บทที่1

บทที่ 1

จุดเริ่มต้นของชีวิต-ความปรารถนา

ความปรารถนาของเราเป็นพื้นฐานของชีวิตทั้งหมดของเราการกระทำของเราคือการตัดสินใจบนพื้นของความปรารถนาของเรา

ไม่ใช่ความจริงหรอกหรือ

ให้ผมแสดงตัวอย่างสักเรื่อง–ถ้าฉันต้องการได้คะแนนสูงสุดในชั้นเรียนฉันจะทำอย่างไรฉันจะเรียนให้มากกว่านั้นอย่างแน่นอน

จึงเป็นที่ชัดเจนว่าการกระทำของเราเป็นไปตามความปรารถนาของเรา

แต่มันยังไม่ชัดเจนว่าความปรารถนานั้นเป็นพื้นฐานของชีวิตทั้งชีวิตลองนึกภาพต้นไม้เล็กๆที่กำลังเหี่ยวเฉาดูสิแต่หากคุณรดน้ำให้กับต้นไม้นั้นโดยทันทีหลังจากเวลาผ่านไปต้นไม้นั้นก็จะฟื้นตัวและเติบโตขึ้นอย่างรวดเร็ว

มันเริ่มเติบโตขึ้นด้วยการที่คุณรดน้ำต้นไม้เพียงเท่านั้นหรอกหรือ

"ไม่หรอก"

มีความปรารถนาทในดำรงชีวิตอยู่ในพืชนั้นอยู่แล้วดังนั้นเมื่อคุณรดน้ำลงไปต้นไม้จะดูดซึมมันทันทีและเจริญเติบโตต่อไปหากต้นไม้ไม่มีความปรารถนาในการดำรงชีวิตแล้วละก็มันจะมีทางรอดชีวิตไหม

เช่นนั้นมันชัดเจนแล้วว่าความปรารถนาเป็นพื้นฐานของการมีชีวิตเพราะฉะนั้นชีวิตจึงดำรงอยู่ไม่ได้หากปราศจากความปรารถนา

ดังนั้นคุณแสวงหาจุดหมายปลายทางเพียงแค่การโหยหาอย่างนั้นหรือ

"ไม่หรอก"

ความปรารถนานับร้อยบังเกิดขึ้นในชีวิตประจำวันของคุณความปรารถนาทั้งหมดนั้นสำเร็จหรือไม่

"ไม่หรอก"

แล้วทำไมล่ะ

บอกผมเรื่องหนึ่งสิคุณอยากร่ำรวยหรือไม่หากคำตอบของคุณคือ "ใช่"แล้วคุณแค่อยากร่ำรวยในโลกใบนี้เท่านั้นหรือ "ไม่น่า"|

ในโลกนี้มีผู้คนเป็นพันๆล้านที่พวกเขาคิดอยากเป็นคนรวยแต่มีเพียงไม่กี่คนที่สามารถกลายเป็นคนที่ร่ำรวยได้ซึ่งบางคนก็สมปรารถนาไปแล้ว

คุณเคยคิดไหมว่าทำไมถึงมีเพียงแค่คนเหล่านั้นที่ทำสำเร็จ

ถ้าคุณคิดตรึกตรองดูให้ดีคุณจะพบว่าคุณไม่มีวันไปถึงจุดหมายที่ไม่สำคัญต่อคุณมากพอได้ในขณะที่คุณจะได้รับในสิ่งที่สำคัญมากพอสำหรับคุณซึ่งเป็นสิ่งที่คุณทุ่มเทให้อย่างเต็มที่ต่างหาก

ความปรารถนามากมายเกิดขึ้นในใจของคุณในแต่ละวันแต่มันจะไม่มีทางสำเร็จไปได้เลยตราบเท่าที่มันจะสำคัญมากพอสำหรับคุณ

ดังนั้นมันชัดเจนแล้วว่า–

(1). การมีชีวิตมันจำเป็นต้องมีความปรารถนาด้วย

(2). การจะไปถึงจุดหมายได้ความปรารถนาเป็นสิ่งสำคัญ