หน้าหลัก / รักโบราณ / ชายาหมอเทวดาตัวแสบ: ดื้อรักท่านอ๋องเทพสงคราม / บทที่ 17

แชร์

บทที่ 17

ผู้เขียน: เย่ชิงขวง

ปรับปรุงล่าสุด: 2024-11-26 14:56:24

เซียวอวี่เชียนสะบัดแขนนางที่กอดคอออก ควักเงินห้าร้อยตำลึงออกมาจากอกเสื้อแล้วโยนให้ด้วยใบหน้าบึ้งตึง

เอ่ยร้องทุกข์ "ห้ามเรียกข้าว่าเสี่ยวเชียนเชียน พี่ใหญ่ข้ามีหน้ามีตาในสำนักบัณฑิตหลวง หากคนอื่นได้ยินเข้า จะเหมาะสมหรือ?"

"ไม่เรียกเสี่ยวเชียนเชียนก็ได้ เช่นนั้นเจ้าเอามาอีกห้าร้อยตำลึง"

เซียวอวี่เชียนล้วงเงิน ก่อนจะเห็นเงินห้าร้อยตำลึงสุดท้ายที่มีติดตัวแล้วก็รู้สึกปวดใจ

กู้ชูหน่วนแย่งเงินมา นับเงินอย่างคล่องแคล่ว ยกยิ้มพึงพอใจ

"เสี่ยวเชียนเชียนเป็นเด็กดีนัก วันหน้าพี่จะเอ็นดูเจ้าให้มาก"

"…"

ไม่ใช่แค่เซียวอวี่เชียนที่ตกตะลึง แม้แต่ชิวเอ๋อร์ยังทำตัวไม่ถูก

เอ็นดูเจ้าให้มาก?

นางเป็นหญิง เหตุใดถึงกล้าพูดจาเช่นนี้

ยิ่งเห็นท่าทียามเดินผิวปากออกไปอย่างลิงโลด พวกเขาก็ขนลุกชูชันไปทั้งตัว

เซียวอวี่เชียนมุมปากกระตุก ตะโกนลั่นอย่างขุ่นเคือง "บอกแล้วอย่างไรเล่าว่าห้ามเรียกข้าว่าเสี่ยวเชียนเชียน"

"รู้แล้วน่า เสี่ยวเชียนเชียน"

ให้ตายสิ

หญิงผู้นี้จงใจแกล้งเขาให้อกแตกตายสินะ?

ชิวเอ๋อร์ปาดเหงื่อ รีบวิ่งตามติด

"คุณหนูเจ้าคะ เมื่อครู่ท่านทำเกินไปหรือไม่ เพิ่งเข้าเรียนในสำนักบัณฑิตก็มีเรื่องกั

บทที่ถูกล็อก

อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

บทที่แล้ว บทต่อไป

ชายาหมอเทวดาตัวแสบ: ดื้อรักท่านอ๋องเทพสงคราม บทที่ 140
ชายแคระปากบอกว่าได้ แต่ดาบในมือกลับฟาดแรงขึ้นทุกที ร้องเสียงดังลั่นด้วยน้ำเสียงหยาบกร้าน“หนุ่มน้อย นางผู้นี้มีความสัมพันธ์อะไรกับเจ้าถึงได้ปกป้องนางด้วยชีวิตเช่นนี้?”เด็กหนุ่มไม่ตอบ เพียงแต่ตั้งสมาธิรับมือการต่อสู้แต่หญิงวัยกลางคนกลับหัวเราะคิกคักตอบว่า “เขาเป็นของข้า จะมีความเกี่ยวข้องอะไรกับยัยขี้เหร่เล่า มากสุดก็แค่อยากได้กระดิ่งภินวิญญาณเท่านั้น”“ของที่พวกข้าเจ็ดปีศาจแห่งเขาอินซานต้องการ เจ้าก็กล้าแย่ง? กล้ามากเลยนะ”"ปัง..."ดาบโจมตีไม่โดนเด็กหนุ่ม แต่กลับผ่ากำแพงดินหลังเด็กหนุ่มออกเป็นสองท่อน กำแพงดินที่แข็งแกร่งพังทลายลงจนเสียงดังกึกก้อง“เจ้าห้า หลังจากวันนี้ไป เขาอาจเป็นคนของพวกเราเจ็ดปีศาจแห่งเขาอินซาน เจ้าลงมือเบาหน่อย อย่าทำร้ายเขาจนพิการ”“รู้แล้ว รำคาญเสียจริง”กู้ชูหน่วนยืนอยู่ข้างๆ มองการต่อสู้ในสนามด้วยท่าทีผ่อนคลายชายแคระมีกำลังมาก มีพลังภายในแก่กล้า และลงมือด้วยกำลังอันป่าเถื่อน ส่วนเด็กหนุ่มกลับมีดวงตาเย็นชาและสงบนิ่ง มือเล็กยกขึ้นเบาๆ เสียงพิณกระทบกับดาบ ทุกครั้งที่พุ่งชนกัน ดาบราวกับวัวตกลงไปในทะเลโคลน อ่อนปวกเปียก ไม่ว่าจะฟาดอย่างไรก็ไม่โดนเด็กหนุ่
ชายาหมอเทวดาตัวแสบ: ดื้อรักท่านอ๋องเทพสงคราม บทที่ 139
กู้ชูหน่วนและเด็กหนุ่มชุดดำถูกกลุ่มคนล้อมไว้ พูดให้ถูกคือ กู้ชูหน่วนถูกพวกเขาล้อมไว้ แต่เนื่องจากเด็กหนุ่มยืนอยู่ข้างๆ นางจึงติดร่างแหไปด้วย พวกที่ล้อมพวกเขามีถึงหลายสิบคน ทุกคนสวมชุดดำปิดบังใบหน้า ถือเคียว และมีสายตาที่ไม่เป็นมิตรหัวหน้าคือชายแคระตัวเตี้ยกับหญิงวัยกลางคนผู้เย้ายวนหญิงวัยกลางคนผู้เย้ายวนส่งสายตามองเด็กหนุ่มอย่างเร้าร้อน "โอ้ หนุ่มน้อย แค่มองรูปร่างของเจ้า ข้าก็น้ำลายไหลแล้ว อยากจะให้เจ้าถอดหน้ากากออก แล้วให้ข้าได้ดูแลเจ้าดีหรือไม่""เจ็ดปีศาจแห่งเขาอินซาน" เด็กหนุ่มค่อยๆ เอ่ย"เจ้าตาดีไม่เบา พวกเราหลบซ่อนอยู่ในเขาอินซานมานานหลายปี ไม่คิดว่าจะมีใครจำพวกเราได้""แล้วอีกสองคนล่ะ""แค่พวกเจ้าสองคน ไม่จำเป็นต้องใช้พวกเราทั้งสี่คนหรอก" ชายแคระแบกดาบใหญ่ ดาบนั้นสูงกว่าตัวเขา ทำให้ดูไม่สมส่วนเขาเสียงดัง หน้าตาอัปลักษ์ ตาโปน ราวกับเป็นดวงตาของปลาตาย แต่ร่างกายของเขากลับเต็มไปด้วยพลังอำนาจที่น่าสะพรึงกลัวกู้ชูหน่วนพยายามค้นหาความทรงจำในสมองของนาง นางพอจะจำได้เลือนลางเจ็ดปีศาจแห่งเขาอินซานมีเจ็ดคน แต่ละคนวิทยายุทธเก่งกาจและโหดเหี้ยมมาก พวกเขาฆ่าคนเป็นว่าเล่น เมื่อหล
ชายาหมอเทวดาตัวแสบ: ดื้อรักท่านอ๋องเทพสงคราม บทที่ 138
กู้ชูหน่วนเดินมาหยุดอยู่หน้าร้านตีเหล็กกลางเมืองหลวง ริมฝีปากยกขึ้นยิ้มอย่างเกียจคร้านราวกับกำลังพูดกับตนเอง“คืนนี้มืดมิดเงียบสงบ ไม่มีใครอยู่รอบข้าง ใต้เท้าจะไม่ออกมา หรือว่าจะให้ข้าพากลับบ้านไปต้มหม้อไฟดี?”ในความมืดมิด ปรากฏเด็กหนุ่มสวมหน้ากากดำถือพิณเดินออกมาอย่างช้าๆ ร่างกายเปล่งประกายด้วยความเย็นชาเด็กหนุ่มวัยยังน้อย รูปร่างสูงโปร่งสมส่วน โดยเฉพาะชุดรัดรูปที่สวมใส่ ทำให้เห็นรูปร่างที่สมบูรณ์แบบของเขาอย่างชัดเจนหลังของเขาแบกพิณสีดำสนิท ดูสะดุดตาเป็นอย่างยิ่งท่ามกลางค่ำคืนอันมืดมืดออกมาเพื่อลอบสังหาร แล้วยังแบกพิณมาด้วย คนผู้นี้ช่างมีรสนิยมจริงๆกู้ชูหน่วนพิจารณาเขาอย่างละเอียด รู้สึกว่าดูคุ้นตานางกะพริบตาปริบๆ ยิ้มเอ่ยว่า “หนุ่มน้อย รูปร่างดีจริงๆ ไม่รู้ว่าหน้าตาจะหล่อเหลาแค่ไหน หากว่าหล่อจริง ข้าอาจจะยอมให้จีบก็ได้นะ”เด็กหนุ่มหน้าตายเอ่ยเพียงประโยคเดียวว่า “ข้าต้องการเพียงกระดิ่งภินวิญญาณ”“เช่นนั้นเจ้าบอกข้าทีว่า เจ้าต้องการกระดิ่งภินวิญญาณไปทำไม หรือจะตอบว่ากระดิ่งภินวิญญาณนี้มีอะไรซ่อนอยู่ก็ได้นะ หากคำตอบของเจ้าทำให้ข้าพอใจ ข้าจะมอบมันให้เจ้า”“ข้าต้องการเพียงแ
ชายาหมอเทวดาตัวแสบ: ดื้อรักท่านอ๋องเทพสงคราม บทที่ 137
"ติ๊ง ติ๊ง ติ๊ง..."อาวุธลับฝังเข้าไปในผนัง ลึกเข้าไปในเนื้อไม้สามส่วน เซียวอวี่เชียนสะดุ้งจนคอหดอาวุธลับนี้ หากโดนคนเข้าล่ะก็ คงทะลุร่างแน่นอน"ใคร? ใครลอบโจมตี?" เซียวอวี่เชียนตะโกนลั่นสำนักบัณฑิตหลวงมียอดีมือคอยปกป้องจำนวนมากเช่นนี้ ยังมีคนแอบเข้ามาฆ่าคนได้อีกหรือ? ช่างจองหองเกินไปแล้วกู้ชูหน่วนขมวดคิ้ว กำกระดิ่งภินวิญญาณในมือแน่นโดยไม่รู้ตัวนางแสร้งทำเป็นผ่อนคลายและยิ้มเอ่ยว่า "ก็แค่พวกโจรขโมยชั้นต่ำ พวกเขาคงเห็นว่าข้าชนะการเดิมพันมามาก เลยเกิดความโลภน่ะ"เซียวอวี่เชียนแม้จะเจ้าสำราญไปบ้าง แต่เขาก็ไม่ได้โง่อาวุธลับสามสิบแปดเล่มนั้นมาพร้อมกับกระบวนท่าสังหาร ผู้มาเยือนไม่ได้คิดจะปล่อยให้ยัยขี้เหร่มีชีวิตอยู่และที่นี่คือสำนักบัณฑิตหลวงแม้ว่าโดยทั่วไปแล้วที่นี่จะดูไม่มีอะไรพิเศษ แต่ทุกคนก็รู้ดีว่า รอบๆ สำนักบัณฑิตหลวงมียอดฝีมือซ่อนตัวอยู่จำนวนมากเมื่อใดก็ตามที่มีคนคุกคามชีวิตนักเรียน เหล่าองครักษ์ลับก็จะออกมาปกป้องทันที"ยัยขี้เหร่ พวกโจรขโมยทั่วไปไม่มีวิทยายุทธตัวเบาที่เก่งกาจเพียงนี้หรอก ข้าว่าพวกเขาต้องการเอาชีวิตเจ้านะ""เอาชีวิตอะไรเล่า ข้าไม่ได้ล่วงเกินใครซัก
ชายาหมอเทวดาตัวแสบ: ดื้อรักท่านอ๋องเทพสงคราม บทที่ 136
ทุกคนต่างถือว่ากระดิ่งภินวิญญาณเป็นสิ่งล้ำค่า ไม่มีใครคิดจะทุบมัน แต่กู้ชูหน่วนกลับคิดนอกกรอบทุบไปหนึ่งทียังไม่แตกกู้ชูหน่วนจึงทุบซ้ำไปซ้ำมาหลายหน แต่ก็ยังไม่แตกจนสุดท้ายนางก็เหนื่อยหอบ"กระดิ่งอะไรเนี่ย แข็งมาก ทุบเท่าไหร่ก็ไม่แตกซักที"เมื่อการทุบกระดิ่งไม่ได้ผล กู้ชูหน่วนก็ลองใช้วิธีอื่นดู เผาด้วยไฟ ลวกด้วยน้ำ แช่ด้วยยา แต่ก็ไม่มีวิธีใดได้ผลกับกระดิ่งภินวิญญาณเลยสักวิธีเดียวไม่รู้ว่ากระดิ่งภินวิญญาณทำมาจากอะไร ถึงได้แข็งแกร่งทนทานขนาดนี้ ไม่ว่าจะใช้ดาบหรือหอกก็ทำอะไรไม่ได้แม้แต่หยกจันทร์เสี้ยว ไม่ว่าจะตรวจสอบอย่างไรก็หาคำตอบไม่ได้กู้ชูหน่วนเริ่มโมโห นางจึงหยิบอิฐขึ้นมา ตั้งใจจะทุบหยกจันทร์เสี้ยวเพื่อดูโครงสร้างภายในแต่หยกชิ้นนี้มีค่าถึงห้าสิบล้านตำลึง นางจึงลังเลใจ ทำให้มือที่ถืออิฐสั่นเทาหากไม่มีสิ่งใดอยู่ภายในหยก หรือหากหยกแตกละเอียดเป็นเสี่ยงๆ เงินห้าสิบล้านตำลึงของนางก็จะสูญเปล่าขณะนี้กู้ชูหน่วนถึงได้เข้าใจว่ายามนั้นไทเฮาต้องรู้สึกเจ็บปวดมากเพียงใด"ตุ้บ..."นางกัดฟัน ก่อนจะเหวี่ยงอิฐก้อนใหญ่ทุบลงไปบนหยกอย่างแรง จนหยกงดงามแตกละเอียดหยกจันทร์เสี้ยวแตกแล้ว
ชายาหมอเทวดาตัวแสบ: ดื้อรักท่านอ๋องเทพสงคราม บทที่ 135
เซียวอวี่เชียนกำหมัดแน่นด้วยความตื่นเต้นอย่างมาก “ในแคว้นเย่ของเรามีเขาสวินหลงแห่งหนึ่ง ที่นั่นมีของวิเศษขั้นต่ำและขั้นกลางอยู่ไม่น้อย หากโชคดีอาจได้ของวิเศษขั้นสูงด้วย มุกอุ่นประภพของเจ้าสำนักก็ได้มาจากเขาสวินหลงนี่แหละ”"แล้วอย่างไรต่อ?"“ใครที่เข้าไปในนั้นแล้วหาสมบัติอะไรเจอ สมบัตินั้นก็จะเป็นของคนผู้นั้นแต่การจะได้สิทธิเข้าไปใเขาสวินหลงนั้นยากมาก แน่นอนว่า คนของสำนักบัณฑิตหลวงอย่างพวกเรามีสิทธิพิเศษที่จะได้เข้าไปก่อนอยู่แล้ว นี่แหละคือเหตุผลหนึ่งที่ทำให้หลายคนอยากเข้ามาเรียนในสำนักบัณฑิตหลวง”แม้เซียวอวี่เชียนจะพูดเพียงไม่กี่ประโยค แต่กู้ชูหน่วนก็พอจะเข้าใจว่างานสวินหลงไม่ง่ายอย่างที่คิดใครได้สมบัติไป สมบัติก็จะตกเป็นของคนผู้นั้น?แต่ก็ต้องรอดชีวิตออกมาจากการแข่งขันให้ได้เสียก่อนการเข่นฆ่าเพื่อแย่งชิงสมบัติก็เกิดขึ้นบ่อยครั้งของวิเศษราคาสูงอย่างนั้นหรือ?กู้ชูหน่วนลูบคางพลางเกิดความสนใจขึ้นมาหากล่าสมบัติแบบเดียวกับมุกอุ่นประภพได้ ไม่ว่าจะบาดเจ็บสาหัสแค่ไหน ก็สามารถใช้รักษาได้ ดูเหมือนจะดีไม่น้อยเลยหลังเลิกเรียน ทุกคนต่างแยกย้ายกันไป เหลือเพียงกู้ชูหน่วนกับเซียวอวี่เช
ชายาหมอเทวดาตัวแสบ: ดื้อรักท่านอ๋องเทพสงคราม บทที่ 134
เมื่อได้ยินเช่นนั้น กู้ชูหน่วนแทบอยากตบเขาให้ตายนางใช้หลักการของรูเล็กเป็นกระจก ส่องแสงจากระยะไกลไปยังช่องหน้าต่าง เซียวอวี่เชียนเพียงแค่วางหมากตามตำแหน่งของช่องหน้าต่าง ก็สามารถเอาชนะเทพหมากล้อมได้อย่างง่ายดายแต่เขากลับเดินพลาดได้แม้แต่ทำตามช่องหน้าต่างกู้ชูหน่วนสงสัยอย่างมากว่าเขาเข้าใจคณิตศาสตร์หรือไม่หากไม่ใช่เพราะนางฉลาดกว่าคนอื่น และวางแผนล่วงหน้าไว้หลายชั้นในการเดินหมากแต่ละครั้ง นางคงแพ้ไปแล้วครั้งนี้แม้จะชนะ แต่ก็ใช้เวลาของนางไปมากจนแทบทำให้สมองของนางหมดแรงไปด้วยหลิ่วเยว่และอวี๋ฮุยเข้ามาล้อมรอบ "พี่ใหญ่ วิชาหมากของพี่เก่งเพียงนี้ตั้งแต่เมื่อใดกัน"เซียวอวี่เชียนหัวเราะอย่างได้ใจ "ก็แค่วางหมาก ข้าหลับตาก็เอาชนะเทพหมากล้อมได้แล้ว"เทพหมากล้อมเดินออกมาด้วยสีหน้าห่อเหี่ยวแพ้ให้กับอาจารย์ก็ยังพอรับได้ แต่ทำไมถึงแพ้ให้กับเซียวอวี่เชียนหนุ่มเจ้าสำราญผู้นี้ด้วย?หรือว่าหมากของเขาจะแย่มากจริงๆ?วิชาหมากที่เคยภาคภูมิใจ ในสายตาของเทพหมากล้อมยามนี้กลายเป็นเรื่องตลกไปเสียแล้ว"ท่านอาจารย์..."กู้ชูหน่วนรีบห้ามไว้ "เจ้าแพ้แล้ว ฉะนั้นการเดิมพันของเราจึงมีผลตั้งแต่บัดนี้เป
ชายาหมอเทวดาตัวแสบ: ดื้อรักท่านอ๋องเทพสงคราม บทที่ 133
ไทเฮาตกใจหน้าซีดเกือบล้มหน้าคว่ำ โชคดีที่มีขันทีคอยประคองไว้ใบหน้าของนางแดงบ้างซีดบ้าง ชั่วครู่ใหญ่ก็พูดไม่ออกสักคำองค์หญิงตังตังโกรธจัดตะโกนว่า “กู้ชูหน่วน เจ้าโกง! ข้าไม่ยอมรับผลการแข่งขันรอบนี้!”กู้ชูหน่วนแสร้งทำเป็นงุนงง “ข้าโกงตรงไหน? ห้องนั้นมีคนของพวกท่านเฝ้าอยู่ตั้งหลายชั้น จะให้ข้าบินเข้าไปหรือ นอกจากเข้าห้องส้วม ข้าก็อยู่แต่ลานกว้างมาตลอด มีคนของสำนักบัณฑิตเห็นเต็มไปหมด ท่านคิดว่าข้ามีวิชาแปลงร่างที่จะไปสอนเซียวอวี่เชียนเล่นหมากล้อมได้รึอย่างไร”"เจ้า...""หรือว่าเมื่อพวกท่านแพ้แล้วจึงจะเบี้ยวหนี้? ไทเฮาทรงเป็นแม่ของปวงประชาทั้งแผ่นดิน ทรงเป็นแม่แห่งแคว้น บุคคลสำคัญอย่างท่านจะมาเบี้ยวหนี้ได้อย่างไร องค์หญิงตังตังกำลังใส่ร้ายป้ายสีท่าน มีเจตนาที่จะทำให้ท่านเสื่อมเสียชื่อเสียงนะเพคะ"กู้ชูหน่วนพูดรัวเร็วเป็นชุด คำพูดทุกคำล้วนเกี่ยวข้องกับความเห็นชอบของปวงประชาและแผ่นดิน ถึงแม้ว่าไทเฮาอยากจะกลับคำ แต่ก็ไม่มีเหตุผลที่จะปฏิเสธได้ จึงจำต้องยอมแพ้ และตกลงที่จะมอบเงินห้าสิบล้านตำลึงให้แก่กู้ชูหน่วนองค์หญิงตังตังโกรธจนแทบหมดสติ "เสด็จแม่ นั่นเงินห้าสิบล้านตำลึงเชียวนะเพคะ เ
ชายาหมอเทวดาตัวแสบ: ดื้อรักท่านอ๋องเทพสงคราม บทที่ 132
หลิ่วเยว่และอวี๋ฮุยหายใจออกยาวๆยังดี ยังดี น่าจะรักษาเงินห้าสิบล้านตำลึงไว้ได้เยี่ยเฟิงและเจ้าสำนักหันมองตำแหน่งที่กู้ชูหน่วนเคยยืนพร้อมกัน ยามนี้ที่นั่นไม่มีใครอยู่แล้วทั้งสองคนรู้ดีว่ากู้ชูหน่วนคงจะโกงแน่ แต่ก็ไม่รู้ว่านางโกงได้อย่างไร“คุณหนูสามอยู่ที่ใดกัน นางไปห้องส้วมทำไมนานขนาดนั้น”ไทเฮาแม้จะกังวลผลลัพธ์ แต่ก็ยังคงจับตามองกู้ชูหน่วนอยู่ตลอด เกรงว่ากู้ชูหน่วนจะโกงขันทีคนหนึ่งกระซิบข้างๆ ว่า “กราบทูลไทเฮา คุณหนูสามออกมาจากห้องส้วมก็มานั่งรออยู่ที่ประตู บอกว่าในห้องโถงมีคนมากเกินไป นางรู้สึกอึดอัด”“นางมีส่วนช่วยโกงหรือไม่”“น่าจะไม่พ่ะย่ะค่ะ บ่าวได้ทำตามคำสั่งของไทเฮา ไม่ให้คุณหนูสามเข้าใกล้ประตูบานนั้นเกินสองจั้ง และนอกประตูนั้นก็มีคนของเราแฝงตัวอยู่จำนวนมาก คุณหนูสามเข้าไปไม่ได้แน่นอน”“ตรวจสอบให้ละเอียดอีกครั้ง ดูสิว่านางมีการส่งข่าวอะไรเข้าไปหรือไม่”"พ่ะย่ะค่ะ"จิตใจของไทเฮาเริ่มไม่สงบ เพราะเทพหมากล้อมถอยหนีไม่หยุดและ...จากตำแหน่งของนาง สามารถมองเห็นฉากที่เซียวอวี่เชียนกำลังลงแข่งกับเทพหมากล้อมหมากได้อย่างชัดเจนเซียวอวี่เชียนดูสงบเยือกเย็น ใบหน้าเปี่ยมด้

แชร์

บทที่ 17

บางทีคุณอาจจะชอบ

สุดทางยื้อ ไปเถิดข้าปล่อยมือท่านแล้ว

มารดาผู้นี้จะรีดไถเงินบิดาที่ไม่เคยเลี้ยงดูให้หมดตัวเลย

ย้อนเวลากลับมาเป็นท่านแม่

องครักษ์ลับกับบุปผาซ่อนพิษ

แชร์

บทที่ 17

บทที่เกี่ยวข้อง

ชายาหมอเทวดาตัวแสบ: ดื้อรักท่านอ๋องเทพสงคราม บทที่ 18

ชายาหมอเทวดาตัวแสบ: ดื้อรักท่านอ๋องเทพสงคราม บทที่ 19

ชายาหมอเทวดาตัวแสบ: ดื้อรักท่านอ๋องเทพสงคราม บทที่ 20

ชายาหมอเทวดาตัวแสบ: ดื้อรักท่านอ๋องเทพสงคราม บทที่ 21

ชายาหมอเทวดาตัวแสบ: ดื้อรักท่านอ๋องเทพสงคราม บทที่ 22

ชายาหมอเทวดาตัวแสบ: ดื้อรักท่านอ๋องเทพสงคราม บทที่ 23

ชายาหมอเทวดาตัวแสบ: ดื้อรักท่านอ๋องเทพสงคราม บทที่ 24

ชายาหมอเทวดาตัวแสบ: ดื้อรักท่านอ๋องเทพสงคราม บทที่ 25

บทล่าสุด

ชายาหมอเทวดาตัวแสบ: ดื้อรักท่านอ๋องเทพสงคราม บทที่ 140

ชายาหมอเทวดาตัวแสบ: ดื้อรักท่านอ๋องเทพสงคราม บทที่ 139

ชายาหมอเทวดาตัวแสบ: ดื้อรักท่านอ๋องเทพสงคราม บทที่ 138

ชายาหมอเทวดาตัวแสบ: ดื้อรักท่านอ๋องเทพสงคราม บทที่ 137

ชายาหมอเทวดาตัวแสบ: ดื้อรักท่านอ๋องเทพสงคราม บทที่ 136

ชายาหมอเทวดาตัวแสบ: ดื้อรักท่านอ๋องเทพสงคราม บทที่ 135

ชายาหมอเทวดาตัวแสบ: ดื้อรักท่านอ๋องเทพสงคราม บทที่ 134

ชายาหมอเทวดาตัวแสบ: ดื้อรักท่านอ๋องเทพสงคราม บทที่ 133

ชายาหมอเทวดาตัวแสบ: ดื้อรักท่านอ๋องเทพสงคราม บทที่ 132

บางทีคุณอาจจะชอบ

สุดทางยื้อ ไปเถิดข้าปล่อยมือท่านแล้ว

มารดาผู้นี้จะรีดไถเงินบิดาที่ไม่เคยเลี้ยงดูให้หมดตัวเลย

ย้อนเวลากลับมาเป็นท่านแม่

องครักษ์ลับกับบุปผาซ่อนพิษ