บทที่ 487

เหวินหยายังไม่เห็นร่างของเมิ่งจงเซิง ก็ถูกเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยลากออกไปแล้ว และในวินาทีถัดมาคนที่แต่งตัวเป็นแม่บ้านเดินไปตรงหน้าเหวินหยา เหวินหยาสะบัดมือของเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยสองคนออกอย่างโกรธเคืองและพูดด้วยความโกรธ:"ใครอนุญาตให้มือสกปรกของแกมาแตะฉัน!"

เหวินหยาก็ได้ปัดฝุ่นบนตัวอย่างขยะแขยง พูดกับแม่บ้านว่า:"แกเป็นแม่บ้านใช่ไหม ฉันต้องการเจอประธานป๋อ! ฉันอยากให้ประธานป๋อได้เห็นว่าพวกแกไร้มารยาทขนาดไหน!"

ไม่ว่าจะพูดยังไงเหวินหยายังเป็นลูกสาวของตระกูลชั้นสูง และเธอไม่เคยได้รับการปฏิบัติเช่นนี้มาก่อน

แม่บ้านมองเหวินหยา ก็มีสีหน้าดูถูก ว่า:"ประธานป๋อไม่ใช่ใครก็สามารถที่จะเจอได้"

หลังจากพูดจบ แม่บ้านก็ส่งสายตาให้เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัย ว่า:"คุณหนูซ่งพูดว่า เธอมองชุดนี้แล้วขัดตา ให้ฉีกออก!"

"ครับ!"

เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยเข้าไปฉีกเสื้อผ้าของเหวินหยา เหวินหยาตกใจมากจนหน้าเสีย ก็ได้ยินเสียง‘ฉีก’ออก และชุดออกมางานที่เธอสั่งตัดก็ได้ถูกฉีกออกจากกัน เหวินหยาก็ได้รีบปิดหน้าอกของเธอและพูดด้วยใบหน้าที่น่าเกลียด:"พวกแก……ทำไมพวกแกทำกับฉันแบบนี้!"

"ก็แค่ผู้หญิงที่แอบเข้ามาตกผ