หน้าหลัก / โรแมนติก / จำเลย(ที่)รัก / เกลียดตัวกินไข่ เกลียดปลาไหลกินเธอ (NC 25+)

แชร์

เกลียดตัวกินไข่ เกลียดปลาไหลกินเธอ (NC 25+)

ผู้เขียน: ยาดาวิล
last update ปรับปรุงล่าสุด: 2025-01-21 20:18:02

กรี้ดดดดดดดด

หญิงสาวกรีดร้องออกมาเมื่อถูกมือหนากระชากเข้าไปปะทะอกแกร่ง มืออีกข้างของวาทิตย์จับปลายคางของหล่อน บังคับให้สาวน้อยแหงนหน้ารับจูบของเขา จูบหวานๆที่เขาเฝ้าคิดถึง ชายหนุ่มบดจูบราวกับคนหิวโหย ยังคงหวานเหมือนเดิมสินะ แต่ปากนี้ผ่านใครมาแล้วกี่คนก็ไม่รู้ จากจูบดูดดื่มในตอนแรก จึงแปรเปลี่ยนตามแรงอารมณ์ของชายหนุ่ม มือข้างหนึ่งของเขาล็อคข้อมือบอบบางของหญิงสาวให้หยุดการทุบตี ส่วนมืออีกข้างก็ยกขึ้นบีบเค้นเต้าเต่งภายใต้ชุดชั้นใน นับดาวเหมือนคนสติหลุดลอย จากการต่อต้านขัดขืนเริ่มเปลี่ยนเป็นให้ความร่วมมือ เมื่อความรู้สึกประหลาดบางอย่างพุ่งเข้าจู่โจม ความวูบวาบในช่องท้องนี่มันคืออะไรกัน หญิงสาวไม่เคยรู้จักมันมาก่อน เกิดมาจนอายุ 19 ปี เธอก็ไม่เคยมีแฟนหรือคนรัก เพราะเฝ้ารอคนตรงหน้าคนนี้ คนที่กำลังจู่โจมราวกับเสือหิวกระหาย 

"อือ อื้ออออ ยะ อย่าค่ะ"เสียงแผ่วเบาที่เอ่ยขึ้น หลังจากที่ชายหนุ่มถอนจูบ เพื่อค้นหาเป้าหมายที่น่าสนใจมากกว่า 

"อืมม หอมมาก หวานมาก เธอนี่มันแมวยั่วสวาทจริงๆเลยนะ" ชายหนุ่มซุกไซร้ซอกคอเพื่อสูดดมกลิ่นหอมจากกายสาว กลิ่นหอมอ่อนๆที่ไม่ได้หอมฉุนเหมือนน้ำหอมราคาแพงที่สาวๆบางคนของเขาชอบใส่ แต่เป็นกลิ่นหอมละมุน ที่อยากสูดดมเรื่อยๆ 

ชายหนุ่มช้อนตัวหญิงสาวที่ร่างอ่อนระทวยวางบนเตียงนุ่ม ก่อนจะฉกจูบแนบกลีบปากที่เริ่มเห่อบวมอีกครั้ง รอบนี้เขาบรรจงจูบดูดดื่ม จนอดแปลกใจไม่ได้ว่าหญิงสาวใต้ร่างดูเงอะงะราวกับคนด้อยประสบการณ์ หรือนี่จะเป็นมารยาอีกอย่างหนึ่งของผู้หญิงคนนี้

"อ่าา  อืออออไม่นะคะ อย่าจับตรงนั้น อือออ" ดวงตาฉ่ำปรือของหญิงสาว ลืมตาขึ้นมองเมื่อชายหนุ่มปลดกระดุมชุดของเธอออกตอนไหนไม่รู้ ตอนนี้นิ้วมือร้อนกอบกุมปทุมถัน ที่อยู่ในชุดชั้นในสีหวานเป็นที่เรียบร้อย

"ใหญ่กว่าที่คิด อื้มมม " ชายหนุ่มใช้สองมือกอบกุมเนื้ออวบอูมทั้งสองข้าง ก่อนจะเอื้อมมือปลดตะขอบราเซียและดึงออกตามชุดของเธอ สายตาเฉี่ยวจ้องหน้าอกที่ไร้ซึ่งอาภรณ์ตาลุกวาว เต้างามสองข้างลอยเด่นอยู่ตรงหน้า ปลายถันสีชมพูแข็งเป็นไต เมื่อสัมผัสความเย็นและนิ้วมือร้าย ชายหนุ่มไม่รอช้า เขากอบกุมเต้างามด้วยสองมือ ข้างหนึ่งบดคลึงปลายถันด้วยนิ้วร้อน อีกข้างก็ใช้ปากครอบครอง ดูดเลีย ขบเม้มจนกายสาวสั่นระริก

"ซี้ดดด คุณวาทิตย์ ยะ อย่าาทำแบบนั้นค่ะ อ๊าาา ดาวสะ เสียวว อ๊าาา อื้อออ" นับดาวหลับตาพริ้มด้วยความอับอายและเสียวซ่านจนไม่สามารถลืมตาขึ้นมองได้ ความรู้สึกวาบหวาม ราวกับผีเสื้อนับพันบินอยู่ในท้อง เป็นความรู้สึกแปลกใหม่ที่ไม่เคยสัมผัส

"อ๊าาา สะเสียวว พี่ทิตย์คะ ดาววเสียวววอ๊าา อ๊าาายยยย" หญิงสาวเปลี่ยนสรรพนามที่ใช้แทนชายหนุ่มเพราะความเสียวจากการถูกดูดเลียปลายถัน ทำให้สติกำลังจะหลุดลอยเต็มที

"ร่านดีจริงนะ นับดาวมาดูกันซิว่าหอยเธอแฉะขนาดไหนแล้ว"

ชายหนุ่มละมือและปากจากปทุมถันทั้งสอง ก่อนจะลุกขึ้นนั่ง และดึงกระโปรงพร้อมด้วยแพนตี้สีเดียวกับบราเซีย ออกจากเรียวขาขาวผ่อง และเป็นอีกครั้งที่ชายหนุ่มต้องตกตะลึง เรียวขาขาวเนียนเรียวเสลา ไร้ซึ่งไฝฝ้าให้รกตา และตรงกึ่งกลางกายนั้น ขนสีอ่อนซึ่งปกปิดดอกไม้งามไว้มิดชิดจนเขาอยากเข้าไปค้นหา ภาพหญิงสาวเปลือยเปล่ากระทบแสงไฟจากเพดาน หญิงสาวที่หลับตาพริ้มขนตางอลหนากระพริบปริบๆ ปากบวมแดงจากการจูบ มือสองข้างยกขึ้นปกปิดอกคู่สวยไม่มิด และสองขาขาวเนียนที่ยกขึ้นหนีบเพื่อปกปิดแพรไหมงาม สวย สวยงามเหลือเกิน ไม่รอช้า ชายหนุ่มลุกขึ้นปลดเปลื้องเสื้อผ้าของตัวเอง เจ้าน้องชายของเขามันแข็งจนผงาดจะทะลุกางเกงออกมาอยู่แล้ว นับดาวลืมตาขึ้นมองเมื่อรู้สึกถึงการลุกออกจากเตียงของชายหนุ่ม และต้องตกใจเมื่อได้เห็นรูปร่างไร้อาภรณ์ของเขา อกแกร่งที่เป็นลอนมัดกล้ามอย่างคนดูแลสุขภาพเป็นประจำ ยังไม่น่าหวั่นเกรงเท่าสิ่งที่อยู่ในอุ้งมือของเขา แท่งยาวใหญ่อาวุธประจำกายของเขา มันดูใหญ่จนน่ากลัว จนสติเธอกลับมาและเตรียมลุกหนี แต่ยังช้ากว่าชายหนุ่มที่คว้ามือเธอและกดลงกับเตียงนุ่มอีกครั้ง

"เธอยังไปไหนไม่ได้หรอกนะนับดาว งานเธอมันยังไม่เสร็จ "ชายหนุ่มยิ้มเหี้ยม พร้อมก้มลงบดจูบเรียวปากอิ่มอีกครั้ง

"อื้อ ปล่อยนะ ปล่อยดาว อื้ออออ"

หญิงสาวร้องประท้วงเมื่อมือร้ายเริ่มรุกรานปทุมถันอีกครั้ง ชายหนุ่มใช้ตัวเองทาบทับบนกายสาว จนเธอสัมผัสได้ถึงแท่งร้อนที่ถูไถอยู่บริเวณหน้าท้องของเธอ ความรู้สึกวูบวาบในท้องน้อยโจมตีเธออีกครั้ง กลีบดอกไม้กลางลำตัวขับสิ่งที่เกิดขึ้นตามธรรมชาติ สายธารน้ำหวานหลั่งไหลอย่างสุดจะกลั้น

"อ๊าาา อย่าดูดแบบนั้นค่ะ คุณวาทิตย์ ไม่นะ อย่าาา อ๊ายยย" หญิงสาวหวีดร้องตามแรงอารมณ์ที่พลุ่งพล่าน ความเสียวแล่นวาบในช่องท้อง

"พร้อมแล้วล่ะสิ ไหนมาดูซิว่าน้ำร่านของเธอจะรสชาติเป็นยังไง" ชายหนุ่มเคลื่อนตัวจากอกอวบทั้งที่แสนเสียดาย แต่เพื่อการสำรวจที่ยิ่งใหญ่ นักสำรวจอย่างเขาจึงยอมละทิ้งสิ่งนั้นไว้เบื้องหลัง 

ชายหนุ่มลุกขึ้นนั่ง แยกเรียวขาทั้งสองข้างออกห่างและยกเรียวขางามขึ้นแนบอก นิ้วเรียวยาวแหวกขนอ่อนสีน้ำตาลนุ่มลื่น เพื่อสำรวจ ปลายยอดสีชมพูที่พราวระยับไปด้วยน้ำหวาน ช่องทางคับแคบที่ปิดมิดชิดจนน่ากลัวว่าแท่งยักษ์ของเขาจะเข้าไปข้างในได้มั้ย ชายหนุ่มทักทายปลายติ่งเสียวด้วยนิ้วเรียว ส่งผลให้สาวน้อยหน้าแดงราวตำลึงสุก ผมยาวสยายระบนหมอน ปากอิ่มส่งเสียงกรีดร้อง ส่ายหน้าไปมาด้วยความเสียวซ่าน

"อ๊าาายย พี่วาทิตย์ ดาวเสียว วว อื้อออ อ๊าาา เสียววว พะพอก่อนนได้มั้ยคะ" หญิงสาวร้องประท้วง ชายหนุ่มจึงละมือออก แต่กลับก้มลงไปลิ้มชิมรสหวานแทน ลิ้นร้อนๆ รัวใส่ปลายยอดสีชมพู จนทำให้หญิงสาวผวายกก้นผายส่ายร่อน จนจมูกและปากของชายหนุ่มฝังแน่นถนัดถนี่

"อ๊าาาา ไม่ไหวแล้ว ดาวเสียวไม่ไหวแล้ว อ๊าา อ๊ายยย " ร่างงามกระตุกไหวรุนแรงเกือบนาที นั่นบ่งบอกว่าเธอล่องลอยถึงสวรรค์ไปแล้วด้วยปากและลิ้นของเขาเอง 

ชายหนุ่มลุกขึ้นอีกครั้งก่อนประกบปากเรียวเข้ากับปากอิ่ม สองมือนวดเฟ้นเต้างาม และเมื่อเห็นว่าหญิงสาวพร้อมสำหรับเขาอีกครั้ง ชายหนุ่มก็จับอาวุธคู่กาย กดลงกลางกลีบดอกไม้งาม พรวด!!!ครั้งเดียวจนมิดด้าม

"กรี้ดดดดดด ฮือออ เจ็บ ปล่อยนะ ออกไป ดาวเจ็บ ฮือออออ" เสียงกรีดร้องทำให้ชายหนุ่มได้สติ นับดาวหลับตากรีดร้องน้ำตาไหลออกหางตา สองมือบางผลักอกของเขา เจ็บร้าวกลางกายจากการถูก แท่งยักษ์สอดใส่ในครั้งเดียว ราวกับร่างกายฉีกขาด ใจของชายหนุ่มวูบไหว ไหนเคยบอกว่าผ่านผู้ชายมานับครั้งไม่ถ้วน แล้วสิ่งที่เขาเพิ่งพานพบ คือความคับแน่นของช่องทางรัก ความรู้สึกตอนกดลงไปในครั้งเดียว ที่เหมือนจะสัมผัสเยื่อบางๆฉีกขาด มันคืออะไร ชายหนุ่มสับสนในใจแต่ความรู้สึกดีที่ได้ครอบครองหญิงสาวเป็นคนแรก ทำให้เขาหยุดยั้งความต้องการไม่ได้อีกแล้ว

"พี่ขอโทษ น้องดาวไม่บอกว่ายังไม่เคยนี่" สรรพนามที่เปลี่ยนไป ที่ชายหนุ่มใช้เรียกเธอ  ส่งผลให้หญิงสาวรู้สึกสับสนในใจ อีกทั้งความปั่นป่วนของสิ่งที่แช่นิ่งอยู่ภายในกลีบดอกไม้ จากความเจ็บปวดในคราแรก เริ่มแปรเปลี่ยนเป็นความเสียวกระสัน 

"อ้าาา น้องดาว ตอดพี่ขนาดนี้ จะให้พี่ขาดเลยรึไงคะ " น้ำเสียงที่บ่งบอกถึงความเสียวกระสัน เพราะกลัวอีกฝ่ายเจ็บเกินไปเขาจึงยอมแช่นิ่งอยู่นานเกือบนาที แต่ตอนนี้ช่องทางรักคับแน่นกำลังตอดรัด จนเขาไม่สามารถอยู่นิ่งได้อีกต่อไป 

บทที่เกี่ยวข้อง

  • จำเลย(ที่)รัก   รักร้อน(NC25+)

    แท่งร้อนเริ่มขยับเคลื่อนไหว ส่งผลให้หญิงสาวผวาโอบกอดชายหนุ่ม สองขาเรียวยกขึ้นโอบรัดเอวสอบ "อ๊าาา อือออ เสียววดาวเสียว" เสียงหวานร้องครางผะแผ่ว ขณะที่ชายหนุ่มถอดถอนแท่งยาวกลางกาย แล้วจึงตอกอัดเข้าไปใหม่ ความคับแน่นของช่องทางรักทำให้ชายหนุ่ม ต้องคำรามออกมา"อ่าา น้องดาวทำไมแน่นอย่างนี้ ตอดพี่ไม่หยุดเลย เอามันจริงๆ" พูดพลางก็เคลื่อนสะโพกสอบเข้าออกรัวเร็ว ความเสียวแล่นพลุ่งพล่าน จนสุดจะกลั้น"อ้าาายย พี่ทิตย์อย่าค่ะ อย่าบี้น้องแบบนั้น น้องเสียว ฮือออ " ชายหนุ่มตอกอัดแท่งร้อน พร้อมกับใช้นิ้วมือบดบี้ลงบนติ่งเสียว จนทำให้กายสาว แอ่นอก ยกสะโพกผายรองรับแรงกระแทกที่ระรัวเร็วปึก ปึก ปึก เสียงเนื้อกระทบเนื้อ เสียงกรีดร้องระงม เสียงคำรามผสมปนเปกึกก้องไปทั่วห้องนอนที่เปลี่ยนเป็นทะเลสวาท "น้องดาว พี่จะไม่ไหวแล้วว อืออ อืม""อึก อึก อ๊าาา อ๊ายยยยยย "สายธารอุ่นพุ่งเข้าใส่ช่องทางรักคับแน่น ร่างสองร่างกระตุกเกร็ง เหงื่อท่วมตัวแม้ในห้องจะเปิดแอร์เย็นฉ่ำ ชายหนุ่มฟุบหน้าซบบนอกอวบ เสียงหายใจหอบถี่ ใบหูของชายหนุ่มที่แนบอยู่ตรงจุดของหัวใจ ได้ยินเสียงหัวใจของหญิงสาวเต้นระรัว ความสุขล้นเกิดขึ้นในหัวใจ ความร

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-21
  • จำเลย(ที่)รัก   รักต้องซ่อน

    ครืดดดดดดดด ครืดดดดดด ครืดดดดดดดเสียงโทรศัพท์ที่สั่นระรัวอยู่ภายในกระเป๋าสะพาย ส่งเสียงรบกวนการหลับไหลของสองหนุ่มสาวบนเตียงนอนขนาดคิงไซส์ วาทิตย์ลืมตาตื่น ลุกขึ้นคว้าโทรศัพท์ตรงโต๊ะข้างเตียงมาดู ปรากฏว่าไม่ใช่โทรศัพท์เครื่องของเขาที่ส่งเสียงดังรบกวนการพักผ่อน แต่เป็นโทรศัพท์ของหญิงสาวข้างกายซึ่งยังคงหลับไหลไม่ได้สติ ชายหนุ่มจึงลุกขึ้นถือวิสาสะหยิบขึ้นมาดู~นาวิน~ ภาพหน้าจอฉายชื่อของคนที่โทรเข้ามารบกวนการพักผ่อน ด้วยความอยากรู้ชายหนุ่มจึงกดรับสายทันที"ฮัลโหล...ดาว ไปมหาลัยรึยัง วินกำลังออกไป เดี๋ยววินไปรับนะ" เสียงปลายสายเป็นเสียงชายหนุ่มที่เรียกนับดาวด้วยความสนิทสนม ไอ้หมอนี่เป็นใคร โทรหาเมียชาบ้านแต่เช้า หรือจะเป็นคนที่มาส่งนับดาวเมื่อคืน".......""ฮัลโหล ดาวได้ยินที่วินพูดรึเปล่า" ปลายสายยังคงเรียกหญิงสาว"นับดาวยังไม่ตื่น" เสียงเข้มของวาทิตย์ตอบกลับไป"นั่นใครพูดสาย แล้วดาวอยู่ไหน ฮัลโหล ฮัลโหล" ตู๊ดดด ตู๊ดดด ตู๊ดดดชายหนุ่มถือวิสาสะกดวางสายโดยที่ไม่ฟังคนปลายสายพูด ก่อนจะลุกขึ้นไปยืนมองหญิงสาวที่ยังคงหลับ เสียงลมหายใจเข้าออกสม่ำเสมอ ฝ่ายนาวินแม้จะยังสงสัยว่าใครเป็นคนถือวิสาสะ

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-21
  • จำเลย(ที่)รัก   เริ่มรู้จัก

    คฤหาสบดินทร์บริรักษ์ ในวันซึ่งเด็กน้อยนับดาว ที่ตอนนั้นมีอายุเพียง 8 ขวบ ติดสอยห้อยตามแม่เดือนเพ็ญ ต้องมาอาศัยอยู่ร่วมชายคาเดียวกับ วาทิตย์และวายุเด็กหนุ่มลูกชายมหาเศรษฐี พ่อม่าย เธอรู้แค่ว่าแม่จะมาทำงานที่นี่ เด็กน้อยกำพร้าพ่อระเห็จตามแม่ซึ่งทำงานเป็นแม่บ้าน ไปตามที่ต่างๆจนวันนึงเมื่อแม่บังเอิญได้พบกับเจ้าสัวคณิน ท่านทั้งสองได้พบรักกันในวัยที่ล่วงเลย ทำให้เด็กน้อยได้เข้ามาอยู่ ณ ที่แห่งนี้ วาทิตย์และวายุ สองหนุ่มน้อยในวันวานรู้สึกเอ็นดูเด็กน้อยตากลมโต ริมผีปากชมพูจิ้มลิ้มที่คอยส่งยิ้มและพูดคุยเจื้อยแจ้วอยู่ข้างๆแม่บ้านอย่างคุณเดือนเพ็ญ จนวันนึงที่วาทิตย์ได้รับรู้ความจริงว่า คุณเดือนเพ็ญแม่บ้านคนนี้ ที่จริงแล้วคือ ภรรยาลับๆของท่านเจ้าสัวผู้เป็นบิดา ทำให้ความรู้สึกเอ็นดูของวาทิตย์ที่มีต่อนับดาว กลับกลายเป็นความเกลียดชังมาแทนที่ "คุณพ่อว่าไงนะครับ คุณน้าเดือนเพ็ญเป็นเมียใหม่พ่องั้นหรอ แล้วแม่ผมล่ะ พ่อเอาแม่ไปไว้ที่ไหน" เด็กชายวาทิตย์ในวัย 15 ปีต่อว่าผู้เป็นบิดาด้วยสายตาผิดหวัง "แม่แกก็ตายไปตั้งหลายปีแล้วนะเจ้าทิตย์ แกจะไม่ให้ฉันมีความสุขบ้างเลยรึไง" เจ้าสัวคณินพูดด้วยน้ำเส

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-21
  • จำเลย(ที่)รัก   ยัยกาฝาก

    หญิงสาวในชุดนักศึกษา สวมกระโปรงพลีทยาวคลุมเข่าเดินเข้ามาในรั้วคฤหาสในตอนค่ำ เพราะวันนี้ที่มหาวิทยาลัยมีกิจกรรมเตรียมค่ายจิตอาสา เธอจึงต้องอยู่เตรียมการเพื่อจัดกิจกรรม รสมรุ่นในการไปทำจิตอาสาในพื้นที่ห่างไกล ด้วยเพราะรักการสอนทำให้เธอตัดสินใจเรียนครู ซึ่งเป็นอาชีพที่เธอใฝ่ฝัน การได้สอนเด็กยากไร้ในถิ่นธุรกันดารคือปณิธานที่เธอเคยวาดไว้ หญิงสาวเดินเลาะสนามหญ้าซึ่งปลูกไม้ดอกส่งกลิ่นหอมฟุ้งด้วยจิตใจที่เหม่อลอย จนไม่ทันได้เห็นว่ามีสายตาแหลมคมราวกับเหนี่ยวจ้องจับเหยื่อจ้องมองเธอมาจากโต๊ะม้าหินที่วางอยู่ในซุ้มกุหลาบอีกฝั่งหนึ่ง สายตาเฉี่ยวคมของชายหนุ่มรูปงาม มองสำรวจสาวน้อยในชุดนักศึกษาสีขาวกระโปรงพลีทสีดำ ใบหน้ารูปไข่ที่ก้มหน้าน้อยๆ นัยตากลมโตที่ดูมีความกังวนไม่สดใส แน่สิเขารู้ได้ทันทีว่านี่คือยัยเด็กกาฝากคนนั้น ปากอิ่มสีชมพูระเรื่อ เม้มเข้าหากัน หน้าอกครัดเคร่งในชุดนักศึกษาตัวบาง เมื่อโดนแสงไฟสะท้อนก็แทบจะทะลุจนเห็นเนื้อหนังข้างในหมดแล้ว หึ ยังไม่ทันจบมหาลัยเธอก็แต่งชุดยั่วคนไปทั่วแล้วสินะ ชายหนุ่มคิดอย่างอคติ ผู้หญิงอย่างเธอ ก็คงไม่ต่างจากแม่ที่จ้องจะจับผู้ชายรวย จะได้เกาะกินส

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-21
  • จำเลย(ที่)รัก   ร้ายมา ร้ายกลับ

    หลังจากหนีพ้นจากคนใจร้าย หญิงสาวก็ปรี่ไปหาผู้เป็นแม่ กลบเกลื่อนด้วยรอยยิ้มที่ดูอ่อนล้า จนผู้เป็นแม่เอ่ยทัก" เหนื่อยมั้ยลูก แม่เตรียมกับข้าวไว้ให้แล้วมากินข้าวก่อนนะ" หญิงสาวเดินเข้าไปกอดอ้อนแม่อย่างที่เคยทำ คุณเดือนเพ็ญรู้ดีว่าลูกสาวกังวลเรื่องอะไร และเธอก็รู้ดีว่าลูกสาวของเธอนั้น เข้มแข็งมากพอที่จะก้าวผ่านเรื่องต่างๆไปได้"หิวจังเลยค่ะแม่" หญิงสาวอ้อนผู้เป็นแม่ ก่อนจะเอื้อมไปเปิดดูแกงในหม้อที่ส่งกลิ่นหอมฉุย "งั้นกินข้าวให้อิ่ม แล้วกลับไปนอนพักนะลูก แม่จะอยู่ทำความสะอาดในครัวอีกแปบก็กลับไปแล้วเหมือนกัน ว่าแต่คุณวาทิตย์กลับมาแล้วได้เจอกันรึยังล่ะลูก"เธอไม่อยากจะบอกว่าได้เจอและพูดคุยอะไรกันบ้างจึงทำแค่พยักหน้า และก้มหน้าก้มตาทานข้าวในจาน หญิงสาวรู้สึกเหนื่อยล้าเกินกว่าจะพูดหรือทำอะไร เธออยากให้เรื่องนี้เป็นแค่ความฝัน ที่ตื่นขึ้นมาก็พบว่ามันไม่ใช่เรื่องจริง เช้าวันนี้เป็นวันหยุดสุดสัปดาห์ หญิงสาวตั้งใจจะออกมาเดินเล่นที่สนามหญ้าเพื่อรับอากาศบริสุทธิ์ยามเช้า แต่ก็ไม่คิดว่าวาทิตย์จะตื่นเช้าออกมาเดินเล่นด้วยเหมือนกัน" เธอกับแม่เธอนี่มันเหมือนเห็บ หมัดที่เกาะครอบครัวฉันไม่ไปไหนเ

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-21
  • จำเลย(ที่)รัก   ยิ่งหนีก็ยิ่งเจอ

    "อะไรนะคะแม่ แม่กับเจ้าสัวจะไปปฏิบัติธรรมอาทิตย์หน้านี้หรอคะ แล้วไปกี่วันคะแม่"หญิงสาวได้รับรู้ข่าวจากแม่ว่าท่านเจ้าสัวอยากไปพักผ่อน จึงชวนกันไปปฏิธรรมที่วัดป่าแห่งหนึ่ง แล้วหลังจากนี้เธอจะต้องทำยังไงดี เพราะพี่วายุก็ไปราชการต่างจังหวัด บ้านหลังนี้ก็เหลือแค่เธอกับวาทิตย์ ความหวาดหวั่นเข้าเกาะกุมหัวใจดวงน้อย แต่จะโวยวายให้ผู้เป็นแม่เป็นกังวลก็คงไม่ได้ เธอไม่อยากสร้างปัญหาให้แม่ไม่สบายใจ"ท่านเจ้าสัวอยากไปพักผ่อนซักสัปดาห์นึง ลูกอยู่บ้านคนเดียวได้ใช่มั้ยจ้ะ "คุณเดือนเพ็ญเห็นแววตากังวลของลูกสาวก็อดห่วงไม่ได้"แม่ไม่ต้องห่วงนะคะ หนูอยู่ได้สบายอยู่แล้วค่ะ" เธอรีบพูดขึ้นเพื่อให้แม่คลายกังวล ยังไงซะแค่สัปดาห์เดียว พี่วาทิตย์เองก็คงไม่ค่อยอยู่บ้านหรอกมั้ง อาจนัดสาวไปสนุกกันที่คอนโดก็เป็นได้ แต่ถึงยังไงเธอก็ต้องหาทางเลี่ยงชายหนุ่มให้ได้มากที่สุดอยู่ดีด้านชายหนุ่มที่เป็นตัวปัญหาของนับดาวนั้น เมื่อรู้ว่าพ่อของตัวเองจะไปปฏิบัติธรรมต่างจังหวัด ก็จงใจพูดจากระทบกระแทกแดกดันหญิงสาว เมื่อต้องนั่งทานข้าวร่วมโต๊ะกันในตอนเย็นก่อนที่ท่านเจ้าสัวจะออกเดินทางในวันรุ่งขึ้น"คุณพ่อไม่ต้อห่วงผมหรอกครับ ห่วงล

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-21

บทล่าสุด

  • จำเลย(ที่)รัก   รักต้องซ่อน

    ครืดดดดดดดด ครืดดดดดด ครืดดดดดดดเสียงโทรศัพท์ที่สั่นระรัวอยู่ภายในกระเป๋าสะพาย ส่งเสียงรบกวนการหลับไหลของสองหนุ่มสาวบนเตียงนอนขนาดคิงไซส์ วาทิตย์ลืมตาตื่น ลุกขึ้นคว้าโทรศัพท์ตรงโต๊ะข้างเตียงมาดู ปรากฏว่าไม่ใช่โทรศัพท์เครื่องของเขาที่ส่งเสียงดังรบกวนการพักผ่อน แต่เป็นโทรศัพท์ของหญิงสาวข้างกายซึ่งยังคงหลับไหลไม่ได้สติ ชายหนุ่มจึงลุกขึ้นถือวิสาสะหยิบขึ้นมาดู~นาวิน~ ภาพหน้าจอฉายชื่อของคนที่โทรเข้ามารบกวนการพักผ่อน ด้วยความอยากรู้ชายหนุ่มจึงกดรับสายทันที"ฮัลโหล...ดาว ไปมหาลัยรึยัง วินกำลังออกไป เดี๋ยววินไปรับนะ" เสียงปลายสายเป็นเสียงชายหนุ่มที่เรียกนับดาวด้วยความสนิทสนม ไอ้หมอนี่เป็นใคร โทรหาเมียชาบ้านแต่เช้า หรือจะเป็นคนที่มาส่งนับดาวเมื่อคืน".......""ฮัลโหล ดาวได้ยินที่วินพูดรึเปล่า" ปลายสายยังคงเรียกหญิงสาว"นับดาวยังไม่ตื่น" เสียงเข้มของวาทิตย์ตอบกลับไป"นั่นใครพูดสาย แล้วดาวอยู่ไหน ฮัลโหล ฮัลโหล" ตู๊ดดด ตู๊ดดด ตู๊ดดดชายหนุ่มถือวิสาสะกดวางสายโดยที่ไม่ฟังคนปลายสายพูด ก่อนจะลุกขึ้นไปยืนมองหญิงสาวที่ยังคงหลับ เสียงลมหายใจเข้าออกสม่ำเสมอ ฝ่ายนาวินแม้จะยังสงสัยว่าใครเป็นคนถือวิสาสะ

  • จำเลย(ที่)รัก   รักร้อน(NC25+)

    แท่งร้อนเริ่มขยับเคลื่อนไหว ส่งผลให้หญิงสาวผวาโอบกอดชายหนุ่ม สองขาเรียวยกขึ้นโอบรัดเอวสอบ "อ๊าาา อือออ เสียววดาวเสียว" เสียงหวานร้องครางผะแผ่ว ขณะที่ชายหนุ่มถอดถอนแท่งยาวกลางกาย แล้วจึงตอกอัดเข้าไปใหม่ ความคับแน่นของช่องทางรักทำให้ชายหนุ่ม ต้องคำรามออกมา"อ่าา น้องดาวทำไมแน่นอย่างนี้ ตอดพี่ไม่หยุดเลย เอามันจริงๆ" พูดพลางก็เคลื่อนสะโพกสอบเข้าออกรัวเร็ว ความเสียวแล่นพลุ่งพล่าน จนสุดจะกลั้น"อ้าาายย พี่ทิตย์อย่าค่ะ อย่าบี้น้องแบบนั้น น้องเสียว ฮือออ " ชายหนุ่มตอกอัดแท่งร้อน พร้อมกับใช้นิ้วมือบดบี้ลงบนติ่งเสียว จนทำให้กายสาว แอ่นอก ยกสะโพกผายรองรับแรงกระแทกที่ระรัวเร็วปึก ปึก ปึก เสียงเนื้อกระทบเนื้อ เสียงกรีดร้องระงม เสียงคำรามผสมปนเปกึกก้องไปทั่วห้องนอนที่เปลี่ยนเป็นทะเลสวาท "น้องดาว พี่จะไม่ไหวแล้วว อืออ อืม""อึก อึก อ๊าาา อ๊ายยยยยย "สายธารอุ่นพุ่งเข้าใส่ช่องทางรักคับแน่น ร่างสองร่างกระตุกเกร็ง เหงื่อท่วมตัวแม้ในห้องจะเปิดแอร์เย็นฉ่ำ ชายหนุ่มฟุบหน้าซบบนอกอวบ เสียงหายใจหอบถี่ ใบหูของชายหนุ่มที่แนบอยู่ตรงจุดของหัวใจ ได้ยินเสียงหัวใจของหญิงสาวเต้นระรัว ความสุขล้นเกิดขึ้นในหัวใจ ความร

  • จำเลย(ที่)รัก   เกลียดตัวกินไข่ เกลียดปลาไหลกินเธอ (NC 25+)

    กรี้ดดดดดดดดหญิงสาวกรีดร้องออกมาเมื่อถูกมือหนากระชากเข้าไปปะทะอกแกร่ง มืออีกข้างของวาทิตย์จับปลายคางของหล่อน บังคับให้สาวน้อยแหงนหน้ารับจูบของเขา จูบหวานๆที่เขาเฝ้าคิดถึง ชายหนุ่มบดจูบราวกับคนหิวโหย ยังคงหวานเหมือนเดิมสินะ แต่ปากนี้ผ่านใครมาแล้วกี่คนก็ไม่รู้ จากจูบดูดดื่มในตอนแรก จึงแปรเปลี่ยนตามแรงอารมณ์ของชายหนุ่ม มือข้างหนึ่งของเขาล็อคข้อมือบอบบางของหญิงสาวให้หยุดการทุบตี ส่วนมืออีกข้างก็ยกขึ้นบีบเค้นเต้าเต่งภายใต้ชุดชั้นใน นับดาวเหมือนคนสติหลุดลอย จากการต่อต้านขัดขืนเริ่มเปลี่ยนเป็นให้ความร่วมมือ เมื่อความรู้สึกประหลาดบางอย่างพุ่งเข้าจู่โจม ความวูบวาบในช่องท้องนี่มันคืออะไรกัน หญิงสาวไม่เคยรู้จักมันมาก่อน เกิดมาจนอายุ 19 ปี เธอก็ไม่เคยมีแฟนหรือคนรัก เพราะเฝ้ารอคนตรงหน้าคนนี้ คนที่กำลังจู่โจมราวกับเสือหิวกระหาย "อือ อื้ออออ ยะ อย่าค่ะ"เสียงแผ่วเบาที่เอ่ยขึ้น หลังจากที่ชายหนุ่มถอนจูบ เพื่อค้นหาเป้าหมายที่น่าสนใจมากกว่า "อืมม หอมมาก หวานมาก เธอนี่มันแมวยั่วสวาทจริงๆเลยนะ" ชายหนุ่มซุกไซร้ซอกคอเพื่อสูดดมกลิ่นหอมจากกายสาว กลิ่นหอมอ่อนๆที่ไม่ได้หอมฉุนเหมือนน้ำหอมราคาแพงที่สาวๆบางคนของ

  • จำเลย(ที่)รัก   ยิ่งหนีก็ยิ่งเจอ

    "อะไรนะคะแม่ แม่กับเจ้าสัวจะไปปฏิบัติธรรมอาทิตย์หน้านี้หรอคะ แล้วไปกี่วันคะแม่"หญิงสาวได้รับรู้ข่าวจากแม่ว่าท่านเจ้าสัวอยากไปพักผ่อน จึงชวนกันไปปฏิธรรมที่วัดป่าแห่งหนึ่ง แล้วหลังจากนี้เธอจะต้องทำยังไงดี เพราะพี่วายุก็ไปราชการต่างจังหวัด บ้านหลังนี้ก็เหลือแค่เธอกับวาทิตย์ ความหวาดหวั่นเข้าเกาะกุมหัวใจดวงน้อย แต่จะโวยวายให้ผู้เป็นแม่เป็นกังวลก็คงไม่ได้ เธอไม่อยากสร้างปัญหาให้แม่ไม่สบายใจ"ท่านเจ้าสัวอยากไปพักผ่อนซักสัปดาห์นึง ลูกอยู่บ้านคนเดียวได้ใช่มั้ยจ้ะ "คุณเดือนเพ็ญเห็นแววตากังวลของลูกสาวก็อดห่วงไม่ได้"แม่ไม่ต้องห่วงนะคะ หนูอยู่ได้สบายอยู่แล้วค่ะ" เธอรีบพูดขึ้นเพื่อให้แม่คลายกังวล ยังไงซะแค่สัปดาห์เดียว พี่วาทิตย์เองก็คงไม่ค่อยอยู่บ้านหรอกมั้ง อาจนัดสาวไปสนุกกันที่คอนโดก็เป็นได้ แต่ถึงยังไงเธอก็ต้องหาทางเลี่ยงชายหนุ่มให้ได้มากที่สุดอยู่ดีด้านชายหนุ่มที่เป็นตัวปัญหาของนับดาวนั้น เมื่อรู้ว่าพ่อของตัวเองจะไปปฏิบัติธรรมต่างจังหวัด ก็จงใจพูดจากระทบกระแทกแดกดันหญิงสาว เมื่อต้องนั่งทานข้าวร่วมโต๊ะกันในตอนเย็นก่อนที่ท่านเจ้าสัวจะออกเดินทางในวันรุ่งขึ้น"คุณพ่อไม่ต้อห่วงผมหรอกครับ ห่วงล

  • จำเลย(ที่)รัก   ร้ายมา ร้ายกลับ

    หลังจากหนีพ้นจากคนใจร้าย หญิงสาวก็ปรี่ไปหาผู้เป็นแม่ กลบเกลื่อนด้วยรอยยิ้มที่ดูอ่อนล้า จนผู้เป็นแม่เอ่ยทัก" เหนื่อยมั้ยลูก แม่เตรียมกับข้าวไว้ให้แล้วมากินข้าวก่อนนะ" หญิงสาวเดินเข้าไปกอดอ้อนแม่อย่างที่เคยทำ คุณเดือนเพ็ญรู้ดีว่าลูกสาวกังวลเรื่องอะไร และเธอก็รู้ดีว่าลูกสาวของเธอนั้น เข้มแข็งมากพอที่จะก้าวผ่านเรื่องต่างๆไปได้"หิวจังเลยค่ะแม่" หญิงสาวอ้อนผู้เป็นแม่ ก่อนจะเอื้อมไปเปิดดูแกงในหม้อที่ส่งกลิ่นหอมฉุย "งั้นกินข้าวให้อิ่ม แล้วกลับไปนอนพักนะลูก แม่จะอยู่ทำความสะอาดในครัวอีกแปบก็กลับไปแล้วเหมือนกัน ว่าแต่คุณวาทิตย์กลับมาแล้วได้เจอกันรึยังล่ะลูก"เธอไม่อยากจะบอกว่าได้เจอและพูดคุยอะไรกันบ้างจึงทำแค่พยักหน้า และก้มหน้าก้มตาทานข้าวในจาน หญิงสาวรู้สึกเหนื่อยล้าเกินกว่าจะพูดหรือทำอะไร เธออยากให้เรื่องนี้เป็นแค่ความฝัน ที่ตื่นขึ้นมาก็พบว่ามันไม่ใช่เรื่องจริง เช้าวันนี้เป็นวันหยุดสุดสัปดาห์ หญิงสาวตั้งใจจะออกมาเดินเล่นที่สนามหญ้าเพื่อรับอากาศบริสุทธิ์ยามเช้า แต่ก็ไม่คิดว่าวาทิตย์จะตื่นเช้าออกมาเดินเล่นด้วยเหมือนกัน" เธอกับแม่เธอนี่มันเหมือนเห็บ หมัดที่เกาะครอบครัวฉันไม่ไปไหนเ

  • จำเลย(ที่)รัก   ยัยกาฝาก

    หญิงสาวในชุดนักศึกษา สวมกระโปรงพลีทยาวคลุมเข่าเดินเข้ามาในรั้วคฤหาสในตอนค่ำ เพราะวันนี้ที่มหาวิทยาลัยมีกิจกรรมเตรียมค่ายจิตอาสา เธอจึงต้องอยู่เตรียมการเพื่อจัดกิจกรรม รสมรุ่นในการไปทำจิตอาสาในพื้นที่ห่างไกล ด้วยเพราะรักการสอนทำให้เธอตัดสินใจเรียนครู ซึ่งเป็นอาชีพที่เธอใฝ่ฝัน การได้สอนเด็กยากไร้ในถิ่นธุรกันดารคือปณิธานที่เธอเคยวาดไว้ หญิงสาวเดินเลาะสนามหญ้าซึ่งปลูกไม้ดอกส่งกลิ่นหอมฟุ้งด้วยจิตใจที่เหม่อลอย จนไม่ทันได้เห็นว่ามีสายตาแหลมคมราวกับเหนี่ยวจ้องจับเหยื่อจ้องมองเธอมาจากโต๊ะม้าหินที่วางอยู่ในซุ้มกุหลาบอีกฝั่งหนึ่ง สายตาเฉี่ยวคมของชายหนุ่มรูปงาม มองสำรวจสาวน้อยในชุดนักศึกษาสีขาวกระโปรงพลีทสีดำ ใบหน้ารูปไข่ที่ก้มหน้าน้อยๆ นัยตากลมโตที่ดูมีความกังวนไม่สดใส แน่สิเขารู้ได้ทันทีว่านี่คือยัยเด็กกาฝากคนนั้น ปากอิ่มสีชมพูระเรื่อ เม้มเข้าหากัน หน้าอกครัดเคร่งในชุดนักศึกษาตัวบาง เมื่อโดนแสงไฟสะท้อนก็แทบจะทะลุจนเห็นเนื้อหนังข้างในหมดแล้ว หึ ยังไม่ทันจบมหาลัยเธอก็แต่งชุดยั่วคนไปทั่วแล้วสินะ ชายหนุ่มคิดอย่างอคติ ผู้หญิงอย่างเธอ ก็คงไม่ต่างจากแม่ที่จ้องจะจับผู้ชายรวย จะได้เกาะกินส

  • จำเลย(ที่)รัก   เริ่มรู้จัก

    คฤหาสบดินทร์บริรักษ์ ในวันซึ่งเด็กน้อยนับดาว ที่ตอนนั้นมีอายุเพียง 8 ขวบ ติดสอยห้อยตามแม่เดือนเพ็ญ ต้องมาอาศัยอยู่ร่วมชายคาเดียวกับ วาทิตย์และวายุเด็กหนุ่มลูกชายมหาเศรษฐี พ่อม่าย เธอรู้แค่ว่าแม่จะมาทำงานที่นี่ เด็กน้อยกำพร้าพ่อระเห็จตามแม่ซึ่งทำงานเป็นแม่บ้าน ไปตามที่ต่างๆจนวันนึงเมื่อแม่บังเอิญได้พบกับเจ้าสัวคณิน ท่านทั้งสองได้พบรักกันในวัยที่ล่วงเลย ทำให้เด็กน้อยได้เข้ามาอยู่ ณ ที่แห่งนี้ วาทิตย์และวายุ สองหนุ่มน้อยในวันวานรู้สึกเอ็นดูเด็กน้อยตากลมโต ริมผีปากชมพูจิ้มลิ้มที่คอยส่งยิ้มและพูดคุยเจื้อยแจ้วอยู่ข้างๆแม่บ้านอย่างคุณเดือนเพ็ญ จนวันนึงที่วาทิตย์ได้รับรู้ความจริงว่า คุณเดือนเพ็ญแม่บ้านคนนี้ ที่จริงแล้วคือ ภรรยาลับๆของท่านเจ้าสัวผู้เป็นบิดา ทำให้ความรู้สึกเอ็นดูของวาทิตย์ที่มีต่อนับดาว กลับกลายเป็นความเกลียดชังมาแทนที่ "คุณพ่อว่าไงนะครับ คุณน้าเดือนเพ็ญเป็นเมียใหม่พ่องั้นหรอ แล้วแม่ผมล่ะ พ่อเอาแม่ไปไว้ที่ไหน" เด็กชายวาทิตย์ในวัย 15 ปีต่อว่าผู้เป็นบิดาด้วยสายตาผิดหวัง "แม่แกก็ตายไปตั้งหลายปีแล้วนะเจ้าทิตย์ แกจะไม่ให้ฉันมีความสุขบ้างเลยรึไง" เจ้าสัวคณินพูดด้วยน้ำเส

สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status