เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 426
บทที่เกี่ยวข้อง
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 427
ยุนซีกอดแขนของหลินตง และทั้งสองก็เดินไปด้วยกัน ดึงดูดความสนใจของผู้คนนับไม่ถ้วนเมื่อเดินไปที่ถนนขายของว่าง หลินตงชี้ไปที่ร้านอาหารฟาสต์ฟู้ดที่อยู่ตรงข้ามพวกเขาและพูดกับยุนซี ด้วยรอยยิ้ม "ยุนซี จำอาหารเดลิเวอรี่สิบกว่ากล่องที่ผมทำคว่ำตอนที่ผมช่วยคุณได้ไหม? เป็นของร้านนี้!""ขอโทษนะ หลินตง ตอนนั้นทำให้คุณสูญเสียเงินไปมากเลยใช่ไหม?" ยุนซีกล่าวขอโทษ"เด็กโง่ อย่าเอาแต่พูดขอโทษผม ระหว่างเราไม่จำเป็นต้องสุภาพขนาดนี้ จริง ๆ แล้วไม่เท่าไหร่ ตอนนั้นเจ้าของร้านแค่ให้ผมชดเชยในราคาต้นทุนเท่านั้น และท้ายที่สุดแล้วผมก็ยังได้กำไล ได้นางฟ้าอย่างคุณมา!!!"ทั้งสองก็เดินต่อไปอีก เดินไปซื้อขนมไปทุกครั้งที่ไปสถานที่ที่คุ้นเคย หลินตงจะแนะนำเรื่องราวอันรุ่งโรจน์ที่เขาเคยอยู่ที่นี่ให้ยุนซีฟังยุนซีชอบความรู้สึกนี้มากเธออยากเดินไปกับหลินตงแบบนี้ตลอดกลับถึงโรงแรมหลินตงได้รับโทรศัพท์จากป้าหลินกั๋วยิง ให้เขาและยุนซีไปเยี่ยมบ้านของเธอในวันพรุ่งนี้หลังจากนั้นไม่นาน ป้าหลิวแย่นเหมยก็โทรมาอีก และให้พวกเขาไปบ้านในวันมะรืนนี้ดูเหมือนว่าทั้งสองคนจะคุยเรื่องนี้กันแล้วสองคนนี้โทรมาเชิญ หลินตงย่อมไม่ไปไ
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 428
นี่เป็นโอกาสที่ดีมากงานเลี้ยงรุ่นมีไว้เพื่ออะไร?ไม่ใช่แค่กินข้าวและคุยกันเหรอ?ถึงตอนนั้นหลังอาหารเย็น จัดให้ทุกคนร้องเพลงด้วยกันตามที่ว่ากันว่าผู้หญิงไม่เมาผู้ชายไม่มีโอกาส!!!หาเพื่อนชายเพื่อนหญิงอีกสองสามคน และชักชวนยุนซีให้ดื่มเยอะ ๆ โอกาสก็ไม่มาแล้วเหรอ?นี่เป็นโอกาสทองในชีวิต ผ่านไปแล้วก็จะไม่มีอีกแล้วยุนซีไม่เคยพบปะกับพวกเขาเลยตอนที่เธออยู่มัธยมปลาย เธอไม่ได้มาร่วมงานเรียนจบการศึกษาด้วยซ้ำไม่คิดว่าครั้งนี้เธอจะมาถังอู่รู้สึกตื่นเต้นไม่ใช่แค่เขา แต่เด็กผู้ชายทุกคนในชั้นเรียนต่างก็ตื่นเต้นพวกเขาไม่เคยคิดว่าจะสามารถได้ยุนซีแต่สำหรับเทพธิดาประเภทนี้ตราบใดที่พวกเขาสามารถแตะต้องได้ พวกเขาก็มีความสุขไปหลายวันยุนซี "สวัสดีเพื่อน ๆ ทุกคน! เนื่องจากตารางเรียนค่อนข้างแน่น จึงไม่ค่อยได้พูดคุยกับทุกคน ยุนซีต้องขอโทษทุกคนด้วย หวังว่าทุกคนจะไม่รังเกียจ""ไม่รังเกียจ! ไม่รังเกียจ! จะรังเกียจได้ยังไง!""ใช่ ใช่ ใช่ ใช่ ใช่!!!! พวกเราไม่รังเกียจอย่างแน่นอน!""เทพธิดายุนซียังจำเพื่อนร่วมชั้นเก่าอย่างพวกเราได้ พวกเราดีใจมาก จะรังเกียจได้อย่างไร!"ทันใดนั้นถังอู่ก็เอาใจว่า
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 429
วันรุ่งขึ้นหลินตงพายุนซีไปเยี่ยมบ้านป้าใหญ่หลินตงขับรถและพายุนซีเข้าไปในชุมชนที่ครั้งหนึ่งเคยคุ้นเคยมากหลังจากจอดรถแล้ว ก็ขึ้นไปชั้นบนด้วยกันกับยุนซีมาที่บ้านของป้าใหญ่หลินกั๋วยิงและเคาะประตูไม่นานประตูก็เปิดออกเป็นพี่สาวจูจู"เสี่ยวตงกับน้องยุนซีมาแล้ว เข้ามาเร็วเข้า"หลังจากที่หลินตงกับยุนซีเข้าไปในบ้าน พวกเขาพบว่ามีคนจำนวนมากอยู่ในบ้านอย่างน้อยสิบกว่าคนแต่แม้ว่าบ้านของป้าจะเก่าไปหน่อย แต่สถานที่ค่อนข้างกว้างขวางและมีคนมากกว่าสิบคนในห้องรับแขกก็ไม่รู้สึกแออัดหลินตงรู้จักคนเหล่านี้ทั้งหมดหลินตงไม่แปลกใจเลยที่ลุงคนที่สี่ของเขาหลินกั๋วเวยและครอบครัวของเขาอยู่ที่นี่เพราะทั้งสองครอบครัวติดต่อกันมาตลอดแต่ครอบครัวหลินกั๋วปังก็อยู่ด้วย ดังนั้นหลินตงจึงสับสนเล็กน้อยป้ากับลุงสองคนขัดแย้งกันมากเพราะเรื่องของเขาไม่ใช่เหรอ?ทำไมจู่ ๆ พวกเขาก็คืนดีกัน?หลินตงสับสนเล็กน้อย!!!เห็นหลินตงเข้ามาการแสดงออกของหลินกั๋วเวยและหลินกั๋วปังดูไม่เป็นธรรมชาติเล็กน้อยนับตั้งแต่หลินกั๋วยิงเจริญรุ่งเรือง น้องชายทั้งสองก็อิจฉามากหลินกั๋วปังถึงกับซื้อของมากมายและพาครอบครัวของเขาไปท
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 430
พวกเขายังต้องการสัมผัสกับสายตาอิจฉาของผู้อื่นด้วยทั้งสองกำลังจะพูดแต่มีคนอื่นแย่งพูดก่อน"เสี่ยวตงมาแล้ว นั่งลงเร็วเข้า!!!" ป้าคนที่สองจางกุ้ยฟางเห็นหลินตงเข้ามาก็ลุกขึ้นอย่างรวดเร็วเพื่อสละที่นั่งให้หลินตงหลินกั๋วปังรู้สึกเขินอาย เขาไม่รู้สึกว่าตราบใดที่เขาได้รับการให้อภัยจากหลินตง เขาก็สามารถขับรถหรู อาศัยอยู่ในคฤหาสน์เหมือนบ้านพี่สาวคนโต และยังมีงานที่ไม่ต้องทำงานมากก็ได้เงินจำนวนมากวันแบบนี้ ช่วงนี้เขาฝันทุกวันหลินกั๋วเวยเห็นว่าพี่สะใภ้คนที่สองของเขากระตือรือร้นและเอาใจใส่มาก เขาจึงมองดูภรรยาของเขาด้วยสายตาของเขาสั่งให้อีกฝ่ายเลียนแบบจางกุ้ยฟางหากต้องการขับรถหรูและอาศัยอยู่ในคฤหาสน์ จะได้ได้ไงถ้าคุณไม่กระตือรือร้น?หลินตงไม่ได้พูดหรือทักทายคนเหล่านี้ แต่ดึงยุนซีไปอีกด้านหนึ่ง"พี่สาว เบียด ๆ กันหน่อย!" หลินตงพูดกับจูจูจูจูรีบลุกขึ้นยืนแล้วพูดว่า "พวกนายนั่งลงเถอะ ฉันจะไปช่วยในครัว"หลินตงดึงยุนซีให้นั่งลงเขาไม่มีอะไรจะพูดกับครอบครัวของหลินกั๋วปังทุกสิ่งที่เกิดขึ้นในอดีตยังคงชัดเจนอยู่ในใจถ้าเขาไม่รอดจากเงื้อมมือของพวกเขาได้ทันเวลาและอาศัยอยู่ในบ้านป้า ก็ยา
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 431
ทันทีที่คำพูดของหลินตงออกมา ทุกคนในห้องโถงก็หายใจทันทีไม่ใช่คำพูดเด็ดขาดของหลินตงที่ทำให้เกิดปฏิกิริยาครั้งใหญ่ แต่หลินตงกลับพูดว่าเขาบริจาคสองล้านให้กับมัธยมชูเฉิงเมื่อวานนี้นั่นคือสองร้อยล้านนะ!!!เมื่อพิจารณาจากข้อเท็จจริงที่ว่าหลินตงซื้อคฤหาสน์มูลค่าพันล้านให้กับสองป้าของเขา และยังเป็นเจ้าของโรงแรมระดับแปดดาวมูลค่าหลายหมื่นล้าน ตอนนี้ที่เขาพูดไปแล้ว มันจะไม่เท็จอย่างแน่นอนดวงตาของหลินกั๋วปังและหลินกั๋วเวยเป็นประกายมันจะดีแค่ไหนถ้าให้พวกเขา???กลับถูกหลินตงบริจาคออกไป!!!หลินฉวนรู้สึกตื่นเต้นมากในเวลานี้หลังจากได้เห็นรถคันหรูที่ขับโดยลูกพี่ลูกน้องและลุงเขาใฝ่ฝันที่จะได้ขับรถหรูและโอ้อวดทุกวันเมื่อถึงเวลานั้น สาวสวยยังคงเข้าแถวเพื่อขึ้นรถของเขาความรู้สึกนั้นช่างวิเศษจริง ๆแต่ถ้าอยากได้รับสิ่งเหล่านี้ ต้องมีความสัมพันธ์ที่ดีกับหลินตงก่อนตราบใดที่เขาสามารถเป็นเจ้าของรถหรูและคฤหาสน์ได้เหมือนกับครอบครัวของป้าของเขา หลินตงก็สามารถทุบตีเขาได้มากเท่าที่เขาต้องการ แต่เขาจะไม่ตอบโต้หรือดุด่าเขา"พี่ชาย!!! เอ่อ..."หลินฉวนเพิ่งพูดไม่กี่คำก็ถูกหลินตงเถียงกลับ"หลินฉวนอ
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 432
แม้ว่าหลินเฟยจะไม่พูด แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าเธอไม่ต้องการเป็นเหมือนครอบครัวของป้าใครบ้างจะไม่ต้องการรถยนต์หรูหราและคฤหาสน์? ??ใครบ้างจะไม่อยากมีรายได้นับล้านต่อปีโดยไม่ต้องทำงาน?แต่เธอรู้ว่ามันไม่สมจริงมากที่อยากให้หลินตงให้อภัยครอบครัวของพวกเขาเนื่องจากพ่อแม่ทำกับหลินตงเกินไปมากจริง ๆดังนั้นในครอบครัวนี้ เธอจึงเป็นคนเดียวที่ไม่มีความหวังสูงหลินกั๋วปังอ้าปากจะพูดอะไรบางอย่าง แต่สุดท้ายก็ไม่ได้พูดอะไรเลยในเวลานี้หลินกั๋วยิงก็เดินออกมา"เสี่ยวตง! เรื่องในอดีตก็ปล่อยให้ผ่านไปเถอะ! พ่อแม่ของนายก็ไม่อยู่แล้ว ยังไงพวกเขาก็เป็นญาติของนาย คนเราไม่สามารถอยู่ในความเกลียดชังได้ตลอดไป นายได้ดีแล้ว ต้องมองโลกในแง่ดีบ้าง" หลินกั๋วยิงแนะนำครอบครัวหลินกั๋วปังต่างก็มองดูหลินกั๋วยิงอย่างรู้สึกขอบคุณ"ป้า! ป้าไม่ต้องขอร้องให้พวกเขาอีกแล้ว ผมรู้จักครอบครัวของพวกเขาดี ไม่ต้องพูดว่าพวกเขาเคยทำกับผมยังไง ถ้าตอนนี้ผมยังเป็นนักเรียนที่ยากจน พวกเขาจะมายอมรับผิดกับผมแบบนี้เหรอ? ไม่แน่นอน บางทีถ้าผมตายพวกเขาอาจจะไม่ไปดูผมเลย นี่เป็นเรื่องที่ลุงแท้ ๆ ควรทำเหรอ? และผมไม่ได้มีชีวิตอยู่ในความเกลียดช
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 433
ในห้องรับแขกเหลือครอบครัวหลินกั๋วปังกับหลินกั๋วเวย และพวกจูฮวากุ้ยหลินกั๋วปังและหลินกั๋วเวยทั้งสองครอบครัวมองกันไปมา สีหน้าดูน่าเกลียดเล็กน้อยคำพูดของหลินตงเมื่อกี้สามารถพูดได้ว่าเป็นน้ำเย็นหยดหนึ่ง ดับความหลงใหลทั้งหมดของพวกเขาเดิมทีคิดถึงการได้รับผลประโยชน์ สามารถขับรถหรู อาศัยอยู่ในคฤหาสน์ และมีงานที่ดีเหมือนครอบครัวหลินกั๋วยิงไม่คิดว่าหลินตงจะไม่ไว้หน้าพวกเขาเลยบริจาคเงินสองร้อยล้านตามอำเภอใจ แต่ไม่ยอมให้ประโยชน์แก่พวกเขาแม้แต่น้อยความเสียใจอย่างไม่มีที่สิ้นสุดก็เกิดขึ้นในใจของทั้งสองครอบครัวถ้ารู้ตั้งแต่แรกว่าหลินตงจะได้ดี คงดีกับเขามากกว่านี้ตอนนั้นทุ่มเทหน่อยหรือใส่ใจบ้าง ผลประโยชน์ที่ไม่จํากัดก็จะแลกเปลี่ยนกลับมาในวันนี้ดูที่หลินกั๋วยิงและหลิวแย่นเหมยทั้งสองตระกูลไม่เพียงแต่แจกคฤหาสน์หลายร้อยล้านเท่านั้น แต่ยังจัดงานสบายที่มีเงินรายปีมากกว่าหนึ่งล้านอีกด้วยไม่ต้องทำอะไรก็ได้เงินเยอะขนาดนี้ใคร ๆ ก็รู้ว่าหลินตงหาทางมอบเงินให้พวกเขาชีวิตแบบนี้ใครล่ะจะไม่อิจฉา???คนที่เสียใจมากที่สุดคือหลินกั๋วเวยและภรรยาของเขาพวกเขามีโอกาสมากมายที่จะช่วยเหลือหลินตงตอ
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 434
ตอนนี้พวกเขาไม่เพียงแต่ไม่ได้รับสองล้านเท่านั้น แต่ยังได้รับความสูญเสียมหาศาลอีกด้วยยี่สิบสี่ล้านต่อปี!!!พวกเขาทั้งสองต้องการที่จะตบตัวเองอย่างหนักอะไรก็ไม่ได้เลยสักอย่างไม่ใช่แค่พวกเขาต้องการตบตัวเองหลินกั๋วเวยและภรรยาของเขาก็อยากจะตบตัวเองเช่นกัน"นับแบบนี้ไม่ได้! เสี่ยวตงเคยบอกว่าต้องการเงินเท่าไหร่สามารถไปเอาที่การเงินได้โดยตรง ให้เราเรียนบริหารให้ดี ยังไงโรงแรมนี้ก็ต้องมอบให้เราในอนาคต"หลินกั๋วปังและหลินกั๋วเวยทั้งสองครอบครัวรู้สึกเวียนหัว"ปากของคุณมีหูรูดนิดหน่อยได้ไหม พูดออกไปข้างนอกทุกอย่างจริง ๆ!!!" จูฮวากุ้ยพูดอยู่ข้าง ๆ ด้วยน้ำเสียงหนัก"ทั้งหมดเป็นครอบครัวเดียวกัน กลัวอะไร!!!" หลินกั๋วยิงกลับพูดเฉย ๆ"ฮึ่ม!!!" จูฮวากุ้ยส่งเสียงโกรธคนอื่นไม่อวดความมั่งคั่งภรรยาฉันกับดีพูดออกไปทุกอย่างไม่เคยเห็นคนในสังคมเป็นคนชั่วร้าย"ป้า พี่หลินตงให้โรงแรมพวกคุณแล้ว เขาจะทำอะไร?" หลินฉวนถามต่อ"ฉันได้ยินจากผู้จัดการทั่วไปของโรงแรมว่า โรงแรมโกลเด้นลิฟเป็นเพียงส่วนเล็ก ๆ ของอุตสาหกรรมขนาดใหญ่ของเสี่ยวตง ว่ากันว่าอุตสาหกรรมอื่น ๆ เสี่ยวตงมีคุณค่ามากกว่าโรงแรมโกลเด้นลิฟ
บทล่าสุด
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1014
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1013
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1012
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1011
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1010
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1009
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1008
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1007
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1006
