LOGINShare
บทที่ 627
Related chapters
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 628
แต่ก่อนจะถึงครานั้น พวกเขาต้องจัดการฟู่เยียนหรานก่อน“ทำให้นางมีความสุขสักหน่อย”ฟู่เยียนหรานมีความคิดเจ้าเล่ห์ ก่อกรรมทำชั่วไว้มากมาย ผลลัพธ์ของการไว้ชีวิตนางแทบจะสร้างความเดือดร้อนให้ไม่น้อยครั้งนี้กู้หว่านเยว่ไม่ใจอ่อนอีกแน่นอน“พวกเจ้ากล้าฆ่าข้าหรือ? ท่านพ่อของข้าคือหนานหยางอ๋อง หากท่านพ่อทรงทราบ เขาไม่มีวันให้อภัยเจ้าแน่！”ฟู่เยียนหรานคิดว่ากู้หว่านเยว่ไม่กล้าฆ่านางอย่างแน่นอน เพราะนางรู้ว่าหลังจากที่หนานหยางอ๋องหนีออกมาจากลั่วอันได้ ก็เข้ามาช่วยดูแลเจดีย์หนิงกู่อยู่ภายใต้การบัญชาของกู้หว่านเยว่เพียงแต่น่าเสียดายที่ฟู่เยียนหรานประเมินความเด็ดขาดของกู้หว่านเยว่ต่ำเกินไป ส่วนกู้หว่านเย่วไม่ใช่คนบ้าจี้จากการตัดสินของผู้อื่น “หนานหยางอ๋องมีบุตรีแบบนี้ ไม่สู้ไม่มีดีกว่า”กู้หว่านเยว่ขี้เกียจจะลงมือเอง จึงสั่งให้องครักษ์จันทราสร้างความสุขให้นาง“กู้หว่านเยว่ หากเจ้ากล้าฆ่าข้า ท่านพ่อไม่มีวันปล่อยเจ้าไปแน่ อ๊าก.....นังแพศยา นังแพศยาอย่างเจ้าทำไมถึงมีแต่คนปกป้องเจ้า ทำไมทุกสิ่งทุกอย่างในโลกใบนี้ต้องตกเป็นของเจ้า....”เสียงนั้นค่อย ๆ เบาลง กระทั่งหายไปในที่สุด กู้หว่านเยว่หยิบ
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 629
“เจ้าอยากให้สามีของเจ้ามาเข้าฝันสินะ” หวงเหล่ายิ้มเยาะอย่างอดไม่ได้ “เกรงว่าเขาจะไม่อยากพบเจ้านะสิ”“ท่านพูดเหลว!” เทียนอวี๋พรวดลุกขึ้นอย่างไม่อยากเชื่อ จากนั้นก็โต้เถียงอย่างสุดกำลัง “สามีของข้าไม่มีทางไม่คิดถึงข้า!”สามีผู้ล่วงลับของนางคือคนที่นางรักที่สุดในโลก เมื่อครั้นยังมีชีวิตอยู่ เขาดูแลนางอย่างดี“หากไม่ใช่เพราะคนชั่วช้าสามานย์เหล่านั้น สามีและข้าบัดนี้คงได้รักกันอย่างมีความสุขไปแล้ว” นัยน์ตาของเทียนอวี๋แฝงไปด้วยความโหยหา บุรุษที่นางรักเพียงนี้ จะปฏิเสธที่จะได้เจอนางในห้วงความฝันได้อย่างไร?หวงเหล่าไม่เคยเอ่ยในสิ่งที่เขาควบคุมไม่ได้ หากพูดแล้ว ก็แสดงว่าเรื่องนั้นต้องมีการพิสูจน์แล้ว“เจ้าอยากให้สามีมาเข้าฝัน เช่นนั้นข้าถามเจ้าหน่อย ที่เจ้าตามแก้แค้นให้สามีของเจ้ามาหลายปี สามีของเจ้าเคยเข้าฝันเจ้าสักครั้งหรือไม่?”เทียนอวี๋ตัวแข็งทื่อไปชั่วขณะ ก็ไม่เคย นางถึงได้มาขความช่วยเหลือหวงเหล่าอย่างไรเล่า“มือของเจ้าเปื้อนเลือด ก่อกรรมทำชั่วนับไม่ถ้วน เจ้าและสามีของเจ้าต้องได้รับผลกรรม เกรงว่าคงจะทุกข์ทรมานอยู่ในยมโลก”“ท่านพูดเหลวไหล!” เทียนอวี๋ส่ายหน้า แต่สีหน้ากลับเป็นกังวล
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 630
“หวงเหล่า ท่านอยู่ข้างในหรือไม่?”ไม่รอให้อีกฝ่ายตอบนางก็ยกเท้าถีบประตูอย่างแรง ผลปรากฏว่าทันทีที่เข้าไป นางได้เจอเข้ากับเงาในชุดคลุมยาวสีขาวกำลังพุ่งตัวออกไปทางหน้าต่างพอดี และหายตัวไปในความมืดกู้หว่านเยว่และซูจิ่งสิงหน้าถอดสีลง เวลานี้สองสามีภรรยามั่นใจแล้วว่าเงาในชุดขาวนั้นคือสตรีลึกลับที่พวกเขาเคยปะทะกันเมื่อครั้งอยู่ในเขตซีเป่ยวิชาตัวเบาของอีกฝ่ายนั้นคุ้นมาก พวกเขามองออกตั้งแต่แวบแรกเพียงแต่คาดไม่ถึงว่าสตรีลึกลับผู้นี้จะระแวดระวังตัว ในขณะเดียวกับที่พวกเขาเข้ามาในห้อง นางก็ไหวตัวหนีไปอย่างรวดเร็ว“ข้าจะตามสตรีผู้นั้นไป เจ้าอยู่ดูหวงเหล่าละกัน”ซูจิ่งสิงเปิดหน้าต่างและไล่ตามไป กู้หว่านเยว่เดินมาตรงหน้าของหวงเหล่า เห็นเลือดสดไหลออกมาจากคอของเขา ก็รู้ทันทีว่าเขาเพิ่งถูกบีบบังคับ นางจึงรีบปรี่เข้าไปถามเขา“หวงเหล่าท่านไม่เป็นไรใช่หรือไม่? นอกจากบาดแผลตรงคอแล้ว สตรีผู้นั้นทำอะไรท่านอีกหรือไม่?”ไม่แปลกใจที่กู้หว่านเยว่จะถามเช่นนี้ เพราะฝีมือของสตรีลึกลับผู้นั้นไม่ธรรมดา ทั้งยังมีวิชาหุ่นเชิดและวิชากู่ ยากจะรับมือได้อาจารย์หวงเหล่าคือผู้อาวุโสที่นางให้ความเคารพมาก ก่อนหน้
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 631
ปรมาจารย์แพทย์เหลือบมองกู้หว่านเยว่ด้วยความไม่พอใจ “เจ้าเด็กบ้า เจ้าอย่าคิดมากเกินไป พวกข้าทั้งสองบริสุทธิ์ใจต่อกัน”ปรมาจารย์แพทย์จมอยู่ในห้วงความทรงจำ ครั้งนั้นเมื่อยังเยาว์วัย ทั้งสองมีรสนิยมตรงกัน และยังตกหลุมรักหญิงสาวคนเดียวกันอีกด้วยทว่าสุดท้ายแล้ว พวกเขาทั้งสองคนก็ไม่ได้ครองคู่กับหญิงสาวผู้นั้น นางแต่งงานกับชายอื่นและให้กำเนิดบุตรสาวหนึ่งคน หลังจากที่สามีภรรยาถูกศัตรูฆ่าตาย บุตรสาวก็ถูกฝากฝังให้พวกเขาทั้งสองเลี้ยงดู“เด็กคนนั้นก็คือเทียนอวี๋ อ้อ และก็คือหญิงสาวลึกลับที่เจ้าพูดถึงนั่นแหละ ชื่อเทียนอวี๋นี้ข้าเป็นคนตั้งให้เอง”ปรมาจารย์แพทย์ทำเสียงจิ๊จ๊ะ สมัยนั้นเขายังรักสนุก ไม่ได้ใส่ใจเด็กคนนี้มากนัก ปล่อยให้หวงเหล่าเป็นคนเลี้ยงดูเสียส่วนใหญ่เมื่อได้ยินดังนั้น กู้หว่านเยว่ก็เข้าใจในทันที “กล่าวคือ แท้จริงแล้วพวกท่านทั้งสองเป็นพ่อบุญธรรมของหญิงสาวลึกลับคนนั้นหรือ?”เมื่อเห็นทั้งสองคนพยักหน้า นางก็ยิ่งงุนงงเข้าไปใหญ่ “ถ้าเช่นนั้น เทียนอวี๋ก็น่าจะเคารพท่านทั้งสองมากสิ เพราะอย่างไรเสียก็มีบุญคุณเลี้ยงดูมา”แต่เมื่อครู่ตอนที่นางบุกเข้ามา เห็นได้ชัดว่าเทียนอวี๋เอาดาบจ่อที่คอข
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 632
“รักกันอย่างลึกซึ้งใช้บรรยายถึงสามีภรรยา แต่เท่าที่ข้ารู้ หนานหลีอ๋องไม่เคยแต่งภรรยาหรือมีอนุภรรยา”เรื่องนี้ นางสอบถามกงซุนหงเป็นการเฉพาะในครอบครัวของหนานหลีอ๋อง นอกจากน้องสาวคนหนึ่งแล้ว ก็ไม่มีสตรีอื่นใดอีก ยิ่งไม่ต้องพูดถึงภรรยาหรืออนุภรรยาได้ยินมาว่า แม้แต่คนรับใช้ใกล้ชิดเขาก็ล้วนเป็นผู้ชายทั้งหมด“เจ้าจะไปเข้าใจอะไร ข้าคือภรรยาของท่านอ๋อง” บนใบหน้าของเทียนอวี๋แสดงความเขินอายออกมา“คืนนั้น ข้าและท่านอ๋องมีความสัมพันธ์ฉันสามีภรรยากันแล้ว”พวกเขาแค่ยังไม่ทันได้ทำพิธีกราบไหว้ฟ้าดินก็เท่านั้น หากท่านอ๋องไม่ตาย ต้องรับผิดชอบนางอย่างแน่นอน ตอนนี้พวกเขาคงเป็นสามีภรรยาที่รักใคร่กลมเกลียวกัน“ฮ่า ๆ ๆ ” ปรมาจารย์แพทย์อดไม่ได้ที่จะหัวเราะออกมา “ความสัมพันธ์ฉันสามีภรรยา เจ้าหมายถึงเจ้าขโมยยาปลุกกำหนัดของข้าไปงั้นหรือ?”บ้าจริง วางยา?กู้หว่านเยว่และซูจิ่งสิงสบตากัน ทั้งสองคนสามีภรรยารู้สึกได้ว่าตอนนี้กำลังจะได้รู้ความลับอันน่าตกใจแล้วอืม ไม่รีบร้อน ค่อย ๆ ฟังไป“ไม่ ข้าไม่ได้...” เทียนอวี๋ยังปากแข็ง “ต่อให้ไม่มียาปลุกกำหนัด ท่านอ๋องก็จะ...”เพียงแต่เสียงกลับค่อย ๆ เบาลง หวงเหล่า
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 633
คำพูดนี้หมายความว่าอย่างไร ทุกคนยิ่งฟังก็ยิ่งไม่เข้าใจก็พบว่าปรมาจารย์แพทย์กำลังมองเทียนอวี๋ด้วยสายตาที่แฝงไปด้วยความหมาย ส่วนเทียนอวี๋ก็รู้สึกหวาดหวั่นเป็นระยะ ๆ กู้หว่านเยว่นึกขึ้นมาได้ทันทีว่ากงซุนหงเคยบอกว่า เดิมทีฮ่องเต้ไม่รู้จักหนานหลีม่านมีคนนำภาพวาดของหนานหลีม่านไปให้ฮ่องเต้ ทำให้ฮ่องเต้ตกหลุมรักตั้งแต่แรกเห็น“ภาพวาดของหนานหลีม่าน เจ้าเป็นคนเอาไปให้ฮ่องเต้หรือ?!”กู้หว่านเยว่เกิดความคิดขึ้นมา จ้องมองไปยังเทียนอวี๋ เทียนอวี๋สายตาหลุกหลิก ยิ่งเป็นการยืนยันความคิดนี้ดูเหมือนว่านางจะเดาไม่ผิด ภาพวาดนั้นเป็นฝีมือของเทียนอวี๋จริง ๆ ที่นำไปมอบให้ฮ่องเต้“เพื่อที่จะแยกหนานหลีอ๋องและหนานหลีม่านผลสุดท้าย กลับทำให้คนที่เจ้ารักต้องตาย”เวลานี้ กู้หว่านเยว่ได้รู้ความจริงทั้งหมดของเรื่องราวแล้ว “ความอวดฉลาดของเจ้า เป็นต้นเหตุของโศกนาฏกรรมทั้งหมด”“ไม่ ไม่ ไม่ใช่! ข้าแค่อยากให้หนานหลีม่านไปจากท่านอ๋อง เมื่อเป็นเช่นนี้ ในสายตาของท่านอ๋องก็จะไม่มองเห็นนางเพียงคนเดียว” เทียนอวี๋ส่ายหน้าสีหน้าของนางราวกับว่าคนทั้งโลกไม่เข้าใจนาง “ข้าไม่ได้อยากทำร้ายใคร แค่อยากได้รับความรักจากท่า
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 634
“ไม่ ไม่!”เทียนอวี๋ตัวสั่น ทันใดนั้นก็กระอักเลือดสีดำออกมา“ไม่ ข้าไม่ได้...”ใบหน้าของนางเต็มไปด้วยความสิ้นหวัง ตั้งแต่วินาทีที่นำภาพวาดนั้นออกมา นางก็ไม่มีทางถอยกลับแล้ว หลังจากที่หนานหลีอ๋องเสียชีวิต สิ่งที่นางทำมาตลอดหลายปีนี้ ก็แค่หลอกตัวเองเท่านั้น จนถึงตอนนี้ นางก็เป็นเพียงหญิงสาวที่รักเขาข้างเดียวเท่านั้นหวงเหล่าหันไปมองกู้หว่านเยว่ “แม่นางกู้ ข้าขอร้องเจ้าสักเรื่องได้หรือไม่”กู้หว่านเยว่เหลือบมองเทียนอวี๋ พอจะเดาได้ว่าเขาต้องการขออะไร“ชีวิตของเทียนอวี๋ เหลือน้อยเต็มทีแล้ว”นางเลี้ยงหนอนกู่ ฝึกฝนคาถาหุ่นเชิด สิ่งเหล่านี้ล้วนมีผลสะท้อนกลับ“ข้าเลี้ยงดูนางมา อยากพานางกลับไปที่เขาไท่ไป๋”หวงเหล่าเคยสัญญากับแม่ของนางว่า จะเลี้ยงดูเทียนอวี๋เป็นอย่างดีคงเป็นเพราะนางเหมือนมารดาของนางมากเกินไป ทั้งสองล้วนเป็นคนที่มีนิสัยคลั่งไคล้ผู้ชายกู้หว่านเยว่เหลือบมองเทียนอวี๋แวบหนึ่ง ในเมื่อเรื่องกาฬโรคไม่ใช่ฝีมือของเทียนอวี๋ และเทียนอวี๋ก็ใกล้เสียชีวิตแล้ว เช่นนั้นนางก็ไม่จำเป็นต้องฆ่าให้สิ้นซากมิสู้ทำตามสถานการณ์ สร้างไมตรีกับหวงเหล่าดีกว่า“ตกลง ข้ารับปากท่าน”หากไม่ให้หวง
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 635
หร่านถิงตัวสั่นทันที “มีอะไรก็ค่อย ๆ พูด คุยกันดี ๆ ปีนี้ข้าเพิ่งอายุยี่สิบ ยังไม่ได้แต่งภรรยา ไม่อยากตายก่อนวัยอันควร”“ไม่อยากตายก่อนวัยอันควร แต่ก็ทำตัวน่าตายก่อนวัยอันควร?”“...จำเป็นต้องทำเพื่อความอยู่รอด ท่านแม่ที่ป่วย ท่านพ่อติดการพนัน แล้วยังมีน้องชายที่กำลังเรียนหนังสือ”“หยุด!” กู้หว่านเยว่โยนพิณไปตรงหน้าเขา“เล่นให้ข้าฟังสักเพลง”หร่านถิงหยิบพิณขึ้นมาอย่างว่าง่าย การเล่นพิณเป็นงานถนัดของเขา เสียงพิณที่ไพเราะอ่อนหวานดังขึ้นมาอย่างไหลลื่นจากปลายนิ้วของเขากู้หว่านเยว่ตั้งใจฟัง พบว่าเหมือนกับคืนนั้น เสียงพิณของหร่านถิงมีเสน่ห์ดึงดูดใจเล็กน้อยแต่ก็ไม่ได้วิเศษขนาดนั้น เพราะตอนนี้เป็นเวลากลางวันนางยกมือขึ้น “เจ้าชื่ออะไร?”“หร่านถิงขอรับ” เมื่อเห็นกู้หว่านเยว่ขมวดคิ้ว หร่านถิงรีบเอ่ยขึ้น “ข้าน้อยชื่อหร่านถิงจริง ๆ แต่ไม่ใช่พ่อค้าจากทางใต้ ข้าน้อยเป็นนักดนตรีที่หอคณิกา”กู้หว่านเยว่พยักหน้า ในเมื่ออีกฝ่ายพูดความจริง นางก็จะไม่ทำให้ลำบากใจ“เถาเอ๋อร์ให้เจ้ามาทำอะไร”“ยั่วยวนท่าน” หร่านถิงส่งสายตาเจ้าชู้ “แต่พอได้เห็นท่านแวบแรก ข้าก็ตกหลุมรักท่านอย่างหมดหัวใจ”“พูดภาษา
Latest chapter
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1440
กู้หว่านเยว่ตั้งใจฟังทั้งสองคนไม่ได้พบกันนาน เมื่อพูดคุยกันจบ ก็อดใจไม่ไหวอีกต่อไป โอบกอดกันและกันซูจิ่งสิงประคองใบหน้าของกู้หว่านเยว่ขึ้นมาจุมพิตความรู้สึกที่แปลกใหม่แต่ก็คุ้นเคยนั้น ทำให้นางตัวสั่นเล็กน้อยนางไม่อาจปฏิเสธได้ โอบเอวของบุรุษตอบจุมพิตอย่างลึกซึ้งยิ่งขึ้น“น้องหญิง คิดถึงเจ้าเหลือเกิน”เขาจุมพิตที่ริมฝีปากของนาง พัวพันอยู่ที่ข้างหูของนาง ทำให้นางรู้สึกอ่อนระทวยไปทั้งตัวทั้งสองคนโอบกอดกันและกัน และค่อย ๆ เกิดความรู้สึกเคลิบเคลิ้ม“เราออกไปกันให้หมดเถอะ”ชิงเหลียนยิ้มอย่างรู้ใจ ดึงหงเจาปิดประตูเรือนแล้วเดินออกไปบังเอิญพบกับฉู่เฟิงที่เดินมาพอดี“ชิงเหลียนไม่เจอกันนานเลยนะ ช่วงนี้เจ้าดูผิวคล้ำขึ้นแล้ว”ทันทีที่เปิดปากพูด ก็ทำให้ชิงเหลียนลงมือทุบตี“ปากสุนัขพูดจาดี ๆ ไม่ได้ ไม่รู้จักทักทายก็ไม่ต้องทัก”“โอ๊ย เจ็บ ๆ อย่าตี”ฉู่เฟิงกุมศีรษะร้องขอความเมตตา“แม่นาง ข้ามีธุระจะเข้าไปหาท่านอ๋อง โปรดปล่อยข้าไปเถิด”ชิงเหลียนหยุดมือ แค่นเสียงหัวเราะ“ตอนนี้ท่านอ๋องกับพระชายากำลังยุ่งอยู่ แนะนำให้เจ้ารออีกครึ่งชั่วยามค่อยเข้าไป”“ยุ่งอยู่หรือ?”อ้อ แม้ว่าฉู่
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1439
เฉิงทั่วมองไปยังลูกธนูที่อยู่บนไหล่“กำลังรบของเมืองเหยาไม่อาจดูแคลนได้”เขากัดฟัน ดึงลูกธนูที่อยู่บนไหล่ออกมา ถือไว้ในมือแล้วพิจารณา“ลูกธนูนี้ ไม่เหมือนกับของในกองทัพเรา”ระยะยิง กลับไกลกว่าของคนทูเจวี๋ยเสียอีก“รีบห้ามเลือดให้ท่านแม่ทัพเร็วเข้า”รองแม่ทัพหันกลับไปหาหมอทหาร แต่กลับพบว่าหมอทหารถูกจับเป็นเชลยแล้ว พี่น้องที่หลบหนีออกมาได้เหลืออยู่ไม่มากเขาจึงทำได้เพียงลงมือด้วยตนเอง ทำแผลให้กับเฉิงทั่ว“เราสู้พวกเขาไม่ได้ ยอมจำนนเถอะ”เฉิงทั่วกล่าวด้วยน้ำเสียงหนักแน่น เขาเป็นแม่ทัพเก่า ย่อมรู้ดีว่า เวลานี้หากต่อต้านไป ก็เป็นเพียงการดิ้นรนก่อนตายเท่านั้นยอมจำนนไม่ได้น่าอับอายพาชาวเมืองซุ่ยโจวไปสู่ความตาย นั่นถึงจะเรียกว่าน่าอับอาย“ท่านแม่ทัพ เราจะยอมจำนนจริง ๆ หรือ?”“จริง!”เฉิงทั่วพยักหน้าอย่างแรงสามวันต่อมา หนังสือยอมจำนนถูกส่งมาถึงกู้หว่านเยว่ผู้ที่มาส่งหนังสือยอมจำนนเป็นหญิงสาวคนหนึ่ง สวมชุดเกราะ ท่าทางองอาจผึ่งผายอย่างยิ่ง“เจ้าคือเฉิงเหลียน?”กู้หว่านเยว่พลิกหนังสือยอมจำนนที่อยู่ในมือเฉิงทั่วมีลูกชายหนึ่งคน ลูกสาวหนึ่งคน ลูกชายเฉิงซินยังอยู่ในมือของนาง“
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1438
บังเอิญว่าช่วงนี้เฉิงทั่วยุ่งอยู่กับการเตรียมบุกโจมตีเมืองเหยา จึงไม่มีเวลามาสนใจเฉิงซินเขาจะไปรู้ได้อย่างไรว่า บุตรชายแอบหนีออกไปนานแล้วเฉิงทั่วยึดหลักการที่ว่ายิ่งเร็วก็ยิ่งดี จึงนำทหารไปโจมตีเมืองเหยาอย่างรวดเร็วเดิมทีเขาคิดว่า เมืองเหยาในตอนนี้น่าจะเหลือเพียงกลุ่มทหารชรา อ่อนแอ และทหารที่บาดเจ็บเขาไม่ต้องเปลืองแรง ก็สามารถยึดเมืองเหยาได้อย่างง่ายดายทว่าเมื่อบุกโจมตี เฉิงทั่วก็ตกตะลึงสิ่งที่ยิงลงมาจากบนกำแพงเมืองกลับไม่ใช่ธนู แต่เป็นปืนใหญ่ปืนใหญ่มีอานุภาพรุนแรง รัศมีทำลายล้างกว้างถึงสามสิบเมตรเมื่อปืนใหญ่หนึ่งลูกตกลงพื้น ทหารหลายสิบนายก็ถูกระเบิดกระเด็นขึ้นฟ้ายังไม่หมดแค่นี้เมืองเหยานี้ดูเหมือนจะรู้กระบวนทัพของพวกเขาล่วงหน้าแล้ว กดดันพวกเขาอย่างหนักหน่วง ตั้งแต่ข้างหน้าไปจนถึงข้างหลัง ไม่เหลือช่องว่างให้ตอบโต้แม้แต่น้อยแทบจะเป็นการบดขยี้ฝ่ายเดียวจริง ๆ “ถอยทัพ รีบถอยทัพ”เฉิงทั่วรู้ดีว่าการรบครั้งนี้ไม่สามารถเอาชนะพวกเขาได้ จึงรีบสั่งให้คนวิ่งหนีทว่ากู้หว่านเยว่เตรียมการไว้พร้อมแล้ว จะปล่อยให้พวกเขาหนีไปได้อย่างไร?นางสั่งให้คนขุดคูยาวตามเส้นทางหลบหนีของ
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1437
มู่หรงฉางเล่อหันหลังกลับไป แล้วเตะคนที่อยู่ด้านหลังออกมา“โอ๊ย”บุรุษผู้นั้นล้มลงกับพื้น ร้องออกมาด้วยความเจ็บปวด“คุณหนูโปรดไว้ชีวิตด้วย คุณหนูปล่อยข้าไปเถิด”กู้หว่านเยว่เห็นเขาถูกรังแกจนน่าสงสาร อีกทั้งยังเป็นใบหน้าที่ไม่คุ้นเคย จึงอดไม่ได้ที่จะเอ่ยถาม“คนผู้นี้คือ?”“พี่สะใภ้ เขาคือบุตรชายสุดที่รักของเฉิงทั่ว แม่ทัพผู้รักษาการเมืองซุ่ยโจว”มู่หรงฉางเล่อแสดงสีหน้าภาคภูมิใจ กู้หว่านเยว่กลับคาดไม่ถึงเลยว่า เด็กสาวคนนี้จะเก่งกาจขนาดนี้ ถึงกับจับบุตรชายของเฉิงทั่วมาได้“จริงหรือ?”“แน่นอนว่าจริง” มู่หรงฉางเล่อถูจมูก “พี่สะใภ้ ท่านอย่าได้ดูถูกข้า ข้ารู้จักเขา เขาชื่อเฉิงซิน”“เขาเป็นบุตรชายของเฉิงทั่วหรือ เหตุใดดูแล้ว ไม่เหมือนบุตรชายของแม่ทัพเลยสักนิด”ขี้ขลาดตาขาวเช่นนี้ กลับเหมือนพวกไร้ประโยชน์เสียมากกว่า“นี่มีสาเหตุ ท่านฟังข้าอธิบาย”มู่หรงฉางเล่อเอียงศีรษะอธิบายที่แท้เฉิงซินผู้นี้เป็นบุตรชายสุดที่รักของเฉิงทั่ว ท่านแม่ทัพเฉิงมีบุตรชายเพียงคนเดียวหวังจะให้เขาสืบสกุล จึงทะนุถนอมราวกับแก้วตาดวงใจเมื่อเขาร้องว่าลำบาก ก็ไม่ให้เขาไปฝึกฝนในค่ายทหารเมื่อเขาร้องว่าเหนื่
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1436
“คนแปลกหน้า เจียงม่าน เหตุใดเจ้าถึงพูดออกมาได้ง่ายดายเช่นนี้?”เมื่อเห็นว่าเจียงม่านจะไป เขาก็ทนไม่ไหวอีกต่อไป ดึงนางเข้ามา แล้วจูบลงไปที่ริมฝีปากของนางอย่างแรงเจียงม่านเบิกตากว้างนางอยากจะผลักฮั่วจี๋ออก แต่ก็อดไม่ได้ที่จะจมดิ่งลงไป“ฟังข้า ข้าไม่สนใจฐานะของเจ้า และไม่สนใจอดีตของเจ้า ข้าสนใจเพียงคนที่อยู่ตรงหน้าข้า”ฮั่วจี๋โอบกอดนางไว้ในอ้อมแขนด้วยความทะนุถนอม“ท่านพ่อท่านแม่และพวกพี่ชายไม่อยู่แล้ว ตอนนี้ คนเดียวที่เกี่ยวข้องกับข้าก็มีแค่เจ้า”เขาจะไม่มีวันลืมว่า เจียงม่านแบกเขาออกมาจากกองศพได้อย่างไรการกลายเป็นหญิงคณิกา ก็ไม่ใช่สิ่งที่นางเต็มใจเขาเชื่อว่าด้วยนิสัยใจคอของนาง หากเลือกได้ นางไม่มีทางยอมตกเป็นของหอนางโลมอย่างแน่นอน“ฟังข้านะ กลับไปกับข้า ให้ข้าแต่งเจ้าเป็นภรรยา ปกป้องเจ้าไปตลอดช่วงชีวิตที่เหลืออยู่”ฮั่วจี๋ประคองใบหน้าของเจียงม่าน ในเวลานี้ เขามองเห็นหัวใจของตนเองอย่างชัดเจนเจียงม่านจ้องมองเข้าไปในดวงตาของเขา “ทะ ท่านจะไม่เสียใจหรือ?”“มั่นคงไม่เปลี่ยนแปลง”เจียงม่านโผเข้าสู่อ้อมกอดของเขาในทันที กอดเอวที่แข็งแรงของเขาแน่น ให้นางได้เดิมพันอีกสักครั้งเถิด
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1435
เซวียฉิงถูกเขาบีบคอจนหายใจไม่ออก ดวงตาเบิกกว้างด้วยความตื่นตระหนก“อึก...พี่สาม ไว้ชีวิต...”ใบหน้าของนางเขียวคล้ำ ดูเหมือนว่าใกล้จะขาดใจเต็มทีสาวใช้คาดไม่ถึงว่าฮั่วจี๋จะกล้าลงมือหนักถึงเพียงนี้ ตกใจจนคุกเข่าลงกับพื้น“คุณชายฮั่วโปรดไว้ชีวิตด้วย คุณหนูของข้านิสัยเรียบง่ายบริสุทธิ์ ไม่ได้วางแผนก่อกวน”นางพูดตะกุกตะกัก“เป็นเจียงม่านผู้นั้นที่จากไปเอง ไม่เกี่ยวข้องกับคุณหนูของพวกเรา”ประโยคเดียวกลับทำให้เซวียฉิงเผยพิรุธฮั่วจี๋สะบัดเซวียฉิงออกไป เขาไม่ได้คิดจะบีบคอเซวียฉิงให้ตายจริง ๆ เพียงแต่อยากข่มขู่นายบ่าวทั้งสองคนเท่านั้น“แม่นางเจียงเป็นผู้มีพระคุณช่วยชีวิตข้า หากใครไปรบกวนนางอีก อย่าหาว่าข้าไม่เกรงใจ”เขาไม่สนใจเซวียฉิงอีก พลิกตัวขึ้นไปบนรถม้า แล้วให้มู่หรงฉางเล่อรีบออกเดินทาง“พี่สาม!”เซวียฉิงส่ายหน้าแล้วไอบ้าไปแล้วบ้าไปแล้วจริง ๆ !ฮั่วจี๋รู้ว่าเจียงม่านเป็นหญิงคณิกาแล้ว กลับไม่หลีกเลี่ยง ยังจะตามไปอีก?เจียงม่านทำอะไรกับเขากันแน่?“คุณหนู ทำอย่างไรดีเจ้าคะ?”สาวใช้เดินมาอยู่ข้างกายเซวียฉิง“พี่สามไม่ฟังข้า ข้าก็ทำอะไรไม่ได้ แต่กับเจียงม่าน ข้ามีวิธี”เซว
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1434
เซวียฉิงไม่ยอม“ท่านไม่บอก ข้าก็รู้ว่าท่านจะไปทำอะไร”เซวียฉิงมองเข้าไปในตาของฮั่วจี๋ แล้วรีบเอ่ยถาม“ท่านอยากจะไปหญิงสาวที่ช่วยชีวิตท่านไว้ใช่หรือไม่?”“เจ้ารู้จักนางหรือ?”ฮั่วจี๋หรี่ตาแล้วมองไปที่เซวียฉิง สายตาที่เฉียบคมนั้น ทำให้เซวียฉิงรู้สึกหวาดกลัวเล็กน้อยเมื่อนึกถึงอนาคตของตนเอง เซวียฉิงก็รวบรวมความกล้าแล้วเอ่ยขึ้น“ข้าย่อมรู้จักนาง นางช่วยชีวิตท่านกลับมา ท่านยังพานางกลับมาที่จวนด้วยตัวเอง ข้าจะไม่รู้ได้อย่างไร?”ฮั่วจี๋พยักหน้า“ในเมื่อเจ้ารู้ว่านางเป็นผู้มีพระคุณที่ช่วยชีวิตข้า ก็รีบหลบไป”“ก็เป็นเพราะรู้ ถึงได้ไม่หลบ”เซวียฉิงกัดริมฝีปาก ทันใดนั้นก็เอ่ยขึ้น“พี่สาม เพื่อชื่อเสียงของท่าน ข้าก็ไม่สามารถปล่อยให้ท่านไปหานางได้”“เพราะเหตุใด?”ฮั่วจี๋ยิ่งสงสัยมากขึ้น เขารู้สึกว่าคำพูดของอีกฝ่ายมีนัยแอบแฝง“เพราะฐานะของนาง”เซวียฉิงเหลือบมองฮั่วจี๋แวบหนึ่ง“นะ นางเป็นหญิงคณิกา”“เจ้ากำลังพูดจาเหลวไหลอะไร?”เมื่อคำพูดนี้หลุดออกมา ฮั่วจี๋ก็โกรธมากจริง ๆ กระโดดลงมาจากรถม้าโดยตรง แล้วจับคอเสื้อของเซวียฉิงอย่างแรงเซวียฉิงตกใจกลัวเป็นอย่างมาก“พี่สาม เหตุใดท่านถึง
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1433
“ท่านแม่ให้ข้าไปหาเขา ข้าก็ไปแล้ว แต่กลับต้องอับอายขายหน้าต่อหน้าเขาอย่างน้อยก็น่าจะให้ข้าพักสักสองสามวัน เหตุใดวันนี้ถึงให้ข้าไปอีกแล้ว?”จวนสกุลเซวีย เซวียฉิงนั่งอยู่ในห้องด้วยความโมโหนางถูกบังคับให้คุกเข่าอยู่ที่สกุลฮั่วเป็นเวลาหนึ่งถ้วยชา แม้ว่าการลงโทษนี้จะไม่หนักหนาแต่ก็น่าอับอายเซวียฉิงก็เป็นคนมีหน้ามีตา พอกลับมาก็เก็บตัวอยู่ในห้อง ทำให้นายหญิงเซวียต้องมาปลอบนาง“เจ้าต้องไป”นายหญิงเซวียโอบกอดนาง“เด็กดี ฟังข้านะ ตอนนี้ฮั่วจี๋เป็นคนโปรดของพระชายา หากเจ้าสามารถแต่งงานกับฮั่วจี๋ได้โดยเร็ว ฐานะของสกุลเซวียพวกเราในเมืองเหยาก็จะมั่นคง”คนของสกุลเซวียรู้สึกผิด เพราะตอนที่พวกโจรบุกเมือง พวกเขาไม่ได้ออกแรงช่วยเหลืออะไรเลย“ท่านแม่รู้ได้อย่างไรว่า พวกเขาจะต้องชนะ?”เซวียฉิงเบ้ปากเอ่ยขึ้น“หากราชสำนักชนะเล่า? เช่นนั้นพวกเราจะไม่สูญเปล่า แถมยังเอาตัวเองเข้าไปพัวพันอีกหรือ?”“ราชสำนักไม่มีทางชนะ”นายท่านเซวียกลับมาจากข้างนอก กล่าวด้วยสีหน้าเคร่งขรึม“ครั้งนี้ราชสำนักไม่มีทางชนะแล้ว”นายหญิงเซวียและเซวียฉิงได้ยินดังนั้น ต่างมองเขาด้วยความสงสัย“ท่านพี่/ท่านพ่อ เหตุใดถึงพ
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1432
“ข้าไปดูดินปืนได้หรือไม่?”ฮั่วจี๋กลืนน้ำลาย เขาอยากรู้อยากเห็นมากจริง ๆ หวังปี้มองไปยังกู้หว่านเยว่ กู้หว่านเยว่พยักหน้า“ได้ เดี๋ยวข้าจะพาท่านไปดู”“ขอบคุณมาก”อวิ๋นมู่ยิ้มเล็กน้อย กู้หว่านเยว่มองไปที่เขา “เดินทางมาเหนื่อยยากลำบาก เจ้าทานอะไรหรือยัง? ข้าจะพาเจ้าไปทานข้าวนะ”ตอนนี้เป็นเวลาอาหารเย็นพอดี“ได้”อวิ๋นมู่พยักหน้ารับด้วยรอยยิ้ม ทันใดนั้นก็มีศีรษะโผล่ออกมาจากด้านหลัง ทำให้กู้หว่านเยว่ตกใจ“พี่สะใภ้!”มู่หรงฉางเล่อแต่งกายเป็นบุรุษอีกแล้ว คราวนี้ปลอมตัวเป็นบ่าวรับใช้ ติดตามอยู่ด้านหลังอวิ๋นมู่“เจ้ามาได้อย่างไร?”กู้หว่านเยว่ตกใจ เด็กสาวคนนี้ไม่รออยู่ที่เจดีย์หนิงกู่อย่างสงบ วิ่งมาที่สนามรบทำไมกัน?“ข้ามาช่วย!”มู่หรงฉางเล่อทุบหน้าอกของตนเอง อย่าเห็นว่าเด็กสาวคนนี้อายุน้อย แต่ก็เป็นคนที่รักชาติบ้านเมืองเช่นกัน“แม้ว่าข้าจะเข้าไปในสนามรบไม่ได้ แต่ข้าได้ยินท่านแม่ข้าพูดว่า ฝ่ายสนับสนุนก็มีหลายอย่างที่สามารถช่วยได้”อวิ๋นมู่พยักหน้าเห็นด้วย“ครั้งนี้ต้องขอบคุณนาง ถึงได้ส่งดินปืนมาได้อย่างปลอดภัย”ที่แท้ระหว่างทางพวกเขาเจอกับพวกโจร อาศัยไหวพริบของมู่หรงฉางเล่อ ไ
