บทที่ 1343

กู้หว่านเยว่ควบม้าเร่งเต็มฝีเท้าไปตลอดทาง ออกมาจากเมืองอู้ตู

ด้านนอกร้านน้ำชาแห่งหนึ่งที่อยู่ห่างจากประตูเมืองออกไปห้าลี้ นางซ่อนตัวอยู่ในมิติเพื่อเกล้าผมยาว และเปลี่ยนเสื้อผ้าเป็นชายวัยรุ่น

เขียนจดหมายอีกฉบับถึงซูจิ่งสิง แล้วค่อยออกมาจากมิติ ก่อนจะปล่อยนกพิราบทองคำออกไปสืบข่าวในร้านน้ำชา

จากคำบอกเล่าของแม่ทัพซ่ง องค์หญิงใหญ่ได้รับการคุ้มกันอย่างลับ ๆ จากองครักษ์หลวงไปส่งที่เมืองหลวง

ต้องใช้เส้นทางหลวงแน่นอน

แม้จะบอกว่าเป็นการคุ้มกันอย่างลับ ๆ แต่ด้วยเงินจำนวนที่มาก ก็ยังพอสืบข่าวได้บ้าง

“รถม้าภายใต้การควบคุมที่เข้มงวดนั้นมีอยู่จริง”

เจ้าของร้านน้ำชากัดทองคำไว้

“แต่ว่ามีสองกลุ่ม ไม่ทราบว่าคุณชายกำลังถามถึงกลุ่มไหน?”

“สองกลุ่ม?”

กู้หว่านเยว่ตกตะลึง

“ใช่แล้ว เมื่อสามวันก่อน ออกจากเมืองอู้ตูติดต่อกันสองกลุ่ม

กลุ่มหนึ่งมุ่งหน้าไปทางเขตตงเป่ย อีกกลุ่มมุ่งหน้าไปทางเขตซีเป่ย”

เจ้าของร้านอธิบายว่า “คนและม้าทั้งสองกลุ่มไม่ได้หยุดดื่มชาในร้านน้ำชา ดูเร่งรีบ เหมือนมีเรื่องเร่งด่วน”

กู้หว่านเยว่ค่อนข้างประหลาดใจ ทำไมถึงมีสองกลุ่มได้นะ?

“ขอบคุณมากเถ้าแก่”

นางมีการคาดเดาในใจแล้ว หลัง