"งานเลี้ยงวงการบันเทิง?" เสิ่นม่านกลับมาถึงบริษัท M กรุ๊ป ก็ได้ยินการพูดคุยบริษัททันที เสิ่นม่านโยนบัตรเชิญลงบนโต๊ะและพูดว่า:"บอกฉันมาว่า ทําไมบัตรเชิญนี้ไม่ปรากฏบนโต๊ะทํางานของฉันเมื่อวานนี้" เลขาจางรู้สึกลำบากใจเล็กน้อย แต่ก็ยังพูดว่า:"คราวนี้งานเลี้ยงอาหารค่ำวงการบันเทิง ศิลปินแถวหน้าและดาราดังในวงการบันเทิงจะปรากฏตัวที่นั่น ผมคิดว่าไม่จําเป็น ก็เลย……" "พูดมาตรงๆ ใครเป็นผู้จัดงาน?" เลขาจางได้พูดเรื่องอื่นเห็นได้ชัดว่าเขากําลังซ่อนอะไรบางอย่างอยู่ เมื่อได้ยินคําถามของเสิ่นม่าน เลขาจางจึงทำได้แค่ตอบตามความจริง"……เจ้าภาพผู้จัดงานคือป๋อซือกรุ๊ปครับ" เมื่อได้ยินเช่นนี้ เสิ่นม่านก็ยิ้ม เธอก็ว่า อยู่ดีๆ เลขาจางจะเอาบัตรเชิญไปซ่อนทำไม ที่แท้เพราะเขากลัวว่าเธอจะเจอป๋อซือเหยียน เลขาจางพูดอย่างระมัดระวัง:"ประธานเสิ่น คราวนี้ป๋อซือกรุ๊ปจะประกาศเรื่องที่ประธานป๋อ……หมั้นกับคุณหนูซ่ง" ในเมืองไห่เฉิงทุกคนรู้ถึงความสัมพันธ์ของเสิ่นม่านและป๋อซือเหยียนดี และตอนนี้ป๋อซือเหยียนกําลังจะหมั้นกับซูเฉี่ยนเฉี่ยน แต่จดหมายเชิญถูกส่งไปยังภรรยาของซึ่งยังไม่ได้หย่าร้างอย่างเป็นทางการ ซึ่งเป็น
ในตอนเย็นงานเลี้ยงอาหารค่ำวงการบันเทิงจัดขึ้นที่บ้านป๋อ แม่ว่าคุณนายป๋อจะไม่เต็มใจที่จะให้ป๋อซือเหยียนแต่งงานกับซูเฉี่ยนเฉี่ยน แต่อํานาจการตัดสินใจของตระกูลป๋ออยู่ในมือของป๋อซือเหยียน และป๋อซือเหยียนยังคงจัดงานเลี้ยงอาหารค่ำนี้ นอกบ้านป๋อ เสิ่นม่านกําลังนั่งอยู่ในรถ ดูรถหรูนอกบ้านป๋อมารวมตัวกัน ทั้งๆที่เธอที่ก่อตั้งบริษัท M กรุ๊ปและสร้างความเสียหายให้ป๋อซือกรุ๊ปอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อนแล้วแท้ๆ แต่เส้นสายที่ตระกูลป๋อสะสมมาตลอดหลายปียังคงอยู่ในมือของป๋อซือเหยียน ในตอนนั้นเธอใจอ่อน คิดพลาดเลยให้โอกาสให้ตระกูลป๋อได้ฟื้นตัว แค่ไม่กี่เดือน ป๋อซือกรุ๊ปก็กลายเป็นป๋อซือกรุ๊ปที่ยิ่งใหญ่อีกครั้ง "ประธานเสิ่น เชิญครับ" เสิ่นม่านลงจากรถ ก็ได้ยินคำพูดประชดประชัน:"แหม่ นี่เสิ่นม่านไม่ใช่เหรอ?" เสิ่นม่านหันไป เห็นเหวินหยาและตู้ซินอี่ที่ลงจากรถหรูพร้อมกัน เหวินหยากําลังสวมกระโปรงลูกไม้สีเงินเซ็กซี่ ทำให้เผยให้เห็นส่วนโค้งส่วนเว้าของเธอ และเพชรบนเสื้อผ้าก็เปล่งประกายในยามค่ำคืน ไม่ว่าจะมองจากมุมไหน เห็นได้ว่าเหวินหยาให้ความสําคัญอกับอาหารค่ำมื้อนี้มาก และตู้ซินอี่ก็สวมชุดที่หวานและน่ารัก
ถูกตู้ซินอี่ที่ชมขนาดนี้ เหวินหยาก็ได้ใจยิ่งขึ้น:"ปากหวานจริง ถ้าฉันได้รับความโปรดปรานจากประธานเมิ่ง และถ้าได้เป็นคุณหญิงเมิ่งในอนาคต ฉันจะให้โอกาสเธอได้เดบิวต์" ดวงตาของตู้ซินอี่ก็ได้เป็นประกาย:"จริงเหรอ? หยาหยา เธอนี่ดีจริงๆ!" เหวินหยาก็ได้ชินกับการประจบของตู้ซินอี่นานแล้ว หลังจากที่เธอเห็นเสิ่นม่านเข้ามาในบ้านป๋อ เธอก็มีสีหน้าไม่พอใจ:"คนนั้นน่ะ มานี่หน่อย!" เลขาหลี่เดิมทีก็ได้มาหาเสิ่นม่านตามคําสั่งของป๋อซือเหยียน แต่จู่ๆ เขาก็ถูกเหวินหยาเรียกไว้กลางทาง ด้วยฐานะของเลขาหลี่ ปกติมีเพียงป๋อซือเหยียนและคุณนายป๋อเท่านั้นที่สั่งเขาได้ ในขณะนี้ เพื่อรักษาชื่อเสียงของตระกูลป๋อ เลขาหลี่ก็ได้พูดอย่างอดทน:"สวัสดีครับคุณหนู มีอะไรเหรอครับ?" เหวินหยาพูดอย่างเย็นชา:"เสิ่นม่านก็แค่ผู้จัดการตัวเล่นๆ ของบริษัท M กรุ๊ป เธอเหมาะที่จะโผล่หน้ามาในงานนี้เหรอ ? รีบไล่เธอออกไป! อย่าขวางตาคนอื่นที่นี่!" เห็นได้ชัดว่าเหวินหยาคิดว่าเลขาหลี่เป็นพ่อบ้านของตระกูลป๋อ และตู้ซินอี่ที่อยู่ด้านข้างก็จงใจพูดว่า:"ใช่ นี่คือบ้านป๋อ เมื่อก่อนเสิ่นม่านได้ทำให้ประธานป๋อขายหน้าหลายครั้ง เธอจะโผล่ในงานนี้ได้ไง? ฉัน
"ครับ คุณหนูเสิ่น"เลขาหลี่มองไปที่สาวใช้ข้างๆ สาวใช้ข้างก็ก้าวข้างหน้าทันทีและเทน้ำเย็นหนึ่งแก้วไปยังใบหน้าของเหวินหยาเหวินหยาที่แต่งหน้ามาอย่างดีตอนนี้เครื่องสำอางก็ได้เลอะสีหน้าของเหวินหยาก็มืดลง:"พวกแกบ้าไปแล้วเหรอ! ฉันได้รับเชิญจากป๋อซือกรุ๊ปของแก! แกกล้าทําแบบนี้กับฉันได้อย่างไง?""ตระกูลป๋อไม่ต้อนรับแขกที่ไม่มีการศึกษา และนอกจากนี้ คนที่เราเชิญน่าจะไม่ใช่คุณหนูเหวิน"เลขาหลี่มองเหวินหยาเหวินหยาในขณะนี้ดูอับอายเล็กน้อย เธอเป็นคนขอให้พ่อของเธอหาวิธี หาตั๋วเข้าตระกูลป๋อ ถ้าเป็นปกติ แม้ว่าประธานเหวินจะยืนอยู่ที่นี่ ก็เกรงว่าไม่มีคุณสมบัติที่จะเข้ามาในงานเหวินหยาเห็นคนรอบข้างมองมาทางนี้ ก็ได้กัดฟันและพูดว่า:"ไม่ว่ายังไง ฉันก็เข้าประตูบ้านป๋อแล้ว แม้ว่าฉันจะทำอะไรผิดก็ตาม ก็ควรที่จะเป็นประธานป๋อที่สั่งให้พวกแกมาสั่งสอนฉัน! ไม่ว่ายังไงแกก็เป็นแค่เลขาตัวเล็กๆ ! แกมีสิทธิ์อะไรที่จะมาสั่งสอนฉัน!""ใช่ ประธานป๋อยังไม่ได้พูดอะไร ทำไมแกถึงได้ทำกับแขกแบบนี้!"ตู้ซินอี่ที่อยู่ๆ ก็ได้หงุดหงิดแทนเหวินหยาคนรอบข้างก็ทำเหมือนว่าได้ดูอะไรสนุกๆเลขาหลี่เป็นมือขวาของป๋อซือเหยียน และไม่
เหวินหยายังไม่เห็นร่างของเมิ่งจงเซิง ก็ถูกเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยลากออกไปแล้ว และในวินาทีถัดมาคนที่แต่งตัวเป็นแม่บ้านเดินไปตรงหน้าเหวินหยา เหวินหยาสะบัดมือของเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยสองคนออกอย่างโกรธเคืองและพูดด้วยความโกรธ:"ใครอนุญาตให้มือสกปรกของแกมาแตะฉัน!"เหวินหยาก็ได้ปัดฝุ่นบนตัวอย่างขยะแขยง พูดกับแม่บ้านว่า:"แกเป็นแม่บ้านใช่ไหม ฉันต้องการเจอประธานป๋อ! ฉันอยากให้ประธานป๋อได้เห็นว่าพวกแกไร้มารยาทขนาดไหน!"ไม่ว่าจะพูดยังไงเหวินหยายังเป็นลูกสาวของตระกูลชั้นสูง และเธอไม่เคยได้รับการปฏิบัติเช่นนี้มาก่อนแม่บ้านมองเหวินหยา ก็มีสีหน้าดูถูก ว่า:"ประธานป๋อไม่ใช่ใครก็สามารถที่จะเจอได้"หลังจากพูดจบ แม่บ้านก็ส่งสายตาให้เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัย ว่า:"คุณหนูซ่งพูดว่า เธอมองชุดนี้แล้วขัดตา ให้ฉีกออก!""ครับ!"เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยเข้าไปฉีกเสื้อผ้าของเหวินหยา เหวินหยาตกใจมากจนหน้าเสีย ก็ได้ยินเสียง‘ฉีก’ออก และชุดออกมางานที่เธอสั่งตัดก็ได้ถูกฉีกออกจากกัน เหวินหยาก็ได้รีบปิดหน้าอกของเธอและพูดด้วยใบหน้าที่น่าเกลียด:"พวกแก……ทำไมพวกแกทำกับฉันแบบนี้!""ก็แค่ผู้หญิงที่แอบเข้ามาตกผ
ข้อสอง ฝ่ายหญิงจะต้องให้ความร่วมมือในการแสดงละครในที่สาธารณะกับฝ่ายชาย และทั้งสองฝ่ายจะต้องไม่มีผลประโยชน์พัวพันหลังจากการหย่าร้างสุดท้าย ฝ่ายหญิงไม่ได้รับอนุญาตให้สร้างกระแสทำลายป๋อซือกรุ๊ป และเพื่อรักษาภาพลักษณ์ของทั้งสองฝ่าย และไม่ให้ภายนอกคาดเดาอะไรที่ไม่จำเป็น ฝ่ายชายและหญิงห้ามแต่งงานใหม่ภายในหนึ่งปีเสิ่นม่านมองสัญญาหย่าในมือ ก็รู้สึกตลก:"ป๋อซือเหยียน คุณกําลังล้อฉันเล่นใช่ไหม?""ผมได้เซ็นในสัญญาหย่านี้แล้ว เงื่อนไขในข้อตกลงนี้เป็นเงื่อนไขของผม ถ้าทำตามได้ ผมจะให้เงินคุณหมื่นล้านเป็นค่าชดเชยการหย่า"น้ำเสียงของป๋อซือเหยียนได้จริงจังเสิ่นม่านรู้ว่าป๋อซือเหยียนคือคนยังไง ถ้าเขาทำขนาดนี้แล้ว ก็พิสูจน์ให้เห็นว่านี้การถอยก้าวสุดท้ายของเขา และจะไม่ยอมให้อีกเสิ่นม่านพูดว่า:"คุณจะคืนดีกับฉัน แล้วซูเฉี่ยนเฉี่ยนล่ะ? วันนี้พวกคุณกําลังประกาศการหมั้นไม่ใช่เหรอ""ผมไม่เคยบอกว่าผมจะประกาศหมั้นของผมกับเธอในวันนี้"คําตอบของป๋อซือเหยียน ทําให้เสิ่นม่านเข้าใจทันทีป๋อซือเหยียนไม่ได้ประกาศหมั้นกับซูเฉี่ยนเฉี่ยนในโอกาสนี้ แต่เป็นการประกาศคืนดีกับเธอ!เสิ่นม่านขมวดคิ้ว:"ป๋อซือเหยียน คุ
เมื่อเห็นว่าหยุนเฟยหานกําลังมา ใบหน้าของประธานซ่งก็ได้ไม่ดีขึ้นมาโลกภายนอกรู้ว่าความสัมพันธ์ระหว่างตระกูลซ่งกับตระกูลหยุนคืออะไร และคราวนี้เป็นตระกูลซ่งผิดสัญญาแต่งงานก่อน ซึ่งทําให้ตระกูลหยุนเสียหน้าประธานซ่งยิ้มไม่ออก แต่ต่อหน้าทุกคน เขาทําได้เพียงยื่นมือออกมาอย่างหน้าด้าน แต่ในเวลานี้หยุนเฟยหานเก็บมือ และพูดเรียบ ๆ :"ทำไมไม่เห็นเหนี่ยนสือล่ะครับ?"ในสายตาของคนนอก เขายังคงเป็นหยุนเฟยหานที่รักเดียวใจเดียวตอนที่ทุกคนใจหาย ซูเฉี่ยนเฉี่ยนก็ได้ลงจากชั้นสองพอดีซูเฉี่ยนเฉี่ยนสวมชุดราตรีที่สั่งตัดอย่างดี และเครื่องประดับราคาแพงทั้งหมดก็อยู่บนตัวของเธอ และเมื่อซูเฉี่ยนเฉี่ยนปรากฏตัว เธอก็กลายเป็นจุดสนใจของผู้ชมในทันทีทุกคนรู้ดีว่าวันนี้ลูกสาวของตระกูลซ่งกําลังจะประกาศหมั้นกับผู้นำป๋อซือกรุ๊ป ดังนั้นพวกเขาก็ได้ออกมาแสดงความยินดีกับซูเฉี่ยนเฉี่ยนก่อนหน้าซูเฉี่ยนเฉี่ยนก็ได้ออกงานกับป๋อซือเหยียนหลายครั้ง เมื่อเผชิญกับการแสดงความยินดีเช่นนี้เธอก็ยิ้มเบา ๆ ราวกับว่าเธอเป็นคุณหญิงป๋ออย่างแน่นอน"พ่อค่ะ "ซูเฉี่ยนเฉี่ยนเดินไปหาประธานซ่ง และประธานซ่งตบหลังมือของซูเฉี่ยนเฉี่ยน ด้วยความพึ
ทางนี้ พวกคุณหนูคุณหนูของชนชั้นสูงก็ได้มาอวยพรซูเฉี่ยนเฉี่ยน และดวงตาของตู้ซินอี่ก็มองไปรอบ ๆ และเมื่อเธอเห็นว่า ทุกคนล้อมรอบซูเฉี่ยนเฉี่ยน เธอก็วิ่งขึ้นไปแกล้งทําเป็นหยิบแก้วไวน์แล้วยื่นให้ซูเฉี่ยนเฉี่ยน และพูดว่า: "ได้ยินมานานแล้วว่า คุณหนูซ่งหน้าตาดี แต่ไม่คิดว่าจะได้เห็นวันนี้ ตกใจจริงๆ ยินดีด้วยนะคะคุณหนูซ่ง!"ตู้ซินอี่พูดจบ ก็เงยหน้าขึ้นและดื่มไวน์ดูคนที่ไม่คุ้นเคยตรงหน้า ซูเฉี่ยนเฉี่ยนถามอย่างสงสัย:"คุณคือ……?""ฉันเคยเป็นเด็กฝึกหัดที่ฮั่วซือกรุ๊ปมาก่อนค่ะ ฉันชื่อตู้ซินอี่! ฉันชื่นชมคุณมาตลอด"ดวงตาของตู้ซินอี่เต็มไปด้วยความจริงใจ ซูเฉี่ยนเฉี่ยนไม่สนใจว่าตู้ซินอี่ จะชื่นชมตัวเองหรือไม่ ก็แค่คุณหนูที่ตระกูลซ่งพึ่งหาเจอมีอะไรให้น่าชื่นชม? ก็แค่พูดประจบเท่านั้นซูเฉี่ยนเฉี่ยนถาม:"เด็กฝึกหัดของฮั่วซือกรุ๊ป งั้นเธอก็รู้จักเสิ่นม่าน?"พูดคำว่าเสิ่นม่าน คุณนายรอบข้างก็ต่างมองหน้ากันใครไม่รู้บ้างว่าเสิ่นม่านคืออดีตคุณหญิงป๋อ?ในเวลานั้น ใบหน้าพวกเขาก็ได้เต็มไปด้วยความประหม่าตู้ซินอี่ก็ได้รู้ถึงความร้ายแรงของเรื่องนี้ เธอพยักหน้าทันทีและพูดว่า:"ใช่ค่ะ ฉันไม่เพียงรู้จักเสิ่นม่า
เสิ่นม่านไม่ได้ระลึกถึงอุบัติเหตุรถยนต์ในหลายปีก่อนมานานแล้ว อุบัติเหตุที่ทำให้เธอต้องสูญเสียพ่อแม่ตั้งแต่อายุยังน้อย ในตอนนั้นเธอยังเด็ก ต่อให้โตขึ้นมาแล้ว เธอก็ยังคิดว่ามันเป็นเพียงอุบัติเหตุธรรมดา แต่ตอนนี้ฮั่วหยุนเหลียนนั่งอยู่ตรงหน้าเธอและบอกว่าเรื่องทั้งหมดนี้อาจจะไม่ใช่อุบัติเหตุ แต่เป็นแผนการที่ไตร่ตรองมาอย่างดี!"พ่อแม่ของเซียวตั๋วตายในอุบัติเหตุรถยนต์ซึ่งเป็นเพียงภาพลวงตา ในตอนนั้นป้าเซียวที่ตั้งครรภ์อยู่รอดชีวิต เพื่อไม่ให้คนเหล่านั้นค้นพบ และเพื่อให้ป้าเซียวคลอดลูกได้อย่างสบายใจ คุณปู่เซียวได้ส่งป้าเซียวไปต่างประเทศ ไม่นานนัก เซียวตั๋วก็เกิดขึ้น"ตามข่าวลือ แม่ของเซียวตั๋วถูกกล่าวหาว่าเป็นภรรยาลับที่เซียวเป่ยเจิงเลี้ยงดูอยู่นอกบ้าน ซึ่งโกรธแค้นตระกูลเซียวมาโดยตลอด และปลูกฝังความคิดที่ต้องการแก้แค้นตระกูลเซียวให้แก่เซียวตั๋ว ซึ่งแท้จริงแล้วไม่ใช่คนบ้าแต่อย่างใด ครั้งหนึ่งบนเรือสำราญ เซียวตั๋วก็เคยยอมรับว่าเรื่องเหล่านี้เป็นเพียงข่าวลือจากภายนอกแม่ของเซียวตั๋วไม่ใช่ภรรยาลับ แต่เป็นภรรยาถูกต้องตามกฎหมายของเซียวเป่ยเจิง เป็นคุณหญิงเซียวตัวจริง"คุณยังไม่ได้บอกฉันเลยว่า ใ
เบื้องหน้าคือวิลล่าที่ดูธรรมดา แต่ทำเลที่ตั้งของที่นี่ถือว่าดีที่สุด วิลล่าในย่านนี้มีราคาขั้นต่ำขั้นสูงกว่าล้านล้านบาท คนที่สามารถอาศัยอยู่แถวนี้ได้ต้องเป็นคนร่ำรวยหรือจะต้องรวยหรือมีเกียรติแต่ว่า ที่นี่ดูเหมือนไม่ใช่ที่ที่มีคนอาศัยอยู่เป็นประจำ"ไม่นึกเลยว่าคุณฮั่วจะมีบ้านที่งดงามแบบนี้ที่นี่""นี่ไม่ใช่ของผม"น้ำเสียงของฮั่วหยุนเหลียนเรียบเฉย เสิ่นม่านยังไม่ทันได้ตอบสนองอะไร ฮั่วหยุนเหลียนก็หยิบกุญแจออกมา เขาไอเบา ๆ สองครั้ง หน้าตาดูไม่ค่อยสู้ดีเท่าไร จากนั้นเขาก็เปิดประตูวิลล่าเสิ่นม่านก้าวขึ้นไปข้างหน้าแล้วพูดว่า: "ที่นี่ไม่ใช่บ้านของคุณ แล้วทำไมคุณถึงมีกุญแจล่ะ?""เพื่อนให้ผมมา"คนที่ฮั่วหยุนเหลียนเรียกว่าเพื่อนในเมืองไห่เฉิงนี้ไม่มีมากนัก เสิ่นม่านจึงนึกถึงเซียวตั๋วเป็นคนแรกฮั่วหยุนเหลียนเปิดประตูแล้วเสิ่นม่านก็เดินตามฮั่วหยุนเหลียนเข้าไป แม้วิลล่าจะดูเรียบง่ายจากด้านนอก แต่การตกแต่งภายในก็พิถีพิถันมาก แม้ในยุคนี้ก็ยังถือเป็นสิ่งที่ล้ำเลิศหลังจากฮั่วหยุนเหลียนเปิดไฟ เสิ่นม่านก็มองไปรอบ ๆ เหมือนที่นี่มีคนมาทำความสะอาดอยู่เสมอ ฮั่วหยุนเหลียนไม่ได้มาที่นี่เป็นครั้งแรก
"คุณเคยคิดเรื่องนี้อาจจะเหลือหลักฐานไหม? คุณยังสัญญากับฉันว่า จะไม่ทำเรื่องอันตรายอีกแล้ว"วันนี้เซียวตั๋วพาคนมาทั้งหมดเป็นพวกลุกฮือที่เคยติดตามเขาตลอด ซึ่งเสิ่นม่านก็ไม่เคยเห็นมาก่อน แต่ในชาติก่อน เสิ่นม่านรู้ว่า เซียวตั๋วมาเเมืองไห่เฉิง แท้จริงแล้วก็คือมีเป้าหมายอื่น เป้าหมายหลักของเขาคือป๋อซือเหยียน แม้ว่าตอนนี้เธอยังไม่รู้ว่าเซียวตั๋วมีจุดมุ่งหมายอะไรแต่สิ่งที่แน่นอนก็คือ เซียวตั๋วต้องการจะเป็นใหญ่ในเมืองไห่เฉิง และอุปสรรคคนแรกก็คือป๋อซือเหยียนแต่เธอไม่คาดคิดว่าจะเกิดเรื่องราวมากมายขนาดนี้ในชาตินี้ เส้นทางอนาคตได้ถูกปรับเปลี่ยนไป แต่เป้าหมายของเซียวตั๋วกลับไม่เปลี่ยนเลย และยังมีกลุ่มอันตรายเช่นนี้ซ่อนอยู่ด้วยหากมีสักคนที่ถูกจับได้ เซียวตั๋วอาจจะพังพินาศได้เสิ่นม่านไม่กล้าคิดถึงเรื่องในอนาคต เธอมองไปที่เซียวตั๋วตรงหน้า รอให้เซียวตั๋วอธิบายเซียวตั๋วนิ่งเงียบ เสิ่นม่านจึงถามตรงๆ "คุณมีเรื่องอื่นที่ต้องทำในเมืองไห่เฉิง ใช่ไหม?""...ใช่""ก่อนที่คุณมาเมืองนี้แต่อยู่ต่างประเทศก็ตั้งตัวเป็นใหญ่ได้แล้ว ทำไมถึงต้องมาเมืองไห่เฉิงด้วย หยุนเฟยหานไม่ใช่มาเมืองหลินเฉิงแล้วกำลังรุ่
เสิ่นม่านมองป๋อซือเหยียนที่นอนหมดสติอยู่บนเตียงแล้วพูดเรียบๆ ว่า: "ไม่ล่ะ รอให้เขาหายดีแล้วฉันค่อยมาอีกทีก็แล้วกัน"เสิ่นม่านเดินออกจากห้องพักคนไข้โดยไม่ลังเลเลย ในตอนนั้นเอง ป๋อซือเหยียนที่นอนอยู่บนเตียงก็ลืมตาขึ้นเลขาหลี่เห็นป๋อซือเหยียนลืมตาก็ตกตะลึง"คุณป๋อ? คุณ...""ช่วยพยุงผมลุกหน่อย"เสียงของป๋อซือเหยียนแหบแห้งเลขาหลี่รีบเข้าไปช่วยพยุงป๋อซือเหยียนให้ลุกขึ้น เขาอดไม่ได้ที่จะพูดว่า: "คุณป๋อครับ นี่คุณ... ใช้กลอุบายเรียกร้องความสนใจหรือครับ?"ป๋อซือเหยียนไม่พูดอะไรตอนนั้น เขาสังเกตเห็นความผิดปกติตั้งแต่แรกแล้ว ระบบรักษาความปลอดภัยส่งสัญญาณเตือนตั้งนานแล้ว เขารู้ว่าคนที่บุกเข้ามาในบ้านตระกูลป๋อในเวลานี้มีเพียงเซียวตั๋วเท่านั้น และมีเพียงเซียวตั๋วเท่านั้นที่มีความสามารถทำเช่นนี้ได้และเมื่อกลุ่มโจรบุกเข้ามา ด้วยรูปร่างของเขาสามารถหลบดาบนั้นได้อย่างสมบูรณ์แบบ แต่เขากลับไม่ทำเช่นนั้น แต่เลือกที่จะรับดาบนั้นเต็มๆเขาแค่อยากรู้ว่า เสิ่นม่านจะเสียใจหรือกังวลเพราะเขาหรือไม่ป๋อซือเหยียนแสดงสีหน้าอ่อนล้าด้วยรอยยิ้มเศร้าๆ แล้วพูดว่า: "คุณหลี่ ในใจของเธอ คงยังมีผมอยู่บ้างมั้ง"
"กล่องปฐมพยาบาลมาแล้วค่ะ!"แม่บ้านวางกล่องปฐมพยาบาลลงตรงหน้าเสิ่นม่าน ขณะเดียวกัน เจียงฉินและฟู่ฉือโจวก็มาถึงพอดี เมื่อเห็นความยุ่งเหยิงเต็มพื้น เจียงฉินชะงักไป ทั้งสองคนต่างรู้ชัดว่า 'โจร' ที่ว่านั้นคือใครเจียงฉินขมวดคิ้วและพูดว่า: "นั่งรถฉันไปเถอะ ไม่รู้ว่ารถพยาบาลจะมาถึงเมื่อไหร่""ตกลง"เสิ่นม่านสั่งให้ยามช่วยกันยกป๋อซือเหยียนไปที่รถของเจียงฉินที่อยู่หน้าประตูในโรงพยาบาล แพทย์รีบทำการช่วยชีวิตป๋อซือเหยียนทันที เจียงฉินนั่งอยู่กับเสิ่นม่านบนเก้าอี้ในทางเดิน และพูดว่า: "ไม่ต้องกังวลนะ เมื่อกี้หมอบอกว่าไม่ใช่จุดอันตราย""แต่ถ้าเสียเลือดมากเกินไป ก็อาจเสียชีวิตได้"เสิ่นม่านนวดขมับและถามว่า: "แล้วฟู่ฉือโจวล่ะ?""เขา... เขามีธุระต้องกลับไปก่อน""ไปหาเซียวตั๋วใช่ไหม?"เสิ่นม่านและเจียงฉินต่างรู้ว่าโจรที่บุกเข้าบ้านตระกูลป๋อวันนี้ไม่ใช่ใครอื่น แต่เป็นเซียวตั๋วครั้งนี้เซียวตั๋วทำอะไรลงไปอย่างบุ่มบ่ามเกินไป เห็นได้ชัดว่าเป็นการตัดสินใจกะทันหัน แม้ว่าการแทงครั้งนี้จะไม่ถึงกับเอาชีวิตป๋อซือเหยียน แต่ก็ไม่มีใครรู้ว่าในระหว่างนั้นจะเกิดอุบัติเหตุอะไรขึ้นหรือไม่"ใครเป็นญาติผู้ป่ว
"ไม่มีเหตุผล ทำไมบ้านตระกูลป๋อจะถูกโจรบุกได้"เสิ่นม่านรู้ดีถึงระบบรักษาความปลอดภัยของบ้านตระกูลป๋อ นอกจากยามรักษาความปลอดภัย 20 คนแล้ว ยังมีแม่บ้านและบอดี้การ์ดอีกหลายคน ภายในบ้านตระกูลป๋อมีศาลบรรพชนของตระกูล ดังนั้นประตูหน้าและหลังจึงใช้ประตูเทคโนโลยีทั้งหมด คนทั่วไปยากที่จะเข้าไปในบ้านตระกูลป๋อได้ แล้วโจรที่ไหนจะมีฝีมือขนาดนี้ สามารถบุกเข้าประตูหลังของบ้านตระกูลป๋อได้อย่างกะทันหัน"ตำรวจคงจะมาถึงเร็วๆ นี้ พวกเราไม่ควรอยู่ที่นี่เพื่อสร้างความวุ่นวาย ม่านม่าน รีบไปกันเถอะ"เจียงฉินดึงแขนของเสิ่นม่านด้วยความกลัว แต่เสิ่นม่านขมวดคิ้วพูดว่า: “อย่าแจ้งตำรวจ ฉันจะเข้าไปข้างใน""คุณหนูเสิ่น คุณบ้าไปแล้วหรือ!"ฟู่ฉือโจวมองเสิ่นม่านที่อยู่ตรงหน้าด้วยความไม่อยากเชื่อ เสิ่นม่านมองประตูใหญ่ของบ้านตระกูลป๋อ หากเธอเดาไม่ผิด โจรที่อยู่ในบ้านตระกูลป๋อตอนนี้ น่าจะเป็นคนที่เธอคิดถึงเสิ่นม่านวิ่งไปที่ประตูใหญ่ของบ้านตระกูลป๋อ ขณะนี้บ้านตระกูลป๋ออยู่ในสภาพยับเยิน และในความมืด เสิ่นม่านก็ถูกจับแขนทั้งสองข้างอย่างรวดเร็ว: “หัวหน้า จับผู้หญิงได้คนหนึ่ง!"เสียงของโจรดึงดูดความสนใจของชายคนหนึ่งในความ
เสิ่นม่านวางสายโทรศัพท์มู่หยุนหานเดินเข้ามาถามว่า :“เกิดอะไรขึ้น?”“คุณและกู้ไป๋รู้จักคนในวงการบันเทิงบางคน ฉันมีธุระต้องไปก่อน”“แต่วันนี้มันเป็นงานสำคัญ คุณจะไปได้เหรอ?”เสิ่นม่านมองไปที่ป๋อซือเหยียนที่ยังคุยอยู่กับกู้ไป๋แล้วพูดว่า :“ฉันจะไปแบบเงียบๆ”พูดจบ เสิ่นม่านก็รีบดื่มไวน์จนหมดแล้วส่งแก้วเปล่าให้มู่หยุนหาน ก่อนจะยกกระโปรงแล้ววิ่งหนีไปในทันที เมื่อไม่มีใครสังเกตมู่หยุนหานพยายามเรียกเสิ่นม่าน แต่เสิ่นม่านวิ่งได้เร็วมาก จนในไม่ช้าเธอก็ออกมาจากประตูบ้านป๋อได้แล้วหลังจากนั้นสิบห้านาที รถสปอร์ตขับมาอย่างรวดเร็ว เสิ่นม่านมายืนที่หน้าบ้านป๋อ เจียงฉินก็ก้าวลงจากรถอย่างรวดเร็ว: “เกิดอะไรขึ้น? ทำไมถึงกลับมาคืนดีกันอย่างเฉียบพลัน?”“ใช่ค่ะ เสิ่นม่าน มีเรื่องอะไรหรือเปล่า? หรือว่าป๋อซือเหยียนข่มขู่คุณ? อย่ากลัวนะ มีเซียวตั๋วอยู่ เขาไม่กล้าทำอะไรคุณหรอก ” ฟู่ฉือโจวพูดสนับสนุนจากข้างๆเสิ่นม่านพูดว่า: “มันไม่ใช่การข่มขู่ แต่เราทำข้อตกลงกัน”“ข้อตกลงอะไร?”“ฉันกับป๋อซือเหยียนได้เซ็นสัญญากันแล้ว เอกสารหย่าก็เซ็นเรียบร้อย เพียงแค่แกล้งทำเป็นคู่รักที่รักกับโลกภายนอกเพื่อช่วยฟื้นฟูภ
ประธานซ่งและซูเฉี่ยนเฉี่ยนรีบออกจากตระกูลป๋อ ขณะที่ป๋อซือเหยียนก็ลงมาจากชั้นสอง เลขาหลี่ก็เดินเข้ามาใกล้ป๋อซือเหยียนและพูดว่า: “ประธานป๋อ ไม่เห็นแม้แต่เงาของเมิ่งจงเซิง”ป๋อซือเหยียนมองไปรอบๆ เขาเคยคิดว่านี่จะเป็นโอกาสดีในการดูตัวตนที่แท้จริงของเมิ่งจงเซิง แต่ไม่คาดคิดว่าเมิ่งจงเซิงจะยังคงไม่ให้เกียรติเลย“แม้ว่าเมิ่งจงเซิงจะไม่มา แต่กู้ไป๋ก็มา”ทันทีที่เลขาหลี่กล่าวเสร็จ กู้ไป๋ก็เดินเข้ามาทางนี้: “ประธานป๋อ ยินดีที่ได้เจอกัน”“ยินดีที่ได้เจอกัน แต่ทำไมประธานเมิ่งไม่มา?”“ประธานเมิ่งไม่มา แต่การที่ผมมาที่นี่ก็เหมือนกัน”คำพูดของกู้ไป๋มีนัยยะ ซึ่งดึงความสนใจของป๋อซือเหยียนก่อนหน้านี้กู้ไป๋เป็นเพียงนักแสดงชั้นนำของบริษัท M กรุ๊ป ในสายตาของกลุ่มนักลงทุนใหญ่ๆ เขาเป็นเพียงแค่คนทำงานในบริษัท M แต่เขากลับพูดอย่างชัดเจนว่าตนอยู่ในระดับสูงสุดของบริษัท M กรุ๊ป“คุณกู้ หมายความว่าอะไรครับ?”กู้ไป๋ยิ้มเล็กน้อย สายตาของเขามีความลึกลับบางอย่างตลอดเวลาที่ผ่านมา ธุรกิจของบริษัท M กรุ๊ป คือเมิ่งจงเซิง ไม่เคยปรากฏตัวเลย มักจะปรากฏตัวแค่ในการเต้นรำที่สวมหน้ากากครั้งเดียวเท่านั้น หลังจากนั้นเข
เธอเข้าข่ายไม่ชอบที่คนอื่นพูดถึงเรื่องที่เธอเคยเป็นมือที่สาม เลขาหลี่ก็พูดอย่างอ้อมๆ แต่ความหมายก็ชัดเจนในช่วงเวลานี้ ตระกูลป๋อไม่สามารถแต่งงานกับผู้หญิงที่เพิ่งสูญเสียลูกไปได้ จึงต้องรักษาชื่อเสียงไว้ด้วยการอยู่คู่กับภรรยาเดิม สร้างภาพลักษณ์ว่าครอบครัวมีความรักกัน เพื่อให้เศรษฐกิจของตระกูลป๋อกลับมาฟื้นตัวเมื่อประธานซ่งได้ยินคำพูดเหล่านี้ ก็เอ่ยห้ามซูเฉี่ยนเฉี่ยนที่กำลังจะพูด: “เหนี่ยนสือ อย่าทำตัวไม่รู้เรื่องนะ”“พ่อ…”“ผมเข้าใจความกังวลของประธานป๋อ และเข้าใจว่าท่านทำไปเพื่ออนาคตของตระกูลป๋อ ถ้าประธานป๋อกับคุณหนูเสิ่นหย่ากันแล้ว จะใช้เวลานานแค่ไหนถึงจะแต่งงานกับลูกสาวของผม?”ป๋อซือเหยียนไม่ได้พูดอะไร เลขาหลี่ก็ตามมาอธิบายว่า: “หกเดือนครับ สัญญาระหว่างประธานป๋อกับคุณหนูเสิ่นจะสิ้นสุดในหกเดือน ดังนั้นต้องให้คุณซ่งรออีกหกเดือน”“ ไม่ ตำแหน่งคุณหญิงป๋อควรเป็นของฉัน!”“เธอหุบปากซะ!”ประธานซ่งตัดบทพูดของซูเฉี่ยนเฉี่ยนด้วยความโกรธเมื่อเห็นประธานซ่งโกรธ ซูเฉี่ยนเฉี่ยนจึงไม่กล้าพูดอะไรอีก กลับถอยไปอยู่ข้างๆประธานซ่งลุกขึ้นพูดว่า: “ดี หกเดือนก็หกเดือน ผมหวังว่าประธานป๋อจะไม่ทำให้ผ