LOGINShare
บทที่ 925
Related chapters
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 926
“ครั้งนี้เป็นอุบัติเหตุ ฝีมือของข้าดีมาก เมื่อครู่เป็นเพราะกวางลายจุดตัวนั้นมันตื่นตัวเกินไป”ซวนลู่มองไปทางซูจิ่งสิง แล้วกล่าวอธิบาย“ท่านอ๋อง ขออภัยเจ้าค่ะ ข้าไม่น่าทำให้มันตกใจจนหนีไปเลย รอจนกว่าจะเจอกวางลายจุดตัวอื่นแล้ว ข้าจะยิงให้เจ้าใหม่ดีหรือไม่?”ทันทีที่สิ้นเสียง ก็มีเสียงพรึ่บดังขึ้นจากข้าง ๆต่อมา กวางลายจุดที่กำลังวิ่งหนีก็ล้มลงกับพื้น กู้หว่านเยว่เผยรอยยิ้มสดใส “ข้ายิงโดนแล้ว!”ภาพตรงหน้าทำให้ซวนลู่แทบไม่อยากจะเชื่อ“เป็นไปได้อย่างไร เหตุใดเจ้าถึงยิงธนูเป็น?”แต่ลูกธนูที่ปักอยู่บนตัวของกวางลายจุด เป็นลูกธนูที่ยิงออกมาจากมือของกู้หว่านเยว่จริง ๆ นางยังคงอยู่ในท่าง้างธนูเอาไว้“ท่านพี่ เราไปหยิบกัน”กู้หว่านเยว่ดูสดใสร่าเริง รีบขี่ม้าเข้าไปเก็บเกี่ยวผลงาน ส่วนซูจิ่งสิงก็ไล่ตามนางไปด้วยสีหน้าเอ็นดู“นายหญิง ริมลำธารทางทิศตะวันตกเฉียงเหนือมีสิ่งที่น่าประหลาดใจขอรับ”เสียงของระบบดังขึ้น ดวงตาของกู้หว่านเยว่เป็นประกาย หลังจากเก็บกวางลายจุดตัวนั้นแล้ว ก็รีบวิ่งไปทางทิศตะวันตกเฉียงเหนือทั้งสองคนหายวับไปต่อหน้าต่อตา เมื่อเห็นสามีภรรยาคู่นั้นจากไปไกลแล้ว บนใบหน้าของซวน
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 927
คำพูดนี้ช่างทิ่มแทงใจเสียจริง หางตาของซวนลู่กระตุกอย่างหนัก นางจะพลาดเป็นครั้งที่สองเพราะความลังเลไม่ได้“ข้าตกลง”ซวนลู่คว้ายาลูกกลอนมา หัวใจเต้นโครมคราม ข้าจะร่วมมือกับเจ้า”“หึ ๆ ” คนชุดดำหัวเราะอย่างชั่วร้าย “แบบนี้สิถูกต้องแล้ว”กู้หว่านเยว่เดินตามระบบมาจนถึงริมลำธาร “เจ้าระบบ เจ้าบอกว่าทางนี้มีสิ่งที่น่าประหลาดใจ ขอให้มีสิ่งที่น่าประหลาดใจจริง ๆ นะ!”“นายหญิงดูในลำธารเร็วเข้า”กู้หว่านเยว่ก้มศีรษะลง แล้วเบิกตากว้างด้วยความตกตะลึง “นี่มันคือ?”นางรีบร้อนเดินเข้าไปข้างหน้า จากนั้นก้มลงมองพืชน้ำต้นหนึ่งในลำธาร“นี่มันใช่ปลาหรือไม่?” ซูจิ่งสิงรู้สึกตกตะลึงเล็กน้อย สิ่งนี้มีสีขาวใส เมื่ออยู่ภายใต้แสงอาทิตย์สามารถสะท้อนแสงสีรุ้งออกมาได้“ข้าช่วยเจ้าเอาขึ้นมาเอง” เขาดูออกว่ากู้หว่านเยว่ชอบสิ่งนี้มากไหนเลยจะรู้ว่ากู้หว่านเยว่จะรีบห้ามไว้ “อย่าเอามือไปแตะเด็ดขาด!”นางคว้ามือของซูจิ่งสิง แล้วกล่าวอธิบาย“นี่มิใช่ปลา แต่เป็นสมุนไพรชนิดหนึ่ง มีชื่อเรียกว่าแมงกะพรุนฝันสู่สวรรค์ของเหลวจากสมุนไพรชนิดนี้มีพิษหลอนประสาท หากสัมผัสโดนจะทำให้คนตกอยู่ในภวังค์แห่งความสุข”ของแบบนี้พบเห
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 928
กู้หว่านเยว่รู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย หมีแพนด้ากินเหล็กไม่ค่อยพบเห็นได้ทั่วไป ดูท่าจะมีวาสนากับซูจิ่นเอ๋อร์“เจ้าลองวางหมีแพนด้ากินเหล็กลงบนพื้นก่อน ข้าจะตรวจดูสักหน่อย”ซูจิ่นเอ๋อร์หาใบไม้ใบใหญ่มาวางรอง แล้ววางหมีแพนด้ากินเหล็กไว้บนใบไม้นั้น กู้หว่านเยว่ตรวจดูอาการครู่หนึ่ง พบว่าที่ท้องของหมีแพนด้ากินเหล็กมีแผลใหญ่ อวัยวะภายในเกือบจะทะลักออกมาแล้ว ดูท่าจะรักษายาก“บรู๊วววว”หมีแพนด้ากินเหล็กส่งเสียงร้องเบา ๆ คงจะเจ็บมาก ดวงตาของมันมีน้ำตาคลอ“ช่วยได้หรือไม่?” ซูจิ่นเอ๋อร์เอ่ยถาม หมีแพนด้ากินเหล็กตัวน้อยดูน่าสงสารมาก“ได้” กู้หว่านเยว่พยักหน้า ไม่ได้พูดอะไรมาก หยิบกล่องยาลงมาจากหลังม้า จากนั้นทำความสะอาดแผล เย็บแผล และทายาให้เมื่อพี่สะใภ้บอกว่าได้ ซูจิ่นเอ๋อร์ก็มั่นใจมาก“หมีแพนด้ากินเหล็กตัวน้อย เจ้าต้องเชื่อฟังนะ รอจนกว่าเจ้าจะหายดี ข้าจะพาเจ้ากลับบ้านไปเลี้ยง พี่สะใภ้ต้องรักษาเจ้าได้แน่ ๆ เจ้าอย่าดิ้นนะ”ดูไม่ออกเลยว่า เด็กสาวคนนี้จะปลอบเก่งเช่นนี้ อย่างไรก็ตาม เจ้าหมีแพนด้ากินเหล็กก็เชื่อฟังและไม่ดิ้นแล้วจริง ๆ“พี่สะใภ้ ท่านดูสิ มันฟังข้าพูดรู้เรื่องด้วย” ซูจิ่นเอ๋อร์ตื่น
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 929
กู้หว่านเยว่มักจะรู้สึกว่าซวนลู่ดูแปลกเล็กน้อยไม่ใช่ว่าจงใจหาเรื่องอีกฝ่าย แต่นางได้กลิ่นหอมแปลกๆ บนตัวของซวนลู่เมื่อครู่นางน่าจะไปเจอคนอื่นมาแต่เมื่อนึกถึงความสัมพันธ์ระหว่างนางกับซวนลู่ในตอนนี้ เพื่อหลีกเลี่ยงไม่ให้อีกฝ่ายกล่าวหาว่านางจงใจหาเรื่อง นางจึงเก็บความสงสัยนี้ไว้ก่อน แล้วค่อยหาโอกาสเล่าให้ซูจิ่งสิงฟังอย่างละเอียด“ไปกัน พาพวกเจ้าไปเปิดหูเปิดตาที่กระท่อมยา”ปรมาจารย์แพทย์เดินนำทางไปอย่างมีความสุขไม่นานนัก ทุกคนก็เดินผ่านเส้นทางเล็กๆ มาถึงยอดเนินเขาแห่งหนึ่ง“โอ้โห แปลงสมุนไพรใหญ่มาก!”กู้หว่านเยว่ตกตะลึงจนถึงที่สุด มีลำธารเล็ก ๆ ไหลผ่านใต้เนินเขา สองฝั่งเต็มไปด้วยสมุนไพรนานาชนิดที่พบเห็นได้ทั่วไป ในตอนนี้สมุนไพรหลายชนิดกำลังออกดอก มองจากระยะไกลดูเหมือนทุ่งดอกไม้ “สิ่งเหล่านี้ท่านไม่ได้ปลูกเองใช่หรือไม่?”กู้หว่านเยว่คิดในใจว่าปรมาจารย์แพทย์สร้างหุบเขาราชาโอสถมาได้ไม่นาน จะปลูกสมุนไพรได้มากมายขนาดนี้ได้อย่างไร“มันมีอยู่แล้ว น่าจะเป็นเพราะที่นี่มีบ่อน้ำพุร้อนกระมัง”ปรมาจารย์แพทย์หัวเราะอย่างอารมณ์ดี“ข้าสังเกตการณ์มานานแล้ว พบว่าแปลงสมุนไพรแห่งนี้ไม่มีเจ้าของ
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 930
“กลับไปแล้วข้าจะเอาผลต้นเกล็ดหิมะให้ท่าน”กู้หว่านเยว่ลูบท้อง“เริ่มหิวแล้วสิ”ซูจิ่นเอ๋อร์จัดการกับหมีแพนด้ากินเหล็กเรียบร้อยแล้ว เมื่อได้ยินดังนั้นก็รีบเอ่ยขึ้น“ข้าจะเป็นคนทำอาหารเอง ระหว่างทางข้าเก็บของป่ามาเยอะเลย ยังสามารถต้มน้ำแกงซานเจินได้ด้วย”ปรมาจารย์แพทย์ดึงกู้หว่านเยว่พลางเอ่ยขึ้น “อยากไปดูที่ถ้ำนั่นหรือไม่?”“ได้เลย”กู้หว่านเยว่พยักหน้า เมื่อครู่นางเห็นแปลงสมุนไพรแห่งนี้แล้ว นางรู้สึกอยู่เสมอว่าอาจเคยมีผู้วิเศษอาศัยอยู่ที่นี่ ไม่เช่นนั้นคงจะไม่บังเอิญมีสมุนไพรขึ้นเยอะขนาดนี้บางทีในถ้ำนั่นอาจจะมีของที่ผู้วิเศษทิ้งเอาไว้ก็ได้กู้หว่านเยว่รอไม่ไหวจึงให้ปรมาจารย์แพทย์นำทางไป ส่วนซูจิ่งสิงก็ตามไปด้วย“ข้าไม่ไปแล้ว ข้าจะอยู่ช่วยงานที่นี่ก็แล้วกัน”ซวนลู่เอ่ยขึ้นมากะทันหัน เสียงของนางดึงดูดความสนใจของทุกคนกู้หว่านเยว่รู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย นางไม่คิดจะตามไปด้วยจริง ๆ หรือ?“ข้าทำอาหารเป็นนิดหน่อย”ซวนลู่ดูไม่เป็นธรรมชาติ สายตาหลุกหลิกเล็กน้อย อย่างไรเสียนี่ก็เป็นครั้งแรกที่ทำเรื่องแบบนี้“อีกอย่าง เมื่อครู่ข้าล่าสัตว์จนเหนื่อยแล้ว ไม่อยากเดินไปไหนมาไหน อยู่ช่วย
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 931
สิ่งที่ยืนยันได้ก็คือ ด้านหลังของหินยักษ์นี่ต้องมีบางอย่างอยู่แน่ ๆ ซูจิ่งสิงสำรวจดูครู่หนึ่ง “นี่น่าจะเป็นประตูบานหนึ่ง ต้องใช้กลไกในการเปิด เจ้าหลบไปก่อนลองให้ข้าดูหน่อย”กู้หว่านเยว่ไม่รู้เรื่องกลไกเลย เมื่อได้ยินดังนั้นก็รีบหลบไปด้านข้างอย่างว่าง่ายซูจิ่งสิงสำรวจประตูหินอย่างละเอียด “มีอะไรที่ส่องสว่างได้หรือไม่?”“มี” กู้หว่านเยว่รีบหยิบไฟฉายแรงสูงออกมาจากมิติ“ตรงนี้มีกลไก” ซูจิ่งสิงพบก้อนหินก้อนหนึ่งที่อยู่ด้านหน้าประตูยักษ์ กู้หว่านเยว่ใช้ไฟฉายส่องไป พบว่ามันเป็นสิ่งที่ดูคล้ายกับกระดานหมากรุกนางไม่รู้อะไรเกี่ยวกับสิ่งนี้เลย ไม่รู้ว่าควรจะทำอย่างไรด้วยซ้ำ“ท่านพี่ ท่านแก้ได้หรือไม่?”ซูจิ่งสิงไม่พูดอะไร จ้องมองอยู่ครู่หนึ่ง จากนั้นก็เอามือไปวางบนสามตำแหน่งแล้วบิด“ถ้ามีอันตราย ให้หนีเข้าไปในมิติทันที” เขาเอ่ยเตือนประโยคหนึ่งกู้หว่านเยว่รีบพยักหน้า พร้อมกับตั้งสติอย่างเต็มที่ซูจิ่งสิงจัดการส่วนสุดท้ายเสร็จแล้ว ประตูยักษ์ก็ส่งเสียงดังขึ้น จากนั้นก็เริ่มเคลื่อนไหวทั้งสองคนคอยระมัดระวังอยู่ตลอดเวลา หากมีอาวุธลับพุ่งออกมา กู้หว่านเยว่ก็จะพาซูจิ่งสิงหลบเข้าไปในมิติทั
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 932
กว่าพวกเขาจะออกจากถ้ำแล้วกลับไป อาจจะมืดค่ำแล้วก็ได้กู้หว่านเยว่นึกถึงความกังวลของเขาอย่างรวดเร็ว หยิบจอบเล่มเล็กออกมาอีกเล่ม“ท่านช่วยข้าขุดสมุนไพรขึ้นมาพร้อมกับรากและดิน จำไว้ว่าสมุนไพรแต่ละชนิดให้ขุดแค่ต้นเดียว ห้ามทำให้สมุนไพรเสียหายเด็ดขาด”ซูจิ่งสิงพยักหน้า รับจอบมา จากนั้นก็เริ่มลงมือช่วยเขาทำอย่างรวดเร็ว สองสามีภรรยาขุดสมุนไพรอยู่ประมาณครึ่งชั่วยาม ก็ขุดสมุนไพรเสร็จแล้ว“เรียบร้อย ข้าจะเก็บสมุนไพรพวกนี้เข้าไปในมิติก่อน รอตอนกลางคืนมีเวลา ค่อยเอามันไปปลูกในแปลงสมุนไพรทีละต้น”กู้หว่านเยว่เช็ดเหงื่อที่หน้าผากด้วยความรู้สึกพึงพอใจไม่คิดเลยว่าวันนี้ออกมาล่าสัตว์จะยังมีโชคลาภแบบนี้ ตอนที่ออกจากถ้ำ นางจึงเดินตัวปลิวเลยทีเดียวทันทีที่ทั้งสองคนออกมา ประตูยักษ์นั่นก็ปิดลงอีกครั้ง ปรมาจารย์แพทย์ยังคงรออยู่ที่ปากถ้ำ“นางหนู ในที่สุดพวกเจ้าสองคนก็ออกมาสักที ถ้าไม่ออกมาอีก ข้าคงขึ้นราแล้ว”ปรมาจารย์แพทย์แสดงให้เห็นว่า หากรู้เช่นนี้เอาแผนที่ให้พวกเขาตั้งแต่แรก แล้วให้พวกเขามาเองก็สิ้นเรื่องกู้หว่านเยว่ยิ้ม ปรมาจารย์แพทย์เดาได้ว่านางน่าจะได้ของดีจากในถ้ำ จึงลุกขึ้นยืนพลางกล่าว
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 933
“พี่ซวนลู่ ข้าไม่ได้หมายความเช่นนั้น”ซูจื่อชิงถอนหายใจ แล้วตักน้ำแกงซานเจินของกู้หว่านเยว่ใส่ชามก่อน“ข้าจะยกออกไปชามหนึ่งก่อน ที่เหลือฝากท่านจัดการ”ถึงอย่างไรเขาและซวนลู่ก็เติบโตมาด้วยกัน มีความผูกพันกัน จึงไม่อยากให้เรื่องมันแย่ไปกว่านี้คนที่นางไม่ชอบคือพี่สะใภ้ แค่เอาน้ำแกงซานเจินของพี่สะใภ้ออกไป ก็น่าจะไม่มีเรื่องอะไรแล้ว“อืม”ซวนลู่ดูเหมือนจะเสียใจมาก ไม่อยากจะสนใจเขา ซูจื่อชิงเห็นดังนั้นก็รู้สึกผิดอยู่บ้าง จึงได้แต่เดินออกไปก่อน แล้วยกน้ำแกงมาให้กู้หว่านเยว่“พี่สะใภ้ ซดน้ำแกงขอรับ”เมื่อครู่เพิ่งได้สมุนไพรล้ำค่ามามากมายขนาดนี้ กู้หว่านเยว่จึงอารมณ์ดี รับน้ำแกงมาอย่างมีความสุข แล้วซดไปเล็กน้อยเวลานี้ ซวนลู่ก็ยกน้ำแกงซานเจินชามอื่น ๆ ออกมา แล้วนำมาวางไว้บนโต๊ะอาจเป็นเพราะเพิ่งเคยทำเรื่องแบบนี้เป็นครั้งแรก ทำให้นางดูลนลาน เกือบจะทำน้ำแกงหกใส่พื้นกู้หว่านเยว่หรี่ตาลงเล็กน้อย แล้วสบตากับซูจิ่งสิง“แม่ทัพซวนเชิญนั่งเถิด หากพวกเราจะซดน้ำแกงก็จะเข้าไปตักเอง เจ้าระวังลวกนะ”กู้หว่านเยว่กล่าวด้วยความหวังดี ซวนลู่กลับไม่ค่อยกล้าสบตา“ไม่เป็นไร ข้ามิใช่คุณหนูใหญ่ผู้บอบบ
Latest chapter
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1656
“ข้าไม่รู้ว่าพวกเขาอยากฆ่าพวกเจ้า ก็แค่บังเอิญโดนข้าจับได้เสียก่อน”“พระมเหสี ข้าเอง”เกาเจี้ยนจะกล้าให้กู้หว่านเยว่ลงมือเองได้อย่างไร เขารีบรุดหน้าเข้าไปคว้าเชือกป่านจากมือของนาง แล้วจับคนชุดดำทั้งห้าคนลากไปมัดเอาไว้ด้วยกัน“จริงสิ ใต้ต้นไม้ใหญ่ฝั่งตะวันออกเฉียงใต้ยังมีคนชุดดำที่โดนข้าฟาดสลบอีกหนึ่งคน เจ้าส่งคนไปลากเขามามัดไว้ด้วยกันเถอะ”จะปล่อยให้คนชุดดำมีโอกาสรอดกลับไปรายงานเจ้านายของมันแม้แต่คนเดียวไม่ได้“พระมเหสีโปรดวางใจ ข้าจะไปเดี๋ยวนี้”เกาเจี้ยนรีบพุ่งตัวออกจากค่าย ทันทีที่ออกไป จู่ ๆ หนังตาก็กระตุกมิน่าล่ะกู้หว่านเยว่จึงสัมผัสได้ถึงความไม่ชอบมาพากลทหารลาดตระเวนนอกค่ายแห่งนี้พากันล้มลงไปบนพื้นและหลับไปเสียงกรนของทุกคนดังสนั่น และมีน้ำลายไหลยืดจากมุมปาก ทหารลาดตระเวนปกติที่ไหนจะเป็นเช่นนี้? “รีบลุกขึ้นได้แล้ว นอนอะไรกันนักหนา หลับสบายกันขนาดนี้จนไม่รู้ว่าค่ายของตัวเองถูกทำลายไปแล้ว”เกาเจี้ยนเดินขึ้นหน้า ยกเท้าเตะทหารสองนายตรงหน้า“ท่านแม่ทัพ เกิดอะไรขึ้น?”“ข้าหลับได้อย่างไร?”ทหารสองคนมีสีหน้างัวเงีย รีบคุกเข่าขอความเมตตาจากเกาเจี้ยน“ท่านแม่ทัพได้โปรดไว้
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1655
ตอนนี้เอง กู้หว่านเยว่ปรากฏตัวออกจากที่ลับอย่างว่องไว เล่นงานคนชุดดำสองคนจนล้มลงไป“แย่แล้ว มีกับดัก!”คนชุดดำที่เหลือเห็นกู้หว่านเยว่มีวิชายุทธ์สูง เวลาเพียงชั่วพริบตาก็สามารถล้มสหายสองคนของพวกเขาได้ หันหลังเตรียมหนีโดยไม่ยั้งคิด“คิดหนีตอนนี้ ไม่สายเกินไปหรือ?”กู้หว่านเยว่พุ่งตัวไปที่หน้าประตูกระโจม สาดผงยาพิษใส่พวกเขา“มีพิษ!”ทำให้กู้หว่านเยว่แปลกใจก็คือหัวหน้าคนชุดดำมีท่าทีตอบสนองอย่างว่องไวและกลั้นหายใจได้ทันท่วงที หลบหลีกผงยาพิษของนาง“ดูท่าแล้วพวกเจ้าแต่ละคนล้วนเป็นปรมาจารย์ใช้ยาพิษสินะ”กู้หว่านเยว่หรี่ตาลง หยิบกระบองไฟฟ้าอันหนึ่งออกจากมิติจากนั้นเหินบินขึ้นไป เหวี่ยงกระบองไฟฟ้าใส่ร่างพวกเขาชั่วขณะแตะโดนกระบองไฟฟ้า พวกเขาเพียงรู้สึกชาไปทั่วทั้งสรรพางค์กาย เบื้องหน้ามืดมิด ชักกระตุกระลอกหนึ่งแล้วล้มลงบนพื้นหลังมั่นใจว่าคนชุดดำทั้งห้าหมดสติไปแล้ว กู้หว่านเยว่ถึงเก็บกระบองไฟฟ้า หันหลังเดินไปทางเกาเจี้ยน“แม่ทัพใหญ่เกา! ตื่นๆ รีบตื่นเร็วเข้า”กู้หว่านเยว่ผลักไหล่ของเกาเจี้ยน เห็นเขายังไร้ท่าทีตอบสนอง ดึงแขนเสื้อขึ้น ออกแรงตบหน้าของเขาเกาเจี้ยนกำลังหลับฝันหวาน สั
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1654
กู้หว่านเยว่อ่านความคิดของเขาออก ยื่นมือออกไปหนึ่งข้าง ดึงคางของเขาออก จากนั้นยกขาหนึ่งข้างเหยียบหลังของเขาไว้และกดลงบนพื้น“สงบเสงี่ยมสักหน่อย หาไม่แล้วจะฆ่าเจ้า!”กู้หว่านเยว่พูดเตือนหนึ่งประโยคคนชุดดำอยากพูดอะไร แต่เพราะคางถูกดึงออกแล้ว ไม่สามารถพูดออกมาได้แม้ครึ่งประโยค ทำได้เพียงหันหน้า ใช้สายตาโหดเหี้ยมสบมองกู้หว่านเยว่กู้หว่านเยว่กลับไม่ตามใจเขา เหวี่ยงหมัดใส่เขาแรงๆ ทีหนึ่ง“มองอะไร ไม่เคยเห็นหญิงงามหรือ? รีบก้มหน้าให้ข้าดีๆ”คนชุดดำถูกหมัดนี้ของกู้หว่านเยว่ต่อยจนสันจมูกหัก เลือดพุ่ง เขาก้มหน้าลงไปด้วยความเจ็บปวดผู้หญิงคนนี้โหดเหี้ยมยิ่งนัก“ข้าถามเจ้า ดึกดื่นค่ำมืดพวกเจ้ามาทำอันใดที่ค่ายของต้าฉีข้า? พวกเจ้ามีเป้าหมายอะไร? วางแผนเช่นไร?”เพราะเวลากระชั้นชิด กู้หว่านเยว่กังวลคนหนานเจียงยังมีแผนอื่นอีก ไม่พูดเหลวไหลกับคนชุดดำอีก หยิบยาพูดความจริงออกจากมิติและป้อนคนชุดดำ“พวกเราได้รับคำสั่งจากฮองเฮา ล่วงหน้ามาฆ่าชวีเฟิง”กู้หว่านเยว่ชะงักเล็กน้อย“พวกเจ้ารู้ข่าวว่าชวีเฟิงทรยศพวกเจ้าแล้ว พวกเจ้ารู้ได้เยี่ยงไร?”คิดไม่ถึงเลยว่าหูตาของคนหนานเจียงจะว่องไวถึงเพียงนี้“
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1653
“ข้านึกขึ้นได้ว่าลืมมอบของบางอย่างให้คุณชายอวิ๋น พวกเจ้าช่วยนำของสิ่งนี้กลับไปมอบให้เขาเถอะ”กู้หว่านเยว่หยิบขวดน้ำน้ำแร่ศักดิ์สิทธิ์ออกจากใต้วงแขนหนึ่งในทหารชะงักไป พูดเสนอขึ้นว่า “ขวดเล็กๆ เพียงขวดเดียว ไม่ถึงขั้นต้องให้พวกเราสิบคนกลับไปพร้อมกันหรอกกระมัง หากพวกเรากลับไปทั้งหมด ก็ไม่มีคนปกป้องฮองเฮาแล้ว”“เอาเช่นนี้เถอะ ข้าน้อยจะนำของสิ่งนี้กลับไปให้คุณชายอวิ๋นเอง คนที่เหลืออยู่ติดตามท่านไปข้างหน้า ท่านคิดเห็นเช่นไร?”กู้หว่านเยว่ส่ายหน้า เหตุที่นางให้พวกเขานำน้ำแร่ศักดิ์สิทธิ์กลับไปก็เพราะต้องการสลัดพวกเขาทิ้งและใช้การเทเลพอร์ตหากพวกเขาตามอยู่ข้างหลัง นางจะเทเลพอร์ตได้เยี่ยงไร?“ฟังคำสั่งของข้า พวกเจ้ากลับไปก่อน ข้าไปหาเกาเจี้ยนคนเดียวก็พอ ครั้นถึงที่หมายข้าจะปล่อยพลุสัญญาณให้พวกเจ้า”“พวกเจ้าเห็นพลุสัญญาณแล้วก็รีบพาทุกคนมา”เสียงกู้หว่านเยว่เคร่งขรึมลง ไม่อนุญาตให้ทัดทานเหล่าทหารต่างสบตากัน สุดท้ายพยักหน้าลงและคุกเข่า“น้อมรับคำสั่งฮองเฮา”“พวกเจ้าไปเถอะ”กู้หว่านเยว่โบกมือ สิบคนลุกขึ้นจากพื้นพร้อมกัน พลิกตัวขึ้นม้าและย้อนกลับทางเดินเพื่อไปหาอวิ๋นมู่รอจนกระทั่งเงาร
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1652
เกาเจี้ยนค้อนตาขาวใส่เขาอย่างไม่สบอารมณ์แวบหนึ่ง บัดนี้ชวีเฟิงยังเป็นนักโทษคนหนึ่ง เขาต้องจับตามองเอาไว้ให้ดี ป้องกันไม่ให้เขาหนีไป“พวกเราผู้ชายตัวโตสองคน จะนอนด้วยกันได้เยี่ยงไร?”ชวีเฟิงขมวดคิ้ว ทำเสียจนเกาเจี้ยนพูดไม่ออก“ข้าไม่รังเกียจเจ้า เจ้ายังกล้ารังเกียจข้าอีกนะ ตอนนี้เจ้าเป็นนักโทษ พูดมากถึงเพียงนี้ทำอันใด? เร็วๆ เข้าไป”ชวีเฟิงจนใจ ทำได้เพียงตามเกาเจี้ยนเข้ากระโจมไปพร้อมกัน เขาบีบจมูกของตนแน่น เกือบสำลักตายเพราะกลิ่นเท้าเหม็นของเกาเจี้ยน“รีบนอนเถอะ พรุ่งนี้ยังมีเรื่องอีกมาก”เกาเจี้ยนหยิบถุงแพรออกจากอก นั่นคือลั่วยางเย็บให้เขา เขาวางไว้บนริมฝีปากและจุมพิตลงไปสองที จากนั้นเก็บกลับเข้าวงแขนคล้ายสมบัติล้ำค่าก็มิปาน ทิ้งตัวลงนอนหลับไปชวีเฟิงบีบจมูกของตน จากนั้นนอนหลับไปท่ามกลางความอึดอัดท่ามกลางความมืด คนชุดดำหนึ่งกลุ่มลอบเข้าใกล้ค่ายใหญ่“คำสั่งของฮองเฮา จะต้องฆ่าชวีเฟิงไอ้คนทรยศคนนี้ให้ได้”ขณะเดียวกัน ระหว่างเร่งเดินทางมายังหนานเจียง กู้หว่านเยว่หยุดฝีเท้า มองทางอวิ๋นมู่อย่างกังวลแวบหนึ่ง“เจ้าไม่เป็นไรกระมัง จะหยุดพักผ่อนก่อนสักครู่หรือไม่?”เร่งเดินทางมาหลาย
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1651
“แม่ทัพใหญ่เกา เรื่องคำสัญญาของต้าฉีย่อมไม่อาจบิดพลิ้วได้กระมัง?”มองบ้านเกิดที่เข้าใกล้มากขึ้นเรื่อยๆ ชวีเฟิงเลียริมฝีปาก เอ่ยถามอย่างไม่วางใจ“รีบร้อนอะไร หรือว่าราชสำนักยังจะหลอกเจ้าอีกกระนั้น? วางใจได้ ตราบใดเจ้าช่วยต้าฉีกำราบหนานเจียง ถึงตอนนั้นเผ่าของเจ้าย่อมได้รับการปฏิบัติอย่างดีเป็นพิเศษ”ภายในก้นบึ้งสายตาของเกาเจี้ยนเผยแววอึ้งงันเมื่อสิบวันก่อนคนถูกกักบริเวณที่เจดีย์หนิงกู่อย่างชวีเฟิงได้ยินว่าต้าฉีและหนานเจียงแตกหักกัน โวยวายจะขอเข้าพบซูจิ่งสิงให้ได้องครักษ์จันทราเอือมระอา จึงพาเขาออกจากเจดีย์หนิงกู่มายังเมืองหลวงชั่วขณะชวีเฟิงได้พบซูจิ่งสิงและกู้หว่านเยว่ ก็เผยท่าทีออกมาอย่างชัดเจนว่ายอมออกแรงเพื่อต้าฉี ขอเพียงต้าฉีปล่อยเขา ไม่ขังเขาไว้ที่เจดีย์หนิงกู่อีกคนผู้นี้ฉลาดมีไหวพริบยิ่งนัก ยังเสนออีกว่าหากเสร็จเรื่องแล้ว เขาอยากเป็นหัวหน้าตระกูลชวี เช่นนี้แล้ว ก็ไม่มีใครกล้าว่าเขาเรื่องสวามิภักดิ์ตาฉีอีกแม้ว่าพวกเขามีความมั่นใจว่าจะชนะ สามารถเอาชนะหนานเจียงได้ แต่มีคนนำทาง สามารถลดการบาดเจ็บล้มตายของทหารได้ ก็เป็นเรื่องดีเรื่องหนึ่งดังนั้นหลังซูจิ่งสิงและกู้หว่านเยว
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1650
บัดนี้เห็นอยู่ว่าหนานเจียงของเราแข็งแกร่งขึ้นทุกวัน เหตุใดยังต้องทนต่อไปอีกเล่า?”ฮองเฮามีความทะเยอทะยานอย่างยิ่ง นับตั้งแต่ขึ้นสู่ตำแหน่งก็มุ่งมั่นบริหารจัดการบ้านเมือง จัดตั้งกองกำลังลับขึ้นมาหนึ่งหน่วยโดยเฉพาะ เพื่อเพาะเลี้ยงแมลงพิษและหนอนกู่อย่างลับ ๆ ความคิดของนางแตกต่างจากผู้นำคนก่อน ๆ ที่หลีกเร้นจากโลกภายนอก นางอยากจะได้ดินแดนและความมั่งคั่งของต้าฉีมิฉะนั้น เพียงแค่เพราะเฟิ่งหมิงกวง เป็นไปไม่ได้ที่ฮองเฮาหนานเจียงจะทรงยินยอมให้ส่งกองทัพไปยังต้าฉี“ความคิดของฮองเฮาพวกกระหม่อมย่อมทราบดี เพียงแต่ซูจิ่งสิงผู้นี้ เดิมเป็นแม่ทัพไร้พ่าย กองกำลังใต้บังคับบัญชาก็มีพลังรบเหนือชั้น ได้ยินมาว่าพวกเขามีดินปืนใช้ด้วย หากต้องรบกันจริง ๆ พวกกระหม่อมเกรงว่าจะมิใช่คู่ต่อสู้ของพวกเขาพ่ะย่ะค่ะ”เหล่าผู้อาวุโสต่างมีสีหน้าวิตกกังวล“ก่อนหน้านี้ พวกเราได้ส่งกองกำลังไปหยั่งเชิงแล้ว ผลปรากฏว่าไม่เพียงแต่กองกำลังนั้นจะถูกทำลายสิ้นทั้งกองทัพ แต่ยังต้องสูญเสียทั้งองค์หญิงใหญ่และคุณชายชวีเฟิงไปด้วยเห็นได้ว่าซูจิ่งสิงนั้นมีกำลังและความสามารถจริง ๆ พวกเราต้องป้องกันไว้พ่ะย่ะค่ะ”ฮองเฮาแค่นเสียงเย็น
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1649
กู้หว่านเยว่พินิจมองบุตรชายอยู่ครู่หนึ่ง จากนั้นพยักหน้า “ข้าว่าเข้าท่า ให้ราชครูโจวมาสอนขั้นพื้นฐานให้เขา สอนเขาอ่านหนังสือ”อ่านหนังสือ?เสี่ยวจ้านจ้านทำหน้ายู่ จมูกและตาย่นเข้าหากันแล้วอยู่ดี ๆ เหตุใดจึงพูดเรื่องเรียนหนังสือขึ้นมา?เขาไม่อยากเรียนหนังสือ เขายังเป็นแค่เจ้าเด็กตัวน้อยอยู่เลย“มะ ไม่เรียน...”เสี่ยวจ้านจ้านโบกมือเล็ก ๆ เป็นเชิงปฏิเสธกู้หว่านเยว่กล่าวด้วยรอยยิ้ม “จ้านจ้านเด็กดี ให้ราชครูโจวสอนเจ้าอ่านหนังสือนะ เขาเป็นถึงอาจารย์ของเสด็จปู่เชียวนะ ความรู้มากมายนัก”“มะ ไม่เรียน...ข้าจะกลับบ้าน!”เสี่ยวจ้านจ้านดิ้นขาไปมา คราวนี้แม้แต่ท่านแม่ก็ไม่ต้องการให้อุ้มแล้วเขาได้รับความกระทบกระเทือนทางจิตใจเหตุใดคนเราต้องเรียนหนังสือกันนะ?ซูจิ่งสิงคว้าตัวบุตรชายมา สีหน้าเคร่งขรึม “อย่างไรก็ต้องเรียนหนังสือ ถึงเวลานั้น พ่อจะหาสหายร่วมศึกษามาให้เจ้าสักสองสามคน ให้มาเรียนหนังสือกับเจ้า”“อ๊ะ!”เสี่ยวจ้านจ้านหน้าเจื่อน สลดลงอย่างสิ้นเชิงเหตุใดเขาต้องปรากฏตัวด้วย เขาอยากจะหายตัวไปเหลือเกิน“ท่านพี่ ท่านคิดจะหาเด็กคนไหนมาเป็นสหายร่วมศึกษาให้ลูกเราบ้าง?” สองสามีภรรยาล
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1648
“เข้าใจแล้ว”กู้หว่านเยว่พยักหน้า“ตามต่อไปเถอะ หากมีความเคลื่อนไหวใด ๆ ค่อยกลับมารายงาน”“พ่ะย่ะค่ะ”องครักษ์จันทราออกไปแล้ว“น้องหญิง เจ้าสงสัยว่าฐานะของหญิงสาวผู้นี้ไม่ธรรมดาหรือ?”“ถูกต้อง ท่านยังจำตอนที่เราพบหญิงสาวผู้นี้ที่โรงเตี๊ยมได้หรือไม่ ตอนนั้นข้าเหลือบไปเห็นใบหน้าของนาง ดูไม่ค่อยเหมือนชาวต้าฉีเท่าไรนัก ยิ่งไปกว่านั้น ในสายตาของนางยังแฝงไปด้วยความสูงศักดิ์อยู่บ้าง ยิ่งดูไม่เหมือนสามัญชนทั่วไป”กู้หว่านเยว่สงสัยว่าหญิงสาวผู้นั้นมาจากต่างแคว้นทว่า นางสังเกตดูอย่างละเอียดแล้ว หญิงสาวผู้นั้นไม่มีวรยุทธ์“ท่านพี่ ความคิดของข้าคืออย่าเพิ่งจับนางกลับมา ให้คนคอยจับตาดูนางอย่างลับ ๆ หากมีความเคลื่อนไหวใด ๆ ค่อยจับนางกลับมาก็ยังไม่สาย ไม่แน่ว่าอาจสามารถล่อศัตรูออกมาด้วยก็ได้”ซูจิ่งสิงครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง“ตกลง เอาตามที่เจ้าว่า”ความคิดของเขาเหมือนกับกู้หว่านเยว่หากสตรีผู้นี้ไม่ใช่ชาวต้าฉี เช่นนั้นก็มีความเป็นไปได้สูงว่าจะเป็นไส้ศึกที่แคว้นอื่นส่งมาเก็บตัวนางไว้ ไม่แน่ว่าอาจจะล่อให้ไส้ศึกคนอื่นปรากฏตัวออกมาได้ระหว่างที่ทั้งสองคนคุยกัน อาหารมื้อหนึ่งก็ทานหมดพอดีก
