LOGINShare
ตอนที่ 39 แม่เลี้ยง
Last Updated:
2024-12-28 17:17:41
Related chapters
ดอกบัวในสงคราม ตอนที่ 40 มีแม่เมื่อพร้อม
“โดนใครดักตีมาล่ะ” เมื่อทั้งคู่กลับถึงบ้าน จางหมิ่นเข้ามาก็เจอกับซิงอีที่นั่งผลัดแป้ง นางเหล่มองพี่ชายพร้อมเอ่ยทัก แวบเดียวก็หันมาสนใจกระจกตรงหน้าต่อ คล้ายไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไร“เรื่องของข้า อย่ามายุ่ง!!” จางหมิ่นตะโกนตอบอย่างหงุดหงิด เพราะยังคิดไม่ตกว่าจะหาเงินจากไหน หรือเขาจะลองโกหก ขอเงินจากท่านแม่ดี “แล้วนี่แม่ไปไหน” เสียงห้วนๆถามกลับ“พาแม่สื่อไปบ้านพี่รอง” ซิงอีพูด พร้อมทาปากสีชาด วันนี้นางมีนัดไปเที่ยวกับสหาย“แม่สื่ออะไร” จางหมิ่นถามอย่างสงสัย ไม่เห็นเคยได้ยินท่านแม่เอ่ยมาก่อน“ก็ตระกูลคุณหนูลี่อะไรสักอย่างนี่แหล่ะ สนใจพี่เจียหมิง จึงให้ท่านแม่พาแม่สื่อไปพูดคุย” ซิงอีพูดอย่างรำคาญที่วันนี้พี่ชายถามมาก ทุกครั้งก็ไม่เห็นสนใจเรื่องอะไรนอกจากตัวเอง“คุณหนูลี่ใช่คนจากตระกูลเถียน เศรษฐีร่ำรวยเจ้าของตลาดนั่นไหม” จางหมิ่นขมวดคิ้ว“น่าจะใช่ ข้าก็ไม่แน่ใจ” ซิงอีทำท่าครุ่นคิดกรอดด ทำไมแกถึงได้สิ่งดีๆไปตลอด ความอิจฉาแทบปะทุอก เขาจะต้องคุยกับท่านแม่ให้รู้เรื่อง เหตุใดต้องสนับสนุนมัน ทั้งที่เขา
Last Updated : 2024-12-29ดอกบัวในสงคราม ตอนที่ 41 องค์หญิงอันหนิง
“องค์หญิงรีบหนีไปพะย่ะค่ะ” องครักษ์คุ้มกันตะโกนบอกองค์หญิงที่สติแทบไม่อยู่กับตัว นางทั้งแตกตื่นและหวาดกลัวกับสถานการณ์ตรงหน้า“ฮึก ตะ แต่เรา…” องค์หญิงทำสีหน้าสับสน นางไม่เคยออกนอกวัง ไม่รู้ว่าต้องไปทางไหน หันมองรอบกายก็เจอแต่ป่ากับศพองครักษ์และนางกำนัล ป่าตรงนี้เป็นพื้นที่รอยต่อระหว่างแคว้นลั่วและแคว้นจ้าว ที่ถ้าแคว้นฉินจะมายังแคว้นจ้าว ต้องผ่านตรงนี้เท่านั้น เพราะพื้นที่อื่นจะติดกับแม่น้ำ หากไม่เดินทางด้วยรถม้าก็ต้องนั่งเรือ ซึ่งทางเรืองบประมาณการเดินทางก็จะสูงกว่า องค์หญิงที่ไม่เคยถูกสนใจอย่างนาง ก็ต้องได้นั่งรถม้าอยู่แล้วเคล้ง เคล้ง“กระหม่อมจะรีบตามท่านไปแน่นอน โปรดรักษาชีวิตก่อน!!” องครักษ์ที่กำลังต่อสู้อยู่ เมื่อพูดจบก็ฟันคอศัตรู ทว่าต่อให้ฆ่าไปอย่างไรพวกมันก็เข้าโจมตีเรื่อยๆ“ฮะ ฮึก ระ รีบตามเรามาให้ไวล่ะ” องค์หญิงหันหลังตอบกลับทั้งน้ำตาแควกกนางฉีกอาภรณ์ราคาหลายหมื่นเหรียญทิ้งอย่างไม่ใยดี แม้จะเป็นองค์หญิงแต่นางก็ไม่ได้ถูกดูแลโดยข้าหลวงที่มีประสบการณ์มากนัก นิสัยส่วนตัวบางอย่างเลยเหมือ
Last Updated : 2024-12-29ดอกบัวในสงคราม ตอนที่ 42 บอกเล่า
“เจ้าหรือนางกันแน่ เจ้าเด็กแสบ” มีหรือคนเป็นพ่อจะไม่รู้ทัน บุตรสาวเขานี่แหละหิวมากๆเสียเอง เขาส่ายหน้าอ่อนใจแต่ก็จูงมือบุตรสาว ชักชวนคนมาใหม่ พลางเดินไปเตรียมก่อไฟใต้ร่มไม้“ท่านก็มาสิ บุตรสาวบอกว่าท่านหิวมากๆไม่ใช่หรือ” เจียหมิงหันมาบอกหญิงสาวที่อายุน่าจะน้อยกว่าตนที่ยืนนิ่งอยู่ เขาลอกเลียนคำพูดบูตรสาว แอบเห็นว่านางจ้องบุตรสาวเขาตาไม่กะพริบ คงโดนบุตรสาวเขาตกไปอีกคนแล้ว“ขะ ขอบคุณเจ้าค่ะ” อันหนิงทำสีหน้าเลิ่กลัก แปลกใจสองพ่อลูกที่ดูไม่กังวลกับการอยู่กับคนแปลกหน้า แม้ช่วงแรกๆจะมีท่าทีระแวง อีกทั้งนางพึ่งรู้ว่าสามัญชนทั่วไป พาลูกเข้าป่าลึกตั้งแต่เด็กอายุยังไม่ถึง 5 หนาว ช่างเป็นความรู้ใหม่สำหรับผู้เป็นองค์หญิงโดยแท้“ขะ ขอโทษนะที่ถาม แต่มันกะ กินได้จริงหรือ” อันหนิงมองก้อนกลมๆที่ถูกเผาจนไหม้อย่างไม่แน่ใจ นางเสียมารยาทที่เอ่ยถามเช่นนี้ แต่นางไม่เคยเห็นมันมาก่อน“ได้ก่ะ กิงแบบเน้ ฟู่วๆ งับ ง่ำๆ” เด็กน้อยถือมันเผาที่ท่านพ่อปอกเปลือกออกจนเห็นผิวนวลเหลืองหอมน่ากิน พอเป่าให้ความร้อนคลายลง ปากเล็กๆก็อ้ากว้างงับเข้าไปคำโต หลับตาริ้มรสค
Last Updated : 2024-12-30ดอกบัวในสงคราม ตอนที่ 43 หนอนบ่อนไส้
ปัง“ไม่มีใครรอดอีกแล้วงั้นรึ!!!” ห่าวซวนตบโต๊ะประชุมเกิดเสียงดังลั่น หลังม้าเร็วมารายงานว่าหน่วยสอดแนมที่ส่งไปไม่มีใครรอดกลับมาอีกแล้ว หลังจากเหตุการณ์คราก่อนที่แม่ทัพเยว่เล่อซึ่งนำกองทัพไปปราบปรามกลับมาด้วยสภาพสะบักสะบอม พร้อมเล่าถึงเหตุการณ์ทหารทุกคนตายทั้งหมดจากฝีมือพวกทหารแคว้นลั่วที่มีฝีมือเรื่องที่เกิดขึ้นกลายเป็นข่าวใหญ่ที่เบื้องบนสั่งปิดข่าวไว้แทบไม่มิด แต่จะให้ประชาชนรู้ว่าหนึ่งในกองทัพของแคว้นจ้าวพ่ายแพ้ไม่ได้ เพราะนั่นอาจทำให้ความเชื่อมั่นต่อราชวงศ์ลดลง เจ้าหน้าที่ทุกคนพยายามปิดข่าวกันแทบตาย ห่าวซวนเครียดจนหัวแทบระเบิด ผมสีดำแกมขาวยุ่งเหยิง ทว่าเจ้าตัวไม่คิดจะใส่ใจต่อมาห่าวซวนลองเปลี่ยนวิธีโดยใช้หน่วยสอดแนมไปสืบแทน เพื่อเลี่ยงการสูญเสียจำนวนทหารที่นับวันยิ่งมีน้อยลง ทว่าจากรายงานวันนี้ก็ยังไม่มีใครรอดกลับมาสักคน เขาอยากจะรู้จริงๆว่าเป็นเพราะพวกแคว้นลั่วมีทหารฝีมือเหนือชั้นกว่าแคว้นจ้าวจริงๆ หรือมันรู้การเคลื่อนไหวแล้วชิงจัดการก่อนกันแน่“จะ ขออนุญาต มะ แม่ทัพใหญ่ มะ มีเจ้าหน้าที่ทางการมาพบขะ ขอรับ” ท
Last Updated : 2024-12-30ดอกบัวในสงคราม ตอนที่ 44 ตามตัวกลับ
“คาราวะแม่ทัพใหญ่” เป่ยหวงประสานมือกล่าวทักทาย“เจ้าเป็นอย่างไรบ้าง” ห่าวซวนสีหน้าอึกอักยามพบหน้าแม่ทัพเป่ยหวง เขาละอายแก่ใจไม่น้อยที่เป็นคนส่งอีกฝ่ายมาประจำตำแหน่งครูฝึกค่ายฝึกทหารใหม่ด้วยตัวเอง แม้จะเป็นคำสั่งเบื้องบนก็ตาม“ก็ดีขอรับ” เป่ยหวงตอบรับสั้นๆเพราะไม่เห็นถึงสาเหตุที่ทำให้อีกฝ่ายเดินทางมาที่ค่ายทหารใหม่ ซึ่งไกลจากค่ายหลักไม่น้อย“ข้าจะไม่อ้อมค้อม เป่ยหวงแม่ทัพแห่งแดนตะวันออกโปรดรับคำสั่ง” ห่าวซวนไม่รีรอที่จะประกาศเจตนาที่มาวันนี้ เพื่อไม่ให้อีกฝ่ายรอนาน“ขอรับ”“นับแต่นี้เป็นต้นไป เจ้าจะกลับไปประจำยังตำแหน่งเดิม ทำหน้าที่สืบสาวหนอนบ่อนไส้และป้องกันการรุกรานจากแคว้นลั่ว”“เป่ยหวงแม่ทัพแห่งแดนตะวันออกน้อมรับคำสั่ง” เป่ยหวงขมวดคิ้วงุนงงจับต้นชนปลายไม่ถูก แต่ก็ก้มหน้ารับคำสั่ง จากนั้นถามสิ่งที่ค้างคาใจ “เกิดอะไรขึ้นหรือขอรับ”“ก่อนอื่นเราต้องขออภัย ทั้งแม่ทัพแดนเหนือและตะวันตกต่างก็รู้สึกผิดต่อเจ้า…”“ข้ายังไม่เข้าใจ” พวกเขาขอโทษเรื่องอะไร เขางงไปหมดแล้ว มองสีหน้าแม่ทัพใหญ
Last Updated : 2024-12-31ดอกบัวในสงคราม ตอนที่ 45 ราชโองการ
“เจียหมิงเจ้ามาสมัครเป็นพ่อครัวที่ค่ายเถอะ ถ้าจะทำอร่อยขนาดนี้” กู้หานพูดทีเล่นทีจริง เขากินจานที่อีกฝ่ายแนะนำว่าปลาราดพริกคำโตอย่างเอร็ดอร่อย ไม่เคยกินอาหารที่ทำจากปลารสชาติเช่นนี้จากพ่อครัวคนไหนมาก่อน ทั้งเผ็ดร้อน หอมกลิ่นเครื่องเทศ พอทานกับข้าวร้อนๆ อร่อยจนเขาตักซ้ำไม่หยุด “ใช่ๆ ปลาพวกนี้มันมีกลิ่นคาวไม่ใช่หรือ เจ้าทำเช่นไรถึงไม่มีกลิ่นคาวเลยสักนิด” อี้ฟ่านสนใจอาหารจานนี้ไม่ต่างกัน ปลาตัวใหญ่ไม่พอ ทั้งน้ำราดยังอร่อยถูกใจเขานัก “ข้าลองใส่สมุนไพรไปหน่ะ มีคนเคยบอกว่าสมุนไพรช่วยลดกลิ่นคาวปลา ลองผิดลองถูกจนพบสมุนไพรที่ถูกต้อง” เจียหมิงเหล่มองบุตรสาวที่กินปลาราดพริกแบบไม่เผ็ดที่เขาแกะเหลือแค่เนื้อให้นางโดยเฉพาะ นางกินเงียบๆ ไม่สนผู้ใดอีกตามเคย ส่วนคนเป็นพ่อนี่เหงื่อออกเล็กน้อยเพราะต้องหาคำมาอธิบายพวกเขา “เจ้านี่สุดยอดเลย อื้อหือ จานนี้ก็อร่อย” กู้หานเอ่ยชมทั้งคนทั้งอาหาร หลับตาพริ้มลิ้มรสกระต่ายป่าผัดเผ็ด เคล็ดลับความอร่อยอีกอย่างน่าจะเป็นการทำให้พวกเนื้อสัตว์ไม่มีกลิ่นคาวนี่แหล่ะ “โอ้ เจ้าลองเนื้อทอด
Last Updated : 2024-12-31ดอกบัวในสงคราม ตอนที่ 46 ตัดขาด
“นี่ๆ เจ้าได้ยินประกาศหรือยัง” เสียงซุบซิบนินทาดังไปทั่ว หลังมีประกาศเป็นราชโองการออกมา นั่นหมายถึงไม่มีใครสามารถขัดได้ ชาวบ้านหลายคนพากันร้องห่มร้องไห้ ตีระฆังร้องทุกข์ ขอคัดค้าน เนื่องจากในบ้านมีเสาหลักเป็นผู้ชายเพียงคนเดียว หากต้องถูกเกณฑ์ไปเป็นทหาร ชีวิตคนที่เหลือต้องพบเจอความยากลำบาก บางบ้านมีบุตรชายหลายคน เกิดการทะเลาะเบาะแว้ง ถึงขั้นต่อยตีกันเสียงดังว่าใครจะเป็นคนไป บางบ้านมีลูกรักลูกชัง การเลือกจึงไม่ใช่เรื่องยากเสียงคร่ำครวญยังดังต่อเนื่อง ชาวบ้านหลายคนสีหน้าอมทุกข์ นับตั้งแต่มีประกาศออกมา เหยาฉือและเจียมิงก็กำลังเผชิญปัญหานั้นเช่นเดียวกัน “ป้อจ๋า นุจะไปด้วย” เหลียนฮวาเบะปากน้ำตาซึม หลังท่านพ่อจะต้องถูกเกณฑ์ไปเป็นทหาร นางได้ยินคนคุยกันว่าจะต้องส่งไปครอบครับละหนึ่งคน ซึ่งพวกเราแยกบ้านออกมาแล้ว ดังนั้นท่านพ่อต้องเข้าร่วมกองทัพอย่างเลี่ยงไม่ได้ ทว่าสิ่งที่ทำให้นางร้อนใจยิ่งกว่าคือการที่ท่านพ่อตัดสินใจจะพานางไปฝากเลี้ยงไว้กับบ้านเดิม“พ่อขอโทษเหลียนเอ๋อร์ แต่กองทัพอันตรายเกินไป พ่อพาลูกไปด้วยไม่ได้” เจีย
Last Updated : 2025-01-01ดอกบัวในสงคราม ตอนที่ 47 ครอบครัว
“ท่างป้อ ท่างยุง” เหลียนฮวาที่ตื่นนอนนานแล้ว ลุกมาพับที่นอน ใช้ฝักบัวน้อยๆรดน้ำผักรอท่านพ่อ พอได้ยินเสียงก็รีบวางทุกอย่างลงวิ่งดุกดิกเข้ามาหา พอเห็นว่าลุงมาด้วยก็ร้องเรียกอย่างดีใจ นางขมวดคิ้วมองสภาพของลุงที่เสื้อผ้าเปื้อนฝุ่นเล็กน้อย ตรงหน้าท้องมีรอยเท้าชัดเจน ใครบังอาจทำท่านลุงของนาง หลงลืมเรื่องที่ตัวเองต้องไปอยู่กับท่านลุงยามพ่อไปรบชั่วขณะ “เหลียนเอ๋อร์หลานลุง” หลี่เหยาฉืมองหลานแสนรักด้วยความคิดถึง “เกิดเยื่องไรเจ้ากะ ครายทามยุง” “เข้าบ้านกันก่อนสองลุงหลาน เราค่อยมาปรึกษาเรื่องนี้กันอีกที” เจียหมิงเรียกทุกคนไปคุยในบ้าน ก่อนที่เขาจะเปรยเรื่องขึ้นมา “แล้วเจ้าจะเอาอย่างไรต่อเจียหมิง” เหยาฉือถามหลังจากพวกเขานั่งพูดคุย โดยมีเจ้าตัวน้อยตั้งใจฟังด้วย เด็กน้อยขมวดคิ้วไม่พอใจยามได้ยินเรื่องราวของท่านลุง หนอย ยายเฒ่ามหาภัย บังอาจทำร้ายท่านลุง แค้นนี้สักวันเหลียนเอ๋อร์จะชำระให้เอง “ข้าคิดมาสักแล้วว่าจะลองส่งเรื่องร้องขอทางการ หากพวกเขาไม่เห็นด้วย ข้าจะหาทางทำทุกอย่า
Last Updated : 2025-01-01
Latest chapter
ดอกบัวในสงคราม ตอนพิเศษ 5 ตลอดไป [จบบริบูรณ์]
“อุแว้ อุแว้”“ที่รักเหนื่อยไหม ขอบคุณที่คลอดบุตรให้พี่อีกคนนะ” หยางหลงเช็ดเหงื่อตรงหน้าผากให้คนรักที่หน้าซีดเซียว“ไม่เลยเจ้าค่ะ แค่เห็นหน้าลูกๆกับพี่ ข้าก็หายเหนื่อยเป็นปลิดทิ้ง” เหลียนฮวาที่มีประสบการณ์จากการคลออบุตรครั้งแรกถึงสองคน ครั้งนี้จึงคลอดง่ายมาก หมอหลวงที่เดินทางจากแคว้นเว่ยโดยเฉพาะอุ้มเด็กน้อยตัวอวบอ้วนเข้ามา“ขอแสดงความยินดีกับชินอ๋องและพระชายา เป็นเด็กทารกเพศชาย ร่างกายแข็งแรงสมบูรณ์เพคะ” หมอหญิงส่งเด็กทารกให้แก่ชินอ๋อง หยางหลงรับมาด้วยความทะนุถนอม“อีกแล้ว ข้าอุ้มท้องเขามา 9 เดือนนะเจ้าคะ” เหลียนฮวาพูดอย่างน้อยใจ เมื่อบุตรลายคนที่สามไม่มีส่วนไหนเหมือนนางเช่นเดียวกัน นี่น้ำเชื้อเขาแรงมากเลยหรือ ลูกออกมาสามคน หน้าตาเหมือนเขาทุกคน“ฮ่าๆ คนที่สี่ต้องเหมือนเจ้าอย่างแน่นอน” หยางหลงพูดด้วยรอยยิ้ม เหลียนฮวาได้แต่อ้าปาก
ดอกบัวในสงคราม ตอนพิเศษ 4 ลูกครึ่งซอมบี้
แคว้นฉินพระราชวัง“ฮื่อ ฮื่อ” เสียงเด็กน้อยร่ำไห้อยู่ข้างเตียงของหญิงนางหนึ่ง“แค่ก ๆ ขะ ข้าไม่น่า คะ คลอดเด็กอย่างเจ้าออกมาเลย” องค์หญิงใหญ่กล่าวด้วยใบหน้าโกรธแค้น ตัวนางซูบผอมเหลือแต่กระดูก อันเนื่องจากคลอดเด็กลูกครึ่งผีดิบที่กัดกินชีวิตนางตั้งแต่อยู่ในครรภ์ นางหวังให้ลูกของนางเติบโตมาแข็งแกร่งเหมือนพ่อ ทว่าเด็กออกมากลับเป็นผู้หญิง นอกจากอ่อนแอแถมยังไร้ประโยชน์ทำไมกันนะ ชีวิตของนางถึงไม่ได้ดั่งใจสักอย่าง ตั้งแต่มีพระสวามี เขาก็ทิ้งนางให้อยู่ท่ามกลางผีดิบ ดีที่ยังมีคนรับใช้หลงเหลือไว้ให้อยู่ แต่รอบตัวก็เต็มไปด้วยผีดิบ ไม่มีใครสามารถออกจากแคว้นได้เลย มีครั้งหนึ่งที่แม่ทัพของเคยคิดออกจากแคว้น ทว่ายังไปได้ไม่ไกล ต่างโดนเหล่าผีดิบเข้ามากัดกินทั้งเป็น หลังจากนั้นก็ไม่มีใครกล้าออกไปนอกแคว้นอีกเลย“ท่างแม่…”“ยะ อย่า แ
ดอกบัวในสงคราม ตอนพิเศษ 3 ลูกชายฝาแฝดตัวแสบ
4 ปีต่อมา“เสี่ยวชุน เสี่ยวเฉินลงมาจากต้นไม้เดี๋ยวนี้!!” เหลียนฮวาตะโกนบอกบุตรชายตัวแสบวัยสามขวบทั้งสอง อุ้มท้องมา 9 เดือน แต่ไม่มีส่วนใดได้นางมาเลย เด็กๆถอดแบบพี่หยางมาทั้งหมด ชอบปีนต้นไม้เหมือนใครก็ไม่รู้? แถมยังหลบหนีพี่เลี้ยงเก่งเป็นที่หนึ่ง“ปี้ชายลงไปก่อนซี่” เสี่ยวชุนหรือเว่ยชุนหวงเอ่ยบอกพี่ชายที่คลอดก่อนตนเพียง 5 วินาที ร่างกลมป้อมอวบอัด ทว่ากลับว่องไวกว่าคนเป็นพี่บุ้ยปากให้พี่ชายลงจากต้นไม้ก่อน“เจ้าเปงน้องก็ต้องลงก่อง” เสี่ยวเฉินหรือเว่ยเฉินอี้กล่าวบอกผู้เป็นน้อง ทั้งสองเกี่ยงกันลงก่อนเนื่องจากยังดูพวกท่านตาฝึกซ้อมยังไม่เสร็จ“ลง มา พร้อม กัน” เหลียนฮวาจำต้องเน้นเสียงทีล่ะคำบอกบุตรชาย ไม่งั้นก็ยังเกี่ยงกันไม่เลิก บุตรชายของนางทั้งสองชื่นชอบการต่อสู้เป็นพิเศษ หากเห็นทหารหรือบรรดาตาๆตัวเองฝึกก็จะรีบขอตามไปดูอย่างไวพวกเด็กๆจะเรียกพ่อของนางว่าต
ดอกบัวในสงคราม ตอนพิเศษ 2 วันนี้ที่รอคอย
“เหนื่อยหรือไม่” หยางหลงเอ่ยถามเจ้าสาวของตนหลังคืนแต่งงานผ่านพ้นไป คนรักที่กลายมาเป็นภรรยาและคู่ชีวิตของเขานับแต่นี้เหลียนฮวานั่งตัวเกร็งอย่างทำอะไรไม่ถูก นางกำลังเผชิญกับคืนเข้าหอเป็นครั้งแรก“…”“เหตุใดไม่คุยกับพี่้เล่า” หยางหลงค่อยๆเปิดผ้าคลุมเจ้าสาวเชยคางมนมาสบตา ทั้งสองสบตากันอย่างลึกซึ้ง“ตะ ต้องดื่มเหล้าก่อนมงคลเจ้าค่ะ” เหลียนฮวาที่ไม่รู้จะหาข้ออ้างอันใดมาเอ่ยจึงมองไปที่กาใส่เหล้ามงคลเอาไว้“จริงสิ เป็นขนบธรรมเนียมของที่นี่” หยางหลงยิ้มกริ่มก่อนจะค่อยๆเทเหล้ามงคลจากกาน้ำสองจอดและยกขึ้นมาถือไว้“ดื่มเถิด” เขายื่นให้คนรักหนึ่งแก้วและถือไว้เองหนึ่งแก้ว ทั้งสองคล้องแขนกันก่อนจะยกขึ้นดื่มพร้อมกัน ทั้งกลิ่นทั้งรสชาติของเหล้ามีความแรงจนเหลียนฮวาต้องนิ่วหน้า นางรีบกลืนภายในอึกเดียว ไม่นานหน้
ดอกบัวในสงคราม ตอนพิเศษ 1 สวรรค์ชั้นฟ้าหรือจะสู้ชะตากงล้อลิขิต
“ถวายบังคมเสด็จพ่อ” ฮ่องเต้สวรรค์มองบุตรสาวด้วยสายตาไม่พอใจนัก“เจ้ารู้ความผิดที่ก่อหรือไม่เทพธิดาเหมยลี่” น้ำเสียงดังก้องกังวาลไปทั่วชั้นฟ้า“ไม่เพคะ” เทพธิดาเหมยลี่เชิดหน้าไม่ยอมแพ้“เจ้า!!!”“ลูกไม่คิดว่าการที่พวกเรารักกันจะผิดตรงไหน”“แม้จะไม่มีบัญญัติว่าห้ามรักต่างฐานันดร แต่เจ้าก็ทำผิดกฎสวรรค์ เจ้ากำลังตั้งครรภ์!!!” ฮ่องเต้สวรรค์แทบลมจับ สั่งให้ทูตสวรรค์หรือที่เรียกทหารในโลกมนุษย์พาธิดากลับมาและนำไอ้ชายที่มันล่อลวงบุตรสาวของเขามารับโทษ“ตั้งครรภ์ จริงสิ เสด็จพ่อทรงมีหลานแล้วเพคะ นางจะเป็นเทพธิดาตนใดมาเกิดกันนะ” เหมยลี่พูดไปยิ้มไป สายใยแม่ลูกทำให้รู้ว่าในครรภ์ของนางเป็นเพศหญิง พลางลูบหน้าท้องแบนราบของตน“ช่างเรื่องนั้นก่อน เจ้าต้องได้รับโทษ” ฮ่องเต้สวร
ดอกบัวในสงคราม ตอนที่ 109 จะรักตราบชั่วนิรันดร [The end]
“พี่หยาง ผักที่เราปลูกงอกแล้วเจ้าค่ะ” เหลียนฮวากล่าวอย่างตื่นเต้น เป็นล็อตสองที่ทดลองปลูก แถมผักที่ปลูกยังเป็นชนิดใหม่“หืม งอกเร็วมาก ยังไม่ถึงเดือน” หยางหลงรีบเข้ามาดูต้นผักตามคนรักชี้บอก วันนี้พ่อตาและคนอื่นไม่อยู่ต้องไปทำภารกิจ“เพราะดินที่เราหมั่นบำรุงมั้งเจ้าคะ”ฟอดดด“เพราะเราช่วยกันปลูกต่างหาก” ขายหนุ่มแอบหอมแก้มแฟนสาวเร็วๆ แล้วส่งยิ้มกระชากใจหลังจากกลับจากแคว้นเว่ยมีประกาศอย่างเป็นทางการเรื่องว่าที่พระชายาองค์ชายห้า เล่นเป็นข่าวดัง พูดถึงกันอยู่พักใหญ่เพราะว่าที่พระชายาเป็นคนต่างแคว้นแถมยังเป็นสามัญชน ทว่าทั้งคู่กลับไม่มีใครสนใจ พากันเดินทางไปแคว้นจ้าวสลับกับแคว้นเว่ย ไปๆมาๆระหว่างสองแคว้น แถมยังหวานกันยิ่งกว่าเดิม เนื่องจากไม่ต้องปกปิดตัวตนอีกต่อไป“ครั้งหน้าหากผักในโรงปลูกผักโตกว่า
ดอกบัวในสงคราม ตอนที่ 108 ชายาเดียว
“อื้มม พะ พอก่อนเจ้าค่ะ แฮ่กๆ” เหลียนฮวาหลบชายคนรักที่ตะบมจูบอย่างหื่นกระหาย“เราไม่ได้สกินชิพกันมาหลายวันแล้วนะ” หยางหลงเอ่ยอย่างงอนๆ ไม่ว่าจะเดินไปไหนระหว่างพวกเขามักมีสายตาจับจ้อง ทั้งยังส่งเสียงทักทายมาให้ตลอด พอจะอยู่กันสองคนก็จะมีสายตาจับผิดของพ่อตามองมาอยู่เสมอ ทำให้เขาแทบปลีกตัวอยู่กันสองต่อสองไม่ได้เลย“ก็ใครใช้ให้พี่เป็นคนดังล่ะเจ้าคะ” เหล่าทหารหลายคนที่อยากขับรถแบบเขา จึงพากันเข้ามาพูดคุยขอให้เขาช่วยสอนขับรถ ทั้งยังพูดถึงแต่เรื่องรถ ความชอบของพวกผู้ชายหนีไม่พ้นพวกนี้เลยจริงๆ“พี่สอนพ่อตากับลุงแม่ทัพขับแล้ว พวกเขาไม่ไปถามทั้งสองบ้าง” หยางหลงพูดน้องใจอย่างไม่จริงจังนัก“คิกคิก ก็ไม่มีใครขับได้ผาดโผนเท่าพี่นี่นา” เหลียนฮวาหัวเราะขำ พวกทหารติดใจความเร็วของรถเครื่อง พอกลับไปนั่งรถม้าเริ่มพากันบ่นว่าช้าบ้าง อืดบ้าง ทั้งที่พอนั่งรถเครื่องก็พากัน
ดอกบัวในสงคราม ตอนที่ 107 บทสรุปของเรื่องราว
ณ พระราชวัง“พวกเจ้าจะทำเช่นนี้กับข้าไม่ได้!!!” จ้าวฮ่องเต้ตะโกนลั่นอย่างไม่พอพระทัย เหล่าแม่ทัพต่างพากันจับกุมเขาและขุนนางฝ่ายสนับสนุน ใช้สายตาไม่พอใจมองไปทางแม่ทัพเลี่ยงจินที่เดิมทีมีหน้าที่ปกป้องเขา แต่กลับเข้าร่วมกับแม่ทัพคนอื่น“ฮ่องเต้ที่ละทิ้งประชาชน มิอาจดำรงอยู่ต่อไปได้หรอกพะย่ะค่ะ” เลี่ยงจินเป็นคนตอบ เขาตัดสินใจได้ทันทีหลังจากได้พูดคุยกับแม่ทัพเป่ยหวงและลู่จือ สิ่งที่แม่ทัพลู่จือพบเจอไม่สมควรเกิดขึ้นอย่างยิ่ง“คะ ใคร ใครรายงานพวกเจ้า ข้าปิดประตูเมืองเพียงแค่รอสถานการณ์คลี่คลายเท่านั้น หากดีขึ้น...”“ฝ่าบาทมั่นใจว่าเป็นเช่นนั้นหรือพะย่ะค่ะ” เหล่าขุนนางที่ส่งจดหมายแจ้งแก่แม่ทัพเป่ยหวง พร้อมทั้งถือหลักฐานเดินเข้ามายังท้องพระโรง“พวกเจ้า ไม่จริง ข้าเพียงแค่ทำตามคำแนะนำของราชครู!!” จ้าวฮ่องเต้ที่เห็นหลักฐานในมือขุนนางกลับทำตาโตกล่าวถึ
ดอกบัวในสงคราม ตอนที่ 106 ชัยชนะ
“นะ นี่มันเรื่องบ้าอะไรกัน ออกไป” เยว่เล่อกล่าวออกมาอย่างสับสนพร้อมสั่งพวกมัน เขามองผีดิบที่พากันรุมเขาอย่างเอาเป็นเอาตาย ไม่สนคำสั่งของเขา“เป็นอะไรไหมขอรับท่านแม่ทัพ”“ฮะ ฮุ่ยหมิง แค่กๆ” เป่ยหวงตื่นตะลึงกับภาพที่เห็น ฮุ่ยหมิงตัวเป็นๆยืนอยู่ตรงหน้า หรือเป็นเพียงภาพความฝันกันแน่ ทว่าสีตาของเขากลับเหมือนพวกคนคลั่ง“ข้าเองขอรับ” ฮุ่ยหมิงพยุงร่างของแม่ทัพขึ้น คิดว่าจะหนักแต่ผิดคาดตัวของท่านแม่ทัพเบากว่าที่คิด“จะ เจ้าจริงๆหรือ” เป่ยหวงถามขึ้นดวงตาพร่ามัวที่ใกล้จะปิด เขากลัวจะเป็นแค่ความฝันเท่านั้น หากเฟยจินมาอยู่ตรงนี้ด้วยอีกฝ่ายคงดีใจไม่น้อย“ขอรับ” สิ้นสุดคำตอบของเขา เป่ยหวงสลบไปทันที ฮุ่ยหมิงใช้มือเช็คลมหายใจแล้วเป่าปากอย่างโล่งอก โชคดีที่ท่านแม่ทัพสลบไปเท่านั้นผลักก
