Share

โจวเจิ้นหราน 1

last update Terakhir Diperbarui: 2025-03-30 14:31:14

"ท่านน้าจะไม่ตีข้าใช่ไหมขอรับ"

"ข้าจะตีเจ้าทำไมกัน มาเถอะ ข้าจะอุ้มเจ้าเอง" โจวเจิ้นหรานตาเบิกโพลงรีบโบกมือปฏิเสธ

"ตัวข้าสกปรกขอรับ ให้อุ้มไม่ได้ขอรับ"

"ไม่เป็นไรหรอก รองเท้าเจ้าก็ไม่มี เดินเท้าเปล่าอย่างนี้มิเจ็บหรือ" นางไม่ฟังคำทัดทาน ถือวิสาสะเดินเข้าไปหาแล้วจับเขาอุ้มขึ้นมาแนบเอวทันที

เด็กชายที่โตพอสมควรทั้งเขินอายทั้งตกใจทำสีหน้าไม่ถูก ได้แต่เอามือปิดหน้าไว้แล้วพูดเสียงอุบอิบอยู่คนเดียว สวี่ซือเหยาหัวเราะออกมาด้วยความเอ็นดู ในชีวิตที่แล้วนั้นนางแทบไม่มีโอกาสได้แสดงความรักกับเด็กคนนี้เลย แม้นางจะรักเขาเหมือนลูกอีกคน แต่เจ้าตัวกลับรักษาระยะห่างและวางตัวต่ำต้อยกว่าเสมอ ทั้ง ๆ ที่อายุเพียงสามสี่ขวบเท่านั้น ทั้งเป็นเด็กดีและรู้ความเป็นอย่างมาก

การหวนกลับมาครั้งนี้ไม่แย่เลย ไม่แย่เลยจริง ๆ นางมีโอกาสชดเชยและได้ทำสิ่งที่อยากทำแต่ไม่ได้ทำมากมาย รวมถึงการเอาคืนผู้ที่ทำให้ชีวิตของนางตกต่ำเหมือนต้องฝ่าด่านเคราะห์กรรมจนวันตายนั่นก็ด้วย

สวี่ซือเหยาพาหลานชายมาซื้อขนมในตลาดเล็ก ๆ ของหมู่บ้านแล้วซื้อขนมให้เขาสองสามถุง อยากให้มากกว่านี้ แต่หากทำเช่นนั้นเด็กน้อยคงเกรงใจนางจนไม่กล้ารับแน่

"ข้า
Lanjutkan membaca buku ini secara gratis
Pindai kode untuk mengunduh Aplikasi
Bab Terkunci

Bab terkait

  • ชาติใหม่ข้าจะไม่หวนคืนชะตาเดิม   โจวเจิ้นหราน 2

    "เจ้าเด็กกำพร้านี่!" ทว่ากลับไม่เป็นดังหวังตั้งใจ เมื่อบุตรชายของตนจะเข้าไปรังแกหลานนอกสายเลือดผู้นั้นตามที่เคยทำ เด็กคนนั้นยกหุ่นกระบอกขึ้นมาตั้งท่าจะตี โจวเจิ้นหรานเห็นแล้วก็รีบหลบไปอยู่ด้านหลังน้าสะใภ้ของตน ทำให้ผู้เป็นแม่คว้าตัวไว้แทบไม่ทัน "อาเฉียว ทำอะไรอย่างนั้นเนี่ย!" สะใภ้คนโตดุบุตรชายเสียงดัง เด็กน้อยไม่รู้ความร้องไห้จ้าทันที ยิ่งถูกมองด้วยสายตาดุ ๆ จากภรรยาของน้าที่พึ่งกลับมาด้วยแล้วยิ่งร้องเสียงดังเข้าไปอีก เขาไม่เข้าใจว่าทำไมตนจึงถูกดุ ทั้งที่ผ่านมามารดาไม่เคยห้าม ทั้งยังบอกให้เขาทำอีกเรื่อย ๆ ทำไปก็ไม่มีใครลงโทษเขา นั่นก็ไม่ใช่ว่าไม่ผิดหรอกหรือ สวี่ซือเหยามองดุเด็กคนนั้นไม่วางตา จับแขนโจวเจิ้นหรานให้มาหลบด้านหลังตนอยู่อย่างนั้น สตรีโลภมากเงยหน้าขึ้นสบตาน้องสะใภ้ได้พอดิบพอดี สายตาแข็งกร้าวนั้นทำนางหายใจไม่สะดวก "น้องสะใภ้อย่าถือสาเลย อย่างไรก็ยังเด็ก ยังไม่รู้ความดี" นางพูดเสียงอ่อน "แต่ดูทำเหมือนเป็นเรื่องปกติเลยนะเจ้าคะ" สวี่ซือเหยายิ้มกว้างกล่าวเสียงใสคล้ายไม่ติดใจเอาความ แต่สายตาของนางทำให้ภรรยาพี่ชายสามีเชื่อได้ไม่สนิทใจว่านางคิดเช่นนั้นจริง ก่อนที่จะมีเรื่องอะไ

    Terakhir Diperbarui : 2025-03-30
  • ชาติใหม่ข้าจะไม่หวนคืนชะตาเดิม   รับเป็นลูกบุญธรรม 1

    ตลอดสองวันที่นอนค้างอยู่บ้านสามี โจวเจิ้นหรานติดนางมากมานอนด้วยทุกคืน นางเคยไปดูห้องนอนเขาครั้งหนึ่งซึ่งนอนรวมกับลูกพี่ลูกน้องคนอื่น เป็นเช่นนั้นคงไม่แคล้วถูกรังแกแม้แต่ในห้องนอนของตัวเอง สวี่ซือเหยาไม่คิดปล่อยให้เขาอยู่ที่นี่นาน บ้านนี้ไม่ต่างอะไรกับขุมนรกเลยจริง ๆ คืนที่สองของการนอนค้างแรม สวี่ซือเหยาลุกขึ้นมาหลังจากเด็กน้อยหลับลึกไปแล้ว "ท่านพี่" "หือ?" พอถูกสะกิดเรียกเขาก็ตื่นขึ้นมาโดยง่ายตามสัญชาติญาณระวังภัยที่เวลานอนจะไม่ยอมหลับลึก ยิ่งตอนไปทำภารกิจสัญชาตญาณยิ่งตื่นตัว "ฮูหยินมีเรื่องอะไรหรือ?" พอเห็นนางทำเสียงเบา เขาก็เบาเสียงตาม "ข้ารู้สึกถูกชะตากับโจวเจิ้นหราน เด็กคนนี้อยู่ที่นี่ก็ไม่มีใครดูแล ท่านคิดว่าอย่างไร?" "ฮูหยินอยากรับเขาไปอุปถัมภ์หรือ?" “ใช่ ท่านมีความเห็นอะไรหรือไม่” สวี่ซือเหยาพูดขึ้นและเอ่ยถามความเห็นจากเขาเพราะอย่างไรก็เป็นสามีภรรยากัน โจวเยี่ยนเฉินครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งจึงพยักหน้าเห็นด้วยกับนาง "พรุ่งนี้ข้าจะไปคุยกับท่านแม่" "ข้าเชื่อใจท่าน" เรื่องนี้ให้สามีเป็นคนเอ่ยปากคงดีกว่า แต่ถ้าแม่สามีไม่ยอมจริง ๆ นางจะต่อรองเอง จูเจียซินเป็นหญิงโลภมากไม่เคยเปล

    Terakhir Diperbarui : 2025-03-30
  • ชาติใหม่ข้าจะไม่หวนคืนชะตาเดิม   รับเป็นลูกบุญธรรม 2

    การลงนามมอบสิทธิ์เสร็จสิ้น โจวเจิ้นหรานก็วิ่งเข้าไปกอดนางทั้งน้ำตานองหน้า เด็กชายร้องไห้ใหญ่โตจนชุดนางเปียกชุ่มไปด้วยน้ำตา ครั้นจะเอ่ยลาและขึ้นรถกลับปัญหาก็ยังไม่จบสิ้น "น้องสะใภ้คงมีบ้านใหญ่โต ข้าล่ะอิจฉานักที่ได้นอนในห้องกว้าง ๆ" อยู่ ๆ พี่สะใภ้ของสามีก็เอ่ยขึ้นมา ทำให้ทั้งหมดชะงักไป "บ้านซอมซ่อนี้จะพังมิพังอยู่แล้ว อีกไม่นานเราคงถูกทับตาย" เรียกความสงสารเก่งจริง ๆ สวี่ซือเหยาสุดจะเอือมระอา แต่นางก็มีแผนไว้ในใจอยู่เหมือนกัน "บ้านภรรยาก็เหมือนสามี จริงหรือไม่ แม่นางสวี่ผู้มีใจเมตตาคงได้กุศลมากเป็นแน่ หากยอมเผื่อแผ่ที่อยู่อาศัยให้คนแก่อย่างข้า" "ท่านแม่ พูดอะไรอย่างนั้น" โจวเยี่ยนเฉินร้องห้ามแทบไม่ทัน เขาเหลือบมองภรรยาอยู่เป็นระยะกลัวว่านางจะไม่พอใจ แต่สวี่ซือเหยากลับยังทำสีหน้าสงบอยู่เช่นเดิม "ลองไปอยู่ดูสักพักก็ได้นะเจ้าคะ ข้าเกรงว่าท่านแม่กับเหล่าพี่น้องอาจจะไม่ชอบใจได้ มันคงคับแคบไปสักหน่อยสำหรับจำนวนคนเจ้าค่ะ" "พูดอะไรอย่างนั้น ถึงที่แคบสักหน่อยจะเป็นไรไป สมแล้วที่เป็นสะใภ้ข้า นอกจากหน้าตาสระสวยยังใจบุญอีก ต่อไปคงได้เป็นนางฟ้านางสวรรค์แน่" สวี่ซือเหยาไม่ได้ตอบรับอะไรอี

    Terakhir Diperbarui : 2025-03-30
  • ชาติใหม่ข้าจะไม่หวนคืนชะตาเดิม   แม่เลี้ยงสามี 1

    จูเจียซินได้ฟังก็กัดฟันจนหน้าดำหน้าแดงด้วยความโกรธ แต่เฉินเมิ่งหยางหาได้สนใจไม่ หมดธุระแล้วเขาก็เดินออกไป ท่านพ่อของเขามีสิทธิ์ในการจัดการดูแลเรื่องภายในบ้าน และสวี่ซือเหยาก็จ่ายค่าตอบแทนให้ตามสมควร แม้พ่อของเขาจะไม่อยากรับก็ตาม ที่ทำอยู่นี้ก็สมน้ำสมเนื้อดี เมื่อนางไม่ได้คิดเอาเปรียบ เขาก็จะสนับสนุนแผนการอะไรสักอย่างของนางไปเรื่อย ๆ แล้วกัน เฉินเมิ่งหยางไม่รู้ว่าญาติผู้น้องมีอะไรในใจ แต่จากสีหน้าและการกระทำของนางในช่วงหลังมานี้ เขาคิดว่านางรอบคอบขึ้นมาก สวี่ซือเหยายื่นเรื่องรับบุตรบุญธรรมเสร็จเรียบร้อยก็นั่งรถลากกลับทันทีไม่ได้แวะที่ไหน ครั้นพอกลับมาถึงก็เป็นดังที่คาดไว้ว่าแม่เลี้ยงสามีต้องมาคอยพูดเอาใจและหว่านล้อมให้นางเปลี่ยนเรือนให้ "หากท่านแม่อยู่ลำบากข้าก็รู้สึกละอายใจเจ้าค่ะ แต่ครั้นจะสร้างเรือนใหม่คงใช้เวลาหลายเดือน คงต้องขอให้ท่านแม่กลับไปพักที่บ้านเก่ารอก่อนนะเจ้าคะ" สวี่ซือเหยาทำหน้ารู้สึกผิดได้อย่างเป็นธรรมชาติจนหญิงวัยกลางคนไม่รู้สึกสงสัย คิดแต่ว่านางเป็นคุณหนูหัวอ่อนที่ลูกเลี้ยงโชคหล่นทับคว้ามาได้ "หย่า ๆ ไม่เป็นไร ๆ แม่จะอยู่เรือนนั้น ระหว่างนี้เจ้าก็ต่อเติมเรือนไปแล

    Terakhir Diperbarui : 2025-03-30
  • ชาติใหม่ข้าจะไม่หวนคืนชะตาเดิม   แม่เลี้ยงสามี 2

    "ฉางเหลียน ข้าถือคติบุญคุณต้องทดแทน ความแค้นต้องชำระ และการล้างแค้นจะสิบปีหรือสามชาติก็คงไม่สาย" "นายหญิงจะทำกระไรเจ้าคะ" "ได้ของฝากมา เราก็ต้องเอาของฝากไปคืนน่ะสิ" สวี่ซือเหยายิ้มกว้างแล้ววางยาขวดนั้นลงบนมือนาง ฉางเหลียนเข้าใจได้ทันที "ข้าจะระมัดระวังเจ้าค่ะ" ฉางเหลียนให้คำมั่นก่อนเก็บมันใส่อกเสื้ออย่างระวังก่อนจะครุ่นคิดแผนการในหัวเงียบ ๆ พวกเขาบ้านนอกไร้เล่ห์กลทำให้เอายาพิษออกมาให้โต้ง ๆ คิดว่านายหญิงของนางโง่เขลามากกระนั้นหรือ แต่ฉางเหลียนไม่รได้รู้เลยว่าชาติก่อนสวี่ซือเหยาโง่เขลาจริง ๆ ครอบครัวแม่เลี้ยงของสามีใช้ชีวิตสุขสบาย แทบจะชมสวี่ซือเหยาทุกสามประโยค ยามไปเดินตลาดก็อวดอ้างที่นางให้การดูแลไม่มีบกพร่องแก่ชาวบ้านแถวนั้น แต่สิ่งที่ทำให้หนักใจก็มีอยู่ ระยะนี้จางหงหยู่เจ็บป่วยบ่อย ๆ และป่วยเป็นเวลานาน หายได้ไม่กี่วันก็กลับมาป่วยอีก เรียกหมอมาตรวจก็พบเพียงว่าเป็นลมปราณอ่อนและจ่ายยาให้ตามอาการเท่านั้น ต่อมาสามีของนางก็เริ่มมีอาการคล้ายกันจนคนในเรือนนั้นระแวงกันเองว่าจะเป็นโรคติดต่อ โจวเยี่ยนเฉินหน้าเคร่งเครียดขอให้มารดาคนละสายเลือดพาครอบครัวออกไปก่อนสวี่ซือเหยาจะป่วยไปด้วย "

    Terakhir Diperbarui : 2025-03-30
  • ชาติใหม่ข้าจะไม่หวนคืนชะตาเดิม   แผนการทำลายอดีตศัตรู

    "เห็นท่านติดป้ายหน้าร้านไม่ทราบว่าได้คนหรือยังขอรับ" แม้จะแต่งกายไม่มีราศีจับแต่คำพูดหวานหูก็มักหลอกล่อใจได้จนลืมข้อด้อยก่อนหน้าไปหมด "ตายจริง มาสมัครงานหรอกหรือ มาคุยกันทางนี้ก่อนสิ" สวี่ซือเหยาลอบยิ้มในใจ เมื่อเป็นไปตามแผน นางซื้อเครื่องประดับกลับไปหนึ่งชุดและปล่อยพี่ชายของสามีไว้ให้กลับเอง ถึงอย่างไรนางก็คงไม่รอให้อีกฝ่ายตกลงจ้างงานกับเจ้าของร้านเสร็จก่อนแน่ โจวเหวินซานมีความโลภล้นตัวเหมือนมารดา เหมาะกันดีกับภรรยาผู้มักมากในทรัพย์สินคนอื่น ถึงขั้นจะฆ่าแกงกันให้ตาย ทีนี้นางก็รอดูผลของการกระทำที่มันจะสัมฤทธิ์ผลในไม่ช้าเท่านั้น หลังโจวเหินซานกลับมาถึงเรือนก็ป่าวประกาศไปทั่วว่าได้เป็นหลงจู๊ที่ร้านเครื่องประดับแล้ว จากนี้จะร่ำรวยและมีกินมีใช้เทียบเท่าสวี่ซือเหยา บ่าวในเรือนต่างไม่พอใจที่คนผู้นี้ยกตนมาเทียบนายหญิง แต่ก็ไม่ได้เอ่ยออกมาตรง ๆ แค่หลีกเลี่ยงและหมางเมินไปเสียประหนึ่งบุรุษผู้นี้ไม่มีตัวตน สวี่ซือเหยาว่างจากงานจัดการภายในเรื่องมรดกแล้วก็มีเวลาคิดเรื่องในอนาคตอย่างจริงจัง อีกทั้งตอนนี้ครอบครัวแม่เลี้ยงของสามีก็ไม่ได้อยู่กวนใจ มีแค่พี่ชายคนละสายเลือดที่เริ่มเข้าออกโรงพนัน ชา

    Terakhir Diperbarui : 2025-03-30
  • ชาติใหม่ข้าจะไม่หวนคืนชะตาเดิม   จับขโมย 1

    สาวใช้คนสนิทรอจนกระทั่งนายหญิงหยุดมือและเก็บอุปกรณ์ที่ทำรกไว้ลงกล่อง หน้าที่นี้ทิ้งไว้ให้นางทำแทนก็ได้ แต่สวี่ซือเหยาที่ไปใช้ชีวิตอย่างคนธรรมดามาแล้วกลับไม่ชอบใจเท่าไร หากนางไม่ยุ่งหรือกำลังรีบร้อนก็จะเก็บเอง "นายหญิงเจ้าคะ" เจ้าของชื่อเงยหน้าขึ้นมองด้วยความประหลาดใจ ไม่รู้ตัวเลยสักนิกว่ามีคนเข้ามา "มีอะไรหรือ?" "ที่นายหญิงสั่งให้ข้าจับตาดูโจวเหวินซานไว้...เขาเคลื่อนไหวแล้วเจ้าค่ะ" ฉางเหลียนนำห่อผ้าชิ้นหนึ่งออกมา นางคลี่มันออกอย่างช้า ๆ เผยให้เห็นสิ่งที่อยู่ด้านใน นอกจากหวีทองคำแล้วยังกำไลหยกสีเข้มอีกชิ้น "เขานำมันไปจำนำที่ตลาดด้านหลังเจ้าค่ะ" ตลาดด้านหลังเมืองมีคนพลุกพล่านน้อยกว่าตลาดกลาง ราคาของก็สูงลิ่วนำหน้าไปไกล แต่ก็ยังทำกิจการต่อไปได้เพราะติดสินบนเจ้าหน้า สวี่ซือเหยายิ้มมุมปาก สันดานคนไม่ได้เปลี่ยนกันง่าย ๆ โจวเหวินซานก็ไม่มีข้อยกเว้น เครื่องประดับที่ทำมาอย่างประณีตเหล่านี้มีไม่กี่ร้านที่ทำได้ อีกทั้งในเครื่องประดับแต่ละชิ้นจะมีการสลักที่มาเอาไว้ ทำในจุดที่ไม่ขัดตาต่อการมอง ซ่อนเอาไว้หลังจี้ประดับและมณีตกแต่ง หากแกะออกดูก็จะรู้ได้ทันทีว่ามาจากร้านไหน ที่ฉางเหลียนนำติดมื

    Terakhir Diperbarui : 2025-03-30
  • ชาติใหม่ข้าจะไม่หวนคืนชะตาเดิม   จับขโมย 2

    ยามสายก็มีคนมาสมัครถึงห้าคน สวี่ซือเหยาเป็นที่รู้จักในเมืองดีว่าสตรีร่ำรวยคนหนึ่ง อีกทั้งยังไม่เคยมีข่าวเสีย ๆ หายๆ ทำให้คนตัดสินใจได้ไม่ยากว่าจะมาหรือไม่ สวี่ซือเหยาตัดสินใจจ้างทั้งหมดโดยมีสองคนเป็นคนยกอาหาร อีกสองเป็นผู้ช่วยอยู่ในครัวและนางตั้งใจจะดูฝีมือเพื่อให้เป็นแม่ครัวหลักในวันหน้า อีกคนนั้นมีความสามารถด้านการคำนวณรวดเร็ว จึงวางให้เขาเป็นเสี่ยวเอ้อร์ การเตรียมตัวเปิดร้านในวันถัดไปนั้นยุ่งมาก เป็นเวลาที่เหมาะเจาะเหลือเกิน เพราะฉางเหลียนยืนส่งสายตาให้นางอยู่พักหนึ่งแล้ว หลังแจกจ่ายงานนายหญิงของบ้านก็เดินออกไปกับสาวใช้ประจำตัว "คราวนี้อะไรล่ะ " "ปิ่นนกหงส์หยกของนายหญิงเจ้าค่ะ" สวี่ซือเหยามือกำแน่นทันที ปิ่นเล่มนั้นไม่ได้มีราคาค่างวดอะไรมากมาย แต่เป็นของที่ท่านยายมอบให้ท่านแม่ของนาง นางจึงรักและหวงแหนมาก เช่นเดียวกับปิ่นเล่มโปรดของนางที่ไม่เคยห่างตัว ฉางเหลียนทำงานได้ไร้ที่ติ รู้ว่าอะไรควรทำทันทีและอะไรควรรอ ตอนนี้สัญญาซื้อขายจึงอยู่ในมือนางแล้ว พี่ชายสามีคงไม่คิดว่าจะมีใครตามตัวจึงลงชื่อผู้ขายไว้เด่นหรา ใบรับจำนำก็เช่นกัน ที่นำไปกระจายหลายร้านเช่นนี้ก็คงพอมีหัวคิดอยู่บ้าง แ

    Terakhir Diperbarui : 2025-03-30

Bab terbaru

  • ชาติใหม่ข้าจะไม่หวนคืนชะตาเดิม   ไม่อาจเปลี่ยนแปลง

    ถึงจะวางแผนไว้แล้วว่าปีหน้าจะไปที่เมืองหลวง แต่นางก็ยังไม่ไว้ใจอย่างที่นิยายเขียน จึงส่งคนไปจับตาดูนางเอกของเรื่องเอาไว้พอเข้าเดือนสุดท้ายน้าสะใภ้ก็ไม่อนุญาตให้นางเดินเหินไปไหนไกล ๆ มีสาวรับใช้คอยอยู่ด้วยทุกฝีก้าว สีหน้านางดูสดใสขึ้นมากจากวันที่ได้รู้ข่าวดินถล่ม ทำให้คนในเรือนวางใจได้ว่านางคงคลอดเด็กออกมาได้อย่างแข็งแรงดี...วันหนึ่งสวี่ซือเหยาเจ็บท้องอย่างหนัก ฉางเหลียนรีบไปตามหมอตำแยมาอย่างรู้งาน บ่าวในเรือนวิ่งกันให้วุ่นไปหมด เด็กชายสองคนนั่งเฝ้าอยู่หน้าห้องไม่ไปไหน โจวอี้หมินได้มีประสบการณ์เห็นคนคลอดลูกครั้งแรก ทั้งยังเป็นน้องแท้ ๆ ของตัวเองอีกก็ตื่นเต้นเป็นอันมาก เขาเอาแต่ถามพี่ชายไม่หยุดว่าน้องจะมาหรือยัง"หรานเกอ น้องมาหรือยัง""ยัง""หรานเกอ น้องเป็นผู้หญิงหรือผู้ชาย""ข้าไม่รู้""หรานเกอๆ …"เสียงร้องไห้จ้าดังขึ้นหยุดทุกอย่าง นัยน์ตาทุกคู่หันไปมองทิศทางเดียวกัน เวลาผ่านไปอีกครู่หนึ่งในที่สุดท่านหมอก็ออกมา คุยกับฮูหยินอาวุโสสองสามคำ จัดยาบำรุงให้หนึ่งชุดแล้วขอตัวกลับ

  • ชาติใหม่ข้าจะไม่หวนคืนชะตาเดิม   มิอาจหลีกเลี่ยง 2

    สวี่ซือเหยานั่งสะอึกสะอื้นอยู่บนรถม้าไปตลอดทาง ญาติผู้พี่เคยปลอบใจใครเสียที่ไหน เขาเองก็ทำอะไรไม่ถูกจึงได้แต่อยู่เงียบ ๆ เป็นเพื่อนนาง"เจ้าอย่าเพิ่งด่วนคิดไปไกล เขาอาจจะปลอดภัยก็ได้"หญิงสาวใจฝ่อแล้วฝ่ออีก เพราะกลัวจะเหตุการณ์ซ้ำรอย นางพูดไม่เป็นคำจนฟังไม่รู้เรื่องเพราะสะอื้นไปด้วย คนคุมรถก็ไปเร็วกว่านี้ไม่ได้ ด้วยกลัวจะเกิดอุบัติเหตุกระทบกระเทือนถึงครรภ์นางภาพเหตุการณ์เหมือนฝันร้ายในอดีตฉายซ้ำอยู่ในหัว นางเคยผ่านเหตุการณ์สูญเสียนี้มาแล้วครั้งหนึ่งจึงไม่อยากให้เกิดขึ้นซ้ำอีก นางเมื่อตอนนั้นสิ้นสติไปจนแทบบ้า เฝ้าโทษตัวเองก็ส่วนหนึ่งโทษโชคชะตาก็ส่วนหนึ่ง หลังสูญเสียลูกสภาพก็ยิ่งดูไม่เป็นผู้เป็นคน"อาเหยา เจ้าทำให้ข้าลำบากใจ บุรุษรักสันโดษเช่นข้าเคยปลอบใจสตรีเสียที่ไหน เจ้าหยุดสะอื้นก่อนเถิด เขาอาจไม่เป็นไรก็ได้"“ข้ารู้ ฮึก! ข้ารู้อยู่ว่ามันอาจไม่แย่ขนาดนั้น แต่ข้าห้ามน้ำตาตัวเองไม่ได้ ฮือ!" ว่าแล้วนางก็ปล่อยน้ำตาไหลออกมาโฮใหญ่ แม้จะรู้ว่าพระเอกในนิยายจะรอดแต่ว่านางเปลี่ยนเรื่องราวมามากกว่าจะมีทฤษฎีผีเสื้อขยั

  • ชาติใหม่ข้าจะไม่หวนคืนชะตาเดิม   มิอาจหลีกเลี่ยง 1

    "คืนนี้ท่านแม่จะมานอนกับพวกข้าหรือไม่" เด็กชายเห็นว่าบิดาไม่อยู่หลายวัน กลัวว่ามารดาจะเหงา"เอาสิ เดี๋ยวคืนนี้จะเล่านิทานให้ฟังอีก"รับคำบุตรเรียบร้อยพี่เลี้ยงที่ไปพักทานอาหารกลางวันก็มาพอดี นางส่งต่อหน้าที่ให้สาวใช้ผู้นั้น ส่วนตัวเองก็มองดูอยู่ห่าง ๆคืนนั้นนางนอนกับลูก ๆ เล่านิทานให้พวกเขาฟังสองเรื่อง กว่าบุตรบุญธรรมจะหลับก็ต้องรอให้น้องชายหลับก่อน เหมือนเป็นความเคยชินของเขาไปเสียแล้วที่ต้องดูแลน้องช่วยมารดาแม้จะมีพี่เลี้ยงก็ยังไม่ทิ้งหน้าที่นี้ไปอยู่ดี เขาตั้งตารอวันที่น้องโตพอจะเล่นกับเขาได้มากกว่านี้ แม้มีสหายวัยเดียวกันที่ศาลาศึกษา แต่ก็ยังแอบเหงานิดหน่อยอยู่ดีพอสามีไปทำงานต่างเมืองหลายวันนายหญิงก็พูดน้อยลง ขนาดเด็ก ๆ ก็ยังรู้สึกได้ว่านางไม่ค่อยร่าเริง อารมณ์อ่อนไหวน้อยใจง่ายของนางเป็นไปตามประสาคนท้อง ทุกคนเข้าใจดีจึงหาทางให้นางสนใจอย่างอื่น เด็ก ๆ รู้ว่าท่านแม่เงียบลงไปมาก ก็หาเรื่องมาเล่นกับนางบ่อย ๆ"ในนี้มีน้อน น้อนดิ้นหรือไม่" โจวอี้หมินเงยหน้ามองมารดาตาแป๋วหลังจากเอาหูแนบซุกลงบนหน้าท้

  • ชาติใหม่ข้าจะไม่หวนคืนชะตาเดิม   ง้องอนภรรยา 2

    "นั่งไปเถอะคนกำลังท้องกำลังไส้ อย่าให้คนท้องว่างได้นึกเป็นห่วงนักเลย""จะดีหรือเจ้าคะ""ข้าไม่คิดอะไรมากหรอก เห็นอยู่ว่าเจ้าท้องโตถึงเพียงนี้ หากคิดจะกล่าวโทษ คนผู้นั้นก็คงต้องใจแคบมาก ๆ"แม้จะเป็นเรื่องธรรมดาสามัญแต่นางก็รู้สึกซาบซึ้งใจ สวี่ซือเหยานั่งรถลากชมสวนโดยมีสหายของน้าชายคอยแนะนำพื้นที่ต่าง ๆ ว่ามีอะไรปลูกไว้บ้างสวนผลไม้นี้ปลูกผลไม้ตามฤดูกาลหมุนเวียนได้ทั้งหมด เรื่องที่วัตถุดิบของนางจะขาดตลาดในช่วงฤดูใดฤดูหนึ่งก็เป็นอันหมดปัญหา ภายในวันนั้นสวี่ซือเหยาก็ร่างสัญญาขึ้นมาให้สหายท่านน้าได้อ่านในทันที บอกส่วนแบ่งกำไรชัดเจน เขาชื่นชมนางไม่หยุดว่ามีหัวการค้า น้าชายก็เสริมไปอีกว่านางเหมือนมารดา"ที่คนเขาว่ากันว่าเจ้ามันคนเห่อหลานนี่ก็คงจะจริงสินะ""ข้าไม่เถียงก็ได้ เจ้ารีบลงนามเสียทีเถอะ ซักไซ้ข้าอยู่ได้น่ารำคาญจริง ๆ""ยอมรับง่ายดายเชียวนะ เจ้ามันเกินเยียวยาแล้ว หลานเจ้ารำคาญเจ้าบ้างไหมล่ะเนี่ย""ถึงพวกเขารำคาญข้าก็ไม่ใส่ใจหรอก หลานชายของข้าอีกสองคนที่เป็นบุตรของนางก็น่ารักมากด้วย

  • ชาติใหม่ข้าจะไม่หวนคืนชะตาเดิม   ง้องอนภรรยา 1

    แม่มดเสียใจมากที่ลูกหมาไม่กลับมา ออกตามหาเท่าไหร่ก็ไม่พบ คิดว่าพวกมันคงตายไปแล้ว แม่มดสร้างสุสานที่ไร้ร่างไว้ที่หลังบ้านตนเอง หลังจากนั้นแม่มดก็ไม่ได้เลี้ยงสิ่งใดอีก ด้วยกลัวว่าจะเสียพวกมันไปเหมือนกับลูกหมาทั้งสามตัวที่นางรัก"นิทานจบแล้ว…"สวี่ซือเหยามองลูกๆ พบว่าบุตรชายคนเล็กหลับไปตั้งแต่เมื่อไหร่ก็ไม่ทราบ หญิงสาวดึงผ้าห่มคลุมตัว ประคองโจวอี้หมินให้ขยับเข้ามากลางเตียงด้วยกลัวว่าจะนอนดิ้นแล้วพลัดตกลงไปที่นอนอีกฝั่งหนึ่งว่างเปล่า ผู้เป็นแม่มองหาบุตรชายบุญธรรมก่อนจะพบแผ่นหลังเล็ก ๆ นั่นนั่งจ๋องอยู่หน้าประตูห้อง"เสี่ยวหราน มีอะไรอยู่ตรงนั้นกันหรือ?""มีคนอยู่ด้านนอกขอรับ"ฟังเช่นนี้แล้วนายหญิงของเรือนก็ใจไม่ดีในทันที นึกว่ามีขโมยที่ไหนปีนรั้วเข้ามา แต่พอลุกไปส่องตรงช่องว่างของประตูกลับพบว่าเป็นสามีของนางนั่งคุกเข่าอยู่หน้าห้อง"เสี่ยวหราน นี่ลูกล้อเล่นอะไร""ขออภัยขอรับ ข้าเห็นท่านแม่อารมณ์ไม่ดีเลยอยากให้ยิ้มได้บ้าง อาจารย์ที่ศาลาศึกษาบอกว่าการมีอารมณ์ขันบางครั้งก็จำเป็น"&ldq

  • ชาติใหม่ข้าจะไม่หวนคืนชะตาเดิม   งอนสามีที่ชาตินี้ไม่ได้ทำผิดอะไรเลย 2

    กลับมาถึงเรือนนางก็เก็บตัวอยู่ในห้องไม่อนุญาตให้ผู้ใดเข้าไปใต้ม้วนผ้าห่มที่คลุมตัวอยู่นั้น สวี่ซือเหยาน้ำตาซึมด้วยความเสียใจ เมื่อชาติก่อนที่ภูเขาถล่มครั้งนั้นสามีของนางถูกระบุว่าตายไปแล้ว แต่แท้จริงกลับไม่ใช่ เขาไม่ได้กลับมาหานางทั้งที่ยังมีชีวิตอยู่ หากพระเอกในนิยายเป็นสามีของนาง เป็นโจวเยี่ยนเฉินคนนั้นเช่นนั้นนางควรทำอย่างไรต่อไปล่ะ อาจเพราะกำลังตั้งครรภ์ทำให้นางอารมณ์อ่อนไหวกว่าปกติ ในนิยายบอกเรื่องราวพระเอกกับพระเอก นางเป็นแค่ตัวประกอบไร้ค่าที่ถูกพูดถึงไม่กี่บรรทัดเท่านั้นแต่ชาตินี้นางรักของนาง จะยอมให้นางเอกในนิยายที่ใครก็ไม่รู้กำหนดขึ้นมาแย่งไปได้อย่างไรคนทั้งเรือนต่างพูดถึงเรื่องที่นายหญิงเก็บตัวเงียบ รู้ถึงหูนายท่านที่เพิ่งกลับมาจากทำงาน"พวกเจ้าซุบซิบอะไรกัน""นายหญิงท่าทางแปลก ๆ เจ้าค่ะ"“ฮูหยินรึ?""วันนี้นายหญิงออกไปข้างนอกมา ไม่รู้ว่าไปที่ใด เพราะแค่ฉางเหลียนไปด้วย กลับมาถึงก็เอาแต่เก็บตัวเงียบอยู่ในห้อง ข้าวปลาไม่ยอมกินด้วยเจ้าค่ะ"โจว

  • ชาติใหม่ข้าจะไม่หวนคืนชะตาเดิม   งอนสามีที่ชาตินี้ไม่ได้ทำผิดอะไรเลย 1

    "เขาล้มเองจริง ๆ นะ ใครก็เห็น ใช่ไหม" เมื่อแก้ตัวและเริ่มเอาตัวรอดไม่ได้ก็หาพวก แต่ไม่มีใครเข้าข้างเขาสักคน"พ่อแม่เจ้าอยู่ไหน" สวี่ซือเหยาถามด้วยน้ำเสียงปกติ แต่สีหน้าของนางนั้นตั้งใจจะเอาเรื่องอย่างแน่นอน"ไอหยา แม่นางใจเย็น ๆ ก่อน แค่เด็กเล่นกันเท่านั้นเอง" บุรุษที่มาส่งเด็กคนนั้นในตอนเช้ารีบเข้ามาห้าม กลัวเรื่องจะบานปลาย"เจ้าเป็นใคร พ่อบ้าน? พี่เลี้ยง?" กับผู้ใหญ่นางไม่จำเป็นต้องปราณี สวี่ซือเหยามองอีกฝ่ายด้วยหางตา"คุณชายน้อยของเจ้ากล่าวอ้างตนว่าเป็นบุตรเจ้าเมืองรู้หรือไม่""...""แอบเป็นผู้อื่น ใช้อำนาจในทางมิชอบมีความผิดอย่างไร ข้าคิดว่าผู้ใหญ่อย่างเจ้าน่าจะรู้ดี"บุรุษผู้นั้นหน้าซีด ค้อมตัวลงต่ำรีบกล่าวว่า "ขออภัย! ขออภัยด้วยขอรับอย่ารายงานไปถึงทางการเลยนะขอรับ ข้าจะรายงานเรื่องนี้กับนายท่านเอง แม่นางโปรดให้อภัยด้วย!""ไม่มีโอกาสครั้งที่สองสำหรับเรื่องนี้ จำเอาไว้ด้วย"โจวเจิ้นหรานมองมารดาด้วยแววตาชื่นชม เขานึกว่าที่บอกไปเมื่อวานนางจะเพิกเฉยไปเสียอีก แต่กลับออกตัวปกป้องถึงเพีย

  • ชาติใหม่ข้าจะไม่หวนคืนชะตาเดิม   แพ้ท้อง 2

    สวี่ซือเหยามานั่งวาดแผนกิจการที่ริมระเบียง อีกไม่นานบุตรชายบุญธรรมก็จะกลับมาจากศาลาศึกษา นางจึงตั้งใจมารอรับเขาด้วยเสียเลย ทว่าเลยบ่ายมาแล้วก็ยังไม่เห็นแม้แต่เงา นางนึกแปลกใจ บุตรชายคนโตไม่เคยเถลไถลที่ไหน หรือจะเกิดเรื่องอะไรขึ้นสวี่ซือเหยาลุกพรวดตั้งใจจะออกไปเดินตามหา แต่พอเดินมาถึงหน้าประตูเรือน ก็พบเด็กชายเดินวนซ้ายวนขวา ลุกลี้ลุกลนไม่กล้าเข้าไปในบ้านตัวเอง"เสี่ยวหราน?" คนถูกเรียกสะดุ้งเฮือก หันมามองหน้าตื่น ๆ เห็นสภาพของบุตรชายบุญธรรมก็รู้แล้วว่าเหตุใดเขาจึงลังเลไม่อยากกลับบ้านเสียทีเนื้อตัวมอมแมมเหมือนไปตกน้ำตกท่าที่ไหนมา ทั้งเลอะโคลนเป็นบางจุดเหมือนล้มถลาไปด้านหน้า ผ้าผูกผมหลุดลุ่ย"ท่านแม่คือข้า…""เสี่ยวหราน มาทางนี้มา"สวี่ซือเหยาอ้าแขนรอ ยังไม่คิดทักท้วงอะไรในตอนนี้ บุตรชายบุญธรรมเดินเข้ามาหาอย่างช้า ๆ หน้างอคอตกน้ำตาซึม นางจูงมือเขาเข้าไปในบ้าน"เกิดอะไรขึ้นหรือ บอกมารดาได้หรือไม่"โจวเจิ้นหรานอึกอัก นางเห็นเช่นนี้ก็คิดว่าเป็นเรื่องใหญ่โตพอสมควร"มีสห

  • ชาติใหม่ข้าจะไม่หวนคืนชะตาเดิม   แพ้ท้อง 1

    โจวเยี่ยนเฉินเดินหามุมปูผ้ารองใต้ต้นไม้ใหญ่ที่ให้ร่มเงาแผ่กว้าง ประคองผู้เป็นภรรยาให้นั่งลงอย่างช้าๆ อากาศด้านนอกแจ่มใสจนสัมผัสลมธรรมชาติได้เป็นเต็ม ๆ ดีกว่าอุดอู้อยู่ในเรือนสามีนำหมอนมารองด้านหลังให้นางได้พิงและเหยียดขาออกได้ง่าย จัดแจงนำอาหารออกมาวางไว้ ทุกอย่างที่สวี่ซือเหยาเคยทำให้ดูก่อนหน้านี้ ตอนนี้เขาทำมันเองทั้งหมด"เป็นอย่างไรบ้าง""อากาศดีมากเจ้าค่ะ""คราวหน้าจะพาเจ้ามาบ่อย ๆ ก่อนหน้านี้ข้ารู้สึกว่าตนเองทำหน้าที่สามีและพ่อไม่ได้ดีเท่าไหร่""ใครพูดหรือเจ้าคะ" นางถามเสียงดุขึ้นมาทันที ใครช่างกล้ามาว่าสามีของนางได้"ไม่มีหรอก ข้าคิดของข้าเองเพราะข้ารู้สึกอย่างนั้นจริง ๆ"การที่นางเอ่ยออกมาว่าไม่ได้มานานแล้วนั้น ยิ่งตอกย้ำความรู้สึกผิดในใจของเขาเข้าไปใหญ่ เพราะคิดไปแต่เพียงว่าภรรยามีบ่าวรับใช้ เงินทองก็เหลือล้น ทรัพย์สมบัติก็มีมากมาย เขาจึงได้มองข้ามหลายสิ่งหลายอย่างไปเพียงเพราะคิดว่านางมีพร้อมทุกอย่างแล้ว"ท่านพี่ทำหน้าที่พ่อและสามีได้ดีอยู่แล้วเจ้าค่ะ" นางยิ้มให้เขาเพื่อยืนยันคำพูดตัวเอง

Jelajahi dan baca novel bagus secara gratis
Akses gratis ke berbagai novel bagus di aplikasi GoodNovel. Unduh buku yang kamu suka dan baca di mana saja & kapan saja.
Baca buku gratis di Aplikasi
Pindai kode untuk membaca di Aplikasi
DMCA.com Protection Status