แชร์

04

last update ปรับปรุงล่าสุด: 2025-02-25 20:50:31

นอนได้ พี่ก็นอนกับผมไง เตียงตั้งใหญ่// เขาพูดขึ้นทำเอาฉันหวั่นใจอยู่เล็กน้อย กลัวว่าเขาจะมีอะไรกับฉันแล้วทิ้งฉันไปเหมือนเด็กคนนั้น

ไม่เป็นไรดีกว่า พี่นอนพื้นนี่แหละ// ฉันพูดพร้อมปูที่นอนต่อไป สักพักได้ยินเสียงสูดน้ำมูกเบาๆมาจากด้านบนของเตียง

เอ้าโก้ร้องไห้ทำไม// ฉันตกใจที่เด็กหนุ่มตัวโตด้านหน้า ร้องไห้ออกมา

พี่โกรธผมใช่มั้ย พี่เลยไปนอนด้านล่าง

ไม่ชะ..

เรื่องนั้นผมไม่ได้ตั้งใจผมเมา แล้วน้องเค้าก็มาลูบตรงนั้นของผมอยู่ได้

ผะผม…// ฉันลุกขึ้นไปลูบแขนเขาเบาๆ ก่อนที่โก้จะกอดมาที่เอวของฉัน

พี่ไม่ได้โกรธ พี่แค่ไม่ชินที่มีคนนอนด้วย แล้วก็กลัวโก้นอนไม่สบายตัว// ฉันพูดด้วยน้ำเสียงที่เรียบและใจเย็น ก่อนที่เด็กหนุ่มตรงหน้าจะหันขึ้นมามอง

จริงนะ// โก้ถามฉัน ก่อนที่ฉันจะพยักหน้าตอบและเอามือปาดน้ำตาให้เขา

งั้นพี่ก็ขึ้นมานอนกับผม ผมถึงจะเชื่อ // ไม่รู้เพราะอะไร ทุกครั้งที่เขาขออะไรจากฉันมักจะทำตามเสมอ ไม่เคยขัดใจแม้แต่น้อย รอบนี้ก็เช่นกัน

อื้ม พี่เก็บฟูกก่อนนะ// ฉันพูดบอกเด็กหนุ่มตรงหน้าพร้อมแกะมือเขาออกจากเอวอย่างช้าๆ เมื่อเอาฟูกไปเก็บก็มานั่งอยู่ข้างเตียง การแต่งตัวของฉันคืนนี้ก็ดูปกติ ใส่เสื้อโอเวอร์ไซร์แบบสบายๆ กางเกงขาสั้น มองผ่านๆก็ไม่มีอะไรมาก ฉันค่อยๆนอนลงบนเตียงอย่างช้าๆ และนอนหันไปด้านซ้ายทางโต๊ะทำงานของฉัน ก็คือนอนหันหลังให้เด็กอยู่นั้นเอง

ผ่านไปไม่ถึง5นาที ฉันก็คล้อยหลับเพราะฤทธิ์ของยา

ฝั่งของโก้

ผมเป็นกังวลอยู่มากที่พี่เมลมาได้ยินบทสนทนาของผมกับน้องปราย พี่เมลจะมองผมยังไง ผมจะจีบพี่เขาได้อีกมั้ย ความสัมพันธ์ของเราทั้งคู่จะเป็นยังไง ผมทั้งกลัวและระแวงไปหมด จนกระทั้งถึงเวลาที่พี่เมลง่วงนอน เขายังทำท่าไม่อยากขุ้นมานอนกับผม ถ้าเป็นผู้หญิงคนอื่นคงให้ท่า วิ่งขึ้นมาบนเตียงแล้ว แต่พี่เมลกับ ไปเอาฟูกมาจะนอนที่พื้น ยิ่งคิดผมก็ยิ่งรู้สึกว่าพี่เมลเกลียดผมแล้วจริงๆ ไม่รู้เพราะอะไรน้ำตามันก็ไหลพรากลงมา ผมไม่เคยเป็นแบบนี้กับใครมาก่อน พี่เมลเป็นคนแรกเลยที่ทำให้ผมเป็นได้มากขนาดนี้

แต่สิ่งที่ผมกลัวว่าจะทำให้เขาหายไปผมจึงพูดความมจริงออกไปแต่ก็ไม่หมด จนเหมือนเธอจะใจอ่อนขึ้นมานอนบนเตียงกับผมจนได้ ท่าทางที่เธอขึ้นมา คงจะระวังตัวอยู่มาก พี่เมลเป็นผู้หญิงที่ทั้งน่ารักและสวย ตัวเล็ก หน้าอก38 เอวเล็กหุ่นทรงนาฬิกาทราย สเปกชายหลายคน สะโพกและท่อนขาที่ดูอวบและหน้าฟัดนั้น ผมแค่มอง ก็สามารถมีอารมณ์ได้

เมื่อพี่เมลขึ้นมานอนอยู่บนเตียง ผมพยายามข่มตาให้หลับ แต่มันก็หลับไม่ได้ เพราะความเป็นชายของผม เมื่อเจอเธอมันตื่นเร็วเอามากๆ ผมหันไปทางที่พี่เมลนอนอยู่ก่อนจะค่อยๆสอดมือเข้าไปกอดเธออย่างช้าๆและใกล้ชิด

ไม่คิดว่าพี่จะหลับเร็วขนาดนี้// ผมพูดขึ้นมา เมื่อคนที่นอนอยู่ด้านหน้าไม่มีสัณญาขัดขืนแต่อย่างใด ผมดมไปที่ผมของเธอ กลิ่นหอมอ่อนๆยั่วยวนอย่างมีเสน่ห์ จู่ๆ พี่เมลก็ขยับตัวถอยสะโพกมาทางผม มันตรงกับน้องชายของผมพอดี เมื่อมันโดนสัมผัสเข้ากับ สะโพกที่อวบอิ่ม มันก็พร้อมสู้ทันที แกนกายของผม มันดีดแน่นไปทั้งกางเกง และดันไปโดนก้นของพี่เมลอย่างเต็มที่

ผมเริ่มจะควบคุมตัวเองไม่ไหว มือที่ผมกอดเธออยู่นั้น ค่อยๆเลื่อนไปจับที่หน้าอกของเธอแทน ทำไมมันช่างนุ่มและเต็มมือขนาดนี้ ผมไม่เคยจับของใครแล้วนุ่มขนาดนี้มาก่อน คงเพราะของคนอื่นอาจจะผ่านมือหมอมา ผมยิ่งได้ใจที่พี่เมลไม่มีปฏิกิริยาใดๆตอบโต้มา จนผมเผลอขย้ำหน้าอกของเธอแรงขึ้น จนพี่เมลตื่น…

ฝั่งของเมล

ฉันกำลังหลับเพราะฤทธิ์ของยา จู่ๆก็รู้สึกเจ็บที่หน้าอกด้านขวาอย่างมาก จึงตื่นขึ้นมาอย่างงัวเงีย มือข้างขวาของฉันก็จับขึ้นมาที่หน้าอกของตนอย่างอัตโนมัติ แต่มันติดมือของโก้อยู่

โก้….จะทำอะไร// ฉันถามด้วยน้ำเสียงที่งัวเงีย ก่อนเด็กหนุ่มจะนำริมฝีปากของเขา มาสัมผัสเข้ากับริมฝีปากของฉันอย่างเร้าร้อน มือหนึ่งยังคงขย้ำหน้าอกของฉันอย่างไม่พักแรง ฉันพยายามหันหน้าหนี เพื่อให้หลุดจากจูบอันเร้าร้อนของเขา

โก้…พี่ยังไม่พร้อม

พี่กลัวผมทิ้งพี่หรอครับ

อื้ม อะ….// ยังไม่ทันที่ฉันจะได้พูดจนจบดี เขาก็บดปากลงมาจูบฉันอีกรอบ มือของเขาอ้อมมาปลดตะข้อเสื้อในของฉันอย่างชำนาญ เผยให้เห็นเนินอกลูกโตสองเต้า และยอดเขาสีชมพู เด็กหนุ่มไม่รอช้านำริมฝีปากมาบด ที่ยอดเนินอกอย่างดุดื่ม ทำเอาฉันเสียวซ่านไปทั้งตัว

สองมือของฉันกำผ้าปูที่นอนแน่นไม่กล้าส่งเสียงร้องออกมาแม้แต่น้อย เด็กหนุ่มที่ปากของเขายังคงหมกมุ่นกับเนินอกอยู่มือของเขาก็ยังถอดกางเกงขาสั้นของฉันออกอย่างช้าๆ ก่อนที่เขาจะค่อยๆขยับตัวลงต่ำมาเลื่อยๆ ปากหนุ่มน้อยคนนี้ยังคงพลอยจูบพรม ไปตามท้องและสะดือ พร่างให้ฉันรู้สึกดีสุดๆ ก่อนที่ลิ้นที่ชุ่มแฉะจะไปแตะโดนปากทางเข้าของกลีบดอกไม้ ที่ตอนนี้กำลังไหลเยิ้มและชุ่มฉ่ำ

โก้ ตรงนั้นอ๊าส์ มะไม่ได้นะนะ// ด้วยความเขินอายที่ฉันยังไม่เคยลองกับใครฉันพยายามจับหัวของโก้ให้ขึ้นมา แต่ก็ไม่เป็นผล คนตัวโตกว่ายิ่งทำให้ฉันอ่อนแรงขึ้นเรื่อยๆ เมื่อเด็กหนุ่มได้ลิ้มรสของน้ำหวานของดอกไม้จนพึ่งพอใจแล้ว เขาก็หยัดตัวเองขึ้น ก่อนจะจับขาของฉันให้ตั้งชันเป็นรูปตัว M ก่อนที่เด็กหนุ่มจะแทรกตัวเองมาอยู่ระหว่างกลาง

โก้จับไปที่แกนกายของตนเองก่อนจะถูขึ้นลงเพื่อให้น้ำหวานที่ใช้หล่อลื่น เพื่อเปิดทางเข้าเสียก่อน ก่อนที่เขาจะค่อยๆยัดแกนกายที่ใหญ่โตเข้าใจ

หืมพี่เมล..ทำไมแน่นขนาดนี้เนี๊ยะ…// ผมพร่างพูดด้วยเสียงที่กระเส่า

โก้ เบาๆนะพี่เจ็บ…// ฉันพูดขึ้นเมื่อรู้สึกเจ็บที่ทางเข้านิดหน่อย. ก่อนที่โก้จะเริ่มยัดแกนกายของเขาเข้าไปอีก ฉันรู้สึกเหมือนน้องสาวของฉันมันแทบจะฉีกขาดออกจากกันเมื่อมีสิ่งแปลกปลอมเข้ามา ครั้งแรกของฉันทำไมมันช่างเจ็บปวดขนาดนี้

อ๊าส์ พี่เมลค้าบบบ….// ผมร้องเสียงหลงเป็นลูกหมา ผมไม่ค่อยแน่ใจมากนักว่านี้ใช่ครั้งแรกของเธอมั้ย แต่ผมคงเดาได้ว่าเธอมีประสบการณ์น้อยมากแน่ๆ เพราะร่างกายของเธอเองมันบ่งบอกถึงแบบนั้น เมื่อผมยัดแกนกายเข้าไปจนมิดด้าม ผมก็ค่อยๆสอบเอวเข้าออกช้าๆอย่างระมัดระวังคนตัวเล็กเจ็บ แต่ทำยังไงได้ในเมื่อเยื่อภายในนั้นมันรัดแน่นเอาสะผมเสียวสุดๆ

จนผมอยากกระแทกแรงๆ ผมเริ่มเร่งจังหวะเข้าออกเร็วขึ้นทำเอาพี่เมลเริ่มเปล่งเสียงร้องด้วยความเจ็บ บ้างทีก้ร้องขอให้ผมหยุดทำบ้าง

อือ…โก้พี่เจ็บพอก่อนได้มั้ย..

ทนแปปนึงนะครับ ผมจะทำเบาๆ// ผมตอบด้วยน้ำเสียงกระเส่าเหงื่อไหลออกไปทั่วตัว เยื่อบุในรูรัดแกนกายผมจนแน่นแทบไม่มีที่หายใจ ทำเอารอบนี้ผมเสร็จไวเป็นอย่างมาก เมื่อใกล้จะเสร็จผมเริ่มสอบเอวเร็วขึ้น และกระแทกแรงขึ้น จนเสียงเนื้อกระทบกันดังลั่นไปทั่วห้อง พี่เมลร้องเสียงหลงด้วยความเจ็บ

ปักๆๆๆตับๆๆๆ

อ่าส์ พี่เมลครับบบ พี่เมลลล อ่าส์ผมจะเสร็จแล้วครับอ่าส์ พี่เมล……// เมื่อใกล้จะเสร็จผมชักน้องชายออกจากรูเยื่อบุ แล้วรีดน้ำรักสีขาวขุ่น ลงบนท้องของพี่เมล ก่อนผมจะก้มลงไปจูบที่หน้าผากของพี่เมล1ที และลุกขึ้นไปหยิบทิชชู่เพื่อมาเช็ดทำความสะอาดท้องของพี่เมลให้

มาพี่เช็ดเอง// ฉันยื่นมือเพื่อไปหยิบทิชชู่มาจากโก้

ไม่ครับผมเช็ดให้// พูดจบผมก็เช็ดทำความสะอาดท้องพี่เมลให้เรียบร้อย ก่อนจะไปเช็ดที่กลีบดอกไม้ให้เธออีกด้วย

โก้…..ตรงนั้นพี่…

ไม่เป็นไรครับ ผมเช็ดให้ได้เมื่อกี้ยังเลียอยู่เลย// คำพูดเขาทำเอาฉันเขินหน้าแดงไปหมดก่อนที่ฉันจะนอนลงและเผลอหลับไปเพราะฤทธิ์ยาและความเพลีย

เมื่อผมทำความสะอาดให้พี่เมลเสร็จก็เดินมาเข้าห้องน้ำ เพื่อล้างทำความสะอาดน้องชายเพราะรอบนี้ผมไม่ได้สวมใส่ถุงยางอนามัยจึงจำเป็นที่จะต้องเข้ามาทำความสะอาด เมื่อเดินเข้าไปในห้องน้ำถึงกับตกใจเมื่อ แกนกายของผม มีเลือดติดออกมาจำนวนหนึ่ง

เชี่ย พี่เมลยังซิงหรอวะเนี่ย// ผมตกใจในสิ่งที่เห็นพร้อมกับอุทานออกมา แต่ก็ดีใจอยู่ไม่น้อย ที่ครั้งแรกของพี่เมลเธอยกให้ผม เมื่อทำความสะอาดเสร็จเดินออกมาพบว่าคนตัวเล็กนอนหลับไปเสียแล้ว ผมจึงขึ้นเตียงไปนอนด้วยความระวัง และคืนนี้ผมยังได้นอนกอดพี่เมลตามที่ใจของผมปราถนาอีกด้วย……

เช้าวันถัดมา ผมตื่นก่อนพี่เมลเห็นคนตัวเล็กยังคงนอนหลับอยู่บนเตียง ก่อนที่เธอจะค่อยๆตื่นขึ้นผมจึงแกล้งหลับต่อ

หืมมมโอ้ยทำไมเจ็บท้องน้อยจัง// ฉันลุกขึ้นมานั่งก่อนจะหันไปมองหน้าเด็กหนุ่มที่กำลังหลับอยู่ก่อนจะพูดบ่นลอยๆขึ้นมาอีก

ไหนบอกว่าจะทำไม่แรง ชิเด็กเลี้ยงแกะ// พูดจบฉันก็ลุกขึ้นมาเพื่อไปอาบน้ำล้างตัวก่อนจะเตรียมอาหารให้คนตัวโตกินในมื้อเช้า

ทุกคำพูดที่พี่เมลพูดขึ้นทำเอาผมยิ้มไม่หยุดก่อนจะลืมตาขึ้นเมื่อเธอเดินออกไป

เชี่ยคนอะไรวะ โคตรจะน่ารัก// ก่อนผมจะลุกขึ้นมานั่ง และเหลือไปเห็นที่ผ้าปูที่นอนตรงจุดที่เธอนอน มันมีเลือดสีแดง เปื้อนอยู่เล็กน้อย เรื่องแค่นี้ก็ทำเอาผมยิ้มไม่หุบ ก่อนที่จะหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเช็คดู

ติ๊งๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ// เสียงแจ้งเตือนรัวๆเมื่อผมเปิดอินเตอร์เน็ตขึ้น

พี่โก้จะเอายังไงคะ ไม่งั้นหนูจะไปหาพี่แล้วนะ // วันนี้คือวันสุดท้ายของทริป ทุกคนก็คงกลับกันมาแล้ว ถ้าน้อยปรอยมาเจอพี่เมลคงเรื่องใหญ่แน่ๆ ทำเอาผมต้องรีบอธิบายกับเธอโดยด่วน

ปรอยพี่ไม่ได้ชอยปรอยนะ ถ้าพี่ต้องคบกับคนที่มีอะไรด้วยป่านี้พี่คงต้องคบกับคนทั้งมหาลัย// คำตอบของผมสาวน้อยไม่พอใจ

พี่จะเอาแบบนี้ใช่มั้ย งั้นปรอยก็จะประกาศไปทั่วเองว่าพี่เอาปรอยแล้วทิ้ง

เอาเลยครับถ้าน้องไม่กลัวเสียหาย แล้วเรื่องคืนนั้นพี่ไม่ได้เป็นคนเริ่ม แล้วพี่ก็รู้ว่าปรอยไม่ได้เมาขนาดนั้น // สิ้นสุดข้อความที่ผมส่งไปน้องก็อ่านแต่ไม่ตอบ ผมนึกในใจ ว่าเรื่องมันคงจะจบแล้ว

ตื่นแล้วหรอ…ลุกไปกินข้าวแล้วก็ไปอาบน้ำไป พี่มีเสื้อกับกางเกงเฮียอยู่โก้น่าจะใส่ได้ เสื้อผ้าถอดใส่ตระกร้าไว้นะ เดี๋ยวพี่ซักให้

ครับ// ผมพูดตอบรับก่อนจะยิ้มให้คนตรงหน้า แล้วลุกขึ้นทำตามอย่างว่าง่าย เมื่ออาบน้ำเสร็จเรียบร้อยก็พบว่าพี่เมลกำลังเปลี่ยนผ้าปูที่นอนอยู่ ผมเห็นจึงเดินไปกอดเธอจากด้านหลัง

เจ็บมั้ยครับ….ผมขอโทษนะ// เมื่อและลำแขนที่ใหญ่รอดสอดเข้ามาที่เอวของฉันและเสียงของเด็กหนุ่มที่พูดขึ้น ทำเอาฉันใจชื้นอยู่ไม่น้อย

อื้ม ไม่เป็นไร ไปกินข้าวเถอะ พี่เก็บตรงนี้แปปเดี๋ยว// พูดไม่ทันจบดีฉันรู้สึกถึงอะไรที่แข็งๆบางอย่างมาถูโดนข้างหลังฉัน

โก้ ไม่เอานะพะพี่ยังเจ็บอยู่เลย…// ฉันพูดด้วยน้ำเสียงสั่นๆ ทำเอาเด็กหนุ่มกอดฉันแน่นขึ้นและหอมมาที่แก้มของฉัน

ผมขอโทษนะครับ ที่ทำพี่เจ็บ…

ไปกินข้าวเถอะนะ เดี๋ยวมากินยา

ครับ// จากนั้นผมก็เดินไปนั่งที่โต๊ะอาหาร ผมกับพี่เมลตอนนี้เหมือนสามีภรรยาที่คบกันมานาน ยิ่งคิดผมยิ่งยิ้มไม่หยุด แต่พึ่งสังเกตุเห็นว่าพี่เมลดูหน้าตาซีดๆ

พี่ไม่สบายหรอครับ

อื้มนิดหน่อย กินยาไปแล้วน่าจะติดโก้มา

ผมขอโทษนะผมไม่ได้ตั้งใจ // หมาน้อยตัวนี้ออดอ้อนเก่งจริงๆ ทำเอาฉันยิ้มออกมา

พี่ยิ้มหรอ

ทำไมละหน้าเกลียดหรอ

เปล่าครับ…แค่ ผมพึ่งเห็นพี่ยิ้มให้ครั้งแรก// เชี่ยๆๆๆๆ พี่เมลแม่งโคตรน่ารักๆๆๆๆผมหลงพี่แทบจะโงหัวไม่ขึ้นแล้วนะพี่เมลลล

วันนี้ก็กลับไปนอนห้องได้แล้วนะ รันก็คงกลับมาพอดี// เมื่อผมได้ยินแบบนี้จากที่กินข้าวอยู่ถึงกับวางช้อนลง

พี่ไม่ชอบผมขนาดนั้นเลยหรอ ถึงอยากให้ผมกลับไปห้องไวๆ// ผมถามเชิงตัดพ้อ

เปล่า จะได้นอนสบายตัวไง เสาร์อาทิตย์ก็จะได้พักผ่อน// ฉันพูดโดยไม่ได้มองหน้าหนุ่มที่นั่งอยู่ตรงข้ามเลยสักนิด จู่ๆก็ได้ยินเสียงสูดน้ำมูกขึ้นเบาๆ พอเงยหน้าขึ้นมามองภาพที่เห้นตรงหน้าคือ เด็กหนุ่มนั่งก้มหน้า น้ำตาไหลหยดลงพื้นแหมะๆ ฉันตกใจมากจึงรีบลุกขึ้นไปดู

ร้องทำไมละ // ฉันถามพร้อมเอามือลูบหัวเขา ก่อนที่โก้จะหันมากอดไปที่เอวฉันแล้วเอาหน้าซุกไปยังหน้าอกของฉัน ทำเอาเสื้อสีขาวที่ฉันใส่เปียกคราบน้ำตาไปหมด

ก็พี่เกลียดผม พี่ไล่ผม

ไม่ใช่แบบนั้น เดี๋ยววันนี้เฮียจะมาหาพี่ช่วงเย็นๆ โก้จะอยู่ด้วยหรอ// ฉันพูดขึ้น ก่อนที่เด็กหนุ่มจะหยุดร้องไห้

จริงนะครับ

ครับจริงสิครับ พี่จะโกหกทำไม// พูดจบก็ลูบหัวเด็กที่อยู่ตรงหน้า

เลิกร้องแล้วกินข้าวนะ กินยาแล้วไปนอนพัก เฮียกลับตอนไหนอยากจะมาหาพี่ก็มา// คำพูดของฉันทำเอาเด็กหนุ่มยิ้มออกมาด้วยความดีใจ

ยากินด้วยครับ จะได้หาย // ฉันยื่นยาให้เด็กหนุ่มกิน ก่อนที่เขาจะกินตามอย่างว่าง่าย

ตรู๊ดดดดดดดด// เสียงโทรศัพท์ของฉันดังขึ้น ทำเอาเด็กหนุ่มหันมามองด้วยความสงสัย

ฮัลโหล

เมลเราเอง

อ้าวหนอนมีอะไร

วันนี้ว่างมากินข้าวกับเรารึเปล่า เราออกเวรพอดี

มาดิเย็นนี้เฮียจะมาพอดี พี่หวานก็จะมาด้วยมากินที่คอนเราก็ได้ให้เฮียทำให้กิน

โอเครได้ เดี๋ยวซื้อเบียร์ของชอบเฮียไป5555

โอเครได้ๆ // เมื่อวางสายจากตะวัน ทำเอาเด็กหนุ่มหน้ามุ้ย จนฉันทำหน้าสงสัย

พี่ให้ผมกลับบ้าน แต่ชวนผู้ชายคนอื่นเข้าบ้าน! // เขาพูดด้วยอารมณ์ที่เคืองฉันอยู่เล็กน้อย ฉันมองไปที่โก้ก่อนจะพูดขึ้น

พี่กับตะวันเป้นเพื่อนกันตั้งแต่เด็กพ่อแม่เรารู้จักกัน วันนี้พี่ชวนมาก็ไม่ได้อยู่ด้วยกันสองต่อสองสักหน่อย เฮียกับแฟนเฮียก็มาด้วย อย่างอแงสิ// ฉันพูดบอกเด็กตรงหน้า

ครับ..ผมอยากนอนกอดพี่นานๆ เป้นไปได้ไม่อย่างห่างพี่เลย// เด็กตรงหน้าพูดแบบนี้ทำเอาฉันแปลกใจว่าช่วงนี้เขาเป้นอะไรนักหนา ทำไมถึงได้ขี้น้อยใจขนาดนี้

พุดแบบนี้กับทุกคนป่ะเนี๊ยะ เจ้าชู้นะเราอ่ะ

ไม่ ผมพูดแบบนี้แค่กับพี่ เรื่องเจ้าชู้ผมยอมรับว่าเมื่อก่อนผมแย่จริงๆ แต่ตอนนี้ผมเปลี่ยนไปแล้ว// ฉันได้เพียงแต่ยิ้มให้เขา

พี่ไม่ได้ว่าอะไร เราไม่ได้เป็นอะไรกันสักหน่อย// พี่เมลพูดแบบนี้ ทำเอาผมแทบช็อค ทั้งที่เมื่อคืนเราพึ่งจะพากันขึ้นสวรรค์แท้ๆ

งั้นพี่ก็มาเป็นแฟนผมสิ // คำพูดของเขาเหมือนเด็กที่เอาแต่ใจไม่มีผิด

เรียนให้จบก่อนเดี๋ยวพี่เป็นแฟนด้วย

จริงนะครับ// ได้ยินแบบนั้นทำเอาผมดีใจสุดๆ เพราะอีกแค่ 2 เดือนผมก็จะเรียนจบแล้ว

นอนพักได้แล้วไป พี่ทำงานก่อน// ฉันบอกเด็กหนุ่มที่อยู่ตรงหน้า

ผมอยากนอนกอดพี่// เมื่อเด็กพูดแบบนั้น ฉันก็ต้องมานั่งทำงานที่เตียงแทน ระหว่างที่นั่งทำงานอยู่เด็กที่อยู่ข้างๆ ไม่มีท่าทีว่าจะ นอนเลยสักนิดมือของเขาลูบแขนฉันอยู่เรื่อยๆ

ไม่นอนหรอ

ผมนอนไม่หลับ พี่ตอนใส่แว่นยิ่งน่ารักเข้าไปอีก

จ้ะ งั้นนอนเล่นมือถือไปสิ ไม่งั้นก็เปิดทีวีดู // พูดจบฉันก็ยื่นรีโมทให้เด็กหนุ่ม เขาหยิบรีโมทไปจากมือฉันเพื่อทำการเปิดทีวีดู ฉันไม่ได้สนใจว่าเขาดูอะไรหรือทำอะไรอยู่ เพราะฉันมั่วแต่จดจ่อ อยู่แต่กับการทำงาน แต่มือของโก้อยู่ไม่เฉยเลยสักครั้ง มือยังคงลูบขาของฉันไปมา อยู่อย่างนั้น แต่ฉันก็ยังคงทำงานต่อไป

จนกระทั่งเด็กหนุ่ม ค่อยๆมุดตัวเข้ามาอยู่ในวงแขนของฉันหน้าของเขาแนบไปที่หน้าอกของฉันหนึ่งเต้า มืออีกข้างก็จับขย้ำอีกฝั่ง

โก้…อย่ากวนพี่นะ พี่ทำงาน// ฉันพูดเสียงดุใส่เด็กคนนั้น เขาหยุดทำไปชั่วขณะ ก่อนที่เขาจะค่อยๆเปิดเสื้อฉันขึ้นแล้วมุดหัวเข้าไปอยู่ในนั้นแทน โก้ค่อยๆดึงบราแบบเกาอกไร้สายของฉันลงมาอย่างช้าๆ

โก้…// ฉันเรียกชื่อทักท้วงอีกฝ่ายให้หยุดทำแบบนั้น เด็กหนุ่มหยุดได้แค่ชั่วครู่ก่อนจะ ดึงบราของฉันลงมาจนได้ ก่อนที่ฉันจะรู้สึกเย็นและเสียวอยู่ยอดเขาหนึ่งข้าง เพราะเขาได้นำริมฝีปาก ลิ้นนุ่มที่ชุ่มด้วยน้ำลาย มาดูดดื่มที่ยอดนั้นอย่างเอร็ดอร่อย

กะโก้….เบาๆหน่อย พี่ทำงานอยู่ครับ// ฉันพูดขึ้นก่อนเด็กหนุ่มจะเบาแรงดูดลง ผ่านไปสักพักฉันรู้สึกอีกทีคือเด็กหนุ่มนิ่งไปแล้ว จึงเปิดที่คอเสื้อเพื่อมองดูว่าเขาทำอะไร แต่ภาพที่เห็นคือ เขาหลับไปแล้ว แต่ปากยังคงคาอยู่ที่เต้าของฉัน

ทำเป็นเด็กดูดเป็นลูกเลยนะ ไอเด็กคนนี้// พูดเสร็จดูเวลา ตอนนี้ก็บ่าย3กว่าแล้ว ก่อนที่จะเห็นว่ามือถือฉันมีสายเข้า

ตรู๊ด…..

ว่าไงรัน

พี่เมล ไอโก้อยู่กับพี่ใช่มั้ย

ใช่ทำไมหรอ

ชิบหายละ// รันอุทานด้วยความตกใจ

ผมขอคุยกับมันหน่อยพี่เรื่องด่วน// รันพูดแบบนั้นทำเอาฉันตกใจอย่างมากจึงต้องปลุกคนที่นอนอยู่ให้ตื่น

โก้ โก้ รันโทรมา

ฮัลโหล!// โก้รับสายด้วยความหงุดหงิด

ไอรัน อีปรายมันไปหามึงอ่ะ กูกำลังขับรถตามหลังมันมาอยู่ ใกล้ถึงแล้ว อีก10นาที// ได้ยินรันพูดแบบนั้นผมถึงกับตาตื่นลุกพรวดขึ้นมานั่ง

เออๆ. แค่นี้แหละ// พูดจบผมก็วางสายไปแล้วคืนโทรศัพท์ให้พี่เมล ผมหนักใจอยู่มากว่าจะจัดการกับเรื่องนี้ยังไงดี และจะบอกพี่เมลยังไงดี ผมลุกขึ้นจัดแต่งตัวเองให้เรียบร้อยก่อนจะได้ยินเสียงวุ่นวายอยู่หน้าห้องที่ตะโกนเรียกชื่อผมอยู่ ผมหันไปมองพี่เมลที่กำลังนั่งทำงาน มือที่พิมพ์คีย์บอร์ดหยุดชั่วครู่ ก่อนที่เะอจะถอนหายใจออกมา

การกระทำแค่เพียงนิดของพี่เมลทำเอาผม กลัวจนขนลุกเพราะเธอไม่เคยดุหรือต่อว่าผมเลย เป้นผู้หญิงที่เดาใจยากเสียจริง

พี่เมลเดี๋ยวผมมานะ// ผมพูดบอกหญิงสาวที่นั่งพิมพ์งานอยู่บนเตียง เธอแค่เพียงพยักหน้า ไม่ตอบอะไร ผมเดินเปิดประตูออกไปภาพตรงหน้าคือ มีไอรัน เขต ติน แล้วก็ น้องปราย เมจิก แพรว ที่ยืนด่าทอเพื่อนผมอยู่แล้วก็ทุบประตูห้องผม

พี่โก้ ทำไมไปอยู่ห้องนั้นคะ// ปรายถามผมขึ้น

แล้วสรุปเรื่องของเรามันเป็นยังไง พี่จะเอายังไง

ก็บอกแล้วไง ว่าไม่ได้คิดอะไร เมื่อคืนพี่เมาครับน้องจะเอาอะไรจากพี่อีก// ผมเริ่มขึ้นเสียงใส่อีกฝ่าย

ไอโก้ใจเย็น พี่เมลอยู่ // รันเตือนผมเบาๆ ทำเอาผมหันไปมองในห้อง อย่ากังวล

ไม่รู้แหละ พี่ต้องรับผิดชอบหนู พี่ต้องเป็นแฟนหนูตามประเพณีที่บ้านหนูเขาเรียกผิดผี// น้องปรายพูดขึ้นอย่างไม่เกรงกลัว ฉันได้ยินแบบนั้นจึงลุกจากเตียงแล้วเดินออกมาดูเหตุการณ์หน้าห้อง เดินมาทางประตูก็เห็นเพียงแผ่นหลังของโก้ที่ยืยขวางประตู เอาไว้อยู่

เชี่ย // ตินอุทานขึ้นมาเมื่อเขาหันมาเห็นฉันที่ยืนอยู่ข้างหลังโก้ จนทำให้ทุกคนต่างพากันหันมามองฉัน โก้เห็นฉันจึงเกิดความกังวลเป็นอย่างมาก

อีเด็กนี่ใช่มั้ย ที่ทำให้พี่ไม่ยอมคบกับหนู // ปรายพูดขึ้น

พี่เมล เข้าห้องไปก่อนนะครับ เดี๋ยวผมอธิบายให้ฟัง// ผมหันไปบอกพี่เมลที่ยืนดูเหตุการณ์อยู่ เพราะความที่กลัวเธอโดนทำร้าย

เอ้ารันกลับมาแล้วหรอ หิวข้าวมั้ย// คำถามของฉันทำเอารันและเพื่อนๆสะดุ้งโหย่ง เพราะน้ำเสียงท่ีเรียบเย็นและรอยยิ้มที่ปลอมอย่างน่ากลัว

ครับๆๆ555 หิวอยู่ครับ// รันตอบฉันด้วยความกลัว

โก้พาเพื่อนเข้าไปในห้องพี่ก่อนไป หาอะไรให้เพื่อนกินด้วยนะ

แต่พี่เมล

ไม่เป็นอะไรเชื่อพี่ พี่จัดการให้// ฉันพูดบอกชายหนุ่มที่ทำหน้าเป็นห่วงฉันอย่างไม่สงสัย

พี่โก้ พี่โก้ ออกมานี่ก่อน ออกมาเดี๋ยวนี้นะ

ขอโทษนะคะน้อง อย่าตะโกนได้มั้ยคะ อยู่กันแค่นี้// ฉันพูดบอกอีกฝ่าย

แล้วแกเป็นใครมายุ่งอะไรด้วย หรือว่าเป็นเมียอีกคน

เป็นคนรู้จักที่สอนพิเศษให้เด็ก4คนเมื่อกี้ค่ะ จะดีมากเลยนะคะ ที่จะลดเสียงลง พี่ว่าก่อนอื่นๆน้องๆไปคุยกันเองก่อนดีมั้ยคะว่าใครจะมาเป็นเมียน้องโก้ เพราะพี่พึ่งจะเห็นว่า น้องอีก2คนก็เคยเข้าไปในห้องโก้เหมือนกันนะคะ แบ่งกันใช้ได้หรอ เพื่อนไม่ควรยุ่งของเพื่อนนะคะพี่คิดว่า

นี่พวกมึง เอาพี่โก้แล้วหรอ //ปรายหันไปถามเพื่อนทั้งสอง

เออกูชอบก่อนมึงอีก แต่มึงนั้นแหละที่ชอบมาบ่งการพวกกู ไม่ให้ไปยุ่งกับเขา// แพรวพูดเถียงน้องปรอย

เอ่อ แล้วก็อีกเรื่องนะคะ คอนนี้พี่ไม่ได้อยู่คนเดียว เด็กในม. ก็เยอะ ไปทะเลาะกันที่อื่นดีกว่านะคะ คนออกมาดูเต็มเลย// พูดจบฉันก็ปิดประตูและเดินเข้ามาภายในห้อง มองไปที่เด็กๆ ถอนหายใจเฮือกใหญ่ ทำเอาทุกคนเงียบและตกใจตามๆกัน

พี่แค่ไม่ชอบคนเสียงดัง มันน่ารำคาญ เห้ออมา เดี๋ยวพี่ผัดกะเพราให้กิน // ฉันพูดแบบนี้ ทำเอาเด็กๆที่อยู่ตรงหน้าโล่งใจและยิ้มออกมา เหลือแต่เพียงโก้ที่ยังคงเครียด เมื่อฉันหันหลังทำอาหาร โก้ก็มากอดฉันจากด้านหลังโดยไม่สนใจสายตาเพื่อนๆที่นั่งอยู่

ทำอะไรเพื่อนอยู่เยอะแยะ// ฉันพูดเบาๆให้คนด้านหลังรู้ตัว

ชั่งมัน พี่โกรธผมหรอ

ไม่ได้โกรธ

จริงนะ

อื้ม

ถ้าพี่ไม่ได้โกรธผม งั้นผมขอหอมแก้มหน่อย

ไม่เอาคนเยอะ

แสดงว่าพี่โกรธ

ไม่ได้โกรธ จะหอมก็หอมอายคน// ฉันพูดจบ คนตัวใหญ่กว่าก็หอมมาที่แก้มของฉัน ก่อนจะเดินกลับไปนั่งที่โต๊ะอาหารกับเพื่อนๆ

ไอสัส ยังไงๆ //รันถามขึ้น

ไอเชี่ย กูโคตรกลัวพี่เมลอ่ะ พี่แกโคตรนิ่งน่ากลัวชิบหาย// ตินพูดขึ้น

เออใครไม่กลัวบ้างวะ คนที่ไม่เคยโกรธใคร ถ้าได้โกรธนะ น่ากลัวชิบหาย// เขตพูดเสริม

นี่แหละ กูเลยชอบพี่เขานี่ไง สวยใจดีอบอุ่น ไม่เหมือนใคร// โก้พูดพร้อมหันไปมองที่ฉัน

ไอสัสไม่อยู่แค่2วัน อย่าบอกนะว่ามึง

บทที่เกี่ยวข้อง

  • ดอกไม้และข้อความ   01

    ฉันเมลเอม อายุ27ปี เป็นนักเขียน รู้สึว่าเป็นอาชีพที่อิสระดีใช่มั้ยคะ แต่ไม่ใช่เลย ในเมื่อการที่เราเขียนและจมปรักมันอยู่แบบนั้นมากไปก็ทำให้ฉันหัวสมองทื่อและคิดอะไรไม่อกเลยทีเดียว ฉันจึงตัดสินใจค่ะ ออกจากบ้านเพื่อไปเก็บเกี่ยวบรรณยากาศด้านนอกดูบ้าง เพราะฉันในทุกวัน มั่วแต่อุดอยู่แต่บ้านไม่ยอมออกไปไหนเลย ถึงจะเรียนจบกฎหมายมา แต่ใจไม่ชอบงานแบบนั้นเลยสักนิด จึงขอเวลาคุณพ่อและคุณแม่ใช้ชีวิตที่ตัวเองอยากจะทำต่อสักปี 2ปี ก่อนที่จะไปเป็นทนายเต็มตัวค่ะ วันนี้ไม่มีแรงบรรณดาลใจในการเขียนเลย// ฉันบ่นพึมพัมออกมา ก่อนมองออกไปด้านนอกหน้าต่าง หรือว่าเราลองไปหาอะไรใหม่ๆทำดูมั้ยเพื่อความคิดจะลื่นไหลบ้าง// พูดจบฉันก็ลุกขึ้นไปอาบน้ำแต่งตัว เพื่อออกไปหาอะไรกินนอกบ้าน โดยปกติแล้ว ฉันค่อนข้างมีโลกส่วนตัวสูงเป็นคนที่ว่าขี้ระแวงเลยก็ว่าได้ ฉันเดินออกจากบ้านมาแวะร้านกาแฟร้านหนึ่ง ที่ค่อนข้างเงียบสงบ ภายในร้านตกแต่งสไตล์มินิมอล ทำเอารู้สึกสดชื่นและสบายใจอยู่ไม่น้อย ก่อนฉันจะเดินไปนั่งอยู่โต๊ะด้านหลังสุด เพื่อไม่ให้เป็นที่จับตา การแต่งตัวของฉันช่างเรียบง่ายและไม่เตะตาใครจนเกินไป ฉันใส่เพียง เสื้อยืดแขนสั้นแล

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-19
  • ดอกไม้และข้อความ   02

    เมื่อโก้ออกไปจากห้องของฉัน ฉันก็หลับไปทันทีเพราะความเพลีย 8โมงเขาก็กลับมาหาฉันอีกรอบที่ห้องพร้อมกับน้ำเต้าหู้ที่บอกว่าจะซื้อมาฝาก เขาปลุกฉันอย่างเบามือ แต่ฉันค่อนข้างที่จะตื่นยาก พี่เมล พี่เมลครับ// เรียกไปเขย่าแขนฉันไปด้วย จนในที่สุดฉันก็ตื่นขึ้นมาแบบงัวเงีย เขายื่นน้ำเต้าหู้ที่เทใส่แก้วไว้ให้ฉัน ฉันก็ดื่มมันแบบอัตโนมัติ ขอบคุณครับ // ฉันตอบชายหนุ่มก่อนลงไปนอนต่อ ทำเอาคนฟังถึงกับยิ้มไม่หุบ เขาวางคีการ์ดไว้ที่หัวเตียงฉันและพูดบอกฉันว่าไปเรียนก่อนนะครับ ฝั่งของโก้ พี่เมลแม่งโครตน่ารักๆๆๆ ผมแทบจะคลั่งพี่แล้วนะเนี๊ยะ ไปเรียนดีกว่าเรา// คิดในสมองตลอดก่อนจะเดินออกมาจากห้องของเมล ไอรันไปได้แล้ว// ผมเรียกเพื่อนที่อยู่ในห้อง เมื่อคืนมึงไปนอนไหนมาวะ เรื่องของกู ไล่กูเป็นหมาเลยนะไอสัส//ผมตอบมันด้วยความหงุดหงิดแต่ช่างเถอะ คงต้องขอบคุณมันที่ทำให้ผมได้นอนค้างห้องคนที่ผมแอบชอบ มหาลัยแห่งหนึ่ง.. มาสายอีกแล้วนะพวกมึง//เขตแดนพูดขึ้น เมื่อเห็นผมและรันเดินมา ไอรันแม่งช้า หนักเลยดิมึงเมื่อคืน// เขตถามรัน รอไรอะ น้องมิ้วแม่ง ไม่เด็ดไรเลย กูละเสียอารมณ์ // รันพูดพร้อมส่ายหัว ไม่

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-25
  • ดอกไม้และข้อความ   03

    แต่ว่า.. // คนอายุน้อยกว่าเริ่มทำหน้าตาเศร้าใส่ฉัน พี่มีอะไรจะถาม ครับ…// เขายังคงทำหน้าเศร้าและน้ำเสียงเชิงบันทอนอยู่ไม่น้อย โก้ชอบพี่หรอ// ทันทีที่ฉันพูดจบ ชายที่นั่งอยู่ตรงหน้าถึงกลับหันไปทันที ทำเหมือนจะตะโกนว่าเพื่อน ไอ..// ไม่ทันที่เขาจะได้พูดที ฉันจับหน้าเขาหันมาให้ตรงกับหน้าฉัน ก่อนที่จะก้มหน้าลงไปหา ริมฝีปากของฉันประกบเข้าหาริมฝีปากหนาของชายหนุ่มที่อยู่ตรงหน้า ทันทีที่ริมฝีปากแนบกัน ชายที่นั่งอยู่ก็รับริมฝีปากของฉันอย่างไม่ลดละ เขาฉุดตัวของฉันลงไปนั่งอยู่บนตักแกร่ง ก่อนที่มือทั้ง2ข้างของเขา ยังลูบไล้ไปทั้งตัวของฉันอย่างไม่เบามือ อย่างกับว่าวันนี้จะเป็นวันสุดท้ายที่ได้เจอกัน โก้เริ่มเอามือมาสัมผัสที่หน้าอกอันอวบอิ่มของฉัน น้องชายของเขาเริ่มดันขึ้นมายังก้นของฉันที่นั่งทับมันเอาไว้อยู่ ทันทีที่รู้สึกถึงมันฉันก็ถอนจูบออกจากปากของเขา เพราะกลัวว่าเขาจะไปสายในครั้งนี้ และรันยังนั่งรออยู่ข้างนอก โก้ ไปกินข้าวนะเดี๋ยวสาย ไม่เอาครับ ผมไม่อยากไปแล้วผมอยากอยู่กับพี่// เด็กหนุ่มที่อยู่ตรงหน้า กอดฉันไม่ยอมปล่อย แถมยังทำตัวงอแงใส่อีกด้วย ทำเอาคนฟังถึงกับต้องหนักใจ ไปเถอะนะ

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-25

บทล่าสุด

  • ดอกไม้และข้อความ   04

    นอนได้ พี่ก็นอนกับผมไง เตียงตั้งใหญ่// เขาพูดขึ้นทำเอาฉันหวั่นใจอยู่เล็กน้อย กลัวว่าเขาจะมีอะไรกับฉันแล้วทิ้งฉันไปเหมือนเด็กคนนั้น ไม่เป็นไรดีกว่า พี่นอนพื้นนี่แหละ// ฉันพูดพร้อมปูที่นอนต่อไป สักพักได้ยินเสียงสูดน้ำมูกเบาๆมาจากด้านบนของเตียง เอ้าโก้ร้องไห้ทำไม// ฉันตกใจที่เด็กหนุ่มตัวโตด้านหน้า ร้องไห้ออกมา พี่โกรธผมใช่มั้ย พี่เลยไปนอนด้านล่าง ไม่ชะ.. เรื่องนั้นผมไม่ได้ตั้งใจผมเมา แล้วน้องเค้าก็มาลูบตรงนั้นของผมอยู่ได้ ผะผม…// ฉันลุกขึ้นไปลูบแขนเขาเบาๆ ก่อนที่โก้จะกอดมาที่เอวของฉัน พี่ไม่ได้โกรธ พี่แค่ไม่ชินที่มีคนนอนด้วย แล้วก็กลัวโก้นอนไม่สบายตัว// ฉันพูดด้วยน้ำเสียงที่เรียบและใจเย็น ก่อนที่เด็กหนุ่มตรงหน้าจะหันขึ้นมามอง จริงนะ// โก้ถามฉัน ก่อนที่ฉันจะพยักหน้าตอบและเอามือปาดน้ำตาให้เขา งั้นพี่ก็ขึ้นมานอนกับผม ผมถึงจะเชื่อ // ไม่รู้เพราะอะไร ทุกครั้งที่เขาขออะไรจากฉันมักจะทำตามเสมอ ไม่เคยขัดใจแม้แต่น้อย รอบนี้ก็เช่นกัน อื้ม พี่เก็บฟูกก่อนนะ// ฉันพูดบอกเด็กหนุ่มตรงหน้าพร้อมแกะมือเขาออกจากเอวอย่างช้าๆ เมื่อเอาฟูกไปเก็บก็มานั่งอยู่ข้างเตียง การแต่งตัวของฉันคืนนี้ก็ด

  • ดอกไม้และข้อความ   03

    แต่ว่า.. // คนอายุน้อยกว่าเริ่มทำหน้าตาเศร้าใส่ฉัน พี่มีอะไรจะถาม ครับ…// เขายังคงทำหน้าเศร้าและน้ำเสียงเชิงบันทอนอยู่ไม่น้อย โก้ชอบพี่หรอ// ทันทีที่ฉันพูดจบ ชายที่นั่งอยู่ตรงหน้าถึงกลับหันไปทันที ทำเหมือนจะตะโกนว่าเพื่อน ไอ..// ไม่ทันที่เขาจะได้พูดที ฉันจับหน้าเขาหันมาให้ตรงกับหน้าฉัน ก่อนที่จะก้มหน้าลงไปหา ริมฝีปากของฉันประกบเข้าหาริมฝีปากหนาของชายหนุ่มที่อยู่ตรงหน้า ทันทีที่ริมฝีปากแนบกัน ชายที่นั่งอยู่ก็รับริมฝีปากของฉันอย่างไม่ลดละ เขาฉุดตัวของฉันลงไปนั่งอยู่บนตักแกร่ง ก่อนที่มือทั้ง2ข้างของเขา ยังลูบไล้ไปทั้งตัวของฉันอย่างไม่เบามือ อย่างกับว่าวันนี้จะเป็นวันสุดท้ายที่ได้เจอกัน โก้เริ่มเอามือมาสัมผัสที่หน้าอกอันอวบอิ่มของฉัน น้องชายของเขาเริ่มดันขึ้นมายังก้นของฉันที่นั่งทับมันเอาไว้อยู่ ทันทีที่รู้สึกถึงมันฉันก็ถอนจูบออกจากปากของเขา เพราะกลัวว่าเขาจะไปสายในครั้งนี้ และรันยังนั่งรออยู่ข้างนอก โก้ ไปกินข้าวนะเดี๋ยวสาย ไม่เอาครับ ผมไม่อยากไปแล้วผมอยากอยู่กับพี่// เด็กหนุ่มที่อยู่ตรงหน้า กอดฉันไม่ยอมปล่อย แถมยังทำตัวงอแงใส่อีกด้วย ทำเอาคนฟังถึงกับต้องหนักใจ ไปเถอะนะ

  • ดอกไม้และข้อความ   02

    เมื่อโก้ออกไปจากห้องของฉัน ฉันก็หลับไปทันทีเพราะความเพลีย 8โมงเขาก็กลับมาหาฉันอีกรอบที่ห้องพร้อมกับน้ำเต้าหู้ที่บอกว่าจะซื้อมาฝาก เขาปลุกฉันอย่างเบามือ แต่ฉันค่อนข้างที่จะตื่นยาก พี่เมล พี่เมลครับ// เรียกไปเขย่าแขนฉันไปด้วย จนในที่สุดฉันก็ตื่นขึ้นมาแบบงัวเงีย เขายื่นน้ำเต้าหู้ที่เทใส่แก้วไว้ให้ฉัน ฉันก็ดื่มมันแบบอัตโนมัติ ขอบคุณครับ // ฉันตอบชายหนุ่มก่อนลงไปนอนต่อ ทำเอาคนฟังถึงกับยิ้มไม่หุบ เขาวางคีการ์ดไว้ที่หัวเตียงฉันและพูดบอกฉันว่าไปเรียนก่อนนะครับ ฝั่งของโก้ พี่เมลแม่งโครตน่ารักๆๆๆ ผมแทบจะคลั่งพี่แล้วนะเนี๊ยะ ไปเรียนดีกว่าเรา// คิดในสมองตลอดก่อนจะเดินออกมาจากห้องของเมล ไอรันไปได้แล้ว// ผมเรียกเพื่อนที่อยู่ในห้อง เมื่อคืนมึงไปนอนไหนมาวะ เรื่องของกู ไล่กูเป็นหมาเลยนะไอสัส//ผมตอบมันด้วยความหงุดหงิดแต่ช่างเถอะ คงต้องขอบคุณมันที่ทำให้ผมได้นอนค้างห้องคนที่ผมแอบชอบ มหาลัยแห่งหนึ่ง.. มาสายอีกแล้วนะพวกมึง//เขตแดนพูดขึ้น เมื่อเห็นผมและรันเดินมา ไอรันแม่งช้า หนักเลยดิมึงเมื่อคืน// เขตถามรัน รอไรอะ น้องมิ้วแม่ง ไม่เด็ดไรเลย กูละเสียอารมณ์ // รันพูดพร้อมส่ายหัว ไม่

  • ดอกไม้และข้อความ   01

    ฉันเมลเอม อายุ27ปี เป็นนักเขียน รู้สึว่าเป็นอาชีพที่อิสระดีใช่มั้ยคะ แต่ไม่ใช่เลย ในเมื่อการที่เราเขียนและจมปรักมันอยู่แบบนั้นมากไปก็ทำให้ฉันหัวสมองทื่อและคิดอะไรไม่อกเลยทีเดียว ฉันจึงตัดสินใจค่ะ ออกจากบ้านเพื่อไปเก็บเกี่ยวบรรณยากาศด้านนอกดูบ้าง เพราะฉันในทุกวัน มั่วแต่อุดอยู่แต่บ้านไม่ยอมออกไปไหนเลย ถึงจะเรียนจบกฎหมายมา แต่ใจไม่ชอบงานแบบนั้นเลยสักนิด จึงขอเวลาคุณพ่อและคุณแม่ใช้ชีวิตที่ตัวเองอยากจะทำต่อสักปี 2ปี ก่อนที่จะไปเป็นทนายเต็มตัวค่ะ วันนี้ไม่มีแรงบรรณดาลใจในการเขียนเลย// ฉันบ่นพึมพัมออกมา ก่อนมองออกไปด้านนอกหน้าต่าง หรือว่าเราลองไปหาอะไรใหม่ๆทำดูมั้ยเพื่อความคิดจะลื่นไหลบ้าง// พูดจบฉันก็ลุกขึ้นไปอาบน้ำแต่งตัว เพื่อออกไปหาอะไรกินนอกบ้าน โดยปกติแล้ว ฉันค่อนข้างมีโลกส่วนตัวสูงเป็นคนที่ว่าขี้ระแวงเลยก็ว่าได้ ฉันเดินออกจากบ้านมาแวะร้านกาแฟร้านหนึ่ง ที่ค่อนข้างเงียบสงบ ภายในร้านตกแต่งสไตล์มินิมอล ทำเอารู้สึกสดชื่นและสบายใจอยู่ไม่น้อย ก่อนฉันจะเดินไปนั่งอยู่โต๊ะด้านหลังสุด เพื่อไม่ให้เป็นที่จับตา การแต่งตัวของฉันช่างเรียบง่ายและไม่เตะตาใครจนเกินไป ฉันใส่เพียง เสื้อยืดแขนสั้นแล

สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status