ตู้ซินอี่พูดออกมาอย่างจริงจัง และคนรอบข้างก็แสดงสีหน้าตกใจซูเฉี่ยนเฉี่ยนปิดปาก และพูดอย่างตกใจ:"ที่แท้พี่เสิ่นเป็นคนแบบนี้ ฉันไม่เคยรู้มาก่อนเลย"ตู้ซินอี่พูดแทรกว่า :"เรื่องที่คุณหนูซ่งไม่รู้ยังมีอีกเยอะค่ะ บางคนดูภายนอกเหมือนสูงส่ง ในความเป็นจริงก็แค่เสแสร้ง ตัวตนที่แท้จริงของเขานั้นกลับต่ำต๋อยเอามาก""ยังไงหลังจากคืนนี้ คุณหนูซ่งก็คือคุณหญิงป๋อในอนาคต ไม่สนใจว่าเสิ่นม่านเธอถูกเสี่ยข้างนอกเลี้ยงอีกเท่าไหร่ ประธานป๋อก็จะไม่แม้แต่จะมองเธออีกต่อไป""ใช่ คุณหนูซ่ง เมื่อก่อนฉันคิดว่าคุณดูดีกว่าเสิ่นม่านมาก เสิ่นม่านหน้าตาดูอ่อยไป ไม่ใช่ผู้หญิงที่ดี ประธานป๋อมีคุณ ก็เป็นโชคดีที่สุดของประธานป๋อ""ใช่ไหม คุณหนูซ่งของเราอาศัยความรู้ของเธอจบจากมหาลัยเอ เสิ่นม่านที่จะเข้าไปเรียนมหาลัยเอยังต้องยัดเงินเข้า ดูแล้วก็คนธรรมดา"ซูเฉี่ยนเฉี่ยนถูกหลายคนโอบล้อม ก็ได้รอยยิ้มปรากฏขึ้นบนใบหน้าของเธอและพูดว่า:"ทุกคนอย่าพูดอย่างนั้น ไม่ว่ายังไงเธอก็เป็นอดีตภรรยาของซือเหยียน"ซูเฉี่ยนเฉี่ยนเน้นคําว่าอดีตภรรยาในเวลานี้ ไฟในห้องโถงก็หรี่ลง และคุณหนูคุณนายรอบๆ ต่างก็มีสีหน้าอิจฉา"จะเริ่มแล้วใช่ไหม?
"ไม่ว่ายังไงวันนี้ ประธานป๋อก็ต้องให้คําอธิบายกับฉันด้วย! คุณทำแบบนี้ลูกสาวฉันล่ะคุณเอาไปไว้ที่ไหน? เหนี่ยนสืออยากที่จะแต่งงานกับคุณ และเพราะคุณเธอก็ได้สูญเสียลูกไป ตระกูลป๋อต่างทำตัวแบบนี้กันเหรอ!"ความโกธรของประธานซ่งก็ไม่ได้ทำให้เรื่องเปลี่ยนไป และผู้ชมในงานก็ได้เงียบดวงตาของป๋อซือเหยียนเต็มไปด้วยความเยือกเย็น ประธานซ่งแค่ยืนดูอยู่ตรงนั้น ก็สัมผัสได้ถึงเหงื่อเย็นที่หลังของเขาแล้วคนที่ยืนอยู่ตรงหน้าไม่ใช่ใครอื่นแต่เป็นป๋อซือเหยียน"ซือเหยียน ก่อนหน้าคุณรับปากแล้วว่าจะหมั้นกับฉัน ทําไมคุณ……หรือว่าคุณหนูเสิ่นพูดอะไรกับคุณ?"ซูเฉี่ยนเฉี่ยนมองไปที่เสิ่นม่าน ดวงตาของเธอแดงก่ำ:"คุณหนูเสิ่น ถ้าเมื่อก่อนฉันได้ทำอะไรผิด ฉันขอโทษและขอให้คุณยกโทษให้ฉัน! ฉันขอร้องคุณอย่าแย่งซือเหยียนไป ฉันไม่สามารถอยู่ได้ถ้าไม่มีเขา……"ซูเฉี่ยนเฉี่ยนยื่นไม่อยู่ ทั้งคนก็ล้มไปอยู่ในอ้อมแขนของประธานซ่งประธานซ่งก็ได้พยายามประคองซูเฉี่ยนเฉี่ยน แต่เมื่อเผชิญหน้ากับป๋อซือเหยียน ประธานซ่งไม่กล้าพูดคําที่รุนแรงเกินไป เขาพูดด้วยเสียงทุ้ม:"ประธานป๋อ ลูกสาวของฉันเป็นแบบนี้แล้ว คุณไม่ควรอธิบายอะไรหน่อยเหรอ!"ทุกคนยั
"ฉัน…… ""เหรอ? เรื่องที่เธอพูดมา ทำไมฉันไม่รู้เหรอล่ะ?"เสิ่นม่านมองไปที่ตู้ซินอี่และยิ้มถาม:"คุณตู้ ที่เธอพูดเป็นเรื่องจริงเหรอคะ?"ทุกคนก็ได้มองไปที่ตู้ซินอี่คนเดียวตู้ซินอี่เป็นคนที่มองวิเคราะห์สถานการณ์เก่งมาตลอด ตอนนี้เธอก็ได้แสดงสีหน้าที่น่าสงสารออกมาทันที และพูดว่า:"คุณหนูซ่ง พูดเรื่องไร้สาระได้ยังไงคะ? ฉันไปบอกเรื่องนี้กับคุณตอนไหน?""แก! แกเมื่อกี้ยังพูดเลย เธอและพวกเขาทั้งหมดก็ได้ยิน!"ซูเฉี่ยนเฉี่ยนชี้ไปที่คุณหนูคนอื่นอย่างเสียการควบคุมเห็นว่าไม่มีคุณหนูคนไหนสนใจซูเฉี่ยนเฉี่ยนซูเฉี่ยนเฉี่ยนยืนอยู่กับที่ และประธานซ่งที่ยืนอยู่ข้างก็ไม่กล้าพูดอะไรเสิ่นม่าน ยิ้ม:"วันนี้ฉันว่าท่าทางของคุณหนูซ่งไม่ค่อยดี เรื่องที่พวกเราคืนดีกันฉันและซือเหยียนก็ได้ตกลงกันมานานแล้ว หรือเพราะว่าก่อนหน้านี้คุณหนูซ่งได้สูญเสียลูกก็ทำให้กระทบกระเทือกกับความรู้สึก ถึงได้พูดอะไรมั่วๆ ออกมา""ฉันไม่ได้มั่วๆ ! ฉัน……""เสี่ยวหลี่ นายขับรถ ส่งคุณหนูซ่งที่ตรวจที่โรงพยาบาล อย่าให้มันเป็นผลกับอนาคต"น้ำเสียงของเสิ่นม่านได้อ่อนโยน ทำให้ผู้คนไม่สามารถจับผิดได้ แต่ทุกคนก็มองออกว่าเสิ่นม่านได้ว่าซ
ทันทีที่พูดจบ ทุกคนต่างฮือฮาซูเฉี่ยนเฉี่ยนหัวเราะเยาะ:“พูดไร้สาระทั้งนั้น! ฉันจะไปหลอกแหวนคุณทำไม?”ในดวงตาซ่งเหนี่ยนสือมีแต่ความเกลียดชัง:“เพราะคุณจะใช้แหวนฉันติดสินบนผู้คุมเพื่อออกจากคุก!”เมื่อได้ยินดังนั้น ทุกคนยิ่งตกใจตอนที่ซูเฉี่ยนเฉี่ยนถูกจำคุก เรียกว่าเป็นข่าวใหญ่ที่ดังไปทั่ว ตอนนี้เรื่องนี้ถูกขุดขึ้นมาใหม่ ทำให้คนต่างพากันสงสัยว่าเธอออกจากคุกมาได้ยังไงซูเฉี่ยนเฉี่ยนไม่แยแส พูดขึ้นว่า:“ในเมื่อคุณบอกว่าฉันหลอกแหวนเธอจะไปติดสินบนผู้คุมเพื่อออกจากคุก แล้วคุณล่ะ? คุณเข้าไปอยู่ในคุกได้ยังไง?”เมื่อซูเฉี่ยนเฉี่ยนพูดถึงเรื่องนี้ ซ่งเหนี่ยนสือก็ตอบไม่ออก“พูดไม่ออกใช่ไหม? ให้ฉันพูดแทนไหม?”ซูเฉี่ยนเฉี่ยนหันไปพูดกับคนอื่น:“เพราะเธอโดนจับเข้าคุกข้อหาค้าประเวณี!”เมื่อได้ยินดังนั้น ใบหน้าของทุกคนก็แสดงถึงความดูถูกซูเฉี่ยนเฉี่ยนพอใจกับปฏิกิริยารอบข้าง เธอหันไปมองซ่งเหนี่ยนสือ เห็นหน้าเธอซีดเสียแล้ว ซูเฉี่ยนเฉี่ยนยังคงไม่ปล่อย:“คุณค้าประเวณีจนติดคุก นักโทษหญิงคนอื่นรังแกคุณ ฉันยังพูดช่วยคุณไปสองสามคำ ช่วยคุณด้วยความหวังดี แต่คุณกลับเห็นแหวนที่ฉันซ่อนไว้ แล้วแต่งเรื่องโกหกใหญ่โ
“เฟยหาน วันนี้คุณทำให้ผมผิดหวังมาก”ประธานซ่งมองหยุนเฟยหานด้วยแววตาที่เต็มไปด้วยความผิดหวัง แต่หยุนเฟยหานรู้ว่า มันไม่เกี่ยวกับความผิดหวัง แท้จริงแล้วประธานซ่งต้องการตัดความสัมพันธ์ระหว่างเขากับตน“คุณอาซ่ง ผมมีเรื่องอื่นต้องจัดการ ก็ขอตัวก่อนนะครับ หากจะผิดหวังกับผมล่ะก็ คุณอาห่วงเรื่องของคุณหนูซ่งกับประธานป๋อก่อนดีกว่า”หยุนเฟยหานพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชาและไม่ได้ให้เกียรติประธานซ่งเลย หลังจากพูดจบเขาก็หันหลังเดินออกไปเลขาเหวินรีบเดินตามหยุนเฟยหานไปแล้วพูดว่า "ประธานหยุน เราจะกลับไปแบบนี้เลยเหรอครับ?"“ไม่กลับจะทำอะไร? อยู่ที่นี่ดูความวุ่นวายหรือ?”หยุนเฟยหานพูดด้วยสีหน้าดำคล้ำเลขาเหวินกล่าวว่า: “แม้ว่าคุณซ่งจะเป็นลม แต่เราก็สามารถขอลองตรวจDNAได้นี่ครับ หลังจากนั้นประธานซ่ง...”“โง่! แกยังไม่เข้าใจเหรอ? ซ่งเหลียนเฉิงรู้มานานแล้วว่าซูเฉี่ยนเฉี่ยนไม่ใช่ลูกสาวของเขา! แต่เจ้าเฒ่านี่จะไม่ยอมรับลูกสาวแท้ๆ ของเขาต่อหน้าผู้คนแน่!”“อะไรนะ?”เลขาเหวินมีสีหน้าที่ไม่อยากเชื่อเป็นไปได้ยังไง?หยุนเฟยหานด่าด้วยความโมโห: “ไอ้หมาป่าจอมเจ้าเล่ห์นี่มันฉลาดกว่าฉันเยอะ! ต่อหน้าผู้คนมากมาย เขา
“มีเงื่อนไข คือฉันต้องร่วมมือกับเขาในช่วงหกเดือนนี้ ต้องทำตัวเหมือนคุณหญิงป๋อ และหลังจากหกเดือนแล้ว เราก็จะไม่มีความสัมพันธ์กันอีกเลย”“เขาต้องการเวลาหกเดือนเพื่อบริษัทป๋อซื่อหรือ?”“น่าจะใช่ ตอนนี้บริษัทป๋อเพิ่งได้รับผลกระทบหนักจากบริษัท M กรุ๊ป แม้ภายนอกจะดูเหมือนได้ฟื้นตัวแล้ว แต่ฉันได้ติดตามดู ตลาดหุ้นของบริษัทป๋อลดลงมากกว่าก่อนหน้านี้ ปีนี้คงทำกำไรได้ยาก สัญญาทำธุรกิจในหกเดือนนี้จึงสำคัญต่อพวกเขามาก”“อย่างนี้ป๋อซือเหยียนก็คิดแยบยล แม้ว่าจะหย่าก็ต้องทำกำไรคืนก่อน”“มุ่งเน้นไปที่ผลประโยชน์ เขาเป็นคนแบบนี้อยู่เสมอ”เสิ่นม่านเริ่มชินกับทุกสิ่งทุกอย่างนี้ ในชาติก่อนป๋อซือเหยียนแต่งงานกับฉันเพียงเพราะเห็นความสัมพันธ์ของตระกูลเสิ่นเท่านั้นมู่หยุนหานพูดขึ้นว่า: “อย่างน้อยก็ดี เห็นทีจะต้องหย่ากันจริงๆ”“ดังนั้นฉันจึงได้ตกลง”มีเงินค่าหย่า ทำไมจะไม่ทำ?“คุณหญิงป๋อ ฉันเห็นว่าคุณและประธานป๋อเข้ากันได้ดีมาก ไม่คิดว่าจะคืนดีกันเร็วขนาดนี้ ขอแสดงความยินดีด้วย”“ใช่ครับ คุณหญิงป๋อ ช่วงนี้ตระกูลเสิ่นมีเรื่องใหญ่เกิดขึ้น เราไม่ได้มาเยี่ยมคุณ ตอนนี้ดีแล้ว ก็มีประธานป๋อช่วยเสริมกำลังให้กั
เธอเข้าข่ายไม่ชอบที่คนอื่นพูดถึงเรื่องที่เธอเคยเป็นมือที่สาม เลขาหลี่ก็พูดอย่างอ้อมๆ แต่ความหมายก็ชัดเจนในช่วงเวลานี้ ตระกูลป๋อไม่สามารถแต่งงานกับผู้หญิงที่เพิ่งสูญเสียลูกไปได้ จึงต้องรักษาชื่อเสียงไว้ด้วยการอยู่คู่กับภรรยาเดิม สร้างภาพลักษณ์ว่าครอบครัวมีความรักกัน เพื่อให้เศรษฐกิจของตระกูลป๋อกลับมาฟื้นตัวเมื่อประธานซ่งได้ยินคำพูดเหล่านี้ ก็เอ่ยห้ามซูเฉี่ยนเฉี่ยนที่กำลังจะพูด: “เหนี่ยนสือ อย่าทำตัวไม่รู้เรื่องนะ”“พ่อ…”“ผมเข้าใจความกังวลของประธานป๋อ และเข้าใจว่าท่านทำไปเพื่ออนาคตของตระกูลป๋อ ถ้าประธานป๋อกับคุณหนูเสิ่นหย่ากันแล้ว จะใช้เวลานานแค่ไหนถึงจะแต่งงานกับลูกสาวของผม?”ป๋อซือเหยียนไม่ได้พูดอะไร เลขาหลี่ก็ตามมาอธิบายว่า: “หกเดือนครับ สัญญาระหว่างประธานป๋อกับคุณหนูเสิ่นจะสิ้นสุดในหกเดือน ดังนั้นต้องให้คุณซ่งรออีกหกเดือน”“ ไม่ ตำแหน่งคุณหญิงป๋อควรเป็นของฉัน!”“เธอหุบปากซะ!”ประธานซ่งตัดบทพูดของซูเฉี่ยนเฉี่ยนด้วยความโกรธเมื่อเห็นประธานซ่งโกรธ ซูเฉี่ยนเฉี่ยนจึงไม่กล้าพูดอะไรอีก กลับถอยไปอยู่ข้างๆประธานซ่งลุกขึ้นพูดว่า: “ดี หกเดือนก็หกเดือน ผมหวังว่าประธานป๋อจะไม่ทำให้ผ
ประธานซ่งและซูเฉี่ยนเฉี่ยนรีบออกจากตระกูลป๋อ ขณะที่ป๋อซือเหยียนก็ลงมาจากชั้นสอง เลขาหลี่ก็เดินเข้ามาใกล้ป๋อซือเหยียนและพูดว่า: “ประธานป๋อ ไม่เห็นแม้แต่เงาของเมิ่งจงเซิง”ป๋อซือเหยียนมองไปรอบๆ เขาเคยคิดว่านี่จะเป็นโอกาสดีในการดูตัวตนที่แท้จริงของเมิ่งจงเซิง แต่ไม่คาดคิดว่าเมิ่งจงเซิงจะยังคงไม่ให้เกียรติเลย“แม้ว่าเมิ่งจงเซิงจะไม่มา แต่กู้ไป๋ก็มา”ทันทีที่เลขาหลี่กล่าวเสร็จ กู้ไป๋ก็เดินเข้ามาทางนี้: “ประธานป๋อ ยินดีที่ได้เจอกัน”“ยินดีที่ได้เจอกัน แต่ทำไมประธานเมิ่งไม่มา?”“ประธานเมิ่งไม่มา แต่การที่ผมมาที่นี่ก็เหมือนกัน”คำพูดของกู้ไป๋มีนัยยะ ซึ่งดึงความสนใจของป๋อซือเหยียนก่อนหน้านี้กู้ไป๋เป็นเพียงนักแสดงชั้นนำของบริษัท M กรุ๊ป ในสายตาของกลุ่มนักลงทุนใหญ่ๆ เขาเป็นเพียงแค่คนทำงานในบริษัท M แต่เขากลับพูดอย่างชัดเจนว่าตนอยู่ในระดับสูงสุดของบริษัท M กรุ๊ป“คุณกู้ หมายความว่าอะไรครับ?”กู้ไป๋ยิ้มเล็กน้อย สายตาของเขามีความลึกลับบางอย่างตลอดเวลาที่ผ่านมา ธุรกิจของบริษัท M กรุ๊ป คือเมิ่งจงเซิง ไม่เคยปรากฏตัวเลย มักจะปรากฏตัวแค่ในการเต้นรำที่สวมหน้ากากครั้งเดียวเท่านั้น หลังจากนั้นเข