"ครับ คุณหนูเสิ่น"เลขาหลี่มองไปที่สาวใช้ข้างๆ สาวใช้ข้างก็ก้าวข้างหน้าทันทีและเทน้ำเย็นหนึ่งแก้วไปยังใบหน้าของเหวินหยาเหวินหยาที่แต่งหน้ามาอย่างดีตอนนี้เครื่องสำอางก็ได้เลอะสีหน้าของเหวินหยาก็มืดลง:"พวกแกบ้าไปแล้วเหรอ! ฉันได้รับเชิญจากป๋อซือกรุ๊ปของแก! แกกล้าทําแบบนี้กับฉันได้อย่างไง?""ตระกูลป๋อไม่ต้อนรับแขกที่ไม่มีการศึกษา และนอกจากนี้ คนที่เราเชิญน่าจะไม่ใช่คุณหนูเหวิน"เลขาหลี่มองเหวินหยาเหวินหยาในขณะนี้ดูอับอายเล็กน้อย เธอเป็นคนขอให้พ่อของเธอหาวิธี หาตั๋วเข้าตระกูลป๋อ ถ้าเป็นปกติ แม้ว่าประธานเหวินจะยืนอยู่ที่นี่ ก็เกรงว่าไม่มีคุณสมบัติที่จะเข้ามาในงานเหวินหยาเห็นคนรอบข้างมองมาทางนี้ ก็ได้กัดฟันและพูดว่า:"ไม่ว่ายังไง ฉันก็เข้าประตูบ้านป๋อแล้ว แม้ว่าฉันจะทำอะไรผิดก็ตาม ก็ควรที่จะเป็นประธานป๋อที่สั่งให้พวกแกมาสั่งสอนฉัน! ไม่ว่ายังไงแกก็เป็นแค่เลขาตัวเล็กๆ ! แกมีสิทธิ์อะไรที่จะมาสั่งสอนฉัน!""ใช่ ประธานป๋อยังไม่ได้พูดอะไร ทำไมแกถึงได้ทำกับแขกแบบนี้!"ตู้ซินอี่ที่อยู่ๆ ก็ได้หงุดหงิดแทนเหวินหยาคนรอบข้างก็ทำเหมือนว่าได้ดูอะไรสนุกๆเลขาหลี่เป็นมือขวาของป๋อซือเหยียน และไม่
เหวินหยายังไม่เห็นร่างของเมิ่งจงเซิง ก็ถูกเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยลากออกไปแล้ว และในวินาทีถัดมาคนที่แต่งตัวเป็นแม่บ้านเดินไปตรงหน้าเหวินหยา เหวินหยาสะบัดมือของเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยสองคนออกอย่างโกรธเคืองและพูดด้วยความโกรธ:"ใครอนุญาตให้มือสกปรกของแกมาแตะฉัน!"เหวินหยาก็ได้ปัดฝุ่นบนตัวอย่างขยะแขยง พูดกับแม่บ้านว่า:"แกเป็นแม่บ้านใช่ไหม ฉันต้องการเจอประธานป๋อ! ฉันอยากให้ประธานป๋อได้เห็นว่าพวกแกไร้มารยาทขนาดไหน!"ไม่ว่าจะพูดยังไงเหวินหยายังเป็นลูกสาวของตระกูลชั้นสูง และเธอไม่เคยได้รับการปฏิบัติเช่นนี้มาก่อนแม่บ้านมองเหวินหยา ก็มีสีหน้าดูถูก ว่า:"ประธานป๋อไม่ใช่ใครก็สามารถที่จะเจอได้"หลังจากพูดจบ แม่บ้านก็ส่งสายตาให้เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัย ว่า:"คุณหนูซ่งพูดว่า เธอมองชุดนี้แล้วขัดตา ให้ฉีกออก!""ครับ!"เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยเข้าไปฉีกเสื้อผ้าของเหวินหยา เหวินหยาตกใจมากจนหน้าเสีย ก็ได้ยินเสียง‘ฉีก’ออก และชุดออกมางานที่เธอสั่งตัดก็ได้ถูกฉีกออกจากกัน เหวินหยาก็ได้รีบปิดหน้าอกของเธอและพูดด้วยใบหน้าที่น่าเกลียด:"พวกแก……ทำไมพวกแกทำกับฉันแบบนี้!""ก็แค่ผู้หญิงที่แอบเข้ามาตกผ
ข้อสอง ฝ่ายหญิงจะต้องให้ความร่วมมือในการแสดงละครในที่สาธารณะกับฝ่ายชาย และทั้งสองฝ่ายจะต้องไม่มีผลประโยชน์พัวพันหลังจากการหย่าร้างสุดท้าย ฝ่ายหญิงไม่ได้รับอนุญาตให้สร้างกระแสทำลายป๋อซือกรุ๊ป และเพื่อรักษาภาพลักษณ์ของทั้งสองฝ่าย และไม่ให้ภายนอกคาดเดาอะไรที่ไม่จำเป็น ฝ่ายชายและหญิงห้ามแต่งงานใหม่ภายในหนึ่งปีเสิ่นม่านมองสัญญาหย่าในมือ ก็รู้สึกตลก:"ป๋อซือเหยียน คุณกําลังล้อฉันเล่นใช่ไหม?""ผมได้เซ็นในสัญญาหย่านี้แล้ว เงื่อนไขในข้อตกลงนี้เป็นเงื่อนไขของผม ถ้าทำตามได้ ผมจะให้เงินคุณหมื่นล้านเป็นค่าชดเชยการหย่า"น้ำเสียงของป๋อซือเหยียนได้จริงจังเสิ่นม่านรู้ว่าป๋อซือเหยียนคือคนยังไง ถ้าเขาทำขนาดนี้แล้ว ก็พิสูจน์ให้เห็นว่านี้การถอยก้าวสุดท้ายของเขา และจะไม่ยอมให้อีกเสิ่นม่านพูดว่า:"คุณจะคืนดีกับฉัน แล้วซูเฉี่ยนเฉี่ยนล่ะ? วันนี้พวกคุณกําลังประกาศการหมั้นไม่ใช่เหรอ""ผมไม่เคยบอกว่าผมจะประกาศหมั้นของผมกับเธอในวันนี้"คําตอบของป๋อซือเหยียน ทําให้เสิ่นม่านเข้าใจทันทีป๋อซือเหยียนไม่ได้ประกาศหมั้นกับซูเฉี่ยนเฉี่ยนในโอกาสนี้ แต่เป็นการประกาศคืนดีกับเธอ!เสิ่นม่านขมวดคิ้ว:"ป๋อซือเหยียน คุ
เมื่อเห็นว่าหยุนเฟยหานกําลังมา ใบหน้าของประธานซ่งก็ได้ไม่ดีขึ้นมาโลกภายนอกรู้ว่าความสัมพันธ์ระหว่างตระกูลซ่งกับตระกูลหยุนคืออะไร และคราวนี้เป็นตระกูลซ่งผิดสัญญาแต่งงานก่อน ซึ่งทําให้ตระกูลหยุนเสียหน้าประธานซ่งยิ้มไม่ออก แต่ต่อหน้าทุกคน เขาทําได้เพียงยื่นมือออกมาอย่างหน้าด้าน แต่ในเวลานี้หยุนเฟยหานเก็บมือ และพูดเรียบ ๆ :"ทำไมไม่เห็นเหนี่ยนสือล่ะครับ?"ในสายตาของคนนอก เขายังคงเป็นหยุนเฟยหานที่รักเดียวใจเดียวตอนที่ทุกคนใจหาย ซูเฉี่ยนเฉี่ยนก็ได้ลงจากชั้นสองพอดีซูเฉี่ยนเฉี่ยนสวมชุดราตรีที่สั่งตัดอย่างดี และเครื่องประดับราคาแพงทั้งหมดก็อยู่บนตัวของเธอ และเมื่อซูเฉี่ยนเฉี่ยนปรากฏตัว เธอก็กลายเป็นจุดสนใจของผู้ชมในทันทีทุกคนรู้ดีว่าวันนี้ลูกสาวของตระกูลซ่งกําลังจะประกาศหมั้นกับผู้นำป๋อซือกรุ๊ป ดังนั้นพวกเขาก็ได้ออกมาแสดงความยินดีกับซูเฉี่ยนเฉี่ยนก่อนหน้าซูเฉี่ยนเฉี่ยนก็ได้ออกงานกับป๋อซือเหยียนหลายครั้ง เมื่อเผชิญกับการแสดงความยินดีเช่นนี้เธอก็ยิ้มเบา ๆ ราวกับว่าเธอเป็นคุณหญิงป๋ออย่างแน่นอน"พ่อค่ะ "ซูเฉี่ยนเฉี่ยนเดินไปหาประธานซ่ง และประธานซ่งตบหลังมือของซูเฉี่ยนเฉี่ยน ด้วยความพึ
ทางนี้ พวกคุณหนูคุณหนูของชนชั้นสูงก็ได้มาอวยพรซูเฉี่ยนเฉี่ยน และดวงตาของตู้ซินอี่ก็มองไปรอบ ๆ และเมื่อเธอเห็นว่า ทุกคนล้อมรอบซูเฉี่ยนเฉี่ยน เธอก็วิ่งขึ้นไปแกล้งทําเป็นหยิบแก้วไวน์แล้วยื่นให้ซูเฉี่ยนเฉี่ยน และพูดว่า: "ได้ยินมานานแล้วว่า คุณหนูซ่งหน้าตาดี แต่ไม่คิดว่าจะได้เห็นวันนี้ ตกใจจริงๆ ยินดีด้วยนะคะคุณหนูซ่ง!"ตู้ซินอี่พูดจบ ก็เงยหน้าขึ้นและดื่มไวน์ดูคนที่ไม่คุ้นเคยตรงหน้า ซูเฉี่ยนเฉี่ยนถามอย่างสงสัย:"คุณคือ……?""ฉันเคยเป็นเด็กฝึกหัดที่ฮั่วซือกรุ๊ปมาก่อนค่ะ ฉันชื่อตู้ซินอี่! ฉันชื่นชมคุณมาตลอด"ดวงตาของตู้ซินอี่เต็มไปด้วยความจริงใจ ซูเฉี่ยนเฉี่ยนไม่สนใจว่าตู้ซินอี่ จะชื่นชมตัวเองหรือไม่ ก็แค่คุณหนูที่ตระกูลซ่งพึ่งหาเจอมีอะไรให้น่าชื่นชม? ก็แค่พูดประจบเท่านั้นซูเฉี่ยนเฉี่ยนถาม:"เด็กฝึกหัดของฮั่วซือกรุ๊ป งั้นเธอก็รู้จักเสิ่นม่าน?"พูดคำว่าเสิ่นม่าน คุณนายรอบข้างก็ต่างมองหน้ากันใครไม่รู้บ้างว่าเสิ่นม่านคืออดีตคุณหญิงป๋อ?ในเวลานั้น ใบหน้าพวกเขาก็ได้เต็มไปด้วยความประหม่าตู้ซินอี่ก็ได้รู้ถึงความร้ายแรงของเรื่องนี้ เธอพยักหน้าทันทีและพูดว่า:"ใช่ค่ะ ฉันไม่เพียงรู้จักเสิ่นม่า
ตู้ซินอี่พูดออกมาอย่างจริงจัง และคนรอบข้างก็แสดงสีหน้าตกใจซูเฉี่ยนเฉี่ยนปิดปาก และพูดอย่างตกใจ:"ที่แท้พี่เสิ่นเป็นคนแบบนี้ ฉันไม่เคยรู้มาก่อนเลย"ตู้ซินอี่พูดแทรกว่า :"เรื่องที่คุณหนูซ่งไม่รู้ยังมีอีกเยอะค่ะ บางคนดูภายนอกเหมือนสูงส่ง ในความเป็นจริงก็แค่เสแสร้ง ตัวตนที่แท้จริงของเขานั้นกลับต่ำต๋อยเอามาก""ยังไงหลังจากคืนนี้ คุณหนูซ่งก็คือคุณหญิงป๋อในอนาคต ไม่สนใจว่าเสิ่นม่านเธอถูกเสี่ยข้างนอกเลี้ยงอีกเท่าไหร่ ประธานป๋อก็จะไม่แม้แต่จะมองเธออีกต่อไป""ใช่ คุณหนูซ่ง เมื่อก่อนฉันคิดว่าคุณดูดีกว่าเสิ่นม่านมาก เสิ่นม่านหน้าตาดูอ่อยไป ไม่ใช่ผู้หญิงที่ดี ประธานป๋อมีคุณ ก็เป็นโชคดีที่สุดของประธานป๋อ""ใช่ไหม คุณหนูซ่งของเราอาศัยความรู้ของเธอจบจากมหาลัยเอ เสิ่นม่านที่จะเข้าไปเรียนมหาลัยเอยังต้องยัดเงินเข้า ดูแล้วก็คนธรรมดา"ซูเฉี่ยนเฉี่ยนถูกหลายคนโอบล้อม ก็ได้รอยยิ้มปรากฏขึ้นบนใบหน้าของเธอและพูดว่า:"ทุกคนอย่าพูดอย่างนั้น ไม่ว่ายังไงเธอก็เป็นอดีตภรรยาของซือเหยียน"ซูเฉี่ยนเฉี่ยนเน้นคําว่าอดีตภรรยาในเวลานี้ ไฟในห้องโถงก็หรี่ลง และคุณหนูคุณนายรอบๆ ต่างก็มีสีหน้าอิจฉา"จะเริ่มแล้วใช่ไหม?
"ไม่ว่ายังไงวันนี้ ประธานป๋อก็ต้องให้คําอธิบายกับฉันด้วย! คุณทำแบบนี้ลูกสาวฉันล่ะคุณเอาไปไว้ที่ไหน? เหนี่ยนสืออยากที่จะแต่งงานกับคุณ และเพราะคุณเธอก็ได้สูญเสียลูกไป ตระกูลป๋อต่างทำตัวแบบนี้กันเหรอ!"ความโกธรของประธานซ่งก็ไม่ได้ทำให้เรื่องเปลี่ยนไป และผู้ชมในงานก็ได้เงียบดวงตาของป๋อซือเหยียนเต็มไปด้วยความเยือกเย็น ประธานซ่งแค่ยืนดูอยู่ตรงนั้น ก็สัมผัสได้ถึงเหงื่อเย็นที่หลังของเขาแล้วคนที่ยืนอยู่ตรงหน้าไม่ใช่ใครอื่นแต่เป็นป๋อซือเหยียน"ซือเหยียน ก่อนหน้าคุณรับปากแล้วว่าจะหมั้นกับฉัน ทําไมคุณ……หรือว่าคุณหนูเสิ่นพูดอะไรกับคุณ?"ซูเฉี่ยนเฉี่ยนมองไปที่เสิ่นม่าน ดวงตาของเธอแดงก่ำ:"คุณหนูเสิ่น ถ้าเมื่อก่อนฉันได้ทำอะไรผิด ฉันขอโทษและขอให้คุณยกโทษให้ฉัน! ฉันขอร้องคุณอย่าแย่งซือเหยียนไป ฉันไม่สามารถอยู่ได้ถ้าไม่มีเขา……"ซูเฉี่ยนเฉี่ยนยื่นไม่อยู่ ทั้งคนก็ล้มไปอยู่ในอ้อมแขนของประธานซ่งประธานซ่งก็ได้พยายามประคองซูเฉี่ยนเฉี่ยน แต่เมื่อเผชิญหน้ากับป๋อซือเหยียน ประธานซ่งไม่กล้าพูดคําที่รุนแรงเกินไป เขาพูดด้วยเสียงทุ้ม:"ประธานป๋อ ลูกสาวของฉันเป็นแบบนี้แล้ว คุณไม่ควรอธิบายอะไรหน่อยเหรอ!"ทุกคนยั
"ฉัน…… ""เหรอ? เรื่องที่เธอพูดมา ทำไมฉันไม่รู้เหรอล่ะ?"เสิ่นม่านมองไปที่ตู้ซินอี่และยิ้มถาม:"คุณตู้ ที่เธอพูดเป็นเรื่องจริงเหรอคะ?"ทุกคนก็ได้มองไปที่ตู้ซินอี่คนเดียวตู้ซินอี่เป็นคนที่มองวิเคราะห์สถานการณ์เก่งมาตลอด ตอนนี้เธอก็ได้แสดงสีหน้าที่น่าสงสารออกมาทันที และพูดว่า:"คุณหนูซ่ง พูดเรื่องไร้สาระได้ยังไงคะ? ฉันไปบอกเรื่องนี้กับคุณตอนไหน?""แก! แกเมื่อกี้ยังพูดเลย เธอและพวกเขาทั้งหมดก็ได้ยิน!"ซูเฉี่ยนเฉี่ยนชี้ไปที่คุณหนูคนอื่นอย่างเสียการควบคุมเห็นว่าไม่มีคุณหนูคนไหนสนใจซูเฉี่ยนเฉี่ยนซูเฉี่ยนเฉี่ยนยืนอยู่กับที่ และประธานซ่งที่ยืนอยู่ข้างก็ไม่กล้าพูดอะไรเสิ่นม่าน ยิ้ม:"วันนี้ฉันว่าท่าทางของคุณหนูซ่งไม่ค่อยดี เรื่องที่พวกเราคืนดีกันฉันและซือเหยียนก็ได้ตกลงกันมานานแล้ว หรือเพราะว่าก่อนหน้านี้คุณหนูซ่งได้สูญเสียลูกก็ทำให้กระทบกระเทือกกับความรู้สึก ถึงได้พูดอะไรมั่วๆ ออกมา""ฉันไม่ได้มั่วๆ ! ฉัน……""เสี่ยวหลี่ นายขับรถ ส่งคุณหนูซ่งที่ตรวจที่โรงพยาบาล อย่าให้มันเป็นผลกับอนาคต"น้ำเสียงของเสิ่นม่านได้อ่อนโยน ทำให้ผู้คนไม่สามารถจับผิดได้ แต่ทุกคนก็มองออกว่าเสิ่นม่านได้ว่าซ