MasukShare
ตอนที่ 5 ชีวิตเด็กเนิร์ด (?) ของฉันพังแล้ว!!! (1)
Terakhir Diperbarui:
2025-04-19 22:06:11หลังจากที่ฉันโดน แฟน (?) มาเฟียสุดโหด โทรมาเช็กสถานะว่าอยู่ถึงมหาวิทยาลัยอย่างปลอดภัยแล้ว (ซึ่งให้ตายเถอะ! มันให้ฟีลเหมือนฉันกำลังโดนเช็ก GPS เลยเว้ย!!!)
ฉันก็นั่งเครียดกับชีวิตตัวเองอยู่พักใหญ่…
แต่เหมือนฟ้าจะไม่ปรานี…
เพราะแค่ผ่านไปไม่ถึงชั่วโมง—
“ขออนุญาตครับ คุณมินาเอะ”
เสียงเข้ม ๆ ดังขึ้นจากด้านหลัง ฉันกับอัยย์หันไปมองพร้อมกัน ก่อนจะพบกับ…
“เห้ยย!! หมอนี่เป็นใครวะ!?” อัยย์กระซิบถามทันที น้ำเสียงตื่นเต้น เพราะเขาหล่อตรงสเปคเธอเลย
ผู้ชายตรงหน้าหล่อมาก! สูงโปร่ง ใส่สูทสุดเนี้ยบ กลิ่นน้ำหอมผู้ดีแบบมาเฟียไฮคลาสโชยมาจางๆ แถมใส่แว่นแบบหนุ่มนักธุรกิจที่มีเบื้องหลังเป็นนักฆ่า (?) 😨💀
แต่ฉันจำเขาได้ทันที…
“คิน!” ฉันเบิกตากว้าง ‘เพื่อนสนิทของเรย์จิ!’
ใช่แล้ว! นี่คือ ‘คินทัต ศักดารณรงค์’ มือขวาของมาเฟียโคตรโหดที่เป็นแฟนฉัน!!!
“หืม? ดูเหมือนเธอจะจำฉันได้เร็วดีนะ” คินยกมุมปากขึ้นนิดๆ
…บอกตามตรง ฉันเริ่มไม่ไว้ใจรอยยิ้มแบบนั้นของเขาเลยว่ะ!! 😨
“แล้วนายมาทำอะไรที่นี่!?” ฉันถามเสียงระแวง ถอยหลังไปครึ่งก้าวตามสัญชาตญาณ (ถึงจะรู้ว่าหนีไปก็ไม่มีประโยชน์ก็เถอะ!!)
คินไม่ได้ตอบทันที แต่ล้วงมือเข้าไปในกระเป๋าเสื้อสูทสีดำ ก่อนจะหยิบ ซองจดหมายสีดำสนิท ออกมาแล้วยื่นให้ฉัน
“นายท่านเรย์จิฝากมาให้ครับ”
“..........”
“…นายท่าน!?” ฉันแทบสำลักน้ำที่กำลังดื่มอยู่!!! 😱💥
“เดี๋ยว! ไอ้มาเฟียบ้านั่นสั่งให้นายมาส่งของให้ฉันเรอะ!?”
“ใช่” คินพยักหน้ารับ สีหน้ายังคงเรียบนิ่งเหมือนคนที่ชินกับความวุ่นวายในชีวิต (หรืออาจจะเป็นคนสร้างความวุ่นวายเองด้วยซ้ำ!)
“เป็นคำเชิญสำหรับงานเลี้ยงของแก๊งคุโรซาวะ”
“หาาาา!!!” 😱💥
ฉันแทบจะเด้งตัวขึ้นจากเก้าอี้!
เฮ้ยๆๆๆ! นี่มันอะไรกัน!?
ฉันเพิ่งเป็น ‘แฟน’ ของมาเฟีย (แบบงงๆ) ได้ไม่กี่วัน แล้วนี่ฉันต้องไปออกงานมาเฟียแล้วเหรอ!?
“โอ๊ะ! น่าสนุกดีแฮะ!” อัยย์ตาวาวขึ้นมาทันที (เฮ้ยๆ! ทำไมแกดูตื่นเต้นกว่าฉันวะ!?)
“งานเลี้ยงมาเฟียฟังดูเหมือนฉากในหนังเลย!”
“หนังพ่อง!!” ฉันหันไปแว้ดใส่เพื่อนรักทันที
“มันไม่ใช่เรื่องสนุกนะเว้ย!!”
“ก็น่าลองไปดูไม่ใช่เหรอ? หรือว่าเธอกลัว?”
เสียงของคินดังขึ้นช้าๆ … น้ำเสียงฟังดูเหมือนจะปกติ แต่ไม่รู้ทำไม ฉันรู้สึกได้ถึงออร่าความท้าทายที่ลอยมาเต็มๆ
เฮ้ยๆๆ! ทำไมฟังดูเหมือนเป็นคำท้าทายแปลกๆ วะ!? 😨
“ฉันไม่กลัวเฟ้ย! แค่ไม่อยากไป!!” ฉันแยกเขี้ยวใส่คิน แต่ดูเหมือนหมอนี่จะไม่ได้สะทกสะท้านเลยสักนิด!
คินเลิกคิ้ว ก่อนจะยิ้มบางๆ รอยยิ้มของเขาเป็นแบบที่ ทำให้ฉันขนลุกซู่! (รู้สึกได้ถึงอันตรายยังไงไม่รู้ฟะ!!!)
“แต่เธอปฏิเสธไม่ได้หรอกนะ”
“.......”
เดี๋ยวๆๆ! นี่มันขู่กันชัดๆ เลยไม่ใช่เรอะ!! 😱💀
“เห้ยๆ นายนี่มันโคตรแถว่ะ!”
อัยย์เริ่มกอดอก จ้องหน้าคินด้วยสายตาไม่ไว้ใจสุดชีวิต
“จะบังคับเพื่อนฉันไปงานเลี้ยงแบบนี้มันไม่แฟร์เลยนะ”
คินหันไปมองอัยย์ช้าๆ ก่อนจะยิ้มบางๆ ที่เต็มไปด้วยความน่าขนลุก
“ฉันแค่ทำตามคำสั่ง”
“งั้นก็บอกเจ้านายไปดิว่า มินาเอะไม่ไป!”
อัยย์แสยะยิ้ม เริ่มโหมดสายรุกเต็มพิกัด
“หรือว่านายกลัวเจ้านายตัวเองเกินกว่าจะกล้าบอก?”
คินเลิกคิ้วเล็กน้อย คินเลิกคิ้วเล็กน้อย ราวกับไม่คิดว่าจะมีใครกล้าพูดกับเขาแบบนี้ ก่อนจะหัวเราะเบาๆ อย่างผู้เหนือกว่า
“เธอคิดว่าฉันเป็นคนแบบนั้นเหรอ?”
“ก็ดูไม่น่าไว้ใจ” อัยย์ยักไหล่
“แถมยังดูเจ้าเล่ห์นิดๆ ด้วย”
โอ๊ยยย!!! พวกนี้เริ่มเปิดศึกกันเองแล้ว!! 😨💥
ฉันมองไปมาระหว่างเพื่อนสนิทสุดแสบของฉันกับมือขวามาเฟียที่เหมือนจะเป็นตัวอันตรายสุดๆ …
…แต่ทันใดนั้นเอง—
ฉันก็เกิดไอเดียเด็ดขึ้นมา!! 😈✨
ฉันรีบยกมือขึ้นก่อนที่ทั้งคู่จะทะเลาะกันจนเกิดสงครามย่อยขึ้นกลางมหา’ ลัย
“โอเคๆ ฉันจะไปงานเลี้ยงก็ได้!”
คินกับอัยย์หันขวับมามองฉันพร้อมกัน ราวกับฉันพูดอะไรที่พวกเขาไม่คาดคิด
“หา!?”
ฉันฉีกยิ้มกว้าง “แต่… ฉันมีข้อแม้”
คินหรี่ตามอง “ว่ามาสิ”
ฉันกระแอมเล็กน้อย ก่อนจะพูดออกไปด้วยน้ำเสียงสดใสสุดชีวิต
“ฉันจะไปก็ต่อเมื่อ… 'อัยย์' ไปด้วย!!” 😆✨
“เห้ยๆๆๆ!!!” อัยย์แหกปากทันที จนคนรอบข้างหันมามองกันหมด!
“ฉันไม่เกี่ยวเฟ้ย!!”
“ไม่เอาน่าเพื่อนรัก~ แกบอกเองไม่ใช่เหรอว่า อยากลองไปดู!?”
ฉันหันไปยิ้มหวานให้อัยย์ (ที่ในใจแอบสะใจสุด ๆ เพราะลากมันซวยไปด้วยได้แล้ว! 555)
“เฮ้ยย! ฉันพูดไปงั้นๆ แกจะเอาจริงเหรอฟะ!?” อัยย์เริ่มเหงื่อตก มองหน้าฉันแบบไม่อยากจะเชื่อว่าฉันจะเอาคืนเธอด้วยวิธีนี้
ฉันพยักหน้าแน่วแน่
“เอาจริงสิจ๊ะเพื่อน~” 😈✨
คินมองฉันเงียบๆ ก่อนจะหัวเราะเบาๆ
“น่าสนใจดี”
จากนั้นเขาก็หยิบมือถือขึ้นมากดโทรหาใครบางคน ฉันกลืนน้ำลายเอื๊อก…
เฮ้ย! นี่เขาโทรหาเรย์จิเลยเหรอ!? 😱💦
📞 “นายท่านครับ มินาเอะตกลงไปงานเลี้ยงแล้ว แต่เธอขอให้เพื่อนของเธอไปด้วย”
…เงียบไปสามวินาที …ฉันกับอัยย์กลั้นหายใจรอฟังคำตอบจากปลายสาย
จากนั้นเสียงทุ้มต่ำของเรย์จิจะดังขึ้น
📞 “งั้นก็ตามใจเธอ”
โอ้วววว! แปลว่าฉันเจรจาสำเร็จแล้วสินะ!! 🎉😆
ฉันแทบจะร้องเฮ้! ออกมา แต่ฉันยังไม่ทันดีใจจบ—
📞 “แต่มีข้อแม้”
…เห้ย!! มันต้องมีอะไรอีกแน่ๆ!! 😱
📞 “นายต้องเป็นคู่ควงของเพื่อนเธอ”
“ห๊าาาา!?!?” 😱💥💀🔥
ฉันหันไปมองคินที่ยังถือสายอยู่ อัยย์เองก็มองฉันด้วยสีหน้าตกใจสุดขีด
เฮ้ยยยย!! ฉันจะลากมันไปซวยด้วยเฉยๆ ไม่ได้ตั้งใจจะหาคู่ให้มันเว้ยยยย!!! 😱💥
แต่นรกยังไม่จบ…
คินยิ้มบางๆ ก่อนจะตอบกลับปลายสายไป
📞 “เข้าใจแล้วครับ นายท่าน”
“เดี๋ยวๆๆๆๆ!! แล้วฉันไปเกี่ยวอะไรด้วยฟะ!!??”
เสียงโวยวายของอัยย์แทบจะทำให้แก้วน้ำบนโต๊ะสั่นสะเทือน
เพื่อนสาวของฉันแทบจะลุกพรวดขึ้นมา ดวงตาสีเข้มวาวโรจน์ด้วยความเหลืออด เธอจ้องมองฉันสลับกับคินราวกับกำลังพยายามทำความเข้าใจกับสถานการณ์สุดพิลึกนี้
“ฉันไปเป็น ‘เพื่อน’ มินาเอะเว้ย ไม่ได้ไปเป็น ‘คู่ควง’ ใคร!!”
“ทำไมล่ะ?”
คินหันมามองอัยย์ช้าๆ ก่อนจะยกยิ้มบางๆ
“เธอไม่ชอบฉันเหรอ?”
“ชอบพ่อง!!!”
เสียงสบถของอัยย์ดังลั่น เธอตวัดตาจ้องคินอย่างเอาเรื่องสุดๆ ออร่าความเดือดแผ่ซ่านไปทั่วบริเวณ (ถึงแม้ในใจเธอจะคิดว่า คินตรงสเปคเธอก็เหอะ)
เฮ้ยๆๆๆ!! ทำไมกลิ่นอายมันดูเป็นศึกศักดิ์ศรีหญิง-ชายแปลกๆ ฟะ!! 😨🔥
ฉันรีบยกมือขึ้นโบกไปมาเพื่อแก้สถานการณ์ก่อนที่พวกนี้จะฟาดกันกลางมหา'ลัย
“เอาน่า… คินเป็นคนดูแลความปลอดภัยของแก ฉันเองก็มีบอดี้การ์ด”
ฉันรีบพูดก่อนจะชี้ไปที่ชายชุดดำสองคนที่ยังยืนกอดอกเงียบๆ ไม่ไกลจากโต๊ะของพวกเรา
(โอ๊ยย! ฉันลืมไปเลยว่าโดนคุมตัวอยู่! 😱)
“นายก็แค่เป็น ‘บอดี้การ์ดพิเศษ’ ของอัยย์ไปละกัน!” ฉันรีบสรุปจบประโยคอย่างมีเหตุผลสุดๆ
คินหัวเราะเบาๆ ก่อนจะเอียงคอน้อยๆ ราวกับคำพูดของฉันมันน่าสนใจขึ้นมาในทันที
“หืม… ‘บอดี้การ์ดพิเศษ’ งั้นเหรอ?”
เอ๊ะ!? เดี๋ยว!? ทำไมฉันรู้สึกว่าคำนี้ฟังดูทะแม่งๆ ฟะ!? 😨
“ไม่ต้องมายิ้มเลยนะ!” อัยย์ขมวดคิ้วหนักกว่าเดิม ใบหน้าสวยสะบัดไปมองคินด้วยสายตาหงุดหงิดสุดชีวิต
“ฉันจะไปช่วยเพื่อนฉันเท่านั้น ไม่ได้จะไปเดตกับใคร!!”
เธอย้ำชัดเจน (อัยย์ที่รัก...ฉันก็ไม่ได้บอกให้แกไปเดตนี่นา แค่ให้ไป ‘คู่ควง’ เฉย ๆ เอ๊ง~ 😈✨)
คินไม่ได้โต้ตอบอะไรทันที…
แต่กลับโน้มตัวไปข้างหน้าเล็กน้อย ปลายนิ้วดันกรอบแว่นขึ้นอย่างใจเย็น ก่อนที่ริมฝีปากจะกระตุกเป็นรอยยิ้มเจ้าเล่ห์
“งั้นคงต้องรอดูว่า...”
“เธอจะหนีฉันพ้นมั้ย?”
“!!!!!”
ฉันสะดุ้งสุดตัว อัยย์เองก็ชะงักไปแป๊บหนึ่ง ก่อนจะรีบชี้หน้าคินด้วยสีหน้าไม่อยากจะเชื่อ
“นี่นาย…!”
“หืม?”
“นายมัน…!”
“ฉันมัน…?”
“โคตรกวนตีนเลยว่ะ!!!”
“ฮ่าๆๆๆ”
คินหัวเราะออกมาเบาๆ … แบบผู้ชนะ!!! 😈🔥
เฮ้ยย!! ทำไมบรรยากาศมันชักจะแปลกขึ้นเรื่อยๆ ฟะ!! 😱
Bab terkait
ช่วยด้วย แฟนฉันเป็นมาเฟีย ตอนที่ 6 ชีวิตเด็กเนิร์ด (?) ของฉันพังแล้ว!!! (2)
หลังจากที่ฉัน ‘เผลอพูดอะไรไปโดยไม่คิดให้ดี’ …ฉันก็ได้ลากอัยย์ เพื่อนรักของฉันเข้าสู่โลกมาเฟียไปด้วยแบบเต็มตัว—และไม่มีปุ่มย้อนกลับ! 😵💥“โอ๊ยยย! ฉันไม่น่าไปเสนอหน้าเลยจริงๆ!!!”เสียงบ่นโอดครวญของอัยย์ดังขึ้นขณะที่เธอลากฉันเดินออกจากมหาวิทยาลัยด้วยใบหน้ามู่ทู่ราวกับคนเพิ่งสูญเสียอิสรภาพในชีวิตไป“นี่ฉันต้องไปงานเลี้ยงของมาเฟียจริงๆ ใช่มั้ยเนี่ย!!??”“แกก็เล่นไปท้าทายคินเองอ่ะ!” ฉันแอบขำ“แล้วแกดันไปเป็น 'คู่ควง' ของเขาอีก ฮ่าๆๆ”“ไม่ต้องขำเลยนะยะ!!” อัยย์แยกเขี้ยวใส่ฉัน ดวงตาลุกเป็นไฟ“ฉันไม่เต็มใจซะหน่อย!!”“แต่ฉันเต็มใจนะ”เสียงทุ้มๆ ดังขึ้นจากด้านหลัง…และมันทำให้อัยย์กับฉัน สะดุ้งเฮือก!!! 😱💥“เฮ้ย! นายนี่ย่องเงียบเป็นแมวรึไง!?” อัยย์หันไปแว้ดใส่ทันที สีหน้าตกใจปนหงุดหงิดสุดขีดฉันเองก็แทบพ่นวิญญาณออกจากร่าง! เห้ยๆๆๆ! นี่หมอนี่เดินตามเรามาตลอดทางเลยเรอะ!? 😨💀คินยืนอยู่ตรงนั้น ยิ้มบางๆ อย่างใจเย็น“หืม? เธอเป็นคนไม่ระวังตัวเองมากกว่านะ”คินยักไหล่อย่างสบายๆ สองมือซุกกระเป๋ากางเกง สูทสีดำเนี้ยบของเขาดูเข้ากันอย่างประหลาดกับบรรยากาศ แต่สิ่งที่น่าขนลุกที่สุดคือ… หมอนี่ไม่มีเสียงฝี
Terakhir Diperbarui : 2025-04-19ช่วยด้วย แฟนฉันเป็นมาเฟีย ตอนที่ 7 งานเลี้ยงมาเฟียสุดหรู...กับแฟนมาเฟียสุดสวย!!!
เวลา 19:00 น. - งานเลี้ยงมาเฟียที่ไม่ได้มาเล่นๆฉันนั่งตัวเกร็งสุดชีวิตอยู่ใน รถหรูคันใหญ่ ที่กำลังพาฉันไปยังสถานที่จัดงานเลี้ยงของแก๊งคุโรซาวะ มือกำกระโปรงแน่นหัวใจกระหน่ำเต้นรัวราวกับกำลังจะเข้าสู่สนามรบ!“โอ๊ยยย! ฉันตื่นเต้นจนจะเป็นลมแล้วเว้ย!!”ฉันหันไป กรีดร้องใส่อัยย์ที่นั่งข้างๆเฮ้ย! ฉันเป็นเด็กเนิร์ดที่วันๆ เอาแต่เล่นเกมนะเว้ย!ไม่เคยต้องไปออกงานใหญ่ขนาดนี้มาก่อน!!นี่มันหนังมาเฟียชัดๆ!!! 😭“อย่ามาทำเป็นเขินน่า~” อัยย์หัวเราะพลางสะกิดฉันเบาๆ“แกก็ดูสวยเริ่ดสุดๆ ไปเลยนะมินาเอะ!”ฉันก้มลงมองตัวเอง เดรสสีดำเข้ารูปที่อัยย์เลือกให้มันโคตรจะหรู ผ้าซาตินเนื้อดีแนบไปกับรูปร่างของฉันอย่างพอดีเป๊ะ เว้าหลังต่ำโชว์แผ่นหลังเนียนนิดๆ ให้ดูเซ็กซี่เบาๆ แต่ยังคงความหรูหราเส้นผมที่ปกติยุ่งเหยิงเพราะติดเกมทั้งคืน ตอนนี้ถูกเซ็ตเป็นลอนสวยเรียบหรู คลอเคลียไหล่บาง ต่างหูเพชรระยิบระยับเข้ากับสร้อยเส้นบางที่ช่วยขับให้ลำคอดูโดดเด่นยิ่งขึ้น...ให้ตายเถอะ! นี่ฉันเองจริงๆ เรอะ!?ฉันกำลังจะพูดอะไรบางอย่าง แต่—“เอาล่ะ…”เสียงเรียบนิ่งของคินที่นั่งเบาะหน้าดังขึ้น ก่อนที่เขาจะปรายตามองฉันผ่านกระจกมองหลัง
Terakhir Diperbarui : 2025-04-21ช่วยด้วย แฟนฉันเป็นมาเฟีย ตอนที่ 8 เปิดตัว ‘เมีย’...เอ๊ย! ‘แฟน’ มาเฟีย!!!
ฉันแทบจะเป็นลมคาแขนเรย์จิอยู่แล้ว!!! 😱ไม่ใช่แค่เพราะไอ้มาเฟียบ้านี่มัน ‘คลั่งรัก’ แบบไม่สนหน้าอินทร์หน้าพรหม…แต่เพราะตอนนี้…ฉันกำลังจะถูกเปิดตัวเป็น ‘แฟน’ ของเขาต่อหน้าแก๊งมาเฟียทั้งหมด!!!!! 😱งานเลี้ยงของแก๊งคุโรซาวะในห้องจัดเลี้ยงสุดหรูที่เต็มไปด้วยเหล่ามาเฟียระดับสูงที่แต่งตัวเนี๊ยบชนิดที่ฉันไม่กล้าหายใจแรง…โคมไฟแชนเดอเลียระยิบระยับ ตกกระทบกับคริสตัลบนโต๊ะอาหาร บรรยากาศทั้งหรูหราและเต็มไปด้วยแรงกดดัน ราวกับฉันกำลังยืนอยู่ท่ามกลางฝูงหมาป่าที่พร้อมจะขย้ำทุกเมื่อและที่สำคัญ…ฉันกำลังยืนจับมืออยู่กับ ‘หัวหน้าแก๊ง’ ที่โคตรจะอันตราย!!!!“ขอแนะนำให้ทุกคนรู้จัก…”เสียงทุ้มต่ำของเรย์จิดังขึ้น พร้อมกับดวงตาคมกริบที่กวาดมองไปทั่วทั้งห้อง ออร่าเจ้าพ่อมาเฟียระดับสูงแผ่กระจายไปทั่วจนทุกคนต้องเงียบกริบฉันรู้สึกถึงแรงกดดันจากมือที่จับฉันไว้…เรย์จิกระชับมือฉันแน่นขึ้น ก่อนจะพูดต่อด้วยน้ำเสียงหนักแน่น“นี่คือแฟนของฉัน—”“แค่แฟนเหรอครับ นายท่าน?”!!!??? 😳💥💀เสียงกวนๆ ดังขึ้นจากมุมห้อง ฉันหันไปมองก็เห็นว่าเป็นไอ้คินที่ยืนกอดอกยิ้มกริ่มอยู่!!!“หืม?” เรย์จิเบือนสายตาไปมองคินที่ยังคงทำหน้าก
Terakhir Diperbarui : 2025-04-21ช่วยด้วย แฟนฉันเป็นมาเฟีย ตอนที่ 9 คู่หมั้นงั้นหรอ? ขอโทษนะ...ฉันมี ‘เมีย’แล้ว
ขณะที่พวกเรายืนคุยกันอย่างปกติ แต่สายตาคนรอบข้างมันโคตรจะไม่ปกติ!!!ฉันรู้สึกได้ว่า…ตอนนี้พวกเราดูเหมือน ‘คู่รักมาเฟียที่รักกันสุดๆ’ ในสายตาของทุกคนในงาน!!!เฮ้ยๆ ๆ ๆ!! ไอ้บ้าเรย์จิ! แค่จับมือฉันไว้แบบนี้มันก็เป็นข่าวฉาวในวงการมาเฟียได้แล้วไหมฟะ!!!ในจังหวะนั้นเอง—“โอ้ น่าเสียดายจริงๆ นะครับ คุณเรย์จิ”!!!??? 😳เสียงทุ้มต่ำที่เต็มไปด้วยแรงกดดันดังขึ้นจากอีกฝั่งของห้องจัดเลี้ยงฉันรีบหันไปมอง…และก็ต้องกลืนน้ำลายลงคออย่างยากลำบากผู้ชายในชุดสูทเนี้ยบแต่โคตรน่ากลัว ยืนขนาบข้างด้วย ลูกน้องชุดดำหลายคน!!!เขามีสายตาแบบนักล่า… แผ่ออร่าอันตรายเต็มพิกัด!!!ข้างๆ เขามีผู้หญิงคนหนึ่งยืนอยู่…เธอสวยมาก…ผมดำยาวสลวย ดวงตาคมเย็นชา ใส่ชุดเดรสรัดรูปดูหรูหราแต่ปัญหาคือ —แต่สายตาที่เธอมองฉัน โคตรจะน่าขนลุก!!!“โอ้…”เสียงกระซิบข้างหูดังขึ้น ฉันหันไปมอง ก็พบว่าอัยย์กำลังทำตาเป็นประกายวิบวับ“ฉันได้กลิ่นสงครามล้าววว”“ไม่ต้องพูดเลยนะเว้ยยย!!!” ฉันกระซิบกลับไปทันทีฉันอยากจะหนีออกไปจากตรงนี้แล้วโว้ยยย!!! ทำไมฉันต้องมาเป็นตัวเอกในสงครามนางร้าย (?) มาเฟียด้วยฟะ!!!เรย์จิหรี่ตามองผู้ชายตรงหน้าเล็กน้อย ก
Terakhir Diperbarui : 2025-04-21ช่วยด้วย แฟนฉันเป็นมาเฟีย ตอนที่ 10 คืนนี้...ฉันต้องนอนกับมาเฟียหรือกับหมา!?
หลังจากงานเลี้ยงสุดอลหม่านจบลง…ฉันคิดว่าฉันจะได้กลับบ้านไปนอนกอดจอยเกมแบบสงบสุขเสียที…แต่เปล่าเลย!!🚗 บนรถหรูของเรย์จิฉันนั่งข้างเรย์จิ ส่วนอัยย์กับคินนั่งข้างหลังรถคันนี้มันหรูเกินไป!!เบาะหนังนุ่มสุดๆ แถมยังมีไฟในรถโทนสีอุ่นๆ ให้บรรยากาศเหมือนหนังมาเฟียสุดหรู...แต่ปัญหาคือ...ฉันรู้สึกเหมือนตัวเองเป็นมาเฟียไปด้วยแล้วโว้ยยย!!“เฮ้อออ!! ในที่สุดก็จบซะที!”เสียงบ่นแบบหมดพลังของอัยย์ดังขึ้นจากเบาะหลังเธอบิดขี้เกียจสุดชีวิต แล้วเอนตัวพิงเบาะเหมือนคนที่ผ่านสงครามโลกมา“ฉันว่าฉันหมดแรงไปหมดละ!”“อืม” คินพยักหน้า “วันนี้เธอก็ดูตื่นเต้นดีนะ”“เฮ้ยๆๆ!! อย่ามาพูดเหมือนฉันสนุกกับงานเลี้ยงมาเฟียสิวะ!”อัยย์หันไปแยกเขี้ยวใส่คินแบบไม่ไว้หน้า“หืม?” คินยกมุมปากขึ้นเล็กน้อย“ดูเธอจะชอบเวลาทะเลาะกับฉันนะ”“ไอ้—!!”!!!???โอ๊ยยย!! พวกมันกัดกันอีกแล้วววว!!ฉันหันไปมอง เรย์จิ ที่นั่งข้างๆ … หมอนี่หลับตาเหมือนกำลังครุ่นคิดอะไรอยู่แต่แล้ว…เสียงเขาก็ดังขึ้นมาแบบไม่มีปี่มีขลุ่ย“ดึกมากแล้ว” เรย์จิพูดขึ้น“คืนนี้พวกเธอค้างที่บ้านของฉันเถอะ”“......”“ห๊าาาาาาา!?!?!”ฉันเบรกตัวเองจนแทบจะพุ่งออกนอกหน้า
Terakhir Diperbarui : 2025-04-21ช่วยด้วย แฟนฉันเป็นมาเฟีย ตอนที่ 11 ฉันต้องนอนกับมาเฟีย!? ส่วนอัยย์ติดกับดัก!
หลังจากที่ฉันถูกบีบให้เลือกระหว่าง ‘นอนกับเรย์จิ’ หรือ ‘นอนกับไทกะ’...ฉันก็—“ฉันจะนอนกับไทกะ!!!!”ฉันประกาศลั่นแบบไม่ลังเล!!!ยังไงก็ไม่นอนกับไอ้มาเฟียบ้านี่เด็ดขาด!!!…แต่เหมือนฉันจะลืมไปว่า…ไทกะเป็นหมาของใครและไอ้เจ้าของหมานี่...มันโคตรเอาแต่ใจ!!!!!คฤหาสน์คุโรซาวะ – ห้องนอนสุดหรู“เฮ้ย! เดี๋ยวสิวะ!! ทำไมฉันต้องมานอนที่นี่!!!??”ฉันยืนตัวแข็งอยู่กลางห้องนอนสุดหรูระดับโรงแรมห้าดาวของคฤหาสน์คุโรซาวะ!!!???แชนเดอเลียร์ระยิบระยับ โซฟากำมะหยี่สุดแพง วิวจากระเบียงที่มองเห็นเมืองทั้งเมือง—นี่มันห้องนอนมาเฟียหรือเพนต์เฮาส์เวกัสฟะ!!!?แต่ที่ทำให้ฉันช็อกกว่าอะไรทั้งหมดคือ…เรย์จิถอดสูทออกแล้ว!!!…และกำลัง ปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตเม็ดบน!!!!!!???“หืม?”เขาหันมามองฉันนิ่งๆ ก่อนจะพูดหน้าตาย“เธอเป็นแฟนฉัน นอนกับฉันก็ถูกแล้ว”“ไอ้มาเฟียบ้าาาาาาา!!!!”“เธอบอกจะนอนกับไทกะ แต่มันนอนที่ห้องฉัน”“!!!!”พรืดดดดดด!!! ฉันแทบล้มทั้งยืน!!!นี่มันแผนของหมากับเจ้าของใช่มั้ยฟะ!!!!?“ทำหน้าตกใจทำไม?” เรย์จิปรายตามองฉันก่อนจะเดินไปนั่งบนเตียงซึ่งใหญ่มากกกกกก!!!นี่มันเตียงระดับ VIP ที่นอนได้ 4 คนสบายๆ!!!โอ
Terakhir Diperbarui : 2025-04-22ช่วยด้วย แฟนฉันเป็นมาเฟีย ตอนที่ 12 ตอนพิเศษ..ความในใจ…!
🖤 [Part พิเศษ – ความในใจของเรย์จิ]ในห้องนอนเงียบสงัดภายใต้แสงไฟสลัวนวลอุ่นที่ไล้ผนังห้องหรูไปอย่างเนิบช้าร่างบางของมินาเอะนอนหลับอย่างสงบเธอขดตัวเล็กๆ อยู่ในอ้อมกอดของชายที่เธอทั้งหวาดกลัวและ...อาจกำลังเริ่มวางใจแต่เรย์จิ—มาเฟียหนุ่มผู้เป็น ‘มังกรดำแห่งคุโรซาวะ’ คนนี้...กลับยังไม่หลับไม่ใช่เพราะเสียงรบกวน ไม่ใช่เพราะคิดเรื่องงาน ไม่ใช่เพราะระวังภัย…แต่เพราะคืนนี้ผู้หญิงที่เขารักอยู่ข้างกายเขาจริงๆ เป็นครั้งแรกเขาหลุบตามองใบหน้าเล็กๆ ที่ซุกอยู่ตรงอกแกร่งของเขาอย่างแผ่วเบาสายตาคมเย็นที่ใครๆ ต่างหวาดกลัว—ในเวลานี้กลับอ่อนโยนจนน่าตกใจมือใหญ่เลื่อนขึ้นไปอย่างช้าๆปลายนิ้วไล้เส้นผมนุ่มของเธอราวกับกลัวจะทำให้ตื่น“เธอ… ช่างอันตรายเหลือเกิน”เขาคิดในใจอย่างเงียบงัน…ไม่ใช่อันตรายเพราะเธอถือปืนแต่เพราะเธอถือ ‘หัวใจเขา’ ไว้โดยไม่รู้ตัวเรย์จิเคยผ่านผู้หญิงมากมายเคยนอนกับผู้หญิงทุกคน...โดยไม่รู้สึกอะไรแต่คืนนี้กลับต้อง…อดทนและมากกว่านั้น…ห้ามใจตัวเองแทบตาย“ฉันไม่อยากให้เธอเกลียดฉัน”เสียงในใจเขาเอ่ยเบา ๆถ้าเป็นเมื่อก่อน—เขาคงจะไม่ลังเลแม้แต่นิดจะกอดแรงๆ จะจูบ จะครอบครองอย
Terakhir Diperbarui : 2025-04-22ช่วยด้วย แฟนฉันเป็นมาเฟีย ตอนที่ 13 กับดักมาเฟีย...กับดักเตียง!?
ในค่ำคืนที่ไม่สงบ (เลยสักนิด)“เฮ้ย!! ออกไปนะเว้ย!!”เสียงโวยวายของอัยย์ดังลั่นห้องขณะที่เธอยืนชี้นิ้วกราดใส่คนที่เพิ่งเปิดประตูเข้ามาเหมือนเดินเข้าห้องตัวเอง“นี่มันห้องฉัน!!”และไอ้คนหน้าด้านคนนั้น—ก็คือคิน มือขวาแห่งแก๊งคุโรซาวะ ผู้มีหน้าตาหล่อเนี๊ยบ กวนตีนขั้นโปร…ที่ตอนนี้กำลังยืนกอดอกในชุดเสื้อเชิ้ตพับแขนสุดเท่ แล้วกวาดตามองห้องอย่างสบายใจสุดชีวิต“จริงเหรอ?” คินเอียงคอนิดๆ“ประตูมันเปิดถึงกันง่ายขนาดนี้… แสดงว่าเป็นห้องคู่ของคนสนิทนะ”“ไม่มีคำว่า ‘คนสนิท’ โว้ย!!!”อัยย์หน้าแดงแปร๊ด! ทั้งเพราะโกรธและเพราะ—เขาอยู่ใกล้เกินไป!!“แต่นายท่านเรย์จิจัดห้องให้แบบนี้เองนะ” คินผลักแว่นขึ้นอย่างเท่ๆ ก่อนพูดต่อเสียงเรียบ“จะให้ฉันไปนอนโซฟาแข็งๆ ก็ใจร้ายไปหน่อยนะ”“ใจร้ายตรงไหน! นายมันมาเฟียนะเว้ย!!!”“ฉันเป็นบอดี้การ์ดของเธอด้วยนะ”เสียงนิ่งๆ แฝงความเจ้าเล่ห์ ทำเอาอัยย์อยากเอาหมอนฟาดหัวเขาให้รู้แล้วรู้รอด!แล้วเขาก็…เดินดุ่มๆ ไปวางหมอนอีกใบลงบนเตียงของเธอราวกับว่าเป็น ‘ห้องของตัวเอง’ ตั้งแต่ชาติปางก่อน!!!🛏️ สมรภูมิเตียงที่ไม่มีใครยอมใคร!?“หยุดเลยนะ!!”อัยย์รีบคว้าหมอนมากั้นไว้ตรงกลาง
Terakhir Diperbarui : 2025-04-22
Bab terbaru
ช่วยด้วย แฟนฉันเป็นมาเฟีย ตอนที่ 21 เงาที่กำลังคืบคลาน...และสายลมที่ไม่เคยมาเพียงเบาๆ
บ้านไม้โบราณหลังใหญ่ ตั้งอยู่ท่ามกลางสวนชาเขียวขจี แม้จะผ่านกาลเวลามาหลายสิบปี แต่ทุกเส้นสายของสถาปัตยกรรมยังถูกดูแลไว้ราวกับหยุดเวลาเอาไว้ที่วันแรกกลิ่นหอมอ่อนๆ ของใบชาถูกต้มจนเดือดเบาๆ คลุ้งไปทั่วห้องชายชราร่างผอม ใบหน้าเต็มไปด้วยริ้วรอยนั่งอยู่หลังชุดน้ำชา มือที่เคยแน่นิ่งกลับสั่นเล็กน้อยขณะรินชา แต่เสียงของเขายังคงราบเรียบ แม้จะฟังดูคล้ายกับมีอะไรบางอย่างซ่อนอยู่“...ไม่คิดเลยนะ ว่าแกจะยอมกลับมาเหยียบที่นี่อีก”น้ำเสียงแหบพร่า แฝงทั้งแปลกใจและไม่ไว้ใจ ขณะที่ชายอีกคนที่นั่งอยู่ตรงข้าม ยกถ้วยชาขึ้นมาหมุนเบาๆ ในมือเขาเป็นชายหนุ่มในชุดเชิ้ตสีดำสนิท ติดกระดุมเรียบร้อยถึงลำคอ ราวกับจงใจปิดทุกความรู้สึกไว้ใต้ความสุภาพแต่แค่สบตา... ก็รู้ได้ทันทีว่า‘สุภาพ’ ไม่ได้แปลว่า ‘ปลอดภัย’ดวงตาสีเทาน้ำเงิน ของเขาดูจะขัดกับบรรยากาศสงบสุขของห้องเพราะในแววตาคู่นั้น... มีรอยยิ้มแต่เป็นรอยยิ้มที่เหมือนงูเห่า—เงียบ แต่พร้อมฉกเสมอซันชายหนุ่มผู้หายสาบสูญจากวงการมาเฟียไปนานเกินกว่าที่ใครจะคาดเดาวันนี้... เขากลับมาแล้วพร้อมกับลมหายใจของสายลมแปลกประหลาด ที่ไม่ได้หอบเพียงความคิดถึง...แต่หอบภัยมาด้วย
ช่วยด้วย แฟนฉันเป็นมาเฟีย ตอนที่ 20 เช้าที่...หัวใจมันเปลี่ยนไปแล้ว
แสงแดดอ่อนๆ ยามเช้า ลอดผ่านผ้าม่านผืนบางเข้ามาในห้องอย่างเงียบเชียบ บรรยากาศเย็นสบายชวนให้อยากหลับต่อแต่สิ่งที่ทำให้อัยย์ต้องค่อยๆ ลืมตาตื่นขึ้นมา...คือวงแขนของใครบางคนที่ยังโอบรอบเอวเธอไว้แน่นไม่ปล่อยร่างกายของเธอแนบชิดอยู่ในอ้อมอกของเขา แผ่นอกอุ่นแน่นที่เธอนอนซุกหน้าอยู่…กลิ่นกายเขาอ่อนๆ ยังคงติดอยู่ที่ปลายจมูกและที่สำคัญที่สุดคือ—ทั้งเธอและเขา… เปลือยเปล่าใต้ผ้าห่มผืนนั้นอัยย์ตัวแข็งทื่อทันทีหัวใจเต้นแรงเหมือนจะหนีออกจากอกแขนแกร่งของคินพาดอยู่บนเอวเธอมือของเขายังกุมมือเธอไว้แน่น…แน่นในแบบที่เหมือนกลัวว่าเธอจะหายไป ถ้าเผลอหลับอีกครั้งเสียงลมหายใจของเขาสม่ำเสมอ ช้า… อบอุ่น… และใกล้มาก มากจนเธอได้ยินเสียงหัวใจของเขาเต้นเบาๆ เคล้าไปกับของตัวเองอัยย์รู้สึกเหมือนทั้งร่างจะระเบิด ไม่ใช่เพราะตกใจแต่เพราะความเขินมันพุ่งจนแทบกลายเป็นไอ!!!นี่เรานอนแบบนี้กับเขาทั้งคืนเลยเหรอ!?โอ๊ยยยย… แค่คิดก็หน้าร้อนจนแทบระเบิดเป็นพลุ!เธอค่อยๆ เงยหน้าขึ้นสายตาเธอเลื่อนขึ้นไปมองใบหน้าของเขา ใบหน้าหล่อเข้มที่ดูสงบขณะหลับ ขนตาเรียงสวย ริมฝีปากนิ่งเฉย และแววตาที่ยังปิดอยู่เขาหล่อชะมัด...ยิ่งนอน
ช่วยด้วย แฟนฉันเป็นมาเฟีย ตอนที่ 19 จากขนม... กลายเป็นเธอที่ฉันอยากชิม
🌙 ค่ำคืนนั้น... อากาศเย็นลงเล็กน้อยลมพัดเอื่อยๆ ผ่านม่านหน้าต่างที่เปิดอยู่อัยย์เดินกลับขึ้นห้องเงียบๆ หลังเพิ่งคุยกับมินาเอะเสร็จ...เรื่องแม่ของเรย์จิ ที่ทำเพื่อนของเธอเครียดจนน้ำตาแทบจะไหลและพอคุยจบแล้ว… อัยย์ก็เผลอบ่นออกมาทั้งเหนื่อย ทั้งหิว ทั้งง่วง ในคราวเดียวกันแต่เพียงไม่ถึงสิบนาทีต่อมา—เสียงเคาะประตูก็ดังขึ้นอย่างแผ่วเบาก็อก... ก็อก...อัยย์ชะงัก เงยหน้าจากมือถือ แล้วเดินไปเปิดประตูด้วยความสงสัย...และภาพที่เธอเห็นตรงหน้าก็ทำให้เธอต้องหยุดนิ่งไปทันทีคิน ยืนอยู่ตรงนั้นในมือถือกล่องข้าวสีเรียบๆ กล่องหนึ่ง“นี่นาย… มาทำไม” เธอขมวดคิ้ว แต่ถามเสียงเบากว่าปกติ“เธอบ่นว่าหิว” คินพูดเสียงเรียบ แล้วยื่นกล่องข้าวให้เธอ“ฉันแค่…จำได้เฉยๆ”อัยย์ชะงักไปไม่ใช่เพราะคำพูดของเขาหวานหรือทำให้ใจละลายแต่เพราะคำพูดของเขา... ไม่เคยหวานเลยและนั่นแหละ...ที่ทำให้หัวใจของเธอสะดุดมากกว่าเดิม🥣สุดท้าย—เธอก็ต้องยอมให้เขาเข้ามานั่งในห้องและตอนนี้ทั้งสองคนก็กำลังนั่ง ‘กินข้าวด้วยกัน’ แบบงงๆคินนั่งพิงขอบโซฟาด้วยท่าทางสบายๆมือหนึ่งถือแก้วกาแฟร้อน อีกมือวางไว้บนเข่าข้างหน้าเขามีกล่องขนมเล็
ช่วยด้วย แฟนฉันเป็นมาเฟีย ตอนที่ 18 ว่าที่แม่สามี(มาเฟีย)มาแล้ว!
หลังจากคืนนั้น...ฉันกับอัยย์ก็ไม่ได้กลับไปที่คอนโดของตัวเองอีกเลยเรย์จิเหมือนตัดสินใจไปแล้วแบบไม่ถามใครเขาสั่งลูกน้องหน้าโหดของเขา—ซึ่งโหดจนแค่เดินเฉียดก็กลั้นหายใจแล้ว ไปขนของทั้งหมดของฉันกับอัยย์มาไว้ที่คฤหาสน์หลังโตของเขาเรียบร้อยฉัน... นอนกับเรย์จิในห้องนอนขนาดใหญ่ที่มีเจ้าหมาไทกะตัวแสบจอมขโมยหมอนนอนด้วยส่วนอัยย์—นางก็โดนจัดให้นอนห้องติดกับไอ้คิน (แบบบังเอิญ... ที่ตั้งใจมากกกก)และจากประสบการณ์การสังเกตมาหลายวันฉันขอยืนยัน ณ จุดนี้ว่าสองคนนี้... ต้องมีซัมติงกันแน่นอน!!! 😏ชีวิตในคฤหาสน์...หรูหราอย่างกับหลุดเข้ามาอยู่ในซีรีส์เกาหลีตระกูลมาเฟียระดับเวิลด์คลาสฉันกับอัยย์แทบไม่ต้องทำอะไรเดินไปทางไหนก็มีแม่บ้านคอยรับใช้ หันไปอีกมุมก็เจอบอดี้การ์ดที่หน้าตาเหมือนหลุดออกมาจากเกม GTA คอยยืนขรึมๆ กันเป็นแพ็คฉันใช้ชีวิตอย่างกับ ‘ควีนแห่งโลกมาเฟีย’ในห้องนอนมีเครื่องเกมทุกเครื่องที่เคยฝันถึงคอมพิวเตอร์สเปกเทพสำหรับทำงานชุดนอนผ้านุ่มระดับพรีเมียม และหมอนที่นุ่มกว่าชีวิตฉันทั้งชีวิตรวมกัน...คือถ้าจะให้ออกจากที่นี่ตอนนี้คงต้องลากฉันไปทั้งเตียงแต่ในวันที่ชีวิตกำลังชิลๆ อย่างบ้าคล
ช่วยด้วย แฟนฉันเป็นมาเฟีย ตอนที่ 17 ขอโทษนะ...แต่ฉันขอจูบเธอได้ไหม?
ลมบนยอดเขายังคงพัดเอื่อยเบา เย็นเฉียบแต่ไม่หนาวเกินใจจะทนแสงไฟจากเมืองเบื้องล่างยังส่องสว่างราวกับโลกทั้งใบไม่มีคำว่าหลับใหลมือของเขายังคงกุมมือฉันไว้แน่น—อุ่น... และมั่นคงและฉัน... ก็ยังยืนอยู่ตรงนี้ไม่ถอย... ไม่หนีทั้งที่ควรจะวิ่งหนีไปให้ไกลแต่กลับอยากอยู่ใกล้เขาอีกนิดเดียวแค่... อีกนิดเดียวก็ยังดี“หนาวเหรอ?”เสียงเขาดังขึ้นเบาๆ ข้างหูฉันสะดุ้งเล็กน้อย สั่นนิดหน่อย ไม่แน่ใจว่าหนาว หรือหัวใจมันเต้นแรงจนร่างกายเบาหวิว“อืม… นิดหน่อย” ฉันตอบกลับเสียงเบาทันใดนั้น—ฟึ่บเขาถอดเสื้อสูทนอกของตัวเอง แล้วเอามาคลุมบ่าฉันไว้อย่างเงียบๆ ไม่ได้พูดอะไร… แค่ทำแค่นั้น…แค่นั้นจริงๆแต่กลับทำให้ใจฉัน... เหมือนจะหลอมละลาย ฉันหันไปมองเขาช้าๆ แล้วก็พบว่าเขามองฉันอยู่ก่อนแล้ว…สายตาคมคู่นั้น ไม่แข็ง ไม่เย็นชา และไม่น่ากลัวเหมือนตอนเจอกันครั้งแรกมันดูอ่อนโยน...และจริงใจจนฉันรู้สึกว่าโลกทั้งใบเงียบไปเลยเรายืนใกล้กันแค่คืบเดียว ไม่รู้ว่าฉันขยับไปหาเขา หรือเขาขยับเข้ามาใกล้ฉันแต่เมื่อระยะห่างนั้นแคบลงจนได้ยินเสียงหัวใจตัวเองเต้น...ตุบๆ อยู่ข้างหูเขาก็เอ่ยออกมาช้าๆ นุ่มนวลและจริงจัง“ขอโทษนะ…
ช่วยด้วย แฟนฉันเป็นมาเฟีย ตอนที่ 16 เดทแรก(?)กับมาเฟีย...ที่พาน้องหมาไปด้วย
ในร้านราเมนญี่ปุ่นบรรยากาศอบอุ่นกลางเมือง โต๊ะไม้สีเข้มเรียงกันอย่างเป็นระเบียบ กลิ่นน้ำซุปทงคตสึหอมฉุยลอยอ้อยอิ่งไปทั่วโต๊ะริมหน้าต่างที่ห่างจากลูกค้าคนอื่น ถูกจองไว้ล่วงหน้าโดยชายในชุดดำขรึม ผู้ที่ใครในร้านต่างเหลียวมองอย่างไม่กล้าเข้าใกล้—แต่เขาไม่ได้มาคนเดียว“นี่มันอะไรกันฟะ…”ฉันมองกระจกในร้านราเมนร้านโปรดของตัวเอง พลางพึมพำเบาๆฉันนั่งอยู่ริมหน้าต่างโต๊ะสองที่ (บวกอีกหนึ่งจานชามสำหรับหมา)ใส่เสื้อฮู้ดตัวเก่ง ผูกผมลวกๆ แบบเนิร์ดประจำตัวแต่ปัญหาคือ—ไอ้คนตรงข้ามฉันน่ะ… แม่งแต่งตัวหล่อจัดเต็มระดับพระเอกซีรีส์มาเฟียเวอร์ชั่นดาร์ก!!เรย์จิในชุดเชิ้ตดำ กางเกงสเลคเรียบกริบ เสื้อนอกตัวบางพาดไหล่นั่งไขว่ห้าง… กำลังเปิดเมนูราเมนเหมือนกำลังประชุมกับแก๊งมาเฟียในร้านชิลล์ๆและที่ข้างเก้าอี้ของฉัน—เจ้าหมาชิบะอินุตัวกลมที่ชื่อ ไทกะนั่งอย่างสง่างาม (?) พิงขาฉันอยู่มีจานอาหารหมาพิเศษของทางร้านอยู่ตรงหน้าพร้อมถ้วยน้ำ และพนักงานสาวที่ถ่ายรูปรัวๆ เพราะ “คุณหมาน่ารักมากกกก!”“โฮ่ง~”มันหันมามองฉันแล้วกระดิกหาง เหมือนจะบอกว่า“เธอนี่โชคดีจริงๆ ที่มีเจ้าของอย่างเรย์จิ พามาเดทด้วย!”เงียบบบบ!!
ช่วยด้วย แฟนฉันเป็นมาเฟีย ตอนที่ 15 “ซัน แห่งแก๊งวายุ”
สถานที่: คฤหาสน์คุโรซาวะ – เวลา 14:48 น.บ่ายวันหนึ่ง ที่ควรสงบเหมือนทุกวันในรั้วคฤหาสน์มาเฟีย…แต่ทันใดนั้น—เสียงเครื่องยนต์ดังกระหึ่มก็ดังขึ้นจากรั้วหน้าวรู๊มมมมมมมมมมมมมมมม—!!เสียงท่อแต่งของมอเตอร์ไซค์สไตล์คัสตอมกระแทกโสตประสาทอย่างจังรถยนต์กันกระสุนของแก๊งคุโรซาวะที่จอดอยู่เรียงรายถึงกับสั่นสะเทือนเล็กน้อยตามจังหวะเบรกหัวทิ่มของขบวนชายหนุ่มที่ขี่นำ ถอดหมวกกันน็อกอย่างช้าๆผมสีเงินซีดถูกลมตีปลิวพลิ้วเบาๆ เหมือนฉากเปิดตัวของวายร้ายที่สาวๆ พร้อมจะตกหลุมรักในทันทีนัยน์ตาสีอำพันทอแสงแหลมคม—เหมือนเหยี่ยวที่มองเป้าหมายแม้จะอยู่ไกลหลายไมล์ซัน… เดินอย่างไม่เร่งรีบ ท่ามกลางสายตาระแวดระวังของบอดี้การ์ดเกือบสิบชีวิตเขายกมือขึ้นเหมือนจะบอกว่า ‘ใจเย็น’แต่รอยยิ้มบางบนใบหน้านั้น… กลับให้ความรู้สึกเหมือนกำลังบอกว่า ‘ถ้ายิงมา… ฉันจะสวนหมด’เสียงกระซิบของคนเฝ้าระวังดังในวิทยุ:“บุคคลตรงหน้า…คือ ‘วายุ ซัน’ หัวหน้าแก๊งวายุ ย้ำ—หัวหน้าแก๊งวายุ กำลังเข้าพื้นที่!!”💥 [Flashback สั้น]📍 หลายปีก่อน - ในวงล้อมการฝึกงานของโลกใต้ดินเรย์จิ และ ซัน เคยยืนเคียงข้างกัน—ไม่ใช่เพราะศรัทธา แต่เพราะผลประโยช
ช่วยด้วย แฟนฉันเป็นมาเฟีย ตอนที่ 14 ตื่นมาเจอหน้า.. ‘แฟนมาเฟีย’!?
แสงแดดนวลอ่อนยามเช้า ส่องลอดผ้าม่านสีขาวบางเบาเข้ามาแตะผิวแก้มของฉันอย่างแผ่วเบา ราวกับจะปลุกให้ลืมตาตื่นขึ้นมาสู่เช้าวันใหม่ที่สงบ…...ถ้าหากมัน สงบจริง ๆ น่ะนะแต่ปัญหาคือ—ฉันไม่ได้ตื่นมาพร้อมนอนอยู่คนเดียวบนเตียง!!!!ฉันตื่นขึ้นมาแล้วพบว่าอยู่ในอ้อมกอดของมาเฟียสุดหล่อ!!!ฉันรู้สึกตัวตื่นแบบงัวเงีย…สิ่งแรกที่ฉันเห็นทันทีที่ลืมตาคือ…ใบหน้าของเรย์จิอยู่ใกล้ฉันแบบระยะประชิด!!โคตรใกล้! ใกล้ชนิดที่ลมหายใจของเขาระบายมาโดนหน้า!กลิ่นหอมอ่อนๆ จากตัวเขาทำฉันมึนไปสามวิจมูกโด่งเรียว… ขนตายาวระริก… และริมฝีปากที่แนบสนิทแต่ที่ช็อกกว่าคือ…แขนของเขา กำลังโอบเอวฉันแน่นแบบไม่ยอมปล่อย!!!!“ว๊ากกกกกกกก!!!!”ฉันร้องลั่นแบบไม่รู้ตัว พร้อมดิ้นพรวดถอยหนีจากอ้อมกอดตุ้บ!“โอ๊ยยยยยยยยยยย!!!! เจ็บบบบ!!!”ฉันลงไปกองอยู่บนพรมหนานุ่มข้างเตียง กุมก้นตัวเองด้วยสีหน้าสิ้นหวังพอเงยหน้ามองขึ้นไปบนเตียง—เรย์จิก็ลืมตาพอดีเขายกตัวลุกขึ้นช้า ๆ สายตายังดูง่วงนิดๆ แต่…ก็โคตรหล่อใบหน้าเงียบขรึมของเขาหันมามองฉันที่กำลังนั่งงออยู่ข้างเตียงด้วยสีหน้าเรียบนิ่ง“หืม… ตื่นแล้วเหรอ?” เสียงทุ้มต่ำถามเบาๆ“นาย!!! นายกอดฉ
ช่วยด้วย แฟนฉันเป็นมาเฟีย ตอนที่ 13 กับดักมาเฟีย...กับดักเตียง!?
ในค่ำคืนที่ไม่สงบ (เลยสักนิด)“เฮ้ย!! ออกไปนะเว้ย!!”เสียงโวยวายของอัยย์ดังลั่นห้องขณะที่เธอยืนชี้นิ้วกราดใส่คนที่เพิ่งเปิดประตูเข้ามาเหมือนเดินเข้าห้องตัวเอง“นี่มันห้องฉัน!!”และไอ้คนหน้าด้านคนนั้น—ก็คือคิน มือขวาแห่งแก๊งคุโรซาวะ ผู้มีหน้าตาหล่อเนี๊ยบ กวนตีนขั้นโปร…ที่ตอนนี้กำลังยืนกอดอกในชุดเสื้อเชิ้ตพับแขนสุดเท่ แล้วกวาดตามองห้องอย่างสบายใจสุดชีวิต“จริงเหรอ?” คินเอียงคอนิดๆ“ประตูมันเปิดถึงกันง่ายขนาดนี้… แสดงว่าเป็นห้องคู่ของคนสนิทนะ”“ไม่มีคำว่า ‘คนสนิท’ โว้ย!!!”อัยย์หน้าแดงแปร๊ด! ทั้งเพราะโกรธและเพราะ—เขาอยู่ใกล้เกินไป!!“แต่นายท่านเรย์จิจัดห้องให้แบบนี้เองนะ” คินผลักแว่นขึ้นอย่างเท่ๆ ก่อนพูดต่อเสียงเรียบ“จะให้ฉันไปนอนโซฟาแข็งๆ ก็ใจร้ายไปหน่อยนะ”“ใจร้ายตรงไหน! นายมันมาเฟียนะเว้ย!!!”“ฉันเป็นบอดี้การ์ดของเธอด้วยนะ”เสียงนิ่งๆ แฝงความเจ้าเล่ห์ ทำเอาอัยย์อยากเอาหมอนฟาดหัวเขาให้รู้แล้วรู้รอด!แล้วเขาก็…เดินดุ่มๆ ไปวางหมอนอีกใบลงบนเตียงของเธอราวกับว่าเป็น ‘ห้องของตัวเอง’ ตั้งแต่ชาติปางก่อน!!!🛏️ สมรภูมิเตียงที่ไม่มีใครยอมใคร!?“หยุดเลยนะ!!”อัยย์รีบคว้าหมอนมากั้นไว้ตรงกลาง
