เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 586
บทที่เกี่ยวข้อง
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 587
ไม่นานนัก จี้ฮั่นโม่ก็มาถึงเขาทำงานอย่างละเอียดรอบคอบ บันทึกรายละเอียดต่าง ๆ เกี่ยวกับการสร้างถนนคอนกรีต และการขุดเหมืองในช่วงหลายวันที่ผ่านมาไว้เรียบร้อยแล้ว รอแค่ให้กู้หว่านเยว่ตรวจดู“ข้าน้อยรู้ว่าท่านต้องการดู แบบนี้จะทำให้ท่านตรวจสอบได้สะดวก”จี้ฮั่นโม่เป็นคนซื่อสัตย์ ใบหน้าที่ดูซื่อ ๆ ของเขาเผยรอยยิ้มออกมาเล็กน้อยกู้หว่านเยว่ตรวจสอบอย่างละเอียดจนจบ ดวงตาของนางฉายแววชื่นชม เมื่อแน่ใจว่าไม่มีปัญหาอะไร ก็สั่งให้จี้ฮั่นโม่ดำเนินการตามแผนงานต่อไปจี้ฮั่นโม่ก็ดีใจเช่นกันเพราะอะไรน่ะหรือ ก่อนหน้านี้เขาทำงานที่กรมโยธาธิการ ส่วนใหญ่จะสร้างพระราชวังให้ฮ่องเต้และนางสนม ล้วนเป็นงานที่สิ้นเปลืองแรงงานและทรัพยากรของประชาชนแต่ตอนนี้กลับได้ทำงานที่เป็นประโยชน์ต่อประชาชน จี้ฮั่นโม่ผู้ที่ยึดมั่นในความถูกต้องจะไม่รู้สึกดีใจได้อย่างไร?ยิ่งไปกว่านั้น งบประมาณที่กู้หว่านเยว่ตั้งไว้ก็ไม่มีกำหนด นั่นหมายความว่าเขาสามารถทำงานแบบทุ่มเทสุดกำลังได้“ขอบคุณฮูหยิน นายหญิง เช่นนั้นข้าน้อยขอตัวก่อน”หลังจากที่จี้ฮั่นโม่จากไป กู้หว่านเยว่ก็เรียกฟู่หลานเหิงเข้ามา แล้วบอกวิธีที่นางคิดได้ในตอนกลางวัน
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 588
จนกระทั่งกลับมาที่หมู่บ้านสือหานนานแล้ว ก็ยังไม่เห็นฟู่หลานเหิงมาหานาง นางถึงได้รู้สึกหมดกำลังใจเล็กน้อยแต่ในจังหวะนั้น ฟู่หลานเหิงก็พุ่งตัวลงไปช่วยนางโดยไม่คิดชีวิต“ข้าเห็นชัดเจนมาก ตอนที่ท่านกระโดดลงไปในทะเลสาบน้ำแข็ง ท่านไม่ได้คิดอะไรมากเลย ท่านมาช่วยข้าใช่หรือไม่?”ฟู่หลานเหิงเห็นแววตาของซูจิ่นเอ๋อร์ที่คลอไปด้วยน้ำตา เขาไม่กล้ามองหน้านาง“ใช่แต่ถึงแม้คนที่ตกลงไปไม่ใช่เจ้า เป็นคนอื่น ข้าผ่านไปเห็นก็จะเข้าไปช่วยเหมือนกันเรื่องนี้ไม่เกี่ยวข้องกับเรื่องอื่น”หลังจากพูดจบ เขาก็รู้สึกใจสั่นอย่างรุนแรง ราวกับโดนเข็มทิ่มแทง จึงรีบพูดต่อด้วยน้ำเสียงร้อนรน“ข้ามีธุระด่วน ต้องรีบไปชายแดน คงรำลึกความหลังกับคุณหนูซูต่อไม่ได้แล้ว ถ้ามีโอกาสครั้งหน้า ข้าจะมากินอาหารที่เจ้าทำอีก”“ใต้เท้าฟู่!”ซูจิ่นเอ๋อร์ยังอยากจะพูดอะไรอีก แต่ฟู่หลานเหิงไม่เปิดโอกาสให้นางเลย พริบตาเดียวก็พาผู้ติดตามหายไปบนเส้นทางเล็ก ๆ นั้นแล้ว“ใต้เท้าฟู่...”น้ำตาไหลอาบแก้มทั้งสองข้าง ซูจิ่นเอ๋อร์เอื้อมมือปาดน้ำตา“เจ้าบอกสิว่าเจ้าจะทรมานไปเพื่ออะไรกัน?”จู่ ๆ เสียงของจินโหย่วเฉียนก็ดังขึ้นข้างหลัง เขายื่นผ้
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 589
คุณชายอายุเกือบยี่สิบห้าแล้ว ไม่เด็กแล้ว กว่าจะชอบใครสักคนก็ไม่ง่ายเลยเขาที่เป็นบ่าวรับใช้ ก็อดเป็นห่วงไม่ได้“ไม่จำเป็น” จินโหย่วเฉียนพูดอย่างเปิดเผย “สุภาพบุรุษไม่ควรฉวยโอกาสในยามที่ผู้อื่นอ่อนแอ”พูดจบ ก็พาบ่าวรับใช้ขี่รถจากไปด้านนี้ หลังจากที่ซูจิ่นเอ๋อร์ถูกฟู่หลานเหิงปฏิเสธ นางก็กลับเข้าไปในห้องร้องไห้อยู่หนึ่งชั่วยามจนกระทั่งนางหยางเรียกให้นางไปทานข้าวเย็น นางถึงได้หยุดส่องกระจก แล้วมองดวงตาบวมแดงในกระจกซูจิ่นเอ๋อร์ไม่อยากให้ใครรู้เรื่องนี้ จึงแสร้งบอกว่าตัวเองไม่สบายเพราะตกน้ำ อยากจะนอนพัก“หรือว่าจะเป็นหวัด? แม่จะให้พี่สะใภ้ใหญ่มาดูอาการให้เจ้า”นางหยางเป็นห่วงลูกสาวมาก จึงจะรีบไปตามกู้หว่านเยว่ซูจิ่นเอ๋อร์รีบเอ่ยขึ้น “ไม่เป็นไรท่านแม่ ข้าแค่ตกน้ำ รู้สึกง่วงนิดหน่อยนอนหลับสักพักก็หายแล้ว พี่สะใภ้ใหญ่กำลังตั้งครรภ์ อย่าไปรบกวนนางเลย”นางหยางได้ยินเสียงขึ้นจมูกของซูจิ่นเอ๋อร์ก็รู้ทันที จึงถอนหายใจแล้วเอ่ยขึ้น “ได้ เดี๋ยวแม่ช่วยยกข้าวเย็นมาให้เจ้า ถ้าเจ้าอยากกินก็กินสักหน่อย ถ้ากินไม่ลงก็วางไว้ก่อน”พูดจบก็จากไปอย่างเข้าใจสถานการณ์กู้หว่านเยว่และซูจิ่งสิงรู้ว
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 590
แต่หากใช้กฎนี้ไปเรื่อย ๆ แม้ว่าจะมีคนคิดอยากจะแหกกฎนี้ คนในกลุ่มของพวกเขาก็จะช่วยกันปราบปรามเองเมื่อเห็นว่าผู้อพยพจากตงโจวสงบลงแล้ว ฟู่หลานเหิงก็รีบสั่งให้คนส่งข่าวนี้ไปให้กู้หว่านเยว่โดยเร็วกู้หว่านเยว่รู้ข่าวก็ดีใจมาก“น้องหญิงเจ้าฉลาดจริง ๆ ยิ่งอยู่กับเจ้า ก็ยิ่งพบว่าเจ้ามีข้อดีมากมายจนนับไม่ถ้วน”ซูจิ่งสิงยิ้มเล็กน้อย มองภรรยาของตัวเองด้วยความชื่นชม“ข้าได้ยินรายงานสถานการณ์จากทางนั้นมาว่า เหล่าทหารทั้งสามกองทัพต่างยอมรับในตัวเจ้า แค่เจ้าพูดคำเดียว ก็สามารถยุติสงครามได้”กู้หว่านเยว่ทำหน้าเขินอาย “วิเศษขนาดนั้นเลยหรือ?”นางมองซูจิ่งสิง “คนอื่นไม่รู้ แต่ท่านจะไม่รู้เลยหรือ? วิธีนั้นไม่ใช่ข้าคิดคนเดียว ท่านเป็นคนที่คอยเตือนให้ข้าคิดได้”ซูจิ่งสิงสมกับเป็นคนที่รับมือกับพวกทูเจวี๋ยมาเป็นเวลานาน รู้ดีว่าควรจะรับมือกับเรื่องแบบนี้อย่างไรดังนั้น ตอนที่นางจนปัญญา อีกฝ่ายก็ช่วยชี้แนะ และก็เป็นเพราะว่ากู้หว่านเยว่ฉลาด แค่ฟังประโยคเดียวก็รู้ว่าควรจะทำอย่างไรต่อไป“พวกเราสองคนต่างเกื้อหนุนกันและกัน ไม่แบ่งแยกเจ้ากับข้า”ซูจิ่งสิงกลับรู้สึกเฉย ๆ เขาไม่เคยสนใจชื่อเสียง เงินทอง หร
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 591
“ฝ่าบาท เรื่องที่ผู้ถูกเนรเทศก่อความวุ่นวายแนวป้องกันชายแดนเมื่อไม่กี่วันมานี้ ได้มีจดหมายส่งเข้ามาแล้ว”ชิงเยี่ยนเปลี่ยนหัวข้อสนทนา “นายคนใหม่ของเจดีย์หนิงกู่สามารถปราบปรามผู้ถูกเนรเทศเหล่านั้นได้อย่างง่ายดายโดยไม่ต้องเปลืองแรงเลย”จงหลี่เผยความประหลาดใจออกมา เขาก็รู้ด้วยว่าผู้ถูกเนรเทศเหล่านี้อาศัยอยู่ในป่าที่ตะวันไม่ตกดิน จึงสามารถหาเลี้ยงชีพได้ด้วยการล่าสัตว์เท่านั้นดังนั้นเนื่องจากขาดแคลนอาหารอย่างต่อเนื่อง จึงมักมาก่อความวุ่นวายที่เจดีย์หนิงกู่เมืองตงโจวครุ่นคิดหาวิธีการต่าง ๆ มากมายเพื่อแก้ไขปัญหานี้ให้หมดไป ซึ่งไม่ใช่เรื่องง่ายเลย“ผู้ใดกันที่เฉลียวฉลาดเช่นนี้?”“เป็นสตรีนางหนึ่ง ได้ยินมาว่านางเป็นชายาของเจิ้นเป่ยอ๋อง” ในจดหมายมีคำพูดนิดเดียวเพียงสามประโยค ชิงเยี่ยนไม่ค่อยเข้าใจนักจงหลี่พูดอย่างเฉยเมย “สตรีผู้ดีเลิศ ไม่ควรถูกตีตราไว้ว่าเป็นภรรยาของผู้อื่น”เขานึกถึงวันที่อยู่ในเมืองอวี้ขึ้นมาในหัวได้โดยพลัน พลางสบตากับกู้หว่านเยว่ใช่นางหรือ?“วันหลัง ไปเยี่ยมเจดีย์หนิงกู่สักหน่อยสินายใหม่”จงหลี่คิดว่า อาจจะมอบภาพเหมือนให้อีกฝ่าย ให้พวกเขาช่วยตามหาน้องสาวกู้หว่
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 592
“มีเรื่องอะไรกันเสียงดังเอะอะถึงเพียงนี้?”กู้หว่านเยว่ขมวดคิ้วถาม ฉู่เฟิงเมียงมองอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะตอบ“ดูเหมือนว่ามีคนกำลังโต้เถียงกันอยู่นอกศูนย์พักพิง”“โต้เถียงอะไรกัน?”ศูนย์พักพิงมีทหารคอยเฝ้าอยู่ เพื่อป้องกันไม่ให้ผู้ถูกเนรเทศก่อความวุ่นวายในเมื่อเกิดการโต้เถียงขึ้น ทำไมทหารที่เฝ้าอยู่ถึงไม่เข้ามาห้าม?ความสงสัยมากมายเกิดขึ้นในหัวของกู้หว่านเยว่ “ฉู่เฟิง เราไปดูกันเถอะ”“ขอรับ”เนื่องจากภายนอกเกิดความวุ่นวายมากเหลือเกิน หากลงจากรถม้าก็มีโอกาสเกิดเรื่องไม่คาดคิดสูงดังนั้นซูจิ่งสิงจึงยืนกรานปฏิเสธไม่ให้กู้หว่านเยว่ลงจากรถ แค่เปิดหน้าต่างรถเพียงบานเดียวสังเกตการณ์อยู่ภายในรถ“ข้าบอกแล้วว่าครอบครัวนี้ติดเชื้อกาฬโรค พวกท่านก็ไม่เชื่อ”ชายร่างใหญ่คนหนึ่งชี้ครอบครัวสามคนที่นอนอยู่บนพื้นแล้วพูดว่า “ปีนั้นบ้านเกิดของข้าเคยเกิดกาฬโรคมาก่อน ไม่ง่ายเลยกว่าข้าจะอยู่รอดมาได้ ก็เลยเข้าใจอาการของกาฬโรคเป็นอย่างดี พวกเขาต้องติดเชื้อกาฬโรคแน่นอน”“การแพร่เชื้อของกาฬโรคนั้นรุนแรงมาก รีบขับไล่พวกเขาออกไปซะ ถ้าไม่ไล่ออกไป พวกเราที่นี่ทุกคนจะพบกับความหายนะกันหมด”เขาพูดพลางหยิบผ้าออก
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 593
“ในเมื่อพวกเขาติดเชื้อกาฬโรคแล้ว พวกเราก็ไม่รอดหรอก”ชายร่างใหญ่พูดด้วยความตื่นตระหนก“ศูนย์พักพิงแห่งนี้อันตรายเกินไปจริง ๆ พวกเรารีบออกไปกันเถอะ!”“ใช่แล้ว ใช่แล้ว กาฬโรคน่ากลัวมาก พวกเรารีบไปกันเถอะ”“ใจเย็น ทุกคนอยู่ในความสงบ!”นายทหารที่เป็นหัวหน้าตะโกนดังลั่น “พวกเขาจะเป็นกาฬโรคหรือไม่ยังไม่รู้ ต้องรอให้หมอตรวจดูก่อนถึงจะได้คำอธิบาย”“รอให้หมอตรวจเสร็จ พวกเราทุกคนไม่ติดเชื้อกันหมดแล้วหรือ?”ชายร่างใหญ่หาโอกาสสร้างความโกลาหลอยู่เสมอ “ชีวิตของผู้ถูกเนรเทศก็คือชีวิตเหมือนกัน!”เขาหันไปมองทุกคน “พวกเราหนีกันเถอะ!”เดิมทีผู้ถูกเนรเทศกลุ่มนี้ก็ต้องทรมานทนหิวทนหนาวอยู่แล้ว ไม่อาจเอาชีวิตรอดได้ ถึงได้มาที่นี่ไม่นึกว่าที่นี่จะมีเชื้อกาฬโรค เวลานี้ใครยังกล้าอยู่ที่นี่อีก ต้องการหลบหนีออกไปไว ๆ ใจจะขาดในศูนย์พักพิงแห่งนี้มีผู้คนอยู่สองสามร้อยคนเป็นอย่างน้อย เมื่อเกิดความวุ่นวายใด ๆ ก็ไม่ควรประมาทโดยเฉพาะอย่างยิ่งหากเรื่องนี้แพร่กระจายไปยังศูนย์พักพิงอื่น ๆ แล้วใครยังกล้าที่จะอยู่อย่างสงบสุขภายในศูนย์พักพิงอีก?กู้หว่านเยว่ขมวดคิ้วแน่น มองไปที่ชายร่างใหญ่“ชายร่างใหญ่ผู้นี้ไ
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 594
“เช่นนั้นข้าก็เคยเห็นคนตายมาก่อน ข้าจะพูดโดยไม่รู้สาเหตุว่าเจ้าตายไปแล้วได้งั้นหรือ?”หลี่ชิวเตี๋ยเท้าเอวยิ้มเยาะ มองชายร่างใหญ่ตรงหน้าอย่างเย็นชา มองไปมองมา“ในเมื่อเจ้าไม่ใช่หมอ แต่มาพูดลอย ๆ ใส่ร้ายคนอื่นว่าติดเชื้อกาฬโรค ซ้ำยังก่อความวุ่นวายที่นี่อีก เจ้ามีเจตนาอะไร?”“ข้าน้อยเปล่า...” เห็นชัดเจนว่าชายร่างใหญ่ไม่คาดคิดว่าจะได้พบกับคนที่พูดจาเฉลียวฉลาดเช่นนี้ ยังไม่รู้ว่าควรรับมืออย่างไรในเวลานี้แววตาของเขาวิบวับ จ้องมองไปที่ทางเดินว่างเปล่าข้าง ๆ อย่างฉับพลัน อยากจะหันหลังหนีจากไป“จับเขาไว้”กู้หว่านเยว่ที่คอยดูอยู่ข้าง ๆ ด้วยสายตาเย็นชาอยู่นาน เพลานี้จึงเอ่ยปากขึ้นมาในที่สุด ฉู่เฟิงที่อยู่บนรถม้าได้เหาะเหินออกไป ถีบชายร่างใหญ่ล้มคว่ำลงกับพื้นด้วยขาข้างเดียว“โอ๊ย!” ชายร่างใหญ่ร้องออกมา ยังไม่ทันได้อ้าปาก ก็ถูกฉู่เฟิงเหยียบลงบนร่างกายอย่างโหดร้าย“ขอเตือนเจ้าว่า อย่าพูดอะไรที่ไม่สมควรพูด มิฉะนั้นจะไม่รับประกันชีวิตของเจ้า”ฉู่เฟิงจะไม่อ่อนโยนกับฝ่ายตรงข้าม โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อครู่ที่เขาเฝ้าดูอยู่นาน เห็นได้ชัดว่าชายร่างใหญ่ผู้นี้ต้องการปลุกปั่นผู้คนเมื่อเห็นฉู่เฟิง ห
บทล่าสุด
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1184
กู้หว่านเยว่เอ่ยถามด้วยความสงสัย เสี่ยวถ่านยิ้มอย่างขมขื่น“เรื่องนี้ค่อนข้างยาว พวกเราถูกคนใส่ร้าย เสด็จแม่ของข้า...นางถูกฆ่าตาย ข้าหนีรอดออกมาได้อย่างยากลำบาก”เมื่อพูดถึงเสด็จแม่ เสี่ยวถ่านขอบตาแดงก่ำพยายามฝืนเช็ดน้ำตา ไม่ปล่อยให้น้ำตาไหลออกมากู้หว่านเยว่นึกขึ้นได้ทันที ก่อนหน้านี้นางและซูจิ่งสิงได้ยินจากตอนที่อยู่ในห้องของเหยลวี่หมิงว่า เสด็จแม่ขององค์หญิงเก้าถูกไฟคลอกตายแล้วมีเพียงองค์หญิงเก้าเท่านั้นที่หนีรอดออกมาได้ฟังจากน้ำเสียงขององค์หญิงเก้าแล้ว เสด็จแม่ของนางน่าจะเป็นราชินีของกษัตริย์ทูเจวี๋ย ราชินีผู้สูงศักดิ์กลับถูกไฟคลอกตาย ส่วนองค์หญิงก็ถูกตามล่า พวกเขาทำผิดอะไรกันแน่?ถึงแม้ว่านางจะมีข้อสงสัยมากมายในใจ แต่เห็นได้ชัดว่าตอนนี้ไม่ใช่เวลาที่จะซักถาม ทหารข้างล่างกำลังจะล้อมพวกเขาขึ้นมาแล้ว“ไว้ค่อยอธิบายให้ข้าฟังทีหลัง ตอนนี้ เราต้องหนีออกไปจากที่นี่ก่อน”กู้หว่านเยว่ใช้สันมือสับไปที่คอของเสี่ยวถ่าน จากนั้นก็โบกมือ เก็บนางเข้าไปในมิติ“ท่านพี่ เราไปหาเหยลวี่หมิงกันเถอะ!”เหยลวี่หมิงอยากจะตามล่าพวกเขามิใช่หรือ เช่นนั้นพวกเขาก็จะสั่งสอนเขาสักหน่อย“ตกลง” ซูจิ่ง
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1183
เนื่องจากมีทหารลาดตระเวนอยู่ข้างนอกเป็นจำนวนมาก เพื่อไม่ให้เกิดปัญหาโดยไม่จำเป็น หลังจากกินข้าวเสร็จแล้ว ทั้งสามคนจึงรีบกลับไปที่ห้อง“กลางคืนเจ้านอนคนเดียว คงไม่กลัวหรอกนะ?”กู้หว่านเยว่เอ่ยถามด้วยน้ำเสียงหยอกล้อ เสี่ยวถ่านหน้าแดงก่ำ กำหมัดแน่น“ไม่ต้องห่วง ขะ ข้าเป็นลูกผู้ชาย ข้าไม่กลัวหรอก”“ถ้าเจ้าไม่กลัวก็ดีแล้ว กลางคืนเจ้านอนห้องข้าง ๆ พรุ่งนี้เช้าตอนเราออกเดินทาง ก็จะไปปลุกเจ้า”อาจเป็นเพราะถูกชะตากัน กู้หว่านเยว่มักจะมีความอดทนกับเด็กคนนี้เป็นพิเศษ“ทะ ท่านจะปลุกข้าจริง ๆ หรือ?”ดวงตาของเขาใสซื่อ มองกู้หว่านเยว่ด้วยแววตาที่แฝงไปด้วยความกังวลเล็กน้อยดูเหมือนเด็กคนนี้จะยังคงกังวลว่ากู้หว่านเยว่จะทิ้งเขาไป“ก็ไม่แน่ บางทีตอนดึกข้าอาจจะปลุกเจ้าก็ได้”คืนนี้ นางมีเรื่องใหญ่ที่ต้องลงมือทำ“เช่นนั้นข้าไปนอนก่อนแล้ว” เสี่ยวถ่านเชื่อว่ากู้หว่านเยว่จะไม่หลอกเขาหลังจากมองเสี่ยวถ่านเข้าไปในห้องแล้ว กู้หว่านเยว่และซูจิ่งสิงก็กลับไปที่ห้องของตัวเอง ทั้งสองคนหลับตาทำเป็นงีบหลับ แต่จริง ๆ แล้วกำลังรอให้ฟ้ามืดเมื่อยามค่ำคืนมาเยือน ข้างนอกก็เริ่มเกิดเสียงอึกทึกครึกโครม“ใครก็ได้
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1182
เหยลวี่หมิงหัวเราะเสียงดังลั่น กู้หว่านเยว่หน้ามืด ทันใดนั้นก็ได้ยินเสียงเคาะประตูห้องของตัวเองดังขึ้น จึงรีบพาซูจิ่งสิงกลับไปที่ห้องพัก ทั้งสองคนออกมาจากมิติ ก็ได้ยินเสียงของเสี่ยวถ่านดังมาจากข้างนอก“พี่หญิงกู้ ข้าอาบน้ำเสร็จแล้ว”ที่แท้ก็เป็นเสี่ยวถ่านอาบน้ำเสร็จแล้ว จึงมาหาพวกเขากู้หว่านเยว่เปิดประตู สิ่งที่ทำให้นางประหลาดใจก็คือ เสี่ยวถ่านที่อาบน้ำเสร็จแล้ว กลับดูหน้าตาสะอาดสะอ้านและงดงามเกินคาด“เจ้าดูเหมือนเด็กผู้หญิงนะ”กู้หว่านเยว่กล่าวขึ้นมาลอย ๆ สีหน้าของเสี่ยวถ่านก็เปลี่ยนไปเล็กน้อยเขาเอื้อมมือไปสัมผัสใบหน้าตัวเอง “จริงหรือ?”เขาเปลี่ยนหัวข้อสนทนาด้วยความประหม่า “พี่หญิงกู้ ขอบคุณที่ช่วยชีวิตข้า ต่อไปข้าจะต้องตอบแทนบุญคุณท่านอย่างแน่นอน”“เจ้าโตก่อนแล้วค่อยว่ากัน เจ้าในตอนนี้ แค่ชายร่างกำยำต่อยหมัดเดียว เจ้าก็ตายได้แล้ว”กู้หว่านเยว่หลุดหัวเราะ เด็กคนนี้รู้จักตอบแทนบุญคุณจริง ๆ เห็นว่าฟ้าเริ่มมืดแล้ว ถึงเวลาอาหารเย็น กู้หว่านเยว่จึงลากเสี่ยวถ่านไปกินข้าวข้างล่างข้างล่างมีคนนั่งอยู่ไม่น้อย ทุกคนต่างพูดคุยกันอย่างสนุกสนาน ไม่ใช่เรื่องที่เกิดขึ้นในเมืองสือโม่ ก็
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1181
เขากล่าวด้วยน้ำเสียงข่มขู่ ทำให้ท่านเจ้าเมืองสะดุ้งตกใจ อีกฝ่ายพยักหน้าอย่างรีบร้อน แล้วจากไปพร้อมกับเหงื่อท่วมตัวเห็นได้ชัดว่า เขาหวาดกลัวเหยลวี่หมิงมากและความหวาดกลัวเช่นนี้ ส่วนใหญ่แล้วเป็นเพราะเห็นแก่เหยลวี่เจิง“คุณชาย กระดูกมือของท่านต่อเรียบร้อยแล้วขอรับ”เหยลวี่หมิงลองขยับแขนอีกครั้ง ก็รู้สึกเจ็บแปลบขึ้นมาอีกครั้ง เจ็บเสียจนเขาต้องกัดฟันกรอด“คุณชาย ถึงแม้ว่ากระดูกแขนของท่านจะต่อติดกันแล้ว แต่ภายในครึ่งเดือนห้ามขยับตัวมากเกินไป ต้องรอจนกว่าเฝือกจะเข้าที่เรียบร้อยแล้วจึงจะถอดออกได้”หมอต่อกระดูกเช็ดเหงื่อเย็นบนหน้าผาก เขาสาบานว่านี่เป็นงานที่ยากที่สุดเท่าที่เขาเคยรับมาทันทีที่ความคิดนี้ผุดขึ้นมาในหัว เขาก็รู้สึกเจ็บคอขึ้นมาทันที ตามมาด้วยเลือดจำนวนมากที่ไหลทะลักออกมาจนบดบังดวงตาของเขาเหยลวี่หมิงฆ่าเขาโดยตรง!ไม่ใช่แค่หมอต่อกระดูกที่ล้มลงกับพื้น ดวงตาเบิกโพลงแม้แต่กู้หว่านเยว่และซูจิ่งสิงที่อยู่ในมิติก็ยังไม่ทันตั้งตัว“บ้าเอ๊ย เหยลวี่หมิงผู้นี้ไม่เห็นค่าของชีวิตคนเกินไปแล้ว!”กู้หว่านเยว่อดไม่ได้ที่จะร้องเสียงหลง เมื่อครู่นี้นางและซูจิ่งสิงซ่อนตัวอยู่ในมิติ เห็น
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1180
ปรากฏว่าทันทีที่ทั้งสองคนมาถึงชั้นสอง ก็ได้ยินเสียงกรีดร้องอันน่าเวทนาของเหยลวี่หมิงดังขยายออกมาจากในห้องทั้งสองคน ‘ยิ่งเกลียดยิ่งเจอจริง ๆ สินะ’ครั้นเสี่ยวเอ้อร์เห็นสองคนมีท่าทีแข็งทื่อ ก็รีบกล่าวขึ้นมา “มิต้องแปลกใจขอรับ คนที่อยู่ห้องตรงข้ามกำลังจัดกระดูก อาจารย์ด้านกระดูกกำลังจัดกระดูกให้เขา เสียงร้องจึงดังไปสักหน่อย หากท่านทั้งสองไม่สบายใจ ข้าเปลี่ยนห้องให้พวกท่านได้ขอรับ”“ไม่ต้อง”อยู่ในโรงเตี๊ยมเดียวกับเหยลวี่หมิง นับว่าโชคร้ายไปสักหน่อยแต่ครั้นกู้หว่านเยว่ได้คิดไตร่ตรองแล้ว พวกเขาสามารถเฝ้าสังเกตการเคลื่อนไหวของเหยลวี่หมิงได้ตลอดเวลา หากมีบางอย่างไม่ชอบมาพากล พวกเขาจะได้ไหวตัวทันในทันที นับว่าเป็นเรื่องที่ดีอีกอย่างไม่แน่ว่าทั้งสองคนอาจจะได้ยินข่าวคราวของซูจิ่นเอ๋อร์จากปากของเหยลวี่หมิงก็ได้“ไม่ต้องวุ่นวาย เราพักในห้องนี้ได้”สองสามีภรรยาส่งสายตากันและกันจนเข้าใจความคิดของอีกฝ่าย ซูจิ่งสิงโบกมือเล็กน้อยส่งให้เด็กในโรงเตี๊ยมออกไปหลังจากที่กู้หว่านเยว่เข้ามาในห้องก็ทำการสำรวจหนึ่งรอบ จึงได้เห็นเสี่ยวถ่านที่เดินตามเข้ามา“ข้าเปิดไว้สองห้อง เจ้าไปพักห้องที่อยู่ถัดไป
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1179
“ไม่ต้องร้อนใจ เรายังต้องพักในเมืองชิงซานหนึ่งคืน ยังมีเวลา”หลังจากที่ทหารที่ด้านนอกทยอยกันจากไป กู้หว่านเยว่ก็พาซูจิ่งสิงออกจากห้วงมิติทั้งสองคนลอยตัวไปยังร้านขายเสื้อผ้า เวลานี้เสี่ยวถ่านกำลังเลือกเสื้อผ้าชุดใหม่อยู่พอดี เขารอกู้หว่านเยว่มาจ่ายเงินอย่างกระวนกระวายใจเขากลัวว่ากู้หว่านเยว่จะทิ้งเขาไว้ที่นี่ แล้วจากไปเพราะความกังวลมากเกินไป แม้แต่กู้หว่านเยว่และซูจิ่งสิงที่ปลอมตัวเดินมาถึงหน้าเขา ก็ยังไม่มีปฏิกิริยาตอบสนอง“นี่!”กู้หว่านเยว่ตบศีรษะของเสี่ยวถ่าน “มัวอึ้งอะไร ยังเลือกเสื้อผ้าไม่ได้หรือ?”“พี่หญิงกู้?”เสี่ยวถ่านจำเสียงของนางได้ ครั้นเห็นทั้งสองคนแต่งกายต่างจากก่อนหน้านั้น แม้แต่ใบหน้าก็เปลี่ยนไป จึงอดตื่นตกใจไม่ได้“พวก...พวกท่าน?”“เราสองคนเจอกับปัญหาเล็กน้อย จึงต้องเปลี่ยนเสื้อผ้า”กู้หว่านเยว่ไม่ได้ปิดบัง ต่อไปเสี่ยวถ่านต้องติดตามพวกเขาไป บอกเขาไว้จะสะดวกมากกว่าในขณะเดียวกัน นางก็แอบตัดสินใจอยู่เงียบ ๆ หากเสี่ยวถ่านกล้าหักหลังนาง นางสามารถโยนเขากลับเข้าไปในกลุ่มทาสอีกครั้งได้อย่างไม่ปรานี“เช่นนั้นเรารีบออกไปจากตลาดกันเถอะ”เสี่ยวถ่านไม่ได้มีความค
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1178
“อ๊าก เจ็บ เจ็บยิ่งนัก”เหยลวี่หมิงกรีดร้องอย่างน่าเวทนาคล้ายกับหมูโดนเชือด สีหน้าบิดเบี้ยวอย่างหาที่เปรียบไม่ได้ในขณะเดียวกันนัยน์ตาก็ได้ฉายแววตื่นตระหนกอย่างรุนแรง เขาคาดไม่ถึงว่าบุรุษหน้าตาขี้เหร่ผู้นี้จะมีวิทยายุทธ์ อีกทั้งวิทยายุทธ์ยังสูงมากอีกด้วย แม้ว่าเขาจะไม่ได้โดดเด่นเหมือนพี่ใหญ่ แต่ก็เหนือชั้นกว่าคนทั่วไป“พวกเจ้ามัวอึ้งทำไม? รีบเข้ามาช่วยข้าสิ”เหยลวี่หมิงช่างไร้ยางอายยิ่งนัก หลังจากพบว่าตัวเองสู้บุรุษผู้นั้นไม่ได้ จึงรีบออกคำสั่งขอกำลังเสริมทันทีครั้นเห็นทหารม้าทั้งสองฝ่ายกำลังจะต่อสู้กัน กลุ่มคนที่มุงดูเรื่องชาวบ้านก็พากันถอยออก และล้อมเอาไว้เป็นวงกว้าง คอยมุงดูอยู่ไกล ๆ ไม่กล้าเข้ามาใกล้“เจ้ากล้าลงมือกับข้า ตายเสียเถอะ”นัยน์ตาของเหยลวี่หมิงฉายแววโหดร้าย พี่ใหญ่ปวดใจกับเขามาโดยตลอด คนรับใช้ข้างกายของเขาก็คือองครักษ์ลับข้างกายพี่ใหญ่คนเหล่านี้ต่างก็มีฝีมือไม่เป็นสองรองใคร โดยปกติแล้วจะไม่ลงมือง่าย ๆ หากลงมือแล้วพวกเขาจะเล่นกันถึงตายบุรุษผู้นี้จะต้องตายสถานเดียว!นัยน์ตาของเขาฉายแววโหดเหี้ยม วินาทีต่อมาก็ต้องตกตะลึงอย่างมากคนรับใช้เหล่านั้นยังไม่ทันได้เข้
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1177
“พวกเจ้าว่าชายหญิงคู่นั้นเป็นใครกัน?”“ไม่รู้สิ”ทุกคนพากันรวมตัว ทยอยกันคาดเดาไปต่าง ๆ นานา ส่วนใหญ่ล้วนแต่ฟังมาจากข่าวลือที่ไม่มีมูลในเวลานี้ เสียงอันภาคภูมิใจเสียงหนึ่งก็ได้ดังขึ้น“ข้ารู้ว่าชายหญิงคู่นั้นเป็นใคร ชายหญิงคู่นั้นคือเจิ้นเป่ยอ๋องและพระชายาเจิ้นเป่ย”ทุกคนมองไปตามเสียง กระทั่งเห็นบุรุษผู้หนึ่งเดินเข้ามาภายใต้การรายล้อมของคนรับใช้ครั้นเห็นเสื้อผ้าอันหรูหราของอีกฝ่าย คนในฝูงชนก็ตอบสนองในทันที“นี่คงไม่ใช่น้องชายของท่านแม่ทัพเหยลวี่เจิง เหยลวี่หมิงหรอกนะ? คาดไม่ถึงจริง ๆ ว่าจะเจอเขาที่นี่ ว่าแต่เจิ้นเป่ยอ๋องและพระชายาเจิ้นเป่ยที่เขาเอ่ยถึงเป็นใครกันแน่?”เสียงกระซิบกระซาบในกลุ่มดังขึ้น เนื่องจากเหยลวี่เจิงนั้นมีอำนาจเหนือกว่าทูเจวี๋ย ดังนั้นในตอนที่ทุกคนเห็นเหยลวี่หมิง ทุกคนก็อดแสดงสีหน้าหวาดกลัวไม่ได้“เหอะ ๆ ก็แค่คนน่ารังเกียจสองคนเท่านั้น”สีหน้าของเหยลวี่หมิงฉายแววโหดเหี้ยม เห็นได้ชัดว่าไม่ชอบซูจิ่งสิงและกู้หว่านเยว่อย่างมากไม่แปลกใจเลย เขาเป็นน้องชายของเหยลวี่เจิง จะชอบซูจิ่งสิงได้อย่างไร?“แต่ท่านรู้ได้อย่างไรว่าสองคนนั้นคือเจิ้นเป่ยอ๋องและพระชายาเจิ้น
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1176
“คนในครอบครัวของเจ้าตายกันหมดแล้วหรือ?”กู้หว่านเยว่ปวดใจกับเด็กคนนี้มาก จึงยื่นขนมอีกชิ้นให้เขา“ทุกคนตายหมดแล้วขอรับ เหลือเพียงข้าผู้เดียว”ครั้นนึกถึงเรื่องเสียใจ เสี่ยวถ่านก็มักจะก้มหน้าลง จากนั้นหยดน้ำตาก็ได้หลั่งรินออกมาจากดวงตาของเขาเขาคิดถึงท่านแม่“เอาละ หยุดร้องได้แล้ว แม้ว่าคนในครอบครัวของเจ้าจะตายกันหมดแล้ว แต่เจ้าก็ต้องใช้ชีวิตให้ดี”กู้หว่านเยว่ตักน้ำแกงไก่ให้เขา นางมักจะรู้สึกว่าสถานะของเด็กหนุ่มที่อยู่ตรงหน้าผู้นี้ไม่ธรรมดากิริยามารยาของเขาดูไม่เหมือนชาวบ้านธรรมดา จู่ ๆ ความคิดนี้ก็ผุดขึ้นมาในหัว“ประตูเมืองเปิดแล้ว!”ในขณะที่ทั้งสองคนกำลังพูดคุยกันอยู่นั้น ทันใดนั้นเสียงตะโกนระลอกหนึ่งก็ดังมาจากด้านนอก จากนั้นความโกลาหลก็เกิดขึ้นขึ้นในฝูงชนที่ล้อมรอบ ทุกคนต่างทยอยกันเข้ามารวมตัวกันหน้าประตูเมือง“น้องหญิง เราเองก็เข้าเมืองกันเถอะ”ซูจิ่งสิงเปิดผ้าม่าน ก่อนจะกล่าวทักทายกู้หว่านเยว่ ไหน ๆก็จะเข้าเมืองแล้ว พวกเขาคงนั่งอยู่บนรถม้าไม่ได้อีก ต้องลงจากรถม้ามาตรวจสอบถึงจะถูก “เจ้าค่ะ”กู้หว่านเยว่คว้ามือของเสี่ยวถ่านลงมาจากรถม้า และเดินมาต่อแถวอยู่ด้านหลังของกล
