เขาไม่อยากทำร้ายผู้หญิงสองคนนี้ที่เสียสละมากมายเพื่อตัวเองจริง ๆเมื่อคิดถึงปัญหานี้หลินตงก็ปวดหัวนิดหน่อย"จำได้ก็ดี!!! ประธานหลิน! ได้ยินว่าคุณกำลังจะเข้าสู่วงการสื่อสาร?" จ้าวซวนเปลี่ยนน้ำเสียงและถามด้วยความสับสน"ใช่! จัดการเรียบร้อยแล้ว ตงไหลคอมมูนิเคชั่นได้กลายเป็นบริษัทลูกของบริษัทลงทุนตงไหลแล้ว ต่อไปจะสร้างเสาสัญญาณทั่วต้าเซี่ยและแม้แต่ทั่วโลกเพื่อเข้าสู่วงการการสื่อสาร" หลินตงตอบ" ประธานหลิน ขอโทษที่ฉันต้องพูดตรง ๆ ตอนนี้วงการการสื่อสารถูกควบคุมโดยบริษัทยักษ์ใหญ่หลายราย ตอนนี้เข้าไปอย่างลวก ๆ เกินไปไหม? และจำนวนเงินที่ลงทุนในระยะแรกก็มหาศาล เราจะยึดตลาดเพื่อกู้คืนต้นทุนได้อย่างไร?" จ้าวซวนถามอีกครั้งแม้ว่าเธอจะเชื่อใจหลินตง แต่จ้าวซวนก็มองไม่เห็นอนาคตในด้านการสื่อสารปัจจุบันผู้ควบคุมด้านการสื่อสารของโลกถือเป็นยักษ์ใหญ่แต่ละคนแข็งแกร่งกว่าบริษัทลงทุนตงไหลอย่างน้อยพวกเขาก็เป็นกลุ่มบริษัทระดับแชโบลทั้งหมดจ้าวซวนคิดไม่ออกจริง ๆ ว่าบริษัทลงทุนตงไหลจะเอาอะไรไปแข่งขันกับแชโบลเหล่านี้หลินตงคิดอยู่พักหนึ่งและตัดสินใจบอกจ้าวซวน เพราะเธอเป็นผู้จัดการทั่วไปของบริษัทลงทุ
หลินตงอยู่ที่จิงตูต่ออีกสองสามวัน!นอกเหนือจากการพูดคุยกับเฉินฮุยหัวหน้าบริษัทลงทุนตงไหลในจิงตูเกี่ยวกับทิศทางการลงทุนของบริษัทลงทุนตงไหล และกระตุ้นให้เขาเร่งความคืบหน้าหลินตงเกือบจะใช้เวลาที่เหลือทั้งหมดกับยุนซีบลูเดวิลก็ยังแอบปกป้องยุนซีอยู่ตลอดแต่ทันทีที่หลินตงปรากฏตัว เธอจะหายตัวไปโดยอัตโนมัติในวันนี้ หลินตงกำลังรับประทานอาหารกับยุนซีเขาได้รับข้อความหลายข้อความที่เขาสนใจชายที่พาเพื่อนร่วมชั้นมาฉลองวันเกิดที่บ้านเมื่อไม่นานมานี้ ที่ชื่อว่าซุนหาว กลับมาเรียนแล้วเหตุการณ์แบบนี้ที่ไม่เกี่ยวกับการขโมยของมีค่า ประกอบกับอีกฝ่ายเป็นนักศึกษาด้วย อย่างมากก็สั่งสอนไม่กี่วันแน่นอนว่าหลินตงไม่ต้องการทำอะไรเขา แค่ให้บทเรียนเล็ก ๆ น้อย ๆ แก่เขาไม่งั้นพูดลอย ๆ ว่าเสียอะไรไปมูลค่าหลายหมื่นก็พอให้อีกฝ่ายนั่งอยู่ในคุกไปหลายปีแต่จากการสังเกตของเขา ชายคนนี้ไม่น่าจะกลืนความโกรธได้พอกลับไปที่โรงเรียนแล้วพบว่าทั้งโรงเรียนพูดถึงเขา เป็นสิ่งที่รับไม่ได้อย่างแน่นอนสำหรับคนแบบนี้ที่เห็นว่าหน้าตาสำคัญกว่าสิ่งอื่นใดหลินตงก็กังวลว่าซุนหาวคนนี้จะทำอะไรที่รุนแรง รีบส่งข้อความทีละคนเพื่อให้
"พี่ลี่ หลินตงคนนี้ไม่ได้แย่ไปกว่านักแต่งเพลงคนไหน ๆ แม้ว่าจนถึงตอนนี้เขาจะแต่งเพลงออกมาเพียงสองเพลงเท่านั้น แต่แต่ละเพลงก็เป็นเพลงคลาสสิก และทั้งหมดก็เขียนขึ้นตามสถานการณ์ของเขาในเวลานั้น""ถึงกระนั้นก็ไม่คุ้มค่ากับที่คุณให้ความสำคัญ คุณเป็นถึง...""เอาล่ะ พี่ลี่ ฉันรู้! พี่ไม่จำเป็นต้องเตือนฉัน หลินตงก็ไม่ได้ธรรมดาขนาดนั้น ฉันแค่อยากรู้อยากเห็นเท่านั้น""ค่ะ! คุณหนู!!!"เหลิ่งชิงชิวไม่ได้พูดอะไรอีกเธอคิดถึงการเผชิญหน้าเพียงสองครั้งจากนั้นเธอก็ได้ตรวจสอบหลินตงด้วยความอยากรู้อยากเห็นแต่ก็สามารถตรวจสอบได้เพียงบางสิ่งที่ผิวเผินเท่านั้น สิ่งที่ลึกลงไปไม่สามารถตรวจสอบได้เลย นี่ก็ค่อนข้างแปลกแล้วและในระหว่างการติดต่อ เธอก็รู้สึกได้ว่าหลินตงไม่ธรรมดาเลยความอยากรู้อยากเห็นของผู้หญิงบางครั้งก็เยอะมากนอกจากนี้ด้วยฐานะของเหลิ่งชิงชิว สิ่งที่สามารถทำให้เกิดความอยากรู้อยากเห็นมีไม่มากแล้วเมื่อทำให้เธอเกิดความสนใจแล้วงั้นต้องหาข้อมูลให้ชัดเจนหลินตงกลับมาที่บ้านในจิงตูหลังหนึ่งเนื่องจากยุนซีชอบเหลิ่งชิงชิวมากงั้นก็แต่งสักเพลงแล้วกัน!!!หลินตงเริ่มค้นหาข้อมูลของเหลิ่งชิงชิว
ตามคาแรคเตอร์ของราชินีเหลิ่งชิงชิวและประเภทของเพลงก่อนหน้านี้ของเธอ หลินตงได้แต่งเพลง "ดอกไม้งาม" ที่ค่อนข้างตรงกับสไตล์การร้องเพลงของเธอเพลงนี้แต่งเสร็จเขาก็ค่อนข้างพอใจในเวลานี้หลินตงอดไม่ได้ที่จะถอนหายใจกับพลังของระบบ เดิมทีเขาเป็นคนที่ไม่เคยมีความรู้เรื่องดนตรีมาก่อนเลยตั้งแต่ใช้แต้มศักดิ์สิทธิ์เพื่อเรียนรู้การเขียนเนื้อเพลงและการแต่งทำนองสองทักษะ การเขียนเพลงได้รับแรงบันดาลใจอย่างมากและความรู้ด้านดนตรีก็มีความเชี่ยวชาญอย่างเต็มที่ซึ่งไม่น่าเชื่อจริง ๆหลินตงรู้สึกว่าหลังจากความแข็งแกร่งของตัวเองดีขึ้นเป็นผู้พิทักษ์แล้ว เขาสามารถใช้แต้มศักดิ์สิทธิ์เพื่อเรียนรู้ทักษะด้านอื่น ๆเช่นพวกทักษะทางการแพทย์เหล่านี้คือสิ่งช่วยชีวิตทางที่ดีควรเรียนเทคนิคการแพทย์แผนโบราณของต้าเซี่ยนี่คือแก่นแท้ของต้าเซี่ยแต่เนื่องจากต้าเซี่ยเคยมีช่วงสงคราม ทำให้หลายสิ่งหลายอย่างสูญเสียไปการแพทย์แผนโบราณก็เป็นหนึ่งในนั้นคาดว่าการแพทย์แผนโบราณในปัจจุบันมีเพียงไม่กี่คนเท่านั้นที่ได้รับการสืบทอดและมีความสามารถอย่างแท้จริงว่ากันว่าอดีตการแพทย์แผนโบราณของต้าเซี่ยนั้นเก่งมากหลินตงมองไปที่ระบบ
หลังจากจบเพลง เหลิ่งชิงชิวก็ฮัมเพลงอีกครั้งไพเราะมาก!!!เธอชอบมาก!!!นี่เป็นเพลงที่ออกแบบมาเพื่อเธอโดยเฉพาะเหลิ่งชิงชิวชอบดนตรีมาตั้งแต่เด็กและก็มีพรสวรรค์ในด้านนี้มากพอโตขึ้นก็ไม่สนใจเสียงคัดค้านของครอบครัวเดินบนเส้นทางสายดนตรีในฐานคุณหนูตระกูลเหลิ่ง เดิมทีเธอไม่มีสิทธิ์ตัดสินใจด้วยตัวเอง ใครจะรู้ว่าเหลิ่งชิงชิวไม่เพียงแต่มีพรสวรรค์ด้านดนตรีเท่านั้น แต่พรสวรรค์ด้านการต่อสู้ยังแข็งแกร่งและน่ากลัวอีกด้วยในบรรดาตระกูลเหลิ่งทั้งหมด เป็นคนแรกอย่างแท้จริงแน่นอนตอนนี้ครอบครัวไม่มีทางเลือกนอกจากยอมให้เธอเดินตามเส้นทางสายดนตรีของเธอแต่มีเงื่อนไขข้อหนึ่งคือต้องกลับบ้านและเข้ารับการทดสอบทุกปีหากการทดสอบเป็นไปตามมาตรฐาน เธอก็สามารถประกอบอาชีพด้านดนตรีต่อไปได้ หากการทดสอบไม่ได้มาตรฐาน เธอจะต้องเลิกเล่นดนตรีและกลับบ้านเพื่อมุ่งความสนใจไปที่การฝึกศิลปะการต่อสู้ในช่วงสิบปีที่ผ่านมาเหลิ่งชิงชิวเกินความคาดหมายของครอบครัวเธอมาโดยตลอดด้วยการสนับสนุนจากตระกูลเหลิ่ง การเดินทางสายดนตรีของเธอก็ราบรื่นอย่างเป็นธรรมชาติเจ้านายและนักลงทุนที่ไม่รู้ภูมิหลังของเธอและมีความคิดไม่ดีกับเธอจะ
สิ่งที่เขาสงสัยนั้นถูกต้องจริง ๆไอ้ซุนหาวคนนี้เป็นบุคลิกที่ต่อต้านสังคม ไม่ควรเมตตาเขาตั้งแต่แรก และยังอยากให้โอกาสเขากลับตัวกลับใจด้วยตอนนี้ได้แต่หวังว่าทุกคนจะไม่ถูกพิษเยอะเกินไปไม่เช่นนั้นเรื่องนี้เขาจะต้องรับผิดชอบเป็นส่วนใหญ่ทั้ง ๆ ที่จริงเขาไม่ได้ผิดอะไร สุดท้ายก็เอาเรื่องเขาไม่ได้แต่ถ้ามีคนตายไปหลายสิบคนจริง ๆ เขาคงไม่มีชีวิตที่ดีได้ทั้ง ๆ ที่สามารถขัดขวางได้แต่กลับกลายเป็นแบบนี้เพิ่งมาถึงหน้ามหาวิทยาลัยการสื่อสาร รถพยาบาลนับไม่ถ้วนออกมาจากมหาวิทยาลัย น่าจะส่งนักศึกษาและครูที่ถูกวางยาพิษไปโรงพยาบาลและยังมีรถตำรวจจอดอยู่ข้าง ๆ อีกหลายคันทางเข้ามหาวิทยาลัยการสื่อสารถูกล้อมปิด น่าจะไม่ให้คนเข้าไปนักข่าวของสถานีโทรทัศน์หลายคนถูกกั้นอยู่นอกประตูหลินตงจอดรถข้างถนนแล้วหาที่ลับตาคน มองไปรอบ ๆ เห็นว่าไม่มีใครสังเกตเห็น เขาก็กระโดดเข้าไปในวิทยาเขตมหาวิทยาลัยการสื่อสารเข้าสู่วิทยาเขตหลินตงก็เดินตามเสียงไปไม่นานก็เห็นร่างสองร่างยืนอยู่บนอาคารเรียนชั้นล่างรายล้อมไปด้วยครูและนักเรียนหลายพันคนนอกจากนี้ยังมีเจ้าหน้าที่ดับเพลิงและตำรวจจำนวนหนึ่งหลินตงรีบเดินไป
หลินตงจ้องมองไปที่คนสองคนบนอาคารจากชั้นล่างในเวลานี้มีผู้คนจำนวนมากเข้ามาจากประตูโรงเรียนและมาถึงที่นี่อย่างรวดเร็ว"ทุกคนหลีกทาง! พ่อแม่ของซุนหาวมาแล้ว ให้พวกเขาขึ้นไปเกลี้ยกล่อมหน่อย"ทุกคนหลีกทางให้ ตำรวจหลายคนพาพ่อแม่ของซุนหาวขึ้นไปชั้นบนอย่างรีบร้อนหลินตงมองคนที่ขึ้นไปในเวลานี้พ่อแม่ของซุนหาวขึ้นไปคาดว่าจะกระตุ้นซุนหาวมากยิ่งขึ้นเพราะตอนนี้คนที่ซุนหาวไม่อยากเจอมากที่สุดน่าจะเป็นพ่อแม่ของเขา!แต่หลินตงก็ไม่ได้ห้าม ให้พวกเขากระโดดลงมาให้เร็วที่สุดก็ได้ เพื่อไม่ให้เสียเวลาอยู่ที่นี่ หลังจากช่วยเหลือคนเสร็จจะได้ไปโรงพยาบาลเพื่อดูว่านักศึกษาที่ถูกวางยาพิษเป็นอย่างไรบ้างถ้าไม่ใช่คนในที่เกิดเหตุเยอะเกินไป กลัวว่าจะตกใจเกินไป หลินตงก็อยากลอยขึ้นไปช่วยโดยตรงตามที่คาดไว้ หลังจากพ่อแม่ของซุนหาวขึ้นไปชั้นบน ผ่านไปไม่กี่นาที อารมณ์ของซุนหาวบนอาคารก็เริ่มควบคุมไม่ได้หลังจากลังเลอยู่เพียงสิบกว่าวินาทีก็พาสวี่เชี่ยนกระโดดลงมา..."เสี่ยวหาว อย่า!!!!"หญิงวัยกลางคนบนอาคารส่งเสียงด้วยความเศร้าโศกเสียใจหลินตงที่ชั้นล่างได้เตรียมตัวพร้อมนานแล้วใช้ความเร็วสูงสุดมาถึงจุดที่ทั้งคู่
"เข้าใจแล้วครับ!!! คุณตำรวจ ผมอยากจะถามว่าครูและนักศึกษาที่ถูกวางยาเป็นยังไงบ้าง? มีอันตรายหรือเปล่า?" หลินตงถามสิ่งที่เขากังวลมากที่สุดตอนนี้คือคนที่ถูกวางยาพิษเหล่านี้"ยังไม่ชัดเจน แต่ดูเหมือนว่าจะร้ายแรงมาก หลายคนหมดสติตอนส่งโรงพยาบาล ผลที่แน่ชัดผมก็ไม่รู้ ต้องรอข่าวจากโรงพยาบาลอีกที""งั้นพวกเขาอยู่ที่โรงพยาบาลไหน?" หลินตงถามอีกครั้ง"เนื่องจากจำนวนคนค่อนข้างเยอะ โรงพยาบาลเดียวก็รักษาไม่ไหว ดังนั้นโรงพยาบาลอันดับหนึ่ง โรงพยาบาลอันดับสองและโรงพยาบาลอันดับสามล้วนมีหมด""ขอบคุณครับคุณตำรวจ!!!""ไอ้หนุ่มยังเรียนไม่จบใช่ไหม?""ใช่ครับ! ผมกำลังจะขึ้นปีสี่""เรียนจบแล้วจำทำงานอะไร?""เอ่อ...ยังไม่ได้คิดเลยครับ!""ถ้าเรียนจบแล้วอยากมาทำอาชีพผม มาหาผมได้ คุณเป็นคนเก่ง ผมชอบคุณมาก!" ตำรวจตบไหล่ของหลินตงอีกครั้งเขาชอบหลินตงมากการแสดงออกของหลินตงเมื่อกี้เป็นคนที่มีความสามารถจริง ๆ ถ้าสามารถดึงเข้ามาและฝึกฝนให้ดี ก็อาจจะมีประโยชน์มาก"ขอบคุณครับคุณตำรวจ ผมจะมาหาคุณถ้าต้องการ""เก็บ!!!" ตำรวจตะโกนเสียงดังจากนั้นเขาก็จากไปพร้อมกับลูกน้องและซุนหาวตอนนี้เขาต้องรีบกลับไปสอบปากค