เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 593
ปรับปรุงล่าสุด:
2024-10-29 19:42:56บทที่เกี่ยวข้อง
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 594
“เช่นนั้นข้าก็เคยเห็นคนตายมาก่อน ข้าจะพูดโดยไม่รู้สาเหตุว่าเจ้าตายไปแล้วได้งั้นหรือ?”หลี่ชิวเตี๋ยเท้าเอวยิ้มเยาะ มองชายร่างใหญ่ตรงหน้าอย่างเย็นชา มองไปมองมา“ในเมื่อเจ้าไม่ใช่หมอ แต่มาพูดลอย ๆ ใส่ร้ายคนอื่นว่าติดเชื้อกาฬโรค ซ้ำยังก่อความวุ่นวายที่นี่อีก เจ้ามีเจตนาอะไร?”“ข้าน้อยเปล่า...” เห็นชัดเจนว่าชายร่างใหญ่ไม่คาดคิดว่าจะได้พบกับคนที่พูดจาเฉลียวฉลาดเช่นนี้ ยังไม่รู้ว่าควรรับมืออย่างไรในเวลานี้แววตาของเขาวิบวับ จ้องมองไปที่ทางเดินว่างเปล่าข้าง ๆ อย่างฉับพลัน อยากจะหันหลังหนีจากไป“จับเขาไว้”กู้หว่านเยว่ที่คอยดูอยู่ข้าง ๆ ด้วยสายตาเย็นชาอยู่นาน เพลานี้จึงเอ่ยปากขึ้นมาในที่สุด ฉู่เฟิงที่อยู่บนรถม้าได้เหาะเหินออกไป ถีบชายร่างใหญ่ล้มคว่ำลงกับพื้นด้วยขาข้างเดียว“โอ๊ย!” ชายร่างใหญ่ร้องออกมา ยังไม่ทันได้อ้าปาก ก็ถูกฉู่เฟิงเหยียบลงบนร่างกายอย่างโหดร้าย“ขอเตือนเจ้าว่า อย่าพูดอะไรที่ไม่สมควรพูด มิฉะนั้นจะไม่รับประกันชีวิตของเจ้า”ฉู่เฟิงจะไม่อ่อนโยนกับฝ่ายตรงข้าม โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อครู่ที่เขาเฝ้าดูอยู่นาน เห็นได้ชัดว่าชายร่างใหญ่ผู้นี้ต้องการปลุกปั่นผู้คนเมื่อเห็นฉู่เฟิง ห
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 595
“ฮูหยิน ลูกสาวของข้ายังเล็กนัก” หญิงผู้เป็นแม่อุ้มเด็กหญิงตัวน้อยไว้ในอ้อมแขน พูดอย่างอ่อนแรง “ต่อให้ต้องเผาให้ตาย ก็ปล่อยลูกสาวของข้าไปเถอะ”“ท่านแม่ ท่านแม่ ข้าไม่อยากให้พวกท่านตาย...” เด็กหญิงตัวน้อยน้ำตานองหน้าครอบครัวสามคนก็นึกไม่ถึง อุตส่าห์หนีร้อนมาพึ่งเย็นแท้ ๆ เหตุใดถึงหนีมาเจอทางตันได้“เจ้าชื่ออะไร?”กู้หว่านเยว่จ้องมองเด็กหญิงคนนั้น รู้สึกว่านางดูคุ้นตานัก“ข้าชื่อเฉียวโต้ว” เด็กหญิงตัวน้อยมองกู้หว่านเยว่อย่างขลาดกลัวน่าจะเป็นเพราะมีครรภ์แล้ว กู้หว่านเยว่จึงไม่อาจต้านทานเด็กที่ว่านอนสอนง่าย น้ำเสียงอ่อนลงทันที“เฉียวโต้วอย่าร้องไห้ ข้าจะช่วยพวกเจ้าเอง”“นายท่านซู ซูฮูหยิน!” นายทหารจำทั้งสองได้ รีบเข้ามาทำความเคารพกู้หว่านเยว่โบกมือ “ก่อนอื่นให้คนนำเชือกป่านและเสาหินเข้ามา ล้อมรอบที่นี่ให้เป็นวงล้อม”นางนำเครื่องขยายเสียงออกมาง่าย ๆ เพียงพลิกฝ่ามือ “ประชาชนทุกท่าน ตอนนี้ยังมั่นใจไม่ได้ว่าครอบครัวนี้ติดเชื้อกาฬโรคหรือไม่ พวกข้าจะหาหมอที่เก่งที่สุดในเมืองมาตรวจ ทุกท่านโปรดสงบสติอารมณ์ก่อน”นางเร่งเสียงขึ้น “ถ้าครอบครัวสามคนนี้ติดเชื้อกาฬโรคจริง ๆ ก็ส่งพวกเขาไปกัก
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 596
คนผู้นี้จงใจก่อกวนศูนย์พักพิง แน่นอนว่าไม่ใช่ความคิดของเขาคนเดียวแน่ อาจมีผู้สมรู้ร่วมคิดด้วยฉู่เฟิงรีบจับกุมเขาไว้“เจ้าชื่ออะไร?” กู้หว่านเยว่มองไปทางนายทหารผู้นั้น“ข้าน้อยชื่อหนิวลี่” นายทหารเห็นฮูหยินที่เป็นดั่งเทพธิดาพูดคุยกับเขาก็หน้าแดง“ลำบากเจ้าแล้ว เดี๋ยวไปรับเงินรางวัลที่จวนกู้นะ”คนทำผิดต้องถูกลงโทษ คนทำดีก็ต้องได้รางวัลเช่นกันกู้หว่านเยว่เห็นว่าถึงแม้ครอบครัวนี้จะไม่ได้ติดเชื้อกาฬโรค แต่ก็ถูกทรมานจนเกือบตายเช่นกัน“พาพวกเขากลับไป รักษาให้เต็มที่ แล้วก็จ่ายค่าตรวจรักษาให้หมอทั้งสามด้วย”หมอทั้งสามได้ยินว่ามีเชื้อกาฬโรค ก็กลัวว่าจะเกิดภัยพิบัติขึ้นในเมืองอวี้เวลานี้เมื่อเห็นว่าเป็นเพียงความสับสนไปเอง ทุกคนก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอก หมอโจวยังใจดีเขียนใบสั่งยาให้กับครอบครัวนั้นโดยไม่คิดค่าตรวจรักษา“ข้าขอตัวก่อน” พูดจบก็เดินจากไปพร้อมกับหมอหนุ่มสองคนกู้หว่านเยว่รู้สึกประทับใจหมอจากเมืองอวี้ในทันที เมื่อเห็นฝูงชนรอบตัวแยกย้ายกันไปมากแล้ว นางจึงหันไปพูดกับผู้ถูกเนรเทศเหล่านั้น“ในเมื่อเจดีย์หนิงกู่ได้สร้างศูนย์พักพิงแล้ว ก็ต้องคุ้มครองความปลอดภัยให้พวกท่านอย่างเต็
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 597
แม้ว่ากู้หว่านเยว่จะคาดเดาผลลัพธ์นี้ไว้แล้ว แต่เมื่อได้ยินด้วยหูตัวเองก็ยังรู้สึกโกรธอยู่“เกิดอะไรขึ้น? เล่ามาโดยละเอียด”ฉู่เฟิงรีบรายงานข้อกล่าวหาที่ชายร่างใหญ่พูดขึ้นมาเองที่แท้ชายร่างใหญ่ผู้นั้นไม่ใช่ผู้ถูกเนรเทศ แต่เป็นนักเลงโดยอาชีพครึ่งเดือนก่อน เขามาที่นี่ตามคำสั่งของสตรีนางหนึ่ง ปล่อยเชื้อกาฬโรคใส่ศูนย์พักพิง“น่าเสียดาย ชายร่างใหญ่ผู้นี้ใจเสาะเหมือนหนูหญิงผู้นั้นให้หนูขาวตัวเล็กที่ติดเชื้อกาฬโรคแก่เขาหลายตัว เขากลัวว่าตัวเองจะติดเชื้อไปด้วย จึงแอบทิ้งหนูเหล่านั้นไว้ระหว่างทาง”“เมื่อมาถึงศูนย์พักพิง ก็เห็นครอบครัวสามคนนั้นเป็นไข้หวัด จึงให้ยาระบายจำนวนหนึ่งแก่พวกเขา เพื่อใส่ร้ายว่าพวกเขาติดเชื้อกาฬโรค”กู้หว่านเยว่ฟังจบกลับรู้สึกดีใจมากเสียอีก“โชคดีที่ชายร่างใหญ่คนนั้นขี้ขลาดตาขาว ถ้าเกิดเขาปล่อยหนูที่มีเชื้อกาฬโรคออกมาจริง ๆ ประชาชนในศูนย์พักพิงต้องประสบหายนะกันทั้งหมด”แม้ว่ากู้หว่านเยว่จะมีความมั่นใจว่า ต่อให้มีเชื้อกาฬโรคเกิดขึ้นก็ยังมีวิธีกำจัดเชื้อกาฬโรคได้แต่สมรรถภาพทางร่างกายของทุกคนแตกต่างกัน ในศูนย์พักพิงมีทั้งผู้สูงวัย อ่อนแอ ป่วย และพิการอยู่ครบถ้
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 598
“ทุกคนใจเย็น ๆ ก่อน อย่าใจร้อน เข้าแถวดี ๆ ถ้าพวกท่านจะคืนสินค้า ทางร้านจะรับคืนแน่นอน”หญิงสาวคนหนึ่งที่เป็นผู้นำพูดขึ้นมาอย่างทนไม่ไหว “คุณภาพของชาดของร้านพวกท่านแย่เกินไปจริง ๆ ข้าทาบนใบหน้า ไม่นานก็เป็นคราบแล้ว”“ก็ใช่น่ะสิ? เมื่อวานเป็นวันสำคัญที่ข้ากับชายอันเป็นที่รักของข้ามีนัดกัน แต่ผลคือชาดนี้เป็นคราบ ทำร้ายข้าเป็นที่น่าอับอายมาก”“คืนสินค้า ต้องคืนสินค้า”“รีบคืนเงินให้พวกข้าด้วย”เสียงของบรรดาหญิงสาวดังขึ้นพร้อมกัน มีอานุภาพที่ไม่ธรรมดาเลยผู้จัดการร้านที่เฝ้าประตูอยู่หน้าซีดทันทีด้วยเสียงเรียกร้อง รีบสั่งให้เด็กรับใช้ที่ประตูขวางพวกเขาไว้ ส่วนตัวเองวิ่งลนลานเข้าไป“คุณหนูท่านว่าจะทำยังไงดี หรือว่าต้องคืนสินค้าทั้งหมด? ถ้าคืนสินค้าทั้งหมด ร้านของเราจะเสียหายหนักมากนะเจ้าคะ”หลี่ชิวเตี๋ยนั่งอยู่ด้านใน สีหน้ากลัดกลุ้มเช่นกัน“เป็นความผิดของข้าเอง ที่ไปไหว้วานคนผิด นางให้ชาดคุณภาพต่ำเช่นนี้แก่ข้ามาชุดหนึ่ง”ร้านนี้ของนางเพิ่งเปิดกิจการ เดิมทีไม่มีแหล่งผลิตสินค้า แต่เมื่อไม่นานนี้ได้รู้จักกับสตรีนางหนึ่ง บอกว่ามีชาดอยู่ในมือเป็นจำนวนมากในตอนนั้นได้ให้นางมาทดลองใช้หนึ
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 599
“รู้อย่างนี้ ไม่ควรเสียเงินไปกับผู้ชายเลย”หลี่ชิวเตี๋ยรู้สึกกลัดกลุ้มนึกถึงสมัยนั้นที่นางพอมีเงินเก็บอยู่บ้างในห้องส่วนตัว แต่เพื่อช่วยเหลือทังต๋า จึงนำเงินทั้งหมดไปถมใส่ในจวนของเขาเครื่องเรือนในจวนทัง มีชิ้นไหนที่ไม่ใช่นางซื้อมาบ้าง?“แม่ของข้าพูดถูก การใช้เงินไปกับผู้ชายเป็นเรื่องโชคร้ายโดยแท้จริง”หากนางยังมีเงินเก็บเหมือนสมัยนั้น จะกลัวการขาดทุนเล็ก ๆ น้อย ๆ นี้ไปทำไม“คุณหนู ไม่เช่นนั้น ร้านค้าแห่งนี้...”สาวใช้ต้องการเสนอให้ปิดร้านนี้ ในขณะที่ยังขาดทุนไม่มากนักหลี่ชิวเตี๋ยเห็นกู้หว่านเยว่เดินเข้ามา“นี่คือร้านแป้งน้ำและชาดที่คุณหนูหลี่บริหารจัดการใช่ไหม?”กู้หว่านเยว่มองไปรอบ ๆ ร้านค้าตกแต่งได้ดีมาก“รีบชงชาให้ซูฮูหยินเร็วเข้า” หลี่ชิวเตี๋ยรู้สึกกระดากอายเล็กน้อยนางพูดอย่างไม่สบายใจ “ร้านค้าเพิ่งได้เปิด ก็กำลังจะปิดเสียแล้ว”“เล่าให้ฟังหน่อยซิ”กู้หว่านเยว่นั่งลงอย่างคล้อยตาม ความจริงแล้วนางมีความคิดมาโดยตลอดว่าจะเปิดร้านชาดในสมัยโบราณ วางแผนที่จะนำเครื่องสำอางสมัยใหม่เข้ามาเพียงแต่ยังไม่ทันได้ทำให้เป็นจริง ซึ่งการเข้าร่วมหุ้นก็เป็นวิธีที่ไม่เลวเลย“ผิดที่ข้
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 600
กู้หว่านเยว่จิบชาหนึ่งอึกหลี่ชิวเตี๋ยแปลกใจเล็กน้อย “ฮูหยินมั่นใจขนาดนี้เลยหรือว่าข้าจะเปิดสาขาที่สอง? ถ้าหากสาขาแรกข้ายังจัดการไม่ดี...”“ถ้าคุณหนูหลี่ยังจัดการสาขาแรกไม่ดี เช่นนั้นก็ถือซะว่าการลงทุนของข้าล้มเหลว”กู้หว่านเยว่ใจเย็นมีเหตุผลมากกับเรื่องนี้เรื่องการลงทุน ย่อมมีทั้งความสำเร็จและความล้มเหลว แต่นางเชื่อมั่นในวิสัยทัศน์ของตนเองหลี่ชิวเตี๋ยจะไม่ทำให้นางผิดหวังแน่“ข้า...”สีหน้าของหลี่ชิวเตี๋ยเผยความลังเลออกมา กู้หว่านเยว่ก็ไม่รีบร้อนเช่นกัน“เรื่องนี้ไม่ต้องใจร้อน คุณหนูหลี่ค่อย ๆ คิดก็ได้ ตัดสินใจแล้วค่อยบอกข้า เจ้าจะเห็นด้วยหรือไม่เห็นด้วยก็ไม่เป็นไร”พูดจบ กู้หว่านเยว่ก็กำลังจะขอตัวกลับก่อน ไม่นึกว่าหลี่ชิวเตี๋ยดูเหมือนจะตัดสินใจได้แล้ว“ข้าเห็นด้วย”หลี่ชิวเตี๋ยรีบบอกว่า “ฮูหยิน ข้าเห็นด้วยกับการจัดการของเจ้า”เมื่อเห็นนางตอบตกลง กู้หว่านเยว่ก็ยิ้มแย้มด้วยความดีใจ“เช่นนั้นเจ้าก็จัดระเบียบร้านค้าให้ดีก่อน ชื่อของร้านนี้ก็ไม่จำเป็นต้องเปลี่ยนแล้ว เรียกว่าร้านดอกท้อก็ดี”กู้หว่านเยว่ลุกขึ้นกล่าวว่า “หลังจากที่ข้ากลับไปแล้ว จะให้คนนำเงิน หนังสือสัญญา รวมถึ
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 601
ความคิดของกู้หว่านเยว่คือ ดีร้ายอย่างไรเว่ยเฉิงก็ทำงานเพื่อนาง บัดนี้กำลังเก็บกวาดอยู่ที่ซีเป่ยหากตนปฏิบัติต่อภรรยาและลูกของเขาอย่างโหดร้าย นั่นแตกต่างจากมู่หรงอวี้ที่ใดกัน?ทำผิดต่อความซื่อสัตย์ภักดีของเขาจะจัดให้เจียงหรงอยู่ที่ศูนย์พักพิงไม่ได้ ดีที่สุดคือซื้อเรือนเล็กหนึ่งแห่งให้อีกฝ่าย และเชิญสาวใช้สองคนมาดูแล“แย่ก็แย่ที่ เจียงหรงคนนี้เดินทางไกลลำบากนัก ร่างกายคล้ายไม่แข็งแรงมากเท่าใด”ซูจิ่งสิงขมวดคิ้ว “ได้ยินว่าพวกเขาเพิ่งมาถึงเจดีย์หนิงกู่ เจียงหรงก็ล้มป่วยแล้ว รอถึงเมืองอวี้ นางก็ป่วยหนัก”“อะไรนะ?!”กู้หว่านเยว่กลับคิดไม่ถึงเจียงหรงถึงขั้นป่วยหนักเพียงนี้ แม้ไม่เคยพบหน้าสตรีคนนี้มาก่อน แต่ในหนังสือ นางเคยเห็นเงาร่างของเจียงหรงอยู่หลายหนสตรีคนนี้จิตใจดีมีเมตตา อ่อนโยนเอาใจใส่ ติดตามเว่ยเฉิงตลอดทาง เป็นคนรักภายในหัวใจของเว่ยเฉิงหากเกิดเรื่องขึ้นกับนาง เว่ยเฉิงจะต้องสะเทือนใจไม่น้อยแน่“ตอนนี้คนอยู่ที่ใด?”“อยู่ที่โรงเตี๊ยม”ซูจิ่งสิงเอือมระอา เขาก็รู้ภรรยาบ้านตนรู้เรื่องแล้วจะต้องกังวล ยิ่งไปกว่านั้นจะต้องไปดูอาการเจียงหรงด้วยตนเองอีกด้วยเพียงแต่เรื่องใหญ่เพีย
บทล่าสุด
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 776
“นี่คือเรือใหญ่ของหมู่บ้านเรา สามารถจุคนได้มากกว่ายี่สิบคน ด้านท้ายเรือยังมีเรือเล็กอีกสองลำ เพื่อความสะดวกในการให้คนลงไปตรวจสอบได้ทุกเมื่อ”ขณะที่หัวหน้าหมู่บ้านแนะนำ กู้หว่านเยว่ไม่พูดพร่ำทำเพลง เหยียบบันไดขึ้นไปบนเรือใหญ่ทันที“หว่านเยว่!”แววตาของซูจิ่งสิงทั้งเอ็นดูและจนปัญญา“เจ้าห้ามไปที่ทะเลสาบ ตกลงกันแล้ว”“เราเป็นสามีภรรยากัน”กู้หว่านเยว่กะพริบตา กล่าวอย่างซุกซน“หากมีอันตราย ก็จะได้ตายไปพร้อมกัน”ซูจิ่งสิง ...ระหว่างพูด กู้หว่านเยว่ก็ขึ้นไปบนเรือแล้ว พร้อมกับเรียกให้ทุกคนขึ้นมา ซูจิ่งสิงส่ายหน้าอย่างจนปัญญา พลางเหาะขึ้นไปบนเรือ แล้วโอบเอวนางไว้“ชิงหว่าน”สายตาของเผยเสวียนฉายแววไม่เห็นด้วย ทำให้เมี่ยชิงหว่านโกรธมาก“คนที่ยังไม่รู้ว่าเป็นตายร้ายดีอย่างไรคือท่านพ่อของข้า หากท่านรักตัวกลัวตายก็ไม่ต้องไป แต่ข้าต้องไปให้ได้”พูดจบก็สะบัดมือเขาออกแล้วก้าวขึ้นเรือไปเผยเสวียนลังเลอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนจะขึ้นตามไปด้วยสีหน้ามืดมนเนื่องจากมาตรวจสอบหมู่บ้านชาวประมงเล็ก ซูจิ่งสิงจึงนำองครักษ์ที่พายเรือเป็นมาล่วงหน้า หลังจากที่ทุกคนขึ้นเรือแล้ว ซูจิ่งสิงก็สั่งให้องครักษ์พายเ
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 775
“ลุกขึ้นเถอะ”ซูจิ่งชิงโบกมือให้ลุก เขามีเรื่องสำคัญต้องทำ ไม่ต้องมากพิธีเขาเปิดเรื่องถามทันที “ทะเลสาบที่เกิดเรื่องอยู่ไหน?”“ด้านหลังหมู่บ้าน เชิญท่านอ๋องตามข้าน้อยมา”ผู้ใหญ่บ้านรู้สึกซาบซึ้งใจอย่างมาก เดิมทีคิดว่าเรื่องนี้คงไม่มีใครสนใจ คิดไม่ถึงว่าท่านอ๋องจะเดินทางมาด้วยตัวเองจากปากทางหมู่บ้านไปถึงทะเลสาบยังห่างไปอีกช่วงหนึ่ง กู้หว่านเยว่จึงถือโอกาสถามทันทีว่า“ผู้ใหญ่บ้าน ท่านช่วยเล่าเหตุการณ์ให้เราฟังหน่อยเจ้าค่ะ”ผู้ใหญ่บ้านสังเกตเห็นว่าข้างกายของท่านอ๋องนั้นยังมีสตรีหน้าตางดงามอีกหนึ่งคนตั้งแต่ที่ท่านอ๋องจูงมือของนาง แสดงท่าทางปกป้องมากเป็นพิเศษ ผู้ใหญ่บ้านพอจะเดาสถานะของกู้หว่านเยว่ได้ครั้นเห็นนางเอ่ยปากถาม จึงรีบกล่าวทันที“รายงานพระชายา ทะเลสาบแห่งนี้ชื่อว่าทะเลสาบโก่วสยง”เดิมทีหมู่บ้านแห่งนี้ตั้งอยู่ใกล้ทะเลสาบ ชาวบ้านในหมู่บ้านต่างตกปลาเลี้ยงชีพจากทะเลสาบแห่งนี้มาหลายชั่วอายุคนแล้วเมื่อครึ่งเดือนก่อน กลับเกิดพายุครั้งใหญ่เกิดฟ้าผ่าสายหนึ่งกลางทะเลสาบโก่วสยงแห่งนี้“ยามนั้นเรียกได้ว่าแผ่นดินสั่นไหวอย่างรุนแรง จนชาวบ้านต้องพากันออกมาดูสถานการณ์ ผลปรากฏว
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 774
“ว่ามา”“เช้าตรู่วันนี้ หมู่บ้านชาวประมงมีชาวประมงสูญหายอีกสองคน หนานหยางอ๋องทรงรับสั่งให้รุดหน้าไปตรวจสอบ ปรากฏว่าหลังจากที่มาถึงกลางทะเลสาบ เรือและคนก็ล้วนหายไปพร้อมกันขอรับ”“ว่าอย่างไรนะ?” สีหน้าของกู้หว่านเยว่เปลี่ยนไป “หนานหยางอ๋องไปที่นั่นได้อย่างไร?”“พระชายาทรงยังไม่ทราบ เดิมทีหมู่บ้านชาวประมงแห่งนั้นเป็นที่ตั้งหลักของกองทัพทหารหนานหยางอ๋อง”ฉู่เฟิงกล่าวอธิบาย คิ้วของกู้หว่านเยว่ขมวดมุ่นยิ่งกว่าเดิม“ท่านพี่ เรารีบไปดูกันเถอะ”ก่อนที่ทั้งสองคนจะออกเดินทาง คาดไม่ถึงว่าหนานหยางอ๋องจะเกิดเรื่องเช่นนี้ก่อน ดังนั้นแผนการเดิมคือการสำรวจหมู่บ้านชาวประมงอย่างช้า ๆ หากหมู่บ้านชาวประมงแห่งนั้นอันตรายมากจริง ๆ ก็ต้องล้อมทะเลสาบนั้นไว้ ห้ามใครเข้าไปเด็ดขาดแต่ตอนนี้หนานหยางอ๋องดันเกิดเรื่องขึ้นเสียก่อน เรื่องราวกลับเลวร้ายมากขึ้นทุกที“เราต้องไปดูก่อน ฉู่เฟิงเจ้ามาบังคับม้า เร่งความเร็วกว่านี้”ฉู่เฟิงพยักหน้า ทันทีที่กระโดดขึ้นรถม้าก็เห็นรถม้าอีกคันไล่ตามมา“พี่หญิงหว่านเยว่!”เมี่ยชิงหว่านเปิดม่านหน้าต่างรถม้า ก่อนจะชะโงกหน้าที่เปื้อนไปด้วยน้ำตาออกมา“ท่านพ่อเกิดเรื่องแล้ว
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 773
เช้าวันที่สอง ในที่สุดซูจื่อชิงก็ลืมตาหลังจากเมาค้างมาหนึ่งคืนเต็ม อาการปวดหัวของเขาได้ทวีความรุนแรงขึ้น วินาทีต่อจากนั้นรูม่านตาของเขาก็หดลงฉับพลัน“ชิวจู๋ เจ้ามาอยู่ที่นี่ได้อย่างไร?” อีกฝ่ายนอนอยู่บนเตียงของเขา อีกทั้งบนตัวของนางก็สวมใส่เพียงเสื้อเอี๊ยมชิ้นเดียวซูจื่อชิงกระโดดลงจากเตียงทันที จากนั้นก็มองไปยังเสื้อผ้าที่ร่วงอยู่บนพื้นด้วยหัวใจที่เต้นตึกตัก“เมื่อคืนเกิดอะไรขึ้น?”นัยน์ตาของชิวจู๋แดงก่ำ ก่อนจะกล่าวด้วยน้ำเสียงหดหู่ “เมื่อคืนคุณชายรองคิดว่าข้าเป็นผู้อื่น จึงถอดเสื้อผ้าของข้า...”“ว่าอย่างไรนะ?” สีหน้าของซูจื่อชิงซีดเผือดลง เขาเองก็ไม่ใช่คนโง่ อีกฝ่ายพูดเป็นนัยอย่างเห็นได้ชัดแบบนี้ ทำไมเขาจะไม่รู้ว่ามันเกิดอะไรขึ้นแต่เวลานี้อาการปวดหัวของเขาทวีคูณมากขึ้น เขาไม่มีความภาพความประทับใจของเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อคืนเลย เขาคิดไม่ออกว่าตัวเองทำอะไรชิวจู๋หรือไม่“เราสองคนทำอะไรกันแน่?”เขาไม่อยากเชื่อ เขาไม่เคยนึกชอบชิวจู๋“เรื่องเป็นเช่นนี้แล้ว คุณชายรองยังอยากจะให้ข้าพูดออกมาอีกอย่างนั้นหรือ แล้วข้ายังจะมีหน้าไปเจอคนอื่นได้อย่างไรเจ้าคะ?”นัยน์ตาของชิวจู๋แดงก่ำ น้
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 772
ซูจิ่งสิงไม่เห็นด้วย ประเด็นหลักเพราะเขากลัวว่านางจะได้รับบาดเจ็บเพราะจากคำให้การของชาวบ้านเหล่านั้น ฟังดูแล้วทะเลสาบแห่งนั้นไม่ค่อยปลอดภัยนัก บางคนก็บอกว่ามีปีศาจอยู่ในทะเลสาบแห่งนั้น คนที่ดำลงไปสำรวจใต้น้ำก่อนหน้านั้นต่างก็หายตัวไปอย่างไร้ร่องรอย“ไม่ได้ ในเมื่อเป็นสถานที่อันตราย ข้าก็ยิ่งต้องไปกับท่าน มิเช่นนั้นหากท่านตกอยู่ในอันตรายขึ้นมาจะทำอย่างไรเล่าเจ้าคะ?”กู้หว่านเยว่ส่ายหน้าอย่างเด็ดขาด ทำให้ซูจิ่งสิงจนปัญญา เดิมทีเขาอยากมาบอกกล่าวภรรยาของตัวเองก่อนออกเดินทางสักคำ คิดไม่ถึงว่าภรรยาของตนจะขอไปกับเขาด้วยเมื่อเห็นสายตาเด็ดเดี่ยวของอีกฝ่าย เขาก็รู้ทันทีว่าต่อให้ตัวเองโน้มน้าวอย่างไรก็ไม่มีประโยชน์ จึงทำได้แค่พยักหน้าอย่างจำใจ“ก็ได้ เช่นนั้นเราก็ไปด้วยกัน แต่เจ้าต้องรับปากข้าก่อน ถึงตอนนั้นไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น เจ้าห้ามกระโดดลงจากเรือไปสำรวจในทะเลสาบเพียงลำพังเด็ดขาด”“ไม่มีปัญหา”กู้หว่านเยว่รับปากวันนี้รับปาก พรุ่งนี้กลับคำเนื่องจากสองสามีภรรยาคู่นี้จะต้องออกเดินทางไปสำรวจทะเลสาบแห่งนั้นตั้งแต่เช้าตรู่ ดังนั้นคืนนี้ทั้งสองคนจึงไม่อยู่รอให้ซูจื่อชิงฟื้นอยู่ในจวน แต่
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 771
นางหยางปาดน้ำตา “ช่วงนี้เจ้าต้องดูแลกู้จื่อชิงให้ดี มันคือทางที่ดีที่สุดแล้ว เรื่องในวันนี้คงโทษเจ้าไม่ได้ เจ้าเองก็ไม่ต้องตำหนิตัวเจ้าเอง”ชิวจู๋กัดริมฝีปากพยักหน้าหลังจากที่กู้หว่านเยว่ต้มยาระงับประสาทให้แล้ว ก็ยื่นใบสั่งยาให้คนอื่น เพื่อเตรียมสมุนไพรนางแอบลากซูจิ่งสิงเข้ามาในมุมหนึ่งของลานกว้าง“ท่านพี่ เรื่องนี้ท่านว่าอย่างไรเจ้าคะ?”ซูจิ่งสิงไม่พูดสิ่งใด เรื่องความรู้สึกของซูจื่อชิงเขาเองก็ไม่รู้จะเข้าไปแทรกอย่างไรยิ่งไปกว่านั้นตอนนี้เมี่ยชิงหว่านกำลังจะหมั้นกับเผยเสวียนแล้ว เขาไม่มีทางเข้าไปชิงตัวใครออกมาอย่างแน่นอนครั้นกู้หว่านเยว่เห็นซูจิ่งสิงไม่กล่าวสิ่งใด ก็รู้ทันทีว่าคนที่แข็งกระด้างด้านความรู้สึกอย่างเขาคงไม่มีทางคิดออกแน่นอนดังนั้น นางจึงพูดอย่างตรงไปตรงมา“ท่านไม่รู้สึกว่าการแต่งงานของเมี่ยชิงหว่านและเผยเสวียนกะทันหันเกินไปหรือเจ้าคะ?”ซูจิ่งสิงขมวดคิ้วเล็กน้อย “หมายความว่าอย่างไร?”“ข้าให้คนไปตรวจสอบแล้ว พวกเขาสองคนรู้จักกันได้ไม่นาน มากสุดเพียงครึ่งเดือน อีกทั้งช่วงเวลานี้ ชิงหว่านไม่ได้สนใจเผยเสวียนเลย กลับเป็นเผยเสวียนที่คอยเอาแต่ประกาศอยู่เรื่อย ๆ ทำ
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 770
“คุณชายรองเราไปกันเถอะ ในเมื่อคุณหนูฟู่ตัดสินใจจะหมั้นกับคุณชายเผยแล้ว ต่อให้ท่านรอต่อไปก็ไม่มีประโยชน์หรอกเจ้าค่ะ”ชิวจู๋ประคองซูจื่อชิงลุกขึ้น คาดไม่ถึงว่าซูจื่อชิงจะรับแรงกระตุ้นไม่ไหวกระอีกออกมาเป็นเลือดและสลบไปในที่สุด“คุณชายรอง คุณชายรอง!” ชิวจู๋รีบประคองซูจื่อชิงกู้หว่านเยว่กำลังคุยเรื่องนี้กับซูจิ่งสิงพอดี ครั้นได้ยินเด็กรับใช้รายงานว่าซูจื่อชิงสลบไม่ได้สติและกระอักออกมาเป็นเลือด“เด็กคนนี้ชอบทำให้เป็นห่วงอยู่เรื่อย เมื่อครู่ข้าเพิ่งบอกเขาอยู่หยก ๆ ว่าให้ถนอมร่างกายของตัวเอง ไม่ทันไรก็เกิดเรื่องขึ้นแล้ว”กู้หว่านเยว่ด่าทอพักใหญ่ แต่ถึงอย่างไรเขาก็เป็นคนในครอบครัว ทั้งสองคนรีบเดินตรงไปยังจวนด้านหลัง“เกิดอะไรขึ้น?”ทันทีที่เข้าไปก็เห็นซูจื่อชิงสลบอยู่บนเตียง สีหน้าเขียวคล้ำ มุมปากมีคราบเลือดหยดหนึ่งติดอยู่นางหยางและซูจิ้งกลับมาพอดี ครั้นเห็นบุตรชายกลายเป็นเช่นนี้ ก็เจ็บปวดคล้ายกับโดนมีดหรีดหัวใจ“หว่านเยว่ เจ้ารีบดูอาการให้เขาสิว่ามันเกิดอะไรขึ้น เมื่อครู่ข้าเรียกเขาอยู่ครึ่งวัน กลับไม่มีการตอบสนองเลยสักนิด”“ท่านแม่ ท่านอย่าเพิ่งร้อนใจไป น้องชายรองแค่สลบไปเท่านั้น
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 769
“ในเมื่อเขามาหาเจ้าแล้วถึงที่แล้ว เจ้าก็ควรออกพบเขาสักหน่อย”เผยเสวียนคลี่ยิ้มหวาน ทำให้เมี่ยชิงหว่านขมวดคิ้วแน่น“ตอนนี้ข้าไม่อยากเจอใคร เจ้าไปบอกเขาเถอะ ข้าเข้านอนแล้ว”เด็กรับใช้ยืนนิ่งไม่ไหวติ่ง เผยเสวียนตั้งใจลูบแก้มของนาง“สาเหตุที่เขาอยากพบเจ้าตอนนี้ คาดว่าคงยังคาใจ อยากฟังคำตอบจากปากของเจ้าเอง ข้าอยากให้เจ้าออกไปบอกเขาด้วยตัวเอง ให้เขาตัดใจเสียเถิด”เมี่ยชิงหว่านตัวสั่นระริก “ทำไมถึงเป็นเช่นนี้? ข้าไม่เจอเขาก็พอแล้วไม่ใช่หรือเจ้าคะ?”“ไม่ได้”เผยเสวียนคลี่ยิ้มเล็กน้อย ก่อนจะกล่าวเสียงต่ำ “ชิงหว่าน เด็กดี เชื่อฟังข้าเถอะ มิเช่นนั้นเจ้าก็รู้ว่าผลลัพธ์จากการโกรธของข้าจะเป็นอย่างไร”เมี่ยชิงหว่านลังเลเล็กน้อย ยังไม่อยากออกไป“ในเมื่อเจ้าไม่อยากออกไปบอกเขา เช่นนั้นข้าจะออกไปบอกเขาเอง ถึงตอนนั้นอะไรที่ควรพูดอะไรที่ไม่ควรพูด ข้าเกรงว่าคงจะควบคุมปากไว้ไม่ได้”เผยเสวียนกล่าวพลางสาวเท้าเดินออกไปข้างนอกนัยน์ตาของเมี่ยชิงหว่านฉายแววเกลียดชัง จากนั้นก็กัดฟันพลางพยักหน้า “ข้าไปเอง ข้าจะออกไปบอกเขาเอง”“แบบนี้สิ ถึงจะเป็นคู่หมั้นที่น่ารักของข้า”เผยเสวียนหยิบเสื้อคลุมขึ้นมาพลางส
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 768
หลังจากเกิดความชุลมุนพักใหญ่ ในที่สุดเจ้าตัวก็ฟื้น “ข้า ข้ายังไม่ตายใช่หรือไม่?”ซูจื่อชิงมองรอบ ๆ ห้องอย่างเหม่อลอย สีหน้าแดงก่ำเพราะฤทธิ์สุรา ท่าทางนั้นเหมือนตายทั้งเป็นกู้หว่านเยว่กล่าวด้วยน้ำเสียงเยือกเย็น “ชิงหว่านกำลังจะหมั้นแล้ว ต่อไปเจ้าสองคนก็ต้องต่างคนต่างอยู่ เจ้าทำตัวแบบนี้ไปให้ใครดูกัน?”ซูจื่อชิงตัวสั่นเทิ้ม ก่อนที่บุรุษร่างใหญ่จะร้องไห้คร่ำครวญออกมา“ข้ารู้ผิดแล้ว ทั้งหมดเป็นเพราะข้าเอง ต้องโทษปากของข้าที่เอาแต่ขับไสไล่ส่งนางออกไปไกลมากขึ้นทุกที”ตอนนี้ซูจื่อชิงน้ำตาเช็ดหัวเข่า“ทำไมข้าถึงชอบพูดประชดประชัน ทำไมข้าถึงไม่บอกความรู้สึกของข้ากับนางให้เร็วกว่านี้”บัดนี้คงทำได้แค่มองคนที่ตนรักแต่งงานกับคนอื่นไปต่อหน้าต่อตา เขาจะทนได้อย่างไร? หลายวันมานี้เขาเอาแต่ดื่มเหล้าย้อมใจอยู่แต่ในร้านอาหาร ดื่มจนเมามาย เพียงแค่อยากให้ตัวเองไร้ความรู้สึกเท่านั้นน่าเสียดายที่ความเจ็บปวดจากการสูญเสียคนรัก ไม่สามารถลบล้างด้วยการดื่มเหล้าได้ต่อให้ดื่มเหล้าจนเมามาย ก็ทำได้แค่ลืมไปชั่วขณะ หลังจากสร่างเมากลับมาเจ็บปวดยิ่งกว่าเดิม“เสียใจ ข้าเสียใจจริง ๆ”ซูจื่อชิงน้ำตาไหลอาบสอง
