LOGINShare
บทที่ 538
Related chapters
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 539
“อย่ารอช้า พวกเราตามไปดูกันเดี๋ยวนี้เลย”ทั้งสองขี่นกหงส์เพลิง แล้วบินไปทางต้นอู๋ถงบนท้องฟ้า มองเห็นเงาร่างสีขาวที่ว่องไว กำลังปีนข้ามกำแพง แล้ววิ่งหนีออกไปข้างนอก“เป็นหญิงสาวลึกลับคนนั้น”กู้หว่านเยว่ดวงตาเป็นประกาย รีบสั่งให้นกหงส์เพลิงไล่ตามไป“วิชาตัวเบาของหญิงผู้นี้ ช่างยอดเยี่ยมนัก”ซูจิ่งสิงขมวดคิ้ว ถึงแม้จะไม่รู้จักใบหน้าที่แท้จริงของหญิงสาวลึกลับคนนี้ แต่ดูจากวรยุทธ์แล้ว น่าจะเป็นหญิงสาวที่มีวิชาตัวเบาแข็งแกร่งหญิงสาวแบบนี้ หากมองไปทั่วทั้งแผ่นดิน ก็นับได้ด้วยมือเพียงข้างเดียวทั้งสองไม่กล้ารอช้า หลังจากออกจากกำแพงแล้ว ก็รีบลงจากนกหงส์เพลิง แล้วไล่ตามหญิงสาวลึกลับคนนั้นไปเห็นหญิงสาวลึกลับคนนั้นพุ่งเข้าไปในหมอกพิษ“ท่านพี่ ใส่ไว้”กู้หว่านเยว่รีบหยิบหน้ากากป้องกันแก๊สพิษสองอันออกมาจากมิติ แล้วให้ซูจิ่งสิงใส่หลังจากมั่นใจว่าไม่มีอันตรายแล้ว จึงเข้าไปในป่าหมอกพิษน่าเสียดายที่ภายในป่าหมอกพิษมีแต่ควันปกคลุมไปทั่วหญิงสาวลึกลับคนนั้น พอเข้าไปแล้วก็หายตัวไปอย่างไร้ร่องรอยสองสามีภรรยาตามหาในป่าหมอกพิษอยู่นาน จึงจะพบทางเดินใต้ดินซึ่งอยู่ใต้ต้นไม้ใหญ่“ดูเหมือนว่า
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 540
กงซุนหงเผยรอยยิ้มที่ขมขื่น พร้อมกับรำลึกความหลัง“ผลสุดท้าย ทุกคนต่างถูกสั่งสอน หลังจากนั้นพวกเราถึงได้รู้ว่าท่านพ่อพูดถูก”กงซุนเสว่รีบเอ่ยขึ้น “พี่น้องทั้งหลาย พวกเจ้ายังจำศิลาจารึกที่อยู่ใต้ล่างหอบรรพบุรุษของสกุลกงซุนของพวกเราได้หรือไม่ บนศิลาจารึกมีภาพวาดอยู่ น้องสี่ ครั้งที่แล้วข้าเคยบอกเจ้าแล้วว่าข้ารู้สึกว่าคนในภาพวาดนั้นเหมือนแม่นางกู้”“ไม่ใช่แค่เหมือน แต่เป็นนาง!”นอกจากนางแล้ว ยังมีใครที่จะสามารถทำให้หงส์เพลิงยอมรับเป็นนายได้อย่างเต็มใจล่ะ?“ไป พวกเราไปช่วยกัน”พี่น้องทุกคนต่างพากันหยิบนกหวีดออกมาจากอก ฝูงสัตว์ก็สงบลงแล้วฝูงสัตว์ร้ายกลับสู่สภาพเดิม ทันทีที่เสียงนกหวีดดังขึ้น พวกมันที่ผ่านการฝึกฝนมาแล้ว ก็พากันวิ่งกลับไปประจำตำแหน่งของตัวเองกู้หว่านเยว่มองดูทั้งหมดนี้ สิ่งเดียวที่น่าเสียดายคือจับหญิงสาวลึกลับคนนั้นไม่ได้“นายหญิง แย่แล้ว”เวลานี้ ชิงเหลียนก็รีบเข้ามา“พวกเราพบร่องรอยของมู่หรงอวี้”“มู่หรงอวี้?!”กู้หว่านเยว่ดวงตาเป็นประกาย จากนั้นยิ้มออกมาทันทีจับหญิงสาวลึกลับคนนั้นไม่ได้ แต่ฆ่ามู่หรงอวี้ได้ก็ไม่เลว“มู่หรงอวี้ดูเหมือนจะค้นพบถ้ำแล้ว ตอนนี้กำ
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 541
เมื่อได้ยินเสียงนั้น มู่หรงอวี้ก็เห็นท่าไม่ดีเมื่อหันหน้าไป เผชิญกับกู้หว่านเยว่ที่มีรอยยิ้มอันคลุมเครือ ก็ยิ่งเหงื่อตกอย่างฉับพลันโดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อมองไปยังซูจิ่งสิงที่อยู่ข้าง ๆ ไม่เห็นจะมีสภาพบาดเจ็บตรงไหน“เจ้าโง่ รีบหนีไป!”คนรับใช้จับผิดข้อความอย่างเห็นได้ชัดมู่หรงอวี้ขี่ม้าหนีไปโดยไม่ลังเลเคยมีประสบการณ์ทำหลุดจากมือไปแล้วในคราวก่อน เวลานี้ไม่ว่ากู้หว่านเยว่จะพูดอะไร ก็จะไม่ปล่อยให้มู่หรงอวี้หนีรอดไปได้“ท่านพี่ ไล่ตามไป”กู้หว่านเยว่นำอุปกรณ์ติดตามออกมาจากมิติ ซูจิ่งสิงโอบตัวนางไว้ ก่อนจะเหาะเหินขึ้นไปตามไล่ล่า“พวกเจ้าเข้าไปในถ้ำเพื่อปกป้องคนอื่น ๆ”เล็งอุปกรณ์ติดตามไปที่หลังของมู่หรงอวี้ แล้วปล่อยมันออกไปไม่ว่าเขาจะหนีไปที่ใด กู้หว่านเยว่ก็สามารถไล่ตามเขาได้“ซวยแล้ว”มู่หรงอวี้กำลังรีบรุดอยู่ข้างหน้า เขาพอจะรู้สึกได้ว่า ครั้งนี้มันอันตรายมากคิดว่าในเมื่อกู้หว่านเยว่และซูจิ่งสิงสามารถปรากฏตัวที่นี่ได้ แสดงว่าฝ่ายหญิงลึกลับนั้นพ่ายแพ้ไปแล้วเขาวิ่งไปที่หลินซีโข่วโดยไม่ลังเลใด ๆ วางแผนที่จะหลบหนีออกจากเขตซีเป่ยโดยทันทีกู้หว่านเยว่อ่านเจตนาของเขาออก ไล่
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 542
“ครั้งหนึ่งข้าเคยมีความฝันที่เหมือนจริงมาก” เว่ยเฉิงเผยรอยยิ้มอันขมขื่นออกมา“ในความฝันข้าสนับสนุนให้มู่หรงอวี้ขึ้นครองบัลลังก์ แต่เขากลับคุมขังครอบครัวของข้าทั้งหมด เพราะกลัวว่าข้าจะรู้เรื่องราวในอดีตของเขามากเกินไป ฆ่าลูก ๆ ของข้า ข่มเหงภรรยาผู้เป็นที่รักของข้า...”ดวงตาของเว่ยเฉิงแดงก่ำ เมื่อเห็นดังนั้นหัวใจของทุกคนก็สั่นสะท้านมีเพียงกู้หว่านเยว่เท่านั้นที่รู้ว่านั่นไม่ใช่ความฝันทั้งหมดนั้นเป็นเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นจริงในโลกของหนังสือต้นฉบับ“ไม่ใช่ เจ้าฟั่นเฟือนไปแล้วหรือ?” มู่หรงอวี้เหมือนได้ยินเรื่องตลกระดับชาติเขาดูเหมือนจะยอมรับไม่ได้ “เพียงเพราะความฝันเดียว เจ้าก็จะเป็นปฏิปักษ์ต่อข้างั้นหรือ? ข้าไม่ได้ทำอะไรเลย”“ตอนแรกข้าน้อยก็คิดเช่นนี้ ว่านั่นเป็นเพียงความฝัน” เว่ยเฉิงยิ้มเยาะจนกระทั่งเรื่องราวที่อยู่ในความฝันได้กลายเป็นจริงทีละน้อย เขาได้รู้จักกับมู่หรงอวี้ โรคระบาดในเมืองตงโจว...สิ่งเดียวที่แตกต่างจากความฝัน ก็คือคู่สามีภรรยากู้หว่านเยว่ดังนั้นตั้งแต่เริ่มต้น เว่ยเฉิงจึงเลือกที่จะเป็นเพื่อนกับพวกเขา“แม่นางกู้ ได้โปรดให้โอกาสนี้แก่ข้า”เว่ยเฉิงรีบรุดมายังเ
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 543
“มาพึ่งบารมีพวกข้าหรือ?” กู้หว่านเยว่อ้าปากค้าง ผลลัพธ์เช่นนี้นางไม่เคยคาดคิดมาก่อนสายตาของเว่ยเฉิงเผยความศรัทธาออกมา “ท่านทั้งสองปฏิรูปเจดีย์หนิงกู่อย่างไร ความจริงข้าก็รู้”เขาหลุบตาลง “เว่ยเฉิงเป็นเพียงผู้คงแกเรียน อุตสาหะร่ำเรียนแม้จะยากลำบาก หนึ่ง ไม่ทำให้พ่อแม่ลูกเมียต้องผิดหวังสอง หวังเพียงผู้คนทั่วโลกจะอยู่เย็นเป็นสุข”ทันใดนั้นเขาก็เหลือบมองซูจิ่งสิง แววตาวิบวับ “พี่ซูคงรู้ภูมิหลังของตัวเองแล้วใช่ไหม?”เรื่องภูมิหลังของซูจิ่งสิง เว่ยเฉิงก็ได้รู้มาจากความฝันเช่นกัน“พี่ซูอยู่ในรัชสมัยต้าฉี พวกท่านสองผัวเมียก่อสร้างเจดีย์หนิงกู่ขึ้นมาได้ดีเช่นนี้ ข้าจึงอยากติดตามพวกท่าน”เว่ยเฉิงพูดจบก็ลุกพรวดขึ้นมาเขาเลิกเสื้อคลุมขึ้น คุกเข่าลงต่อหน้าทั้งสอง“หากท่านทั้งสองไม่รังเกียจ จากนี้ไปท่านทั้งสองคือนายของเว่ยเฉิง”กู้หว่านเยว่ตกตะลึงเป็นที่สุดหลังจากเรียกสติกลับมา นางก็รีบประคองเว่ยเฉิงขึ้นมา“ใต้เท้าเว่ยรีบลุกขึ้นเร็ว”ในหนังสือต้นฉบับ ความเก่งกาจของเว่ยเฉิงเป็นสิ่งที่แม้แต่กู้หว่านเยว่ก็ยังเลื่อมใสถ้าไม่มีเขา มู่หรงอวี้ก็ไม่สามารถขึ้นครองบัลลังก์ได้เลยยิ่งไปกว่านั
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 544
สำหรับผู้ถูกเนรเทศเหล่านั้น นางไม่ปฏิเสธใครก็ตามที่เข้ามาประการที่หนึ่ง สามารถช่วยให้ประชาชนไม่ต้องซัดเซพเนจรอยู่ข้างนอก ประการที่สอง จะได้มีแรงงานในการก่อสร้างเจดีย์หนิงกู่อีกด้วยเป็นสถานการณ์ที่ได้ประโยชน์กันทั้งสองฝ่ายรถม้ากลับมาถึงหมู่บ้านโซว่หวาง เวลานี้ผู้คนในถ้ำได้ออกมาแล้วกงซุนเสว่และพวกเก็บกวาดความยุ่งเหยิงในหมู่บ้านโซว่หวางใกล้เสร็จแล้ว เมื่อเห็นกู้หว่านเยว่กลับมา ก็รีบเข้ามาต้อนรับ“ฮูหยิน ในที่สุดพวกท่านก็กลับมาแล้ว พอไม่เห็นพวกท่าน พวกข้ายังนึกว่าพวกท่านตกอยู่ในอันตราย”กงซุนเสว่เป็นห่วงมากตอนนี้นางคิดว่ากู้หว่านเยว่สำคัญกว่าตัวเองเสียอีก เพราะอย่างไรเสียถ้าไม่ได้กู้หว่านเยว่ พวกเขาก็คงไม่สามารถกลับมาที่หมู่บ้านโซว่หวางได้ง่ายดายเช่นนี้“ใช่แล้ว พวกข้าจัดการทุกอย่างในหมู่บ้านโซว่หวางใกล้เสร็จแล้ว แค่รอให้ท่านกลับมาควบคุมดูแลสถานการณ์โดยรวม”กงซุนหงยิ้มออกมานางไม่ลืมคำสัญญาครั้งก่อน จากนี้ไปหัวหน้าหมู่บ้านโซว่หวางจะเป็นกู้หว่านเยว่“นี่คือใต้เท้าเว่ย ในหลายวันนี้เขากับพวกท่านจะร่วมกันบูรณะเขตซีเป่ยขึ้นมาใหม่”กู้หว่านเยว่ลูบคางในเมื่อต่อไปเขตซีเป่ยจะเป็น
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 545
หลังจากกลับมาที่หมู่บ้านโซว่หวาง กู้หว่านเยว่ก็หยิบหีบสีเทาออกมา “ท่านพี่ ท่านดูสิว่านี่คืออะไร”ซูจิ่งสิงมองดูอย่างถี่ถ้วน “สิ่งนี้ดูเหมือนจะเป็นหีบบรรจุเถ้ากระดูก”ด้านนอกหีบสีเทาไม่มีตัวอักษรใด ๆ นี่คือสิ่งที่หญิงลึกลับทิ้งไว้ เดิมทีกู้หว่านเยว่วางแผนที่จะศึกษาอย่างละเอียดพอยินมาว่ามันคือหีบบรรจุเถ้ากระดูก จึงชักมือกลับอย่างไม่พอใจ“ทำไมนางถึงเอาของสิ่งนี้ไปวางไว้ในศาลบรรพบุรุษของหมู่บ้านโซว่หวาง?”“น้องหญิง ขอข้าดูก่อน”ซูจิ่งสิงไม่อยากให้หีบใบนี้ทำให้กู้หว่านเยว่ตกใจ จึงเอื้อมมือไปเปิดหีบออกโชคดีสิ่งที่อยู่ข้างในไม่ใช่เถ้ากระดูก แต่เป็นเสื้อผ้าเก่า ๆ ตัวหนึ่ง“ระวังจะมีพิษ”กู้หว่านเยว่ยื่นถุงมือให้คู่หนึ่ง ซูจิ่งสิงสวมถุงมืออย่างเชื่อฟัง แล้วหยิบเสื้อผ้าออกมา“มันเป็นเสื้อผ้าของผู้ชาย ดูเก่ามาก มีอายุพอสมควร”หีบสีเทานี้ชัดเจนว่าเป็นหีบบรรจุเถ้ากระดูก แต่ข้างในกลับเป็นเสื้อผ้าตัวหนึ่ง”เป็นไปได้สูงมากที่เสื้อผ้าตัวนี้จะเป็นของใครบางคนที่มีความสำคัญกับหญิงลึกลับเนื่องจากไม่มีเถ้ากระดูกของอีกฝ่าย จึงทำได้เพียงเก็บเสื้อผ้าตัวนี้ไว้ระลึกถึงกู้หว่านเยว่คาดเดาว่า “หญิ
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 546
เรื่องนี้เดิมทีไม่เกี่ยวข้องกับสกุลกงซุน นี่คือคำสั่งของฮ่องเต้ แรกเริ่มที่ยกทัพไปปราบหนานหลีอ๋อง พวกเขาสกุลกงซุนเพียงแค่จัดหาม้าศึกให้เท่านั้น“อย่างที่ท่านพูด หรือว่าจะเป็นคนของหนานหลีอ๋อง ที่กำลังแก้แค้นให้เขางั้นหรือ?”จะมีเสื้อผ้าที่พอดีตัวขนาดนี้ได้ ต้องเป็นคนใกล้ชิดกับหนานหลีอ๋องแน่ “หรือว่าจะเป็นชายาหนานหลีอ๋อง?”กงซุนหงส่ายหัว พูดอย่างยิ้มแย้ม “ท่านไม่รู้อะไรเลย หนานหลีอ๋องไม่เคยเสกสมรส ไม่เคยมีชายา ยิ่งกว่านั้นฮ่องเต้ก็จิตใจโหดร้าย ตอนนั้นนอกจากฮองเฮาแล้ว ผู้คนในจวนหนานหลีอ๋องล้วนตายกันหมด”“พูดแบบนี้ หรือว่าจะเป็นฮองเฮา?”ฮองเฮาเป็นน้องสาวของหนานหลีอ๋อง การแก้แค้นให้หนานหลีอ๋อง ก็เป็นเรื่องที่สมเหตุสมผลซูจิ่งสิงเตือนความจำ “ฮองเฮาร่างกายอ่อนแอเจ็บป่วยหลายโรค หมอหลวงในวังต้องคอยตรวจดูอาการอยู่เสมอ”และหญิงลึกลับผู้นั้นสวมชุดสีขาว เชี่ยวชาญศิลปะการต่อสู้ ไม่มีทางจะเป็นฮองเฮาไปได้เบาะแสขาดหายไปอีกแล้วสองสามีภรรยาขบคิดแทบตายก็หาคำตอบไม่ได้กู้หว่านเยว่จึงเก็บเสื้อผ้ากลับมา อันที่จริงของสิ่งนี้ก็อยู่ในมือของพวกเขาแล้ววันหลังยังมีเวลาเสมอที่จะได้เผชิญหน้ากับหญิงลึกล
Latest chapter
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1180
ปรากฏว่าทันทีที่ทั้งสองคนมาถึงชั้นสอง ก็ได้ยินเสียงกรีดร้องอันน่าเวทนาของเหยลวี่หมิงดังขยายออกมาจากในห้องทั้งสองคน ‘ยิ่งเกลียดยิ่งเจอจริง ๆ สินะ’ครั้นเสี่ยวเอ้อร์เห็นสองคนมีท่าทีแข็งทื่อ ก็รีบกล่าวขึ้นมา “มิต้องแปลกใจขอรับ คนที่อยู่ห้องตรงข้ามกำลังจัดกระดูก อาจารย์ด้านกระดูกกำลังจัดกระดูกให้เขา เสียงร้องจึงดังไปสักหน่อย หากท่านทั้งสองไม่สบายใจ ข้าเปลี่ยนห้องให้พวกท่านได้ขอรับ”“ไม่ต้อง”อยู่ในโรงเตี๊ยมเดียวกับเหยลวี่หมิง นับว่าโชคร้ายไปสักหน่อยแต่ครั้นกู้หว่านเยว่ได้คิดไตร่ตรองแล้ว พวกเขาสามารถเฝ้าสังเกตการเคลื่อนไหวของเหยลวี่หมิงได้ตลอดเวลา หากมีบางอย่างไม่ชอบมาพากล พวกเขาจะได้ไหวตัวทันในทันที นับว่าเป็นเรื่องที่ดีอีกอย่างไม่แน่ว่าทั้งสองคนอาจจะได้ยินข่าวคราวของซูจิ่นเอ๋อร์จากปากของเหยลวี่หมิงก็ได้“ไม่ต้องวุ่นวาย เราพักในห้องนี้ได้”สองสามีภรรยาส่งสายตากันและกันจนเข้าใจความคิดของอีกฝ่าย ซูจิ่งสิงโบกมือเล็กน้อยส่งให้เด็กในโรงเตี๊ยมออกไปหลังจากที่กู้หว่านเยว่เข้ามาในห้องก็ทำการสำรวจหนึ่งรอบ จึงได้เห็นเสี่ยวถ่านที่เดินตามเข้ามา“ข้าเปิดไว้สองห้อง เจ้าไปพักห้องที่อยู่ถัดไป
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1179
“ไม่ต้องร้อนใจ เรายังต้องพักในเมืองชิงซานหนึ่งคืน ยังมีเวลา”หลังจากที่ทหารที่ด้านนอกทยอยกันจากไป กู้หว่านเยว่ก็พาซูจิ่งสิงออกจากห้วงมิติทั้งสองคนลอยตัวไปยังร้านขายเสื้อผ้า เวลานี้เสี่ยวถ่านกำลังเลือกเสื้อผ้าชุดใหม่อยู่พอดี เขารอกู้หว่านเยว่มาจ่ายเงินอย่างกระวนกระวายใจเขากลัวว่ากู้หว่านเยว่จะทิ้งเขาไว้ที่นี่ แล้วจากไปเพราะความกังวลมากเกินไป แม้แต่กู้หว่านเยว่และซูจิ่งสิงที่ปลอมตัวเดินมาถึงหน้าเขา ก็ยังไม่มีปฏิกิริยาตอบสนอง“นี่!”กู้หว่านเยว่ตบศีรษะของเสี่ยวถ่าน “มัวอึ้งอะไร ยังเลือกเสื้อผ้าไม่ได้หรือ?”“พี่หญิงกู้?”เสี่ยวถ่านจำเสียงของนางได้ ครั้นเห็นทั้งสองคนแต่งกายต่างจากก่อนหน้านั้น แม้แต่ใบหน้าก็เปลี่ยนไป จึงอดตื่นตกใจไม่ได้“พวก...พวกท่าน?”“เราสองคนเจอกับปัญหาเล็กน้อย จึงต้องเปลี่ยนเสื้อผ้า”กู้หว่านเยว่ไม่ได้ปิดบัง ต่อไปเสี่ยวถ่านต้องติดตามพวกเขาไป บอกเขาไว้จะสะดวกมากกว่าในขณะเดียวกัน นางก็แอบตัดสินใจอยู่เงียบ ๆ หากเสี่ยวถ่านกล้าหักหลังนาง นางสามารถโยนเขากลับเข้าไปในกลุ่มทาสอีกครั้งได้อย่างไม่ปรานี“เช่นนั้นเรารีบออกไปจากตลาดกันเถอะ”เสี่ยวถ่านไม่ได้มีความค
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1178
“อ๊าก เจ็บ เจ็บยิ่งนัก”เหยลวี่หมิงกรีดร้องอย่างน่าเวทนาคล้ายกับหมูโดนเชือด สีหน้าบิดเบี้ยวอย่างหาที่เปรียบไม่ได้ในขณะเดียวกันนัยน์ตาก็ได้ฉายแววตื่นตระหนกอย่างรุนแรง เขาคาดไม่ถึงว่าบุรุษหน้าตาขี้เหร่ผู้นี้จะมีวิทยายุทธ์ อีกทั้งวิทยายุทธ์ยังสูงมากอีกด้วย แม้ว่าเขาจะไม่ได้โดดเด่นเหมือนพี่ใหญ่ แต่ก็เหนือชั้นกว่าคนทั่วไป“พวกเจ้ามัวอึ้งทำไม? รีบเข้ามาช่วยข้าสิ”เหยลวี่หมิงช่างไร้ยางอายยิ่งนัก หลังจากพบว่าตัวเองสู้บุรุษผู้นั้นไม่ได้ จึงรีบออกคำสั่งขอกำลังเสริมทันทีครั้นเห็นทหารม้าทั้งสองฝ่ายกำลังจะต่อสู้กัน กลุ่มคนที่มุงดูเรื่องชาวบ้านก็พากันถอยออก และล้อมเอาไว้เป็นวงกว้าง คอยมุงดูอยู่ไกล ๆ ไม่กล้าเข้ามาใกล้“เจ้ากล้าลงมือกับข้า ตายเสียเถอะ”นัยน์ตาของเหยลวี่หมิงฉายแววโหดร้าย พี่ใหญ่ปวดใจกับเขามาโดยตลอด คนรับใช้ข้างกายของเขาก็คือองครักษ์ลับข้างกายพี่ใหญ่คนเหล่านี้ต่างก็มีฝีมือไม่เป็นสองรองใคร โดยปกติแล้วจะไม่ลงมือง่าย ๆ หากลงมือแล้วพวกเขาจะเล่นกันถึงตายบุรุษผู้นี้จะต้องตายสถานเดียว!นัยน์ตาของเขาฉายแววโหดเหี้ยม วินาทีต่อมาก็ต้องตกตะลึงอย่างมากคนรับใช้เหล่านั้นยังไม่ทันได้เข้
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1177
“พวกเจ้าว่าชายหญิงคู่นั้นเป็นใครกัน?”“ไม่รู้สิ”ทุกคนพากันรวมตัว ทยอยกันคาดเดาไปต่าง ๆ นานา ส่วนใหญ่ล้วนแต่ฟังมาจากข่าวลือที่ไม่มีมูลในเวลานี้ เสียงอันภาคภูมิใจเสียงหนึ่งก็ได้ดังขึ้น“ข้ารู้ว่าชายหญิงคู่นั้นเป็นใคร ชายหญิงคู่นั้นคือเจิ้นเป่ยอ๋องและพระชายาเจิ้นเป่ย”ทุกคนมองไปตามเสียง กระทั่งเห็นบุรุษผู้หนึ่งเดินเข้ามาภายใต้การรายล้อมของคนรับใช้ครั้นเห็นเสื้อผ้าอันหรูหราของอีกฝ่าย คนในฝูงชนก็ตอบสนองในทันที“นี่คงไม่ใช่น้องชายของท่านแม่ทัพเหยลวี่เจิง เหยลวี่หมิงหรอกนะ? คาดไม่ถึงจริง ๆ ว่าจะเจอเขาที่นี่ ว่าแต่เจิ้นเป่ยอ๋องและพระชายาเจิ้นเป่ยที่เขาเอ่ยถึงเป็นใครกันแน่?”เสียงกระซิบกระซาบในกลุ่มดังขึ้น เนื่องจากเหยลวี่เจิงนั้นมีอำนาจเหนือกว่าทูเจวี๋ย ดังนั้นในตอนที่ทุกคนเห็นเหยลวี่หมิง ทุกคนก็อดแสดงสีหน้าหวาดกลัวไม่ได้“เหอะ ๆ ก็แค่คนน่ารังเกียจสองคนเท่านั้น”สีหน้าของเหยลวี่หมิงฉายแววโหดเหี้ยม เห็นได้ชัดว่าไม่ชอบซูจิ่งสิงและกู้หว่านเยว่อย่างมากไม่แปลกใจเลย เขาเป็นน้องชายของเหยลวี่เจิง จะชอบซูจิ่งสิงได้อย่างไร?“แต่ท่านรู้ได้อย่างไรว่าสองคนนั้นคือเจิ้นเป่ยอ๋องและพระชายาเจิ้น
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1176
“คนในครอบครัวของเจ้าตายกันหมดแล้วหรือ?”กู้หว่านเยว่ปวดใจกับเด็กคนนี้มาก จึงยื่นขนมอีกชิ้นให้เขา“ทุกคนตายหมดแล้วขอรับ เหลือเพียงข้าผู้เดียว”ครั้นนึกถึงเรื่องเสียใจ เสี่ยวถ่านก็มักจะก้มหน้าลง จากนั้นหยดน้ำตาก็ได้หลั่งรินออกมาจากดวงตาของเขาเขาคิดถึงท่านแม่“เอาละ หยุดร้องได้แล้ว แม้ว่าคนในครอบครัวของเจ้าจะตายกันหมดแล้ว แต่เจ้าก็ต้องใช้ชีวิตให้ดี”กู้หว่านเยว่ตักน้ำแกงไก่ให้เขา นางมักจะรู้สึกว่าสถานะของเด็กหนุ่มที่อยู่ตรงหน้าผู้นี้ไม่ธรรมดากิริยามารยาของเขาดูไม่เหมือนชาวบ้านธรรมดา จู่ ๆ ความคิดนี้ก็ผุดขึ้นมาในหัว“ประตูเมืองเปิดแล้ว!”ในขณะที่ทั้งสองคนกำลังพูดคุยกันอยู่นั้น ทันใดนั้นเสียงตะโกนระลอกหนึ่งก็ดังมาจากด้านนอก จากนั้นความโกลาหลก็เกิดขึ้นขึ้นในฝูงชนที่ล้อมรอบ ทุกคนต่างทยอยกันเข้ามารวมตัวกันหน้าประตูเมือง“น้องหญิง เราเองก็เข้าเมืองกันเถอะ”ซูจิ่งสิงเปิดผ้าม่าน ก่อนจะกล่าวทักทายกู้หว่านเยว่ ไหน ๆก็จะเข้าเมืองแล้ว พวกเขาคงนั่งอยู่บนรถม้าไม่ได้อีก ต้องลงจากรถม้ามาตรวจสอบถึงจะถูก “เจ้าค่ะ”กู้หว่านเยว่คว้ามือของเสี่ยวถ่านลงมาจากรถม้า และเดินมาต่อแถวอยู่ด้านหลังของกล
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1175
ไม่สู้สละตัวปัญหานี้ออกไปโดยเร็ว เขาจึงเริ่มร้อนใจ“เอาอย่างไร ข้าเสนอให้เจ้ายี่สิบตำลึง ตกลงเจ้าจะเอาหรือไม่เอา?”“ข้าเอา”ซูจิ่งสิงรับเงินมาจากมือของกู้หว่านเยว่ หลังจากนับจนครบยี่สิบตำลึงแล้วก็โยนให้บุรุษวัยกลางคนผู้นั้นบุรุษวัยกลางคนผู้นั้นรับเงินไปด้วยความดีใจ เขาทำการตรวจสอบครู่หนึ่งจนมั่นใจว่าไม่มีปัญหาแล้ว ก็ไม่ได้สนใจทาสตัวน้อยนั้นอีก สะบัดก้นเดินจากไปทันที“ขอบคุณพวกท่านมาก” ทาสตัวน้อยมองไปทางซูจิ่งสิงแวบหนึ่ง แต่นัยน์ตายังคงหวาดกลัวลางสังหรณ์กำลังบอกเขาว่าซูจิ่งสิงอันตรายมาก เขาไม่กล้าเข้าใกล้ซูจิ่งสิงเลยแม้แต่น้อย“เจ้าขึ้นรถม้าเถอะ”กู้หว่านเยว่กวักมือเรียกทาสตัวน้อย สองวันมานี้เวลาว่างนางก็มักจะเรียนรู้ภาษาของชาวทูเจวี๋ยจากซูจิ่งสิงอยู่เสมอ แม้ว่าจะยังออกเสียงได้เล็กน้อย แต่พอถูไถได้ไม่มีปัญหาทาสตัวน้อยเกิดความลังเลครู่หนึ่ง แต่ก็ยังปีนขึ้นรถม้า เขามองกู้หว่านเยว่ด้วยความประหลาดใจ“ไม่ต้องกลัว ข้าไม่ใช่คนชั่ว”กู้หว่านเยว่ไม่รู้ว่าตัวเองเข้าไปยุ่งเรื่องของผู้อื่นทำไม บางทีอาจเพราะเห็นสายตาขอความช่วยเหลือจากทาสตัวน้อยผู้นั้น จึงรู้สึกว่าเหมือนตัวเองก่อนหน้านั
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1174
นางรีบลืมตา ก็พบว่าพวกเขามาถึงคูเมืองแห่งหนึ่งแล้ว เมืองชิงซานประตูเมืองของเมืองชิงซานจะเปิดในเวลาแปดโมงเช้า ตอนนี้ยังเป็นเวลาเช้าตรู่ ดังนั้นซูจิ่งสิงจึงจอดรถม้าอยู่หน้าประตูเมืองชั่วคราวแต่เวลานี้บริเวณประตูเมืองชิงซาน ยังมีคนที่เดินทางมาถึงเช้าตรู่เหมือนกับพวกเขาอีกเป็นจำนวนมาก กำลังพักผ่อนอยู่บนพื้นที่โล่งรอบ ๆ หน้าประตู เสียงที่ได้ยินเมื่อครู่ดังมาจากด้านหลังของรถม้าพวกเขา กู้หว่านเยว่เบนสายตามองตาม กระทั่งเห็นเด็กน้อยหน้าตามอมแมมผมเผ้ายุ่งเหยิงคนหนึ่ง เกาะล้อรถของนางไม่ยอมปล่อย แต่ด้านหลังของเขา มีบุรุษวัยกลางคนฟาดเขาด้วยแส้อย่างโหดเหี้ยม“เกิดอะไรขึ้น?”กู้หว่านเยว่และซูจิ่งสิงสบตากัน เมื่อครู่นางอยู่แต่ในห้วงมิติตลอด จึงไม่รู้ว่าเกิดเรื่องอะไรขึ้นด้านนอก“เด็กหนุ่มผู้นี้วิ่งลงมาจากรถม้าของบุรุษวัยกลางคนผู้นั้น”ซูจิ่งสิงมองพิจารณาอยู่ครู่หนึ่ง แล้วกระซิบข้างหูของนางเบา ๆ“ท่าทางจะเป็นทาสที่ซื้อตัวมา คงอยากหนี”“ได้โปรดพวกท่าน ช่วยข้าด้วย”ครั้นทาสตัวน้อยเห็นกู้หว่านเยว่ชะโงกหน้าออกมา จึงมองนางด้วยความตกใจ แต่นัยน์ตาแฝงไปด้วยการอ้อนวอนเดิมทีกู้หว่านเยว่ไม่อยากเ
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1173
เสียงหัวเราะอย่างบ้าคลั่งของกู้หว่านเยว่ดังก้องไปทั่วท้องฟ้า รูม่านตาของเจ้าเมืองแห่งเมืองสือโม่เบิกกว้าง พลางส่งเสียงกรีดร้องคล้ายกับสตรีชั้นสูงที่กำลังถูกกระทำชำเราอย่างไรอย่างนั้น“รนหาที่ตายแท้ ๆ บุรุษและสตรีคู่นี้เป็นผู้ใดกัน?!”“เจ้าเมือง บัดนี้เราจะทำอย่างไรกันดี?”ทหารที่ดูโง่เขลาบางคนกล่าวด้วยน้ำเสียงตื่นกลัว เพียงครู่เดียว จวนของเจ้าเมืองก็ถูกกู้หว่านเยว่ถล่มจนไม่เหลือชิ้นดีทั้งเมืองสือโม่ตกอยู่ในความโกลาหลยิ่งกว่าเดิม!ซึ่งพอจะจินตนาการได้ว่าเรื่องของเมืองสือโม่ที่เกิดขึ้นในคืนนี้จะต้องแพร่กระจายไปทั่วเมืองทูเจวี๋ยอย่างแน่นอน ไม่สิ อาจจะแพร่กระจายไปยังฝั่งของต้าฉีด้วย“ข้าจะรู้ได้อย่างไรว่าควรทำอย่างไร รีบจับพวกเขาให้ได้ก่อนเถอะ!”เจ้าเมืองโกรธที่ตัวเองไร้ความสามารถ ส่วนทหารคนอื่นได้แต่ยิ้มอย่างขมขื่น พวกเขาไม่มีปีก ดังนั้นจึงทำได้แค่มองนกหงส์เพลิงบินสูงขึ้นเรื่อย ๆ “จูเชวี่ย เราไปกันเถอะ”กู้หว่านเยว่มองไปยังเสบียงอาหารที่ถูกปล้นมาไว้ในห้วงมิติ ก่อนจะคลี่ยิ้มตาหยี นางลูบหัวของจูเชวี่ยเบา ๆ และออกคำสั่งให้จูเชวี่ยเร่งความเร็ว จากนั้นก็บินออกจากเมืองสือโม่ไปเจ้าเ
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1172
“กว่าจะมาถึงที่นี่ไม่ใช่เรื่องง่าย เราคงจะกลับไปทั้งแบบนี้ไม่ได้ ข้าตั้งใจจะไปคูเมืองของเมืองสือโม่ แล้วกวาดเอาคลังสินค้าของพวกเขากลับไปด้วย”ในใจของกู้หว่านเยว่รู้สึกดีไม่น้อย ทำเรื่องใหญ่ทั้งที นางจะหยุดแค่นี้ไม่ได้สิ่งที่ซูจิ่งสิงคิดไว้ก็คือ หลังจากระเบิดประตูเมืองแล้วพวกเขาสามารถรอดพ้นจากการไล่ล่าได้ แต่ทหารทูเจวี๋ยที่เหลือคงจะรวมตัวและไล่ล่าทาสเหล่านั้นมีเพียงพวกเขาที่สามารถสร้างหายนะให้เมืองสือโม่ต่อไปได้ ทหารทูเจวี๋ยคงจะพุ่งความสนใจไปที่พวกเขา ชาวบ้านในต้าฉีจะได้มีโอกาสหนีออกไป“ก็ดี เช่นนั้นเราไปกวาดคลังสินค้าของพวกเขากันเถอะ”หากพูดถึงความเคร่งครัด นี่ไม่ได้เรียกว่าการปล้นถึงอย่างไรดินแดนของคนทูเจวี๋ยก็แห้งแล้งและไม่มีเสบียงมากนักในเมืองสือโม่มีการกักตุนเสบียงอาหารและเงินทอง โดยพื้นฐานแล้วเป็นสิ่งของที่พวกเขาน่าจะปล้นชิงมาจากชาวบ้านที่อยู่ชายแดนดังนั้นตอนนี้ยิ่งพูดได้เต็มปากว่าเป็นเจ้าของเสบียงอาหาร พวกเขาแค่ต้องนำเสบียงที่เดิมทีเป็นของชาวบ้านชายแดนเหล่านั้นกลับมาก็เท่านั้น“ไป!”กู้หว่านเยว่เคลื่อนไหวอย่างรวดเร็ว กระทั่งมาถึงคลังสินค้าในเมืองสือโม่เป็นอย่างที
