เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 478
ปรับปรุงล่าสุด:
2024-10-29 19:42:56บทที่เกี่ยวข้อง
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 479
หลินตงกลับไปที่ต้าเซี่ยชายสวมหน้ากากทั้งสามที่อยู่ในอันดับสูงสุดของรายการมังกรถูกส่งไปยังกองบัญชาการทหารแล้วภารกิจเสร็จสิ้นแล้ว เรื่องที่ตามมา เขาจะไม่สนใจอีกต่อไปเขามีเรื่องสำคัญกว่าที่ต้องทำระบบจะทำให้สัญญาณไร้สายไม่ได้รับผลกระทบจากสนามแม่เหล็กจริงหรือไม่?หากเป็นไปได้บริษัทลงทุนตงไหลจะมีบางอย่างที่ต้องทำต่อไป นั่นคือการเข้าสู่แวดวงการสื่อสารใช้เงินเพื่อสร้างดาวเทียมสื่อสารใช้เงินเพื่อสร้างเสาสัญญาณมือถือทั่วโลกสิ่งเหล่านี้เป็นแต้มศักดิ์สิทธิ์จำนวนมหาศาลนี่คือสิ่งที่หลินตงต้องการในตอนนี้ถึงตอนนั้นไม่เพียงแต่จะสามารถควบคุมเครือข่ายการสื่อสารทั่วโลกได้ยังสามารถได้รับแต้มศักดิ์สิทธิ์มากมายนี่เป็นการยิงปืนนัดเดียวได้นกสองตัวเพื่อยืนยันความคิดของเขา หลินตงเริ่มเดินเตร่ในป่าดงดิบที่ชายแดนต้าเซี่ยพร้อมกับอุปกรณ์สื่อสารนับไม่ถ้วน และทำการทดลองภายใต้การทำงานของสนามแม่เหล็กที่แข็งแกร่งและอ่อนแอต่าง ๆผลลัพธ์ที่ได้คือระบบสามารถสร้างสัญญาณไร้สายที่ทนทานต่อการรบกวนจากสนามแม่เหล็กได้อย่างแท้จริงและไม่ว่าจะเป็นมือถือเครื่องเดียวหรือสิบเครื่องก็สามารถใช้งานได้โดยไม่มีสิ่ง
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 480
เขาไม่อยากทำร้ายผู้หญิงสองคนนี้ที่เสียสละมากมายเพื่อตัวเองจริง ๆเมื่อคิดถึงปัญหานี้หลินตงก็ปวดหัวนิดหน่อย"จำได้ก็ดี!!! ประธานหลิน! ได้ยินว่าคุณกำลังจะเข้าสู่วงการสื่อสาร?" จ้าวซวนเปลี่ยนน้ำเสียงและถามด้วยความสับสน"ใช่! จัดการเรียบร้อยแล้ว ตงไหลคอมมูนิเคชั่นได้กลายเป็นบริษัทลูกของบริษัทลงทุนตงไหลแล้ว ต่อไปจะสร้างเสาสัญญาณทั่วต้าเซี่ยและแม้แต่ทั่วโลกเพื่อเข้าสู่วงการการสื่อสาร" หลินตงตอบ" ประธานหลิน ขอโทษที่ฉันต้องพูดตรง ๆ ตอนนี้วงการการสื่อสารถูกควบคุมโดยบริษัทยักษ์ใหญ่หลายราย ตอนนี้เข้าไปอย่างลวก ๆ เกินไปไหม? และจำนวนเงินที่ลงทุนในระยะแรกก็มหาศาล เราจะยึดตลาดเพื่อกู้คืนต้นทุนได้อย่างไร?" จ้าวซวนถามอีกครั้งแม้ว่าเธอจะเชื่อใจหลินตง แต่จ้าวซวนก็มองไม่เห็นอนาคตในด้านการสื่อสารปัจจุบันผู้ควบคุมด้านการสื่อสารของโลกถือเป็นยักษ์ใหญ่แต่ละคนแข็งแกร่งกว่าบริษัทลงทุนตงไหลอย่างน้อยพวกเขาก็เป็นกลุ่มบริษัทระดับแชโบลทั้งหมดจ้าวซวนคิดไม่ออกจริง ๆ ว่าบริษัทลงทุนตงไหลจะเอาอะไรไปแข่งขันกับแชโบลเหล่านี้หลินตงคิดอยู่พักหนึ่งและตัดสินใจบอกจ้าวซวน เพราะเธอเป็นผู้จัดการทั่วไปของบริษัทลงทุ
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 481
หลินตงอยู่ที่จิงตูต่ออีกสองสามวัน!นอกเหนือจากการพูดคุยกับเฉินฮุยหัวหน้าบริษัทลงทุนตงไหลในจิงตูเกี่ยวกับทิศทางการลงทุนของบริษัทลงทุนตงไหล และกระตุ้นให้เขาเร่งความคืบหน้าหลินตงเกือบจะใช้เวลาที่เหลือทั้งหมดกับยุนซีบลูเดวิลก็ยังแอบปกป้องยุนซีอยู่ตลอดแต่ทันทีที่หลินตงปรากฏตัว เธอจะหายตัวไปโดยอัตโนมัติในวันนี้ หลินตงกำลังรับประทานอาหารกับยุนซีเขาได้รับข้อความหลายข้อความที่เขาสนใจชายที่พาเพื่อนร่วมชั้นมาฉลองวันเกิดที่บ้านเมื่อไม่นานมานี้ ที่ชื่อว่าซุนหาว กลับมาเรียนแล้วเหตุการณ์แบบนี้ที่ไม่เกี่ยวกับการขโมยของมีค่า ประกอบกับอีกฝ่ายเป็นนักศึกษาด้วย อย่างมากก็สั่งสอนไม่กี่วันแน่นอนว่าหลินตงไม่ต้องการทำอะไรเขา แค่ให้บทเรียนเล็ก ๆ น้อย ๆ แก่เขาไม่งั้นพูดลอย ๆ ว่าเสียอะไรไปมูลค่าหลายหมื่นก็พอให้อีกฝ่ายนั่งอยู่ในคุกไปหลายปีแต่จากการสังเกตของเขา ชายคนนี้ไม่น่าจะกลืนความโกรธได้พอกลับไปที่โรงเรียนแล้วพบว่าทั้งโรงเรียนพูดถึงเขา เป็นสิ่งที่รับไม่ได้อย่างแน่นอนสำหรับคนแบบนี้ที่เห็นว่าหน้าตาสำคัญกว่าสิ่งอื่นใดหลินตงก็กังวลว่าซุนหาวคนนี้จะทำอะไรที่รุนแรง รีบส่งข้อความทีละคนเพื่อให้
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 482
"พี่ลี่ หลินตงคนนี้ไม่ได้แย่ไปกว่านักแต่งเพลงคนไหน ๆ แม้ว่าจนถึงตอนนี้เขาจะแต่งเพลงออกมาเพียงสองเพลงเท่านั้น แต่แต่ละเพลงก็เป็นเพลงคลาสสิก และทั้งหมดก็เขียนขึ้นตามสถานการณ์ของเขาในเวลานั้น""ถึงกระนั้นก็ไม่คุ้มค่ากับที่คุณให้ความสำคัญ คุณเป็นถึง...""เอาล่ะ พี่ลี่ ฉันรู้! พี่ไม่จำเป็นต้องเตือนฉัน หลินตงก็ไม่ได้ธรรมดาขนาดนั้น ฉันแค่อยากรู้อยากเห็นเท่านั้น""ค่ะ! คุณหนู!!!"เหลิ่งชิงชิวไม่ได้พูดอะไรอีกเธอคิดถึงการเผชิญหน้าเพียงสองครั้งจากนั้นเธอก็ได้ตรวจสอบหลินตงด้วยความอยากรู้อยากเห็นแต่ก็สามารถตรวจสอบได้เพียงบางสิ่งที่ผิวเผินเท่านั้น สิ่งที่ลึกลงไปไม่สามารถตรวจสอบได้เลย นี่ก็ค่อนข้างแปลกแล้วและในระหว่างการติดต่อ เธอก็รู้สึกได้ว่าหลินตงไม่ธรรมดาเลยความอยากรู้อยากเห็นของผู้หญิงบางครั้งก็เยอะมากนอกจากนี้ด้วยฐานะของเหลิ่งชิงชิว สิ่งที่สามารถทำให้เกิดความอยากรู้อยากเห็นมีไม่มากแล้วเมื่อทำให้เธอเกิดความสนใจแล้วงั้นต้องหาข้อมูลให้ชัดเจนหลินตงกลับมาที่บ้านในจิงตูหลังหนึ่งเนื่องจากยุนซีชอบเหลิ่งชิงชิวมากงั้นก็แต่งสักเพลงแล้วกัน!!!หลินตงเริ่มค้นหาข้อมูลของเหลิ่งชิงชิว
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 483
ตามคาแรคเตอร์ของราชินีเหลิ่งชิงชิวและประเภทของเพลงก่อนหน้านี้ของเธอ หลินตงได้แต่งเพลง "ดอกไม้งาม" ที่ค่อนข้างตรงกับสไตล์การร้องเพลงของเธอเพลงนี้แต่งเสร็จเขาก็ค่อนข้างพอใจในเวลานี้หลินตงอดไม่ได้ที่จะถอนหายใจกับพลังของระบบ เดิมทีเขาเป็นคนที่ไม่เคยมีความรู้เรื่องดนตรีมาก่อนเลยตั้งแต่ใช้แต้มศักดิ์สิทธิ์เพื่อเรียนรู้การเขียนเนื้อเพลงและการแต่งทำนองสองทักษะ การเขียนเพลงได้รับแรงบันดาลใจอย่างมากและความรู้ด้านดนตรีก็มีความเชี่ยวชาญอย่างเต็มที่ซึ่งไม่น่าเชื่อจริง ๆหลินตงรู้สึกว่าหลังจากความแข็งแกร่งของตัวเองดีขึ้นเป็นผู้พิทักษ์แล้ว เขาสามารถใช้แต้มศักดิ์สิทธิ์เพื่อเรียนรู้ทักษะด้านอื่น ๆเช่นพวกทักษะทางการแพทย์เหล่านี้คือสิ่งช่วยชีวิตทางที่ดีควรเรียนเทคนิคการแพทย์แผนโบราณของต้าเซี่ยนี่คือแก่นแท้ของต้าเซี่ยแต่เนื่องจากต้าเซี่ยเคยมีช่วงสงคราม ทำให้หลายสิ่งหลายอย่างสูญเสียไปการแพทย์แผนโบราณก็เป็นหนึ่งในนั้นคาดว่าการแพทย์แผนโบราณในปัจจุบันมีเพียงไม่กี่คนเท่านั้นที่ได้รับการสืบทอดและมีความสามารถอย่างแท้จริงว่ากันว่าอดีตการแพทย์แผนโบราณของต้าเซี่ยนั้นเก่งมากหลินตงมองไปที่ระบบ
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 484
หลังจากจบเพลง เหลิ่งชิงชิวก็ฮัมเพลงอีกครั้งไพเราะมาก!!!เธอชอบมาก!!!นี่เป็นเพลงที่ออกแบบมาเพื่อเธอโดยเฉพาะเหลิ่งชิงชิวชอบดนตรีมาตั้งแต่เด็กและก็มีพรสวรรค์ในด้านนี้มากพอโตขึ้นก็ไม่สนใจเสียงคัดค้านของครอบครัวเดินบนเส้นทางสายดนตรีในฐานคุณหนูตระกูลเหลิ่ง เดิมทีเธอไม่มีสิทธิ์ตัดสินใจด้วยตัวเอง ใครจะรู้ว่าเหลิ่งชิงชิวไม่เพียงแต่มีพรสวรรค์ด้านดนตรีเท่านั้น แต่พรสวรรค์ด้านการต่อสู้ยังแข็งแกร่งและน่ากลัวอีกด้วยในบรรดาตระกูลเหลิ่งทั้งหมด เป็นคนแรกอย่างแท้จริงแน่นอนตอนนี้ครอบครัวไม่มีทางเลือกนอกจากยอมให้เธอเดินตามเส้นทางสายดนตรีของเธอแต่มีเงื่อนไขข้อหนึ่งคือต้องกลับบ้านและเข้ารับการทดสอบทุกปีหากการทดสอบเป็นไปตามมาตรฐาน เธอก็สามารถประกอบอาชีพด้านดนตรีต่อไปได้ หากการทดสอบไม่ได้มาตรฐาน เธอจะต้องเลิกเล่นดนตรีและกลับบ้านเพื่อมุ่งความสนใจไปที่การฝึกศิลปะการต่อสู้ในช่วงสิบปีที่ผ่านมาเหลิ่งชิงชิวเกินความคาดหมายของครอบครัวเธอมาโดยตลอดด้วยการสนับสนุนจากตระกูลเหลิ่ง การเดินทางสายดนตรีของเธอก็ราบรื่นอย่างเป็นธรรมชาติเจ้านายและนักลงทุนที่ไม่รู้ภูมิหลังของเธอและมีความคิดไม่ดีกับเธอจะ
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 485
สิ่งที่เขาสงสัยนั้นถูกต้องจริง ๆไอ้ซุนหาวคนนี้เป็นบุคลิกที่ต่อต้านสังคม ไม่ควรเมตตาเขาตั้งแต่แรก และยังอยากให้โอกาสเขากลับตัวกลับใจด้วยตอนนี้ได้แต่หวังว่าทุกคนจะไม่ถูกพิษเยอะเกินไปไม่เช่นนั้นเรื่องนี้เขาจะต้องรับผิดชอบเป็นส่วนใหญ่ทั้ง ๆ ที่จริงเขาไม่ได้ผิดอะไร สุดท้ายก็เอาเรื่องเขาไม่ได้แต่ถ้ามีคนตายไปหลายสิบคนจริง ๆ เขาคงไม่มีชีวิตที่ดีได้ทั้ง ๆ ที่สามารถขัดขวางได้แต่กลับกลายเป็นแบบนี้เพิ่งมาถึงหน้ามหาวิทยาลัยการสื่อสาร รถพยาบาลนับไม่ถ้วนออกมาจากมหาวิทยาลัย น่าจะส่งนักศึกษาและครูที่ถูกวางยาพิษไปโรงพยาบาลและยังมีรถตำรวจจอดอยู่ข้าง ๆ อีกหลายคันทางเข้ามหาวิทยาลัยการสื่อสารถูกล้อมปิด น่าจะไม่ให้คนเข้าไปนักข่าวของสถานีโทรทัศน์หลายคนถูกกั้นอยู่นอกประตูหลินตงจอดรถข้างถนนแล้วหาที่ลับตาคน มองไปรอบ ๆ เห็นว่าไม่มีใครสังเกตเห็น เขาก็กระโดดเข้าไปในวิทยาเขตมหาวิทยาลัยการสื่อสารเข้าสู่วิทยาเขตหลินตงก็เดินตามเสียงไปไม่นานก็เห็นร่างสองร่างยืนอยู่บนอาคารเรียนชั้นล่างรายล้อมไปด้วยครูและนักเรียนหลายพันคนนอกจากนี้ยังมีเจ้าหน้าที่ดับเพลิงและตำรวจจำนวนหนึ่งหลินตงรีบเดินไป
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 486
หลินตงจ้องมองไปที่คนสองคนบนอาคารจากชั้นล่างในเวลานี้มีผู้คนจำนวนมากเข้ามาจากประตูโรงเรียนและมาถึงที่นี่อย่างรวดเร็ว"ทุกคนหลีกทาง! พ่อแม่ของซุนหาวมาแล้ว ให้พวกเขาขึ้นไปเกลี้ยกล่อมหน่อย"ทุกคนหลีกทางให้ ตำรวจหลายคนพาพ่อแม่ของซุนหาวขึ้นไปชั้นบนอย่างรีบร้อนหลินตงมองคนที่ขึ้นไปในเวลานี้พ่อแม่ของซุนหาวขึ้นไปคาดว่าจะกระตุ้นซุนหาวมากยิ่งขึ้นเพราะตอนนี้คนที่ซุนหาวไม่อยากเจอมากที่สุดน่าจะเป็นพ่อแม่ของเขา!แต่หลินตงก็ไม่ได้ห้าม ให้พวกเขากระโดดลงมาให้เร็วที่สุดก็ได้ เพื่อไม่ให้เสียเวลาอยู่ที่นี่ หลังจากช่วยเหลือคนเสร็จจะได้ไปโรงพยาบาลเพื่อดูว่านักศึกษาที่ถูกวางยาพิษเป็นอย่างไรบ้างถ้าไม่ใช่คนในที่เกิดเหตุเยอะเกินไป กลัวว่าจะตกใจเกินไป หลินตงก็อยากลอยขึ้นไปช่วยโดยตรงตามที่คาดไว้ หลังจากพ่อแม่ของซุนหาวขึ้นไปชั้นบน ผ่านไปไม่กี่นาที อารมณ์ของซุนหาวบนอาคารก็เริ่มควบคุมไม่ได้หลังจากลังเลอยู่เพียงสิบกว่าวินาทีก็พาสวี่เชี่ยนกระโดดลงมา..."เสี่ยวหาว อย่า!!!!"หญิงวัยกลางคนบนอาคารส่งเสียงด้วยความเศร้าโศกเสียใจหลินตงที่ชั้นล่างได้เตรียมตัวพร้อมนานแล้วใช้ความเร็วสูงสุดมาถึงจุดที่ทั้งคู่
บทล่าสุด
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1014
ในอวกาศใกล้กับมหาดวงดาวยานอวกาศที่เซี่ยมู่เคยขึ้นไปกำลังมุ่งหน้าไปยังมหาดวงดาวอย่างรวดเร็วทันใดนั้น ยานอวกาศก็ปรากฏขึ้นอย่างรวดเร็วจากด้านหลังเพียงชั่วพริบตา ยานอวกาศก็แล่นผ่านและหยุดอยู่ตรงหน้าคนสวมชุดดำกว่าสิบคนลงมาจากยานอวกาศยืนอยู่ตรงหน้ายานอวกาศ แล้วขวางทางหลังจากที่ยานอวกาศเข้ามาหาพวกเขาคนสวมชุดดำคนหนึ่งยืนขึ้น ยืดกรงเล็บที่เป็นเกล็ดคู่หนึ่ง และกดมันลงบนยานอวกาศหยุดยานอวกาศในความว่างเปล่าโดยตรงจากนั้น คนสวมชุดดำอีกคนก็เดินไปที่ช่องทางเข้าของยานอวกาศ โดยยังคงยื่นอุ้งเท้าที่เป็นเกล็ดออกมาและเหวี่ยงมันออกไป ทำให้สามารถเปิดช่องทางออกได้อย่างง่ายดายร่างนั้นคลานเข้าไป“บัดซบ!!!”ไม่นานหลังจากนั้น ชายสวมชุดดำที่เข้ามาในยานอวกาศก็ส่งเสียงคำรามออกมา“ปัง!!!”ยานอวกาศทั้งลำแตกเป็นเสี่ยงๆ จากแรงกระแทกชายชุดดำยืนอยู่ในความว่างเปล่า รัศมีอันทรงพลังของเขาแผ่กระจายไปในทุกทิศทาง“เกิดอะไรขึ้น? คนไปไหนกันหมด?" ผู้นำในชุดคลุมดำถาม“ท่านครับ ยานอวกาศว่างเปล่าและผู้คนได้หลบหนีไปแล้ว”ผู้นำในชุดคลุมดำไม่ได้พูดอะไรอีกแต่ความตึงเครียดอันหนักหน่วงก็ปกคลุมความว่างเปล่าร่า
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1013
สำหรับหลินตงแล้ว สามารถเรียกได้ว่าน้ำน้อยย่อมแพ้ไฟตอนนี้เขาไปถึงจุดสูงสุดของพลังการต่อสู้ระดับปรมาจารย์ห้วงจักรวาลแล้วถ้าต้องการไปให้ไกลกว่านี้และกลายเป็นผู้ทรงพลังระดับปรมาจารย์มหาจักรวาลครึ่งขั้นต้องยกระดับพลังจิตวิญญาณของเราจากระดับจ้าวจักรวาลขั้นสิบ ไปเป็นระดับปรมาจารย์ห้วงจักรวาลขั้นสิบสิ่งนี้ต้องใช้แต้มศักดิ์สิทธิ์ 1,900 แต้มแต่ตอนนี้หลินตงมีแต้มเพียงร้อยกว่าแต้มเท่านั้นยังห่างไกลเกินไปดังนั้นจึงควรยอมแพ้โดยตรงและไม่เสียเวลาอีกต่อไปหลังจากงานเลี้ยงที่มหาดวงดาวสิ้นสุดลง เขาจะไปที่ศูนย์กลางของกาแล็กซีทางช้างเผือกกับเย่ชิงหวู่แสดงทักษะของเขาในการประมูลอย่างไรก็ตาม สิ่งที่ทำให้หลินตงหดหู่ก็คือเวลางานเลี้ยงดูเหมือนจะถูกเลื่อนออกไปอีกครั้งเขาไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากรอโชคดีที่ตอนนี้ไม่มีการเคลื่อนไหวมากนักจากตระกูลเฟิงไม่มีข่าวคราวเกี่ยวกับบรรพบุรุษของตระกูลเฟิงที่ออกจากดาวของเขาทำให้หลินตงรู้สึกสบายใจขึ้นอีกหน่อยณ มหาดวงดาว พระราชวังที่เล่ยชางชิงอาศัยอยู่บรรยากาศที่คึกคักภายนอก ไม่สามารถบรรเทาความเย็นชาในใจของเล่ยชางชิงได้เลยเขาขังตัวเองอยู่ในห้องและไม่
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1012
เซี่ยมู่เดินไปที่ห้องของเธอ นั่งบนเก้าอี้ และถามว่า "โม้โม่ คุณต้องปิดบังบางอย่างจากฉันอยู่แน่ๆ ใช่ไหม?”“ต้องขอโทษด้วย องค์หญิง! จริงๆ แล้ว ตอนที่เราออกมาครั้งแรกเมื่อปีที่แล้ว ฉันส่งข้อความกลับไปและติดต่อกับยังองค์จักรพรรดิตลอดเวลา ที่อยู่ของคุณอยู่ภายใต้การควบคุมของจักรพรรดิด้วย”“เรื่องนั้นฉันรู้! ถ้าพ่อไม่รู้ว่าฉันอยู่ที่ไหน เราคงถูกจับได้และพาตัวกลับไปนานแล้ว สิ่งที่ฉันถามไม่ใช่แบบนั้น แต่ว่าคุณดูเหมือนจะคุยโทรศัพท์กับพ่อเมื่อกี้ และฉันต้องการรู้เนื้อหา”ดังนั้น องค์หญิงจึงทราบเกี่ยวกับรายงานนั้นมาโดยตลอดณ จุดนี้ ไม่มีเหตุผลที่จะต้องปกปิดอะไรยิ่งไปกว่านั้น หากพวกเขาต้องการยืดเวลาและหนีจากภัยพิบัตินี้ พวกเขาต้องร่วมมือกับองค์หญิงเห็นได้ชัดว่าเป็นไปไม่ได้ที่จะเก็บเป็นความลับจากเธอ“องค์หญิง เราตกเป็นเป้าหมาย แม้ว่าผู้คนที่จักรพรรดิส่งมาจะอยู่ระหว่างทางแล้ว แต่คงต้องใช้เวลาสักพักกว่าจะมาถึง ในช่วงเวลานี้ เราต้องปกป้องตัวเองและไม่ตกอยู่ในมือศัตรู”“ใครกำลังเล็งเป้าฉันอยู่? "เซี่ยมู่ถามด้วยความสับสนเธอไม่เข้าใจหรือว่าทำไมใครถึงกล้าโจมตีเธอในแกนกลางของกาแล็กซีทางช้างเผือกแ
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1011
อย่างไรก็ตาม ม่านแสงนี้สามารถทนต่อการโจมตีจากระดับปรมาจารย์ห้วงจักรวาลครึ่งขั้นได้ชายชุดดำยังยื่นมือขวาของเขาออกมา โดยหันหน้าไปทางมือขวาของกัปตันองครักษ์เกราะจักรพรรดิอีกฟากของม่านแสงนี่คืออะไร???ดวงตาของกัปตันองครักษ์เกราะจักรพรรดิหรี่ลง และแววตาตกใจที่ไม่มีใครเทียบได้ปรากฏขึ้นบนใบหน้าภายใต้เกราะจักรวรรดิมือของอีกฝ่ายกลายเป็นกรงเล็บที่เต็มไปด้วยเกล็ด“แคร้ก!!!”กรงเล็บของชายชุดดำแทงทะลุม่านแสง คว้ามือของกัปตันองครักษ์เกราะจักรพรรดิ บิดมันและหักข้อมือของเขาอย่างง่ายดาย“กรอด…..”กัปตันองครักษ์เกราะจักรพรรดิเบิกตากว้างด้วยความตกใจ และไม่เชื่อบนใบหน้าของเขาอีกฝ่ายจะทำลายผนึกสวรรค์แปดทิศได้อย่างง่ายดายแบบนี้ได้ยังไง?โดนไม่สนความเจ็บปวดแสนสาหัสที่มือของเขากระบี่แสงปรากฏขึ้นที่มือซ้ายฟันกรงเล็บของชายชุดดำอย่างไรก็ตาม ก่อนที่จะถูกฟัน เขาถูกกรงเล็บอีกข้างคว้าเอาไว้ก่อนที่เขาจะทันโต้ตอบ ชายชุดดำก็พุ่งไปข้างหน้า พุ่งเข้าชนหน้าอกขององครักษ์เกราะจักรพรรดิโดยตรงแม้จะผ่านเกราะจักรพรรดิพลังถูกดูดซับไปแล้วมากกว่า 90%กัปตันองครักษ์เกราะจักรพรรดิก็ยังรู้สึกเจ็บปวดอย่างรุนแ
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1010
ไม่นานหลังจากองค์หญิงสิบเก้าและสหายของเธอจากไปในความว่างเปล่าเหนือดาวเคราะห์นี้ยานอวกาศมาถึงที่นี่และจอดลงประตูยานอวกาศเปิดออกและคนสวมชุดดำมากกว่าสิบคนลงมาและยืนอยู่ในความว่างเปล่า“ออกมา! องครักษ์เกราะจักรพรรดิ ฉันรู้ว่าพวกแกอยู่ที่นี่” ผู้นำในชุดดำกล่าวในขณะนี้ มิติข้างหน้าก็สั่นสะเทือนชายสวมหน้ากากสีขาวที่มีตราจักรพรรดิสลักอยู่บนเสื้อผ้าของเขาปรากฏตัวต่อหน้าชายในชุดดำนี่คือกลุ่มองครักษ์เกราะจักรพรรดิ ที่ทำให้กองกำลังนับไม่ถ้วนหวาดกลัว“เศษซากอาณาจักรสวรรค์!" ชายผู้เพิ่งปรากฏกายกล่าวด้วยน้ำเสียงทุ้มลึก“ไม่ได้เจอกันนานเลย องครักษ์เกราะจักรพรรดิ ฉันดีใจที่แกยังจำเราได้ ออกมาทุกคน! ฉันรู้ว่าตราบใดที่องครักษ์เกราะจักรพรรดิออกมาแบบนี้ กลุ่มนึงก็จะมีแปดคน”ทันทีที่ชายในชุดดำเพิ่งพูดจบในเจ็ดทิศทางอื่นๆ ทางฝั่งเดียวกับชายหน้ากากสีขาว มิติก็สั่นสะเทือนพร้อมกันชายอีกเจ็ดคนที่สวมหน้ากากสีดำก็ปรากฏตัว ล้อมรอบชายในชุดคลุมสีดำองครักษ์เกราะจักรพรรดิ แปดคนขวางชายชุดดำจากแปดทิศทางคนหนึ่งสวมหน้ากากสีขาว ในขณะที่อีกเจ็ดคนสวมหน้ากากสีดำชายสวมหน้ากากสีขาวเป็นกัปตันทีมองครักษ์
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1009
เซี่ยมู่มองตามสายตาของสาวใช้เสี่ยวชิงและมองดูผีเสื้อหลากสีสันขนาดเท่าฝ่ามือกำลังเกาะดอกไม้ไม่ไกลนัก“อืม! สวยจริงๆ! สวยไม่แพ้ผีเสื้อฟีนิกซ์บนดวงดาวจักรพรรดิเลย ดาวเคราะห์ดวงนี้มีทัศนียภาพที่สวยงามที่สุดที่ฉันเคยเห็นมาเลย" เซี่ยมู่กล่าวอย่างมีความสุข“คุณหนู ถ้าท่านต้องการให้จักรพรรดิส่งคนไปย้ายดาวเคราะห์ดวงนี้ไปยังบริเวณใกล้เคียงดวงดาวจักรพรรดิ เพื่อที่ท่านจะได้เห็นบ่อยๆ ก็ย่อมทำได้" หญิงรับใช้ชราแนะนำ“ฉันยังไม่อยากทำเลย มันจะทำให้คนและสัตว์บนดาวเคราะห์ดวงนี้หวาดกลัวอย่างแน่นอน ฉันไม่สามารถทำลายชีวิตดั้งเดิมของพวกเขาเพียงเพื่อประโยชน์ส่วนตัวได้" เซี่ยมู่ปฏิเสธ“คุณหนูก็เหมือนคุณผู้หญิง ใจดีและคิดถึงผู้อื่นเสมอ" หญิงรับใช้ชราถอนหายใจ“โม้โม่ นี่ไม่ใช่ความใจดี ในจักรวาลอันกว้างใหญ่และท้องฟ้าที่เต็มไปด้วยดวงดาว สิ่งมีชีวิตทุกชนิดต่างก็มีความหมายของการดำรงอยู่ แม้แต่ต้นไม้หรือใบหญ้า เราไม่ควรพึ่งพาความแข็งแกร่งของเราเองเพื่อเปลี่ยนแปลงพวกมัน เพราะมันไม่ยุติธรรมกับพวกมัน" เซี่ยมู่กล่าวอย่างสบายๆ“คุณหนูมีเหตุผล!" โม้โม่ตอบถึงแม้เธอจะพูดแบบนั้น แต่ในใจเธอก็รู้สึกสงสัยเล็กน้อยเผ่
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1008
ใกล้บริเวณมหาดวงดาว มีดาวเคราะห์ที่มีสิ่งมีชีวิตขนาดเล็กอาศัยอยู่ดาวเคราะห์ดวงนี้มีขนาดไม่ใหญ่กว่าโลกมากนัก และภายในแกนกลางของกาแล็กซีทางช้างเผือก ดาวเคราะห์ดวงนี้ก็เป็นดาวเคราะห์ขนาดเล็กที่มีสิ่งมีชีวิตอยู่อย่างไรก็ตาม แม้จะมีขนาดเล็ก แต่ดาวเคราะห์ดวงนี้ก็มีทิวทัศน์ที่สวยงามพื้นที่มากกว่า 90% ถูกปกคลุมด้วยป่าไม้ และมีต้นไม้สูงตระหง่านมากมายบนดาวเคราะห์นี้ ซึ่งเป็นที่อยู่อาศัยของนกและสัตว์ป่านับไม่ถ้วนมนุษย์อาศัยอยู่เพียงประมาณ 5% ของพื้นที่เท่านั้นระดับเทคโนโลยีบนดาวเคราะห์ยังล้าหลังมาก และยังคงอยู่ในสถานะพึ่งพาตนเองทุกคนหาเลี้ยงชีพด้วยการล่าสัตว์ในป่าเหตุผลที่สภาพแวดล้อมทางนิเวศวิทยาเดิมยังคงไม่ถูกรุกราน ก็เพราะว่าครั้งหนึ่งเคยมีบุคคลที่แข็งแกร่งอาศัยอยู่ที่นี่อย่างสันโดษเขาซื้อดาวเคราะห์ดวงนี้และทำให้มันเป็นดาวเคราะห์พลเมืองระดับสูงของอาณาจักรกาแล็กซี ซึ่งไม่มีใครกล้าแตะต้องหลังจากที่ชายผู้แข็งแกร่งจากไป ไม่มีใครกล้าแตะต้องที่นี่ ดังนั้นจึงยังคงอยู่ในสถานะเดิมณ ขณะนี้ บนโลกใบนี้หญิงสาวสวมผ้าคลุมหน้าที่มีรูปร่างสง่างาม คล้ายกับเทพธิดาที่ลงมายังโลกมนุษย์ กำลังเดิ
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1007
เล่ยชางชิงเริ่มออกคำสั่งเป็นชุดงานเลี้ยงที่จะจัดใน 3 วัน ไปเป็นอีก 5 วันในเวลาเดียวกัน คำเชิญก็ยังส่งไปบุคคลทรงพลังทั้งหมดบนดาวเคราะห์ต่างๆ ในอาณาเขตของมหาดวงดาว โดยม่เว้นแม้แต่คนเดียว และถือเป็นคำสั่งที่ต้องทำตาม คนที่ได้รับคำเชิญทั้งหมดจะต้องมาถึงมหาดวงดาวภายในหนึ่งสัปดาห์ ไม่อย่างนั้น พวกเขาจะต้องรับผลที่ตามมาบางคนที่กำลังเก็บตัวบำเพ็ญเพียรอยู่ ก็ต้องออกมาชั่วคราวและรีบไปที่มหาดวงดาวโดยเร็วตระกูลเล่ยของเล่ยชางชิง ซึ่งเป็นเจ้าแห่งมหาดวงดาวนั้น ก็ถือเป็นตระกูลใหญ่ของกองทัพจักรวรรดิด้วยดังนั้นจึงไม่มีใครกล้า ทำให้เล่ยชางชิงขุ่นเคืองเพราะเรื่องเล็กน้อยเช่นนี้แน่นอนว่าสิ่งที่สำคัญที่สุดคือ พวกเขาไม่กล้าเมื่อเทียบในกาแล็กซีทางช้างเผือก มหาดวงดาวทั้งหมดก็ยังคงเป็นเพียงเรือลำเล็กในมหาสมุทรเท่านั้นอย่างไรก็ตาม เมื่อเทียบกับระบบสุริยะแล้ว มันใหญ่กว่ามากที่นี่ยังมีดาวเคราะห์ที่มีสิ่งมีชีวิตอีกมากมายอย่างน้อยก็มีหลายร้อยดวงเมื่อเทียบดาวเคราะห์ที่มีสิ่งมีชีวิตนับล้านดวงในกาแล็กซีทางช้างเผือก ถือว่าไม่สำคัญเท่าไหร่ มหาดวงดาวยังเข้าสู่สถานะเตรียมพร้อมรับมือ กับสถานการณ์ฉุ
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1006
หลังจากที่เล่ยชางชิงได้เรียนรู้ว่าเศษซากอาณาจักรสวรรค์ ได้ปรากฏขึ้นใกล้กับอาณาเขตมหาดวงดาวทำให้รู้สึกหวาดกลัวอย่างยิ่งแม้ว่าเขาจะไม่ได้มีชีวิตอยู่ในยุคนั้นแต่ตระกูลเล่ยได้บันทึกความน่ากลัวของเศษซากอาณาจักรสวรรค์ไว้ครบถ้วนผู้คนเหล่านี้ไม่เพียงแต่ทรงพลังเท่านั้น แต่ยังจับตัวได้ยากและคาดเดาไม่ได้อีกด้วยหากองค์หญิงสิบเก้าตกอยู่ในมือเศษซากอาณาจักรสวรรค์จริงๆก็จะจบสิ้นจักรพรรดิจะต้องกริ้วอย่างมากทั้งมหาดวงดาวจะต้องทนทุกข์ทรมานและเขายังเป็นเจ้าแห่งมหาดวงดาวอีกจะเกิดอะไรขึ้น ถ้าเขาถูกกล่าวหาว่าสมคบคิดกับเศษซากอาณาจักรสวรรค์ไม่ใช่แค่เขาเท่านั้น แต่ทั้งตระกูลเล่ยก็จะถูกกวาดล้างไปด้วยสิ่งที่ดูเหมือนเป็นโอกาสทองตอนนี้กลับกลายเป็นฝันร้ายที่ใกล้เข้ามา“พ่อ ฉันขอโทษ! ฉัน……..”เล่ยชางชิงถูกขัดจังหวะโดยเล่ยเมิ่งก่อนที่เขาจะพูดจบ“แกไม่ได้ผิด! แม้ว่าองค์หญิงสิบเก้าและเศษซากอาณาจักรสวรรค์จะไม่ปรากฏตัวในอาณาเขตมหาดวงดาว ถึงจะปรากฏตัวในอาณาจักรดวงดาวอื่น ๆ ตระกูลเล่ก็ยังหนีไม่พ้นเช่นเดิม เพราะฉันถูกเลือกให้เป็นหนึ่งในคนที่ช่วยองค์หญิงในครั้งนี้ หากภารกิจล้มเหลว เราต้องได้รับการบั
