แชร์

บทที่ 1004

ผู้เขียน: ฮวาฮวาตีลังกาแปล
หมอรีบยกต้นทับทิมนั้นมา ทีแรกเพียงตรวจสอบภายนอกของต้นไม้เท่านั้น กลับไม่เห็นความผิดปกติอันใด

“แปลกยิ่งนัก”

“หรือจะเป็นใต้กระถางต้นไม้” กู้หว่านเยว่แสร้งเอ่ยเตือนหนึ่งประโยค เซียงฮูหยินถลึงตาใส่นางอย่างโกรธแค้นหนึ่งปราด หมอคล้ายตื่นจากความฝัน ต้องการดึงต้นทับทิมนี้ขึ้นเพื่อดูใต้กระถาง

“ต้นทับทิมนี้มีความนัยว่ามีลูกเต็มบ้านหลานเต็มเมือง”

เซียงฮูหยินกล่าวเตือนอย่างหวาดกลัว

“หากเจ้าดึงมันออกมา ไม่แน่ว่าอาจเป็นลางไม่ดีอะไร”

หมอลังเลไม่ผิดไปดังคาด ซูจิ่งสิงเดินเข้าไป ไม่พูดพร่ำทำเพลง ดึงต้นทับทิมออกมาแล้ว

“พวกท่านดู ดินนี้แปลกๆ”

สาวใช้ประจำตัวเหยาฮุ่ยซินชี้ไปที่ดิน หมอรีบคลี่ออกเพื่อตรวจดู

เครื่องหอมถูกน้ำล้างออก กลิ่นฉุนมาก กลิ่นหอมฉุนชำแรกจมูของเขา หมอรีบพูดว่า

“สิ่งที่อยู่ภายในคือกลิ่นชะมด เหตุใดใส่กลิ่นชะมดไว้ในดินเล่า?”

“ภายในนี้ถึงขั้นมีกลิ่นชะมดอยู่?”

เห็นสายตาเซียงฮูหยินว้าวุ่น ยังจะมีอะไรที่เหยาฮุ่ยซินยังไม่รู้อีกเล่า?

“ท่านโหดเหี้ยมเกินไปแล้วกระมัง แต่ไหนแต่ไรมาข้าไม่เคยล่วงเกินท่านมาก่อน!”

ทุกวันยามนางว่าง ก็มักรดน้ำต้นทับทิมนี้บ่อยๆ ไม่รู้ว่าสูดกลิ่นชะมดอย่างไม่ตั้ง
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อที่ GoodNovel
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป

บทที่เกี่ยวข้อง

  • ชายาแพทย์พลิกชะตา   บทที่ 1005

    “พวกเจ้าจะจับข้าไม่ได้”อาจเพราะเซียงฮูหยินคิดไม่ถึงว่าหลังหลงเสี้ยวเทียนได้รู้อดีตที่ผ่านมาแล้ว ยังไร้เยื่อใยเช่นนี้ รีบคุกเข่ากับพื้น จับชายเสื้อของเขาไว้“ข้าชอบท่านด้วยใจจริง หรือว่าท่านไม่เห็นแก่ไมตรีเก่าเลยแม้แต่น้อย?”เซียงฮูหยินคิดจริงๆ ว่า หลงเสี้ยวเทียนจะต้องมีใจให้นางอยู่บ้าง นี่ถึงช่วยนางไว้ที่ทุ่งล่าสัตว์ฤดูหนาว“ตอนนั้นข้าเห็นท่านใกล้หนาวตาย จึงสงสารท่าน”หลงเสี้ยวเทียนไม่แสดงอารมณ์ใดผ่านทางสีหน้า“หากข้ารู้ว่าวันหนึ่ง ท่านจะทำร้ายฮุ่ยซินตอนนั้น ข้ายอมดูท่านแข็งตายไป”“ท่าน...”คำพูดเย็นชาไร้หัวใจ ทำลายความคิดเพ้อฝันของเซียงฮูหยินจนแหลกละเอียด นางมองหลงเสี้ยวเทียนอย่างเหลือจะเชื่อ“ท่านพี่” เหยาฮุ่ยซินจับมือของเขาไว้ สีหน้าเผือดซีดอยู่บ้างหลงเสี้ยวเทียนรีบหันหลังปลอบนาง สีหน้าอ่อนโยน“ไม่ต้องกลัว เรื่องนี้ยกให้ข้าจัดการเอง ข้าไม่มีวันปล่อยคนที่ทำร้ายเจ้าไป”ต่อให้อีกฝ่ายเป็นอนุของบิดา เขาก็จะต้องให้นางชดใช้อย่างสาสม“ท่านจะทำเช่นนี้กับข้าไม่ได้ ท่านจะทำเช่นนี้กับข้าไม่ได้ ข้าหลงใหลในตัวท่าน...”“เหยาฮุ่ยซิน เจ้ามีคุณธรรมมีความสามารถอะไรกัน ข้าขอสาปแช่งเจ้

  • ชายาแพทย์พลิกชะตา   บทที่ 1006

    “ให้อภัยท่าน” กู้หว่านเยว่เองก็ยิ้มบางๆ อย่างไรเสียนางก็ไม่ได้รับบาดเจ็บอะไร“เหตุใดข้ารู้สึกแปลกๆ กันเล่า?”การแสดงออกของหลงเส้าเทียน แม้เขาเข้าใจผิดไปว่าสองสามีภรรยาเป็นคนสอดแนม ทว่าตั้งแต่ต้นจนจบก็ไม่ได้ทำร้ายสองคนนี้ ตรงข้ามกันเขาถูกฟาดแส้ไปแล้ว บัดนี้ยังรู้สึกเจ็บเนื้อตัวอยู่เลยนะเพียงแต่ได้เห็นรอยยิ้มบนใบหน้างดงามพริ้มเพราของกู้หว่านเยว่ เขาถึงขั้นรู้สึกไม่สามารถตอบโต้ได้ ตรงข้ามกันยังหวั่นไหวอีกด้วย“ใช่แล้ว ครรภ์ของฮุ่ยซิน...”หลงเสี้ยวเทียนกังวลอยู่บ้าง แม้ว่าหาชะมดเจอแล้วแต่เมื่อครู่หมอก็พูดว่า เหยาฮุ่ยซินดมกลิ่นชะมดมากเกินไป ทำให้ครรภ์ไม่คงที่นางเกิดสัญญาณการแท้งบุตรแล้ว เป็นไปได้มากว่าจะสามารถแท้งบุตรได้ทุกเมื่อ“ไม่จำเป็นต้องกังวล ข้าดูอาการให้พี่หญิงเหยาแล้ว จัดยาให้นางสองชุด ฝังเข็มให้อีกรอบก็น่าจะใช้ได้แล้ว”กู้หว่านเยว่นั่งที่ข้างเตียง หยิบเข็มเงินออกมาหลงเสี้ยวเทียนเห็นสถานการณ์ รีบกล่าวขอบคุณ“ขอบคุณมาก”“ไม่ต้องเกรงใจ ข้าและพี่หญิงเหยามีวาสนาต่อกัน แต่พวกท่านต้องจำไว้ ครั้งนี้บังเอิญสูดกลิ่นชะมด ข้ายังสามารถช่วยพวกท่านรักษาเด็กเอาไว้ได้แต่ไม่สามารถ

  • ชายาแพทย์พลิกชะตา   บทที่ 1007

    เหยาฮุ่ยซินรีบพูด “ไม่จำเป็น ข้าเชื่อท่าน”นางไม่อยากให้กู้หว่านเยว่คิดว่าตนเองสงสัยในวิชาแพทย์ของนาง ฝ่ายหลังส่งตำรับยาให้หมอ“มีคนดูมากหน่อยย่อมดีกว่า”“เช่นนั้นท่านก็มาดูด้วยกันเถอะ”เหยาฮุ่ยซินเปลี่ยนคำพูด หมอรับตำรับยาไป ทีแรกยังคิดว่ากู้หว่านเยว่อายุน้อย อ่านจบแล้วกลับตกตะลึง“เพิ่มไป๋จู๋เข้าไป ก็สามารถปรับสมดุลของตัวยาได้ ช่างน่าอัศจรรย์นัก ฮูหยินเรียนวิชานี้มาจากที่ใดหรือ?”หมอเอ่ยถามมากอีกหนึ่งประโยคอย่างอดไม่ได้ กู้หว่านเยว่เอ่ยตอบ“ข้าเรียนจากหุบเขาราชาโอสถ”“หุบเขาราชาโอสถ ไม่เคยได้ยินมาก่อน”“ภายภาคหน้าก็จะได้ยินแล้ว”ปรมาจารย์แพทย์ก่อตั้งหุบเขาราชาโอสถ ชื่อเสียงยังไม่เลื่องลือ แต่กู้หว่านเยว่เชื่อ อีกไม่นานทั้งต้าฉีจะต้องได้ยินชื่อเสียงของหุบเขาราชาโอสถอย่างแน่นอน“ข้าขอไปหยิบยาตามตำรับยานี้ก่อน”หมอจากไปอย่างรู้ความ ยามออกจากประตูก็ถูกหลงเส้าเทียนไล่ตามไปขวางไว้“สิ่งที่ได้ยินวันนี้ ห้ามแพร่งพรายออกไปแม้คำเดียว หากข้าได้ยินคำพูดไร้สาระ...”“ข้าไม่มีวันพูดเหลวไหล”หมอรีบส่ายหน้า เรื่องส่วนตัวยามมารักษาคนไข้ได้พบเห็นมามากมาย เขาระงับปากตนเองได้หลงเส้าเทียน

  • ชายาแพทย์พลิกชะตา   บทที่ 1008

    หากพวกท่านมีเวลาแล้วล่ะก็ ข้าสามารถพาพวกท่านออกไปเดินเล่นได้”“ไม่มีเวลา”ซูจิ่งสิงเอ่ยตอบอย่างกระชับสั้น กู้หว่านเยว่อธิบายยิ้มๆ“ครั้งนี้พวกเราออกมาเพราะมีเรื่องด่วนต้องจัดการ อยู่ที่จวนหลงฉวนได้ไม่นานนัก คาดว่าพรุ่งนี้ก็จะไปแล้ว”“เร็วถึงเพียงนี้เชียว?”ใบหน้าหลงเส้าเทียนเปี่ยมความผิดหวัง“หากฮุ่ยเอ๋อร์รู้ว่าพวกท่านจะจากไปเร็วถึงเพียงนี้ จะต้องเสียใจมากแน่”หลงเสี้ยวเทียนแปลกใจอยู่บ้าง แต่สีหน้ากลับมาเป็นปกติอย่างว่องไวอย่างไรเสียเขาก็รู้ฐานะของซูจิ่งสิง ไม่มีวันออกมาเที่ยวเล่นอย่างแน่นอน ในเมื่อมาถึงจวนหลงฉวน จะต้องมีเรื่องต้องการจัดแน่“เกือบลืมไปแล้ว ข้าที่นี่มียาบำรุงครรภ์สองขวด ท่านช่วยมอบให้พี่หญิงเหยาแทนข้าด้วยเถอะ”ก่อนหน้านี้ยามกู้หว่านเยว่อยู่ภายในห้องเหยาฮุ่ยซินกลับลืมเรื่องนี้ไปเสียสนิท นึกขึ้นได้ก็วางไว้บนโต๊ะนางคิดว่า คืนนี้ทั้งสองคนไปคลังสินค้าตลาดมืดอาจไม่ได้กลับมา เป็นไปได้มากว่าจะไปยังคลังสินค้าถัดไปดังนั้นจึงจัดการล่วงหน้าหนึ่งก้าว มอบยาบำรุงครรภ์ให้หลงเสี้ยวเทียนหลงเสี้ยวเทียนรีบรับไว้ “ขอบคุณมาก”เขารู้วิชาแพทย์ของกู้หว่านเยว่ นั่นเคยรักษาโรคเร

  • ชายาแพทย์พลิกชะตา   บทที่ 1009

    ขณะนางกำลังคิดว่าทำสิ่งเหล่านี้ให้เรียบร้อยโดยเร็ว รอกลับไปแล้วค่อยๆ นับราวกับไม่ทันสังเกตเลยว่าเดิมทีภายในกล่องนี้ก็ไม่ใช่ของล้ำค่าอะไร ดูท่าแล้ว ของเหล่านี้ถูกสับเปลี่ยนไปตั้งแต่แรก“ข้าดูว่าครั้งนี้พวกเจ้าจะหนีไปที่ใดได้อีก”เวินทิงอวิ๋นเดินเข้ามาจากภายนอก โบกพัดในมือไปมา“ถึงขั้นขวัญกล้ามาปล้นตลาดมืดอินซาน พวกเจ้ากล้าไม่เบาเลยนี่”แม้จวนหลงฉวนรู้ว่าตลาดมืดอินซานและทูเจวี๋ยสมคบคิดกัน ก็กล้าทำเพียงโจมตีคนทูเจวี๋ยเหล่านั้น ไม่กล้าเปิดศึกกับตลาดมืดของพวกเขาอย่างไรเสียพวกเขาตลาดมืดอินซานก็มีสมบัติล้ำค่าหายากและสมุนไพรส่วนใหญ่อยู่ในมือ ไม่มีใครกล้ารับประกันว่าภายภาคหน้า สักวันหนึ่งจะต้องมาขอร้องอินซานหรือไม่กู้หว่านเยว่และซูจิ่งสิงสบตากันแวบหนึ่งตอนนี้รู้สึกโชคดีมาก ก่อนมาที่นี่ทั้งสองคนเปลี่ยนเป็นชุดท่องราตรี ยิ่งไปกว่านั้นยังแปลงโฉมอย่างง่ายอีกด้วย เดิมทีเวินทิงอวิ๋นก็จำฐานะที่แท้จริงของพวกเขาไม่ได้“นกพิราบสื่อสารของตลาดมืดอินซานว่องไวมากไม่ผิดไปดังคาด”เดิมทีกู้หว่านเยว่ก็คาดการณ์ไว้ อย่างน้อยต้องใช้เวลาสี่ถึงห้าวันข่าวถึงจะส่งถึงมือสาขาอื่น คิดไม่ถึงเลยว่าอีกฝ่ายจะได้ร

  • ชายาแพทย์พลิกชะตา   บทที่ 1010

    กู้หว่านเยว่สาดยาสลบออกไป จากนั้นโยนคบเพลิงเข้าไปภายในหนึ่งอัน พาซูจิ่งสิงหนีหายไปในทันใด“ตาม!”เวินทิงอวิ๋นลองไล่ตามไป กลับถูกองครักษ์หน่วยหนึ่งล้อมไว้บนถนนอย่างกะทันหัน หลงเส้าเทียนพาองครักษ์ของจวนหลงฉวนออกมา“เกิดอันใดขึ้น เหตุใดมาทะเลาะวิวาทกันที่นี่กลางดึกเล่า?”เวินทิงอวิ๋นโมโหไม่เบา เขารู้ฐานะของหลงเส้าเทียน ไม่เสแสร้งแสดงละครไม่ได้“มีหัวขโมยสองคนเข้าไปในคลังของห้องหนังสือพวกเรา ลอบขโมยของมีค่าไปไม่น้อย ข้าน้อยกำลังจะพาคนไล่ตามไป”“หัวขโมย?”หลงเส้าเทียนหันมองทิศทางที่สองคนนั้นจากไปแวบหนึ่ง หันหน้ากลับมาเนิบๆ“หัวขโมยสองคนนั้นกล้าหาญถึงเพียงนี้ ถึงขั้นขวัญกล้าขโมยของภายในเมืองอย่างเปิดเผย เจ้าวางใจเถอะ พวกเราจวนหลงฉวนไม่มีวันปล่อยพวกเขาไป พวกเจ้าไปแจ้งความกับทางการก่อน ข้าย่อมต้องพาคนไล่ตามพวกเขาไป”“ไม่จำเป็น...”เวินทิงอวิ๋นไม่สบอารมณ์อยู่บ้าง เขาจะไล่ตามไปด้วยตนเอง“เกิดเรื่องใหญ่ถึงเพียงนี้ ทางการจะต้องออกหน้าช่วยทวงความยุติธรรมแทนพวกเจ้าแน่ อย่าเกรงใจไปเลย”หลงเส้าเทียนพูดเพียงสองสามประโยคก็ยับยั้งอีกฝ่ายไว้ได้แล้ว ไม่รอให้เวินทิงอวิ๋นเปิดปากอีกครั้งก็โบกมือ

  • ชายาแพทย์พลิกชะตา   บทที่ 1011

    “นี่คือหนึ่งในผู้ดูแลตลาดมืดอินซาน หลี่หรงหรง”ซูจิ่งสิงกระซิบข้างโสตนางเสียงนุ่มนวล“ไปเถอะ พวกเราขึ้นรถม้าไปถามนาง คลังสินค้าอีกสี่แห่งที่เหลือถูกย้ายไปไว้ที่ใดแล้ว”“คิดไม่ถึงเลยว่าท่านจะมีคนอยู่ที่จวนหลงฉวนด้วย ท่านสั่งพวกเขาไปจัดการเรื่องนี้ตั้งแต่ยามใดกัน?”กู้หว่านเยว่ตกตะลึงอยู่บ้าง ชายคนนี้ยอดเยี่ยมเกินไปแล้วกระมัง ไม่ทันรู้ตัว ก็จับผู้ดูแลตลาดมืดมัดไว้แล้ว“พวกเราไม่ใช่เคยมาจวนหลงฉวนครั้งหนึ่งหรอกหรือ? นับตั้งแต่นั้นมาข้าก็ส่งคนของตนมาอยู่ที่นี่”ซูจิ่งสิงอธิบายอย่างอดทน“พวกเราปล้นคลังสินค้าสี่แห่งจนเกลี้ยงแล้ว เพื่อป้องกันเหตุไม่คาดฝัน ข้าจึงให้พวกเขาเตรียมการล่วงหน้า”วันนี้ผู้ดูแลหลี่คนนั้นก็บังเอิญอยู่ข้างกายเวินทิงอวิ๋น ซูจิ่งสิงพากู้หว่านเยว่ออกมาแล้ว ก็ส่งข่าวให้ผู้อยู่ใต้อาณัติทั้งสองคนพูดพลางขึ้นรถม้า หนึ่งในคนชุดดำออกไปนั่งภายนอกและขับรถม้า“พวกเจ้าดีที่สุดคือปล่อยข้าไป”หลี่หรงหรงพูดพลางขมวดคิ้ว“หากถูกใต้เท้าเวินรู้เข้า เขาไม่มีวันปล่อยพวกเจ้าไป”กู้หว่านเยว่หัวเราะคิกคัก “ใต้เท้าเวินที่เจ้าพูดถึง เมื่อครู่เขาขวางพวกเราเอาไว้ไม่ได้”สีหน้าหลี่หรงหร

  • ชายาแพทย์พลิกชะตา   บทที่ 1012

    “ข้าถามเจ้า ตอนนี้วัวเทียมเกวียนอยู่ที่ใด?”หลี่หรงหรงส่ายหน้า “ข้าเองก็ไม่รู้ แต่วัวเทียมเกวียนกำหนดเส้นทางไว้แน่นอนแล้ว”กู้หว่านเยว่โยนแผนที่ให้นางหนึ่งฉบับ“เจ้าจงวาดเส้นทางลงไปตอนนี้เลย”หลี่หรงหรงวาดเส้นทางลงไปอย่างว่าง่าย ชั่วขณะวางพู่กัน ยาพูดความจริงก็หมดฤทธิ์ ทันใดนั้นได้สติกลับมาแล้วมองแผนที่ตรงหน้า สีหน้าเปลี่ยนไปซูจิ่งสิงสืบเท้าขึ้นไปหนึ่งก้าวหยิบแผนที่ไปอย่างว่องไว“พวกเจ้าถึงขั้นขวัญกล้าลอบวางอุบายข้า?”หลี่หรงหรงเข่นเขี้ยวเคี้ยวฟัน นางไม่มีความทรงจำเมื่อครู่เหลืออยู่เลยแม้แต่น้อยตกลงเกิดเรื่องอันใดขึ้นกันแน่? นางถึงขั้นวาดเส้นทางการเดินทางของวัวเทียมเกวียนออกมา สองสามีภรรยาคู่นี้ทำอันใดนาง?กู้หว่านเยว่มองแผนที่การเดินทางของวัวเทียมเกวียน ยกมุมปากยิ้มน้อยๆ“พวกเราไม่ต้องไปคลังสินค้าอีกสามแห่งแล้ว ขอเพียงเก็บกวาดวัวเทียมเกวียนนี้ให้เกลี้ยง ก็เท่ากับเก็บกวาดอีกสี่คลังสินค้าที่เหลือได้ในคราวเดียว”ประหยัดเวลาประหยัดแรง นางดีใจขึ้นมาสองส่วนแล้ว“พวกเจ้าโหดร้ายเกินไปแล้ว ของเหล่านี้ล้วนเป็นสมบัติล้ำค่าของตลาดมืดอินซาน พวกเจ้าถือสิทธิ์อะไรมาปล้นไป?”หลี่หรงหร

บทล่าสุด

  • ชายาแพทย์พลิกชะตา   บทที่ 1464

    คาดว่าน่าจะเป็นศัตรูของสกุลอวิ๋น เห็นอวิ๋นมู่พ่อลูกไม่กลับมานานจึงสบจังหวะหาช่องว่าง เล่นงานสกุลอวิ๋นในเมื่อเป็นเช่นนี้ อวิ๋นมู่ไม่กลับไปคงไม่ได้แล้วซูจิ่งสิงได้ยินดังนั้นจึงเอ่ยขึ้น “ข้าส่งคนไปคุ้มกันเจ้า”ตอนนี้สกุลอวิ๋นกับพวกเขาเจดีย์หนิงกู่ถือว่าร่วมงานกัน แม้เรื่องนี้จะเป็นความลับ แต่ยากจะรับประกันว่าไม่แพร่งพรายออกไปเกิดคนในราชสำนักรู้เข้า ความปลอดภัยของอวิ๋นมู่ก็เป็นอีกปัญหาหนึ่ง“ขอบคุณท่านอ๋อง”อวิ๋นมู่มองซูจิ่งสิงอย่างแปลกใจ ทำให้อีกฝ่ายเอ่ยเสียงเรียบ“อย่าเข้าใจผิด ข้าไม่ได้เป็นห่วงเจ้า”เพราะกู้หว่านเยว่ บรรยากาศระหว่างทั้งสองมักจะแปลกประหลาด ตั้งแต่พบกันครั้งแรกก็ไม่ถูกกันแล้วอวิ๋นมู่ยิ้มเจื่อน “ท่านอ๋องวางใจได้ ข้าไม่ได้คิดเข้าข้างตัวเองแต่ว่า ความหวังดีของท่านอ๋องข้าน้อยขอน้อมรับ และตื้นตันเหลือเกิน”การเดินทางไปเมืองหลวงในครั้งนี้มีอันตราย เขาจึงไม่ปฏิเสธ“เจ้าจะออกเดินทางเมื่อใด?”กู้หว่านเยว่รีบสอบถาม“คืนนี้มากล่าวลาท่านอ๋องและพระชายา พรุ่งนี้เมื่อฟ้าสางจะออกเดินทางทันที”“เวลาเร่งรีบขนาดนี้เชียว”กู้หว่านเยว่รีบถาม“พรุ่งนี้ท่านอย่าเพิ่งรีบไป

  • ชายาแพทย์พลิกชะตา   บทที่ 1463

    ขณะที่ทุกคนกำลังพูดคุยกัน รองแม่ทัพวิ่งเข้ามาอย่างร้อนรน แล้วหันมองเฉิงทั่วแวบหนึ่ง“ท่านแม่ทัพ แย่แล้ว ฮูหยินหมดสติไปแล้วขอรับ”เฉิงทั่วหน้าถอดสี “อะไรนะ?”เขารีบลุกขึ้นยืนขึ้น ไม่มีเวลาสนใจกู้หว่านเยว่และซูจิ่งสิงที่ยังอยู่ตรงนี้ แล้วรีบสอบถาม “เกิดเรื่องอะไรขึ้น?”“คุณชายน้อยกลับมาแล้ว ไม่เพียงกลับมา ยังพาอีกคน...”รองแม่ทัพกระดากปากที่จะเอ่ย จึงได้แต่ส่งสายตาให้อีกฝ่าย“ท่านแม่ทัพ ท่านกลับไปดูเองเถอะขอรับ”เฉิงทั่วไม่มีแก่ใจจะกินอาหาร จึงลุกขึ้นขอตัว “ท่านอ๋อง พระชายา โปรดให้ข้าไปดูฮูหยินสักครู่ได้หรือไม่”“ไปเถอะ”ซูจิ่งสิงโบกมือ“ขอบคุณท่านอ๋อง” เฉิงทั่วรีบวิ่งออกไปทันทีหนานหยางอ๋องมองแผ่นหลังที่ร้อนใจของเขา แล้วรู้สึกเศร้าเล็กน้อยหากพระชายาของเขายังอยู่คงดีไม่น้อย เขากับเหล่าเฉิงแข่งกันมาค่อนชีวิต มีเพียงเรื่องนี้เรื่องเดียว ที่เขาแพ้มาตลอด“เกิดอะไรขึ้น?” กู้หว่านเยว่กระซิบถามชิงเหลียนชิงเหลียนเอ่ยเสียงต่ำ “คุณชายใหญ่สกุลเฉิงพาสตรีคนหนึ่งกลับมาด้วย เหมือนจะเป็นหญิงที่แต่งงานแล้ว”เจ้าหมอนี่กู้หว่านเยว่เกือบสำลักข้าวมิน่าเฉิงฮูหยินถึงได้เป็นลม เจ้าเฉิงซินเม

  • ชายาแพทย์พลิกชะตา   บทที่ 1462

    มิน่าท่านอ๋องถึงยอมสวามิภักดิ์ต่อพวกเขา ทั้งสองคนไม่ธรรมดาจริงๆ มองเพียงปราดเดียวก็รู้ว่าไม่ใช่คนธรรมดา“พวกเราเองก็มาถึงเมืองซุ่ยโจว และได้พบท่านอ๋องกับพระชายาแล้ว เดี๋ยวส่งจดหมายไปแจ้งท่านอ๋องหน่อยเถอะ ท่านจะได้วางใจ”จู้หวยกล่าวเตือนอย่างใส่ใจครั้งนี้ก่อนออกเดินทาง ท่านอ๋องกำชับเขาแล้วว่า ต้องดูแลเนี่ยชิงหลานให้ดีในเมื่อเนี่ยชิงหลานเป็นคู่หมั้นของเขา เขาย่อมดูแลเอาใจใส่มาก“รู้แล้ว รู้แล้ว เจ้าอย่าเอาแต่บ่นข้า อีกเดี๋ยวตอนเขียนจดหมายข้าจะเป็นคนพูดส่วนเจ้าเป็นคนเขียน ขี่ม้ามาทั้งวัน เมื่อยมือจะแย่แล้ว”จู้หวยยิ้มพร้อมพยักหน้า“เรื่องนี้ไม่ยาก ขอเพียงเจ้าไม่รังเกียจที่ตัวหนังสือข้าน่าเกลียดก็พอ”เนี่ยชิงหลานขบขันเขาจนหัวเราะเสียงดังทันที“ตัวหนังสือของเจ้าน่าเกลียดมาก แต่ไม่เป็นไร วรยุทธ์ของเจ้าสูงส่ง พวกเจ้าที่เป็นทหารแม้จะไม่ใช่คนเถื่อน แต่ต้องรู้จักเขียนอ่านไว้บ้าง ถึงจะรู้เขารู้เรารบอย่างไรก็ไม่แพ้ ทว่าเรื่องการเขียนหนังสือไม่จำเป็นต้องพิถีพิถันมากนัก แค่ดูได้ก็พอ”นางพูดอย่างจริงจัง จนจู้หวยเองก็หัวเราะตามนางไปด้วย ในแววตามีแต่ความเอ็นดู“ท่านหญิงพูดถูก”แม้ทั้งสองค

  • ชายาแพทย์พลิกชะตา   บทที่ 1461

    หลังหนังสือยอมจำนนออกมาแล้ว เนี่ยชิงหลานก็นำกองทัพเหอตง มาเสริมทัพกู้หว่านเยว่“เขตเหอตงของข้าไม่มีสิ่งใดเลย มีเพียงถ่านหินและเงินทองมากมาย พี่ใหญ่จึงนำไปแลกเสบียงหนึ่งชุด ส่งข้ามาช่วยเหลือพวกท่าน”กู้หว่านเยว่ไม่ได้พบเนี่ยชิงหลานมาสักพักใหญ่ๆ แล้วตอนนี้เมื่อทั้งสองได้พบกัน นางดีใจมาก“เจ้าตัวสูงขึ้นแล้ว”กู้หว่านเยว่ลูบหัวเนี่ยชิงหลาน ทำให้อีกฝ่ายยิ้มอย่างเขินอาย“ไม่เพียงตัวสูงขึ้น ข้ายังหมั้นหมายแล้วด้วย”นี่เป็นข่าวที่อยู่เหนือความคาดหมายเมื่อเห็นพวกเขาหลายคนเดินทางเหน็ดเหนื่อย กู้หว่านเยว่รีบเชิญพวกเขาเข้าจวน เมื่อถึงห้องรับแขกจึงจับมือเนี่ยชิงหลานไว้ แล้วสอบถามอย่างละเอียด“เหตุใดจึงรวดเร็วเช่นนี้ เจ้าหมั้นกับผู้ใดหรือ?”“หมั้นกับแม่ทัพในค่ายของท่านพี่ นามว่าจู้หวย”ไม่ใช่เฉิงเซวียนหรอกหรือ ข่าวนี้ทำให้พวกกู้หว่านเยว่ยิ่งแปลกใจแต่เมื่อนึกดูอย่างละเอียด เฉิงเซวียนกับเนี่ยชิงหลานใช่ว่าจะเหมาะสมกันแม้ทั้งสองจะสนิทสนมกันตั้งแต่เด็ก ทว่าทัศนคติไม่ตรงกันบวกกับก่อนหน้านี้เพราะหญิงอื่น เฉิงเซวียนเข้าใจเนี่ยชิงหลานผิดหลายครั้งเนี่ยชิงหลานรู้ว่ากู้หว่านเยว่คิดอะไร จึ

  • ชายาแพทย์พลิกชะตา   บทที่ 1460

    ตกลงปีนั้นรัชทายาทตายเยี่ยงไรกันแน่?เขารู้ดียิ่งกว่าผู้ใดหากไม่ใช่รัชทายาทและพระชายารัชทายาทตายไป ไฉนเลยเขาจะได้นั่งตำแหน่งฮ่องเต้?ทว่าบัดนี้ เขาคิดว่าตำแหน่งฮ่องเต้กำลังตกอยู่ในอันตราย“ไป จับคนสกุลหลี่เข้าคุกใหญ่!”มู่หรงถิงไม่ฟังคำชี้แนะจากนั้นยามทุกคนมายังสกุลหลี่ กลับพบว่าสกุลหลี่มีเพียงความว่างเปล่า เหลือบ่าวรับใช้ที่ไม่เกี่ยวข้องอยู่สองสามคนกำลังใช้วิธีพรางตา“ภายในหอบรรพบุรุษสกุลหลี่ พบเส้นทางสายหนึ่ง...”องครักษ์ไปจับคนตัวสั่นเทานี่คือเคราะห์ซ้ำกรรมซัดเดิมทีมู่หรงถิงก็โมโหอยู่แล้ว ต้องการใครสักคนเพื่อบันดาลโทสะ คิดไม่ถึงเลยว่าจะหาตัวคนรองรับอารมณ์ไม่พบ ยังถูกเขาจับได้ว่าคนของสกุลหลี่หนีไปแล้วเขาพลิกโต๊ะ กระทืบองครักษ์ไปจับตัวคนจนตาย“ฝ่าบาท” ตอนฮองเฮามา ภายในตำหนักวุ่นวายไปหมด แม้แต่นางกำลังก็ถูกมู่หรงถิงบีบคอตายไปสองคนฮองเฮาอดทนต่อความขยะแขยง สั่งให้คนลากศพไปจัดการ“เจ้ามาแล้ว”ตอนมู่หรงถิงอยู่เพียงลำพังจะบันดาลโทสะเยี่ยงไรก็ย่อมได้ แต่เขากลัวทำให้ฮองเฮาตกใจ“เพคะ ฝ่าบาท หม่อมฉันได้ยินเรื่องของอัครมหาเสนาบดีหลี่แล้ว”ฮองเฮาก้าวเท้าเบาๆ มาหยุดต่อหน้ามู

  • ชายาแพทย์พลิกชะตา   บทที่ 1459

    สายตากู้หว่านเยว่ทอดมองมา กู้หว่านหรูและญาติผู้พี่นางรู้สึกกลัวจนกอดกัน“เจ้า เจ้าจะทำอันใด?”กู้หว่านหรูกลืนน้ำลายหนึ่งอึก เอ่ยปากเสียงสั่น“ต่อให้เจ้าเป็นพระชายา ก็ไม่สามารถเมินข้ามกฎหมายได้ เจ้าไม่กลัวคนในใต้หล้าบริภาษเจ้าหรือ?”กู้หว่านเยว่หัวเราะพรืด“บริภาษ?” นางส่ายหน้า หนังสือประวัติศาสตร์ล้วนถูกเขียนโดยผู้ชนะยังต้องกลัวคำนินทาทั่วหล้าด้วยหรือ?“โยนพวกเขาสองคนออกจากซุ่ยโจว” กู้หว่านเยว่โบกมือเรียกคนเข้ามาสองคนนี้เป็นหวัด ถูกโยนออกไป ก็เพียงพอให้พวกเขาทรมาน“ญาติผู้น้อง” อวี๋เสียงลนลาน เขย่ามือของกู้หว่านหรู“นี่ไม่ใช่พี่สาวของเจ้าหรือ รีบไปขอร้องนางเร็วเข้า”ยังมีระยะทางอีกห้าถึงหกวันกว่าจะถึงบ้านเกิด พวกเขาต้องอยู่ภายในซุ่ยโจว รีบรักษาอาการป่วยให้หายดี“ข้าจะขอร้องนางเยี่ยงไร?”กู้หว่านหรูแค้นใจแย่แล้ว“นางไม่มีวันฟัง”“เจ้ารีบคิดหาทางเถอะ” สุ้มเสียงของอวี๋เสียงเจือไอโทสะสายหนึ่งอย่างสุดระงับ ทำเสียจนกู้หว่านหรูเหล่มอง“ท่านกำลังโทษข้าหรือ?”นางและกู้หว่านเยว่มีความแค้นต่อกันอย่างลึกซึ้ง ตอนอยู่ในจวนก็มักรังแกนาง จะสามารถมีวิธีใดได้เล่า?“หว่านหรู ข้าไม่ได้

  • ชายาแพทย์พลิกชะตา   บทที่ 1458

    แต่ต้วนหลานซิวจากไปอย่างไม่ไว้หน้าไป๋หลี่ชิงซีถอนหายใจอย่างเอือมระอา ทำได้เพียงกลับไปหากู้หว่านเยว่และซูจิ่งสสิงปรากฏว่าคนเพิ่งไป ก็มองเห็นเกาเจี้ยนวิ่งเข้ามาจากภายนอก พูดว่าลั่วยางที่อยู่ข้างหน้าเจอคนไข้ที่ไม่แน่ใจอาการป่วย ขอเชิญกู้หว่านเยว่ไปวินิจฉัยกู้หว่านเยว่ยังนั่งได้ไม่นานก็รีบไปที่ด้านหน้าแล้ว“มีอันใดหรือ?”ตอนปรากฏตัวออกมาก็ได้เห็นสีหน้าว้าวุ่นของลั่วยาง กู้หว่านเยว่แปลกใจอยู่บ้างโรคอะไรกัน สามารถทำให้ว้าวุ่นถึงเพียงนี้ได้?“เหตุใดสีหน้าแย่มากถึงเพียงนี้?”“มีคนป่วยมาคนหนึ่งเจ้าค่ะ” ลั่วยางลอบชำเลืองมองสีหน้าของกู้หว่านเยว่ จากนั้นพูดเสียงค่อย“ข้าเองก็ไม่แน่ใจฐานะของนาง แต่เห็นแล้วคุ้นตาอยู่บ้าง ท่านมาดูกับข้าก็จะรู้”พูดไปก็เดินนำทางกู้หว่านเยว่ได้ยินเสียงคุ้นหูจากที่ไกลๆ“ไม่ใช่พูดว่าจะดูอาการให้ข้าหรือ เหตุใดพาข้ามาไว้ที่นี่ หมอหญิงของพวกเจ้าเล่า? เหตุใดเข้าไปแล้ว?”คนผู้นั้นโวยวาย เสียงคุ้นหูทำให้กู้หว่านเยว่ขมวดคิ้วน้อยๆไม่ใช่นางหรอกกระมัง? ไม่ถูกนี่ เหตุใดนางมาอยู่ที่นี่ได้?กู้หว่านเยว่ก้าวเท้าเร็วขึ้นสองส่วน เดินขึ้นไปก็ได้เห็นโฉมหน้าของคนผู้นั้

  • ชายาแพทย์พลิกชะตา   บทที่ 1457

    เขาทอดสายตามองกู้หว่านเยว่และซูจิ่งสิงด้วยใบหน้าจริงใจ“ทั้งสองท่านช้าก่อน ข้ามีเรื่องอยากพูดกับพวกท่าน”กู้หว่านเยว่และซูจิ่งสิงได้ยินว่าต้วนหลานซิวมีเรื่องอยากพูด นี่จึงมิได้จากไปในทันที แต่เลือกนั่งลงฟัง ดูว่าเขาอยากพูดเรื่องใดทั้งสองคนกลับแปลกใจมาก“ระหว่างทางที่ข้ามาได้เห็นพระชายาแจกจ่ายยาภายในเมือง” ต้วนหลานซิวเอ่ยปากถามกู้หว่านเยว่พยักหน้า“ราษฎรของซุ่ยโจวเป็นไข้หวัด เพราะสถานการณ์บ้านเมืองไม่สู้ดี จึงไม่มียารักษา”ต้วนหลานซิวประกบมือพูดยิ้มๆ “ไอหยา นี่บังเอิญยิ่งนัก ข้าที่นี่มีสมุนไพรหนึ่งชุดพอดี”เขาพูดยิ้มๆ“หากท่านอ๋องและพระชายาไม่รังเกียจ ข้าน้อยยินดีบริจาคสมุนไพรชุดนี้เพื่อแจกจ่ายให้แก่ราษฎรเมืองซุ่ยโจว”ถือว่าเขาจ่ายค่าหมอให้กู้หว่านเยว่ก็แล้วกัน“ในมือท่านมีสมุนไพร?”กู้หว่านเยว่ตกตะลึง คิดไม่ถึงเลยว่าตนเองลงมือช่วยเหลืออย่างไม่ใส่ใจ ถึงขั้นสามารถช่วยพ่อค้าขายส่งสมุนไพรอีกด้วย?นี่คือประโยชน์สุขของราษฎรเมืองซุ่ยโจว นางย่อมไม่ปฏิเสธ“ใช่แล้ว ในมือข้ามียาสมุนไพรหนึ่งชุด”ไป๋หลี่ชิงซีอธิบายอยู่ทางด้านข้าง “พวกท่านไม่รู้ สตรีที่อาจารย์อาเล็กของข้าชอบเป็นคนบ้

  • ชายาแพทย์พลิกชะตา   บทที่ 1456

    “นี่ท่านถูกพิษกระนั้นหรือ?”กู้หว่านเยว่เอียงศีรษะจับชีพจรให้เขา จับชีพจรอย่างละเอียดอยู่นาน ถึงพูดออกมาอย่างแปลกใจ“พิษนี้แปลกยิ่งนัก”“อย่างไรหรือ?” ไป๋หลี่ชิงซีเอ่ยถามอย่างอดไม่ได้ เสียดายเขามีใบหน้าหล่อเหลา แต่กลับเป็นคนพูดมากคนหนึ่ง“ยาพิษนี้มองดูแล้ววางยาได้ยุ่งยากอย่างมาก จะถอนพิษกลับยุ่งยากยิ่งกว่า แต่แปลกก็แปลกที่พิษนี้ไม่ส่งผลร้ายต่อร่างกายคน พิษน้อยมาก เพียงแต่ยากจะถอนออกได้”ดังนั้นบัดนี้มองท่าทางของต้วนหลานซิวดูแล้ว ยังมีชีวิตชีวา ไม่คล้ายคนถูกวางยาพิษ“ฟังท่านพูดแล้วคล้ายเป็นเช่นนี้จริงเสียด้วย”ไป๋หลี่ชิงซีเองก็ไม่โง่คนทั่วไปวางยาผู้อื่น บ้างก็เพื่อฆ่าคนผู้นั้นให้ตายคาที่ บ้างก็ต้องการใช้พิษควบคุมเขาฝ่ายแรกออกฤทธิ์เร็ว พิษร้ายแรงมาก ไม่ถึงหนึ่งชั่วยามก็สามารถทำให้พิษกำเริบจนเลือดออกทวารทั้งเจ็ดและตายไปฝ่ายหลังเล่า แม้ว่าไม่ถึงแก่ชีวิต แต่หากพิษกำเริบก็ทำให้คนเจ็บปวดทรมาน หาไม่แล้วจะสามารถควบคุมคนผู้นั้นได้เยี่ยงไร?ทว่ายาพิษภายในร่างกายของต้วนหลานซิวแปลกมากไม่เพียงไม่มีพิษ หนำซ้ำยังทำร้ายร่างกายน้อยมาก เพียงแต่ยากจะถอนพิษได้ก็เท่านั้น“อาจารย์อาเล็ก ท่าน

สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status