LOGINShare
ตอนที่26 ไปเอาน้ำมนต์
Last Updated:
2025-03-24 01:47:35
Related chapters
ฉันเป็นเจ้าสาวของคุณผี(I am the bride of the ghost) ตอนที่27 หนังควาย
"ฮือ.....ข้าวหอม ข้าวหอมน้องพี่" พี่ข้าวสวยร้องไห้แล้วเข้าไปกอดข้าวหอมที่ดิ้นทุรนทุรายอยู่บนเตียง"อื้อ...ปวด...ปวดท้องเหลือเกิน....อุแหวะ....แค่กๆ....แค่กๆ" ข้าวหอมดิ้นทุรนทุรายพลางจับท้องของตัวเองและไล่มาที่คอ จากนั้นจึงใช้มือจับคอตัวเองไว้ทำท่าอ้วก"แหวะ" ข้าวหอมอ้วกออกมา บนพื้นมีเลือดและเศษหนังอะไรบางอย่างขนาดเท่ากล่องไม้ขีดออกมาจากปากของข้าวหอม กลิ่นเหม็นเน่าคละคลุ้งภายในห้อง ส่วนขาวหอมก็อ้วกออกมาเป็นน้ำย่อยแล้วรีบไปล้างปากมันทำหน้าผะอืดผะอม "หนังควาย" คุณวาคินมองเศษหนังนั้นแล้วพูดออกมา "หนังควายเหรอคะ" ฉันทำสีหน้าตกใจ "ถ้าไม่ถอนคุณไสย หนังควายก็จะไปพองในท้องของข้าวหอมจนท้องแตกตาย" เขาพูดจบฉันจึงเอามือมาปิดปากทันที โห น่ากลัวจัง"เกิดอะไรขึ้นกับฉัน ใครพอจะอธิบายให้ฉันฟังได้บ้าง" ข้าวหอมเดินออกจากห้องน้ำด้วยใบหน้าซีดเซียว ฉันจึงเล่าเรื่องที่เกิดขึ้นให้ข้าวหอมฟัง "แม่งเอ๊ย โคตรเลวเลย" ข้าวหอมสบถแล้วกำหมัดด้วยความโกรธ"เธอถอนคุณไสยไปแล้ว เดี๋ยวเรามาดูกันว่าคนทำคือคือใคร" ฉันบอกข้าวหอม "ไอ้สารเลวกันแน่ๆ" ข้าวพูดด้วยความโกรธ ฉันจึงลูบหลังมันเพื่อให้คลายความโกรธและหยิบสายสิญจน์ไปผ
Last Updated : 2025-03-24ฉันเป็นเจ้าสาวของคุณผี(I am the bride of the ghost) ตอนที่28 เป็นตามที่คิด
"นายครับ เป็นผู้หญิงคนนั้นจริงๆด้วย ผู้หญิงที่ชื่อใบบัว" คุณนทีหันมาพูดกับคุณวาคิน "ใครเป็นคนบงการ?" คุณวาคินทำหน้าเคร่งขรึม "ยังระบุตัวตนไม่ได้ครับมีเพียงผีบริวารที่มาเฝ้าใบบัวเท่านั้นผมจัดการไปแล้วครับ ผมคิดว่าคนบงการเป็นสายดำที่แกร่งกล้าในระดับนึงเลยครับ" "อืม กูรู้แล้วขอบใจมึงมาก" คุณวาคินพูด คุณนทีจึงก้มโค้งให้ "แล้วอาการใบบัวเป็นยังไงเหรอคะ" ฉันหันไปถามคุณนที "ดิ้นทุรนทุรายเลยครับถ้าของย้อนเข้าตัวจะเจ็บกว่าเป็นสิบๆเท่า" คุณนทีตอบ "สมน้ำหน้า" ข้าวหอมพูดด้วยความโมโห "แล้วสรุปเรื่องไอ้กันกับพี่ข้าวสวยเนี่ย มันยังไงเหรอ" ฉันหันไปถามพี่ข้าวสวยและข้าวหอม "เรื่องมันมีอยู่ว่า" พี่ข้าวสวยพูดแล้วจิกมือตัวเองแน่น ดวงตาแดงก่ำด้วยความโกรธ "ไอ้สารเลวกันมันมาจีบพี่แต่พี่ไม่เล่นด้วย มันจึงหันไปใช้วิชาไสยศาสตร์ มันเอาน้ำมันราคะมาสาดใส่พี่ทำให้พี่ตกไปเป็นของมันแล้ว...แล้วยังไม่พอ..ฮึก...ฮือๆ มันพาเพื่อนมันมารุมข่มขืนพี่...ฮือ...พี่ขอร้องแล้วแต่มันก็...มันก็ยังทำ...ฮึก...ฮือๆ มันถ่ายคลิปพี่ไว้ด้วย" พี่ข้าวหอมร้องไห้ด้วยความเจ็บปวดและเคียดแค้น"มันขู่ว่าจะปล่อยคลิปพี่ ถ้าพี่ไม่ยอมมีอะไรกับ
Last Updated : 2025-03-24ฉันเป็นเจ้าสาวของคุณผี(I am the bride of the ghost) ตอนที่29 เป็นแบบนี้แหละดีแล้ว
"ช่วยด้วย...เจ็บ....ฉันเจ็บ...ทรมานมาก" ใบบัวร้องไห้สะอึกสะอื้นกุมท้องทุรนทุรายด้วยความเจ็บปวด "จะให้ช่วยยังไง" ฉันถามใบบัว "ช่วยด้วย....ช่วยด้วย ฮือ......" ใบบัวร้องไห้ ท้องของมันขยายใหญ่ขึ้นเรื่อยๆราวกับจะแตกออกมาให้ได้ ทันใดนั้นเลือดก็ไหลออกมาจากตา จมูก หูของใบบัว ใบบัวกรีดร้องด้วยความเจ็บปวด "ช่วยฉันด้วย....ฉันเจ็บ....ฉันขอโทษ....ฉันขอโทษที่คิดทำร้ายแก.....ฉันผิดไปแล้ว...ฮือๆ....ฉันขอโทษ" ใบบัวร้องไห้ น้ำตาไหลรวมกับเลือดดูน่าสยดสยอง "สภาพนี้ช่วยไม่ทันแล้ว....ยังไงก็ตาย" คุณวาคินพูด จากนั้นจึงเดินไปใกล้ใบบัวแล้วมองสำรวจใบบัว จากนั้นจึงขมวดคิ้วแล้วพูดว่า "ใครเป็นคนทำพิธีให้เธอ" "ไม่รู้...ฉันไม่รู้....เป็นผู้หญิง....ช่วยด้วย....ช่วยด้วย" "ผู้หญิงเหรอ" เขาหยุดคิดไปสักพักแล้วเอามือมากุมหัวตนเองไว้ ฉันจึงเดินไปจับเขา"เฮียเป็นอะไรคะ" "ไม่มีอะไร" เขาตอบและหันมามองใบบัวแล้วพูดว่า "จะรอดถึงวันนี้หรือเปล่าก็ไม่รู้ นอกจากของย้อนเข้าตัวก็ยังมีคนทำของใส่อีกด้วย" "มะ...ไม่จริง....แม่หมอ...แม่หมออยู่ไหน....ช่วยฉันด้วย...ฮือๆ " ใบบัวร้องแล้วดิ้นไปมา ยิ่งดิ้นหน้าท้องก็ใหญ่ขึ้น ใหญ่ขึ้น ใหญ่
Last Updated : 2025-03-24ฉันเป็นเจ้าสาวของคุณผี(I am the bride of the ghost) ตอนที่30 คิดถึง
ฉันกับข้าวหอมแยกย้ายกันกลับบ้าน ฉันเดินมานั่งรอรถที่ป้ายรถเมล์ "เฮียเรานั่งแท็กซี่กลับกันไหม จะได้ถึงห้องเร็วๆ" ฉันหันไปถามเขาด้วยเคยชิน ก็พบกับความว่างเปล่าใจฉันรู้สึกหวิวๆยังไงก็ไม่รู้ ฉันพยายามปลอบตัวเองว่าไม่เป็นไรฉันโบกแท็กซี่กลับบ้านด้วยใจห่อเหี่ยว ฉันนั่งเหม่อมองออกไปนอกรถ "หนูๆไม่พาแฟนขึ้นรถมาด้วยเหรอ" คุณลุงแท็กซี่พูดขึ้นพลางชี้นิ้วออกไปนอกรถ ฉันรีบหันไปมองด้วยความดีใจทันที.....แต่ก็ต้องพบกับความผิดหวังเพราะมองออกไปก็มีแค่ป้ายสแตนดี้นักแสดงชายเท่านั้น "นั่นมันป้ายแสตนดี้ค่ะ ไม่ใช่คน" ฉันตอบคุณลุงด้วยน้ำเสียงผิดหวัง"อ้าวเหรอ โทษที ลุงแก่แล้วสายตาไม่ค่อยดีน่ะ" คุณลุงพูดจบก็ขับรถออกจากบริเวณนี้ทันที ฉันเหม่อมองออกไปนอกหน้าต่างอีกครั้งพลางคิดทบทวนเรื่องราวระหว่างฉันกับคุณวาคิน น้ำตาที่พยายามกลั้นเอาไว้ก็ไหลออกมาอยู่ดี ฉันใช้มือเช็ดน้ำตาอยู่อย่างนั้นจนกระทั่งรถแท็กซี่มาจอดที่หน้าหอพัก ฉันจ่ายเงินแล้วเดินเข้าหอพักไป เมื่อมาถึงห้องฉันรีบเดินไปที่เตียงแล้วฟุบหน้าลงกับหมอนร้องไห้อย่างสุดกลั้น "ฮือๆ...ฮือๆ..." "ก๊อกๆ ก๊อกๆ" เสียงเคาะประตูดังขึ้น ฉันเงยหน้าที่เปรอะเปื้อนไปด้วยครา
Last Updated : 2025-03-24ฉันเป็นเจ้าสาวของคุณผี(I am the bride of the ghost) ตอนที่31 แต่งงาน
"เฮีย...ต่อไปนี้เรามาใช้เวลาที่เหลืออยู่อย่างมีความสุขกันเถอะค่ะ" ฉันพูดและกอดเขาอีกครั้ง "ได้สิ เฮียกะว่าจะทำอย่างนั้นอยู่แล้ว" เขายิ้มแล้วจับมือฉันเดินไปที่สวนหลังบ้าน "แอ๊ดดดดดด" เขาเปิดทางลับใต้ดิน ซึ่งฉันอดมองด้วยความแปลกใจไม่ได้ต่อให้สังเกตก็อาจจะไม่เจอห้องลับเพราะมันเนียนมากเนียนไปกับสวนเลย เขาจับมือฉันเดินลงบันได "แค่กๆ แค่กๆ" ฉันไอออกมาเพราะฝุ่นเยอะ "เป็นอะไรหรือเปล่า" เขาหันมาถามด้วยความเป็นห่วง ฉันจึงส่ายหน้าแล้วตอบว่า "ไม่เป็นไรค่ะ แค่ฝุ่นเยอะเฉยๆ" "เฮียยกให้แพรหมดเลยนะ เป็นสินสอดของแพร" เขาชี้ไปที่ทองแท่งซึ่งวางอยู่เกือบจะเต็มห้อง "สินสอดเหรอคะ" ฉันทำตาโตด้วยความตกใจพร้อมกับเอามือมาปิดปาก "ใช่ครับ...แต่งงานกับเฮียนะแพร" เขาพูดแล้วดึงมือฉันไปจับไว้ ฉันจึงพยักหน้ารัวๆ "แต่งค่ะ...ฮือๆ" "ร้องไห้อีกแล้ว" เขาดึงฉันไปกอดแล้วลูบหลังฉันเบาๆ "ทุกอย่างของเฮียเป็นของแพรหมดเลยนะ...รวมทั้งหัวใจของเฮียด้วย" เขาพูดแล้วหัวเราะเบาๆ "โห หวานจังเลยค่ะ" ฉันยิ้มด้วยใบหน้าที่ขึ้นสีแดงระเรื่อ "เฮียเพอร์เฟคไหมล่ะ หาแบบนี้ได้จากที่ไหนอีก หล่อแถมยังรวยด้วย" เขาพูดกลั้วหัวเราะแล้วชี้ไปที่
Last Updated : 2025-03-24ฉันเป็นเจ้าสาวของคุณผี(I am the bride of the ghost) ตอนที่32 เข้าหอNC++
"เปลี่ยนชุดเลยดีไหม" เขาถามฉันแล้วลุกไปหยิบกล่องของขวัญที่ข้าวหอมให้มา "เอาจริงเหรอคะ" ฉันถามเขาด้วยใบหน้าแดงก่ำ เขาจึงยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์แล้วพูดว่า "เอาจริงสิ อยากกินกระต่ายน้อยตัวนี้" เขาชี้นิ้วมาที่ฉัน จากนั้นจึงถอดเสื้อผ้าของฉันออกด้วยความรวดเร็วจนฉันเปลือยเปล่าต่อหน้าเขา "เอาเลยดีไหม ยังไงก็ต้องถอดอยู่ดี หึหึ" เขาถามฉันแล้วหัวเราะ ส่วนฉันเอามือมาปิดหน้าอกกับของสงวนแล้วหนีบขาเข้าหากัน "เฮียอ่ะ แพรอายนะ" ฉันพูดด้วยความเขินอาย จากนั้นเขาจึงถอดผ้าคลุมหน้าเจ้าสาวออกและหยิบที่คาดผมกระต่ายมาสวมหัวให้ฉันและหยิบถุงน่องตาข่ายมาใส่ให้ฉัน"แผล็บๆ จ๊วบๆ" เขาจับขาฉันยกขึ้นแล้วใช้ลิ้นเลียที่น่องของฉัน "อ๊ะ..." ฉันสะดุ้งและหดขาทันทีแต่เขาก็จับเอาไว้แล้วไล้เลียเรื่อยๆจนพอใจแล้วก็สวมถุงน่องให้ฉัน เขามองฉันด้วยสายตาหื่นกระหาย "เฮีย...รู้ไหม เฮียทำหน้าหื่นมากเลยอ่ะ" "หื่นสิ แพรล่อตาล่อใจเฮียซะขนาดนี้ ใครจะไปอดใจไหว" เขาพูดแล้วก้มหน้าลงมาดูดปากฉันพร้อมกับใช้มือทั้งสองข้างเคล้นหน้าอกอวบพอดีมืออย่างเมามันส์ "จ๊วบๆ " ลิ้นน้อยและลิ้นใหญ่พันเกี่ยวดูดดึงกันอย่างไม่มีใครยอมใคร จากนั้นเขาจึงเปลี่ยนจาก
Last Updated : 2025-03-24ฉันเป็นเจ้าสาวของคุณผี(I am the bride of the ghost) ตอนที่33 วิญญาณ
หนึ่งเดือนต่อมา ฉันกับคุณวาคินตัวติดกันตลอด24ชั่วโมง เราแทบจะไม่แยกกันไปไหนนอกจากเวลาที่ฉันอาบน้ำหรือทำธุระส่วนตัว "เฮียรักแพรไหมคะ" ฉันหันไปถามเขา เขาหัวเราะแล้วตอบว่า "รักสิ รักมากด้วย" แล้วจูบที่หน้าผากฉันเบาๆ "ถามทุกวันไม่เบื่อเหรอไง" เขาถาม "ไม่เบื่อค่ะ แพรอยากจะฟังทุกวันเลย" ฉันตอบแล้วยิ้มกว้าง "งั้นอัดเสียงเฮียไว้เลยไหมล่ะ" เขาพูดอย่างหยอกล้อ "เป็นความคิดที่ดีค่ะ" ฉันพูดแล้วหยิบมือถือมากดอัดเสียง"เฮียรักแพรไหมคะ" ฉันถามเขาอีกรอบ "รักสิ วาคินรักแพรวาที่สุด" เขาพูดจบ เราสองคนก็หัวเราะออกมาพร้อมกัน "เรามาอัดวีดีโอด้วยดีกว่า" ฉันพูดแล้วหยิบมือถือมากดอัดวีดีโอ เขากับฉันนั่งกันอยู่บนเตียง "วีดีโอเริ่มแล้วค่ะ" ฉันพูดกับเขา เขาจึงมองกล้องแล้วทำหน้าเจ้าเล่ห์แล้วหันมาหอมแก้มฉัน"เฮียอ่ะ แพรไม่ได้บอกให้ทำแบบนี้สักหน่อย" ฉันงอแงใส่เขาแล้วทำท่าเขินอาย"ก็แพรน่ารัก เฮียเลยมันเขี้ยวอ่ะ" เขาพูดแล้วมาดึงแก้มฉันไว้จากนั้นจึงจุ๊บที่ริมฝีปากฉัน"เพี๊ยะ" ฉันฟาดต้นแขนเขาหนึ่งที"โอ๊ย เฮียเจ็บนะ" เขาร้องแล้วเอามือลูบแขนตัวเองอย่างน่าสงสาร "แพรอัดวีดีโออยู่นะ เฮียทำตัวหื่นทำไมล่ะ" "โธ่ ทำไ
Last Updated : 2025-03-24ฉันเป็นเจ้าสาวของคุณผี(I am the bride of the ghost) ตอนที่34 เรื่องราวในอดีต
ย้อนกลับไปเมื่อหลายร้อยปีที่แล้ว "พี่วาคิน หนูได้ข่าวว่าพี่จะรับเด็กมาอุปถัมภ์เหรอคะ" เสียงของวารินผู้เป็นน้องสาวดังขึ้น วารินเป็นหญิงสาวที่มีใบหน้าจิ้มลิ้มตัวเล็กมีลักยิ้มที่แก้มทั้งสองข้าง เธอสวยสุดในโรงเรียนและในย่านนี้"ใช่แล้ว วันนี้พี่ไปโรงเรียนมาคุณครูทุกคนต่างก็ชื่นชมว่าเป็นเด็กดีเป็นเด็กเรียนเก่งเพียงแต่ไม่มีทุนการศึกษาเท่านั้น" วาคินผู้เป็นพี่ชายเอ่ยกับน้องสาว "หน้าตาแบบไหนคะ สวยเท่าหนูหรือเปล่า" วารินพูดแล้ววิ่งเข้าไปกอดคนเป็นพี่ชาย"ไม่รู้สิ พี่ก็ยังไม่เห็นหน้าเหมือนกัน" วาคินพูดยิ้มๆ "เราเหลือกันแค่สองคนแล้วนะคะ พี่คงจะไม่สนใจคนอื่นมากกว่าวารินใช่ไหม" วารินพูดพลางทำหน้าจะร้องไห้"พูดอะไรอย่างนั้นล่ะ วารินเป็นน้องสาวของพี่นะ พี่จะไม่สนใจวารินได้ยังไง หืม" วาคินพูดพลางลูบหัววารินผู้เป็นน้องสาวโดยที่ไม่เห็นว่าคนเป็นน้องกำหมัดแน่น พลางคิดในใจว่าฉันไม่ได้อยากเป็นแค่น้องสาวของพี่ ไม่ว่าผู้หญิงหน้าไหนฉันคนนี้จะกำจัดมันให้หมด วันต่อมา "วารินมานี่สิ ต่อไปนี้แพรวาจะมาอยู่กับเราด้วย" วาคินพูดพลางกวักมือเรียกน้องสาวและแนะนำหญิงสาวข้างๆให้รู้จัก "สวัสดีค่ะคุณวาริน ฉันชื่อแพรวาค่
Last Updated : 2025-03-24
Latest chapter
ฉันเป็นเจ้าสาวของคุณผี(I am the bride of the ghost) ตอนที่46 ตอนพิเศษ
หนึ่งปีต่อมา วันนี้เป็นวันแต่งงานของฉันกับพี่นที ตอนนี้ฉันเปลี่ยนมาเรียกเขาว่าพี่แล้วเพราะเขาอายุห่างกับฉัน10ปี โดยเราจัดงานแต่งงานกันที่สวนในคฤหาสน์ของคุณวาคิน โดยจัดเป็นงานเล็กๆ มีคุณวาคินกับแพรเป็นแม่งาน ภายในงานตกแต่งด้วยดอกไม้และมีรูปของฉันกับพี่นทีติดอยู่ทั่วงาน คนร่วมงานมีพี่อิงฟ้า พี่ข้าวสวยและไอ้กัน เซ็ตเดิมเหมือนงานแต่งของไอ้แพรกับคุณวาคินนั่นแหละ "กูดีใจว่ะ ที่มึงกับคุณนทีแต่งงานกัน อย่างที่กูบอกไงเหมือนชาติที่แล้วเป๊ะๆ" แพรยิ้มให้ฉันพร้อมจับมือฉันไปเขย่าด้วยความดีใจ "ไอ้แพรมึงจะพูดเรื่องผีอีกแล้วเหรอวะ กูกลัวนะเว้ย" ไอ้กันพูดขึ้นพร้อมกับลูบแขนตนเองไปมา "คุณนทีคะ ข้าวสวยฝากดูแลน้องสาวด้วยนะคะ" พี่ข้าวสวยพูดกับพี่นทีที่เดินเข้ามาหาฉัน "แน่นอนอยู่แล้วครับ ไม่ต้องห่วงนะ" พี่นทีตอบพี่ข้าวสวยพร้อมกับหันมาส่งยิ้มให้ฉัน ฉันจึงยิ้มตอบอย่างเขินๆ "สองคนนี้เปลี่ยนแนวเหรอวะ หวานกันเฉย ตอนจีบกันกูเห็นฮาร์ดคอร์กันจะตาย" ไอ้กันหันไปกระซิบกับไอ้แพร ฉันจึงเขกหัวมันเบาๆและพูดว่า "กูได้ยินนะเว้ย" ทุกคนจึงหัวเราะออกมา "อาตมามาทันใช่ไหม ยินดีกับโยมนทีและโยมข้าวหอมด้วยนะ" หลวงปู่เดินเข้าม
ฉันเป็นเจ้าสาวของคุณผี(I am the bride of the ghost) ตอนที่45 ตอนพิเศษ
"พี่ข้าวสวย ทำไมต้องพาอีตาบ้านี่มาด้วย" ฉันดึงแขนพี่ข้าวสวยมาใกล้และกระซิบถามเมื่อเห็นพี่ข้าวสวย พี่อิงฟ้าและอีตาบ้านทีเดินเข้ามาในร้านด้วยกันซึ่งฉันนั่งรอที่โต๊ะอยู่ก่อนแล้ว ตอนนี้พวกเราอยู่กันที่ร้านเหล้าแห่งหนึ่งที่เป็นร้านชิลๆมีดนตรีสดและมีดีเจคอยเปิดเพลง บางโต๊ะก็ลุกขึ้นมาเต้นอย่างสนุกสนาน ภายในร้านมี1ชั้นพื้นที่ค่อนข้างกว้าง "ข้าวหอมน้องรักอย่าบ่นไปเลยน่า คนยิ่งเยอะยิ่งสนุก"พี่ข้าวสวยกระซิบตอบแล้วนั่งลงข้างฉัน พี่อิงฟ้าจึงนั่งตรงข้ามกับพี่ข้าวสวย "ชิ"ฉันเบะปากและส่งเสียงออกมาเบาๆเพราะคนที่นั่งตรงข้ามกับฉันก็คืออีตาบ้านทีน่ะสิ "เส้นกระตุกเหรอครับ?" เขาถามฉันพร้อมเหยียดยิ้มที่มุมปาก กวนประสาทสุดๆเลยคนสวยอารมณ์เสีย"ไม่ต้องมายุ่ง" ฉันตอบเขาและหันไปคุยกับพี่ข้าวสวยกับพี่อิงฟ้าว่าจะเอาเมนูอาหารอะไรเพิ่มเติมเพราะฉันสั่งของกินเล่นมากินก่อนแล้ว "คุณนทีอยากกินอะไรคะ?"พี่ข้าวสวยหันไปถามเขาที่นั่งเยื้องกันอยู่ฝั่งตรงข้าม "ผมเหรอ อยากกิน...ข้าวหอม" เขาตอบแล้วมองหน้าฉันก่อนจะยักคิ้วอย่างกวนๆให้หนึ่งข้าง "ข้าวหอมบ้าบออะไรล่ะ อยากโดนต่อยป่ะ" ฉันหันไปพูดกับเขาด้วยท่าทางไม่สบอารมณ์และกำหมั
ฉันเป็นเจ้าสาวของคุณผี(I am the bride of the ghost) ตอนที่44 ตอนพิเศษ
เดือนต่อมา ประจำเดือนของฉันไม่มาฉันจึงไปหาหมอก็พบว่าฉันตั้งครรภ์ได้สามสัปดาห์แล้ว เฮียดีใจจนแทบจะวิ่งรอบโรงพยาบาล เมื่อกลับมาถึงบ้านก็บอกข่าวดีกับพี่ข้าวสวย คุณนที คุณเอิงฟ้าและลูกน้องของเฮีย พวกเขาแสดงความยินดีและดีใจที่จะมีเด็กๆมาเพิ่มสีสันให้กับคฤหาสน์หลังนี้ฉันโทรบอกไอ้กรและไอ้ข้าวหอมพวกมันสองคนก็ตื่นเต้นและก็พากันทายว่าหลานจะเป็นผู้หญิงหรือผู้ชายจะหน้าตาเหมือนใคร ส่วนเฮียวาคินก็คิดว่าจะให้ลูกนอนห้องไหน เรียนที่โรงเรียนอะไร เอ่อ ลูกยังเป็นวุ้นอยู่เลยจ้ะ=_= "แพร....เฮียบอกว่าให้อยู่เฉยๆไง" เฮียทำหน้าดุใส่ฉันเมื่อฉันเดินไปหยิบน้ำที่ตู้เย็นมาดื่ม "เฮียคะ แพรแค่ท้องนะคะ" ฉันหันไปมองหน้าเฮียแล้วยื่นปากใส่เขา"นั่นแหละ ถ้าแพรหกล้มขึ้นมาล่ะจะว่ายังไง มานี่เลยนะ" เฮียพูดจบก็เดินมาอุ้มฉันไปวางบนเตียงอย่างทะนุถนอม "เฮียคะ เฮียจะให้แพรนอนเฉยๆอย่างเดียวไม่ได้นะคะ แพรเบื่อ" ฉันงอแงใส่เขา"แพรอยากทำอะไรล่ะครับ" "แพรอยากไปเดินห้าง อยากกินชาบู" "ก็ได้ครับ เดี๋ยวเฮียพาไป" เฮียพูดจบก็เดินมาพยุงฉันให้ลุกจากเตียงและเดินจับมือฉันเดินลงมาข้างล่างเพื่อเดินไปลานจอดรถและเปิดประตูให้ฉันขึ้นไปนั่ง
ฉันเป็นเจ้าสาวของคุณผี(I am the bride of the ghost) ตอนที่43 ตอนพิเศษ
สองอาทิตย์ต่อมา วันนี้เป็นวันแต่งงานของฉันกับเฮียวาคินก่อนหน้านี้เราไปจดทะเบียนสมรสกันมาแล้ว เฮียอยากมีรูปสวยๆไว้เก็บเป็นความทรงจำ เราจึงจัดงานแต่งในสวนภายในคฤหาสน์ ประดับตกแต่งด้วยดอกไม้หลากสีและจะขาดไปไม่ได้เลยก็คือดอกฟอร์เก็ตมีน็อตนั่นเอง ภายในงานมีรูปภาพฉันกับเฮียวาคินที่ถ่ายรูปกันในสตูดิโอวางไว้ด้านหน้างานโดยคนมาร่วมงานก็เป็นแค่คนสนิทเท่านั้น พิธีการยังคงเนินไปเรื่อยๆจนถึงช่วงเวลาที่ต้องกล่าวคำสาบาน"ผมว่าคิน....สัญญาว่าจะรักและดูแลแพรตลอดไปจนกว่าชีวิตจะหาไม่" เฮียพูดด้วยสีหน้าจริงจังพร้อมจับมือฉัน ฉันจึงส่งยิ้มให้เฮียแล้วพูดประโยคเดียวกัน "แพรก็สัญญาค่ะ ว่าจะรักและดูแลเฮียวาคินตลอดไปจนกว่าชีวิตจะหาไม่" "จูบเลยๆๆๆๆ" ข้าวหอมตะโกนและส่งเสียงหัวเราะอย่างชอบใจ "ไม่ต้องบอกก็จะจูบอยู่แล้ว หึหึ" เฮียวาคินบอกข้าวหอมจึงทำให้ข้าวหอม คุณนที พี่ข้าวสวย คุณอิงฟ้า ไอ้กรและบรรดาลูกน้องของเฮียส่งเสียงโห่ร้องอย่างชอบใจ เฮียดึงรั้งท้ายทอยของฉันไว้แล้วก้มหน้าลงมาจูบอย่างนุ่มนวลอ่อนโยน ฉันจึงจูบเขาตอบเช่นกัน ในที่สุดเวลานี้ก็มาถึงแล้วสินะ รอคอยมาตั้งหลายชาติได้อยู่ด้วยกันจริงๆสักที ฉันรู้สึกอิ่มเ
ฉันเป็นเจ้าสาวของคุณผี(I am the bride of the ghost) ตอนที่42 ตอนพิเศษ
"แพรรักเฮียนะ" "แพรก็มีความสุขที่ได้อยู่กับเฮียค่ะ" "เฮีย...ต่อไปนี้เรามาใช้เวลาที่เหลืออยู่อย่างมีความสุขกันเถอะค่ะ" "เฮียรักแพรไหมคะ" "โอ๊ยยยยย ฝันอีกแล้วเหรอวะเนี่ย" ร่างสูงบ่นแล้วทำหน้าตาหงุดหงิดตื่นขึ้นมาบนเตียง เขาฝันถึงผู้หญิงคนนี้ตั้งแต่ตอนเรียนมหาลัยจนตอนนี้เขาอายุ30ก็ยังคงฝันอยู่ ทุกเรื่องราวทุกเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเขาจำได้ทั้งหมดแต่ที่เขาหงุดหงิดก็คือเขาไม่เห็นใบหน้าของผู้หญิงคนนั้นต่างหาก "แพรวา....เธอเป็นใครกันแน่" ร่างสูงขมวดคิ้วแล้วพึมพำกับตัวเอง ณ ผับxxx "ไอ้แพรมึงระวังโต๊ะนั้นไว้ให้ดี ดูแล้วแม่งจะเล่นมึงว่ะเห็นมองมาทางมึงเป็นพันรอบแล้วมั้ง" ข้าวหอมเพื่อนสาวสุดที่รักของฉันพูดขึ้นพลางใช้มือชี้ที่ห้องวีไอพีห้องหนึ่ง ฉันกับข้าวหอมมาเที่ยวผับด้วยกันเพื่อฉลองวันเกิดของฉัน วันนี้ฉันอายุครบ22ปีแล้ว "มึงด้วยแหละไอ้ข้าวหอม มึงดูสายตาของพวกมันดิโคตรหื่น" ฉันบอกข้าวหอม "รู้แบบนี้น่าจะชวนไอ้กันมา" ข้าวหอมคร่ำครวญ "แล้วทำไมไม่ชวนมาล่ะ" "ก็มึงชอบเล่าเรื่องความฝันเพี้ยนๆของมึงอ่ะ ที่บอกว่ามีแฟนเป็นผีที่ชื่อวาคินอะไรนั่นน่ะ ไอ้กันมันก็กลัวน่ะสิแถมมึงเล่าเรื่องนี้ตั้งแต่ปีหนึ
ฉันเป็นเจ้าสาวของคุณผี(I am the bride of the ghost) ตอนที่41 อยู่ด้วยกันตลอดไป
สามเดือนต่อมาฉันเดินทางไปคฤหาสน์โดยรถของกรซึ่งฉันตัดสินใจกับคุณวาคินว่าฉันกับเขาจะใช้ชีวิตคู่กันที่นี่ โดยเราจะรีโนเวทแค่ภายในคฤหาสน์บางส่วนโดยที่ภายนอกเหมือนเดิมเพื่อไม่ให้เป็นที่สังเกตของผู้คนถึงแม้ว่าจะไม่มีค่อยมีคนกล้ามาก็เถอะ โดยจ้างกรและผีในคฤหาสน์เนี่ยแหละให้ช่วยๆกัน กรได้เงิน บรรดาผีทั้งหลายได้ส่วนบุญ "อยู่ที่นี่ไม่มีพวกขโมยใช่ไหม กูเป็นห่วงว่ะผู้หญิงตัวคนเดียว" กรพูดกับฉันด้วยความห่วงใย "ตัวคนเดียวบ้าอะไร ผัวมันก็อยู่ มึงคิดว่าคุณวาคินจะให้แพรมีอันตรายเหรอ" ข้าวหอมพูดแล้วชี้นิ้วไปทางคุณวาคินที่นั่งสมาธิอยู่กับบรรดาผีทั้งหลาย "นั่นสิ ไม่ต้องห่วงหรอกมึง เวลามีคนอื่นบุกรุกก็เจอผีบริวารของเฮียจัดการก่อนเลย วิ่งป่าราบกันทุกราย" ฉันพูดแล้วยิ้มให้กร "บรื๊อ~ คิดแล้วกูก็สยอง" กรทำท่าขนลุกซู่ ยังคงไม่ชินกับผีสักเท่าไหร่ "นี่มึงยังกลัวผีอยู่เหรอ" ข้าวหอมถามกร กรมันจึงพยักหน้ารับ "ไม่ลองมีแฟนเป็นผีบ้างล่ะ แบบกูกับข้าวหอมไง" ฉันแกล้งถามมัน มันส่ายหน้ารัวๆ "ไม่ไหวว่ะ ทุกวันนี้แค่เจอผีคุณอิงฟ้ากับผีพี่ข้าวสวยกูก็จะเป็นลมแล้ว ขยันแกล้งกูกันเหลือเกิน" มันพูดแล้วทำหน้าซีดลงเล็กน้อย "
ฉันเป็นเจ้าสาวของคุณผี(I am the bride of the ghost) ตอนที่40 สวนน้ำNC++
หนึ่งอาทิตย์ต่อมา "เรื่องวุ่นๆจบสักทีนะเฮีย" ฉันหันมาพูดกับเขา ตอนนี้ฉันกับเขากำลังแต่งตัวออกไปเที่ยวด้วยกัน เราจะไปเที่ยวสวนน้ำที่เปิดใหม่ที่ฉันเห็นในโซเชียล"ใช่ พวกเราจะได้ใช้ชีวิตด้วยกันอย่างมีความสุขสักทีไม่มีพวกคนบ้าๆมายุ่งอีกแล้ว" เขาตอบแล้วยื่นหน้ามาหอมแก้มฉัน พวกเราใส่เสื้อคู่เป็นเสื้อยืดสีดำที่ปักลายหัวใจสีชมพูตรงกลาง ของฉันหัวใจครึ่งซ้ายของเขาหัวใจครึ่งขวาพอมายืนด้วยกันก็จะต่อกันเป็นรูปหัวใจพอดี "ไปกันเถอะ" ฉันพูดแล้วเดินออกจากห้องแต่เขาจับฉันไว้ก่อน "ขอดูชุดก่อน" "ก็ชุดธรรมดาเนี่ยแหละค่ะ" ฉันตอบแล้วดึงแขนเขาออกจากห้อง พวกเราขึ้นแท็กซี่ไปสวนน้ำราวๆครึ่งชั่วโมงก็มาถึง ดีนะที่เป็นช่วงสายคนเลยไม่ค่อยเยอะมาก ฉันเดินไปซื้อตั๋วสองใบ ใบละ900บาทจากนั้นจึงไปหยอดตู้ล็อกเกอร์แล้วเอาของใส่ไว้ "จะหายไหมเนี่ย" ฉันบ่นเบาๆ "ไม่หายหรอก เดี๋ยวเฮียฝากผีแถวนี้เฝ้าไว้แลกกับการแบ่งส่วนบุญให้" เขาตอบแล้วเดินไปหาผู้ชายที่ยืนอยู่แถวๆนั้น บรื้อ~ ฉันยังไม่ชินสักที ฉันขนลุกซู่แล้วรีบไปเปลี่ยนชุด ฉันใส่เสื้อคู่เหมือนเดิมแต่ท่อนล่างเป็นกางเกงขาสั้นขาบานเล็กน้อยใส่แล้วเย็นสบายสุดๆ จากนั้นเขาก็ตา
ฉันเป็นเจ้าสาวของคุณผี(I am the bride of the ghost) ตอนที่39 จุดจบ
ช่วงสายวันต่อมา "โอ๊ยยยยยยย" ฉันร้องคร่ำครวญพลางลุกจากที่นอน คุณวาคินจึงมาประคองฉันไว้และถามว่า"เป็นอะไรเนี่ย ไม่สบายเหรอ" "ใช่ แพรไม่สบาย ไม่สบายสุดๆเลยด้วย" ฉันตอบพร้อมทำหน้างอง้ำใส่เขาและเดินกระเผลกเข้าห้องน้ำ เมื่อคืนเขาจัดหนักจัดเต็มมาก คลั่งแบบไม่ไหว สภาพฉันถึงเป็นแบบนี้(TT) "เฮียขอโทษ ก็เฮียคิดถึงแพรนี่ครับ" เขาเดินมากอดจากทางด้านหลังและอุ้มฉันเข้าห้องน้ำและอาบน้ำให้ จากนั้นฉันก็แต่งตัวแล้วออกไปทำงานที่ร้านกาแฟของข้าวหอมส่วนคุณวาคินก็ไปนั่งเฝ้าฉันเหมือนเดิมวันนี้เป็นวันก่อนเทศกาลปีใหม่ทางร้านจึงตกแต่งอย่างสวยงาม ฉันกับข้าวหอมใส่มงกุฎและชุดกระโปรงสีขาวดูเหมือนนางฟ้าและแจกลูกอม คุ๊กกี้และขนมอีกหลายอย่างเป็นของสมนาคุณให้แก่ลูกค้าที่หน้าร้าน"เดี๋ยวมานะ ไปเข้าห้องน้ำแป็บนึง" ข้าวหอมพูดแล้วรีบวิ่งเข้าไปในร้าน"น้องแพร วันนี้สวยจังเลยนะครับ" เสียงไอ้กันทักฉันขึ้นแล้วทำหน้าตาหื่นๆ คุณวาคินจึงรีบลอยมาประกบข้างฉันทันทีแต่เขาไม่ได้ปรากฏกาย"มีอะไรหรือเปล่าคะ ถ้าไม่มีรบกวนหลบทางลูกค้าหน่อยค่ะมันเกะกะ" ฉันพูดด้วยสีหน้าไม่ชอบใจเล็กน้อย ไอ้บ้านี่ก็หน้าด้านจริงๆ ยังมาทำลอยหน้าลอยตาอยู
ฉันเป็นเจ้าสาวของคุณผี(I am the bride of the ghost) ตอนที่38 รอคอย
หนึ่งเดือนต่อมา ฉันยังคงไปที่คฤหาสน์และซอยที่มีทางผีผ่าน ไปคนเดียวบ้าง ไปกับกรบ้าง ไปกับข้าวหอมบ้างเพราะฉันยังคงหวังว่าสักวันจะเจอเขา ส่วนดอกไม้ที่เขาส่งให้ฉันทุกวันฉันก็ไม่ได้รับมันอีกเลย เวลามีคนมาเคาะประตูฉันจะตื่นเต้นและคาดหวังว่าจะเป็นเขาฉันยังคงไปทำงานที่ร้านกาแฟของข้าวหอมอยู่ เพิ่งไปเมื่ออาทิตย์ก่อนนี้เองเพราะก่อนหน้านั้นสภาพฉันเละเทะมาก ข้าวหอมจึงให้ฉันคงสถานะการเป็นพนักงานไว้แล้วแบ่งเงินฉันไปให้สามคนที่เหลือแทนซึ่งฉันก็ตกลงเพราะยุติธรรมทั้งสองฝ่าย ฉัน ข้าวหอม กร เรียบจบแล้ว พวกเราจึงนัดกันมาถ่ายรูปชุดครุยที่มหาลัย "มีคนฝากน้ำให้ครับ" พนักงานในร้านน้ำที่โรงอาหารยื่นนมชมพูมาให้ฉัน ฉันรับมาแต่ไม่กินเพราะเข็ด ไม่มีเฮียอยู่ด้วยฉันไม่กล้าเสี่ยง "มีคนจีบมึงเหรอวะไอ้แพร ร้ายนะมึง" ไอ้กรพูดแล้วมองหน้าฉันอย่างหยอกล้อ "ไม่รู้ไม่สนใจ" ฉันตอบพลางทำหน้าเซ็ง "มึงไม่เปิดใจรับคนใหม่บ้างล่ะ คุณวาคินเขา.....โอ๊ยยยยย" กรพูดไม่ทันจบประโยคก็ลูบหัวตัวเองป้อยๆ "สมน้ำหน้า" ฉันพูดแล้วหยิบมือถือมาถ่ายรูปเล่น "ผมลืมครับ เขาฝากอันนี้ให้พี่ด้วย" พนักงานร้านน้ำวิ่งกลับมาแล้วยื่นดอกไม้ให้ฉัน ฉันมอ
