หน้าหลัก / ระบบ / ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย / บทที่ 19

แชร์

บทที่ 19

ผู้เขียน: ซีลั่วหวง

ปรับปรุงล่าสุด: 2024-01-03 11:53:23

(โหย่งฉ่วงเทียนหยา ให้วีเจหานเสี่ยวเสี่ยวจรวดX66)

ครึ่งชั่วโมงต่อมา...

(หลางหลาง ให้วีเจหานเสี่ยวเสี่ยวจรวดX1314)

(โหย่งฉ่วงเทียนหยา ให้วีเจหานเสี่ยวเสี่ยวจรวดX1314)

ห้องไลฟ์สดแทบบ้าไปแล้ว

จำนวนคนทะลุ 100,000 แล้ว

คอมเม้นจำนวนนับไม่ถ้วนปรากฏขึ้นบนหน้าจอ

หานชือหยุนก็บ้าไปแล้วเช่นกัน แต่เธอก็เกือบจะบ้าด้วยความดีใจ เธอไม่คาดคิดว่าทั้งสองจะใจกว้างขนาดนี้ แต่ละคนซื้อของขวัญมากกว่าสองล้าน

หลังจากระลอกนี้ ส่วนแบ่งของขวัญของเธอคาดว่าจะเกิน 3 ล้าน ซึ่งเป็นเรื่องที่จินตนาการไม่ได้

ในเวลานี้หวงจุนหลางและเจิ้งโหย่งก็เริ่มตื่นขึ้นเช่นกัน หากพวกเขาทำเช่นนี้ต่อไป ก็ไม่เป็นไรหากพวกเขาได้หานชือหยุน แต่ถ้าพวกเขาไม่ได้ อาจจะโกรธจนตาย

นี่ไม่เหมือนการประมูล แม้ว่าผู้เสนอราคาสูงสุดจะได้รับ แต่คุณจะไม่สามารถคืนของขวัญที่คุณมอบให้ได้

ดังนั้นหวงจุนหลางจึงโทรหาเจิ้งโหย่ง

หลังจากได้รับสายแล้ว หวงจุนหลางก็พูดโดยตรงโดยไม่มีเรื่องไร้สาระ

"ไอ้เจิ้ง ฉันวางแผนที่จะเอาหานชือหยุนให้ได้ ในราคาห้าล้าน ถ้านายเกินจำนวนนี้ ฉันจะถอนตัว นายคืนของขวัญที่ฉันเพิ่งให้ฉันเป็นไง?"

เจิ้งโหย่งที่อยู่อีกด้านของโทรศัพท์เงี

บทที่ถูกล็อก

อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

ความคิดเห็น (1)

ปิยธิดา แซ่เฮ้อ

สนุกดี อยากให้มีนิยายแบบนี้เยอะๆ

ดูความคิดเห็นทั้งหมด

บทที่แล้ว บทต่อไป

ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1189
ดวงดาวรุ่งอรุณยอดหอคอยสูงตระหง่านชายสองคนกำลังนั่งดื่มชาตรงข้ามกันคนหนึ่งขมวดคิ้ว ในขณะที่ชายที่อยู่ตรงข้ามเขาดูผ่อนคลายชายที่ขมวดคิ้วไม่ใช่ใครอื่นนอกจากหลี่เทียน ท่านผู้นำแห่งอาณาจักรสวรรค์ และอีกคนคือหยวนหลิงจากเผ่ามังกรเก้าหัวหลังจากนั้นไม่นาน หลี่เทียนก็อดไม่ได้ที่จะถาม "พี่หยวนหลิน เมื่อไหร่สมาชิกของเผ่ามังกรเก้าหัวจะมาถึง ช่วงนี้เราก็ออกมาเคลื่อนไหวบ่อยๆ และเซี่ยอวิ๋นชวนเองก็ขยับตัวได้แล้ว อาการบาดเจ็บของเขาก็ควรจะดีขึ้น ยิ่งเราลงมือเร็วเท่าไหร่ ก็จะยิ่งเป็นประโยชน์สำหรับเรามากขึ้นเท่านั้น"หยวนหลินจิบชาอย่างสบายๆ ก่อนจะตอบช้าๆ "ท่านผู้นำหลี่เทียน ไม่จำเป็นต้องกังวลมากเกินไป คุณรู้ว่าต้องใช้เวลาพอสมควรในการข้ามช่องว่างระหว่างกาแล็กซี ดังนั้นคุณจึงไม่สามารถทำอะไรอย่างเร่งรีบเกินไปได้ เมื่อถึงเวลา พวกเขาก็จะมาถึงเอง"หยวนหลินเพลิดเพลินกับตำแหน่งของเขาที่อยู่บนลำดับชั้นสูงสุดของกาแล็กซีทางช้างเผือกและเพลิดเพลินกับการใช้ชีวิตที่เชื่องช้ามนุษย์เป็นวิญญาณของทุกสรรพสิ่งอย่างแท้จริง และพวกเขาก็มีคุณสมบัติเฉพาะตัวของตนเอง ไม่น่าแปลกใจเลยที่เผ่าพันธุ์ทั้งหมดในจักรวาลต้องการเล
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1188
คุณสามารถบอกได้จากการแสดงออกของหลิวนิ่งเหยียนเมื่อนึกถึงเรื่องนี้เซี่ยมู่ก็ฟังด้วยความปรารถนาในใจเช่นกันเธอยังหวังว่าเธอและหลินตงจะเป็นเหมือนเสด็จพ่อและเสด็จแม่ของเธอ............กาแล็กซีทางช้างเผือกตั้งอยู่ใกล้กับขอบแห่งความว่างเปล่า ดวงดาวรุ่งอรุณตั้งแต่ถูกเศษซากอาณาจักรสวรรค์ครอบครอง มนุษย์ทุกคนบนโลกก็ถูกต้อนไว้เหมือนสัตว์เลี้ยง ถูกทำให้เหลือเพียงอาหารดวงดาวรุ่งอรุณดวงนี้ปัจจุบันน่ากลัวกว่าดาวเคราะห์ปาเค่อร้อยเท่าผู้คนบนดาวเคราะห์ปาเค่อถูกทารุณ กลายเป็นทาสในเหมือง และตายจากความอ่อนล้าแต่ดวงดาวรุ่งอรุณนั้นแตกต่างออกไปมนุษย์ทุกคนถูกจองจำและใช้เป็นอาหารเพื่อเลี้ยงเศษซากอาณาจักรสวรรค์ที่ผสานยีนของเผ่ามังกรเก้าหัวเข้าด้วยกันลองนึกภาพดูสิว่าผู้คนบนดวงดาวรุ่งอรุณดวงนี้รู้สึกกลัวขนาดไหนความหวาดกลัวที่ชาวเมืองได้พบเจอเป็นสิ่งที่ไม่อาจจินตนาการได้ สิ่งมีชีวิตที่มีสติปัญญาสูงและมีสติสัมปชัญญะจะรู้สึกอย่างไรหากต้องใช้ชีวิตทุกวันด้วยความหวาดกลัวว่าจะถูกกินเกรงว่ามีเพียงดวงดาวรุ่งอรุณเท่านั้นที่รู้เกือบจะอยู่ในภาวะตื่นตระหนกตลอดเวลาในบรรยากาศเช่นนี้ มันสามารถทำให้ผู้คนบ
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1187
ในขณะที่เซี่ยมู่กำลังวิตกกังวลมีคนเดินเข้าไปในห้องนอนของเธอมีเพียงคนเดียวในกาแล็กซีทางช้างเผือกทั้งหมดที่กล้าเข้าไปในห้องนอนขององค์หญิงสิบเก้าเซี่ยมู่โดยไม่เคาะประตูนั่นคือจักรพรรดินีหลิวนิ่งเหยียน ซึ่งเป็นแม่แท้ๆ ของเซี่ยมู่นั่นเองนอกจากเธอแล้ว องค์จักรพรรดิเซี่ยอวิ๋นชวนยังต้องเคาะประตูก่อนเข้าไปด้วย เนื่องจากลูกสาวของเขาโตมากแล้วไม่ต้องพูดถึงคนอื่น ไม่มีใครกล้าทำเช่นนี้ เว้นแต่พวกเขาไม่อยากรักษาชีวิต"ลูกคิดอะไรอยู่ ลูกสาวที่รักของแม่" หลิวนิ่งเหยียนเดินไปหาเซี่ยมู่และกระซิบที่หูของเธอทันที"อ๊าก!!!"เซี่ยมู่ตกใจกับเสียงที่ดังขึ้นกะทันหัน"เสด็จแม่! เสด็จแม่ทำให้ลูกกลัวแทบตาย" เซี่ยมู่พูดด้วยแก้มป่อง"ถ้าแม่ไม่พูด ลูกคงไม่รู้ด้วยซ้ำว่าการที่ใครสักคนเข้ามาในห้องนั้นเป็นอันตรายแค่ไหน จะเป็นยังไงถ้าคนไม่ดีมา"เซี่ยมู่กลอกตา"เสด็จแม่ นี่คือห้องส่วนตัวของลูก ใครอีกที่กล้าเข้ามาเงียบๆ แบบนี้นอกจากเสด็จแม่""โอเค โอเค มันเป็นความผิดของจักรพรรดินีผู้นี้ บอกสิว่าเมื่อกี้ลูกมัวแต่คิดอะไรอยู่? ถึงมัวนั่งเหม่ออยู่ได้"“ไม่...ลูกไม่ได้คิดอะไรเลย!”"ลูกกำลังคิดถึงหลินตงคนนั้นอ
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1186
เมื่อพวกเขาเข้ามาแทรกแซงกาแล็กซีทางช้างเผือก สิ่งต่างๆ จะกลายเป็นเรื่องยุ่งยากอย่างแท้จริงแม้แต่เสด็จพ่อและเสด็จพี่ก็อาจตกอยู่ในอันตรายได้หลังจากหลินตงอ่านข้อความของเซี่ยมู่หลินตงก็คิดกับตัวเองว่ามันเป็นอย่างที่เขาเดาไว้จริงๆเมื่อเศษซากอาณาจักรสวรรค์กล้าที่จะโจมตีองค์หญิงสิบเก้าเซี่ยมู่ เขารู้สึกว่าคนเหล่านี้ไม่ดีไม่อย่างนั้นคงจะไม่กล้าลงมืออย่างเปิดเผยเด็ดขาดตอนนี้มันได้ยืนยันการคาดเดาของเขาแล้วแม้แต่อาณาจักรก็รู้สึกถึงอันตรายดูเหมือนว่าเศษซากอาณาจักรสวรรค์จะได้พบกับพันธมิตรที่แข็งแกร่งในครั้งนี้ ดังนั้นพวกเขาจึงต้องการเอาทุกอย่างที่เป็นของพวกเขากลับคืนมาสำหรับเผ่ามังกรเก้าหัวหลังจากฟังเซี่ยมู่ครั้งที่แล้วหลินตงก็ได้เรียนรู้เกี่ยวกับเรื่องนี้จากศาลาดาวตกเช่นกันแต่เขายังไม่รู้มากนักเกี่ยวกับเรื่องนี้ตราบใดที่มันเป็นข้อมูลที่ละเอียดกว่านี้ ศาลาดาวตกไม่อาจใช้เหรียญกาแลกติกแลกได้ แต่ต้องการการแลกเปลี่ยนสมบัติวิเศษอื่นๆ แทนหลินตงก็ไม่มีทางเลือกเช่นกันจะให้เขาแลกข้อมูลกับดาบกำราบมารงั้นเหรอ?เขาไม่โง่ขนาดนั้นเว้นแต่เขาจะสติไม่ดีไปแล้วดาบนั้นเป็นอาวุธขั้นสู
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1185
หลินตงมองดูข้อความของเซี่ยมู่แล้วก็เริ่มครุ่นคิดอีกสามเดือน องค์จักรพรรดิเซี่ยอวิ๋นชวนจะจัดงานเลี้ยงระดับรัฐบนดวงดาวจักรพรรดิ? กองกำลังทั้งหมดในกาแล็กซีทางช้างเผือกจะไปฉลองด้วยหรือเปล่า?งานเลี้ยงระดับรัฐของอาณาจักรกาแล็กซีจะจัดขึ้นเพียงครั้งเดียวในรอบสิบปีไม่ใช่หรือ?นี่ยังไม่ถึงเวลานี่?และขนาดก็ไม่น่าจะใหญ่โตได้ขนาดนี้ที่น่าแปลกใจคือ กองกำลังทั้งหมดในกาแล็กซีทางช้างเผือกจำเป็นต้องเข้าร่วมหลินตงรู้สึกโดยสัญชาตญาณว่างานเลี้ยงระดับรัฐครั้งนี้อาจจะไม่ธรรมดานักมันน่าจะเกี่ยวข้องกับการปรากฏตัวของเเศษซากอาณาจักรสวรรค์แต่เรื่องนี้มันเกี่ยวอะไรกับเขาล่ะ?เซี่ยมู่เชิญเขามาทำอะไร?หลินตงคิดอย่างรอบคอบเขาเดาความคิดของเซี่ยมู่ได้คร่าวๆการเชิญเขาไปงานเลี้ยงระดับรัฐเป็นเรื่องโกหก การพบเขาเป็นเรื่องจริงการไปงานเลี้ยงระดับรัฐเป็นเพียงข้ออ้างเท่านั้นการไม่ไปย่อมดีกว่ากองกำลังทั้งหมดในกาแล็กซีทางช้างเผือกจะเข้าร่วมงานเลี้ยงระดับรัฐนี้ และแน่นอนว่าจะมีผู้มีอิทธิพลมากมายหากมีเรื่องอื้อฉาวกับองค์หญิงสิบเก้า หลินตงจะโด่งดังขึ้นมากไม่ว่าเขาจะไปที่ไหนในอนาคต เขาจะกลายเป็นจุดสนใจ
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1184
หากทุกคนถูกจับจนหมดอีกไม่นานก็คงไม่มีใครเหลืออยู่ในเหมืองแร่แล้วพวกเขาหาทาสเหมืองแร่ได้เรื่อยๆ ก็ต่อเมื่อเก็บคนพวกนี้ไว้และขยายพันธุ์ต่อไปเท่านั้นตอนแรกหยินจุนหลินไม่รู้เรื่องนี้จึงทำให้จำนวนคนบนดาวเคราะห์ปาเค่อลดลงอย่างรวดเร็ว จนกระทั่งต่อมาพวกเขาค่อยๆ ตระหนักถึงความร้ายแรงของปัญหานี้ถ้าไม่มีคนบนดาวเคราะห์ปาเค่ออีกแล้ว พวกเขาจะถูกเรียกตัวกลับเข้าตระกูลหยินอย่างแน่นอนและวิถีชีวิตอันสุขสบายของเขาจะต้องสิ้นสุดลงนั่นคือตอนที่คิดแผนนี้ขึ้นมาให้คนบนดาวเคราะห์ปาเค่อที่ซ่อนตัวอยู่ในความมืดสืบพันธุ์ลูกหลานของพวกเขา ถ้าไม่มีคนอยู่ในเหมืองแร่ พวกเขาจะไปยึดชุมชนแห่งสองแห่งและจับมาเป็นทาสเหมืองแร่การทำซ้ำวัฏจักรนี้จะทำให้ชีวิตอันสุขสบายของเขายืนยาวขึ้นได้หลังจากช่วยเหลือทาสเหมืองแร่ หลินตงและพวกสามคนก็ถอนหายใจด้วยความโล่งใจ พวกเขาไม่ต้องกังวลมากนักเกี่ยวกับการหาคนอื่นอย่างน้อยคนเหล่านั้นก็จะไม่ได้ตกอยู่ในอันตรายพวกเขายังวางแผนที่จะพักผ่อนหนึ่งคืนและออกตามหาผู้คนในวันถัดไปหลินตงเพิ่งกลับไปที่ยานรบดวงดารา"ตื้ดๆ!!!"ทันใดนั้นเครื่องมือสื่อสารก็ดังขึ้นเมื่อเปิดออกก็เป็นข้อ
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1183
“อ๊าก!!!”การเสียชีวิตอย่างกะทันหันของผู้ดูแลตระกูลหยิน...ทำให้สาวสวยที่รับใช้พวกเขากรีดร้องขึ้นมาทันทีในเวลาเดียวกัน มันยังดึงดูดความสนใจของทาสเหมืองแร่จำนวนนับไม่ถ้วนอีกด้วย ทุกคนหยุดงาน มองไปที่ผู้ดูแลที่ตายไปแล้ว จากนั้นจึงหันไปหาหลินตงและกลุ่มปาหรู่ควบคุมตัวเองมาตั้งแต่เข้ามาในดาวเคราะห์ปาเค่อจนกระทั่งเขาเห็นภาพนรกตรงหน้า เขาไม่สามารถควบคุมตัวเองได้อีกต่อไปคนเหล่านี้ล้วนเป็นสมาชิกในเผ่าของเขาครั้งหนึ่ง พวกเขาเคยใช้ชีวิตอย่างไร้กังวลและสงบสุขแต่ตอนนี้ พวกเขาต้องทนทุกข์ทรมานอย่างไม่มีที่สิ้นสุด แทบจะเอาชีวิตไม่รอดใช้ชีวิตแต่ละวันอย่างสิ้นหวังอย่างที่สุด โดยไม่มีความหวังสำหรับอนาคตหลินตงยังคงนิ่งเงียบเขารู้ว่านี่คือช่วงเวลาของปาหรู่หลังจากสงบสติอารมณ์แล้วปาหรู่คุกเข่าต่อหน้าหลินตงก่อนแล้วโค้งคำนับสามครั้ง จากนั้นเขาก็ลุกขึ้นและเผชิญหน้ากับชาวพื้นเมืองนับไม่ถ้วนที่ไร้ความรู้สึกแห่งดาวเคราะห์ปาเค่อ“สวัสดีชาวเผ่าทุกคน ฉันชื่อปาหรู่ พ่อของฉัน ปาปู เคยเป็นผู้นำของดาวเคราะห์นี้ เมื่อก่อนเราใช้ชีวิตอย่างสงบสุขและไร้กังวล...”"แต่ตั้งแต่ที่พวกคนชั่วมาที่นี่ วันเวล
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1182
หลินตงและสหายของเขามาถึงเหมืองที่ใกล้ที่สุดซึ่งเป็นจุดแวะพักแรกของพวกเขาดาวเคราะห์ปาเค่อผลิตแร่ชนิดหนึ่งที่สามารถกลั่นเป็นโลหะเกรดต่ำได้ แม้ว่ามูลค่าจะไม่สูง แต่ถ้ามีปริมาณมากก็สามารถแลกเปลี่ยนเป็นเงินจำนวนมากได้เช่นกันไม่อย่างนั้นตระกูลหยินคงไม่ส่งคนมาคุ้มกันที่นี่มากมายขนาดนี้งานหลักของหยินจุนหลินคือควบคุมการทำเหมืองพื้นเมืองที่นี่และแยกแร่ออกมาเป็นโลหะ ตระกูลหยินจะมาเก็บแร่ทุกๆ สองสามทศวรรษเหมืองที่หลินตงและกลุ่มของเขามาถึงนั้นค่อนข้างใหญ่ โดยมีผู้คนจากดาวเคราะห์ปาเค่ออย่างน้อยหลายพันคนถูกควบคุมที่นี่ในฐานะทาสเหมืองเมื่อคุณเข้าใกล้ คุณจะได้ยินเสียงสบประมาทต่างๆ จากสมาชิกตระกูลหยิน"เร่งมือหน่อย! แกไม่ได้กินข้าวหรือไง? ถ้ายังชักช้าอยู่ ฉันจะหักขาแก!""มองอะไรอยู่? คิดว่าไม่มีงานทำรึไง? พยายามปกป้องมันงั้นเหรอ? อยากโดนตีงั้นเหรอ?""ปัง ปัง ปัง!!!""โอ้! ฉันไม่กล้า ฉันไม่กล้า""นายท่าน มีคนหมดสติไป""ไอ้ขยะเปียก! แกเป็นลมเพราะทำงานเล็กๆ น้อยๆ แบบนี้เหรอ? ใครก็ได้ยกมันออกไปและโยนมันไปให้สัตว์ป่ากิน อย่ามาเกะกะที่นี่""ครับ นายท่าน!""ติงๆ ตังๆ!!"เสียงด่าทอนับไม่ถ้วน
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1181
เนื่องจากดาวเคราะห์ปาเค่ออยู่ห่างไกลจากอาณาเขตจักรพรรดิและมีมูลค่าต่ำดังนั้นตระกูลหยินจึงไม่ได้ลงทุนด้วยทรัพยากรมหาศาลที่จำเป็นในการสร้างสถานีสื่อสารที่นี่ดังนั้นเครือข่ายบนดาวเคราะห์ปาเค่อจึงยังไม่สามารถเชื่อมต่อกับอาณาเขตจักรพรรดิได้ซึ่งทำให้ข้อมูลของพวกเขาช้ามากและไม่ทราบถึงเหตุการณ์สำคัญล่าสุดในอาณาเขตจักรพรรดิโลกก็เหมือนกันโลกมีเพียงระบบของหลินตงเป็นตัวกลาง ซึ่งสามารถเชื่อมต่อเครือข่ายได้ทั้งสองด้านไม่อย่างนั้นโลกต้องการสร้างเครือข่ายระหว่างโลกและอาณาเขตจักรพรรดินอกจากนี้ยังต้องใช้เงินลงทุนจำนวนมากเพื่อสร้างสถานีฐานการสื่อสารขนาดใหญ่ในขณะที่เชื่อมต่อเครือข่ายทั้งสองเข้าด้วยกัน หลินตงยังจำกัดผู้ใช้อินเทอร์เน็ตของโลกให้เข้าถึงเฉพาะข้อมูลผิวเผินเกี่ยวกับกาแล็กซีทางช้างเผือกเท่านั้น โดยห้ามเข้าถึงข้อมูลที่ลึกซึ้งกว่านอกจากนี้ เขายังใช้ฟังก์ชันการปกปิดของระบบเพื่อป้องกันไม่ให้ตำแหน่งของโลกถูกเปิดเผยต้องบอกเลยว่าระบบนี้สุดยอดจริงๆเขาไม่รู้ว่าใครเป็นคนสร้างผลิตภัณฑ์จากอารยธรรมระดับเทพ แม้แต่อารยธรรมระดับเก้าก็ไม่สามารถอนุมานได้ ทั้งสองฝ่ายอาจดูเหมือนอยู่ห่างกั

แชร์

บทที่ 19

บทที่เกี่ยวข้อง

ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 20

ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 21

ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 22

ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 23

ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 24

ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 25

ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 26

ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 27

บทล่าสุด

ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1189

ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1188

ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1187

ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1186

ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1185

ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1184

ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1183

ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1182

ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1181