แชร์

บทที่ 0012

มีเพียงป๋อซือเหยียนเท่านั้นที่จะถูกซูเฉี่ยนเฉี่ยนหลอกได้

อย่างไรเสีย ป๋อซือเหยียนก็ชอบซูเฉี่ยนเฉี่ยน ดังนั้นจึงเป็นเรื่องยากที่จะมองอะไรแบบนี้ออกอย่างชัดเจน

“เอาล่ะ มันไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไรหรอก วันนี้เฉี่ยนเฉี่ยนมีเรียน เดี๋ยวผมขอไปส่งเธอก่อน”

ป๋อซือเหยียนมองไปที่ซูเฉี่ยนเฉี่ยนโดยสายตาแฝงไปด้วยความหมายที่ว่าให้เธอออกไปก่อน

ซูเฉี่ยนเฉี่ยนรู้สึกขอบคุณ

คุณนายป๋อพูดอย่างเย็นชา "วันนี้ม่านม่านกับฉันจะไปชอปปิ้ง ฉันว่าแกก็ดูไม่ค่อยยุ่ง งั้นก็ไปกับเราแล้วกัน"

"แต่เฉี่ยนเฉี่ยน..."

“ให้เสียวหลี่ไปส่ง แกเป็นประธานผู้สง่างามของตระกูลป๋อ อย่าทำอะไรที่ทำให้ตระกูลเราต้องขายหน้า”

คำพูดของคุณนายป๋อได้ถูกพูดออกไปแล้ว

ซูเฉี่ยนเฉี่ยนกัดริมฝีปากของเธอแล้วพูดว่า "ประธานป๋อ ได้พี่เสียวหลี่ไปส่งฉันที่มหาลัยมันก็ดีมากๆแล้วค่ะ อย่าทำให้คุณนายโกรธเลย"

ซูเฉี่ยนเฉี่ยนโค้งคำนับอย่างสุภาพให้กับคุณนายป๋อ

คุณนายป๋อกลับไม่รู้สึกซาบซึ้งใจกับอะไรแบบนี้เลย

ป๋อซือเหยียนเม้มริมฝีปากแล้วพูดว่า "ผมจะไปส่งเธอเอง"

ซูเฉี่ยนเฉี่ยนพยักหน้า

เมื่อเห็นป๋อซือเหยียนออกไปส่งซูเฉี่ยนเฉี่ยน คุณนายป๋อก็มองไปที่เสิ่นม่าน "ซือเห
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

บทที่เกี่ยวข้อง

บทล่าสุด

DMCA.com Protection Status