เข้าสู่ระบบแชร์
คีย์15 ไม่ได้รับปาก
ปรับปรุงล่าสุด:
2025-04-19 20:15:54ร้าน K.linเบเกอรี่
หลังจากที่นลินเจอคนรักเก่าอย่างคีย์ที่ห้างสรรพสินค้าวันนั้น ในตอนนี้เวลาก็ผ่านพ้นมาหนึ่งเดือนแล้ว หนึ่งเดือนที่ผ่านมานี้นรินทร์แทบไม่แสดงความร่าเริงให้ทุกคนได้เห็นเลย เวลาที่นลินยืนเฝ้าหน้าเคาน์เตอร์บาร์อยู่คนเดียวเจ้าตัวก็มักจะเหม่อลอยอยู่บ่อยๆ บางทียืนๆอยู่ใบหน้าสวยก็มีหยาดน้ำสีใสไหลรินลงมาอาบแก้มนวลจนทำให้เหล่าลูกค้าที่เปิดประตูร้านเข้ามาต่างพากันมีสีหน้างงงวยไปตามๆกัน
"ลิน...ลิน นลิน! ได้ยินที่ยิ้มเรียกมั้ย"เสียงหวานเอ่ยเรียกชื่อของเพื่อนสนิทตัวเล็กพลางมือบางก็ยกขึ้นมาโบกสะบัดไปมาตรงหน้าใบหน้าหวาน นรินทร์ที่กำลังยืนเหม่อลอยก็ได้สติหันมองตามฝ่ามือเล็กของเพื่อนสนิทสาวที่ยืนอยู่อีกฝั่งของเคาน์เตอร์ ก่อนที่นลินจะขานรับแล้วเอ่ยถามยิ้มหวานว่ามาจากการไปรับลูกชายของเขาแล้วอย่างงั้นหรอ
"หื้อออ ยิ้มมาแล้วห
บทที่เกี่ยวข้อง
ดวงใจของคีย์นลิน(Mpreg) คีย์16 เมื่อไหร่กัน
เวลา 11:43 นาทีวันเวลาผ่านพ้นไปสองเดือนหลังจากที่คีย์ตามนลินมาถึงร้านขนมหวานและตลอดระยะเวลาสองเดือนที่ผ่านมาฐิระเชษฐ์ยังคงแวะเวียนมาสั่งกาแฟและขนมเค้กกับนลินแทบจะทุกวัน แต่ไม่ว่านลินและยิ้มหวานจะมีท่าที่ไม่ต้อนรับคนตัวสูงสักเท่าไหร่ ไม่สิไม่ใช่ไม่เท่าไหร่ต้องเรียกว่ามีท่าทีไม่ต้อนรับคีย์เป็นอย่างมากเลยต่างหากล่ะ แต่ก็นั่นแหละไม่ว่าคนตัวเล็กและหญิงสาวจะแสดงท่าทียังไงคีย์ก็ยังคงมากินกาแฟและขนมเค้กที่ร้าน K.linเบเกอรี่ แทบจะทุกวัน จะมีแค่บางวันที่เขาไม่ว่างหรือปลีกตัวมาไม่ได้จริงๆเท่านั้นที่คนตัวเล็กเจ้าของร้านจะไม่เห็นหน้าของคนตัวสูงโผล่มาที่ร้านแต่ถึงแม้ตลอดสองเดือนที่ผ่านมานี้คีย์จะแวะเวียนมาที่ร้านขนมของนลินบ่อยๆ เขาก็ไม่ปรากฏเห็นเด็กตัวน้อยคนที่เคยวิ่งมากอดขาของเขาที่ห้างในวันนั้นเลย"พี่ขออเมริกาโน่เย็นกับเค้กช็อกโกแลตที่หนึ่งครับ"เสียงทุ้มเอ่ยสั่งเมนูกาแฟประจำของตัวเองพร้อมกับขนมเค้กหนึ่งชิ้
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-04-20ดวงใจของคีย์นลิน(Mpreg) คีย์17 ครั้งนี้จะไม่อยู่เฉย
วันเวลาผ่านไปสองอาทิตย์นรินทร์หลังจากวันที่คีย์ได้รับรู้ความจริงว่าเด็กน้อยที่ชื่อคิรินเป็นลูกชายของเขากับนลิน ในตอนนี้เวลาก็ผ่านพ้นมาสองอาทิตย์แล้วที่ฐิระเชษฐ์หายหน้าหายตาไม่โผล่มาให้นรินทร์เห็นที่ร้านเบเกอรี่อีกเลย"สองอาทิตย์แล้วใช่มั้ยที่อีตาเด็กคีย์อะไรนั้นหายหน้าหายตาไปหลังจากที่รู้ว่าน้องคิรินเป็นลูกของมันกับลิน"เสียงใสของหญิงสาวที่ชื่อยิ้มหวานเอ่ยถามเพื่อนสนิทตัวเล็กเจ้าของร้าน K.linเบอเกอรี่ขึ้นด้วยน้ำเสียงไม่พอใจเป็นอย่างมาก พลางใบหน้าสวยก็แสดงสีหน้าบูดบึ้งให้เพื่อนตัวเล็กเห็นได้ชัดเมื่อพูดถึงชายหนุ่มอดีตคนรักของนลิน"ไม่เอาสิยิ้ม จะเรียกเขาว่ามันแบบนี้ไม่ได้นะเดี๋ยวน้องคิรินมาได้ยินแล้วจะจำเอาไปพูดกับคนอื่น""ซิ! ลินก็เป็นซะแบบนี้ชอบปกป้องอีตาเด็กนั้นทุกทีเวลายิ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-04-21ดวงใจของคีย์นลิน(Mpreg) คีย์18 ถิ่นใครถิ่นมัน
ด้านฐิระเชษฐ์"นายน้อยครับเดี๋ยวก่อนครับ นายน้อยครับ นายน้อยเดี๋ยวก่อนครับ"เสียงaยกลางคนเอ่ยเรียกคนตัวสูงที่ยังคงก้าวเดินไม่หยุดและไม่สนคำเอ่ยเรียกของคนด้านหลังที่วิ่งตามเขาอย่างเหนื่อยหอบ"นายน้อยยยครับรอผมก่อน""จิ๊!น่ารำคาญจริง!"ฐิระเชษฐ์หยุดเท้าพลางหันหลังกลับมาเผชิญหน้ามองลูกน้องคนสนิทของผู้เป็นบิดาของเขาที่เอาแต่วิ่งแหกปากร้องเรียกเขาไม่หยุดหย่อนด้วยใบหน้าเหนื่อยอ่อน"นายน้อยจะกลับไปที่ประเทศนั้นอีกแล้วหรอครับ แต่ว่านายน้อยยะ..."เคนจิผู้ที่เป็นลูกน้องคนสนิทของคุณพ่อของฐิระเชษฐ์เอ่ยถามนายน้อยของบ้านด้วยความเป็นห่วง แต่ยังไม่ทันที่เคนจิจะได้เอ่ยถามคีย์จบประโยคดีก็โดนผู้เป็นนายน้อยเอ่ยแทรกขึ้นมาเสียก่อน
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-04-22ดวงใจของคีย์นลิน(Mpreg) คีย์19 แค่นี้ก็พอ
ณ.ร้านK.lin เบอเกอรี่เวลา20:12นาทีนรินทร์ที่พึ่งจะเก็บร้านเสร็จกำลังจะทำการปิดและเช็กล็อกประตูร้านให้เรียบร้อยเป็นต้องสะดุ้งตกใจเมื่ออยู่ๆร่างของชายหนุ่มตัวสูงคนรักเก่าก็มาโผล่อีกฝั่งของประตูร้านด้วยสภาพที่สะบักสะบอมเต็มไปด้วยคราบเลือดและคราบดินตามเนื้อตัว"คีย์!"เสียงทุ้มใสสถบชื่อของชายหนุ่มตรงหน้าที่หายหน้าหายตาไปนานนับเดือนหลังจากที่รับรู้ว่าคิรินเป็นลูกชายของตัวเอง นลินที่หายตกใจและได้สติก็รีบเอื้อมมือไปเปิดประตูร้านแล้วก้าวออกจากร้านไปเช็กดูอาการของฐิระเชษฐ์ด้วยใบหน้าตื่นๆ เมื่อเห็นคนตัวสูงนั้นเซแล้วทรุดลงกับนั่งกับพื้นดิน"นึกว่าลินจะไม่ออกมาดูคีย์ซะแล้ว"คีย์เอ่ยพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงเหนื่อยหอบพลันริมฝีปากคลี่ยิ้มน้อยๆส่งให้คนตัวเล็กตรงหน้าที่ในตอนน
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-04-23ดวงใจของคีย์นลิน(Mpreg) คีย์20 กลับมาในพื้นที่ส่วนตัว
หลายเดือนผ่านไปเวลา20:42นาทีหลังจากวันที่ฐิระเชษฐ์โดนคนดักรุมทำร้ายวันนั้น ในตอนนี้ก็ผ่านพ้นมาสองสามเดือนแล้วและในตลอดระยะเวลาสองสามเดือนที่ผ่านมาฐิระเชษฐ์ยังคงแวะเวียนมาที่ร้านK.linเบอเกอรี่แทบจะทุกวันเพื่อมาพูดคุยเล่นกับลูกชายตัวน้อยและเหตุผลหลักในการมาที่ร้านขนมหวานของคีย์ไม่เพียงแค่มาเล่นกับลูกชาย แต่มันคือการที่เขามาเจอและมองใบหน้าหวานของอดีตคนรักของเขาต่างหาก คนรักของเขาที่มันไม่เคยเป็นอดีตเลย เขายังคงรักและคิดถึงนลินตลอดหกปีที่ผ่านมาและไม่เคยมีใครได้มายืนแทนที่ของนลินเลยแม้แต่น้อย"คุณคีย์ผมจะปิดร้านแล้วคุณกลับไปได้แล้ว"เสียงใสเอ่ยดังขึ้นด้านหลังของคนตัวสูงและเด็กชายตัวน้อยที่กำลังนั่งเล่นกันอยู่อย่างสนุกสนานพลันนัยน์ตาสีน้ำตาลอ่อนก็มองภาพที่ลูกชายหัวแก้วหัวแหวนนั้นกำลังยิ้มหัวเราะคิกคักกับผู้เป็นพ่ออย่างมีความสุขแค่น้องคิรินมีความสุขมี
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-04-24ดวงใจของคีย์นลิน(Mpreg) คีย์21 เลือกเองนะ!
ณ.ลานจอดรถของร้านK.linเบเกอรี่"นลินแด๊ดจะไม่พูดซ้ำ แด๊ดปล่อยมันมานานแล้ว น้องถอยไป"เสียงทุ้มเข้มทรงอำนาจเอ่ยพูดกับผู้เป็นลูกชายคนโตด้วยน้ำเสียงนิ่งๆพลางนัยน์ตาคมก็จ้องมองไปยังฐิระเชษฐ์ด้วยแววตาแข็งกร้าวด้านนรินทร์ที่ได้ยินน้ำเสียงและเห็นสีหน้าที่จริงจังของผู้เป็นบิดาก็พลางก้มหน้าลงเล็กน้อยและเบี่ยงสายตาหลบสายตาคมของฟิลิปป์ที่จ้องมาที่ตนและคีย์ ก่อนที่สองเท้าเล็กจะก้าวเดินออกจากด้านหลังของคีย์และเดินตรงไปหาผู้เป็นตามคำเอ่ยสั่ง แต่ยังไม่ทันที่ร่างบางจะก้าวเดินผ่านร่างของคีย์มือหนาของฐิระเชษฐ์ก็เอื้อมมาจับข้อแขนเล็กรั้งเอาไว้เสียก่อนพร้อมกับเอ่ยห้ามนลิน"นลินอย่าไปนะ"ฐิระเชษฐ์เอ่ยขึ้นพร้อมกับนัยน์ตาคมจ้องมองสบดวงตาสวยด้วยแววตาอ้อนวอน แต่ท้ายที่สุดนลินก็ต้องสะบัดมือออกจากการจับกุมของมือใหญ่เมื่อเสียงทรงอำนาจของผู้เป็นบิดาเอ่ยย้ำขึ้นมาอีกครั้ง&nb
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-04-25ดวงใจของคีย์นลิน(Mpreg) คีย์22 เหตุผล
ฐิระเชษฐ์ฐิระเชษฐ์ที่กำลังนอนนิ่งไร้สติอยู่บนเตียงนอนคนไข้ในโรงพยาบาลเอกชนที่ไหนสักแห่งค่อยๆรู้สึกตัวและลืมตาตื่นขึ้นอย่างช้าๆ แต่แล้วคนที่พึ่งจะเปิดเปลือกตาขึ้นเป็นต้องกะพริบเปลือกตาอย่างถี่รัวเมื่อแสงสว่างจ้าภายในห้องกำลังเล่นงานเขา ดวงตาคมที่คุ้นเคยกับแสงสว่างภายในห้องแล้วเริ่มกวาดตาสังเกตมองรอบๆห้องสีขาวที่ไม่คุ้นเคยนี้ ก่อนที่นัยน์ตาคมจะมาหยุดมองที่หลังมือด้านขวาของตัวเองที่มีเข็มน้ำเกลือเจาะอยู่และสิ่งนี้บ่งบอกเขาได้เป็นอย่างดี ว่าตัวเขาในตอนนี้นั้นอยู่ที่ใด"ที่นี้คงเป็นโรงพยาบาลสินะ"น้ำเสียงแหบพร่าถสบพูดกับตัวเองเสียงเบา ก่อนที่คนป่วยบนเตียงจะค่อยๆดันร่างกายที่ปวดร้าวของตัวเองลุกขึ้นนั่งแกร็กเสียงเปิดประตูดังขึ้นเรียกความสนใจของคนที่พึ่งจะดันตัวลุกขึ้นนั่งได้สำเร็จให้หันไปมอง และทันทีที่ร่างของหญิงสาวที่คุ้นเคยปรากฏใ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-04-26ดวงใจของคีย์นลิน(Mpreg) คีย์23 ลูกใครนะ?
อีกด้านเช้าวันต่อมา"หม่ามี้ฮะทำไมเมื่อคืนปะป๊าไม่โทรมาเล่านิทานให้น้องฟังก่อนนอน ทำไมปะป๊าโกหกน้อง"เสียงเด็กชายตัวน้อยเอ่ยถามผู้เป็นมารดาขึ้นระหว่างกำลังทานอาหารเช้าด้วยน้ำเสียงและสีหน้าเศร้าๆ ด้านนลินที่ได้ยินคำถามของลูกชายตัวน้อยที่นั่งอยู่ฝั่งตรงข้ามของโต๊ะอาหารก็พลันชะงักมือที่กำลังตักข้าวต้มพลางใบหน้าหวานก็เงยหน้าขึ้นมาสบตากับดวงตาใสซื่อบริสุทธิ์ที่ในตอนนี้ดวงตานั้นแสดงความผิดหวังให้เขาเห็นอย่างชัดเจน"คือน้องคิรินครับ เมื่อคืนปะป๊าบอกกับหม่ามี้ก่อนกลับว่าปะป๊ามีธุระด่วนที่ต้องไปทำ เลยโทรมาเล่านิทานให้น้องฟังไม่ได้ หม่ามี้ขึ้นมาจะบอกน้องแล้วนะ แต่เมื่อคืนน้องหลับไปก่อน"นรินทร์เอ่ยอธิบายให้ลูกชายฟังพลางเอื้อมมือบางไปลูบหัวทุยของเด็กชายตัวน้อยที่ในตอนนี้ก็ยังแสดงสีหน้าเสียใจและน้อยใจผู้เป็นพ่อที่ผิดสัญญาที่ให้ไว้กับเขา
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-04-27
บทล่าสุด
ดวงใจของคีย์นลิน(Mpreg) คีย์25 เจ็บไม่จริง
ด้านนรินทร์"หม่ามี้ฮะเราจะไม่กลับไปค้างที่ร้านขนมแล้วหรอฮะ"เด็กน้อยวัย5ขวบเศษๆเอ่ยถามผู้เป็นมารดาด้วยน้ำเสียงและสีหน้าเศร้าหมองเล็กน้อย นัยน์ตาบริสุทธิ์จ้องมองผู้เป็นแม่อย่างต้องการคำตอบ เพราะตั้งแต่วันนั้นวันที่ผู้เป็นพ่อสัญญากับคิรินว่าจะโทรมาเล่านิทานให้ฟังเช้าวันถัดมาคุณตาคุณยายก็เดินทางมารับเด็กน้อยกับผู้เป็นแม่ของเขามาค้างที่บ้านใหญ่ทันที จนในตอนนี้เวลาก็ผ่านมาเป็นอาทิตย์แล้วที่เด็กน้อยนามว่าคิรินกับผู้เป็นแม่อย่างนลินมานอนค้างที่บ้านใหญ่ตระกูลNT"กลับครับ แต่ยังไม่ใช่วันนี้นะ น้องคิรินเป็นเด็กดีใช่มั้ยครับถ้างั้นน้องต้องไม่ดื้อนะครับ"น้ำเสียงทุ้มหวานเอ่ยกับลูกชายตัวน้อยด้วยน้ำเสียงอ่อนโยนพลางใบหน้าหวานก็คลี่ยิ้มส่งให้ลูกชายบางๆ แต่แล้วใบหน้าหวานที่คลี่ยิ้มก็ต้องหุบลงแล้วหันไปด้านหลังของตัวเองเมื่อได้ยินเสียงผู้ที่ให้กำเนิดตนเองดังขึ้นอยู่ด้านหลัง"น้องจะกลับไปที่ร้านวันไหน มี้จะให้คนไปคุ้มกัน"เสียงใสของร่างบางวัยกลางคนเอ่ยถามขึ้นจากด้านหลังของสองแม่ลูกที่นั่งคุยกันอยู่ห้องโถง นลินที่ได้ยินเสียงของผู้เป็นแม่ก็หันไปมอง ก่อนที่จะหันกลับมามอ
ดวงใจของคีย์นลิน(Mpreg) คีย์24 ความสัมพันธ์
ณ.โรงพยาบาลเอกชนแห่งหนึ่งแกร๊ก"คีย์เราจะไปไหนน่ะ คีย์หยุดนะพี่บอกให้หยุด คีย์จะถอดสายน้ำเกลือออกเองแบบนี้ไม่ได้นะ คีย์พี่บอกให้เราหยุดไง"คานะเอ่ยพูดกับน้องชายด้วยน้ำเสียงและสีหน้าตื่นตระหนก เมื่อเจ้าตัวเปิดประตูห้องเข้ามาเจอน้องชายกำลังจะถอดสายน้ำเกลือออกจากแขนตัวเอง จนหล่อนต้องรีบวิ่งเข้ามาห้ามอย่างรวดเร็ว ด้านเรียวตะที่นั่งก้มดูมือถือและคุยกับคีย์อยู่ดีๆ ก็มีสีหน้าตื่นตระหนกไม่ต่างกับหญิงสาว"เห้ย!ไอ้คีย์มึงเป็นบ้าไปแล้วหรือไงวะ"เรียวตะที่พึ่งจะเงยหน้าจากมือถือและหันไปเห็นว่าเพื่อนสนิทของตัวเองกำลังถอดสายน้ำเกลือออกก็ร้องถามขึ้นอย่างงตกอกตกใจพร้อมกับพุ่งตัวไปจับแขนของฐิระเชษฐ์ล็อกไว้ ส่วนคีย์ที่โดนเรียวตะจับล็อกตัวไว้ก็ร้องโวยวายขึ้น"ปล่อยนะโว้ยยยยยกูบอกให้ปล่อยไง!!!"เสียงทุ้มร้องตะโกนขึ้นพร้อมกับพยายามสะบัดตัวออกจากการจับ
ดวงใจของคีย์นลิน(Mpreg) คีย์23 ลูกใครนะ?
อีกด้านเช้าวันต่อมา"หม่ามี้ฮะทำไมเมื่อคืนปะป๊าไม่โทรมาเล่านิทานให้น้องฟังก่อนนอน ทำไมปะป๊าโกหกน้อง"เสียงเด็กชายตัวน้อยเอ่ยถามผู้เป็นมารดาขึ้นระหว่างกำลังทานอาหารเช้าด้วยน้ำเสียงและสีหน้าเศร้าๆ ด้านนลินที่ได้ยินคำถามของลูกชายตัวน้อยที่นั่งอยู่ฝั่งตรงข้ามของโต๊ะอาหารก็พลันชะงักมือที่กำลังตักข้าวต้มพลางใบหน้าหวานก็เงยหน้าขึ้นมาสบตากับดวงตาใสซื่อบริสุทธิ์ที่ในตอนนี้ดวงตานั้นแสดงความผิดหวังให้เขาเห็นอย่างชัดเจน"คือน้องคิรินครับ เมื่อคืนปะป๊าบอกกับหม่ามี้ก่อนกลับว่าปะป๊ามีธุระด่วนที่ต้องไปทำ เลยโทรมาเล่านิทานให้น้องฟังไม่ได้ หม่ามี้ขึ้นมาจะบอกน้องแล้วนะ แต่เมื่อคืนน้องหลับไปก่อน"นรินทร์เอ่ยอธิบายให้ลูกชายฟังพลางเอื้อมมือบางไปลูบหัวทุยของเด็กชายตัวน้อยที่ในตอนนี้ก็ยังแสดงสีหน้าเสียใจและน้อยใจผู้เป็นพ่อที่ผิดสัญญาที่ให้ไว้กับเขา
ดวงใจของคีย์นลิน(Mpreg) คีย์22 เหตุผล
ฐิระเชษฐ์ฐิระเชษฐ์ที่กำลังนอนนิ่งไร้สติอยู่บนเตียงนอนคนไข้ในโรงพยาบาลเอกชนที่ไหนสักแห่งค่อยๆรู้สึกตัวและลืมตาตื่นขึ้นอย่างช้าๆ แต่แล้วคนที่พึ่งจะเปิดเปลือกตาขึ้นเป็นต้องกะพริบเปลือกตาอย่างถี่รัวเมื่อแสงสว่างจ้าภายในห้องกำลังเล่นงานเขา ดวงตาคมที่คุ้นเคยกับแสงสว่างภายในห้องแล้วเริ่มกวาดตาสังเกตมองรอบๆห้องสีขาวที่ไม่คุ้นเคยนี้ ก่อนที่นัยน์ตาคมจะมาหยุดมองที่หลังมือด้านขวาของตัวเองที่มีเข็มน้ำเกลือเจาะอยู่และสิ่งนี้บ่งบอกเขาได้เป็นอย่างดี ว่าตัวเขาในตอนนี้นั้นอยู่ที่ใด"ที่นี้คงเป็นโรงพยาบาลสินะ"น้ำเสียงแหบพร่าถสบพูดกับตัวเองเสียงเบา ก่อนที่คนป่วยบนเตียงจะค่อยๆดันร่างกายที่ปวดร้าวของตัวเองลุกขึ้นนั่งแกร็กเสียงเปิดประตูดังขึ้นเรียกความสนใจของคนที่พึ่งจะดันตัวลุกขึ้นนั่งได้สำเร็จให้หันไปมอง และทันทีที่ร่างของหญิงสาวที่คุ้นเคยปรากฏใ
ดวงใจของคีย์นลิน(Mpreg) คีย์21 เลือกเองนะ!
ณ.ลานจอดรถของร้านK.linเบเกอรี่"นลินแด๊ดจะไม่พูดซ้ำ แด๊ดปล่อยมันมานานแล้ว น้องถอยไป"เสียงทุ้มเข้มทรงอำนาจเอ่ยพูดกับผู้เป็นลูกชายคนโตด้วยน้ำเสียงนิ่งๆพลางนัยน์ตาคมก็จ้องมองไปยังฐิระเชษฐ์ด้วยแววตาแข็งกร้าวด้านนรินทร์ที่ได้ยินน้ำเสียงและเห็นสีหน้าที่จริงจังของผู้เป็นบิดาก็พลางก้มหน้าลงเล็กน้อยและเบี่ยงสายตาหลบสายตาคมของฟิลิปป์ที่จ้องมาที่ตนและคีย์ ก่อนที่สองเท้าเล็กจะก้าวเดินออกจากด้านหลังของคีย์และเดินตรงไปหาผู้เป็นตามคำเอ่ยสั่ง แต่ยังไม่ทันที่ร่างบางจะก้าวเดินผ่านร่างของคีย์มือหนาของฐิระเชษฐ์ก็เอื้อมมาจับข้อแขนเล็กรั้งเอาไว้เสียก่อนพร้อมกับเอ่ยห้ามนลิน"นลินอย่าไปนะ"ฐิระเชษฐ์เอ่ยขึ้นพร้อมกับนัยน์ตาคมจ้องมองสบดวงตาสวยด้วยแววตาอ้อนวอน แต่ท้ายที่สุดนลินก็ต้องสะบัดมือออกจากการจับกุมของมือใหญ่เมื่อเสียงทรงอำนาจของผู้เป็นบิดาเอ่ยย้ำขึ้นมาอีกครั้ง&nb
ดวงใจของคีย์นลิน(Mpreg) คีย์20 กลับมาในพื้นที่ส่วนตัว
หลายเดือนผ่านไปเวลา20:42นาทีหลังจากวันที่ฐิระเชษฐ์โดนคนดักรุมทำร้ายวันนั้น ในตอนนี้ก็ผ่านพ้นมาสองสามเดือนแล้วและในตลอดระยะเวลาสองสามเดือนที่ผ่านมาฐิระเชษฐ์ยังคงแวะเวียนมาที่ร้านK.linเบอเกอรี่แทบจะทุกวันเพื่อมาพูดคุยเล่นกับลูกชายตัวน้อยและเหตุผลหลักในการมาที่ร้านขนมหวานของคีย์ไม่เพียงแค่มาเล่นกับลูกชาย แต่มันคือการที่เขามาเจอและมองใบหน้าหวานของอดีตคนรักของเขาต่างหาก คนรักของเขาที่มันไม่เคยเป็นอดีตเลย เขายังคงรักและคิดถึงนลินตลอดหกปีที่ผ่านมาและไม่เคยมีใครได้มายืนแทนที่ของนลินเลยแม้แต่น้อย"คุณคีย์ผมจะปิดร้านแล้วคุณกลับไปได้แล้ว"เสียงใสเอ่ยดังขึ้นด้านหลังของคนตัวสูงและเด็กชายตัวน้อยที่กำลังนั่งเล่นกันอยู่อย่างสนุกสนานพลันนัยน์ตาสีน้ำตาลอ่อนก็มองภาพที่ลูกชายหัวแก้วหัวแหวนนั้นกำลังยิ้มหัวเราะคิกคักกับผู้เป็นพ่ออย่างมีความสุขแค่น้องคิรินมีความสุขมี
ดวงใจของคีย์นลิน(Mpreg) คีย์19 แค่นี้ก็พอ
ณ.ร้านK.lin เบอเกอรี่เวลา20:12นาทีนรินทร์ที่พึ่งจะเก็บร้านเสร็จกำลังจะทำการปิดและเช็กล็อกประตูร้านให้เรียบร้อยเป็นต้องสะดุ้งตกใจเมื่ออยู่ๆร่างของชายหนุ่มตัวสูงคนรักเก่าก็มาโผล่อีกฝั่งของประตูร้านด้วยสภาพที่สะบักสะบอมเต็มไปด้วยคราบเลือดและคราบดินตามเนื้อตัว"คีย์!"เสียงทุ้มใสสถบชื่อของชายหนุ่มตรงหน้าที่หายหน้าหายตาไปนานนับเดือนหลังจากที่รับรู้ว่าคิรินเป็นลูกชายของตัวเอง นลินที่หายตกใจและได้สติก็รีบเอื้อมมือไปเปิดประตูร้านแล้วก้าวออกจากร้านไปเช็กดูอาการของฐิระเชษฐ์ด้วยใบหน้าตื่นๆ เมื่อเห็นคนตัวสูงนั้นเซแล้วทรุดลงกับนั่งกับพื้นดิน"นึกว่าลินจะไม่ออกมาดูคีย์ซะแล้ว"คีย์เอ่ยพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงเหนื่อยหอบพลันริมฝีปากคลี่ยิ้มน้อยๆส่งให้คนตัวเล็กตรงหน้าที่ในตอนน
ดวงใจของคีย์นลิน(Mpreg) คีย์18 ถิ่นใครถิ่นมัน
ด้านฐิระเชษฐ์"นายน้อยครับเดี๋ยวก่อนครับ นายน้อยครับ นายน้อยเดี๋ยวก่อนครับ"เสียงaยกลางคนเอ่ยเรียกคนตัวสูงที่ยังคงก้าวเดินไม่หยุดและไม่สนคำเอ่ยเรียกของคนด้านหลังที่วิ่งตามเขาอย่างเหนื่อยหอบ"นายน้อยยยครับรอผมก่อน""จิ๊!น่ารำคาญจริง!"ฐิระเชษฐ์หยุดเท้าพลางหันหลังกลับมาเผชิญหน้ามองลูกน้องคนสนิทของผู้เป็นบิดาของเขาที่เอาแต่วิ่งแหกปากร้องเรียกเขาไม่หยุดหย่อนด้วยใบหน้าเหนื่อยอ่อน"นายน้อยจะกลับไปที่ประเทศนั้นอีกแล้วหรอครับ แต่ว่านายน้อยยะ..."เคนจิผู้ที่เป็นลูกน้องคนสนิทของคุณพ่อของฐิระเชษฐ์เอ่ยถามนายน้อยของบ้านด้วยความเป็นห่วง แต่ยังไม่ทันที่เคนจิจะได้เอ่ยถามคีย์จบประโยคดีก็โดนผู้เป็นนายน้อยเอ่ยแทรกขึ้นมาเสียก่อน
ดวงใจของคีย์นลิน(Mpreg) คีย์17 ครั้งนี้จะไม่อยู่เฉย
วันเวลาผ่านไปสองอาทิตย์นรินทร์หลังจากวันที่คีย์ได้รับรู้ความจริงว่าเด็กน้อยที่ชื่อคิรินเป็นลูกชายของเขากับนลิน ในตอนนี้เวลาก็ผ่านพ้นมาสองอาทิตย์แล้วที่ฐิระเชษฐ์หายหน้าหายตาไม่โผล่มาให้นรินทร์เห็นที่ร้านเบเกอรี่อีกเลย"สองอาทิตย์แล้วใช่มั้ยที่อีตาเด็กคีย์อะไรนั้นหายหน้าหายตาไปหลังจากที่รู้ว่าน้องคิรินเป็นลูกของมันกับลิน"เสียงใสของหญิงสาวที่ชื่อยิ้มหวานเอ่ยถามเพื่อนสนิทตัวเล็กเจ้าของร้าน K.linเบอเกอรี่ขึ้นด้วยน้ำเสียงไม่พอใจเป็นอย่างมาก พลางใบหน้าสวยก็แสดงสีหน้าบูดบึ้งให้เพื่อนตัวเล็กเห็นได้ชัดเมื่อพูดถึงชายหนุ่มอดีตคนรักของนลิน"ไม่เอาสิยิ้ม จะเรียกเขาว่ามันแบบนี้ไม่ได้นะเดี๋ยวน้องคิรินมาได้ยินแล้วจะจำเอาไปพูดกับคนอื่น""ซิ! ลินก็เป็นซะแบบนี้ชอบปกป้องอีตาเด็กนั้นทุกทีเวลายิ
