละอิจฉาจริงๆ// คิวพูดพร้อมยกแก้วขึ้นมาดื่ม

อืม// ผมตอบเพื่อนเพียงสั้นๆ ก่อนจะเงียบไป ทุกคนยังคงกินเหล้ากันต่ออย่างสนุกสนาน ร่วมถึงผมด้วย ผมเมาแบบได้ที่มากๆ จู่ๆ ส้มๆก็ล้มลงมาตรงอกของผม ทำให้ลิปสติกของเธอเปื้อนมาที่เสื้อของผมอย่างจัง ผ่านไปหนึ่งชั่วโมงกว่า พวกผมก็พากันแยกย้ายกลับบ้านกันไปคนละทาง ผมเรียกรถให้มารับ เพราะไม่ขับรถกลับเองเวลาเมา เป็นทุนเดิมอยู่แล้ว

โก้ กลับด้วยได้มั้ย// ส้มๆดึงแขนผมไว้ก่อนที่ผมจะก้าวขึ้นรถ

กลับเองดิ มายังไงก้กลับอย่างนั้น// ผมทั้งเมา ทั้งอยากลับบ้านเลยทำให้หงุดหงิดมากๆที่เธอตามมาวอแวผม ก่อนที่ผมจะก้าวขึ้นรถไป

ไปเลยครับพี่// ผมพูดบอกคนขับรถ

เมื่อมาถึงคอนโด ผมที่ยังโกรธพี่เมลอยู่ จึงจะกลับเข้าห้องตัวเอง แต่ดันเห็นรองเท้าผู้หญิงอยู่หน้าห้องเสียก่อน ครับ เดาได้ไม่ยาก ว่าไอรันมันพาสาวมาที่ห้องอีกแล้ว ผมจึงต้องไปนอนห้องพี่เมลแทน

เมื่อเปิดไปประตูเข้าไป ปรากฏว่าไฟทุกดวงถูกปิดไปอย่างเรียบร้อยแล้ว ผมเดินตรงไปยังห้องนอน เห็นสาวตัวเล็กนอนอยู่บนเตียง หลับอย่างสบายใจ จนผมหลุดยิ้มออกมา แต่ผมก็ไม่ได้ให้อภัยเธอเสียหมด ผมไปอาบล้างตัวแบบเมาๆ ก่อนที่จะขึ้นมานอนบนเตียง ที่มีสาวที่ผมคลั่งรักอยู่ แต่ทำยังไงได้ละ ตัวผมเองแหละที่ใจอ่อนยอมนอนหันไปกอดเธอตัวกลม

แค่กอดไอตรงเป้ามันก็แข็งคับดันขึ้นมาจากกางเกงขาสั้นที่ผมสวมใส่อยู่ ตัวเธอช่างหอมเสียจริง ผมนี่มันยิ่งเมา ยิ่งเง่น มือของผมลูบไล้ไปทั่วร่างกายของเธอ ก่อนเธอจะรู้สึกตัว แล้วค่อยๆพลิกตัวมาทางผม ก่อนเธอจะลืมตายื่นหน้ามาจุ๊บที่หน้าผากผม

นอนเถอะนะโก้// เธอพูดขึ้นก่อนที่จะนอนกอดผมพร้อมลูบหลังจนผมหลับไป

เช้าวันถัดมา ทุกอย่างดูปกติไปหมดรวมถึงพี่เมลด้วย เธอยังคงดีกับผมเสมอมา ผมอึดอัดจึงเกิดอยากจะถามสิ่งที่เธอทำกับผมเมื่อคืน

กินอาหารเถอะ// พี่เมลยื่นจานข้าวมาให้ผม

เมื่อคืนทำไมพี่ถึงไปนั่งกับพวกนั้น ไหนบอกผมว่าจะไม่ไป// ผมถามเธอขณะที่เธอกำลังกินข้าวอย่างใจเย็น

ก็ครั้งแรกจะไม่ไป แต่พอเดินผ่านเห็นว่าเป็นพี่ชายตัวเองกำลังนั่งอยู่ก็เลยเดินเข้าไปนั่งด้วย// เมื่อได้ยินที่เธอพูดแบบนั้นทำเอาผมรู้สึกผิดไปเลยทีเดียว ที่ไม่ถามไถเธอเสียก่อนที่จะมาโกรธเธอ ก็ใช่สิ ยิ่งผมรัก ผมก็ยิ่งหวง เพราะพี่เมลเขาคือคนของผม

อ๋อครับ// ผมตอบเธอแต่เธอก็ไม่มีท่าทีที่ผิดปกติ หรือคิดจะถามเรื่องของผมกลับเลย ทำไมเธอถึงแสนดีขนาดนี้

รีบกินข้าว จะได้ไปอาบน้ำไปเรียน // ฉันพูดบอกเด็กชายที่มั่วแต่ก้มหน้าเขี่ยอาหารไปมาอยู่อย่างนั้น

อ๋อครับ เอ้อ…. เดี๋ยวจะมีงานเลี้ยงรุ่นด้วยนี้ครับ พี่จะมามั้ย

Continue to read this book for free
Scan code to download App

Related chapters

  • ดอกไม้และข้อความ   01

    ฉันเมลเอม อายุ27ปี เป็นนักเขียน รู้สึกว่าเป็นอาชีพที่อิสระดีใช่มั้ยคะ แต่ไม่ใช่เลย ในเมื่อการที่เราเขียนและจมปรักมันอยู่แบบนั้นมาก ไปก็ทำให้ฉันหัวสมองทื่อและคิดอะไรไม่อะไรออกเลยทีเดียว ฉันจึงตัดสินใจ ออกจากบ้านเพื่อไปเก็บเกี่ยวบรรณยากาศด้านนอกดูบ้าง เพราะฉันในทุกวัน มั่วแต่อุดอู้ อยู่แต่บ้านไม่ยอมออกไปไหนเลย ถึงจะเรียนจบกฎหมายมา แต่ใจไม่ชอบงานแบบนั้นเลยสักนิด จึงขอเวลาคุณพ่อและคุณแม่ ได้ใช้ชีวิตที่ตัวเองอยากจะทำต่อสักปี 2ปี ก่อนที่จะกลับไปเป็นทนายต่อค่ะ วันนี้ไม่มีแรงบรรณดาลใจในการเขียนเลย// ฉันบ่นพึมพัมออกมา ก่อนมองออกไปด้านนอกหน้าต่าง หรือว่าเราลองไปหาอะไรใหม่ๆทำดูมั้ยเพื่อความคิดจะลื่นไหลบ้าง// พูดจบฉันก็ลุกขึ้นไปอาบน้ำแต่งตัว เพื่อออกไปหาอะไรกินนอกบ้าน โดยปกติแล้ว ฉันค่อนข้างมีโลกส่วนตัวสูงเป็นคนที่ว่าขี้ระแวงเลยก็ว่าได้ ฉันเดินออกจากบ้านมาแวะร้านกาแฟร้านหนึ่ง ที่ค่อนข้างเงียบสงบ ภายในร้านตกแต่งสไตล์มินิมอล ทำเอารู้สึกสดชื่นและสบายใจอยู่ไม่น้อย ก่อนฉันจะเดินไปนั่งอยู่โต๊ะด้านหลังสุด เพื่อไม่ให้เป็นที่จับตา การแต่งตัวของฉันช่างเรียบง่ายและไม่เตะตาใครจนเกินไป ฉันใส่เพียง เสื้อย

    Last Updated : 2025-02-19
  • ดอกไม้และข้อความ   02

    เมื่อโก้ออกไปจากห้องของฉัน ฉันก็หลับไปทันทีเพราะความเพลีย 8โมงเขาก็กลับมาหาฉันอีกรอบที่ห้องพร้อมกับน้ำเต้าหู้ที่บอกว่าจะซื้อมาฝาก เขาปลุกฉันอย่างเบามือ แต่ฉันค่อนข้างที่จะตื่นยาก พี่เมล พี่เมลครับ// เรียกไปเขย่าแขนฉันไปด้วย จนในที่สุดฉันก็ตื่นขึ้นมาแบบงัวเงีย เขายื่นน้ำเต้าหู้ที่เทใส่แก้วไว้ให้ฉัน ฉันก็ดื่มมันแบบอัตโนมัติ ขอบคุณครับ // ฉันตอบชายหนุ่มก่อนลงไปนอนต่อ ทำเอาคนฟังถึงกับยิ้มไม่หุบ เขาวางคีการ์ดไว้ที่หัวเตียงฉันและพูดบอกฉันว่าไปเรียนก่อนนะครับ ฝั่งของโก้ พี่เมลแม่งโครตน่ารักๆๆๆ ผมแทบจะคลั่งพี่แล้วนะเนี๊ยะ ไปเรียนดีกว่าเรา// คิดในสมองตลอดก่อนจะเดินออกมาจากห้องของเมล ไอรันไปได้แล้ว// ผมเรียกเพื่อนที่อยู่ในห้อง เมื่อคืนมึงไปนอนไหนมาวะ เรื่องของกู ไล่กูเป็นหมาเลยนะไอสัส//ผมตอบมันด้วยความหงุดหงิดแต่ช่างเถอะ คงต้องขอบคุณมันที่ทำให้ผมได้นอนค้างห้องคนที่ผมแอบชอบ มหาลัยแห่งหนึ่ง.. มาสายอีกแล้วนะพวกมึง//เขตแดนพูดขึ้น เมื่อเห็นผมและรันเดินมา ไอรันแม่งช้า หนักเลยดิมึงเมื่อคืน// เขตถามรัน รอไรอะ น้องมิ้วแม่ง ไม่เด็ดไรเลย กูละเสียอารมณ์ // รันพูดพร้อมส่ายหัว ไม่

    Last Updated : 2025-02-25
  • ดอกไม้และข้อความ   03

    แต่ว่า.. // คนอายุน้อยกว่าเริ่มทำหน้าตาเศร้าใส่ฉัน พี่มีอะไรจะถาม ครับ…// เขายังคงทำหน้าเศร้าและน้ำเสียงเชิงบันทอนอยู่ไม่น้อย โก้ชอบพี่หรอ// ทันทีที่ฉันพูดจบ ชายที่นั่งอยู่ตรงหน้าถึงกลับหันไปทันที ทำเหมือนจะตะโกนว่าเพื่อน ไอ..// ไม่ทันที่เขาจะได้พูดที ฉันจับหน้าเขาหันมาให้ตรงกับหน้าฉัน ก่อนที่จะก้มหน้าลงไปหา ริมฝีปากของฉันประกบเข้าหาริมฝีปากหนาของชายหนุ่มที่อยู่ตรงหน้า ทันทีที่ริมฝีปากแนบกัน ชายที่นั่งอยู่ก็รับริมฝีปากของฉันอย่างไม่ลดละ เขาฉุดตัวของฉันลงไปนั่งอยู่บนตักแกร่ง ก่อนที่มือทั้ง2ข้างของเขา ยังลูบไล้ไปทั้งตัวของฉันอย่างไม่เบามือ อย่างกับว่าวันนี้จะเป็นวันสุดท้ายที่ได้เจอกัน โก้เริ่มเอามือมาสัมผัสที่หน้าอกอันอวบอิ่มของฉัน น้องชายของเขาเริ่มดันขึ้นมายังก้นของฉันที่นั่งทับมันเอาไว้อยู่ ทันทีที่รู้สึกถึงมันฉันก็ถอนจูบออกจากปากของเขา เพราะกลัวว่าเขาจะไปสายในครั้งนี้ และรันยังนั่งรออยู่ข้างนอก โก้ ไปกินข้าวนะเดี๋ยวสาย ไม่เอาครับ ผมไม่อยากไปแล้วผมอยากอยู่กับพี่// เด็กหนุ่มที่อยู่ตรงหน้า กอดฉันไม่ยอมปล่อย แถมยังทำตัวงอแงใส่อีกด้วย ทำเอาคนฟังถึงกับต้องหนักใจ ไปเถอะนะ

    Last Updated : 2025-02-25
  • ดอกไม้และข้อความ   04

    นอนได้ พี่ก็นอนกับผมไง เตียงตั้งใหญ่// เขาพูดขึ้นทำเอาฉันหวั่นใจอยู่เล็กน้อย กลัวว่าเขาจะมีอะไรกับฉันแล้วทิ้งฉันไปเหมือนเด็กคนนั้น ไม่เป็นไรดีกว่า พี่นอนพื้นนี่แหละ// ฉันพูดพร้อมปูที่นอนต่อไป สักพักได้ยินเสียงสูดน้ำมูกเบาๆมาจากด้านบนของเตียง เอ้าโก้ร้องไห้ทำไม// ฉันตกใจที่เด็กหนุ่มตัวโตด้านหน้า ร้องไห้ออกมา พี่โกรธผมใช่มั้ย พี่เลยไปนอนด้านล่าง ไม่ชะ.. เรื่องนั้นผมไม่ได้ตั้งใจผมเมา แล้วน้องเค้าก็มาลูบตรงนั้นของผมอยู่ได้ ผะผม…// ฉันลุกขึ้นไปลูบแขนเขาเบาๆ ก่อนที่โก้จะกอดมาที่เอวของฉัน พี่ไม่ได้โกรธ พี่แค่ไม่ชินที่มีคนนอนด้วย แล้วก็กลัวโก้นอนไม่สบายตัว// ฉันพูดด้วยน้ำเสียงที่เรียบและใจเย็น ก่อนที่เด็กหนุ่มตรงหน้าจะหันขึ้นมามอง จริงนะ// โก้ถามฉัน ก่อนที่ฉันจะพยักหน้าตอบและเอามือปาดน้ำตาให้เขา งั้นพี่ก็ขึ้นมานอนกับผม ผมถึงจะเชื่อ // ไม่รู้เพราะอะไร ทุกครั้งที่เขาขออะไรจากฉันมักจะทำตามเสมอ ไม่เคยขัดใจแม้แต่น้อย รอบนี้ก็เช่นกัน อื้ม พี่เก็บฟูกก่อนนะ// ฉันพูดบอกเด็กหนุ่มตรงหน้าพร้อมแกะมือเขาออกจากเอวอย่างช้าๆ เมื่อเอาฟูกไปเก็บก็มานั่งอยู่ข้างเตียง การแต่งตัวของฉันคืนนี้ก็ด

    Last Updated : 2025-02-25
  • ดอกไม้และข้อความ   05

    อย่าบอกนะว่ามึง….// รันถาม เออ// คำตอบของผมทำเอาทุกคนประหลาดใจ เชี่ยยย เอาดี// ตินตกใจมาก เมื่อได้ยินคำพูดของโก้ กินข้าวเสร็จก็กลับเข้าห้องกันนะ พี่มีแขกมาวันนี้// ฉันเดินมาพูดขัดจังหวะหนุ่มๆพอดี ทำเอาคนอื่นๆตกใจที่ฉันพูดขึ้น ใครมาหรอพี่// รันถาม พี่ชายพี่มาหน่ะ อ๋อครับ ทุกคนดูรีบกินข้าวมา คงเพราะความหิวหรือไม่ก็อาจจะกลัวฉันก็เป็นได้ ก่อนที่ฉันจะเข้าไปในห้องนอนเพื่อตรวจเช็คความเรียบร้อยก่อนว่ามีอะไรผิดปกติมั้ย จู่ๆ เสียงกริ่งห้องก็ดังขึ้น ทุกคนมองไปที่ประตูพร้อมกัน ก่อนฉันจะรีบเดินออกไปเปิดประตู เอ้าหนอน นี่มาแล้ว // ตะวันพูดขึ้นพร้อมโชว์เบียร์ที่ซื้อมาอีกตั้งหาก ทำไมมาไวจัง กลัวมาช้ากว่าเฮียแล้วจะโดนบ่น เข้ามาก่อนสิ// ฉันช่วยตะวันถือของเข้ามา เมื่อตะวันเดินเข้ามาภายในห้องของฉันบรรยากาศก็เปลี่ยนไปอย่างชัดเจน เชี่ย ใครวะ โคตรหล่อ ขาวตี๋ชิบหาย// เขตพูดกระซิบกับพ้องเพื่อน นั้นดิ กูจำได้ว่าพี่ชายพี่เมลหน้าโหดๆเหมือนมาเฟียไม่ใช่หรอวะ//ตินพูดเสริมต่อ กูก็ไม่รู้// รันพูดขึ้น มึงรู้มั้ยวะไอโก้//รันหันไปถาม แต่โก้ทำหน้าคิ้วขมวดเข้าหากันแบบอารมณ์เสียสุดๆ เพื่อ

    Last Updated : 2025-03-07

Latest chapter

  • ดอกไม้และข้อความ   06

    อ๋อ คนนี่เองหรอเมล// พี่กัสพูดขึ้นพร้อมทำหน้านิ่วคิ้วขมวด จนฉันกังวลใจเล็กน้อยจึงถามขึ้น มีอะไรรึเปล่าพี่ อ๋อไม่มีไร// พี่กัสหยิบแก้วเหล้าขึ้นมาดื่มก่อนจะมองไปที่หน้าของส้มๆแบบตาจ้องตา จู่ๆ พนักงานก็เดินมาที่โต๊ะของฉันก่อนจะยื่น ดอกไม้ช่อโตให้ ทำเอาฉันแปลกใจอยู่มาก ส่วนโก้ที่นั่งอยู่ข้างๆก็แสดงอารมณ์ออกมาอย่างชัดเจนว่าไม่พอใจ ก่อนฉันจะยิ้มแห้งและยื่นดอกไม้ไปให้พี่กัส ของพี่อ่ะ// พร้อมยัดช่อดอกไม้ไปให้เธอทันที น่าจะของพี่กัส// ฉันหันไปพูดบอกโก้ อุ๊ยมีการ์ดด้วย// พี่กัสพูดขึ้น คุณสวยจังเลยครับ เป็นไปได้ไหมที่จะเดินมาชนแก้วกับโต๊ะผมหน่อย โต๊ะ 213 // เมื่อพี่กัสอ่านจบ ทุกคนก็มองไปที่โต๊ะนั้น มันคือโต๊ะชั้นสองที่อยู่ถัดไปจากโต๊ะของพวกโก้แค่ 2 ตัว กลุ่มชายที่ดูโตกว่า ในมาดมาเฟีย ทำเอาสาวๆโต๊ะฉันจ้องกันตาเป็นมัน ส่วนฉันไม่ได้สนใจแต่อย่างใด ไม่ต้องไปนะพี่เมล // โก้พูดขึ้นด้วยน้ำเสียงที่ดูร้อนรน ไม่ไปหรอก จะไปทำไม// ฉันพูดขึ้นก่อนจะยกแก้วในมือกระดกขึ้นดื่ม โห่พี่กินเหล้าดุจัง// ตินพูดขึ้น ฉันเพียงแค่ยิ้มแห้ง ไม่ได้ใส่ใจอะไรมาก ก่อนที่จะยกมาดื่มเข้าไปอีกรอบ เมลไม่ไปชนแก

  • ดอกไม้และข้อความ   05

    อย่าบอกนะว่ามึง….// รันถาม เออ// คำตอบของผมทำเอาทุกคนประหลาดใจ เชี่ยยย เอาดี// ตินตกใจมาก เมื่อได้ยินคำพูดของโก้ กินข้าวเสร็จก็กลับเข้าห้องกันนะ พี่มีแขกมาวันนี้// ฉันเดินมาพูดขัดจังหวะหนุ่มๆพอดี ทำเอาคนอื่นๆตกใจที่ฉันพูดขึ้น ใครมาหรอพี่// รันถาม พี่ชายพี่มาหน่ะ อ๋อครับ ทุกคนดูรีบกินข้าวมา คงเพราะความหิวหรือไม่ก็อาจจะกลัวฉันก็เป็นได้ ก่อนที่ฉันจะเข้าไปในห้องนอนเพื่อตรวจเช็คความเรียบร้อยก่อนว่ามีอะไรผิดปกติมั้ย จู่ๆ เสียงกริ่งห้องก็ดังขึ้น ทุกคนมองไปที่ประตูพร้อมกัน ก่อนฉันจะรีบเดินออกไปเปิดประตู เอ้าหนอน นี่มาแล้ว // ตะวันพูดขึ้นพร้อมโชว์เบียร์ที่ซื้อมาอีกตั้งหาก ทำไมมาไวจัง กลัวมาช้ากว่าเฮียแล้วจะโดนบ่น เข้ามาก่อนสิ// ฉันช่วยตะวันถือของเข้ามา เมื่อตะวันเดินเข้ามาภายในห้องของฉันบรรยากาศก็เปลี่ยนไปอย่างชัดเจน เชี่ย ใครวะ โคตรหล่อ ขาวตี๋ชิบหาย// เขตพูดกระซิบกับพ้องเพื่อน นั้นดิ กูจำได้ว่าพี่ชายพี่เมลหน้าโหดๆเหมือนมาเฟียไม่ใช่หรอวะ//ตินพูดเสริมต่อ กูก็ไม่รู้// รันพูดขึ้น มึงรู้มั้ยวะไอโก้//รันหันไปถาม แต่โก้ทำหน้าคิ้วขมวดเข้าหากันแบบอารมณ์เสียสุดๆ เพื่อ

  • ดอกไม้และข้อความ   04

    นอนได้ พี่ก็นอนกับผมไง เตียงตั้งใหญ่// เขาพูดขึ้นทำเอาฉันหวั่นใจอยู่เล็กน้อย กลัวว่าเขาจะมีอะไรกับฉันแล้วทิ้งฉันไปเหมือนเด็กคนนั้น ไม่เป็นไรดีกว่า พี่นอนพื้นนี่แหละ// ฉันพูดพร้อมปูที่นอนต่อไป สักพักได้ยินเสียงสูดน้ำมูกเบาๆมาจากด้านบนของเตียง เอ้าโก้ร้องไห้ทำไม// ฉันตกใจที่เด็กหนุ่มตัวโตด้านหน้า ร้องไห้ออกมา พี่โกรธผมใช่มั้ย พี่เลยไปนอนด้านล่าง ไม่ชะ.. เรื่องนั้นผมไม่ได้ตั้งใจผมเมา แล้วน้องเค้าก็มาลูบตรงนั้นของผมอยู่ได้ ผะผม…// ฉันลุกขึ้นไปลูบแขนเขาเบาๆ ก่อนที่โก้จะกอดมาที่เอวของฉัน พี่ไม่ได้โกรธ พี่แค่ไม่ชินที่มีคนนอนด้วย แล้วก็กลัวโก้นอนไม่สบายตัว// ฉันพูดด้วยน้ำเสียงที่เรียบและใจเย็น ก่อนที่เด็กหนุ่มตรงหน้าจะหันขึ้นมามอง จริงนะ// โก้ถามฉัน ก่อนที่ฉันจะพยักหน้าตอบและเอามือปาดน้ำตาให้เขา งั้นพี่ก็ขึ้นมานอนกับผม ผมถึงจะเชื่อ // ไม่รู้เพราะอะไร ทุกครั้งที่เขาขออะไรจากฉันมักจะทำตามเสมอ ไม่เคยขัดใจแม้แต่น้อย รอบนี้ก็เช่นกัน อื้ม พี่เก็บฟูกก่อนนะ// ฉันพูดบอกเด็กหนุ่มตรงหน้าพร้อมแกะมือเขาออกจากเอวอย่างช้าๆ เมื่อเอาฟูกไปเก็บก็มานั่งอยู่ข้างเตียง การแต่งตัวของฉันคืนนี้ก็ด

  • ดอกไม้และข้อความ   03

    แต่ว่า.. // คนอายุน้อยกว่าเริ่มทำหน้าตาเศร้าใส่ฉัน พี่มีอะไรจะถาม ครับ…// เขายังคงทำหน้าเศร้าและน้ำเสียงเชิงบันทอนอยู่ไม่น้อย โก้ชอบพี่หรอ// ทันทีที่ฉันพูดจบ ชายที่นั่งอยู่ตรงหน้าถึงกลับหันไปทันที ทำเหมือนจะตะโกนว่าเพื่อน ไอ..// ไม่ทันที่เขาจะได้พูดที ฉันจับหน้าเขาหันมาให้ตรงกับหน้าฉัน ก่อนที่จะก้มหน้าลงไปหา ริมฝีปากของฉันประกบเข้าหาริมฝีปากหนาของชายหนุ่มที่อยู่ตรงหน้า ทันทีที่ริมฝีปากแนบกัน ชายที่นั่งอยู่ก็รับริมฝีปากของฉันอย่างไม่ลดละ เขาฉุดตัวของฉันลงไปนั่งอยู่บนตักแกร่ง ก่อนที่มือทั้ง2ข้างของเขา ยังลูบไล้ไปทั้งตัวของฉันอย่างไม่เบามือ อย่างกับว่าวันนี้จะเป็นวันสุดท้ายที่ได้เจอกัน โก้เริ่มเอามือมาสัมผัสที่หน้าอกอันอวบอิ่มของฉัน น้องชายของเขาเริ่มดันขึ้นมายังก้นของฉันที่นั่งทับมันเอาไว้อยู่ ทันทีที่รู้สึกถึงมันฉันก็ถอนจูบออกจากปากของเขา เพราะกลัวว่าเขาจะไปสายในครั้งนี้ และรันยังนั่งรออยู่ข้างนอก โก้ ไปกินข้าวนะเดี๋ยวสาย ไม่เอาครับ ผมไม่อยากไปแล้วผมอยากอยู่กับพี่// เด็กหนุ่มที่อยู่ตรงหน้า กอดฉันไม่ยอมปล่อย แถมยังทำตัวงอแงใส่อีกด้วย ทำเอาคนฟังถึงกับต้องหนักใจ ไปเถอะนะ

  • ดอกไม้และข้อความ   02

    เมื่อโก้ออกไปจากห้องของฉัน ฉันก็หลับไปทันทีเพราะความเพลีย 8โมงเขาก็กลับมาหาฉันอีกรอบที่ห้องพร้อมกับน้ำเต้าหู้ที่บอกว่าจะซื้อมาฝาก เขาปลุกฉันอย่างเบามือ แต่ฉันค่อนข้างที่จะตื่นยาก พี่เมล พี่เมลครับ// เรียกไปเขย่าแขนฉันไปด้วย จนในที่สุดฉันก็ตื่นขึ้นมาแบบงัวเงีย เขายื่นน้ำเต้าหู้ที่เทใส่แก้วไว้ให้ฉัน ฉันก็ดื่มมันแบบอัตโนมัติ ขอบคุณครับ // ฉันตอบชายหนุ่มก่อนลงไปนอนต่อ ทำเอาคนฟังถึงกับยิ้มไม่หุบ เขาวางคีการ์ดไว้ที่หัวเตียงฉันและพูดบอกฉันว่าไปเรียนก่อนนะครับ ฝั่งของโก้ พี่เมลแม่งโครตน่ารักๆๆๆ ผมแทบจะคลั่งพี่แล้วนะเนี๊ยะ ไปเรียนดีกว่าเรา// คิดในสมองตลอดก่อนจะเดินออกมาจากห้องของเมล ไอรันไปได้แล้ว// ผมเรียกเพื่อนที่อยู่ในห้อง เมื่อคืนมึงไปนอนไหนมาวะ เรื่องของกู ไล่กูเป็นหมาเลยนะไอสัส//ผมตอบมันด้วยความหงุดหงิดแต่ช่างเถอะ คงต้องขอบคุณมันที่ทำให้ผมได้นอนค้างห้องคนที่ผมแอบชอบ มหาลัยแห่งหนึ่ง.. มาสายอีกแล้วนะพวกมึง//เขตแดนพูดขึ้น เมื่อเห็นผมและรันเดินมา ไอรันแม่งช้า หนักเลยดิมึงเมื่อคืน// เขตถามรัน รอไรอะ น้องมิ้วแม่ง ไม่เด็ดไรเลย กูละเสียอารมณ์ // รันพูดพร้อมส่ายหัว ไม่

  • ดอกไม้และข้อความ   01

    ฉันเมลเอม อายุ27ปี เป็นนักเขียน รู้สึกว่าเป็นอาชีพที่อิสระดีใช่มั้ยคะ แต่ไม่ใช่เลย ในเมื่อการที่เราเขียนและจมปรักมันอยู่แบบนั้นมาก ไปก็ทำให้ฉันหัวสมองทื่อและคิดอะไรไม่อะไรออกเลยทีเดียว ฉันจึงตัดสินใจ ออกจากบ้านเพื่อไปเก็บเกี่ยวบรรณยากาศด้านนอกดูบ้าง เพราะฉันในทุกวัน มั่วแต่อุดอู้ อยู่แต่บ้านไม่ยอมออกไปไหนเลย ถึงจะเรียนจบกฎหมายมา แต่ใจไม่ชอบงานแบบนั้นเลยสักนิด จึงขอเวลาคุณพ่อและคุณแม่ ได้ใช้ชีวิตที่ตัวเองอยากจะทำต่อสักปี 2ปี ก่อนที่จะกลับไปเป็นทนายต่อค่ะ วันนี้ไม่มีแรงบรรณดาลใจในการเขียนเลย// ฉันบ่นพึมพัมออกมา ก่อนมองออกไปด้านนอกหน้าต่าง หรือว่าเราลองไปหาอะไรใหม่ๆทำดูมั้ยเพื่อความคิดจะลื่นไหลบ้าง// พูดจบฉันก็ลุกขึ้นไปอาบน้ำแต่งตัว เพื่อออกไปหาอะไรกินนอกบ้าน โดยปกติแล้ว ฉันค่อนข้างมีโลกส่วนตัวสูงเป็นคนที่ว่าขี้ระแวงเลยก็ว่าได้ ฉันเดินออกจากบ้านมาแวะร้านกาแฟร้านหนึ่ง ที่ค่อนข้างเงียบสงบ ภายในร้านตกแต่งสไตล์มินิมอล ทำเอารู้สึกสดชื่นและสบายใจอยู่ไม่น้อย ก่อนฉันจะเดินไปนั่งอยู่โต๊ะด้านหลังสุด เพื่อไม่ให้เป็นที่จับตา การแต่งตัวของฉันช่างเรียบง่ายและไม่เตะตาใครจนเกินไป ฉันใส่เพียง เสื้อย

Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status