เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 19
บทที่เกี่ยวข้อง
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 20
"จุนหลาง พรุ่งนี้ฉันจะรอรับสายนะ!!!"เสียงของหานชือหยุนดังขึ้นในห้องไลฟ์สดห้องไลฟ์สดระเบิดอีกแล้ว"จบกัน จบกัน เทพธิดาของฉัน!""ใจฉันเจ็บมากจนหายใจไม่ออก!""เทพธิดาอีกคนกำลังจะจากเราไป"คอมเม้นสีทองขนาดใหญ่ของหวงจุนหลาง ปรากฏขึ้นบนหน้าจออีกครั้ง"ฮ่าฮ่า! ได้...ชือหยุน ฉันจะให้คุณมีค่ำคืนที่แสนวิเศษในวันพรุ่งนี้"หลินตงรู้สึกว่าเวลาใกล้จะหมดแล้ว ดังนั้นเขาจึงส่งคอมเม้น เนื่องจากเขาเป็นผู้เล่นรายใหญ่ที่มีมากกว่า 100 เกรด คอมเม้นจึงเห็นได้ชัดเจนมาก"ฉันได้ยินมาว่าหลังจากติดอันดับหนึ่งแล้ว ฉันจะเดทกับวีเจได้?" หลินตง กล่าว"พี่ใหญ่ไม้ขีด ช่วยเทพธิดาของเราด้วย!""ใช่ พี่ใหญ่ไม้ขีดโปรดช่วยเหลือเทพธิดาจากเงื้อมมือของปีศาจด้วย""ช่วยเหี้ยอะไรช่วย! พี่ใหญ่ไม้ขีดติดอันดับหนึ่ง เทพธิดาก็เป็นของพี่ใหญ่ไม้ขีด""แค่ฉันก็อยากให้พี่ใหญ่ไม้ขีดได้อันดับหนึ่ง"คอมเม้นปกติได้ระเบิดเต็มไปหมด"ฉันแค่อยากถามวีเจ ฉันสามารถเดทกับคุณทันทีที่ติดอันดับหนึ่งในรายการหรือไม่?" หลินตงถามต่อไป"ใช่!" หานชือหยุนตอบ"ได้!"หลินตงหยุดพูดและจรวดก็บินออกไป(ไม้ขีดอันเล็ก ให้วีเจหานเสี่ยวเสี่ยวจรวดX1)ส
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 21
วันรุ่งขึ้นหลินตงนอนหลับจนถึงเที่ยงก่อนจะลุกขึ้นหลังจากอาบน้ำเสร็จ หลินตงก็มาถึงโรงแรมโกลเด้นลิฟ"สวัสดีค่ะ ประธานหลิน!""สวัสดีค่ะ ประธานหลิน!"ระหว่างทางเข้าไปในโรงแรมก็มีคนทักทายมากมายหลังอาหารกลางวัน หลินตงก็ตรงเข้าไปในห้องทำงานของท่านประธานเพื่อพักผ่อนไม่นานก็มีเสียงเคาะประตู"ก๊อก...ก๊อก...""กรุณาเข้ามา!"จ้าวซวนเปิดประตูแล้วเข้ามา"ประธานหลิน การส่งมอบโรงแรมได้เริ่มขึ้นแล้ว คุณคิดว่าคุณจะมีเวลาเมื่อไหร่?""พี่ซวน ผมบอกว่าจะไม่ยุ่งเกี่ยวกับการส่งมอบ พี่ตัดสินใจเลย แจ้งให้ผมทราบเมื่อพี่ต้องการชำระเงิน!""ก็ได้! ถ้าอย่างนั้นฉันจะไม่รบกวนการพักผ่อนของประธานหลินแล้ว ใช่แล้ว ฉันจะย้ายมาคืนนี้! คืนนี้คุณเปิดประตูให้ฉันด้วย!"จ้าวซวนพูดจบไม่รอให้หลินตงตอบสนองก็ออกจากห้องทำงานมันบ้าไปแล้ว...โดนอ่อยอีกแล้ว...หลินตงนั่งบนเก้าอี้แล้วดูโทรศัพท์ของเขาเปิดไลน์หลิวเผิงส่งข้อความมา"ตงจื่อ นายจะกลับไปโรงเรียนเมื่อไหร่?""พรุ่งนี้!" หลินตงตอบ"ตงจื่อ ฉันจะบอกอะไรบางอย่างกับนาย นายต้องอดทนไว้""ว่ามา""ไอ้เวรหวงจุนหลาง โพสต์รูปนายอาเจียนเป็นเลือดและหมดสติในเครือข่าย
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 22
หลังจากเข้าไปในห้องส่วนตัวก็ไม่มีใครอยู่ที่นั่นหานชือหยุนหาที่นั่งแล้วนั่งลงอย่างสบาย ๆ ในใจยังคงรู้สึกประหม่าเล็กน้อยหลังจากนั้นไม่นาน...เสียงประตูเปิดออกหานชือหยุนตกใจและเงยหน้าขึ้นมองไปทางประตูประตูห้องส่วนตัวเปิดออกและมีร่างวัยรุ่นเดินเข้ามาเมื่อเห็นคนเข้ามา หานชือหยุนก็รู้สึกคุ้นเคยอย่างคลุมเครือ"คุณคือหลินตง?" หานชือหยุนลุกขึ้นยืนและถามอย่างไม่มั่นใจ"สวัสดีเพื่อนหานชือหยุน ฉันคือหลินตง ไม่คิดว่าเพื่อนหานจะรู้จักฉัน ดูเหมือนว่าฉันจะมีชื่อเสียงในโรงเรียนจริง ๆ แล้ว" หลินตงยิ้มอย่างขมขื่นและตอบ"คุณคือหลินตงจริง ๆ เหรอ?" หานชือหยุนถามอีกครั้ง"หากเป็นของปลอมให้เปลี่ยนใหม่!""คุณเป็นไม้ขีดอันเล็กที่มอบของขวัญให้ฉันมากกว่า 10 ล้านเมื่อคืนนี้เหรอ?""ทำไม? ไม่เหมือนเหรอ?""เป็นไปได้ยังไง? ถ้าคุณเป็นหลินตง คุณจะ..."หานชือหยุนนตกใจและพูดไม่ออกในเวลานี้หลินตงมีชื่อเสียงในมหาวิทยาลัยเจียงหนานในช่วงสองวันที่ผ่านมา แต่ไม่ใช่ชื่อเสียงที่ดีการกระทำของเขาถูกเผยแพร่อย่างกว้างขวางในไลน์ และเครือข่ายมหาวิทยาลัยแฟนสาวที่คบกันสี่ปีถูกคนอื่นแย่งไป ทนไม่ไหวอาเจียนออกมาเป็นเ
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 23
หานชือหยุนอยู่ในภาวะสับสนตั้งแต่เธอออกมาจากโรงแรมโกลเด้นลิฟหลินตงชายผู้น่าสงสารที่มีข่าวลือในโรงเรียนไม่กี่วันก่อน แท้จริงแล้วคือซุปเปอร์บอสที่ซ่อนอยู่ ใครจะกล้าเชื่อล่ะ?เขายังเป็นเจ้าของโรงแรมโกลเด้นลิฟด้วยโรงแรมโกลเด้นลิฟมีมูลค่าเท่าไร? หมื่นล้าน? หรือสองหมื่นล้าน?ดูเหมือนว่าโรงแรมโกลเด้นลิฟไม่น่ากล่าวถึงต่อหน้าหลินตง หลินตงมีเงินเท่าไหร่? หนึ่งแสนล้าน? หรือสองแสนล้าน?ที่ไร้สาระยิ่งกว่านั้นคือพี่ใหญ่เช่นนี้ถูกเจียงซานทิ้ง!เจียงซานเธอรู้จัก ทั้งสองเป็นสมาชิกของชมรมเต้นรำของโรงเรียน แม้ว่าพวกเขาจะไม่ค่อยคุ้นเคยกันมากนัก แต่ก็ยังถือว่าเป็นคนรู้จักถ้าเจียงซานรู้เกี่ยวกับภูมิหลังหลินตง เธอคงจะเสียใจ ไปเก็บเม็ดงา ทิ้งเครื่องบินในเมื่อหลินตงต้องการให้เธอเก็บเป็นความลับและต้องการเก็บตัวเงียบ ๆ ต่อไป เธอก็เก็บเป็นความลับให้ดี บังเอิญไม่มีใครมาแย่งชิงหลินตงกับตัวเอง เธอตัดสินใจแล้วว่าจะพึ่งพาหลินตงไลฟ์สดคาดว่าคงทำไม่ได้แล้ว พอตนไลฟ์ต้องโดนด่าแน่ ๆ ในห้องไลฟ์สดมีอะไรก็พูดหมดในความคิดของคนส่วนใหญ่ ฉันกลัวว่าพวกเขาเป็นคนของหลินตงอยู่แล้ว แต่จริง ๆ แล้ว ไม่มีอะไรเกิดขึ้นกับพวกเ
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 24
หลินตงยังคงเดินไปที่ห้องเรียนของเขาราวกับว่าเขาไม่ได้ยินอะไรเลยเขาก็ไม่มีทางเลือกอื่น คงจะเข้าไปจัดการเขาเลยไม่ได้! อีกอย่าง ตัวเองคนเดียวไปจัดการสามคน ไม่ใช่ไปหาที่ตายเหรอ?อดทนไว้อีกสองสามวัน! เมื่อฉันกลับมาพร้อมกับรอบูกาติรุ่นลิมิเต็ดอิดิชั่น ฉันจะทำให้ตาของพวกแกตาบอดเข้าสู่ห้องเรียนของตัวเองนักเรียนส่วนใหญ่นั่งอยู่ในห้องเรียนแล้วเมื่อพวกเขาเห็นหลินตงเข้ามา ทุกคนก็เงยหน้าขึ้นมองหลินตงอย่างสงสัยหลินตงกลับมาที่ที่นั่งของเขา หลิวเผิงและคนอื่น ๆ ก็เข้ามาพวกเขาอยู่ด้วยกันมานานกว่าหนึ่งปีเมื่อเข้ามาในโรงเรียนครั้งแรก แต่พวกเขายังคงมีความสัมพันธ์ที่ดีเพราะพวกเขาเรียกตัวเองว่า "สี่จี๊ดมหาวิทยาลัยเจียง""ตงจื่อ! นายโอเคไหม?" หลิวเผิงกล่าว"ฉันสบายดี พวกนายสองคนกำลังทำอะไรอยู่! ทำยังกับฉันกำลังจะตาย" หลินตงตอบ"ไม่เป็นไรก็ดี เพื่อนสองสามคนยังกลัวนายยืนไม่ไหม ทำให้บารมีของพวกเรา สี่จี๊ด อ่อนแอลง" คนที่พูดในครั้งนี้คือฟ่านเปียว หนึ่งในสี่จี๊ด"ไม่ใช่แค่ผู้หญิงเหรอ! คางสามขาในยุคนี้หายาก ผู้หญิงสองขาเต็มถนน" นี่คือโจวเหวินหัวสี่จี๊ดอีกคน"พอแล้ว พวกนายไม่ต้องกังวลเกี่ยวกับฉัน พ
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 25
หลังจากติงเว่ยสมัครเป็นคนแรก ก็มีเด็กชายหลายคนสมัครเพื่อแสดงร่วมกับซูยิงเสวี่ยแต่สุดท้ายอาจารย์ที่ปรึกษาก็ตัดสินใจเลือกติงเว่ยอยู่ดี ช่วยไม่ได้ เขาเป็นหัวหน้าห้อง ต้องมีสถานะในใจอาจารย์แน่นอน"ยิงเสวี่ย ติงเว่ย ยังมีเวลาอีกไม่กี่วัน พวกคุณซ้อมเยอะ ๆ ไม่ขอให้พวกคุณได้อันดับอะไร แต่ก็ต้องไม่เสียหน้า"หลังจากที่อาจารย์ที่ปรึกษาพูดจบก็ออกจากห้องเรียนทันทีที่อาจารย์ที่ปรึกษาออกไป มีคนปรากฏตัวที่ประตูชั้นเรียน"ไม่ทราบว่าเพื่อนหลินตงอยู่ไหม?"ทันทีที่เสียงดัง ทุกคนในชั้นเรียนก็มองไปที่ประตู"ให้ตายเถอะ นี่หานชือหยุนเป็นหนึ่งในสามเทพธิดาไม่ใช่เหรอ?""หานชือหยุนเพิ่งบอกว่าเธอมาหาใคร?""มาหาหลินตง?""ไม่มั้ง!""เพื่อนหานชือหยุน คุณมาหาใคร?" เพื่อนคนหนึ่งถาม"ฉันมาหาหลินตง!" หานชือหยุนตอบ"ให้ตายเถอะ มาหาหลินตงจริง ๆ เหรอ?"ทุกคนมองดูหลินตงด้วยสายตาที่เหลือเชื่อหลินตงถูกมองด้วยสายตาหลายสิบคู่ไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากลุกขึ้นและเดินออกไปเมื่อเขาเดินไปที่ประตู เขาก็พูดกับหานชือหยุน "ไปกันเถอะ!"จากนั้นเขาก็เดินไปข้างหน้าหานชือหยุนตามหลินตงอย่างเชื่อฟังทันทีที่หลินตงและหานชื
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 26
"พูดมา! เพื่อนหานชือหยุน เธอมาหาฉันทำไม?" หลินตงถาม"ไม่มีธุระมานายไม่ได้เหรอ? เพื่อนหลินตง!"หานชือหยุนถาม"ถ้าอย่างนั้นเธอก็ส่งข้อความหาฉันหรือโทรหาฉันก็ได้! ทำไมเธอต้องตรงไปที่ห้องเรียนเพื่อหาฉันด้วย?""เพื่อนหลินตง ฉันกำลังช่วยคุณอยู่ตอนนี้! อย่าเข้าใจผิดในความหวังดีของฉัน""โอ้ ช่วยฉันเหรอ? ช่วยอะไรฉัน?" หลินตงถามหานชือหยุนคิดอยู่พักหนึ่งแล้วพูดว่า"เพื่อนหลินตง ลองคิดดู! เนื่องจากเรื่องอื้อฉาวในช่วงสองวันที่ผ่านมา ทันทีที่คุณปรากฏตัวตอนนี้ จะมีคนพูดทันที ดูสิ นั่นคือหลินตง เขาถูกนอกใจเมื่อสองวันก่อน อาเจียนเป็นเลือดจนหมดสติ""แต่ตอนนี้หลังจากที่ฉันมาหานายแล้ว พอนายปรากฏตัว สิ่งที่ผู้คนพูดถึงไม่ใช่เรื่องที่คุณโกรธอาเจียนเป็นเลือดจนหมดสติแล้ว แต่คุยกันว่าเราสองคนคบกันจริงหรือเปล่า""นายคิดว่าสองแบบนี้พูดถึงนายณ อันไหนดีกว่า?"พอหลินตงคิดก็ใช่จริง ๆ"งั้นผมก็ต้องขอบคุณคุณแล้ว เพื่อนหานชือหยุน!""ไม่จำเป็นต้องขอบคุณ! ฉันไม่ได้ขอบคุณที่คุณให้ของขวัญมากมายกับฉัน ทำให้ฉันไม่สามารถออกเดทกับหวงจุนหลาง และเลี้ยงอาหารฟรีฉันทุกวัน!""แต่เพื่อนหานชือหยุน เธอไม่กลัวที่จะทำลายชื่อเส
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 27
หลังจากทั้งคู่กินเสร็จก็พักเที่ยงที่โรงแรมโกลเด้นลิฟแน่นอนว่าหลินตงกำลังพักผ่อนอยู่ในห้องทำงานของท่านประธาน ในขณะที่ หานชือหยุนเปิดห้องชุด แต่เมื่อมีหลินตงเป็นประธานก็ไม่จำเป็นต้องใช้เงินตอนเรียนช่วงบ่ายทั้งคู่จึงกลับไปเรียนด้วยกัน การออกไปกินข้าวนอก 2-3 ชั่วโมง ก็ยิ่งทำให้จินตนาการช่วงบ่ายผ่านไปอย่างรวดเร็วหลินตงเดินในมหาวิทยาลัยตามที่หานชือหยุนวิเคราะห์ วิธีที่ทุกคนมองเขาตอนนี้เปลี่ยนจากการดูถูกเป็นการอิจฉาและความเกลียดชังหลินตงเดินกลับไปที่โรงแรมโกลเด้นลิฟทันทีที่เข้าไปในประตู พนักงานต้อนรับตัวสูงทั้งสี่ก็โค้งคำนับและตะโกนเหมือนเดิม "สวัสดีค่ะ ประธานหลิน!"เมื่อเข้าไปในล็อบบี้ ผู้จัดการล็อบบี้ที่เพิ่งแต่งตั้งใหม่ก็รีบเข้ามาและโค้งคำนับ "สวัสดีค่ะ ประธานหลิน!""ต่อไปอย่าเกรงใจขนาดนี้ เป็นคนของตัวเองทั้งหมด คุณยุ่งกับคุณไป ผมขึ้นไปเองก็ได้แล้ว" หลินตงพูดกับผู้จัดการล็อบบี้คนใหม่"ค่ะ! ประธานหลิน!"หลินตงเดินเข้าไปในลิฟต์แล้วหายจากล็อบบี้แต่หลินตงไม่ได้สังเกตมีหญิงสาวสวยคนหนึ่งนั่งอยู่ในห้องโถงสำหรับแขกที่มาพักโดยเฉพาะ คอยสังเกตการณ์อยู่ตลอดเวลาซุนซืออี๊นั่งอยู่
บทล่าสุด
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1315
หลินตงและเฉินจิงจื่อหานพูดคุยกันอย่างถูกคอแม้ว่าบางครั้งเฉินจิงจื่อหานจะรู้สึกว่า ความไม่รู้ของหลินตงเป็นเรื่องตลก แต่เขาก็ยังคงอธิบายอย่างอดทนแค่นี้ก็อธิบายทุกอย่างได้แล้วเฉินจิงจื่อหานไม่ใช่แค่ผู้ผู้บังคับใช้กฎหมายจักรวาลระดับสูงเท่านั้น จุดเริ่มต้นของเขานั้นยิ่งใหญ่ จนทำให้คนมากมายหมดหวังตั้งแต่ยังไม่เริ่มนี่คือชายผู้เกิดมาบนยอดปิรามิดการเติบโตในสภาพแวดล้อมเช่นนี้ ทำให้เขากลายเป็นคนที่เย่อหยิ่งและมองคนอื่นต่ำกว่าตัวเองแต่สำหรับหลินตง ผู้เกิดมาในอารยธรรมระดับต่ำ เฉินจิงจื่อหานกลับให้ความสำคัญกับเขามากคนใช้สาวสวยทั้งสี่คนข้างหลังเขาเอง ก็ยังประหลาดใจคนหนึ่งอยู่บนยอดปิรามิดแห่งอารยธรรมระดับสูง ในขณะที่อีกคนเกิดมาในอารยธรรมชั้นล่างช่องว่างระหว่างทั้งสองคน กว้างเกินกว่าที่จะเปรียบเป็นเพียงฟ้ากับเหวมันไม่มีอะไรเทียบได้เลยแต่ทั้งสองกลับรู้สึกถูกชะตากันตั้งแต่แรกพบต้องเข้าใจว่า คนระดับนายน้อยของเรา ต่อให้เป็นอัจฉริยะจากอารยธรรมระดับสูงส่งแค่ไหน เขาก็ไม่เคยเห็นหัว เพราะฐานะของเขาที่สูงส่งนั้น เพียงพอที่จะไม่จำเป็นต้องใส่ใจแต่กับหลินตง นายน้อยกลับดูเป็นกันเองขึ้นเล็ก
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1314
ในขณะเดียวกัน ก็เป็นทูตปกป้องสันติภาพแห่งจักรวาลตัวตนประเภทนี้ไม่ควรเป็นศัตรู และคงไม่มีเจตนาใดต่อโลกใบนี้"ที่แท้พวกก็เป็นผู้บังคับใช้กฎหมายจักรวาล ยินดีที่ได้พบ ฉันชื่อหลินตง เจ้าแห่งกาแล็กซีทางช้างเผือก" หลินตงพูดอย่างสุภาพ"หลินตง นี่คือดาวบ้านเกิดของนายเหรอ?" เฉินจิงจื่อหานถาม"ใช่!!!" หลินตงตอบอย่างหนักแน่น"ฉันค่อนข้างสงสัยนะ! ดาวเคราะห์เล็กๆ แบบนั้นจะสร้างคนอย่างนายได้ยังไง ดูจากอายุของนายแล้ว คงไม่น่าจะแก่ขนาดนั้นใช่มั้ย!""ตัวตนที่ยิ่งใหญ่ไม่จำเป็นต้องมีชาติกำเนิดสูงส่ง! ใครตั้งกฏเอาไว้ว่า โลกไม่สามารถสร้างตัวตนที่ยิ่งใหญ่ได้?""ฮ่าๆ... พูดได้ดี พูดได้ดี! ตัวตนที่ยิ่งใหญ่ไม่จำเป็นต้องมีชาติกำเนิดสูงส่ง หลินตง แค่ประโยคนี้เท่านั้น ฉัน เฉินจิงจื่อหานก็ยอมรับนายแล้ว!" เฉินจิงจื่อหานหัวเราะอย่างสนุกสนาน“พี่เฉิน คุณใจดีเกินไป ฉันแค่พูดความจริงเท่านั้น คนเราไม่สามารถเลือกชาติกำเนิดได้ แต่สามารถเลือกเส้นทางชีวิตตัวเองได้”“หลินตง! หากนายพูดแบบนี้แถวบ้านฉันนะ หลายคนคงหัวเราะเยาะนายแล้ว แต่ฉันแตกต่างออกไป ฉันคิดว่าคำพูดของนายมีเหตุมีผล ฉันถือว่านายเป็นเพื่อนของฉันแล้ว ฉันเช
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1313
ในขณะนี้หลินตงและชาวโลกคนอื่นๆ เห็นจุดสีดำในดวงตาของพวกเขาภายในเวลาไม่กี่วินาที จุดสีดำนั้นก็เปลี่ยนเป็นเต่าขนาดใหญ่และบินเข้ามาบนท้องฟ้านี่คือ???เต่า???ซ่งซือหมินและปรมาจารย์ทรงพลังของโลกต่างก็ตกตะลึงเต่าตัวนี้ใหญ่เกินไปจริงๆใหญ่เกินกว่าจะจินตนาการได้สิ่งมีชีวิตขนาดใหญ่เช่นนี้จะมีอยู่ได้อย่างไร?และแรงกดดันที่เต่าตัวนี้สร้างให้กับพวกเขาก็น่ากลัวเช่นกันหลินตงมองดูเต่าตัวใหญ่บนท้องฟ้านี่คือตัวตนที่เขาสัมผัสได้ก่อนหน้านี้อย่างไรก็ตาม สถานการณ์ดูเหมือนจะไม่ปกติสักเท่าไรที่แท้เจ้าหมอนี่ก็ไม่ใช่ตัวจริงสถานการณ์นี้อาจซับซ้อนกว่าที่เขาคิดในตอนแรกระหว่างที่เต่าตัวใหญ่กำลังลงมา ร่างกายของมันค่อยๆ หดตัวลงและในที่สุดก็กลับคืนสู่ขนาดปกติไป๋หลี่เหยียนหงเก็บตำหนักบนหลังเต่ายักษ์มาไว้ในมือเรียบร้อยแล้วกระบวนการทั้งหมดรวดเร็วมากซ่งซือหมินและคนอื่นๆ รู้สึกเพียงชั่วพริบตาเต่าตัวใหญ่หายไป มีชายคนหนึ่ง หญิงห้าคน และคนหกคนก็ปรากฏขึ้นต่อหน้าชายคนนั้นคือเฉินจิงจื่อหานหญิงห้าคน หนึ่งในนั้นมีรูปลักษณ์ของสาววัยกลางคน และนั่นก็คือไป๋หลี่เหยียนหงอีกสี่คนที่ยืนอยู่ด้านหลั
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1312
เรื่องจริง?ถ้าถึงระดับอาณาจักรนิรันดรแล้ว จะไม่มีวันแก่และไม่มีวันตาย?เป็นไปได้งั้นเหรอ???แม้ว่าพวกเขาอาจคิดว่ามันเป็นเพียงจินตนาการในใจ แต่ความเป็นไปได้นี้อาจมีอยู่จริงก็ได้"นายท่านหลิน! คุณกำลังบอกว่าตราบใดที่คุณไปถึงอาณาจักรนิรันดร คุณก็สามารถมีชีวิตอมตะได้? คุณจะอยู่ยงคงกระพัน? "มีคนอดไม่ได้ที่จะถามคนอื่นๆ ทุกคนต่างมองไปที่หลินตงด้วยเห็นได้ชัดว่าพวกเขายังกังวลเกี่ยวกับหัวข้อนี้เป็นพิเศษหลินตงมองไปยังเหล่าปรมาจารย์ของโลกที่เต็มไปด้วยความคาดหวัง ก่อนจะอธิบายอย่างใจเย็นว่า "อาณาจักรนิรันดรเป็นเส้นแบ่งขนาดใหญ่ระหว่างสองโลก เมื่อก้าวเข้าสู่อาณาจักรนิรันดรแล้ว ก็เปรียบเสมือนเปิดประตูสู่ขอบฟ้าที่กว้างใหญ่กว่าเดิม และร่างกายก็จะสามารถสร้างพลังชีวิตของตัวเองได้อย่างต่อเนื่อง เพื่อหล่อเลี้ยงให้กับทุกอวัยวะ สิ่งนี้ช่วยให้ร่างกายคงความมีชีวิตชีวาเอาไว้ได้ตลอดกาล ไม่เพียงแต่อายุขัยจะไร้ขีดจำกัดเท่านั้น แม้แต่ศีรษะที่ถูกตัดขาด ก็ยังสามารถงอกกลับมาใหม่ได้อย่างรวดเร็ว ตราบใดที่ไม่ต้องเผชิญหน้ากับคู่ต่อสู้ที่มีพละกำลังเหนือกว่ามาก จนถูกบดขยี้จนเป็นผุยผงได้ ก็ไม่มีทางฆ่าผู้ที่อยู่ในระด
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1311
ณ ห้วงอวกาศ นอกโลกเต่ายักษ์เพิ่งมาถึงที่นี่ในสายตาของทุกคน เต่าเป็นคำพ้องความหมายกับความช้าแต่เต่ายักษ์ตัวนี้ได้ลบล้างความคิดแบบเดิม ๆ อย่างสิ้นเชิง มันเร็วอย่างเหลือเชื่อความเร็วของมันแซงหน้าหลินตง ผู้เพิ่งก้าวเข้าสู่อาณาจักรนิรันดรด้วยซ้ำแน่นอนว่ามันเป็นผู้ช่วยที่ยอดเยี่ยมในการเดินทางไปทั่วจักรวาลเต่าตัวนี้เป็นของผู้บังคับใช้กฎหมายจักรวาลที่รับผิดชอบภูมิภาคของกระจุกกาแล็กซีซึ่งเป็นที่ตั้งของกาแล็กซีทางช้างเผือก และเป็นพาหนะของไป๋หลี่เหยียนหงหลังจากเข้าสู่กาแล็กซีอารยธรรมระดับต่ำขนาดเล็กของทางช้างเผือกแล้ว เธอก็ค้นพบร่องรอยที่ทิ้งไว้จากการฉีกมิติของหลินตงและติดตามมาตลอดทางเธออยากรู้ว่าใครเข้ามาในอาณาจักรนิรันดรจากกาแล็กซีอารยธรรมระดับต่ำนี้และพบโลกในที่สุด"ป้าหง! เรามาถึงแล้วหรือยัง?" เฉินจิงจื่อหานถาม"อืม! ฉันติดตามร่องรอยที่อีกฝ่ายทิ้งไว้ตลอดทางและพบดาวเคราะห์ดวงนี้ด้านล่างนี้" ไป๋หลี่หยานหงตอบ"ตัวตนอย่างอาณาจักรนิรันดรจะปรากฏตัวบนดาวเคราะห์เล็กๆ เช่นนี้ได้ยังไง?"เฉินจิงจื่อหานมองไปที่ดาวเคราะห์สีน้ำเงินเล็กๆ ที่อยู่ไม่ไกลและไม่เชื่ออย่างชัดเจน"จื่อหาน! บาง
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1310
เมื่อเผชิญหน้ากับเจ้าแห่งกาแล็กซี เขาไม่กล้าปิดบังสิ่งใดเลยทำได้เพียงพูดตามสถานการณ์จริงโดยละเอียด หวังว่าจะได้รับการให้อภัยจากหลินตง"แม้ว่าพวกแกจะหยุดประทับตราทาสแล้ว แต่พวกแกก็ไม่อยากกลับไปมือเปล่า ดังนั้นพวกแกจึงเตรียมที่จะปล้นสะดมโลกแทน ฉันพูดถูกไหม?" หลินตงถามอย่างใจเย็น"นายท่านได้โปรดสงบสติอารมณ์! นี่คือความคิดทั้งหมดที่จูหงจื่อคิดขึ้น จริงๆ แล้วเราไม่ต้องการให้เรื่องนี้เกิดขึ้น แต่เขาเป็นทายาทของตระกูลจู และเราไม่กล้าที่จะล่วงเกินเขา ดังนั้น เราจึงทำได้เพียงเชื่อฟังเขา โปรดยกโทษให้เราด้วย ท่านเจ้าแห่งกาแล็กซี....."ก่อนที่เขาจะพูดจบ หลินตงก็ปิดปากของเขาและไม่ให้เขาพูดต่อต่อมา หลินตงมองไปที่เฟิงเฮิงอีกครั้ง"บอกฉันมา! แกไปเจอที่นี่ได้ยังไง?"เฟิงเฮิงดูสงบมาก ไม่เหมือนคนอื่นๆ"ตระกูลเฟิงคงถูกทำลายด้วยน้ำมือแกสินะ!" เฟิงเฮิงตอบอย่างเฉยเมยหลินตงเข้าใจทันทีกลับกลายเป็นว่ามาจากตระกูลเฟิงแม้ว่าเขาจะกวาดล้างสมาชิกหลักของตระกูลเฟิงทั้งหมดด้วยดาบเดียว แต่เขาก็ไม่ได้กวาดล้างพวกที่เหลือของตระกูลเฟิงเรื่องนี้ทำให้ตำแหน่งของโลกรั่วไหลเกิดจากเขาก็ใจอ่อนเกินไปหลังจากแก้ไ
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1309
หลังจากที่ลู่เซียวเซียวออกจากอ้อมกอดของหลินตงแล้วหลินตงเดินไปหายุนซีและคนอื่นๆ พร้อมพูดด้วยน้ำเสียงขอโทษเล็กน้อย "ฉันขอโทษ! ฉันมาสายและทำให้พวกคุณต้องลำบาก"ยุนซี จ้าวซวน ซ่งเจีย หานชือหยุน และคนอื่นๆ ต่างก็ส่ายหัวพวกเธอไม่โทษหลินตงจากนั้น ราวกับว่าพวกเธอตกลงกันไว้แล้ว ทุกคนก็เรียงแถวและโยนตัวเองเข้าไปในอ้อมแขนของหลินตงทีละคนหลินตงปฏิเสธไม่ได้และทำได้เพียงปล่อยให้พวกเธอโอบกอดเขาทีละคนอย่างเฉยเมยคนแรกที่ก้าวเข้ามาคือจ้าวซวน"พี่ซวน!!!" หลินตงตะโกนจ้าวซวนไม่พูดอะไร เพียงเอนตัวเข้าไปในอ้อมแขนของหลินตงและฟังเสียงเต้นของหัวใจเขาอย่างเงียบๆเธอรู้ว่าเวลามีไม่มาก ดังนั้นเธอจึงต้องการอยู่เงียบๆ สักพัก และยังมีเหล่าพี่สาวน้องสาวรออยู่!ต่อไปคือหวงฝู่ซีเยว่ ซ่งเจีย และหานชือหยุนในที่สุดก็ถึงคราวของยุนซีสำหรับยุนซีแล้ว หลินตงไม่ได้นิ่งเฉยเหมือนคนอื่นเพราะนี่คือแฟนสาวตัวจริงของเขาและเป็นผู้หญิงคนเดียวที่เขามีความสัมพันธ์จริงจังและลึกซึ้งคราวนี้หลินตงเป็นฝ่ายเดินไปหายุนซีกอดเธอไว้ในอ้อมแขนและกระซิบว่า "ฉันขอโทษที่ทำให้คุณรอมานาน"ยุนซีก้มหน้าลงบนอกของหลินตง ดมกลิ่นที่คุ้นเค
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1308
เขาอยากจะพูด อยากขอความเมตตาแต่เขาพบว่า ตัวเองพูดอะไรไม่ออกมีเพียงดวงตาที่หวาดกลัวอย่างที่สุดเท่านั้น ที่แสดงออกมา"ฉันเอาชีวิตไปเสี่ยงปกป้องจักรวาลทางช้างเผือกจากการโจมตีของชนเผ่าต่างดาว พวกแกทำได้ดีมาก! ดี! พวกแกกล้ามาที่บ้านของฉันและต้องการจะโจมตีครอบครัวของฉันด้วยซ้ำ ใครหน้าไหนมันให้ความกล้าหาญกับแก? ลองถามเซี่ยอวิ๋นชวนดูว่าเขากล้าทำสิ่งนี้หรือไม่?"ฟังคำพูดที่ใจเย็นของหลินตงมนุษย์ต่างดาวถึงแม้จะไม่มีเสียงพูด แต่แววตาของพวกเขากลับเผยให้เห็นถึงความหวาดกลัวที่ชัดเจนท่าทางและคำพูดของหลินตงแสดงให้เห็นอย่างไม่ต้องสงสัยว่า พวกเขาได้ล่วงเกินเจ้าแห่งกาแล็กซีคนใหม่อย่างแท้จริงพวกเขาจะโชคร้ายเช่นนี้ได้อย่างไร?มีดาวเคราะห์อยู่หลายล้านดวงในทางช้างเผือก แต่พวกเขากลับมายังบ้านเกิดของเจ้าแห่งกาแล็กซีคนพวกนี้สาปแช่งจูหงจื่อในใจแล้วถ้าไม่ใช่เพราะจูหงจื่อ พวกเขาจะมาที่นี่ได้อย่างไร?ในใจของจูหงจื่อ เขาสาปแช่งเฟิงเฮิงและนำบรรพบุรุษสิบแปดรุ่นของเขาสำหรับเฟิงเฮิง เขายังคงไม่รู้สึกตัวเฟิงรั่ว นายน้อยแห่งตระกูลเฟิงไปล่วงเกินใครกันแน่!นายน้อยเฟิงไม่ได้ตายด้วยน้ำมือของตระกูลไป๋ แต่
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1307
ได้ยินเสียงนี้ ราวกับเสียงของพระโพธิสัตว์หวงฝู่ซีเยว่ ยุนซี และคนอื่นๆ แสดงสีหน้าประหลาดใจทันทีพวกเธอคุ้นเคยกับเสียงนี้เป็นอย่างดีเธอมักจะฝันถึงแม้กระทั่งในเวลากลางคืนเธอเฝ้ารอคอยอย่างใจจดใจจ่อ หวังว่าเสียงนี้จะปรากฏขึ้นจริงในที่สุดอย่างไรก็ตาม คนนอกอย่างจูหงจื่อแสดงความกลัวบนใบหน้าของพวกเขาเพราะพวกเขาตระหนักในขณะนี้ว่าร่างกายของพวกเขาไม่สามารถเคลื่อนไหวได้อีกต่อไปในขณะที่ได้ยินเสียงนี้ไม่ว่าจะใช้วิธีใดก็ตาม พวกเขาก็ไม่สามารถหลุดพ้นได้เป็นไปได้ยังไง?นี่มันความหมายว่าอะไร?หลังจากนั้น สิ่งที่ปรากฏต่อหน้าจูหงจื่อและคนอื่นๆ คือภาพที่ทำให้พวกเขาขนลุกตรงกลางระหว่างทั้งสองฝ่าย พื้นที่เริ่มสั่นไหว จากนั้นก็เกิดรอยแยกขึ้นร่างสูงใหญ่โผล่ออกมาจากรอยแยกมิตินี่คืออะไร?รอยแยกของมิติ?คนๆ นี้เป็นใคร?สามารถเดินออกจากรอยแยกในมิติโดยไม่บาดเจ็บได้จริงหรือ?แม้แต่องค์จักรพรรดิเซี่ยอวิ๋นชวนก็ยังทำไม่ได้ใช่ไหม?เดี๋ยวนะ!!!เป็นไปได้ไหม.....สิ่งที่สาวน้อยคนนั้นพูด จะเป็นความจริง?หลินตง ผู้เพิ่งเข้าสู่อาณาจักรนิรันดรและกลายเป็นเจ้าแห่งกาแล็กซี มาจากดาวดวงนี้จริงหรือ?ไม่
