เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 1239
บทที่เกี่ยวข้อง
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1240
พระสนมลี่สามารถตั้งสติได้เร็วเช่นนี้ นับว่าหาได้ยากยิ่ง“อย่าเรียกข้าว่าพระสนมลี่อีกเลย เรียกข้าว่าเกอซูลี่เถิด”เกอซูลี่เผยรอยยิ้มอันอ่อนโยนออกมา นางไม่ได้ใช้ชื่อนี้มาหลายปีแล้ว นับตั้งแต่ที่เข้าวังมา“ที่แท้ท่านก็เป็นคนของตระกูลเกอซู”ตระกูลเกอซูในทูเจวี๋ยก็ไม่ถือว่าเป็นตระกูลเล็ก ๆ เมื่อหลายร้อยปีก่อน พวกเขายังเคยเป็นตระกูลใหญ่ที่รุ่งเรือง แต่ร้อยกว่าปีมานี้ เนื่องจากทายาทลดน้อยลง ทั้งตระกูลจึงค่อย ๆ ตกต่ำลง จนในที่สุดก็หายไปจากสายตาผู้คนมิน่าเล่าเกอซูลี่ถึงบอกว่านิสัยของนางหยิ่งยโส ก็เพราะมาจากตระกูลเก่าแก่เช่นนี้ จึงสามารถหยิ่งยโสได้“ถูกต้อง”เกอซูลี่พยักหน้า นางไม่ต้องการเสียเวลาพูดคุยเรื่องของตระกูลมากนัก“ข้ารู้ว่าท่านอยากทำอะไร และข้าก็ยินดีร่วมมือกับท่าน ถึงแม้ว่าท่านจะบังคับให้เสด็จพ่อของท่านเขียนราชโองการแต่งตั้งรัชทายาท แต่หากไม่มีใครเป็นพยานให้ท่าน ขุนนางในราชสำนักก็ยังคงจะสงสัยอยู่ดี”เสี่ยวถ่านนึกขึ้นได้ “ท่านเต็มใจจะเป็นพยานให้ข้าหรือ?”“ใช่”เกอซูลี่พยักหน้าอย่างจริงจัง “ข้ายินดีจะเป็นพยานให้ท่านต่อหน้าขุนนางทั้งหลายว่า ราชโองการฉบับนี้เป็นของจริง”“ท่าน
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1241
ใช้เวลาไปอีกสองวันในการปัดกวาดเศษซากของครอบครัวอื่นเกอซูลี่ช่วยงานในวัง ควบคุมมารดาสนมขององค์ชายทั้งสามให้อยู่ในกำมือสามวันต่อมา เสี่ยวถ่านขึ้นนั่งตำแหน่งองค์หญิงรัชทายาทได้สำเร็จ โดยถือเอาอาการป่วยร้ายแรงของกษัตริย์ทูเจวี๋ยเป็นเหตุผล ในการเริ่มใช้อำนาจที่แท้จริงของผู้สำเร็จราชการแผ่นดินสิ่งแรกที่นางทำ ก็คือการล้างมลทินให้ราชินีทูเจวี๋ยและตระกูลกู่ลี่กองกำลังที่เหลือของสกุลเหยลวี่ทั้งหมดอยู่ในกำมือของเสี่ยวถ่าน นางทำตามความต้องการของกู้หว่านเยว่และซูจิ่งสิง สนับสนุนหุ่นเชิดผู้นำตระกูลในสกุลเหยลวี่อำนาจของเมืองอูถ่านผ่านการปฏิรูปครั้งใหญ่ ในที่สุดตระกูลกู่ลี่ก็ได้เห็นแสงอรุณแห่งความหวังในพื้นที่เนรเทศ ทุกคนในครอบครัวกำลังร่วมเฉลิมฉลองทว่าในขณะนี้ ณ ประตูเมืองอันห่างไกลแห่งหนึ่งของเมืองอูถ่าน เสี่ยวถ่านกำลังบอกลากู้หว่านเยว่และซูจิ่งสิง “อาจารย์ พวกท่านอยู่ต่ออีกสักพักไม่ได้หรือ?”ดวงตาของเสี่ยวถ่านแดงก่ำตอนนี้กู้หว่านเยว่เป็นญาติคนสุดท้ายของนางแล้ว แม้ว่าตระกูลกู่ลี่จะเป็นสกุลมารดาของนางด้วย แต่ถึงอย่างไรก็ไม่เหมือนกัน และนางก็ต้องระวังว่าตระกูลกู่ลี่จะเข้มแข็งเกรียงไกร
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1242
“ต่อไปก็ใช่ว่าจะไม่ได้พบกันอีก เมื่อเราพบกันอีกครั้ง ข้าจะต้องเรียนรู้จากพี่เยียนให้เต็มที่แน่นอน”หมัดของซูจิ่งสิงปะทะกับหมัดของเยียนสือซานอย่างไร้ความหมาย สองสามีภรรยาพลิกตัวขึ้นบนหลังม้า“พวกเรากำลังจะไปแล้ว ไม่จำเป็นต้องไปส่งแล้ว”หลังจากกล่าวคำอำลา ทั้งสองก็ขี่ม้าไปด้วยกัน มุ่งหน้าตะบึงออกนอกเมือง ไม่นานก็หายลับไปกับท้องฟ้ายามราตรีอันกว้างไกล“หว่านเยว่ ข้าจะไปหาเจ้า”เยียนอวิ๋นชูวางมือไว้บนหัวใจ ทำให้เสี่ยวถ่านส่ายหัวอย่างจนปัญญา ชายอีกคนแล้วที่หลงใหลได้ปลื้มในตัวอาจารย์ของนาง“ไป เราเข้าไปในวังกันก่อนเถอะ”เสี่ยวถ่านหันหลังกลับโดยเอามือไพล่หลัง ในวังยังมีเรื่องราวอีกมากมายรอให้นางไปจัดการ สำหรับกษัตริย์ทูเจวี๋ย นางแจ้งออกไปภายนอกว่ากษัตริย์ทูเจวี๋ยป่วยหนัก แต่ในความเป็นจริงได้กักบริเวณกษัตริย์ทูเจวี๋ยไว้ให้อีกฝ่ายสารภาพผิดกับป้ายวิญญาณของมารดาของนาง ทั้งวันทั้งคืนจนกว่าชีวิตจะหาไม่นี่ถือเป็นการลงโทษของนางต่อกษัตริย์ทูเจวี๋ย หวังว่าวิญญาณของมารดาในสวรรค์จะได้สู่สุคติ“นายท่าน ฮูหยิน!”ทางด้านนี้กู้หว่านเยว่และซูจิ่งสิงเพิ่งออกมาจากเมือง องครักษ์จันทราและพวกก็ตามมาทัน
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1243
“ไป”เมื่อซูจิ่งสิงเห็นใบหน้าของกู้หว่านเยว่แดงไปหมดเพราะความหนาวเย็น ก็รู้สึกเสียใจเป็นอย่างมาก รีบเร่งหาเมืองเล็ก ๆ สักแห่งเพื่อหลบลมและหิมะเมื่อทั้งสองมาถึงเมืองเล็ก ๆ ก็เป็นเวลาพลบค่ำแล้ว เนื่องจากฟ้ามืดเร็ว ในเวลานี้แทบทุกบ้านเรือนล้วนปิดประตู บนถนนก็ไม่มีผู้คนสัญจรมากนัก“ซี้ด แม้แต่วิญญาณสักตนก็ไม่มี”จะเห็นได้ว่า เมืองเล็ก ๆ แห่งนี้เป็นสถานที่ที่ล้าหลังและยากจนมากทั้งสองค้นหาจนทั่ว ในที่สุดก็พบโรงเตี๊ยมที่สร้างขึ้นอย่างเรียบง่ายแห่งหนึ่ง“ยังมีห้องว่างไหม?”ซูจิ่งสิงช่วยปัดหิมะออกจากตัวกู้หว่านเยว่ ทั้งสองก้าวเข้าไปสอบถามเจ้าของเป็นหญิงวัยกลางคน นางจ้องมองทั้งสองครู่หนึ่ง เผยความประหลาดใจออกมาในแววตา พลางบ่นพึมพำ“ทำไมช่วงนี้มีคนต่างถิ่นมากันมากมาย มุ่งหน้าไปยังภูเขาน้ำแข็งนิลกันสินะ”กู้หว่านเยว่แววตาระยิบระยับ“เถ้าแก่ ท่านบอกว่าช่วงนี้มีคนต่างถิ่นมากันมากมาย เกิดอะไรขึ้นหรือ?”“หลายวันนี้มากันสองสามระลอกแล้ว ไม่ใช่คนจากเมืองน้ำแข็งนิลของเราเลย”เจ้าของก็ถือว่าใจดีเช่นกัน อธิบายให้ทั้งสองฟัง“ได้ยินมาว่าช่วงก่อนหน้านี้มีนายพรานคนหนึ่งเข้าไปในภูเขาน้ำแข็งนิล ป
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1244
“ฮ่า ๆ พี่ชาย ดอกน้ำแข็งนิลนี้เป็นสิ่งของที่อยู่ในกระเป๋าของข้า ข้าแนะนำให้ท่านรีบยอมแพ้ แล้วไสหัวออกไปโดยเร็ว”หญิงที่เป็นหัวหน้าถือแส้ยาวไว้ในมือ พูดจาด้วยสีหน้าจองหองกู้หว่านเยว่และซูจิ่งสิงสบสายตากัน เมื่อเห็นเครื่องแต่งกายของหญิงผู้นั้น รวมถึงผู้คนที่ติดตามอีกฝ่ายอยู่ข้างหลัง แต่ละคนดูเหมือนจะมีวิทยายุทธ์“ตัวตนของคนผู้นี้ดูเหมือนจะไม่ธรรมดา ท่านรู้ไหมว่านางเป็นใคร?”ซูจิ่งสิงครุ่นคิดสักครู่แล้วกระซิบว่า “เหมือนจะเป็นศิษย์ของสำนักวั่นจง”“เราลองดูไปก่อน เดี๋ยวค่อยคุยกันทีหลัง”“ก็ดี”กู้หว่านเยว่พยักหน้า เนื่องจากสองคนนี้ไม่ได้มาหาพวกเขา อาจจะได้ยินข้อมูลที่เป็นประโยชน์จากปากของพวกเขาก็ได้ ดังนั้นสองสามีภรรยาจึงไม่เลือกที่จะเข้าไปรบกวน แต่เดินไปที่โต๊ะตัวหนึ่งเงียบ ๆ แล้วนั่งลง คอยดูละครสนุก ๆ อยู่ไกล ๆฝั่งตรงข้ามหญิงชุดแดงคือชายชุดน้ำเงินคนหนึ่ง สีหน้าของคนผู้นี้ดูไม่ค่อยสบาย ขมวดคิ้วมองไปยังหญิงชุดแดง“น้องหญิง เราเป็นคนครอบครัวเดียวกันอยู่แล้ว ใครพบเจอของสิ่งนี้ก็สามารถนำกลับไปให้อาจารย์ได้ เหตุใดต้องคิดเล็กคิดน้อยเช่นนี้ด้วย?”น้ำเสียงของเขาอ่อนโยน แต่หญิงชุดแดงระเ
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1245
เหิงสุยสุ่ยคว้าแส้ยาวขึ้นมา พันหางแส้รอบถ้วยชา แล้วโยนใส่ตัวเหิงเทียนอวี้“น้องหญิง อย่าก่อเรื่องวุ่นวาย”เหิงเทียนอวี้มองดูด้วยสีหน้าไม่ค่อยสบายแต่เขาก้าวไปทางซ้ายโดยไม่ได้สนใจ หลบหลีกถ้วยชาใบนั้นได้อย่างคาดไม่ถึง“ทักษะการต่อสู้ของคนผู้นี้ไม่กระจอกเลย”กู้หว่านเยว่กระซิบกับซูจิ่งสิง ลมหายใจอุ่น ๆ ทำให้ใบหูของเขาจักจี้เล็กน้อยเนื่องจากในเวลานี้พวกเขากำลังยืนดูอยู่ข้างหลังเหิงเทียนอวี้อย่างเมามันเหิงเทียนอวี้หลีกออกไปทางด้านหนึ่ง ถ้วยชาใบนั้นจึงพุ่งเข้ามาหาสองสามีภรรยาเป็นเรื่องปกติ“น้องหญิง เจ้าทำให้ผู้บริสุทธิ์โดนลูกหลงแล้ว!”ใบหน้าของเหิงเทียนอวี้ซีดเผือด ในขณะที่เหิงสุยสุ่ยมีสีหน้าเฉยเมยนางไม่เคยเห็นความเป็นความตายของคนรอบข้างอยู่ในสายตาขณะที่ซูจิ่งสิงกำลังคิดว่าถ้วยชาจะกระแทกตัวทั้งสอง เขาก็โอบเอวของกู้หว่านเยว่ พร้อมกับกระแทกฝ่ามือออกไปพลังฝ่ามือที่แข็งแกร่งกระแทกถ้วยชาให้กระเด็นกลับไปทันที“โอ๊ย!”เหิงสุยสุ่ยสะดุ้งโหยง ชักแส้ยาวไปทางถ้วยชาโดยสัญชาตญาณ แต่กำลังภายในที่อยู่ในถ้วยชานั้นกลับมีมหาศาล สั่นสะเทือนแส้จนหลุดออกจากมือ“ช่วยด้วย!”ถ้วยชากระแทกไหล่ของ
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1246
ตราบใดที่โรงเตี๊ยมไม่พังทลาย ก็ไม่เป็นไร“ข้าว่าหากพวกท่านต้องการตีกัน ก็ออกไปตีกันข้างนอก”เจ้าของเอ่ยเตือน เห็นว่าเป็นผู้ฝึกยุทธ์ด้วย“เถ้าแก่ไม่ต้องกังวล จะไม่ทำให้ข้าวของของพวกท่านเสียหายหรอก”กู้หว่านเยว่ยิ้มแย้มแจ่มใส กวัดแกว่งแส้ยาว พันรอบตัวเหิงสุยสุ่ยไว้ แล้วโยนนางออกจากโรงเตี๊ยมเสียเลย“โอ๊ย!”เหิงสุยสุ่ยตกลงไปบนพื้นหิมะ ส่งเสียงร้องอย่างน่าเวทนาถ้าไม่ใช่เพราะหิมะด้านนอกหนาพอสมควร ตอนนี้นางคงร่วงกระแทกตายไปแล้ว“อย่าฆ่าข้าเลย”เมื่อเห็นกู้หว่านเยว่ตามติดออกมา ในที่สุดนางก็รู้สึกกลัว“พวกเจ้ารู้ไหมว่าข้าเป็นใคร? ข้าเป็นศิษย์น้องเล็กที่เป็นที่รักของสำนักวั่นจง ถ้าพวกเจ้าสังหารข้า อาจารย์ของข้าจะไม่ปล่อยพวกเจ้าไปแน่”เหิงสุยสุ่ยตะโกนขอความช่วยเหลือเสียงดังลั่นองครักษ์ที่ตามหลังนางมา รีบเข้ามาขัดขวางกู้หว่านเยว่และซูจิ่งสิงแม้ว่าคนเหล่านี้จะไม่ได้เป็นคู่ต่อสู้ของทั้งสองคน แต่การพัวพันของพวกเขาก็ทำให้เหิงสุยสุ่ยมีโอกาสหลบหนีได้เห็นเพียงเหิงสุยสุ่ยยันกายลุกขึ้น แล้ววิ่งหนีออกไปข้างนอกราวกับเหาะเหิน“คิดจะหนีหรือ? ฝันไปเถอะ”กู้หว่านเยว่วางแผนที่จะไล่ตามให้ทัน แต
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1247
หิมะบนยอดเขาถล่มลงมาสักพักก่อนจะหยุดลงหลังจากที่หิมะถล่มหยุดลง พื้นดินใต้เท้าของพวกเขาก็หยุดสั่นไหวเช่นกัน“ไป ๆ ๆ เข้าไปในโรงเตี๊ยมกันเถอะ อย่ามัวตากลมหนาวอยู่ข้างนอกเลย”เจ้าของโบกมือ กู้หว่านเยว่อยู่ข้างนอกก็รู้สึกหนาวเย็นเช่นกัน จึงรีบจูงมือซูจิ่งสิงเข้าไปในโรงเตี๊ยมด้วยกัน“ท่านทั้งสอง!”แววตาของเหิงเทียนอวี้ระยิบระยับเล็กน้อย ก้าวไปข้างหน้าอย่างฉับพลัน“ท่านทั้งสองดูไม่เหมือนชาวเมืองน้ำแข็งนิลเลย พวกท่านก็มาจากต่างถิ่น เพื่อตามหาดอกน้ำแข็งนิลเช่นกันหรือ?”เขาไม่อ้อมค้อม รอยยิ้มอันอ่อนโยนที่เผยขึ้นมาบนใบหน้าขณะที่กำลังพูดคุยกันนั้น เห็นแล้วรู้สึกผ่อนคลายทีเดียวทว่าเนื่องจากพวกเขามาตามหาดอกน้ำแข็งนิล ก็ถือได้ว่ามีความเป็นปฏิปักษ์ ดังนั้นกู้หว่านเยว่จึงไม่ได้สนใจเขาในทันทีเหิงเทียนอวี้สองสามีภรรยามองเขาอย่างเย็นชา เผยให้เห็นรอยยิ้มเจื่อน ๆ“ทั้งสองท่านอย่าเข้าใจผิด ข้าไม่ได้หมายความอย่างอื่น”เขาเอ่ยเสียงเบา“หากทั้งสองท่านกำลังมองหาดอกน้ำแข็งนิล บางทีพวกเราอาจร่วมมือกันได้ข้าต้องการเพียงกลีบดอกน้ำแข็งนิลครึ่งเดียว ส่วนที่เหลือเป็นของพวกท่าน”กู้หว่านเยว่มองเขาด้วย
บทล่าสุด
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1272
เนื่องจากร่างกายอ่อนแอมาก เวลานี้เขาจึงไร้เรี่ยวแรงที่จะเอ่ยหลังจากกินยาเข้าไป ผ่านไปไม่นานก็หลับสนิทซูจิ่นเอ๋อร์ถอนหายใจอย่างโล่งอกหนึ่งครั้ง เมื่อเห็นฟู่หลานเหิงเช่นนี้ ก็ยิ่งกังวล“พี่สะใภ้ใหญ่ ยาชนิดนี้จะได้ผลใช่หรือไม่?”นางกล่าวถามไปเรื่อย ซูจิ่งสิงจึงถลึงตาใส่นางหนึ่งครั้ง“หากไม่เชื่อพี่สะใภ้ใหญ่ของเจ้า ก็ไปหาคนที่มีความสามารถเหนือกว่า พี่สะใภ้ใหญ่ของเจ้ากลั่นยาชนิดนี้ออกมาอย่างยากลำบาก เจ้ายังกล้าซักถามอีกหรือ?”ซูจิ่นเอ๋อร์หน้าแดงก่ำ “ข้าไม่ได้หมายความว่าเช่นนี้”นางเองก็รู้ว่าทักษะการแพทย์ของพี่สะใภ้ใหญ่นั้นไม่เป็นสองรองใคร แต่เพราะเป็นห่วงมากเกินไป จึงอดกังวลไม่ได้“ช่างเถอะ อย่าไปเอาความจิ่นเอ๋อร์เลย”กู้หว่านเยว่ดึงมือของซูจิ่งสิง แล้วพาเขาออกไปจากห้อง“หว่านเยว่ ขอโทษนะ”ทันทีที่ออกมา ซูจิ่งสิงมองนางอย่างรู้สึกผิด “จิ่นเอ๋อร์เป็นน้องสาวของข้า นางเอาแต่ใจและหุนหันพลันแล่นไปหน่อย จึงพาฟู่หลานเหิงไปทูเจวี๋ยด้วยตัวเอง จนสร้างความวุ่นวายให้เจ้าไม่น้อย”“ซูจิ่งสิง?”กู้หว่านเยว่มองเขาด้วยสีหน้าแปลกใจ “ท่านจะเกรงใจข้าทำไม?”“นี่ไม่ใช่เกรงใจ”ซูจิ่งสิงกล่าวอธ
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1271
เมื่อซูจิ่นเอ๋อร์พุ่งเข้าไปกอดรัดกู้หว่านเยว่ สีหน้าของซูจิ่งสิงก็พลันหมองลง ก่อนจะกระชากตัวนางออกไป“พูดจากันดี ๆ อย่าโวยวายต่อหน้าพี่สะใภ้ใหญ่ของเจ้า”ซูจิ่นเอ๋อร์แลบลิ้นอย่างรู้สึกผิด“ขอโทษเจ้าค่ะ พี่สะใภ้ใหญ่ ข้า... ข้าคงจะตื่นเต้นเกินไปหน่อย”นางแทบเกือบรู้สึกหมดหวังแล้ว“คาดไม่ถึงว่าพี่ใหญ่และพี่สะใภ้ใหญ่จะได้ดอกน้ำแข็งนิลกลับมา”ซูจิ่นเอ๋อร์อยากร้องไห้ สองวันมานี้นางไล่ถามหาดอกน้ำแข็งนิลอยู่ในเมืองตลอดทั้งวันได้ยินมาว่าคนที่ออกตามหาดอกน้ำแข็งนิลในครั้งนี้มีจำนวนมาก การที่พี่ใหญ่และพี่สะใภ้ใหญ่แย่งชิงดอกน้ำแข็งนิลจากคนเหล่านี้กลับมาได้จะต้องเสียแรงไปไม่น้อย“ขอบคุณพวกท่านมากเจ้าค่ะ”“เด็กโง่ ครอบครัวเดียวกันไหนเลยยังต้องพูดขอบคุณ”ในพวกเขาสองคนนี้ คนหนึ่งเป็นอาของนาง อีกคนก็เป็นสหายที่เติบโตมาด้วยกันตั้งแต่เด็กนางไม่มีทางยืนมองโดยไม่เข้าไปยุ่งได้“เอาละ เช็ดน้ำตาของเจ้าเถอะ ข้าต้องไปกลั่นยาอีก”กู้หว่านเยว่ออกคำสั่ง ซูจิ่นเอ๋อร์รีบพยักหน้า เนื่องจากฟู่หลานเหิงอ่อนแอมาก จึงได้หมดสติไป“ท่านพี่ ท่านถือโอกาสนี้ปรึกษาหารือกับพี่ใหญ่จงหลี่สิเจ้าคะ ดูว่าสามารถเรียกคนสก
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1270
เขารู้สึกหนาวมาก“มี ยังมี เดี๋ยวข้าไปจุด”ซูจิ่นเอ๋อร์รีบพยักหน้า ขณะหันหลังรู้สึกเจ็บปวดนางจุดถ่านในห้องสามกระถางแล้ว แต่ฟู่หลานเหิงยังรู้สึกหนาวมาก ร่างกายของเขาอ่อนแอถึงขั้นไหนกัน?ซูจิ่นเอ๋อร์จุดถ่านเพิ่มอีกสองกระถาง ฟู่หลานเหิงมองนางอย่างพร่าเลือน“จิ่นเอ๋อร์”“ข้าอยู่นี่”ปลายจมูกซูจิ่นเอ๋อร์แดง แล้วรีบมาข้างเตียง“ข้าน่าจะไม่ไหวแล้ว หลังจากข้าตายเจ้าไม่ต้องครองหม้ายเพื่อข้า หากพบเจอคนที่ชอบพอ ก็สามารถแต่งงานใหม่”“อะไรนะ?”ซูจิ่นเอ๋อร์คิดไม่ถึงว่าเขาจะพูดจาเช่นนี้ จึงพึมพำสองสามคำ จู่ๆ น้ำตาสองสายไหลพรากลงมาทันที“เจ้าพูดบ้าอะไรกัน? ข้าแต่งงานกับเจ้าแล้ว อยู่เป็นคนของเจ้า ตายเป็นผีของเจ้าหากเจ้าตาย ข้าจะไม่มีชีวิตอยู่เพียงลำพังเด็ดขาดฟู่หลานเหิง เจ้าอย่าคิดจะทิ้งข้า!”นางแทบจะร้องตะโกนอย่างขาดใจ อาจเพราะอารมณ์ตึงเครียดมานาน“เจ้ายืนหยัดไว้ก่อนดีหรือไม่? ไม่ง่ายกว่าข้าจะพาเจ้ามาถึงภูเขาน้ำแข็งนิลคุณชายจงรับปากพวกเราแล้ว เขาจะหาดอกน้ำแข็งนิลกลับมา เขาต้องช่วยเจ้าได้แน่”ซูจิ่นเอ๋อร์ร้องไห้น้ำหูน้ำตาไหล ฟู่หลานเหิงส่ายหน้า แม้เขากับซูจิ่นเอ๋อร์จะแต่งงานกันแล้ว
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1269
“เฝ้าต้นไม้คอยกระต่ายหรือ?”รอยยิ้มของจงหลี่เจิดจ้าโดดเด่น ทำให้กู้หว่านเยว่ต้องเบนสายตาเมื่อถูกเขาดึงดูดอย่างประหลาด ความรู้สึกคุ้นเคยที่เกิดขึ้นทำให้นางอดถามไม่ได้“เฝ้าต้นไม้อะไร คอยกระต่ายอะไร?”“หึหึ”จงหลี่รู้สึกน่าขันกับแววตาสงสัยของนาง ความเย็นชาห่างเหินในแววตา เมื่อหันมองกู้หว่านเยว่ มีความอ่อนโยนห่วงในแวบผ่าน “นี่คือเส้นทางที่ต้องผ่านเมื่อออกจากภูเขาน้ำแข็งนิล ไม่ว่าคนที่ได้ดอกไม้มาหรือไม่ ล้วนต้องผ่านเส้นทางนี้”เขาจงใจเจาะจง ทำให้กู้หว่านเยว่เบิกตาโต “เจ้า เจ้ารออยู่ที่นี่ เพราะอยากแย่งชิงหรือ?” “เจ้าทายสิ”ไม่ง่ายที่จงหลี่จะมีแก่ใจหยอกล้อนาง ในแววตาเต็มไปด้วยความอ่อนโยนดวงตาซูจิ่งสิงสลดลงเล็กน้อย แม้เขาจะรู้สึกว่าจงหลี่รู้สึกกับกู้หว่านเยว่ไม่ธรรมดา แต่ก็เป็นเพียงสายตาที่ผู้ใหญ่มองดูผู้น้อยเท่านั้น“แค่กแค่ก ข้าทายไม่ถูกหรอก”กู้หว่านเยว่ลูบจมูก ในใจคิดว่าชายผมขาวผู้นี้ช่างเป็นคนเถรตรงยิ่งนักไม่รู้ว่าเขามาภูเขาน้ำแข็งนิล เพื่อตามหาน้ำแข็งนิลให้ซูจิ่นเอ๋อร์ หรือว่าเขาต้องการเองกู้หว่านเยว่ไม่กล้าพูดออกไปตรงๆ ว่าดอกน้ำแข็งนิลอยู่บนตัวนาง“เอาละ”จงหลี
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1268
กู้หว่านเยว่มองเหิงเทียนอวี้ แล้วอมยิ้ม“สำนักวั่นจงเป็นสำนักของเจ้า เจ้าไม่ช่วยสำนักตัวเอง กลับมาแจ้งข่าวให้พวกข้างั้นหรือ?”เหิงเทียนอวี้ลังเล “แม้สำนักวั่นจงจะเป็นสำนักของข้า แต่ก่อนหน้านี้พวกเราได้ร่วมมือกันแล้วไม่ใช่หรือ? อีกอย่างข้าไม่ได้อยากทำร้ายพวกเขา แค่อยากแจ้งข่าวให้พวกเจ้าเท่านั้น”ดูเหมือนเขากลัวสำนักวั่นจงจะทำร้ายนางมาก จึงรีบกล่าวต่อไป“พวกเรา พวกเราร่วมมือกันแล้ว”สรุปคำพูดนี้เพิ่งพูดออกไป ซูจิ่งสิงแทงกระบี่ไปบนตัวเขาทันที“...” กะทันหันเกินไป ช่างไร้จรรยาบรรณ!เหิงเทียนอวี้เบิกตาโต ในดวงตาเผยให้เห็นความหวาดกลัว“เพราะอะไร ทั้งที่ข้ากำลังช่วยพวกเจ้า”กู้หว่านเยว่ยิ้มเย็นเดินไปตรงหน้าเขา“เจ้าเป็นคนฆ่าเหิงหู่สินะ? ข้าดูออกแต่แรกแล้วว่าเจ้ากับเหิงสุยสุ่ยไม่ถูกกัน”สายตาของนางอมยิ้ม แล้ววิเคราะห์อย่างใจเย็น“วันนั้นตอนที่กำลังต่อสู้กับเหิงหู่ ข้าสังเกตได้ว่ามีคนคอยแอบดูอยู่ด้านหลังตลอดคนคนนั้นก็คือเจ้าสินะ?”“ไม่ ไม่ใช่!”เหิงเทียนอวี้โต้แย้งทันควัน เขาไม่กล้าขยับ กลัวว่าขยับแล้วจะตายเร็วขึ้น“เจ้าแก้ตัวไปก็ไร้ประโยชน์ เจ้าฆ่าเหิงหู่ไปแล้ว แล้วโยนความผิด
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1267
ยามกู้หว่านเยว่หันมองจงหลี่ สายตาอ่อนโยนของจงหลี่หันมองนางเช่นกัน จากนั้นมุมปากยกขึ้น เผยให้เห็นรอยยิ้มที่ทั้งอบอุ่นและเจิดจ้า“ไม่พบกันเสียนาน”เห็นได้ชัดว่าจงหลี่เองก็จำได้ ว่าเขาเคยพบกู้หว่านเยว่ที่เมืองอวี้“เป็นเจ้าจริงด้วย”กู้หว่านเยว่ดีใจมากนางแทบอยากจะกระโดดบินไปถามชายผมขาว ว่าตกลงเรื่องทุกอย่างเป็นเช่นไรกันแน่เพียงแต่ เมื่อนึกขึ้นได้ว่าด้านหลังยังมีศิษย์ของสำนักวั่นจงที่จ้องเขม็ง ดังนั้นกู้หว่านเยว่จึงคิดจะจัดการศิษย์สำนักวั่นจงพวกนี้ก่อน“ท่านคือผู้ใดกัน? นี่เป็นความแค้นระหว่างพวกเรากับสองสามีภรรยานั่น ขอท่านอย่าได้เข้ามาสอด”หนึ่งในศิษย์ของสำนักวั่นจงก้าวออกมา มองดูจงหลี่อย่างหวาดระแวง เห็นได้ชัดว่าวิชาธนูฝีมือดีของจงหลี่ ทำให้พวกเขาเกรงกลัวอยู่บ้างอีกอย่างจงหลี่ไม่ได้มาเพียงลำพัง ด้านหลังเขายังมีผู้ติดตามอีกหลายคนแม้ผู้ติดตามเหล่านั้นยังไม่ได้ลงมือ แต่ดูจากรูปร่างก็รู้ว่าล้วนเป็นยอดฝีมือที่มีระดับ“นี่คือสหายของข้า สหายของข้ากำลังถูกไล่ล่า พวกเจ้าคิดว่าข้าควรเข้าไปสอดหรือไม่?”แววตาอ่อนโยนของจงหลี่ เปลี่ยนเป็นเย็นชากะทันหันจิตสังหารที่แฝงอยู่ในนั้น ทำให้เ
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1266
ทว่าจุดที่ไม่ไกลนักกลับมีเสียงที่ไม่ถูกเวลาดังขึ้น กู้หว่านเยว่กับซูจิ่งสิงรีบหันมอง พบว่าคนเหล่านั้นสวมชุดของสำนักวั่นจง“ให้ตายสิ ทำไมเป็นคนของสำนักวั่นจงอีกแล้ว?”กู้หว่านเยว่รู้สึกเซ็งไม่น้อย คนของสำนักวั่นจงเหล่านี้ไม่ยอมเลิกราเลยจริงๆเมื่อเห็นพวกเขามีจำนวนคนเยอะกว่า อีกอย่างกู้หว่านเยว่กลัวว่าเมื่อทั้งสองฝ่ายต่อสู้กันจะดึงให้พวกเขามาเพิ่ม ดังนั้นจึงดึงซูจิ่งสิงให้กระโดดขึ้นหลังม้า คิดจะหลบหนี“พวกเจ้ายังกล้าหนีหรือ ข้าดูสิพวกเจ้าจะหนีไปไหนได้”เมื่อศิษย์ของสำนักวั่นจงมองเห็นกู้หว่านเยว่ ทำราวกับมีความแค้นใหญ่โต ไล่ตามมาอย่างบ้าคลั่ง“พวกเขาเอาความตายของเหิงหู่มาลงที่พวกเรา”กู้หว่านเยว่หรี่ตาลง แม้นางกับซูจิ่งสิงอยากสังหารเหิงหู่ทว่าวันนั้นระบบได้แจ้งเตือนว่าพวกเขาพบร่องรอยของดอกน้ำแข็งนิล ดังนั้นทั้งสองจึงไม่ได้ติดตามเหิงหู่ต่อไปนางมั่นใจ ก่อนเหิงหู่จะจากไปอาการบาดเจ็บไม่ได้สาหัสมากขนาดนั้นไม่ว่าอย่างไรก็มั่นใจได้ว่าไม่ถึงขั้นที่ทำให้ตายได้“ดูเหมือนจะมีคนโยนความผิดมาให้พวกเราเสียแล้ว”ซูจิ่งสิงหรี่ตาทั้งคู่ลง ในแววตาเผยความไม่สบอารมณ์หากเหิงหู่ตายด้วยฝีมือพวกเ
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1265
ขณะนี้เสือเงินตัวเมียหมดสติไปแล้ว เสือเงินตัวผู้คุกเข่าอยู่ข้างกายมัน แล้วเอาหัวไปถูอย่างร้อนใจราวกับรู้ว่ากู้หว่านเยว่มีวิธีช่วยมัน เสือเงินตัวผู้จึงหันมองนางอย่างดีใจ“ฮือฮือ”“เจ้าหลบไปด้านข้างก่อน ข้าต้องช่วยเมียเจ้าแน่”กู้หว่านเยว่พูดออกไป ไม่สนใจว่าเสือเงินตัวผู้ฟังเข้าใจหรือไม่ เดินไปข้างหน้าสองก้าวก้มลงตรวจดูอาการของเสือเงินตัวเมีย“ยังดี ยังมีลมหายใจอยู่”กู้หว่านเยว่โล่งอก จึงพาเสือเงินตัวเมียเข้าไปในหอแห่งโอสถทันที แล้วใช้เครื่องมือเฉพาะทางดึงลูกศรที่อยู่ตรงลำคอของมันออกมาเสือเงินตัวผู้เห็นหนึ่งคนหนึ่งสัตว์หายไปกะทันหัน สีหน้าเผยความกังวลขณะนี้นกหงส์เพลิงเดินไปข้างกายมัน ไม่รู้พูดภาษานกหรืออะไรกับมันสองสามคำทำให้เสือเงินตัวผู้ค่อยๆ สงบลงกู้หว่านเยว่ยุ่งวุ่นวายอยู่ครึ่งชั่วยาม ในที่สุดก็นำลูกศรออกมาได้สำเร็จ จากนั้นทำแผลให้เสือเงินตัวเมียเนื่องด้วยอาการของเสือเงินตัวเมียยังสาหัสมาก กู้หว่านเยว่จึงไม่ได้ให้มันออกจากหอแห่งโอสถทันที กลับพาเสือเงินตัวผู้เข้าไปดูอาการของมันเพื่อให้มันแน่ใจว่าเมียของมันไม่เป็นไรแล้ว จากนั้นพามันกลับไปบนสนามหญ้าอีกครั้ง“ต้องใช้
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1264
นางตรวจดูสถานการณ์ของเสือเงินตัวเมียสักครู่ จากนั้นขมวดคิ้วแน่นโชคดีที่ไม่ถูกหลอดลมและหลอดเลือดแดงใหญ่ ถือว่าโชคดีในโชคร้ายเนื่องด้วยสถานการณ์คับขัน กู้หว่านเยว่ไม่มีเวลาดึงลูกศรให้มันครุ่นคิดสักครู่ จึงเก็บเสือเงินสองตัวนี้เข้าไปในมิติพร้อมกันแล้วปล่อยพวกมันไว้ข้างน้ำแร่ศักดิ์สิทธิ์โดยเฉพาะ ขอให้เสือเงินตัวเมียดื่มน้ำแร่เข้าไปสักคำสองคำเมื่อทำทุกอย่างเสร็จสิ้น กู้หว่านเยว่น้ำยาทำลายศพที่ปรมาจารย์แพทย์ให้นาง เทลงบนตัวลูกศิษย์สำนักวั่นจง จากนั้นจึงตามซูจิ่งสิงไปนักพรตเฒ่าคนนั้นเจ้าเล่ห์มาก เมื่อออกจากถ้ำก็ไปสถานที่ที่คนเยอะทันทีขณะนี้มีคนไม่น้อยปีนขึ้นมาจากเชิงเขา และกำลังค้นหาไปทั่วกู้หว่านเยว่เห็นว่ามีคนเยอะ จึงเก็บปืนเข้าไปในมิติเปลี่ยนเป็นหน้าไม้แทน“ฟิ่ว!”ลูกศรยิงถูกต้นขาของนักพรตเฒ่านักพรตเฒ่าร้องโหยหวน อาจเพราะรู้สึกว่าตัวเองยากจะหนีรอด ทันใดนั้นจึงตะโกนใส่ฝูงชนโดยไม่สนใจสิ่งใด“ดอกน้ำแข็งนิลอยู่ในมือสามีภรรยาคู่นี้!”“ทุกคนรีบมาเร็ว ดอกน้ำแข็งนิลอยู่ในมือพวกเขา!”สีหน้ากู้หว่านเยว่กับซูจิ่งสิงเปลี่ยนไป“สมควรตาย”นักพรตเฒ่าไร้ยางอายมาก สมกับเป็นลูกน้องข
