พอเช้าของอีกวัน ทุกคนก็ตื่นขึ้นมากันแต่เช้าก่อนจะเริ่มทำงานจิตอาสากันอีกครั้ง
"น้องแพรครับ พี่ช่วยถือนะครับ" รุ่นพี่ในชมรมคนหนึ่งเอ่ยขึ้นเพราะพยายามจะจีบแพรนลิน
"อ่อไม่เป็นไรค่ะ แพรถือไหว" แพรนลินบอกออกไปก็เดินถือกระติกน้ำไปที่พวกเพื่อนๆที่กำลังซ่อมแซมห้องเรียนให้เด็กๆ
"หืม หุ่นน่าจับทำเมียฉิบ" ชายหนุ่มที่นั่งอยู่ในเต้นท์อาหารเอ่ยบอกกับเพื่อนที่เข้าไปหาแพรนลินเมื่อกี้
"เออว่ะ แต่เล่นตัวมากไปหน่อย สักวันจะจับให้ร้องครางดังๆเลยแม่ง" ชายหนุ่มคนหนึ่งพูดไปอยู่ๆ ลีโอที่ผ่านมาได้ยินพอดีก็ไม่พอใจ ก่อนจะถือถังสีไว้ แล้วแกล้งเดินไปชนจนมันเทใส่สองคนนี่อย่างตั้งใจ ผู้หญิงที่เขาเล็งไว้คนอื่นห้ามคิดแหย๋ม
"เห้ย ไอ้ลีโอมึงเดินยังไงวะ" ชายคนหนึ่งเอ่ยออกไปอย่างไม่พอใจที่ถูกสีราดลงเต็มหัว
"โทษที พอดีมือมันอ่อนแรงว่ะ เลยถือไม่ไหว" ลีโอพูดออกไปก็เดินออกไปทันที โดยที่สองหนุ่มได้แต่มองตามอย่างแค้นเคือง
"ถ้ามึงไม่ใช่เพื่อนไอ้อาเทอร์ละก็ มึงไม่รอดแน่ไอ้ลีโอ" ชายหนุ่มพูดขึ้นเพราะไม่อยากมีปัญหากับอาเทอร์
"มึงไปแกล้งมันสองคนทำไมวะ" อาเทอร์ถามเพราะเห็นเหตุการณ์เมื่อครู่
"ไม่มีอะไรหรอกกูแค่เบื่อๆ" ลีโอบอกไป
"มึงนี่นะ ไปนู้นเลยไปช่วยเขาทำงานไป จะได้เสร็จเร็วๆ" อาเทอร์บอกไปก็ชี้ไปทางที่แพรนลินอยู่
"เอาน้ำไหมคะน้อง" แพรนลินถามรุ่นน้องด้วยรอยยิ้มสดใส
"เอาครับพี่แพรคนสวย" รุ่นน้องของแพรนลินเอ่ยอย่างแซวๆ แพรนลินก็ยิ้มให้พร้อมกับส่งน้ำให้รุ่นน้อง ก่อนจะหันไปเห็นลีโอที่เดินมาพอดี
"พี่ลีโอเอาน้ำไหมคะ" แพรนลินเอ่ยถาม
"ไม่ล่ะ ไม่ชอบกินของซ้ำกับใคร" ลีโอพูดออกไปก็เดินเลี่ยงไป ผู้หญิงอะไรขยันแจกยิ้มอยู่นั่นแหละ แถมยังให้คนนั้นแซวทีคนนี้แซวที
"นายแว่นแอบปากจัดนะยะ ฮ่าๆ แถมยังเมินแกอีก" ริต้าที่อยู่ข้างๆเพื่อนสาวจึงอดแซวไม่ได้ที่นายแว่นเมินใส่เพื่อนเธอ
"ยัยริต้า แกนี่ชอบซ้ำเติมฉันนะ หยุดพูดไปเลย" แพรนลินบอกออกไป แล้วมองตามลีโอไป
"ฉันก็แค่บอก บางทีเขาอาจจะไม่ชอบผู้หญิงแรดๆแบบแกก็ได้นะ ดูจากหน้าตานายนั่นแล้ว" ริต้าพูดเสนอให้เพื่อนสาวได้คิด
"ฉันแรดตรงไหนยะ" แพรนลินถามออกไปอย่างไม่เข้าใจ
"โอ้ยยัยโง่ แค่แกแต่งตัวโป๊ๆ ผู้ชายเข้ามาจีบเยอะๆไม่ซ้ำหน้า คนอื่นเขาก็คิดว่าแกแรดแล้ว ไม่งั้นจะคนมาตั้งฉายาแกว่า น้องแพรร้อยศพเหรอยะ" ริต้าเอ่ยบอกเพื่อนสาว
"แต่ฉันไม่ได้เป็นแบบนั้นสักหน่อย " แพรนลินเริ่มคิดตามเพื่อนสาวบอก ก่อนจะพูดด้วยเสียงเบาๆ
"เห้ยแกอย่าคิดมากน่า ฉันก็พูดเล่นไปงั้นแหละ แกอย่าใส่ใจสิ ถ้าแกแรดน่ะนะ ฉันก็แรดกว่าแกอีก ฮ่าๆ" ริต้าพอเห็นเพื่อนเริ่มคิดจริงก็พูดออกไป
"ช่างเถอะ มันคือตัวเราใครจะว่าไงก็ช่าง" แพรนลินพูดออกไป จากนั้นสองสาวก็คอยแจกน้ำให้เพื่อนๆจนกระทั่งทุกอย่างเสร็จก็เกือบจะบ่ายๆ ทุกคนจึงพากันไปพักผ่อน แพรนลินตั้งใจจะมาชวนลีโอให้ไปซื้อของในหมู่บ้านด้วยกัน ก็เจอเขากำลังคุยกับรุ่นน้องคนหนึ่งอยู่ ถ้าเธอจำไม่ผิดน่าจะชื่อน้ำตาล ยิ่งเห็นทั้งสองหัวเราะใส่กันแพรนลินก็รีบเดินเข้าไปทันที
"คุยอะไรกันอยู่เหรอคะ ดูสนุกกันเชียว" แพรนลินเอ่ยถามทั้งสอง
"อ่อ พี่ลีโอเขามาชวนน้ำตาลไปเที่ยวงานคืนนี้น่ะคะ" น้ำตาลเอ่ยบอกรุ่นพี่คนสวยออกไปด้วยความดีใจ เพราะเย็นนี้มีงานเลี้ยงส่งนักศึกษาที่มาซ่อมแซมโรงเรียน ถึงลีโอจะไม่ได้หล่อแต่อย่างน้อยก็น่าจะรวยแน่ๆ ไม่งั้นคงไม่เป็นเพื่อนกับพี่อาเทอร์ถึงจะเฉยเฉิ่มไปหน่อยก็พอทน น้ำตาลคิดในใจ
"ชวนไปเป็นคู่คืนนี้ "แพรนลินพูดออกไปพร้อมกับจุกนิดๆที่นายเฉิ่มไม่มาชวนเธอ
"แล้วพี่แพรมีคู่รึยังคะ" น้ำตาลถามออกไป
"อ่อ ต้องมีคู่ด้วยเหรอคะ พอดีพี่มีผู้ชายให้เลือกนะคะเลยไม่ต้องมีคู่" แพรนลินพูดออกไปแล้วมองที่ลีโอ
ส่วนลีโอก็ยืนไม่พูดไม่จา เพราะเขาแค่ไม่ชอบใจเธอเมื่อกี้ ส่วนเรื่องที่ชวนน้ำตาลก็เพราะว่าเขาไม่อยากเป็นจุดสนใจของใคร แต่พอได้ฟังที่แพรนลินพูดเขาก็ไม่พอใจเท่าไหร่
"เหรอคะ น้ำตาลก็ไม่แปลกใจหรอกค่ะ เพราะพี่แพรก็อ่อยผู้ชายไปทั่วนิคะ" น้ำตาลเอ่ยออกไปก็มิวายจิกกัดรุ่นพี่ด้วยความอิจฉา
"น้องจะหาเรื่องพี่เหรอ" แพรนลินพูดออกไปเสียงดังอย่างไม่พอใจ
"เปล่านะคะ น้ำตาลก็พูดตามความจริงขนาดพี่ลีโอที่เฉิ่มๆ พี่ยังอ่อยเลย" น้ำตาลพูดกลับตามความจริงที่เธอเห็นว่าแพรนลินพยายามอ่อยลีโอ
"น้องแพรเขาจะมาอ่อยพี่ทำไมครับ พี่ไม่ได้หล่อสักหน่อย อีกอย่างพี่ก็ไม่ได้ชอบเขา" ลีโอพูดออกไป
"เออ ฉันยอมรับว่าฉันชอบที่นายซื่อๆนะ แต่หลังจากนี้นายอย่างหวังเลย ฉันจะไม่ยุ่งกับคนอย่างนายเด็ดขาด" แพรนลินพูดออกไป ไม่ชอบมันแล้วไอ้ผู้ชายบ้า อย่างฉันหาได้ดีกว่านายเป็นร้อยเท่า แพรนลินคิดในใจแล้วเดินกลับไปหาเพื่อนสาวทันที
"อย่าไปเชื่อนะคะ พี่แพรก็งี้แหละค่ะ" น้ำตาลพูดออกไปก็ยิ้มให้ลีโอ
"งั้นพี่ไปก่อนนะ เดี๋ยวตอนเย็นค่อยเจอกัน" ลีโอบอกไปก็เดินตามแพรนลินออกไป เพราะดูเหมือนเธอจะโกรธเขาจริงๆ
"แกไปกับพี่อาเทอร์เถอะ ฉันไม่มีอารมณ์ไปแล้ว" แพรนลินบอกเพื่อนสาวออกไปก็ล้มตัวนอนลงไปที่เตียง
"อ่าวเป็นอะไรไปอีกล่ะ" ริต้าเอ่ยถาม
"ไม่มีอะไร แกไปเถอะ" แพรนลินเอ่ยบอกแล้วนอนต่อ
"ไม่ แกบอกมาก่อนว่าแกเป็นอะไร" ริต้ายังคงตื้อถามเพื่อสาว
"ก็ไอ้เฉิ่มมันไปชวนยัยน้องน้ำตาลอะไรนั่นไปงานคืนนี้อ่ะ แล้วแกรู้ไหมยัยเด็กนั่นมันด่าฉันนายนั่นยังเฉยเลย" แพรนลินร่ายยาวออกไป
"แกก็ไม่ต้องชอบเขาต่อสิยะ สวยๆแบบแกหาใหม่ได้สบายๆ" ริต้าเอ่ยบอกเพื่อนสาว เพราะในใจลึกๆก็ไม่ได้อยากให้เพื่อนสาวคบกับลีโอเท่าไหร่ เพราะดูนิสัยแล้วแปลกๆยังไงก็ไม่รู้
"ฉันไม่องไม่เอามันแล้ว เลิก จบ พอกันที " แพรนลินพูดออกมาก็ทำท่าเหวี่ยงๆ
"ดีแล้ว ฉันจะได้ไม่ต้องมาปวดหัวกับแก งั้นแกก็ไปตลาดกับฉัน" ริต้าบอกไปก็ชวนเพื่อนสาว
"ไม่ล่ะ แกไปเถอะ" แพรนลินเอ่ยออกไปก็นอนต่อไป
"เออๆ อยากได้อะไรก็โทรมาละกัน" ริต้าบอกแค่นั้นก็เดินออกไป
จากนั้นแพรนลินก็เบื่อจนไม่รู้จะทำอะไรจึงออกมาเดินเล่นรอบๆหมู่บ้าน ก่อนจะเดินไปเรื่อยๆ จนเห็นป้ายว่าข้างหน้ามีน้ำตก แพรนลินจึงไม่รีบรอช้าเร่งเดินเข้าไปตามทางทันที ก่อนจะเจอกับน้ำตกที่น้ำใสจนเห็นก้อนหินด้านล่าง ก่อนจะหันมองว่าไม่มีคนเธอจึงไปหาที่ลับตาจนเห็นหินก้อนใหญ่
"น้ำใสจัง " แพรนลินพูดไปพร้อมกับถอดเสื้อยืดสีดำออก ก่อนจะปลดกางเกงขายาวออกจนเหลือแต่ชุดชั้นในและแพนตี้ตัวน้อยที่ปกปิดร่างบางไว้ ก่อนจะลงน้ำไปแล้วเล่นน้ำเย็นๆอย่างชื่นใจ
"ว้าย "แพรนลินพูดออกไปเมื่ออยู่ๆมีอะไรมาเกาะเอวเธอ ก่อนจะเอามือของตัวเองดึงออกเมื่อเห็นร่างผู้ชายอยู่ในน้ำ
"ซ่า" ลีโอโผล่พ้นจากน้ำด้วยร่างกายเปลือยเปล่า เขาแอบตามแพรนลินมาจนเห็นเธอทำอะไรพิเรนๆแบบนี้ จึงให้ลูกน้องที่แอบตามเขาอยู่ไปเฝ้าทางเข้าไม่ให้ใครเข้ามาเห็น ก่อนจะคิดเล่นอะไรสนุกๆแกล้งเธอ จึงแอบว่ายน้ำมาหาเธอโดยไม่ให้เธอรู้ตัว
"พี่ลีโอ " แพรนลินตกใจที่เห็นลีโอในร่างเปลือยเปล่า ก่อนจะมองสำรวจรูปร่างที่เต็มไปด้วยมัดกล้าม แถมหน้าท้องยังมีซิคแพคสวยๆจนน่าสัมผัส ก่อนจะมองไปที่ใบหน้าของเขาหากถอดแว่นตาออกแล้วก็ไปจี้ไฝที่หน้าออก เขาคงจะหล่อมากแน่ๆ แพรนลินคิดในใจ
"เล่นคนเดียวไม่สนุกหรอก มาเล่นกับพี่ดีกว่า" ลีโอพูดไปก็มองหน้าอกหน้าใจของแพรนลินที่ใหญ่จนเกินตัวจนมันล้นออกมา
"คนลามก อย่ามองนะ" พอเห็นสายตาของเขาที่มองหน้าอกของตัวเองก็รีบเอามือปิดด้วยความเขิน
"ไม่ได้มองสักหน่อย แบนอย่างกับไม่กระดานพี่ไม่ชอบหรอก" ลีโอแกล้งพูดออกไปแล้วหัวเราะใส่เธอ
"นี่แน่ะคนบ้า กระดานที่ไหนยะ" แพรนลินพูดไปก็ตวัดน้ำใส่หน้าของลีโอจนเขาตั้งตัวไม่ทัน
ลีโลก็รีบปิดไฝทันทีเพราะกลัวมันจะหลุดออก ก่อนจะเดินฝ่าแรงดันน้ำเข้าไปจับร่างบางไว้
"ปล่อยนะคนบ้า " แพรนลินพูดออกไปก็ดิ้นจนลีโอรัดเธอแน่นขึ้น"พี่เชื่อละว่าไม่ได้แบนจริงๆ" ลีโอพูดออกมาเมื่อแขนของเขาสัมผัสกับก้อนเนื้อนุ่มๆ"แพรไม่คิดเลยว่าคนเฉิ่มๆแบบพี่จะพูดอะไรลามกแบบนี้" แพรนลินพูดออกไปแบบไม่อยากจะเชื่อ"เราก็อ่อยพี่มาตั้งนานแล้วนิ อย่ามาทำใสๆหน่อยเลยน่า" ลีโอพูดกระซิบที่ข้างหูของแพรนลิน"แพรก็แค่เล่นๆ ไม่ได้จริงจังสักหน่อย ตอนนี้แพรไม่อยากลงอยากลองมันแล้วของนอกเนี่ย ปล่อยค่ะ" แพรนลินพูดไปโดยไม่คิดเพราะต้องการต่อปากต่อคำกับเขา"ทำไมล่ะของนอกแบบพี่อาจจะแซ่บกว่าของไทยที่เราเคยได้ก็ได้นะ" ลีโอพูดไปก็เริ่มอยากจะเปลี่ยนจากแกล้งเธอแล้วลงโทษจริงๆ"ปล่อยนะ ไม่งั้นจะร้องให้คนช่วยจริงๆด้วย" แพรนลินขู่ออกไป เพราะเริ่มจะกลัวกับสิ่งที่ลีโอกำลังจะทำ"ใครจะได้ยินในป่าแบบนี้ เราเห็นพี่เป็นของเล่นนักไม่ใช่เหรอ งั้นเรามาเล่นกันหน่อยเป็นไง" ลีโลพูดออกไปก็เริ่มขยับมือเลื่อนขึ้นไปกอบกุมหน้าอกของแพรนลิน"อย่านะคะ แพรขอร้อง" แพรนลินเริ่มกลัวจึงเอ่ยขอร้องลีโอให้หยุดการกระทำนี้ ยิ่งตรงนี้เป็นน้ำตกเธอกลัวว่าจะมีคนมาเห็นลีโอก็ไม่ได้สนใจก่อนจะรั้งใบหน้าสวยเข้ามาจูบเบาๆ ก่อนจะบดขยี้แล้วแทรกเรี
ลีโอถูแก่นกายจนน้ำรักของเธอชะโลมแก่นกายจนเปียก เขาจึงกดแท่งรักใส่ร่องสวาทของเธอเบาๆ"อ้ะ เจ็บ เอาออกไป แพรเจ็บ" แพรนลินพูดออกไป เมื่อเจ็บที่น้องสาวของตัวเองราวกับมันฉีกขาด พร้อมกับเอามือบีบแขนแขนลีโอเพื่อคลายความเจ็บ"โอ้ ซี๊ด เข้ายากฉิบ" ลีโอสบทบทออกมา เมื่อเข้าไปในร่องของเธออย่างอย่างลำบาก จึงตัดสินใจดึงแก่นกายออกก่อนจะแทงเข้าไปใหม่รวดเดียวมิดด้าม"โอ้ย! เจ็บ" แพรนลินร้องออกมาน้ำตาคลอเบ้า แล้วจิกเล็บลงที่แขนของเขา"ซี๊ด ยังซิงทำไมไม่บอกพี่" ลีโอถามออกไปเมื่อรับรู้ได้ทันทีว่าได้ทำลายเยื่อพรหมจรรย์ของเธอไปแล้ว แถมน้องสาวของเธอก็ตอดแน่นจนแก่นกายของเขาเสียวจนแทบจะปริแตก"เคยฟังไหมล่ะ บอกอย่า อย่า ก็แทงเข้ามาอยู่นั่นแหละ โอ้ย ซี๊ด " แพรนินพูดออกไปอย่างสุดทน เพราะตอนนี้ทั้งเจ็บทั้งแค้นที่โดนเขาเอากลางป่าแบบนี้"ปากเก่งได้ งั้นก็ไม่เจ็บแล้วใช่ไหม พี่ขยับนะ" ลีโอพูดไปก็เอามือจับหัวเข่าของแพรนลินไว้ แล้วอ้ากว้างกว่าเดิมแล้วเริ่มขยับเอวสอบเบาๆ"อ้ะ แสบ เบาๆ อ้ะ อ้ะ อ้ะ" แพรนลินเอ่ยบอกเมื่อถูกแก่นกายแทงเข้าออกเบาๆลีโอก็ก้มลงไปดูดเลียหน้าอกหน้าใจของเธออีกครั้ง เพื่อให้เธอกลับมาเสียวอีกอีกครั้ง
แพรนลินเข้ามาในห้อง ก็เข้าห้องน้ำไปทันทีก่อนจะร้องไห้ออกมา จากนั้นก็ถอดเสื้อผ้าออกแล้วขัดตัวเองแรงๆล้างคราบไคลจากคนเลวๆนั่น ริต้าที่เห็นเพื่อนเข้าห้องน้ำนานจึงเอ่ยเรียกด้วยความเป็นห่วง"ยัยแพร เสร็จรึยัง" ริต้าเอ่ยถามแพรนลินได้ยินเสียงเรียกก็ลุกขึ้นมาเช็ดตัวแล้วออกจากห้องน้ำด้วยชุดนอนของตัวเองที่มันโชว์จนเห็นร่องรอยรักที่ลีโอฝากไว้"ยัยแพร แกเป็นอะไร " ริต้าเอ่ยถามอย่างตกใจ เมื่อมองเพื่อนที่ออกมาจากห้องน้ำด้วยชุดนอน แต่ที่เธอตกใจคือรอยเต็มตัวของเพื่อนนั่นต่างหาก เธอมองก็รู้ว่ามันคือรอยอะไร"แก อือๆ นายนั่นมันรังแกฉัน" แพรนลินพูดออกไปก็กอดเอวเพื่อนสาวแล้วร้องไห้"อะไรนะ มันกล้าทำขนาดนี้เลยเหรอฉันจะไปจัดการมัน" ริต้าโกธรแทนเพื่อนสาวที่ถูกไอ้เฉิ่มรังแก"ไม่นะ ไม่ ฉันอาย ฉันไม่อยากให้คนอื่นรู้" แพรนลินพูดออกไปก็ดึงแขนเพื่อนสาวไว้ แล้วร้องไห้ออกมา"แกจะให้มันทำแบบนี้กับแกเหรอยัยแพร แกต้องเอาคืน" ริต้าพูดออกไปด้วยความโมโห"เขาแค้นที่ฉันไปเล่นกับความรู้สึกของเขาวันนั้น เขาเลยแก้แค้นฉัน ถ้าฉันแก้แค้นกลับมันก็ไม่มีทางจบสักที" แพรนลินพูดออกไปทั้งน้ำตา"เลวจริงๆเพราะเรื่องแค่นี้ มันกล้าทำถึงขนาด
ด้านอาเทอร์พร้อมกับคนในชมรมกว่าสามสิบกว่าคน ก็เดินทางกลับกรุงเทพในเช้าวันต่อมา "พี่ลีโอ พี่แพรแล้วก็พี่ริต้าไม่กลับพร้อมเราหรือคะ" น้ำตาลเอ่ยถามอย่างสงสัยเพราะไม่เห็นทั้งสามคนตั้งแต่เช้า "เขากลับกันก่อนแล้วล่ะ ไปกันได้แล้วไป" อาเทอร์เอ่ยบอกก็เดินนำทุกคนไปด้านในทันทีเพื่อขึ้นเครื่อง มันน่าสะใจจริงๆที่แพรนลินหนีกลับกรุงเทพไป จนไอ้ลีโอรีบกลับไฟว์แรกของเช้าวันนี้ก่อนพวกเขา ที่จะยินในช่วงสายๆ โดยที่มันให้คนที่คอยติดตามอำนวยความสะดวกให้ทุกอย่าง สงสัยมันคงจะรีบแจ้นไปหาแพรนลินที่หนีกลับตั้งแต่เมื่อคืน อาเทอร์คิดในใจ ด้านลีโอก็มาถึงกรุงเทพเกือบจะแปดโมงเช้าโดยมีโทนี่มารอรับเขากับลูกน้องอีกสามคนที่สนามบิน ก่อนจะรีบบึ่งรถมาที่คอนโดทันที "คีย์การ์ดอยู่ไหน" ลีโอเอ่ยถามโทนี่ทันทีเมื่อลงรถ "นี่ครับนายน้อย" โทนี่บอกออกไปก็ยื่นคีย์การ์ดห้องของแพรนลินให้กับเจ้านายทันที เพราะนายน้อยของเขาได้โทรมาสั่งเขาไว้ตั้งแต่เมื่อคืน กว่าจะได้มาเขาต้องใช้ทั้งเงินทั้งแรงปิดปากของพนักงาน เพราะที่นี่ระบบรักษาความปลอดภัยสูงมาก เขาจึงต้องใช้ลูกปืนขู่เพื่อให้พนักงานยอมเอาให้ "ดูสิว่าจะหนีไปไหนได้อีก" ลีโอพูดออกไปก็เดิ
ลีโอถอนแก่นกายออก ก่อนจะมองลงไปแล้วเห็นน้ำรักของตัวเองไหลออกมาจากร่องสวาทของแพรนลิน ก่อนจะเอานิ้วเรียวแทงเข้าไป แล้วขวานเอาน้ำรักออกมาจากร่องสวาท นี่เป็นครั้งที่สองที่เขาพลาดปล่อยในตัวเธออย่างควบคลุมไม่ได้"อ้ะ พอแล้วค่ะ อ้ะ" แพรนลินพูดออกมาอย่างอ่อนแรง เมื่อลีโอเอานิ้วเข้ามาในกายเธออีกครั้ง"พี่แค่จะทำความสะอาดให้แพรเฉยๆ" ลีโอพูดไปก็ถอนนิ้วออก แล้วก้มหน้าลงไปเลียร่องสวาทสีแดงสดทันที แล้วใช้ลิ้นเลียน้ำรักของเขาและเธออย่างไม่รังเกียด" อ้ะ แพรเสียว พอเถอะค่ะ อ้า" แพรนลินเอ่ยบอกเมื่อถูกเลียกายสาวอีกครั้ง ลีโอก็พลิกร่างบางให้นอนหงายอีกครั้งก่อนจะเริ่มบทรักอีกครั้งหลังจากที่จบบทรักที่ทั้งสองทำร่วมกันกว่าสองชั่วโมง ร่างบางก็เริ่มถอยหนีจากอ้อมกอดของลีโอทันที"เป็นอะไร" ลีโอพูดออกไปเมื่อแพรนลินถอยหนีเขยิบแล้วลุกขึ้นนั่ง"ได้แล้วก็ออกไปได้แล้วค่ะ" แพรนลินพูดไปก็เอาผ้าห่มคุมร่างตัวเองไว้ ขนาดเธอหนีมาแล้วยังจะตามมาข่มเหงเธอถึงห้อง"อยากให้พี่เอาฟรีๆรึไง ไม่อยากเป็นเมียพี่แล้วเหรอ หืม" พอได้ยินแพรนลินพูด ลีโอก็ลุกขึ้นมาแล้วสวมกอดเธอไว้จากด้านหลังแล้วหอมแก้มเธอเบาๆ"แพรมันก็แค่ของเล่น พี่คิดจะทำ
ลีโอได้แต่ทำหน้ากังวล เพราะมันเป็นสิ่งที่เขาไม่อยากเลือกเลยสักนิด เพราะแพรนลินก็สำคัญกับเขาเช่นกัน แต่ถ้าหากเขาคบกับเธอต่อเธอก็จะมีอันตราย คิดได้ดังนั้นลีโอจึงกลับเข้าไปหากับอาเทอร์ที่นั่งรออยู่ในห้อง"เป็นอะไรอีกวะ" อาเทอร์เอ่ยถามเพื่อนรักที่ทำหน้าเครียด"แด๊ดจะให้ฉันแต่งงานกับมารีน่า" ลีโอพูดออกไปด้วยเสียงเรียบ จนคนที่เดินเข้ามาในห้องอีกคนตกใจจนก้าวขาไม่ออกแพรนลินเลิกเรียนแล้วจึงขึ้นมาหาเขาตามปกติ เพราะตั้งแต่คบกับลีโอเธอก็แทบจะไม่ได้กลับห้องของตัวเอง แต่ต้องมาอึ้งกับสิ่งที่ได้ยินก่อนจะหยุดฟังอยู่ข้างกำแพงอย่างเสียใจ"อะไรวะ แกพึ่งจะหมั้นเมื่อปีก่อนเองทำไมพ่อแกให้แต่งเร็วนักวะ " อาเทอร์เอ่ยถามออกไป"พ่อฉันบอกลุงมัมฟรอย์เร่งมา ท่านเลยไม่กล้าปฎิเสธเพราะเห็นเป็นเพื่อนกัน อีกอย่างตอนนี้ธุรกิจก็กำลังไปได้ดีเขาคงอยากจะสร้างความมั่นใจให้ตัวเอง" ลีโอบอกเพื่อนออกไป"แล้วแกต้องกลับไปเมื่อไหร่ แล้วแพรล่ะแกจะทำยังไง" อาเทอร์บอกไปก็ยังคงถามต่อ"อาทิตย์หน้า ส่วนแพรฉันคงต้องปล่อยเธอไป" ลีโอพูดออกไปด้วยเสียงเศร้า"ฉันบอกแกแต่แรกแล้วว่าอย่าถลำลึก แกก็บอกเธอเองละกัน แต่ถ้าฉันเป็นน้องแพรฉันคงจะเกลีย
แพรนลินขับรถกลับมาบ้านที่พัทยาก็ร้องไห้มาตามทางอย่างเสียใจ เธอไม่คิดว่าความสุขของเธอจะผ่านไปเร็วขนาดนี้ แพรนลินก็พร่ำพูดด่าทอลีโอมาตลอดทาง จนกระทั่งถึงบ้านหลังใหญ่ของตัวเอง"คุณหนู กลับมาทำไมไม่โทรมาบอกก่อนคะ" ชื่นเอ่ยถามแพรนลินทันทีที่เห็นเธอขับรถเข้ามาในบ้าน"คุณพ่อคุณแม่ล่ะคะ" แพรนลินไม่ตอบแต่ถามหาพ่อแม่ของเธอกับแม่นมแทน"ท่านไปงานเลี้ยงกับลูกค้าน่ะค่ะคุณหนู เป็นอะไรคะ ทำไมถึงร้องไห้" ชื่นเอ่ยถามออกไปด้วยความเป็นห่วงเมื่อเข้ามาในบ้าน แล้วทำให้เห็นใบหน้าของหญิงสาวอย่างชัดเจน แววตาที่บวมแดงเหมือนผ่านการร้องไห้มา เธอเลี้ยงแพรนลินมาตั้งแต่เด็กแพรนลินแทบจะไม่ร้องไห้ด้วยซ้ำ มันต้องมีอะไรแน่ๆที่ทำให้คุณหนูของเธอน้ำตาตก ชื่นคิดในใจ"ป้าชื่น" พอได้ยินแม่นมของตัวเองถาม แพรนลินก็กลั้นน้ำตาไว้ไม่อยู่ จึงโผล่เข้ากอดแม่นมอย่างต้องการการปลอบใจจากคนที่รัก"ไม่ร้องนะคะคนดีของชื่น ไหนบอกชื่นสิคะทำไมถึงร้องไห้" ชื่นเอ่ยออกไปก็ลูบผมของแพรนลินอย่างเอ็นดู"ป้าชื่นแพรทำผิด แพรไม่ใช่เด็กดีของป้าชื่นและคุณพ่อคุณแม่อีกแล้ว แพรขอโทษ" แพรนลินพูดออกไปทั้งน้ำตา"ใจเย็นๆ อย่าพึ่งคิดมากสิคะไหนเล่าให้ชื่นฟังก่อนนะ
ด้านกอบพลที่รู้ข่าวจากลูกน้องว่าน้องชายและน้องสะใภ้ตายแล้ว ก็นั่งยิ้มสะใจทันที"ถ้าแกยกให้ฉันดีๆ แกก็ไม่ต้องตายแบบนี้ไอ้พล" กอบพลเอ่ยถึงกำพลผู้เป็นน้องชาย ที่คิดจะจับเขาเข้าคุกเรื่องที่ถูกโกงเงิน เขาจึงประกาศเป็นหุ้นส่วนใหญ่จึงทำให้กำพลต้องยอมล่าถอยไป แต่มันกลับหาหลักฐานมาจับเขาอีกจนได้ เขาจึงสั่งให้คนไปจัดการโดยการขับรถตัดหน้ารถของทั้งสองจนรถเสียหลักพุ่งชนกับต้นไม้"คุณพ่อเป็นคนฆ่าลุงพลเหรอคะ" วาสิตาเดินเข้ามาแล้วได้ยินพ่อของตัวเองพูด"หุบปากเดี๋ยวนี้สิตา แกจะทำให้ทุกอย่างเสียเรื่อง อย่าพูดเรื่องนี้ให้พ่อได้ยินอีกเด็ดขาด" กอบพลเอ่ยดุลูกสาวถึงแม้ที่นี่จะเป็นบ้านของเขา แต่หน้าต่างมีหูประตูมีช่องไว้ใจใครไม่ได้"หึ สิตาดีใจต่างหากค่ะ ต่อไปก็ไม่มีใครคุ้มกะลาหัวยัยแพรแล้ว ทีนี้แหละสิตาจะเอาคืนให้มันรู้ซะบ้าง" วาสิตาพูดออกไปเพราะในใจเธอคิดแต่เรื่องที่จะแก้แค้นแพรนลินอยู่ตลอดเวลา"เราจะทำอะไรอย่าให้เดือดร้อนถึงพ่อละกัน รอให้พ่อจัดการเฉดหัวมันออกจากบ้านหลังนั้นได้เมื่อไหร่ เราจะทำอะไรก็ทำ" กอบพลพูดออกไปเพราะเขาได้สับเปลี่ยนพินัยกรรมของกำพลเรียบร้อยแล้ว"จริงเหรอคะ คุณพ่อจะไล่ยัยแพรออกจากบ้านน
5 ปีผ่านไปด้านอาเทอร์ก็กำลังทำงานอยู่ในห้องทำงาน จนกระทั่งจีด้าเดินเข้ามาพร้อมกับสีหน้าที่บ่งบอกว่ากำลังโมโห"พี่อาเทอร์ ไหนบอกว่าจีด้าจะไม่ท้องแล้วไงคะ แล้วนี่มันอะไร ไหนพี่บอกจะไปทำหมันไง" จีด้ามาถึงก็โวยวายใส่อาเทอร์ลั่น ที่โกหกเธอเรื่องที่ทำหมันจนเธอท้องลูกคนที่4"อ่อพี่ลืมน่ะ ไหนๆก็มีแล้วก็ไม่เป็นไรน่า ลูกเราจะได้มีน้องเยอะๆไง สัญญาว่ารอบนี้จะไปทำหมันแล้วจริงๆ" อาเทอร์บอกออกไป แล้วแอบดีใจที่จีด้าท้องลูกคนที่4ให้เขาจนได้ เขาอุตส่าห์ขยันทำเชียวนะ"แต่จีด้าต้องไปดูงานที่สิงคโปร์ตั้งสามเดือน มาท้องแบบนี้จีด้าจะไปได้ยังไงล่ะคะ" จีด้าบอกออกไป เพราะเธอทำงานวิจัยยามากว่าห้าเดือน แต่ต้องมาท้องแบบนี้เธอจะไปได้ยังไง"ก็ไม่ต้องไปสิ ตั้งสามเดือนจะไปให้ลำบากทำไม จีด้าก็ห่วงลูกเราบ้างสิเดี๋ยวแท้งไปจะทำยังไง" อาทอร์เอ่ยออกไปอย่างชอบใจ เพราะจีด้าเวลาท้องเธอมักจะขาดเขาไม่ได้ ยิ่งเขารู้ว่าเธอทำวิจัยแล้วจะได้ไปสิงคโปร์ เขาก็เร่งปั้มลูกคนที่4มาขัดขวางทันที ห่างกันแค่วันเดียวเขาก็คิดถึงแล้ว แต่นี่ไปสามเดือนเขาไม่มีวันยอมอาเทอร์คิดในใจ"แผนพี่ใช่ไหม คนบ้า" จีด้าเข้าไปตีอกของอาเทอร์อย่างอดไม่ได้ นี่เล่
เช้าอีกวันหลังจากคืนเข้าหอของแพรลินและลีโอ ทั้งสองก็ตื่นขึ้นมาก็เกือบจะบ่าย บนเรือยอร์ทลำใหญ่ที่อยู่กลางทะเล ลีโอก็บอกแพรนลินว่าจะมานอนอาบแดดรอ แต่กลับมานอนหลับพิงอยู่ในห้องควบคุมเรือแทนอย่างอดไม่ได้"พี่ลีโอ ไปเล่นน้ำกันเถอะค่ะ ตื่นสิคะ" แพรนลินมาหาลีโอ แล้วปลุกลีโอให้ตื่นขึ้นมา"ขอพี่พักอีกหน่อยนะ แพรสูบแรงพี่ไปหมดเลย" ลีโอพูดออกมาก็ไม่ยอมลืมตาตื่น"ใครบอกให้หื่นเองล่ะคะ นี่สรุปจะไม่ตื่นใช่ไหมคะ" แพรนลินพูดไปแล้วมองลีโอ ก่อนจะดึงกางเกงขาสั้นของลีโอลงไป แล้วงัดแก่นกายของลีโอออกมา"แพร ซนอีกแล้วนะ" ลีโอครางออกมาทั้งที่ยังไม่ลืมตา เมื่อแพรนลินจับแก่นกายของเขาออกมา แต่ตอนนี้เขาไม่มีแรงจะกระแทกกับเธออีกแล้ว เพราะเขารักกับแพรนลินมาทั้งคืนจนหมดแรง"จ๊วบ จ๊วบ จ๊วบ" เสียงปากเล็กๆกำลังเลียท่อนเอ็นใหญ่อย่างซุกซน"แพรอยากไปเล่นน้ำแล้วนะคะ " แพรนลินเอ่ยบอกออกไป แล้วดูดเลียแก่นกายของลีโอที่เอาแต่นอนไม่ตื่น จนเธอต้องใช้วิธีนี้ปลุกเขา"แพร อืม พอก่อนคนดีพี่ไม่ไหวแล้วนะ ซี๊ด " ลีโอครางบอก แล้วจับหัวของแพรนลินให้หยุด เพราะเขาไม่มีแรงจะไปต่อกับเธออีกแล้ว เพราะเล่นท่ายากกันเมื่อคืนจนเขาปวดเอวไปหมด แต่
"คนลามก ทำอะไรคะเนี่ยมาถ่ายทำไม เดี๋ยวหลุดไป อายเขาตายเลย" แพรนลินเอ่ยบอกออกไป แล้วหันมาว่าใส่ลีโอที่เล่นอะไรพิเรนๆ"มันบันทึกแค่ในโทรศัพท์ เดียวเอากันเสร็จพี่ก็ลบออกแล้ว แบบนี้ตื่นเต้นจะตาย นะ พี่ขอสักครั้งนะ " ลีโอพูดไป ก็เข้าไปโอบกอดแพรนลินจากด้านหลัง"ลบแน่นะคะ " แพรนลินถามออกไป"ครับ แน่นอนที่สุด พี่ไม่เสี่ยงให้ใครมาเห็นเมียพี่แบบนี้เด็ดขาด" ลีโอบอกไปตามความจริง เพราะยังไงเขาก็ไม่ถ่ายเก็บไว้หรอก เพราะเขาแค่เอามาสร้างบรรยากาศให้มันตื่นเต้นๆก็เท่านั้น"งั้นพี่จะให้แพรทำอะไรคะ" แพรนลินเอ่ยถามสามีออกไป"แค่เล่นบทนางแมวสาว แค่ครางแล้วก็พูดร่านๆออกมา มันเร้าอารมณ์ดี พี่อยากลองแบบนี้" ลีโอบอกออกไป แล้วเคล้าคลึงเต้างามจากทางด้านหลังไปด้วย"ทำไมพี่ดูโรคจิตจังคะเนี่ย แพรคิดถูกคิดผิดเนี่ย ที่มีสามีแบบนี้" แพรนลินเอ่ยออกไปอย่างล้อเล่น แล้วเอนตัวซบลีโอเพื่อให้ลีโอบีบขย้ำหน้าอกของเธอได้ถนัด"พี่ไม่ได้โรคจิตสักหน่อย เขาเรียกสร้างจินตนาการให้ชีวิตคู่ต่างหาก ลองหน่อยน่า" ลีโอเอ่ยบอกออกไปแล้วอ้อนแพรนลิน"อ้ะ ก็ได้ค่ะ แพรจะทำแบบนั้นก็ได้ เริ่มยังไงคะ" แพรนลินเอ่ยออกไปอย่างสงสัย"ก็แค่เรียกพี่ว่าผั
ด้านแพรนลินก็ขึ้นเรือยอร์ทลำใหญ่มากับลีโอที่กลางทะเล โดยมีลีโอเป็นคนขับควบคุมเรือเอง เพราะต้องการความเป็นส่วนตัว"เรามากันเองจะดีเหรอคะ" แพรนลินเอ่ยถามลีโอออกไป เพราะไม่มีลูกน้องหรือใครตามมาสักคน"ไม่ต้องกลัวหรอก เรือขับแบบอัตโนมัติได้ แล้วก็มีเรดาร์ส่งสัญญาณหากเรามีอันตราย แล้วเราก็ไม่ได้ออกมาไกลมาก ไม่ต้องห่วงหรอกน่าคนดี" ลีโอบอกไปก็ปรับแผงวงจรควบคุมเรือ แล้วหันมาหาแพรนลิน พร้อมกับยักคิ้วให้ว่าเสร็จแล้ว"เวลานี้ก็มีแค่เราสองคน เรามาหาอะไรสนุกๆทำกันดีกว่าคนดี" ลีโอบอกออกไป แล้วยิ้มอย่างแพรวพราว"อะไรคะ กลางทะเลดึกๆแบบนี้จะมีอะไรให้สนุกคะ" แพรนลินแกล้งถามออกไป"มีเยอะเลยเมียจ๋า แต่เมียจะกล้าเล่นกับผัวรึเปล่าล่ะ" ลีโอพูดออกไป ก็มองแพรนลินอย่างลุ้นคำตอบของเธอ"อะไรล่ะคะ ถ้าไม่บอก แพรก็ไม่เล่นหรอก" แพรนลินตอบกลับอย่างรู้ทันสามี ที่เจ้าเล่ห์คิดจะล่อลวงเธอด้วยคำพูด"มาถึงขั้นนี้แพรจะไม่เล่นสักหน่อยหรอ ผัวอุตส่าห์พามาสองคนทั้งที ทำให้ผัวชื่นใจหน่อยสิครับ " ลีโอเอ่ยบอกแล้วเดินมาจับมือของแพรนลิน"ก็ได้ค่ะ เห็นว่าวันนี้น่ารักหรอกนะคะ แพรยอมก็ได้" แพรนลินเอ่ยบอกออกไป แล้วยิ้มเบาๆอย่างน่ารัก"งั
จีด้าได้ฟังก็ลองโน้มตัวลงไปจูบไซร้ซอกคอของอาเทอร์ แล้วดูดกัดให้เป็นรอยแบบที่เขาเคยทำกับเธอ ก่อนจะเลื่อนจูบลงมาตามหน้าอกแกร่ง อย่างโลมเลียไปด้วยท่าทางยั่วยวน"อ่า ดีมากเมียจ๋า แบบนี้แหละ" อาเทอร์ครางบอกออกไป เมื่อถูกความไม่ประสาของจีด้า ทำให้เขาลุ้นอย่างตื่นเต้นว่าเธอจะทำอะไรกับเขาต่อ"แล้วแบบนี้ล่ะคะ ดีไหม" จีด้าเริ่มได้ใจที่เห็นอาเทอร์เอ่ยบอก เธอจึงเลื่อนตัวไปนั่งทับแก่นกายของเขา จนมันเสียดสีกับน้องสาวของเธอ แล้วเอามือไปเขี่ยหัวนมสีชมพูของอาเทอร์เล่น อย่างมั่นเขี้ยว"จีด้า เราซนไปแล้วนะ ซี๊ด" อาเทอร์ครางอย่างเสียว เมื่อร่องสาวที่มีน้ำเยิ้มออกมา กำลังเสียดสีกับลำรักของเขาอยู่ จนมันทำให้แก่นกายเริ่มขยายใหญ่ขึ้นกว่าเดิม ไหนจะเมียรักที่เล่นซนมาเขี่ยหัวนมของเขาไปมา เดี๋ยวสอนเสร็จจะเอาให้น่วมเลยคอยดู อาเทอร์คิดในใจ"จีด้าจะทำให้พี่หลงจีด้า จนไปไหนไม่รอดให้ได้" จีด้าพูดไปแล้วยิ้มใส่อาเทอร์ ก่อนจะโน้มตัวลงไปเลียหัวนมของอาเทอร์ แล้วยิ้มชอบใจที่เห็นสีหน้าของอาเทอร์"จีด้า อา " อาเทอร์ครางเบาๆ แล้วเอามือไปจับก้นงอนงามแล้วบีบขย้ำอย่างลงโทษ"โอ้ย คนบ้า จีด้าเจ็บนะคะ" จีด้าเอ่ยบอกออกไป เมื่อโดนอา
"หวังว่าคุณพ่อจะชอบของขวัญที่ผมให้นะครับ" พาทิศเอ่ยบอก ก็จูงมือของริต้าออกไปแล้วโอบกอดอย่างทะนุถนอม"ของขวัญอะไรกันวะ " แบตโต้พูดไปก็มองทั้งสองเดินออกไป ก่อนจะเปิดซองสีขาวออกมาดู"เอ๊ะ นี่มัน" แบตโต้เอ่ยออกไปแล้วหยิบที่ตรวจครรภ์ขึ้นมาดูแล้วหมุนๆ"เห้ย สองขีด เห้ย ลูกฉันท้องแล้วโว๊ย อารอน มาโค ริต้าท้องแล้วโว๊ย คุณลูกเราท้องแล้ว เราจะมีหลานแล้ว" แบตโต้พูดแล้วลุกขึ้นดีใจ แล้วเอ่ยบอกเพื่อนทั้งสอง แล้วหันไปบอกภรรยาของตัวเองที่นั่งอยู่เงียบๆ"ใจเย็นๆสิคะคุณ เดี๋ยวก็ล้มหรอก" ริตาวรรณเอ่ยบอกสามี แต่เธอก็ดีใจที่ลูกสาวคนโตนั้นได้มีหลานให้กับเธอและสามีได้เชยชมแล้ว"แบบนี้ฉันต้องเร่งอาเทอร์มันหน่อยแล้ว" อารอนเอ่ยออกไปแล้วทำหน้าอิจฉาแบตโต้ที่ชิงมีหลานไปก่อน"ฮ่าๆ ให้มันได้อย่างนี้สิวะ" แบตโต้พูดไปอย่างดีใจ ถ้าได้ของจีด้าอีกคนจะดีมากจริงๆ แบตโต้คิดในใจ ก็ยิ้มออกไปอย่างหยุดไม่อยู่ด้านพาทิศและริต้า ก็เข้ามาในห้องหอแล้วอาบน้ำแต่งตัว จากนั้นพาทิศก็มานอนตักของริต้าบนเตียงนอน แล้วจับมือของริต้ามาจูบอย่างรักใคร่"พี่พิททนได้แน่นะคะ" ริต้าเอ่ยถามออกไป เพราะวันนี้เป็นวันเข้าหอ เธอก็อยากจะให้พาทิศได้มีความ
แพรนลินก็เดินตามอย่างลุ้นๆว่าลีโอจะทำอะไร จนกระทั้งมีคนเดินเข้าไปหาลีโอ พร้อมกับเอาเก้าอี้ให้กับลีโอนั่งแล้วตั้งเสาไมโคโฟนให้พอดีกับที่ลีโอนั่งแล้วอยู่ๆภาพในโปรแจ็กเตอร์ก็เปลี่ยนเป็นรูปภาพของแพรนลินและลีโอสมัยที่คบกันตอนเรียน เมื่อ6ปีก่อน"ลูกนายจะทำอะไรวะมาโค " อารอนเอ่ยถาม แต่มาโคก็ได้แต่ยักไหล่ ประมาณว่าไม่รู้ แล้วอุ้มพาหลานชายไปยืนมองใกล้ๆ แล้วเขาก็ดูต่อว่าลูกชายของเขากำลังจะทำอะไรต่อไป"เอาแล้วไง ไอ้ลีโอมันขโมยซีนงานแต่งฉันจนได้" อาเทอร์บอกไปแล้วส่ายหัว กับลีโอที่ทำในสิ่งที่เขาเองยังคิดไม่ถึง ไอ้นี่มันร้ายจริงๆ อาเทอร์คิดต่อในใจอย่างยอมแพ้ กับความมุ้งมิ้งโรแมนติกของเพื่อนที่มันลงทุนคิด ลงทุนทำขนาดนี้จากนั้นลีโอก็เริ่มดีดกีตาร์อย่างที่ไม่เคยมีใครเห็นมาก่อน ลีโอที่กำลังเริ่มดีดกีตาร์ก็พูดออกมาว่า" พี่ขอบคุณที่แพรเข้ามาในชีวิตของพี่ ขอบคุณที่ให้โอกาศพี่ ขอบคุณที่แพรดูแลตัวแทนความรักของเรา เนลตั้นและแพรคือสิ่งที่มีค่าที่สุดของพี่ พี่รักแพรกับลูกนะ" ลีโอบอกไปก็เปลี่ยนโทนกีตาร์ในเพลงที่เขาเตรียมมาร้องให้แพรนลินฟังแพรนลินก็พยักหน้าแล้วยิ้มออกไปทั้งน้ำตาแห่งความยินดี แล้วมองรูปภาพใน
พอเสร็จพิธีทุกคนก็กลับมาที่โรงแรม พร้อมกับพาเจ้าบ่าวกับเจ้าสาวมารอเข้าห้องหอในตอนหกโมงเย็นตามฤกษ์ที่หามา ที่จะต้องเข้าหอในตอนสองทุ่มเก้านาที ก็มานั่งพูดคุยและรับประทานอาหารกันที่ริมทะเลกันภายในครอบครัวส่วนลีโอก็พาแพรนลินกับลูกมาที่ห้องพัก เพื่อเปลี่ยนชุดหลังจากที่ไปงานแต่งมา"แพรกับลูกใส่ชุดนี้นะ" ลีโอบอกแพรนลินแล้วถือเสื้อผ้ามาให้แพรนลิน"ชุดนี้หรอคะ แต่ตรีมงานเป็นสีชมพูนะคะ" แพรนลินเอ่ยถามลีโอที่เอาชุดสีขาวมาให้เธอ"ใส่ไปเถอะน่า ไม่เป็นไรหรอกงานแต่งก็เสร็จแล้วนิ " ลีโอบอกไปเพราะกลัวแพรนลินจะไม่ยอมใส่"ก็ได้ค่ะ ใส่ก็ใส่" แพรนลินเอ่ยบอกแล้วไปเปลี่ยนชุดทันที ส่วนลีโอก็แต่งตัวให้ลูกชายรอแพรนลิน โดยที่เขายังไม่เปลี่ยนชุด"เดี๋ยวแพรออกไปทานก่อนก็ได้ เดี๋ยวพี่คุยงานเสร็จแล้วจะตามไป" ลีโอเอ่ยบอกออกไป เพราะอยากจะเชคงานว่าทำไปถึงไหนแล้ว"ก็ได้ค่ะ งั้นเดี๋ยวแพรกับลูกไปก่อนนะคะ รีบๆตามไปนะคะ" แพรนลินเอ่ยออกไป ก็ไม่ได้สงสัยอะไรเพราะลีโอก็มักจะโทรคุยงานเป็นประจำอยู่แล้วพอแพรนลินออกไปลีโอก็โทรไปหาโทนี่ ที่เขาให้จัดการเตรียมงานทุกๆอย่างรอเขา"โทนี่ เรียบร้อยไหม" ลีโอถามออกไป"เรียบร้อยครับนาย ไม่
พาทิศถอดชุดเจ้าสาวของริต้าออกอย่างรำคาญ เพราะมันบานจนทำรักไม่สะดวก"อ้ะ พี่พิท เร่งหน่อยสิคะ เดี๋ยวไม่ทัน" ริต้าเอ่ยบอกออกไปแล้วพูดยั่วพาทิศ ก่อนจะเลื่อนตัวลงไปดูดเลียแก่นกายของพาทิศ เพราะอยากจะทำให้ยัยฟ้าใสได้ยิน"อ่า ริต้า ซี๊ด " พาทิศครางออกไปเบาๆเมื่อริต้าดูดเลียท่อนเอ็นของเขาแรงๆ"ริต้ากับยัยฟ้าใส ใครดูดมันกว่ากันคะผัวขา" ริต้าถามออกไป แล้วเอามือไปคลึงลูกบอลสองลูกของพาทิศไปด้วย"ริต้า ริต้าดีกว่า อ่าส์ ซี๊ด เมียพี่ดีที่สุด อ่า" พาทิศเอ่ยบอก จนเขาเริ่มทนไม่ไหวจึงจับตัวริต้าให้นั่งบนเก้าอี้ แล้วแหวกดึงเอากางเกงชั้นในของริต้าออก ก่อนจะจับริต้าอ้าขาออกกว้าง แล้วก้มลงไปดูดเลียความสาวอย่างหวยหา"อ้ะ ผัวขา เลียแรงๆ อ้ะ อ้า เสียว อ้ะ" ริต้าเอ่ยไปพร้อมกับความเสียวแล้ว ยิ้มอย่างพอใจ ก่อนจะมองที่หน้าจอโทรศัพท์ของพาทิศที่ตอนนี้ฟ้าใสรับสายและคงจะกำลังฟังเธอและพาทิศอยู่ฟ้าใสกำโทรศัพท์ไว้แน่น เมื่อถูกริต้าโทรมาเยาะ ด้วยการแสดงบทรักโชว์เธอผ่านโทรศัพท์ เธอคิดว่าพูดยุริต้าแล้วยัยนั่นจะโง่ทะเลาะกับพาทิศ แต่กลับตรงข้ามเธอไม่คิดว่ายัยนี่จะร้ายขนาดนี้ ฟ้าใสคิดในใจก็ปาโทรศัพท์ทิ้งอย่างไม่พอใจ แล้วเดิ