เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 22
บทที่เกี่ยวข้อง
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 23
หานชือหยุนอยู่ในภาวะสับสนตั้งแต่เธอออกมาจากโรงแรมโกลเด้นลิฟหลินตงชายผู้น่าสงสารที่มีข่าวลือในโรงเรียนไม่กี่วันก่อน แท้จริงแล้วคือซุปเปอร์บอสที่ซ่อนอยู่ ใครจะกล้าเชื่อล่ะ?เขายังเป็นเจ้าของโรงแรมโกลเด้นลิฟด้วยโรงแรมโกลเด้นลิฟมีมูลค่าเท่าไร? หมื่นล้าน? หรือสองหมื่นล้าน?ดูเหมือนว่าโรงแรมโกลเด้นลิฟไม่น่ากล่าวถึงต่อหน้าหลินตง หลินตงมีเงินเท่าไหร่? หนึ่งแสนล้าน? หรือสองแสนล้าน?ที่ไร้สาระยิ่งกว่านั้นคือพี่ใหญ่เช่นนี้ถูกเจียงซานทิ้ง!เจียงซานเธอรู้จัก ทั้งสองเป็นสมาชิกของชมรมเต้นรำของโรงเรียน แม้ว่าพวกเขาจะไม่ค่อยคุ้นเคยกันมากนัก แต่ก็ยังถือว่าเป็นคนรู้จักถ้าเจียงซานรู้เกี่ยวกับภูมิหลังหลินตง เธอคงจะเสียใจ ไปเก็บเม็ดงา ทิ้งเครื่องบินในเมื่อหลินตงต้องการให้เธอเก็บเป็นความลับและต้องการเก็บตัวเงียบ ๆ ต่อไป เธอก็เก็บเป็นความลับให้ดี บังเอิญไม่มีใครมาแย่งชิงหลินตงกับตัวเอง เธอตัดสินใจแล้วว่าจะพึ่งพาหลินตงไลฟ์สดคาดว่าคงทำไม่ได้แล้ว พอตนไลฟ์ต้องโดนด่าแน่ ๆ ในห้องไลฟ์สดมีอะไรก็พูดหมดในความคิดของคนส่วนใหญ่ ฉันกลัวว่าพวกเขาเป็นคนของหลินตงอยู่แล้ว แต่จริง ๆ แล้ว ไม่มีอะไรเกิดขึ้นกับพวกเ
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 24
หลินตงยังคงเดินไปที่ห้องเรียนของเขาราวกับว่าเขาไม่ได้ยินอะไรเลยเขาก็ไม่มีทางเลือกอื่น คงจะเข้าไปจัดการเขาเลยไม่ได้! อีกอย่าง ตัวเองคนเดียวไปจัดการสามคน ไม่ใช่ไปหาที่ตายเหรอ?อดทนไว้อีกสองสามวัน! เมื่อฉันกลับมาพร้อมกับรอบูกาติรุ่นลิมิเต็ดอิดิชั่น ฉันจะทำให้ตาของพวกแกตาบอดเข้าสู่ห้องเรียนของตัวเองนักเรียนส่วนใหญ่นั่งอยู่ในห้องเรียนแล้วเมื่อพวกเขาเห็นหลินตงเข้ามา ทุกคนก็เงยหน้าขึ้นมองหลินตงอย่างสงสัยหลินตงกลับมาที่ที่นั่งของเขา หลิวเผิงและคนอื่น ๆ ก็เข้ามาพวกเขาอยู่ด้วยกันมานานกว่าหนึ่งปีเมื่อเข้ามาในโรงเรียนครั้งแรก แต่พวกเขายังคงมีความสัมพันธ์ที่ดีเพราะพวกเขาเรียกตัวเองว่า "สี่จี๊ดมหาวิทยาลัยเจียง""ตงจื่อ! นายโอเคไหม?" หลิวเผิงกล่าว"ฉันสบายดี พวกนายสองคนกำลังทำอะไรอยู่! ทำยังกับฉันกำลังจะตาย" หลินตงตอบ"ไม่เป็นไรก็ดี เพื่อนสองสามคนยังกลัวนายยืนไม่ไหม ทำให้บารมีของพวกเรา สี่จี๊ด อ่อนแอลง" คนที่พูดในครั้งนี้คือฟ่านเปียว หนึ่งในสี่จี๊ด"ไม่ใช่แค่ผู้หญิงเหรอ! คางสามขาในยุคนี้หายาก ผู้หญิงสองขาเต็มถนน" นี่คือโจวเหวินหัวสี่จี๊ดอีกคน"พอแล้ว พวกนายไม่ต้องกังวลเกี่ยวกับฉัน พ
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 25
หลังจากติงเว่ยสมัครเป็นคนแรก ก็มีเด็กชายหลายคนสมัครเพื่อแสดงร่วมกับซูยิงเสวี่ยแต่สุดท้ายอาจารย์ที่ปรึกษาก็ตัดสินใจเลือกติงเว่ยอยู่ดี ช่วยไม่ได้ เขาเป็นหัวหน้าห้อง ต้องมีสถานะในใจอาจารย์แน่นอน"ยิงเสวี่ย ติงเว่ย ยังมีเวลาอีกไม่กี่วัน พวกคุณซ้อมเยอะ ๆ ไม่ขอให้พวกคุณได้อันดับอะไร แต่ก็ต้องไม่เสียหน้า"หลังจากที่อาจารย์ที่ปรึกษาพูดจบก็ออกจากห้องเรียนทันทีที่อาจารย์ที่ปรึกษาออกไป มีคนปรากฏตัวที่ประตูชั้นเรียน"ไม่ทราบว่าเพื่อนหลินตงอยู่ไหม?"ทันทีที่เสียงดัง ทุกคนในชั้นเรียนก็มองไปที่ประตู"ให้ตายเถอะ นี่หานชือหยุนเป็นหนึ่งในสามเทพธิดาไม่ใช่เหรอ?""หานชือหยุนเพิ่งบอกว่าเธอมาหาใคร?""มาหาหลินตง?""ไม่มั้ง!""เพื่อนหานชือหยุน คุณมาหาใคร?" เพื่อนคนหนึ่งถาม"ฉันมาหาหลินตง!" หานชือหยุนตอบ"ให้ตายเถอะ มาหาหลินตงจริง ๆ เหรอ?"ทุกคนมองดูหลินตงด้วยสายตาที่เหลือเชื่อหลินตงถูกมองด้วยสายตาหลายสิบคู่ไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากลุกขึ้นและเดินออกไปเมื่อเขาเดินไปที่ประตู เขาก็พูดกับหานชือหยุน "ไปกันเถอะ!"จากนั้นเขาก็เดินไปข้างหน้าหานชือหยุนตามหลินตงอย่างเชื่อฟังทันทีที่หลินตงและหานชื
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 26
"พูดมา! เพื่อนหานชือหยุน เธอมาหาฉันทำไม?" หลินตงถาม"ไม่มีธุระมานายไม่ได้เหรอ? เพื่อนหลินตง!"หานชือหยุนถาม"ถ้าอย่างนั้นเธอก็ส่งข้อความหาฉันหรือโทรหาฉันก็ได้! ทำไมเธอต้องตรงไปที่ห้องเรียนเพื่อหาฉันด้วย?""เพื่อนหลินตง ฉันกำลังช่วยคุณอยู่ตอนนี้! อย่าเข้าใจผิดในความหวังดีของฉัน""โอ้ ช่วยฉันเหรอ? ช่วยอะไรฉัน?" หลินตงถามหานชือหยุนคิดอยู่พักหนึ่งแล้วพูดว่า"เพื่อนหลินตง ลองคิดดู! เนื่องจากเรื่องอื้อฉาวในช่วงสองวันที่ผ่านมา ทันทีที่คุณปรากฏตัวตอนนี้ จะมีคนพูดทันที ดูสิ นั่นคือหลินตง เขาถูกนอกใจเมื่อสองวันก่อน อาเจียนเป็นเลือดจนหมดสติ""แต่ตอนนี้หลังจากที่ฉันมาหานายแล้ว พอนายปรากฏตัว สิ่งที่ผู้คนพูดถึงไม่ใช่เรื่องที่คุณโกรธอาเจียนเป็นเลือดจนหมดสติแล้ว แต่คุยกันว่าเราสองคนคบกันจริงหรือเปล่า""นายคิดว่าสองแบบนี้พูดถึงนายณ อันไหนดีกว่า?"พอหลินตงคิดก็ใช่จริง ๆ"งั้นผมก็ต้องขอบคุณคุณแล้ว เพื่อนหานชือหยุน!""ไม่จำเป็นต้องขอบคุณ! ฉันไม่ได้ขอบคุณที่คุณให้ของขวัญมากมายกับฉัน ทำให้ฉันไม่สามารถออกเดทกับหวงจุนหลาง และเลี้ยงอาหารฟรีฉันทุกวัน!""แต่เพื่อนหานชือหยุน เธอไม่กลัวที่จะทำลายชื่อเส
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 27
หลังจากทั้งคู่กินเสร็จก็พักเที่ยงที่โรงแรมโกลเด้นลิฟแน่นอนว่าหลินตงกำลังพักผ่อนอยู่ในห้องทำงานของท่านประธาน ในขณะที่ หานชือหยุนเปิดห้องชุด แต่เมื่อมีหลินตงเป็นประธานก็ไม่จำเป็นต้องใช้เงินตอนเรียนช่วงบ่ายทั้งคู่จึงกลับไปเรียนด้วยกัน การออกไปกินข้าวนอก 2-3 ชั่วโมง ก็ยิ่งทำให้จินตนาการช่วงบ่ายผ่านไปอย่างรวดเร็วหลินตงเดินในมหาวิทยาลัยตามที่หานชือหยุนวิเคราะห์ วิธีที่ทุกคนมองเขาตอนนี้เปลี่ยนจากการดูถูกเป็นการอิจฉาและความเกลียดชังหลินตงเดินกลับไปที่โรงแรมโกลเด้นลิฟทันทีที่เข้าไปในประตู พนักงานต้อนรับตัวสูงทั้งสี่ก็โค้งคำนับและตะโกนเหมือนเดิม "สวัสดีค่ะ ประธานหลิน!"เมื่อเข้าไปในล็อบบี้ ผู้จัดการล็อบบี้ที่เพิ่งแต่งตั้งใหม่ก็รีบเข้ามาและโค้งคำนับ "สวัสดีค่ะ ประธานหลิน!""ต่อไปอย่าเกรงใจขนาดนี้ เป็นคนของตัวเองทั้งหมด คุณยุ่งกับคุณไป ผมขึ้นไปเองก็ได้แล้ว" หลินตงพูดกับผู้จัดการล็อบบี้คนใหม่"ค่ะ! ประธานหลิน!"หลินตงเดินเข้าไปในลิฟต์แล้วหายจากล็อบบี้แต่หลินตงไม่ได้สังเกตมีหญิงสาวสวยคนหนึ่งนั่งอยู่ในห้องโถงสำหรับแขกที่มาพักโดยเฉพาะ คอยสังเกตการณ์อยู่ตลอดเวลาซุนซืออี๊นั่งอยู่
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 28
เพราะทันทีที่หลินตงเข้าไปในประตู พนักงานต้อนรับทั้งสี่ก็โค้งคำนับเขา แม้ว่าพวกเขาจะอยู่ห่างไกลออกไปเล็กน้อย แต่ซุนซืออี๊ก็ไม่ได้ยินสิ่งที่พวกเขาพูด แต่เธอสามารถเห็นความเคารพบนใบหน้าของพวกเขาได้หลังจากนั้นผู้จัดการล็อบบี้ของโรงแรมก็วิ่งเหยาะ ๆ และโค้งคำนับซุนซืออี๊นั่งอยู่ในบริเวณพักผ่อนนานกว่าหนึ่งชั่วโมง มีแขกเข้าและออกจากโรงแรมอย่างน้อย 20 หรือ 30 คน แต่ไม่มีใครทำให้พนักงานเหล่านี้โค้งคำนับดังนั้นซุนซืออี๊จึงเกือบจะแน่ใจว่าหลินตงมีภูมิหลังที่น่าตกใจ อาจจะเป็นเจ้าของที่นี่หรือเป็นลูกหลานของผู้ถือหุ้นที่นี่แต่สิ่งเหล่านี้ไม่ได้เกี่ยวอะไรกับเธอ แค่รู้สึกอยากรู้อยากเห็นเล็กน้อยและยังต้องรอโทรศัพท์ต่อไปผ่านไปประมาณครึ่งชั่วโมง...ในที่สุดโทรศัพท์ของซุนซืออี๊ก็ดังขึ้น"ฮัลโหล! ผู้กำกับเสียง คุณอยู่ไหน? ฉันมาถึงโรงแรมโกลเด้นลิฟแล้ว" ซุนซืออี๊รับสายและถาม"คุณซุน ขอโทษที่ให้รอนานขนาดนี้ มาเลยที่ ตอนนี้คุณตรงมาที่ 15-1 เถอะ ผมจะรอคุณอยู่ที่นี่" เสียงของผู้กำกับเสียงดังมาจากโทรศัพท์"ผู้กำกับเสียง มีเรื่องอะไร เราคุยกันข้างนอกไม่ได้เหรอ?""คุณซุน คุณต้องรู้ว่าสิ่งที่เรากำลังพูดถ
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 29
หัวใจของเฉินเสียงในเวลานี้เต้นราวกับมีอะไรวิ่งอยู่นายทุนผู้ชั่วร้ายเหล่านี้กำลังบงการสิ่งต่าง ๆ เพื่อผลประโยชน์ของตนเองให้รุ่นน้องที่ยังเรียนไม่จบและไม่เคยแสดงหนังเลยมาเป็นนักแสดงนำหญิงในภาพยนตร์ที่มีเงินลงทุนกว่า 100 ล้านนอกจากนี้เขายังขอให้นักแสดงชั้นนำมาเป็นนางรองด้วย หากข่าวนี้เผยแพร่ แฟน ๆ ของเหยาเสวี่ยคงจะโกรธมากหากทักษะการแสดงของนักแสดงคนนี้ดีหน่อย เธอคงจะได้รับความนิยมในทันทีถ้าฝีมือการแสดงไม่ถึง หนังเรื่องนี้ก็ถือว่าเจ๊งเมื่อถึงเวลาที่นักลงทุนจะไม่สามารถชดใช้ค่าใช้จ่ายของตนได้ และจะมีการวิพากษ์วิจารณ์จากโลกภายนอกมากมาย จะไม่ใช่เขาที่รับผิดชอบเหรอแม้ว่าในใจจะด่าหยูเฉิงไฮ่ แต่เขาก็ยังต้องแสดงรอยยิ้มที่ประจบประแจงบนใบหน้าของเขาและพูดว่า" ไม่ต้องกังวลประธานหยู ผมจะหาวิธีทำให้สำเร็จอย่างแน่นอน"ไม่มีทาง ยุคนี้ถ้ามีเงินก็เป็นนายแม้ว่าเขาจะเป็นที่รู้จักในวงการนี้ แต่เขายังไม่ถึงจุดที่เขาจะมองข้ามนายทุนได้นั่นเป็นแรงดึงดูดที่ผู้กำกับใหญ่ระดับแถวหน้ามีเท่านั้นผู้กำกับระดับนั้นแค่ปล่อยข่าวอยากถ่ายหนังนักแสดงชั้นนำจำนวนนับไม่ถ้วนและแม้แต่ราชาและราชินีก็จะแห่กันมา
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 30
ถ้าเธอไม่ได้รับการสนับสนุนจากพ่อแม่ที่บ้าน เธอคงไม่ได้ดีไปกว่าพวกเธอหลายคนคุยกันไม่นาน หลิวเผิงก็ขับรถพาสี่จี๊ดอีกสองคนมาถึงหลิวเผิงขับรถบีเอ็มดับเบิ้ลยูX7ในรถ..."พวกเธอมาถึงหมดแล้ว ก็คือสี่คนข้างหน้า เห็นไหม?" หลิวเผิงกล่าว"แม่งเอง ได้อยู่! เห็นได้ชัดว่าสูงกว่าโรงเรียนของเรามากกว่าหนึ่งระดับ""ใช่ สมกับสาขาการแสดง ในอนาคตคนที่จะเป็นดาราใหญ่ หนึ่งในสี่คนเอามาเทียบในชั้นเรียนของเรา ก็มีแต่ซูยิงเสวี่ยที่จะเปรียบได้""โดยเฉพาะคนที่สูงที่สุด ไม่ต่างกับซูยิงเสวี่ยมากนัก! เธออยู่ในระดับเทพธิดาอย่างแน่นอน""บี๊บ...บี๊บ..."หลิวเผิงไปที่ลานจอดรถหน้าโรงแรมโกลเด้นลิฟและบีบแตรสองครั้ง!"แฟนฉันมาแล้ว ไปกันเถอะพวกเรา"จางหมิ่นเห็นรถของหลิวเผิงกำลังพาเพื่อนร่วมห้องหลายคนไปยังจุดที่หลิวเผิงจอดรถไว้หลังจากที่หลิวเผิงและคนอื่น ๆ ลงจากรถ ทั้งสองฝ่ายก็พบกันหลังจากแนะนำสั้น ๆ กลุ่มคนเจ็ดคนก็เดินเข้าไปในโรงแรมโกลเด้นลิฟจากนั้นพนักงานก็พาเขาไปที่ห้องส่วนตัวที่จองไว้หลังจากนั่งลงแล้วหลิวเผิงก็โทรหาหลินตงโทรติดแล้ว"ตงจื่อ อยู่ไหน! เราอยู่ในห้องส่วนตัวหมายเลข 46 มานี่เร็ว ขาดนายคนเด
บทล่าสุด
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 994
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 993
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 992
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 991
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 990
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 989
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 988
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 987
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 986
