Share

ตอนที่ 19.

ตอนที่ 19.

“โอ้ววว... นาง นางจ๋า ฉัน ไม่ไหวแล้ว...”

ชายหนุ่มครางหนักๆ ในลำคอขณะที่สะโพกแกร่งขยับซอยเร็วรี่เร่งจังหวะรักให้ร้อนแรงมากขึ้นๆ มือหนาบีบเฟ้นลอนสะโพกสลับกับนวดคลึงทรวงสาวอย่างเมามันและปากหยักก็บดเคล้าดูดดุนยอดอกสีหวานสลับกันไปมา โดยที่อังศณาได้แต่ครางกระเส่าอยู่ใต้ร่างแกร่งอย่างพ่ายแพ้

เสียงครางของหนุ่มสาวพร่าพลิ้วคละเคล้ากับเสียงเนื้อนุ่มกับกายแกร่งกระทบกันราวเสียงดนตรีอันไพเราะ ก่อนที่ทั้งคู่จะจับจูงกันลอยลิ่วไปสู่แดนแสนสุขครั้งแล้วครั้งเล่า...

เขากลับไปแล้ว... อังศณาลืมตาตื่นขึ้นมาในเช้าวันใหม่ด้วยความรู้สึกเบาโหวงไปทั้งใจ ดวงตากลมโตมองหมอนใบใหญ่ที่เธอกับเขาใช้หนุนร่วมกันเมื่อค่ำคืนที่ผ่านมา ด้วยความเจ็บปวดลึกๆ ควรจะดีใจไม่ใช่หรือที่เขาไปเสียได้ไม่อยู่วุ่นวายกับเธอจนถึงเช้า ควรจะดีใจที่ปฐวินสนใจและติดตามดูแลความเป็นอยู่ของเธอกับยายอย่างดี และเธอควรจะดีใจที่ไม่มีใครรู้เรื่องของเธอกับเขา...

ก็มักจะไล่เขาไปให้พ้นหน้าบ่อยๆ ไม่ใช่หรือ แล้วจะมานั่งซึมทำไม... หญิงสาวถามตัวเองและตอบเองอยู่เช่นนั้นอย่างไม่รู้จะทำอย่างไรกับความสับสนในใจนี้

อังศณายอมรับว่าปฐวินเป็นคนมีเสน่ห์ เขาหล่อ
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Related chapters

  • ดวงใจปฐวิน   ตอนที่ 20.

    ตอนที่ 20.“เธอแน่ใจนะว่านังนั่นมันเป็นพนักงานในห้างของพี่วินจริงๆ” รินนภาคุยกับคนที่เธอจ้างวานให้เฝ้าดูความเคลื่อนไหวของปฐวินมาสักระยะด้วยความไม่พอใจ มือเรียวสวยอย่างหญิงสังคมผู้เพียบพร้อมพลิกดูรูปถ่ายของหญิงสาวกับชายหนุ่มในมืออย่างเจ็บแค้นและเต็มไปด้วยความริษยา“เอาเป็นว่าฉันจะไปจัดการเอง เธอก็เฝ้าดูมันไว้ ทำงานให้ฉันดีๆ ก็แล้วกัน แล้วฉันจะให้รางวัลอย่างงาม...”หญิงสาววางสายแต่ดวงตาคมสวยนั้นยังเต็มไปด้วยความกรุ่นโกรธในอารมณ์... เธอไม่ดีตรงไหน ทำไมปฐวินไม่สนใจทั้งที่เธอคือว่าที่คู่หมั้นของเขา อีกไม่นานเธอกับเขาก็จะหมั้นหมายและแต่งงานกันตามที่ผู้ใหญ่ทั้งสองครอบครัวได้ตกลงกันไว้ตั้งแต่เธอเรียนยังไม่จบ และตอนนี้มันก็สมควรแก่เวลาที่เธอจะได้ครอบครองตีตราจองปฐวินเสียที และผู้หญิงทั้งโลกจะได้รู้ว่าเธอคือตัวจริง เธอคือหมายเลขหนึ่งและผู้หญิงเหล่านั้นจะได้ไม่มายุ่งกับพี่วินของเธอ...รินนภานั้นแอบรักปฐวินตั้งแต่แตกเนื้อสาว เขาหล่อ เขาเท่เพอร์เฟคตามแบบที่ผู้หญิงทุกคนปรารถนาและเธอก็เป็นผู้ที่โชคดี ซึ่งครอบครัวของปฐวินหมายจะให้เป็นสะใภ้ของครอบครัวเจนเซ่น ซึ่งเมื่อเธอได้รู้ว่าบิดามารดาของตนกับบิดาม

    Last Updated : 2025-04-16
  • ดวงใจปฐวิน   ตอนที่ 21.

    ตอนที่ 21.“แล้วเธอจำที่เราตกลงกันได้ไหมว่า เราจะมีความสัมพันธ์กันแบบไหน...”“ค่ะ...” ตอบไปหัวใจของเธอก็เจ็บปวด แต่เธอก็ไม่รู้ว่าทำไมเขาต้องถามเธอในเรื่องนี้ซึ่งเธอไม่อยากจะพูดถึง ไม่อยากจะรับรู้หรือย้ำให้ตัวเองรู้ฐานะของตนเลยแม้แต่น้อย ยิ่งไม่พูดถึงเลยยิ่งดี...“แต่ฉันเริ่มไม่แน่ใจว่าเธอเข้าใจจริงมั้ย หรือยังจำได้ไหมว่าเราตกลงกันไว้ยังไง...”“ดิฉันเข้าใจดีค่ะ และอยากให้มันจบลงเร็วๆ ด้วยซ้ำ ไม่ทราบว่าบอสเรียกดิฉันมาเพื่อจะถามเรื่องแค่นี้หรือคะ หากไม่มีอะไรเกี่ยวกับงานดิฉันขอตัวไปทำงานต่อนะคะ...”สุดจะทนอยู่ต่อไปเมื่อเขาไม่ได้จะพูดเรื่องงานกับเธอ อีกอย่างเธอรู้สึกอับอายถ้าหากจะต้องพูดเรื่องนี้กันอีก ทุกวันนี้เธอก็แทบจะไม่มีศักดิ์ศรีใดๆ เหลืออยู่แล้ว“เรื่องงานน่ะฉันมีแน่ แต่ฉันอยากจะย้ำเรื่องนี้กับเธอก่อนว่า อย่าได้คิดจะเอาวิธีนี้มาใช้กับฉัน...” น้ำเสียงของเขาเต็มไปด้วยความไม่พอใจซึ่งอังศณาไม่เข้าใจเลยว่าเธอทำอะไรผิดสัญญากับเขากันแน่“ดิฉันไม่เข้าใจสิ่งที่คุณพูดค่ะ กรุณาพูดให้กระจ่างด้วยนะคะฉันไม่ใช่คนฉลาดนักที่จะเข้าใจอะไรได้เอง...”อังศณาสูดหายใจลึกๆ แล้วถามกลับไปด้วยอารมณ์ที่เริ่มพล

    Last Updated : 2025-04-19
  • ดวงใจปฐวิน   ตอนที่ 22.

    ตอนที่ 22.“หึหึ แต่อย่าลืมนะว่าเธอยังเป็นหนี้ฉันอยู่...”“คุณคิดจะทวงบุญคุณอย่างนั้นหรือ...”“เปล่า.. แค่พูดให้เธอสำนึกต่างหาก คิดดูสิหากฉันไม่เข้าไปวุ่นวายกับเธอป่านนี้ยายของเธอจะยังมีชีวิตอยู่จนทุกวันนี้มั้ย...”คำพูดยียวนนั้นน่าตบนักอังศณาพยายามสะบัดกายออกห่างเขาอย่างบ้าคลั่งแต่ปฐวินก็แข็งแรงกว่าเขารั้งกายบางให้ตามเขามาที่เก้าอี้ตัวที่เธอเพิ่งลุกขึ้นมาเมื่อครู่ แล้วนั่งลงแทนที่และบังคับให้เธอนั่งลงบนตักกว้างของเขาอย่างง่ายดาย“คนเลว เห็นแก่ตัว เจ้าเล่ห์... ปล่อยฉันนะคนบ้า หากคุณไม่ปล่อยฉันจะร้องให้ดังๆ ให้คนเขารู้กันให้ทั่วว่าคุณมันสารเลว...”อังศณาร่ายยาวเป็นชุดใบหน้าแดงก่ำ แต่ก็แปลกแทนที่ปฐวินจะไม่พอใจที่เธอด่าว่าเขา เขากลับรู้สึกอารมณ์ดีขึ้นมาเสียอย่างนั้นทั้งที่เมื่อกี้เขายังโกรธเธออยู่เลย ก็ใบหน้าหวานเรียบเฉยในยามอารมณ์ปกติตอนนี้มันแดงก่ำดวงตาวาววับดูพยศน่าปราบให้อ่อนระทวยอยู่ใต้ร่างแกร่งของเขาเสียจริงๆ “เอาสิ ร้องเลย ร้องดังๆ เลยนะจ๊ะทูนหัว แต่ร้องครางนะ ครางดังๆ ให้เขารู้ว่าภายใต้ท่าทางเงียบๆ เรียบร้อยของเธอมันคือสิ่งจอมปลอม...”ปฐวินจับร่างบางให้นั่งคร่อมกายแกร่งของตนไว้

    Last Updated : 2025-04-19
  • ดวงใจปฐวิน   ตอนที่ 23.

    ตอนที่ 23.“อย่าอวดดีน่านาง รีบๆ ใส่มันซะแล้วก็เข้าห้องน้ำไปดูเสื้อผ้าหน้าผมให้เรียบร้อยก่อนออกไปใครๆ จะได้ไม่รู้ว่าเราเพิ่งซัดกันมันหยดไปเมื่อครู่นี้...”คำพูดของเขาทำให้เธอสะอึกไปรู้สึกอับอายอย่างที่สุดและยังเป็นคำพูดที่ร้ายกาจอย่างที่สุดด้วย อังศณาหมดแรงจะต่อต้านเขาเมื่อปฐวินยกร่างบางของเธอขึ้นไปนั่งบนโต๊ะทำงานตัวใหญ่ของเขาแล้วค่อยๆ สวมชั้นในให้เธอทั้งชิ้นบนและชิ้นล่างพลางใช้นิ้วสางเรือนผมยาวสยายที่ยุ่งไปเล็กน้อยของเธอให้พอเข้าที่“เอาล่ะ ห้องน้ำอยู่ตรงโน้นเข้าไปล้างหน้าทาแป้งแล้วก็เติมลิปสติกเสียหน่อย แล้วนี่แป้งกับลิปสติกฉันซื้อมาให้ใช้มันเสียด้วยล่ะหากไม่อยากให้ใครเห็นสภาพเหมือนผ่านมรสุมมาอย่างหนักของเธอ...”อังศณาเมินหน้าหนีดวงตาคมของเขาด้วยความปวดร้าวพยายามกลั้นน้ำตาไว้จนขมปร่าไปทั้งลำคอ ไม่น่าเชื่อเลยว่านี่จะเป็นคำพูดของคนที่เพิ่งพาเธอผ่านวิมานสวาทมาเมื่อไม่กี่นาที่นี้เอง... เธออยากรู้เหลือเกินว่าเธอทำผิดอะไรต่อเขานักหรือเขาจึงได้ทำร้ายจิตใจกันถึงเพียงนี้ อังศณาได้แต่คิดด้วยความชอกช้ำรับของกำนัลจากเขาแล้วเดินเข้าไปดูความเรียบร้อยของตนในห้องน้ำหรูของห้องทำงานโอ่อ่าของบอสใหญ่แห

    Last Updated : 2025-04-19
  • ดวงใจปฐวิน   ตอนที่ 24.

    ตอนที่ 24.คุณปัทมามองหน้าบุตรชายอย่างไม่ชอบใจเมื่อนางได้รู้ความจริงว่าปฐวินได้เลี้ยงดูนางบำเรอไว้จริงๆ อย่างที่ผู้หวังดี นำข่าวมาบอก...“นี่วินคงเห็นแม่เป็นยายแก่โง่ๆ คนหนึ่งสินะถึงได้ทำแบบนี้ ดีนะที่ฝ่ายโน้นเขายังไม่รู้ ไม่อย่างนั้นแม่นี่คงถูกถอนหงอกหมดหัวแน่ๆ”“โธ่.. คุณแม่ครับเธอก็แค่ทางผ่าน แค่ของเล่นเท่านั้น ยังไงๆ ผมก็ต้องแต่งงานกับน้องรินคนดีของคุณแม่ตามที่ถูกขีดไว้อยู่แล้วล่ะครับ อย่าห่วงเลย...”“นี่ตาวิน เราจะมาทำเหมือนเมื่อก่อนไม่ได้นะลูก นั่นก็พนักงานกระจอกๆ นี่ก็ครอบครัวหนูรินหากเขารู้เข้าจะทำยังไง ไม่เอาละ แม่ไม่ยอมนะ วินต้องเลิกกับแม่นั่นหากไม่เลิกแม่จะจัดการขั้นเด็ดขาด...”คุณปัทมากอดอกมองบุตรชายเหมือนว่าเขาเป็นเพียงเด็กตัวเล็กๆ ที่ทำผิดซ้ำแล้วซ้ำเล่า....“เอาเป็นว่าเรื่องนี้ผมจะจัดการเองครับ คุณแม่อย่าลำบากเลย... ผมไปทำงานก่อนนะครับ” ปฐวินเดินผละออกมาแต่ไม่วายที่มารดาจะพูดมาตามหลัง“ให้ไปทำงานจริงๆ เถอะ หากแม่รู้ว่าเรายังติดต่อวอแวกับแม่พนักงานกระจอกนั่น แม่จะบุกไปอาละวาดให้ราบคาบเลยคอยดูสิ...” ปฐวินไม่ใส่ใจคำพูดของมารดาชายหนุ่มเดินไปยังรถคันหรูของตนในขณะที่รินนภาก

    Last Updated : 2025-04-19
  • ดวงใจปฐวิน   ตอนที่ 25.

    ตอนที่ 25.“อังศณา...” เสียงของเขาไม่เบานักทำให้หญิงสาวที่กำลังยิ้มหัวกับชายหนุ่มคนนั้นหันมามองเขาตาค้าง ช้อนในมือที่กำลังจะตักข้าวเข้าปากหล่นกระทบจานกระเบื้องเสียงดัง จนคนในร้านหันมามองยังโต๊ะของเธอด้วยความสนใจ...“คุณวิน...” อังศณาพูดได้เพียงเท่านั้นก็รู้สึกตีบตันไปทั้งลำคอเมื่อเห็นแววตาของเขา“ดีใจจังที่เธอยังจำฉันได้... เอาล่ะลุกขึ้นแล้วตามฉันมา...”“แต่นางยังทานข้าวไม่อิ่มนะครับคุณ...”หมอโตมรขัดขึ้นมองหน้าผู้มาใหม่อย่างไม่พอใจทำให้ปฐวินหันไปมองชายหนุ่ม ผู้ที่ตนรู้สึกไม่ชอบขี้หน้าอย่างไม่พอใจเช่นเดียวกัน“นายเกี่ยวอะไรด้วย อย่ายุ่งเรื่องของ ผะ...”“เอ่อ.. พี่หมอโตคะ คือนางมีงานด่วนน่ะค่ะ อีกอย่างคุณวินเขามีเรื่องสำคัญเกี่ยวกับแผนงานชิ้นใหม่ที่นางจะต้องไปอธิบายรายละเอียด ยังไงนางขอตัวไปทำงานก่อนนะคะ แล้วคราวหน้านางจะเป็นฝ่ายเลี้ยงข้าวพี่โตบ้าง”อังศณารีบพูดขัดขึ้นด้วยสีหน้ายิ้มแย้ม แต่รอยยิ้มของเธอที่มีให้หมอโตมรนั้นทำให้ผู้ชายอีกคนหน้าตึงจัดด้วยความหึงหวงมากทีเดียว...“จริงเหรอน้องนาง...” หมอโตมรทำหน้าเหมือนไม่เชื่อในสิ่งที่อังศณาบอก“ค่ะ ไม่อย่างนั้นคุณปฐวินคงไม่มาตามนางด้วยตัวเ

    Last Updated : 2025-04-19
  • ดวงใจปฐวิน   ตอนที่ 26.

    ตอนที่ 26.อังศณาพยายามจะหาทางออกให้ตัวเอง ความปวดร้าวกับคำพูดและสิ่งที่เกิดขึ้นในวันที่เขาร่วมรักกับเธอในห้องทำงานของเขาเพราะโกรธเธอเรื่องนี้ ยังตามหลอกหลอนให้เธอเจ็บปวดมาตลอดหลายวันที่ผ่านมา และเธอก็กำลังจะจบปัญหานี้ด้วยการลาออก...“เธอก็เลยคิดจะลาออกใช่ไหม... แต่คงจะไม่มีที่ไหนรับเธอทำงานหรอกหากฉันไม่อนุญาต...” เป็นอีกครั้งที่อังศณาต้องอ้าปากค้างตาโตอย่างคาดไม่ถึง...“คุณ... ใจร้าย... คุณทำแบบนี้ทำไม ทำไมต้องรังแกกันขนาดนี้ด้วย” อังศณาปวดปร่าไปทั้งลำคอ เขาใจร้ายกับเธอเหลือเกิน... “ก็เพราะเธอคือผู้หญิงของฉัน หากฉันไม่อนุญาตหรือยกเลิกเรื่องระหว่างเรา เธอก็ไม่มีสิทธิ์จะคิดหรือทำอะไรโดยที่ฉันไม่รู้ไม่เห็นไม่ได้...”ปฐวินมองเธอด้วยความเย็นชาใบหน้าหล่อเหลางามสง่านั้นแตกต่างจากนิสัยแย่ๆ เอาแต่ใจและเห็นแก่ตัวเป็นที่สุด... นี่เธอทำอะไรให้เขานักหนาหรือเขาถึงได้ใจร้ายกับเธอนัก“ฉันถามจริงๆ เถอะค่ะ ฉันทำอะไรให้คุณนักหนาหรือคะ คุณถึงได้ใจร้ายกับฉันนัก มันก็แค่ความผิดพลาดของเราทั้งสองคน และฉันก็ไม่ได้คิดจะให้คุณมาสนใจหรือรับผิดชอบอะไรทั้งนั้น เงินของคุณฉันก็ไม่ต้องการ หรือแม้แต่ตำแหน่งบ้าๆ ที่ค

    Last Updated : 2025-04-23
  • ดวงใจปฐวิน   ตอนที่ 27.

    ตอนที่ 27.“ดีเหลือเกินนาง โอ แน่นเป็นบ้า จนฉัน... จะขาดใจ...”ปฐวินครางเสียงแหบห้าวชิดแกมแดงปลั่งของคนตัวบางที่แหงนเงยใบหน้าครางเสียงหวานทั้งยังส่ายสะโพกสาวเข้าหาเขามือบางเกาะกุมสะโพกแกร่งเปลือยเปล่าของเขาทั้งจิกทึ้งกดให้เขาเข้าหาตนด้วยความเร่าร้อนหลงเพริดไปกับเพลิงสวาทร้อนแรง...“คุณวิน คุณวินขา... นะ นางไม่ไหวแล้ว...”เสียงหวานครางกระเส่าเมื่อเขาก้มลงดูดดื่มยอดอกสาว ทั้งมือหนาก็เคล้นคลึงอกอวบและสอดเข้าไปขยี้บดคลึงเกสรสาวที่เสียดสีอยู่ระหว่างร่างที่สอดประสานกัน ความเร่าร้อนรัญจวนโจมตีไม่หยุดหย่อนและยังร้อนแรงขึ้นๆ จนเธอแทบหลอมละลาย...“ต้องการอะไรนางจ๋า... ขอสิจ๊ะ ขอร้องสิ แล้วฉันจะให้นางทุกอย่าง...” เสียงแหบห้าวทำทีถามทั้งที่เขาเองก็แทบจะไม่อาจทานทนกับความเย้ายวนที่ดูดดึงเขาเข้าหาอย่างรุนแรงนั้นได้เลย“นางต้องการคุณ อา คุณวิน ได้โปรด...” หญิงสาวครางสะท้านเมือเขาหมุนกายเป็นวงกลมทั้งยังยกเรียวขางามขึ้นสูงเปิดเปลือยให้เขาเข้าหาเธอได้หนักหน่วงลึกล้ำขึ้น...“โอ้ว เธอแน่นเหลือเกินนาง อื้มมม เธอจะได้ตามที่ขอ อา...”ว่าแล้วปฐวินก็ยกเรียวขาทั้งสองข้างของเธอโอบรัดรอบเอวสอบแล้วเสือกสวนกายเข้า

    Last Updated : 2025-04-23

Latest chapter

  • ดวงใจปฐวิน   ตอนที่ 40.

    ตอนที่ 40.“เธอจะยกโทษให้ฉันได้รึเปล่านะนาง...”ชายหนุ่มพูดเบาๆ กับตัวเองขณะขับรถไปยังจุดมุ่งหมายที่หัวใจของเขาแล่นถลาไปถึงก่อนแล้ว...ปฐวินเฝ้าทบทวนถึงสิ่งที่เขาทำกับอังศณาอย่างไม่น่าให้อภัยด้วยหวังว่าหากได้พบเธออีกครั้งอังศณาจะยกโทษให้เขา ซึ่งข้อนี้เขาเองก็เริ่มไม่มั่นใจว่าอังศณาผู้หญิงธรรมดาๆ แต่ทว่าใจเด็ดเดี่ยวนักนั้นจะให้อภัยในสิ่งที่เขาทำกับเธอไว้หรือไม่ขอให้อังศณารักเขา ขอให้เธอรักเขาด้วยเถิด... ปฐวินภาวนากับตนเองด้วยความหวัง และมันเป็นคำภาวนาที่เขาไม่คิดว่าชาตินี้เขาจะได้ใช้มัน...ปฐวินเดินทางมายังสถานที่ที่เขมรินทร์บอกว่าพบอังศณาทันที เขามาพักอยู่ที่บ้านพักตากอากาศของเขมรินทร์ซึ่งอยู่ถัดจากบ้านที่อังศณาพักประมาณหนึ่งหลังและบริเวณบ้านก็ค่อนข้างห่างกันพอสมควรและยังมีความเป็นส่วนตัวสูงแต่ก็มีระบบรักษาความปลอดภัยดีเยี่ยมเลยทีเดียว เขาไม่แปลกใจเลยว่าทำไมเขาจึงหาอังศณาไม่พบ และไม่คิดเลยว่าเธอจะอยู่ใกล้เขาเพียงแค่ปลายจมูกเท่านั้นเอง... “ออกมาเสียทีสินาง...”ปฐวินพูดกับตนเองเมื่อเขาเฝ้ามองบ้านหลังงามที่อังศณาพักอยู่ผ่านกล้องส่องทางไกลคุณภาพสูงมาร่วมชั่วโมงแต่ก็ไม่มีทีท่าว่าเจ้าหล่อ

  • ดวงใจปฐวิน   ตอนที่ 39.

    ตอนที่ 39.ซึ่งช่วงที่บิดาของเธอล้มป่วยและต้องเข้าออกโรงพยาบาลอยู่บ่อยๆ นี่เองจักรกริชก็เริ่มเข้ามาพัวพันกับครอบครัวของเธอมากขึ้น แล้วก็ชักชวนให้มารดาของเธอร่วมลงทุนทำกิจการส่งออกเสื้อผ้าด้วยกัน แต่ก็เกิดการขาดทุนอย่างหนักซึ่งมารดาของเธอต้องเสียเงินไปหลายสิบล้าน พอบิดาของเธอรู้เข้าก็ถึงกับหัวใจวายเสียชีวิตฉับพลันหลังจากนั้นจักรกริชก็เข้ามามีบทบาทในบ้านของเธอมากขึ้น พร้อมๆ กับที่ทรัพย์สินทุกอย่างที่มีค่อยๆ ร่อยหรอลงไปเพราะมารดาหลงเชื่อคำพูดหวานหูของจักรกริช และปรนเปรอให้หนุ่มรุ่นน้องอย่างเอาอกเอาใจ เพราะกลัวว่าจักรกริชจะทอดทิ้งตน แต่ในขณะเดียวกันทั้งสองก็ไม่ได้เปิดเผยว่าพวกตนมีอะไรเกินเลยกันไปถึงไหนต่อไหน ทั้งคุณลินดาและจักรกริชยังคงแสดงบทบาทว่าเป็นหุ้นส่วนธุรกิจใหญ่โตที่มีเพียงแค่ชื่อขึ้นมาลอยๆ ต่อหน้าสังคมทั้งที่ความจริงแล้วมันขาดทุนย่อยยับ แต่ความจริงแล้วคุณลินดาถูกจักรกริชหลอกเอาเงินไปใช้อย่างสบายอารมณ์โดยที่คุณลินดาเองก็ไม่รู้ว่าตนนั้นถูกหลอก...และด้วยความที่คุณลินดานั้นเป็นคนที่ชอบเฉิดฉายมีหน้ามีตาในสังคมก็ยังพยายามสร้างภาพสวมหน้ากากสาวสังคมชั้นสูงและทำให้ตนเองดูดีอยู่เสมอ ทั้ง

  • ดวงใจปฐวิน   ตอนที่ 38.

    ตอนที่ 38.“แม่ก็ให้ไอ้แมงดาของแม่หามามั่งก็ได้นะเงินน่ะ ไม่ใช่แค่บินมาเกาะคนแก่กินอย่างเดียว...”“นี่นังริน แกอย่ามาฟาดงวงฟาดงาเที่ยวโทษคนคนอื่น โยนหน้าที่ของตัวเองให้คนอื่น แกเป็นลูกมีหน้าที่หาเงินมาเลี้ยงดูฉันที่เป็นแม่ให้สุขสบายแค่นี้ทำไม่ได้รึไง...แล้วอย่ามาว่าฉันแก่เชียวนะ...”รินนภาปรายตามองมารดาที่เท้าสะเอวท่าทางหงุดหงิดฉุนเฉียวเพราะไม่มีใครมาคอยรองมือรองเท้าเหมือนที่ผ่านมา ทำให้ผู้มีเชื้อสายผู้ดีเก่าอย่างนางต้องลำบากมากทีเดียว แต่ก็นั่นล่ะด้วยความถือเนื้อถือตัวเจ้ายศเจ้าอย่างทั้งที่ไม่มีจะกินนี่เองที่ทำให้มารดาของเธอเป็นคนเห็นแก่ตัว เห็นแก่ความสะดวกสบายและมักมากไม่หายไม่ว่าจะเสียทรัพย์สินเงินทองเท่าไหร่เพื่อพยุงสังขารร่างกายให้สาวสวยสดนางยอมทำทุกอย่าง หาเงินจากทุกๆ ทางที่สามารถหาได้ไม่ว่าจะขายข้าวของในบ้านหลังใหญ่โตนี้ หรือกู้ธนาคารตลอดจนหยิบยืมจากเพื่อนฝูงในวงสังคมไฮโซด้วยกัน จนตอนนี้แทบไม่มีใครอยากจะคุยหรือคบหาคุณลินดา เพราะรู้กิตติศัพท์ความงกเงินที่จะใช้หนี้ให้กับคนที่หยิบยืมมา แต่จะจ่ายง่ายมากกับการปรนเปรอผู้ชายและเสียไปกับการเสริมความงาม เพื่อให้คงความสาวสวยสดเอาไว้หลอก

  • ดวงใจปฐวิน   ตอนที่ 37.

    ตอนที่ 37.“แหงล่ะก็กำลังจะมีเหลนให้อุ้มนี่นา เลยดีใจมีกำลังอยู่เลี้ยงเหลน”แจ็กเกอร์รีนเสียงใสมาตามสาย สองสาวคุยกันเรื่อยๆ อย่างสนุกสนานซึ่งสักพักอังศณาก็วางสายและกลับเข้าบ้านเมื่อคุณยายอังกาบเรียกให้เธอไปรับประทานอาหาร วันนี้คุณ โรซี่ มารดาของโรบินก็มาเยี่ยมเยียนเธอจนกลายเป็นแขกคนสำคัญไปแล้วและคุณโรซี่ก็รักเอ็นดูเธอมากทำให้อังศณาพลอยลืมเรื่องทุกข์ใจไปได้บ้างแต่เมื่ออยู่ลำพังเธอก็อดคิดถึงผู้ชายใจร้ายที่ชื่อปฐวินไม่ได้... เขาใจร้ายเหลือเกินไม่แม้แต่จะตามหาเธอเธอจะหวังอะไรหรืออังศณา เธอมีความสำคัญกับเขาอย่างนั้นหรือ... อังศณาเฝ้าถามตัวเอง แต่คำตอบที่ได้ก็คือความเจ็บปวดไม่สร่างซา อังศณาถอนใจเล็กน้อยก่อนจะปรับสีหน้าให้สดใสเพื่อคุณยายจะได้ไม่เป็นทุกข์ไปด้วย...แต่อังศณาไม่รู้เลยว่าคนที่ตนเฝ้าคิดถึงนั้นออกตามหาเธออยู่ตลอดแต่แจ็กเกอร์รีนไม่บอกให้รู้เพราะกลัวว่าจะทำให้เธอเป็นทุกข์มากขึ้น ซึ่งในขณะที่อังศณากำลังเดินเข้าบ้านไปนั้นหญิงสาวไม่รู้เลยว่ามีใครคนหนึ่งเฝ้าสมองเธออย่างสนใจ...ปฐวินทำงานอย่างหนักมาตลอดหลายเดือนที่ผ่านมา ทั้งยังออกตามหาอังศณาในทุกที่ที่คิดว่าหญิงสาวจะไป หรือทุกที่ที่มี

  • ดวงใจปฐวิน   ตอนที่ 36.

    ตอนที่ 36.คุณปัทมาเดินหน้าตึงออกมาจากห้องทำงานสวนทางกับคุณวิลเลี่ยมผู้เป็นสามีพอดี ซึ่งสีหน้าท่าทางแบบนี้คุณวิลเลี่ยมนั้นเข้าใจได้ในทันทีว่าภรรยานั้นพบเจอฤทธิ์เดชอะไรมากจากบุตรชาย...“ให้เวลาลูกบ้างนะลูกปัด อีกอย่างเราก็แก่ๆ กันแล้วจะไปก้าวก่ายอะไรเด็กๆ ให้วุ่นวายจนพวกเขาไม่มีความสุข เราเองก็จะมานั่งทุกข์เสียเองแบบนี้ล่ะ...” คุณวิลเลี่ยมพูดกับภรรยาด้วยความอ่อนโยนและยังคงเรียกคุณปัทมาว่า ลูกปัด อย่างรักใคร่เอ็นดูไม่เสื่อมคลาย“แต่น้องก็รักลูกหวังดีอยากให้ลูกเจอคนที่ดีๆ มาช่วยเสริมบารมีให้เขาก้าวหน้านี่คะ”“แล้วลูกปัดคิดว่าสิ่งที่บอกว่าดีแล้ว เหมาะแล้วมันใช่สำหรับตาวินรึเปล่าล่ะ...”คำถามนี้ของสามีทำให้คุณปัทมาเงียบแล้วค่อยๆ เดินมาซบหน้าลงกับอกกว้างที่อบอุ่นเสมออย่างต้องการที่พึ่งหรือต้องการกำลังใจ...“ลูกปัดเองก็เริ่มไม่แน่ใจใช่ไหม... ถ้าอย่างนั้นเราก็ต้องปล่อยให้ลูกเขาคิดเอง จัดการชีวิตเขาเอง เราก็คอยดูห่างๆ ดีไหม...”“คุณพี่คิดว่าน้องทำถูกไหมคะ ที่เอ่อ... ใจร้ายกับเด็กคนนั้น...” คำถามของภรรยาทำให้คุณวิลเลี่ยมถอนใจแล้วส่ายหน้าช้าๆ“พี่ไม่รู้หรอกว่าเด็กคนนั้นจะต้องพบเจออะไรบ้าง แต่ที่

  • ดวงใจปฐวิน   ตอนที่ 35.

    ตอนที่ 35.“ดีมากเพื่อนรัก จำไว้นะว่า ฉันรักแก”“ฉันก็รักแกจีจี้...” สองสาวกุมมือกันอย่างรักใคร่แล้วหัวเราะสดใสให้กันนับจากนี้อังศณาสัญญากับตัวเองว่าไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้นเธอจะดูแลตัวเองให้ดีและจะไม่ยอมเป็นคนอ่อนแออย่างเด็ดขาด...ปฐวินปัดข้าวของที่มีบนโต๊ะทำงานตัวใหญ่จนหล่นกระจายเกลื่อนกราดไปทั้งห้อง ใบหน้าหล่อเหลาบึ้งตึงดูกราดเกรี้ยวราวกับพญามารกำลังพิโรธทำให้ไม่มีใครหน้าไหนกล้าเข้าใกล้ ตอนนี้พากันหลบให้ห่างและอย่ามาเสนอหน้าให้เขาเห็นเป็นดีที่สุด...“นี่วิน ทำอะไรกันลูก เสียงดังไปจนถึงข้างล่าง นี่เห็นหัวแม่อยู่รึเปล่า...”คุณปัทมาตัดสินใจขึ้นมาดูบุตรชายที่อาละวาดเสียงดังอยู่ในห้องทำงานชั้นบนของบ้านหลังงามด้วยความไม่พอใจที่ตั้งแต่กลับมาจากฮ่องกงปฐวินก็ดูหงุดหงิดง่าย เสียงดังโวยวายและดื่มเหล้าจัดจนนางเป็นห่วงกลัวว่าปฐวินจะกลายเป็นไอ้ขี้เมาไป...“คุณแม่ก็รู้ดีว่าผมเป็นแบบนี้เพราะอะไร...”“ก็แค่ผู้หญิงกระจอกๆ คนเดียว ลูกจะโวยวายให้ได้อะไรขึ้นมา ไหนๆ มันก็ไปแล้ว ลูกเองก็มีคู่หมาย แล้วนี่หากหนูรินเขามาเจอสภาพลูกแบบนี้เขาจะว่ายังไง เขาไม่มาถอนหงอกแม่รึ...”“ก็ให้เขาถอนไปเลยครับ คุณแม่ยังไม่ต

  • ดวงใจปฐวิน   ตอนที่ 34.

    ตอนที่ 34.อังศณามองดูป้ายให้เช่าบ้านหลังเล็กของตนเป็นครั้งสุดท้ายก่อนจะบอกให้คนขับรถของแจ็กเกอร์รีนเคลื่อนรถออกไปช้าๆ หญิงสาวหลับตาลงอย่างปวดร้าวเมื่อนับแต่นี้เธอก็คงจะไม่ได้เจอกับคนใจร้ายอย่างเขาอีก...“เธอรีบไปซะก่อนที่พี่วินเขาจะกลับมาจากฮ่องกงเข้าใจมั้ย...” เสียงของรินนภายังก้องอยู่ในหูเมื่อสองวันก่อนรินนภามาหาเธอที่บ้านระหว่างที่กำลังเก็บข้าวของเพื่อเตรียมย้ายบ้านอยู่ แต่เจ้าหล่อนก็ยังมาเร่งเร้าเธออย่างมีพิรุธ “ดิฉันก็กำลังจะไปค่ะ อย่าห่วงเลยยังไงดิฉันก็ไปอยู่แล้ว...” “ฉันรู้ว่าเธอจะไปจริงๆ แต่ช่วยเก็บข้าวของและอพยพไปให้เร็วกว่านี้ได้มั้ย ไปให้เร็วก่อนที่พี่วินจะกลับมา ฉันเองก็ไม่ได้อยากจะมาเร่งเร้าอะไรหรอกนะ แต่ว่าพี่วินวานให้ฉันมาบอกเธอ เขากลัวว่าเธอจะอิดออดแล้วอ้อนวอนร้องขอให้เขาเลี้ยงดูเธอต่อ ฉันเองก็เห็นใจเธอนะไม่ได้อยากมาพูดเพื่อทำร้ายจิตใจเธอเลย... หวังว่าคงเข้าใจนะอังศณา...” น้ำเสียงของรินนภานั้นไม่ได้ทำให้รู้สึกดีหรือแสดงถึงความเห็นอกเห็นใจเลยแม้แต่น้อย มันเต็มไปด้วยความสาแก่ใจและเต็มไปด้วยความชิงชังมากกว่า...“อย่าไปสนใจชะนีหน้าวอกเลยนางรีบเก็บของเถอะ...” แจ็กเกอร์

  • ดวงใจปฐวิน   ตอนที่ 33.

    ตอนที่ 33.รินนภาเดินออกมาจากห้องของตนมาถึงชั้นล่างของบ้านที่ดูโล่งกว่าปกติอย่างใจหายนิดๆ นี่แสดงว่ามารดาของเธอเอาเฟอร์นิเจอร์ไปขายอีกแล้วสินะ ไหนจะเครื่องถ้วยชามที่เคยอยู่ในตู้โชว์ที่แต่ก่อนนั้นมันมีมากมายหลายแบบหลายยุคหลายสมัยจัดเรียงอยู่สวยงาม แต่บัดนี้ตู้โชว์มันเหลือแค่ความว่างเปล่า...“ลำดวน คุณแม่ไปไหน...” หญิงสาวถามสาวใช้ที่เหลือเพียงคนเดียวในบ้านหลังงามที่มันมีแค่ เปลือก อย่างฉุนเฉียว“คุณนายไปบ่อนค่ะ”“ไปอีกแล้วเหรอ ไปกับใคร อย่าบอกนะว่าไปกับผู้ชายคนใหม่อีกน่ะ...” หญิงสาวตะคอกถาม“ไม่ทราบค่ะ แต่ว่าเมื่อวานเพื่อนของคุณรินมาค่ะ”“หา... ว่าไงนะ เขามาเห็นบ้านโล่งๆ แบบนี้ฉันก็เสียหน้าแย่สิ แกปล่อยให้พวกนั้นเข้ามาทำไม ให้มันอยู่แค่ที่หน้ารั้วสินังโง่”วาจาของรินนภายามอยู่กับคนในบ้านนั้นเต็มไปด้วยความหยาบกระด้างผิดกับที่อยู่นอกบ้านลิบลับที่เธอสวมหน้ากากเป็นสาวสังคมที่เก่ง ฉลาด มาดมั่นชวนหลงใหล...“คือ... คือลำดวนลืมไปค่ะ แต่ลำดวนก็บอกพวกเขาไปว่าคุณรินกำลังจะย้ายบ้านค่ะ จึงทยอยขนของบ้านเลยโล่ง...”ลำดวนรีบบอกไปลนลาน เธอสุดจะทนกับครอบครัวนี้แล้วแต่ที่ยังไปไม่ได้เพราะเจ้านายสุดห่วยนี่ย

  • ดวงใจปฐวิน   ตอนที่ 32.

    ตอนที่ 32.“ก็เพิ่งลงเครื่องมา พอดีฉันโทร. หาคุณยาย คุณยายบอกว่าเธอไม่สบายฉันเลยแวะมาหาเธอก่อนแล้วจะรับกลับบ้านด้วยกันเลย...“นางไม่เป็นอะไรมากแล้วจีจี้ เดี๋ยวสักพักให้นางไปพบพี่ที่ห้องนะ พอรับยาแล้วก็กลับบ้านได้เลย...” โตมรยิ้มบางๆ ให้สองสาวก่อนจะเดินออกไปให้ทั้งสองได้พูดคุยกันประสาผู้หญิง“แกมีอะไรจะบอกฉันรึเปล่านาง...” เมื่อลับหลังบุคคลที่สามแจ็กเกอร์รีนก็ถามขึ้นด้วยน้ำเสียงเรียบๆ ทว่าจริงจัง“จีจี้ คือ ฉัน...” อังศณาพูดไม่ออกเมื่อเจอสายตาคาดคั้นของเพื่อนรัก เธอไม่เคยปิดบังอะไรแจ็กเกอร์รีนได้เลย... หยาดน้ำใสๆ ที่คิดว่ามันเหือดหายไปแล้วรื้นขึ้นมาอีกครั้ง แจ็กเกอร์รีนถอนใจแล้วนั่งลงข้างเพื่อนรักรับฟังเรื่องราวที่พรั่งพรูออกมาจากปากของอังศณาด้วยความปวดร้าวไม่แพ้กัน... อังศณานั่งเงียบมาตลอดทางกลับบ้านซึ่งแจ็กเกอร์รีนเองก็รู้สึกเจ็บปวดไม่แพ้กัน เมื่อได้รับรู้ว่าเพื่อนรักของตนพบเจออะไรมาบ้าง อีกทั้งเธอก็ทั้งแค้นคนที่ทำให้เพื่อนของตนต้องมาพบเจอเรื่องราวเลวร้ายเช่นนี้...“แกจะให้ฉันกับร็อบช่วยอะไรมั้ย รับรองเลยว่าฉันจัดหนักให้เลย”“ไม่ต้องหรอกแก... ฉันไม่อยากให้เรื่องมันวุ่นวาย อีกอย่างฉั

Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status