เข้าสู่ระบบแชร์
ตอนที่ 40
ปรับปรุงล่าสุด:
2025-02-10 15:38:48
บทที่เกี่ยวข้อง
จะว้ากให้เธอรัก ตอนที่ 41
แกร๊กแอ๊ดดดดดขณะที่พวกฉันกำลังจะลุกขึ้น ก็ต้องตกใจสุดขีด เมื่อเห็นพวกพี่เขาเดินเข้ามา พร้อมถุงอาหารและขนมใหญ่เลย ซื้อมาเยอะมาก ย้ำ ว่ามากก"โอ๊ย หลัวของริชชี่ มีสวัสดิการอาหารด้วย ขอบคุณนะค้า" พวกพี่มันยิ้มให้เจ๊ริชชี่ก่อนจะเดินเข้ามาหาพวกฉัน ทำเอาเจ๊ริชชี่หน้าเหวอไปเลย"หมวย มากินนี่สิ ซื้อข้าวมันไก่มาให้น่ะ" พี่เหนือพูดกับยัยทิพย์ ที่ตอนนี้หันมามองหน้าพวกฉันก่อนจะยิ้ม แหย ๆ ให้ หึ ไม่ทันแล้วเพื่อน ว่าแล้วเชียวทำไมมันแปลก ๆ"ยัยโก๊ะ มานั่งนี่ ซื้อข้าวขาหมูมาให้ ของชอบไม่ใช่เหรอ" พี่ดินพูดพร้อมกับสายตาบังคับให้ยัยหวานไปนั่ง ยัยหวานก็ยิ้มให้พวกฉันแหย ๆ เหมือนกัน เหอะ"นี่ชิปมั้งมากินข้าวได้แล้ว ซื้อข้าวหมูกรอบมาให้ เร็ว ๆ เลย" พี่วินพูดกับยัยพิ้งค์ ยัยนี่ก็เดินไปทันที แล้วก็ยิ้มให้พวกฉันทุกคนนิด ๆ ก่อนจะไปนั่งกินข้าว เหอะ สงสัยต้องได้ไปนั่งคุยกันซะแล้ว ว่าเรื่องมันเป็นยังไงกันแน่ สามเสือแห่งวิศวะ จะมาเจาะไข่แดงเพื่อนฉันไม่ได้"ยัยแสบ มากินข้าว" ขณะที่ฉันคิดอะไรเพลิน ๆ อยู่นั้น เสียงของเฮียพายุก็ดังขึ้น ทำให้ทุกคนมองมาที่ฉันกันหมด ฉันก็ทำหน้านิ่งเหมือนไม่มีอะไร"ยัง ยังไม่มาอีก ข้าวผั
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-10จะว้ากให้เธอรัก ตอนที่ 42
หลังจากที่เฮียพีออกไป เฮียมันก็ไม่ยอมกินข้าวและไม่คุยกับฉันอีกเลย มองก็เจอแต่สายตาโกรธ จนไม่อยากจะสบตาแล้ว"ถ้ายังอยากเก็บซิงไว้อย่าทำให้เฮียโกรธ" โอ๊ย แล้วประโยคคำพูดของเฮียก็อยู่ในหัวฉันซ้ำไปซ้ำมาอยู่นี่แหละ ออกไปซักทีสิโว้ย คนยิ่งกลัว ๆ อยู่แล้วก็ไม่ใช่เฮียคนเดียวนะที่มึนตึงใส่ฉัน เพื่อนเฮียอีกสามคนก็มึนตึงใส่เพื่อนฉันเหมือนกัน ก็แหงล่ะ เฮียพี่เล่นเดินจุ๊บเดินหอมแก้มพวกฉันทุกคนก่อนจะเดินออกไป ปล่อยให้พวกฉันเผชิญชะตากรรมอันน่าอึดอัดนี่อยู่อย่างโดดเดี่ยวเดียวดายเฮ้อ ทำไงล่ะทีนี้ จ๋อยเลย ซ้อมเต้นซ้อมร้องก็เหนื่อยอยู่แล้วยังต้องมานั่งเหนื่อยใจกับพวกไม่มีเหตุผลอีกเอ๊ะหรือว่าเราจะทำเป็นไม่สนใจดี เออ จริง ไม่เห็นต้องสนใจเลย ไม่เป็นอะไรกันสักหน่อย งือ ไม่ได้อีกแหละ เดี๋ยวถูกทลายซิง ฉันจะเก็บซิงไว้ชิงโชค โว้ย ปวดหัว ปวดกว่าแต่งเพลงอีก"เอาละเด็ก ๆ ไหน ๆ ก็ไหน ๆ ละ นอนพักผ่อนร่างกายให้อาหารมันย่อยนะจ๊ะ เดี๋ยวบ่ายสองเราค่อยเริ่มซ้อมกันต่อ ทีนี้ใครจะง้อจะงอนจะนู่นนี่นั่นก็รีบเคลียร์น้า เจ๊จะไปเข้าห้องน้ำก่อนละ ไปกับฉันไหมพวกแก" เจ๊ริชชี่พูดกับพวกฉันในสองสามประโยคแรก ก่อนจะหันไปพูดกับเจ๊รั
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-10จะว้ากให้เธอรัก ตอนที่ 43
"แหม มึง กูเห็นนะ" ไอ้ดินพูดยิ้ม ๆ"เห็นอะไรของมึง" ผมถาม"อ้าวก็เมื่อกี้ไง ทำเป็นหงุดหงิด" ไอ้วิน"ใช่ ๆ อยากให้น้ำมนต์ง้อด้วยจูบทำไมไม่บอกน้องมันล่ะ" ไอ้เหนือพูด อ๋อ นึกว่าเรื่องอะไร หึ เอาจริง ๆ ผมก็ไม่คิดว่าน้องมันจะง้อผมนะ ถามว่าโกรธไหม โกรธ โกรธจริงโกรธจังเลยแหละ โกรธน้องก็โกรธ โกรธไอ้เฮียก็โกรธ ผมไม่รู้ว่าความสัมพันธ์ของทั้งสองคนเป็นแบบไหน สนิทกันมากแค่ไหน แต่ผมไม่โอเค ร่างกายน้องผมแตะต้องได้คนเดียวพอน้องมันง้อผมก็รู้สึกใจเต้นแรง หายโกรธน้องตั้งแต่น้องมันนอนหนุนตักผมแล้ว แต่ที่น้องจะเสียบหูฟังเข้ากับหูผมแล้วผมปัดมือน้องออกก็แค่ยังรู้สึกนอยด์รู้สึกงอนน้องเฉย ๆ และสิ่งที่ไม่คาดคิดก็เกิดขึ้นน้องมันจุ๊บผม ถึงจะไม่ได้สอดแทรกลิ้นเข้ามาแต่น้องมันก็จูบผมนานด้วย ความรู้สึกนอยด์น้อยใจหายไปหมดแล้วครับ ไอ้หน้าที่นิ่ง ๆ น่ะทำตัวไม่ถูก ไม่รู้ว่าควรจะเริ่มอะไรตรงไหนดี มันเขินนะครับผมก็เลยต้องแก้เขินด้วยการตีขาน้องแรง ๆ จริง ๆ ก็แอบหมั่นไส้ตั้งแต่ตอนเปิดประตูเข้ามาละ ใส่เสื้อยืดกางเกง ขาสั้น!!!ให้ตายเถอะ ผมแทบอยากจะเข้าไปกระชากไอ้พิชชี่และลูกน้องมันอีกสองคนออกมาเลย ถึงมันจะไม่ใช่ผู้ชายร้อ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-10จะว้ากให้เธอรัก ตอนที่ 44
“กูถามพวกมึงจริงเถอะ มึงจริงจังหรือแค่เล่น ๆ กับน้องมันวะ” เฮียมันถาม ผมไม่ตอบนอกจากจ้องหน้าเฮียมันนิ่ง“บอกตามตรงกูสงสารน้องถ้าต้องมาได้คนอย่างมึง ถ้ามึงไม่จริงจังมึงก็เลิกยุ่งกับน้องไปซะตั้งแต่ตอนนี้ กูไม่อยากเห็นน้ำตาของเหล่านางฟ้าของกู กูรักกูหวงของกูมาตั้งนาน กูคงไม่ยอมปล่อยพวกน้องมันให้มึงหรอก” เฮียมันพูดพร้อมกับจ้องหน้าพวกผมทีละคนนิ่ง ๆ“ผมจะทำให้เฮียกลืนคำพูดตัวเอง ไม่ว่ายังไงผมก็จะเอาน้ำมนต์มาเป็นของผมให้ได้ ในเมื่อเฮียไม่ยอมบอกว่าเฮียเป็นอะไรกับน้อง ผมไปถามน้องเองก็ได้ หึ แต่จะถามด้วยวิธีไหนนี่ก็อีกเรื่องนะ” ผมพูดพร้อมกับหันหลังกำลังจะเดินกลับ“ไอ้พายุมึงเดี๋ยว หยุดอยู่ตรงนั้นเลย” พอผมเดินจะถึงประตูห้อง เฮียมันก็เรียกผมไว้ ผมก็หยุดเพราะอยากจะรู้ว่าเฮียมันจะพูดอะไร“ครับ” ผมหันมาจ้องเฮียมันช้า ๆ“กูไม่บอกพวกมึงหรอกว่ากูเป็นไรกับน้อง ๆ มัน พวกมึงรู้แค่ว่ากูรักพวกน้องมากก็แล้วกัน แล้วกูก็ขอเตือน อย่ามาทำอะไรเหี้ย ๆ ใส่น้องกู” เฮียมันพูด ผมไม่ตอบนอกจากยักไหล่“แล้วก็ไม่ต้องทำคะแนนนะ หึ อย่าลืมรับน้องยังไม่จบ” เฮียมันพูดพร้อมกับยิ้มร้ายใส่พวกผม ผมก็หันหลังกลับออกจากห้องทันทีปัง!
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-10จะว้ากให้เธอรัก ตอนที่ 45
08.30“สวัสดีครับทุกคน วันนี้เป็นอย่างไรกันบ้างครับ ตื่นเต้นเลยใช่ไหม” พิธีกรชาย“สวัสดีค่ะ ดิฉันเชื่อว่าทุกคนต้องตื่นเต้น และต้องการเห็นหน้าตัวแทนที่เข้าร่วมประกวดมาก ๆ เลยใช่ไหมคะ” พิธีกรหญิงกรี๊ดดดดดดดดด“ฮ่า ฮ่า ฮ่า เอาละครับ นี่ก็ใกล้ได้เวลาแล้ว อย่าลืมนะครับ ชอบใครเชียร์ใครซื้อดอกไม้ไว้เยอะ ๆ เลยนะครับ” พิธีกรชาย“ใช่ค่ะ เพราะดอกไม้ก็เป็นอีกหนึ่งเกณฑ์ที่ให้คะแนนกับผู้เข้าร่วมประกวดนะค้า รู้อย่างนี้แล้ว จะรอช้าทำไมคะ ไปเลยค่ะไปซื้อกันเลยยย” พิธีกรหญิง“เอาละ ๆ ทุกคน กรุณาลดเสียงสักครู่ครับ เรามาดูกันดีกว่าว่าคณะไหนคู่กับคณะไหนกันบ้าง อยากรู้ไหมครับ” พิธีกรชาย“อยากรู้ อยากรู้ อยากรู้”“ค่ะ แน่นอนว่าทุกคนก็พอจะทราบกันมาบ้างแล้วว่าคณะไหนคู่กับคณะไหน แต่เราก็จะบอกอีกครั้งก่อนจะเริ่มกิจกรรมอย่างเต็มรูปแบบ” พิธีกรหญิง“เอาละครับ สองคณะแรกที่ได้ร่วมมือจับมือทำกิจกรรมรับน้องด้วยกันคือ คณะนิเทศศาสตร์และคณะดนตรี(หรือศิลปกรรมศาสตร์)” พิธีกรชายเฮฮฮฮฮฮฮ กรี๊ดดดดดด“ค่ะ ๆ ใจเย็น ๆ เก็บแรงเก็บเสียงไว้ก่อนนะคะ คณะแพทยศาสตร์คู่กับคณะเกษตรศาสตร์ค่า คณะมนุษยศาสตร์คู่กับคณะศึกษาศาสตร์ คณะนิติศาสต
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-10จะว้ากให้เธอรัก ตอนที่ 46
“ไอ้ดิน น้องหวานประกวดดาวมหาลัยคู่ที่เท่าไหร่วะ” ผมถามไอ้ดิน ผมคิดว่ามันต้องรู้“คู่แรกเลยว่ะมึง” ไอ้ดินตอบพร้อมกับสีหน้าที่ดูเป็นห่วงชัดเจน“โห ไรวะ น้องจะได้พักไหมนั่น สงสารฉิบ” ไอ้เหนือพูด พร้อมกับตบไหล่ไอ้ดินเบา ๆ“เออนั่นสิ สงสารน้อง พวกเรานี่ก็แปลกเนอะเป็นถึงราชาวิศวะแต่รู้ว่าใครลงประกวดอะไรก็แค่น้องน้ำหวานคนเดียว ที่เหลือไม่รู้อะไรเลย” ไอ้วินพูด นั่นสิ ทำไมนะ ทำไม ไม่ใช่พวกผมไม่สืบนะครับ ไอ้วินเจาะข้อมูลแล้วข้อมูลอีก ก็ไม่รู้ว่าพวกเธอลงประกวดอะไร รู้แค่น้องน้ำหวานคนเดียวเท่านั้น"เพราะมึงคนเดียวเลยไอ้พายุ" ไอ้วินพูดพร้อมกับมองหน้าผมด้วยสายตาเคือง ๆ"เออใช่ เพราะมึง" ไอ้เหนือพูด"มึงเลยพายุ" ไอ้ดินก็ร่วมผสมโรงด้วยอีกคน"เกี่ยวไรกับกู" ผมพูด ก็นั่นสิ เกี่ยวไรกับผมวะ ผมไม่ได้ทำอะไรสักหน่อย"จะไม่เกี่ยวกับมึงได้ไง ถ้ามึงไม่รวนน้องน้ำมนต์ น้องน้ำมนต์คงไม่บอกยัยพิชชี่ปิดหรอก" ไอ้เหนือพูด หึ นั่นสินะ ถ้าวันนั้นผมไม่รวนน้อง ป่านนี้พวกผมคงรู้แล้วว่าใครแข่งอะไรยังไง เห็นการซ้อม มีน้องอยู่ในสายตาตลอด"เหอะ แต่มันก็ดีไม่ใช่ไง" ผมพูด ที่ดีเพราะว่า ยิ่งคนรู้น้อยเท่าไหร่ ตอนเปิดเผยตัวตนจะทำให
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-10จะว้ากให้เธอรัก ตอนที่ 47
“เป็นไงกันบ้างครับทุกคนสำหรับโชว์ที่ผ่านมามีทั้งสนุก มีทั้งเศร้า โอ้โห ครบรสเลยใช่ไหมล่ะครับแต่โชว์ต่อไปนี้จะต้องทำให้เวทีลุกเป็นไฟอีกครั้งแน่นอนครับ” พิธีกรชายพูดกรี๊ดดดดดด อ๊ายยยยยย“เอาละค่ะ ต่อไปเป็นโชว์สุดท้ายของโชว์ชุดที่สอง ซึ่งคณะที่จะต้องโชว์ชุดสุดท้ายนี้คือ คณะวิศวะและบริหารค่า เชิญทุกท่านสนุกไปกับโชว์นี้เลยดีกว่าค่ะ” พิธีกรหญิงพูดจบ เสียงทุกคนก็เฮลั่นทันทีกรี๊ดดดดดดด อ๊ายยยยยยยพรึบและไฟก็ดับลงอีกครั้ง ก่อนที่จะมีไฟสว่างกลางเวทีพร้อมกับอินโทรเพลงก็เห็นสาวสวยสี่คนยืนเรียงกัน แต่น้ำมนต์อยู่หน้า หน้าอีกแล้วครับ ทำไมต้องอยู่หน้าตลอด แล้วอะไรทำไมชุดใส่อะไรขนาดนั้น โอ๊ย หัวร้อนนนน ร้อนเลย ร้อนยิ่งกว่าเล่นเกมอีกด้านหลังมีตัวหนังสือขึ้นมาตัวแทนเข้าแข่งขันโชว์เซ็กซี่ขณะที่ผมกำลังรออ่านตัวหนังสือข้างหลัง น้องทิพย์ก็ร้องเพลงขึ้นมาครับ ตอนนี้ไอ้เหนือช็อกไปแล้วครับ สีหน้ามันทั้งอึ้ง ทั้งโมโห ก็จะอะไรซะอีกละครับ น้องทิพย์ลงแข่งขัน sexy หึ ไม่ต้องแปลเลยครับ และก็ไม่แปลกใจด้วยว่าทำไมไอ้เหนือถึงดูหงุดหงิดขนาดนี้ เพราะน้องจากจะร้องเพลงเพราะแล้ว น้องยังมีคาริสม่าบนเวทีทำให้ดึงดูดผู้คนใ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-10จะว้ากให้เธอรัก ตอนที่ 48
ด้านน้ำมนต์ “เป็นไงบ้างจ๊ะเด็ก ๆ หายตื่นเต้นกันรึยังเอ่ย” เจ๊ปูเป้ที่สแตนด์บายอยู่หลังเวทีรีบวิ่งเข้ามาหาพวกฉันทันที หลังจากพวกฉันลงเวทีแล้ว“นิดหน่อยค่ะเจ๊ พวกมนต์ไปห้องพักได้แล้วใช่ไหมคะ” ฉันถามเพราะตอนนี้อยากพักมาก ๆ เหนื่อย“น้องพิ้งค์ น้องมนต์ น้องทิพย์ไปได้ค่ะ แต่น้องหวานหนูต้องไปเปลี่ยนชุดที่เจ๊เตรียมไว้ให้เดี๋ยวนี้เลย เขามีเวลาให้เราแค่สิบนาทีในการเตรียมตัว” เจ๊ปูเป้พูด จริงสิ ยัยหวานมีขึ้นแข่งดาวต่อนี่นา“หวาน สู้ ๆ นะ พวกฉันจะเป็นกำลังใจให้” ยัยพิ้งค์พูด“สู้เขานะแก แกทำได้” ยัยทิพย์“ตั้งสติให้ดี จำบทตัวเองให้ได้ แกทำได้เพื่อน” ฉันพูดให้กำลังใจก่อนพวกเราจะกอดกันและเจ๊ปูเป้ก็พายัยหวานไป“โห แก สงสารยัยหวานเหมือนกันเนอะ ยังไม่ทันได้พักเลยอะ” ยัยพิ้งค์พูด“นั่นสิ เหนื่อยน่าดูเลย” ยัยทิพย์“ปะ ไปกันเถอะพวกเรา ยัยหวานเก่งทำได้อยู่แล้ว” ฉันพูดและกำลังจะเดินออกไปก็มีคนเรียกไว้ซะงั้น“น้องมนต์คะ อย่าเพิ่งไปลูก”“มีอะไรหรือเปล่าคะเจ๊ริชชี่” ใช่แล้วค่ะเสียงเมื่อกี้ เป็นเสียงของเจ๊ริชชี่เอง“คืองี้ลูก คณะกรรมการรายการแรปอะ เขาต้องการให้ตัวแทนแรปทั้งหมดโชว์รวมในเพลงเดียว เจ๊ก็เพิ่งรู้
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-10
บทล่าสุด
จะว้ากให้เธอรัก ตอนที่ 84 จบ
30 นาทีต่อมาก๊อก ก๊อก ก๊อกฉันเคาะประตูเรียกคนในห้อง แต่ก็ไม่ยอมออกมาเปิด ฉันยืนชั่งใจอยู่หน้าประตูสักพัก ก่อนจะตัดสินใจเปิดประตูเข้าไปในห้อง เข้าไปก็เห็นเขานอนหันหลังให้ประตูอยู่“ลุกขึ้นมาคุยกันก่อนค่ะ” ฉันเรียกแต่คนตัวโตก็ไม่ยอมขยับพรึบฉันพลิกร่างให้เขานอนหงายก่อนจะนั่งคร่อมเขาเอาไว้ แล้วไล้มือไปตามหน้าอกของเขาช้า ๆ เขามองการกระทำของฉันนิ่ง ๆ“มนต์ขอโทษ ทีหลังจะไม่ทำแบบนี้แล้วค่ะ” ฉันบอกเขาเสียงหวาน แล้วมองเขาด้วยสายตาเชิญชวนที่สุด“อย่ามายั่ว เดี๋ยวจะไม่ได้นอน” เขอพูดแล้วจับเอวจะให้ฉันลงจากตัวเขา แต่ฉันไม่ยอม นั่งบดเบียดให้ส่วนนั้นของเขากับฉันบดเบียดกันมากกว่าเดิม“น้ำมนต์”“หายโกรธมนต์สิคะ แล้วมนต์จะหยุด นะ นะคะ” เขามองฉันนิ่งก่อนจะเผยรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ออกมา“มาง้อแบบนี้คิดดีแล้ว” เขาถามฉันจึงพยักหน้าเขิน ๆ ให้เขาไปพรึบอะ “ขอบคุณนะครับ” ตัวของฉันถูกกดลงบนเตียงนอน ในใจเต้นตึกตัก รอคอยสัมผัสจากเขา จมูกเธอได้กลิ่นครีมอาบน้ำที่เขาใช้ ทำไมนะทั้ง ๆ ที่ห้องของเขาและฉันใช้สบู่กลิ่นเดียวกัน แต่กลับรู้สึกว่าเมื่อมันอยู่บนตัวเขาแล้วมันดันหอมกว่าซะงั้นจุ๊บ จ๊วบเขาค่อย ๆ ไล่จูบฉันตั้งแต่
จะว้ากให้เธอรัก ตอนที่ 83
1 ปีผ่านไป ทุกคนคะตอนนี้ฉันขึ้นปีสองแล้วค่ะ ส่วนเฮียพายุก็อยู่ปีสี่แล้ว ปีนี้เฮียพายุฝึกงาน เราจึงไม่ค่อยได้เจอกันนัก เจอกันอาทิตย์ละสองถึงสามวันก็เท่านั้นเองแต่ฉันไม่เคยน้อยใจเขานะคะ เข้าใจเขาซะอีก เพราะงานเขาเยอะมาก ไหนงานที่จะต้องฝึก ไหนจะงานที่ผับเขาอีก เขาไม่ป่วยก็ดีสุด ๆ แล้วค่ะ ที่สำคัญถึงเราจะไม่เจอกัน แต่เฮียพายุเขาก็หาเวลาโทรมาคุยกับฉันทุกครั้ง ทุกครั้งที่โทรมาก็จะอ้อนนั่นอ้อนนี่ไปเรื่อยตามแบบฉบับเขานั่นแหละค่ะขออัปเดตเรื่องราวของเพื่อนสักหน่อย ยัยหวานกับพี่ดินก็หลังจากที่ผ่านการระหองระแหงกันคราวนั้นได้ก็รักกันปานจะกลืนกิน ชีวิตมีแต่สีชมพูไม่อมทุกข์โศกเหมือนใครเขาส่วนคู่พิ้งค์รายนั้นพี่วินก็ตามง้อขอคืนดีจนได้ แต่กว่ายัยพิ้งค์จะคืนดีด้วย ก็ตอนมาขึ้นปีสองนี่แหละค่ะ นางบอกว่าต้องดูให้แน่ใจก่อน จะให้โอกาสแต่ละครั้งต้องคิดดี ๆ เพราะไม่อยากเสียใจส่วนคู่ที่ฉันห่วงสุดคือยัยทิพย์กับพี่เหนือนี่แหละค่ะ ตอนนี้ทะเลาะกันหนักมาก ทะเลาะจนพี่เหนือขอห่างกับมันมาเป็นเดือนแล้ว มันเล่าให้ฟังพี่เหนือเขาเบื่อและรำคาญที่มันหึงเขากับน้องข้างบ้าน ทั้ง ๆ ที่เขาบอกว่ามันไม่มีอะไร แต่นางก็ยังหึง ฉั
จะว้ากให้เธอรัก ตอนที่ 82
อื้อฉันค่อย ๆ ลืมตาขึ้นเมื่อมีแสงเล็ดลอดผ่านม่านระเบียงห้องเขามา แสงแดดที่ส่องผ่าน ทำให้ฉันต้องกะพริบตาหลายครั้งเพื่อนให้คุ้นชินกับสภาพแสงในห้อง ฉันไล่สายตาไปรอบ ๆ ห้องอย่างไม่คุ้นชิน เพราะที่นี่มันไม่ใช่ห้องฉัน ก่อนจะก้มลงมองที่เอวเมื่อรู้สึกมีอะไรรัดเอวอยู่“เฮียพายุ”ทันทีที่ฉันก้มหน้าลงไปมองที่เอวก็เจอกับวงแขนที่กอดรัดเอวฉันไว้ไม่ต้องบอกก็รู้ว่าใคร ว่าแต่ฉันมาอยู่ที่ห้องพี่พายุได้ยังไง นี่คอนโดเขาเหรอ เอ๊ะ ทำไมรู้สึกโหวงเหวงข้างในนะ“กรี๊ดดดด”ฉันกรี๊ดออมาอย่างตกใจ เมื่อก้อมหน้ามองดูที่คอเสื้อ ฉันไม่ได้ใส่เสื้อใน!“มนต์เป็นไร ใครทำอะไรครับ”“เฮียนั่นแหละทำอะไรมนต์”“อ๋อ นึกว่าเรื่องอะไร” เขาตอบแล้วยิ้มเจ้าเล่ห์ใส่ฉัน“เฮียคะ ไม่ตลกนะ”“แล้วเราคิดว่าเฮียทำอะไรละ”“เฮียจิ้มมนต์แล้วใช่ไหม”โป๊ก“โอ๊ย เฮียดีดหน้าผากมนต์ทำไม มนต์เจ็บนะ คนฉวยโอกาส”“คิดดี ๆ ถ้าเฮียจิ้มมนต์ เราจะมีแรงลุกมาโวยวายไหม” ฉันคิดตามที่เขาพูด แล้วตรวจสภาพตัวเองก็พบว่าทุกอย่างยังอยู่เหมือนเดิมขาดก็แต่เสื้อในเท่านั้นที่หายไป“แล้วเฮียทำอะไรบ้างละคะ” ฉันถามเขาพร้อมทำหน้างอ“จะให้พูดจริงเหรอ”“เฮีย!!” ฉันมองเขาทั้ง
จะว้ากให้เธอรัก ตอนที่ 81
ผมมองน้ำมนต์ด้วยความไม่พอใจไม่ใช่ว่าเธอตบรุ้งนะ แต่เพราะบนใบหน้าของเธอมีรอยแดง เป็นรอยนิ้วมือปรากฏอยู่ ผมเคยบอกเธอแล้ว ว่าอย่าทำให้ตัวเองเจ็บตัว แล้วดูตอนนี้สิหมับ“จะไปไหน”“...” เธอไม่ตอบแต่พยายามสะบัดแขนออกจากมือของผม นี่คงจะคิดเองเออเอง ว่าผมเข้าข้างรุ้งสินะ เหอะ ผมไม่ได้โง่เหมือนพระเอกในละครนะครับที่พอเห็นฉากที่นางเอกมีเรื่องกับนางร้าย แล้วจะเข้าข้างนางร้ายด่านางเอก ผมพายุครับ ผมไม่ได้โง่!!! ผมคบกับมนต์มาตั้งหลายเดือน คิดเหรอว่าผมจะไม่รู้ว่าแฟนตัวเองนิสัยยังไง“ปล่อย”“จะไปไหน อยู่คุยกันก่อน” ผมพูดกับคนที่เริ่มดื้อ คอยดูสิเดี๋ยวก็ร้องไห้ อะนั่นไงน้ำตาไหลแล้ว ผมยังไม่ได้ทำอะไรสักหน่อย คิดมากไปเองอะมนต์“พี่พายุคะ รุ้งเจ็บ” ผมดึงมนต์เข้ามากอดไว้แน่น เมื่อเห็นเธอร้องไห้ แล้วมองไปที่ไอ้วินให้มันพยุงรุ้งขึ้นมา“แฟนผมก็เจ็บ”“พี่พายุ!” รุ้งเรียกผมอย่างไม่อยากจะเชื่อที่ผมเปลี่ยนสรรพนามแทนตัวเอง ส่วนยัยตัวแสบที่อยู่ในอ้อมกอดผมก็เงยหน้าขึ้นมามองผมทั้งน้ำตา จนผมต้องเอื้อมมือไปเช็ดหยดน้ำตาออกจากใบหน้าให้อย่างแผ่วเบา“แต่มนต์เขาทำร้ายรุ้งนะคะ พี่พายุควรจะปลอบรุ้งสิ”“ทำไมฉันต้องปลอบเธอ รุ้
จะว้ากให้เธอรัก ตอนที่ 80
วันสอบวันสุดท้าย“ไงพวกแกทำได้กันไหมวะ”“อื้อได้” ฉันเอ่ยถามเพื่อน ๆ ของฉัน หลังจากแกจากห้องสอบแล้วใช่ค่ะวันนี้เป็นวันที่พวกฉันสอบวันสุดท้าย ตลอดอาทิตย์นี้ ฉันกับพี่พายุก็ไม่ค่อยเจอกันเท่าไหร่เพราะว่าพี่เขาก็อ่านหนังสือเตรียมสอบเหมือน แต่ถึงจะเป็นแบบนั้นเขาก็ทั้งโทรทั้งไลน์มาคุยกับฉันอยู่ดี"กลับเลยไหม ไหน ๆ ก็สอบเสร็จแล้ว”“พวกแกกลับก่อนเลย ฉันขอรอเฮียพายุก่อน เฮียเขาบอกให้รอ” ฉันตอบยัยพิ้งค์ พวกมันก็พยักหน้ารับก่อนที่จะเดินแยกออกไปขออัปเดตเรื่องราวของยัยพิ้งค์กับพี่วินหน่อยนะ ตอนนี้เขาสองคนเลิกกันแล้วละ สวนพี่วินก็พยายามตามง้อ แต่ยัยพิ้งค์ไม่ยอมคืนนี้ ฉันถามมันว่าทำไม มันบอกฉันว่า วันนั้นที่มันร้องไห้มันตั้งใจจะไปง้อพี่วิน เพราะพี่วินงอนนางอยู่ แต่พอเปิดประตูเข้าไปนางกลับโดนเซอร์ไพรส์ซะเองพี่วินนอนอยู่บนเตียงกับคู่หมั้นเสื้อผ้าไม่ได้ใส่ พี่วินก็พยายามจะอธิบาย แต่นางไม่ฟังวิ่งร้องไห้ออกมา จนในที่สุดนางก็ตัดสินใจบอกเลิกพี่วิน พี่วินตัดสินใจมาพูดคุยกับพวกฉัน ขอให้พวกฉันช่วยจนพวกฉันต้องบอกพี่วินไปตรง ๆ ว่าเรื่องนี้ช่วยอะไรไม่ได้ พี่วินผูกเองก็ต้องแก้เอง แล้วฉันยังบอกพี่วินอีกว่า คนอ
จะว้ากให้เธอรัก ตอนที่ 79
ผมนั่งมองคนที่นั่งนิ่งไม่ยอมขยับตั้งแต่รถเข้ามาจอดในบ้าน ตอน แรกก็เห็นว่ายิ้มออกแล้วไม่คิดว่าจะขนาดนี้ นั่งนิ่งเป็นหินเลย“ไปครับ ไปเจอครอบครัวเฮียได้แล้ว” ผมหันไปบอกคนที่ทำหน้าจะร้องไห้อยู่ ผมเลยเลือกที่จะลงรถแล้วลงไปเปิดประตูรถให้เธอก่อนที่จะจับมือเธอลงมาจากรถ“พวกท่านจะรักมนต์ เชื่อเฮียนะครับ” ผมบอกคนตัวเล็กอีกครั้ง“ไหน คนที่มั่นใจในตัวเองไปไหนแล้ว น้ำมนต์ที่ปากหมาคนนั้นอยู่ไหนครับ หืม” ผมแกล้งว่าให้คนตัวเล็กก่อนที่ผมจะได้ค้อนวงโตจากเธอ “ไปครับ” ผมยิ้มให้เธอก่อนจะจับมือเธอเดินเข้าไปในบ้าน ไม่รู้จะเกร็งอะไรขนาดนั้น ไม่ได้พามาฆ่าสักหน่อย“อ้าวมาแล้วเหรอตายุ”“ครับคุณพ่อ แล้วนี่คุณแม่กับคุณย่าไปไหนครับ” ผมถามเมื่อไม่เห็นท่านทั้งสองคน“เข้าครัวนะ ทำอาหารรับขวัญแฟนแก”“นี่น้ำมนต์ครับ มนต์นี่พ่อเฮีย”“สวัสดีค่ะคุณลุง”“เรียกพ่อเหมือนตายุเถอะหนูมนต์”“เอ่อ ค่ะ คุณพ่อ” ผมยิ้มออกมาเมื่อเธอยอมเรียกพ่อผมว่าพ่อ ส่วนพ่อก็มองผมด้วยสายตาที่รู้ทัน ผมก็มองคนตัวเล็กที่นั่งเกร็งไม่ยอมขยับ ไม่กล้าพูด น่าเอ็นดูจริง ๆ“อ้าวตายุมาแล้วเหรอ น้องล่ะ”“อยู่นี่ไงครับคุณแม่ มนต์นี่คุณย่ากับคุณแม่ของเฮียเอง”
จะว้ากให้เธอรัก ตอนที่ 78
“ยัยมนต์”“...” ฉันไปตอบแต่มองคนตรงหน้าแทน“ขอบใจนะที่มาเป็นแบบให้”“อืม ฉันไปละ” พูดจบฉันก็จะเดินออกไปจากสตูที่เราใช้ถ่ายงาน“เดี๋ยว ระวังผู้หญิงที่ชื่อรุ้งดี ๆ ถ้าเธอพลาดเธอจะเสียใจเหมือนฉัน ครั้งหนึ่งฉันมีเคยมีแฟนและรักกันมาก แต่พอพี่เขามาเรียนต่อมาเจอกับยัยรุ้งนั่น ทุกอย่างก็เปลี่ยนไป”“...”“ฉันกับเขาต้องเลิกกัน ผู้หญิงคนนี้ทำได้ทุกอย่างที่อยากได้ ไม่สนแม้กระทั่งความถูกผิด ถ้าเธอคิดว่าฉันร้าย ฉันยอมรับ แต่ผู้หญิงอย่างยัยนั่นเรียกว่าร้ายไม่ได้หรอกนะ เพราะยัยนั่นมันเลว ระวังดี ๆ ล่ะ” ฉันยืนหันหลังฟังยัยพรรณพูด สงสัยยัยรุ้งนะร้ายกว่าที่คิดแฮะคนไม่ชอบหน้ากันอย่างยัยพรรณถึงได้ออกปากเตือน“อืม ขอบใจ แค่นี้ใช่ไหม ฉันไปล่ะ”“เดี๋ยว”“อะไรอีก”“พี่พายุอะ เด็ดดีนะ เตรียมตัวให้พร้อมละ อย่าทำให้โกรธเชียวเดี๋ยวชะตา...ขาด จะหาว่าฉันไม่เตือน หึ”“ยัย..” ฉันหันไปกะว่าจะด่ายัยพรรณนี่เต็มที่ แต่มันดันเดินหนีไปแล้ว หนอยแหนะขิงว่าตัวเองได้พี่พายุงั้นเหรอ แล้วมีการบอกว่าเตรียมตัวเพราะชะตา..จะขาดอีก ยัยบ้านี่ ไม่ชอบหน้ากันยังไงก็ไม่ชอบอย่างนั้น สงสัยจะดีกันไม่ได้ ยัยอสรพิษเอ้ยตืด...ตืด...“ทำไมรับช้า
จะว้ากให้เธอรัก ตอนที่ 77
เฮ้อฉันนั่งถอนหายใจเป็นรอบที่สิบ หนักใจ หนักใจจริง ๆ“แกเป็นอะไรของแกยัยมนต์ มีเรื่องอะไร” ฉันมองหน้ายัยหวาน ที่มันนั่งมองหน้าฉัน นั่งดูฉันถอนหายใจออกมาเงียบ ๆ จนอดที่จะถามออกมาไม่ได้“ก็ คืองี้ ยัยพรรณมาขอร้องให้ฉันไปเป็นแบบให้กลุ่มนางถ่ายรูปหน่อย เพราะอาจารย์วิชานาง บอกว่า ถ้าให้ฉันไปเป็นแบบให้นางไม่ได้ พวกนางทั้งกลุ่มก็จะไม่ได้เข้าสอบ”“อ้าว ไมเป็นงั้นละ”“นางบอกฉันว่า อาจารย์สั่งงานชิ้นนี้ตั้งแต่จบกิจกรรมการแข่งขัน แต่นางไม่ชอบหน้าฉัน ค่อนข้างจะเกลียดขี้หน้า เพราะฉันชนะนาง ตามแบบฉบับพวกอีโก้สูงนั่นแหละ นางเลยไม่ยอมมาติดต่อ”“แล้ว”“ก็พออาจารย์เห็นว่ามันนานแล้วแต่กลุ่มนางยังไม่ได้ส่ง อาจารย์ก็เลยถามถึง แล้วพอนางตอบไม่ได้ อาจารย์ก็เลยบอกมาแบบนั้น”“แล้วคนอื่นไม่ได้เหรอ”“ฉันถามนางแล้ว แต่อาจารย์ไม่ยอม เพราะอาจารย์อยากให้ฉันเป็นแบบมาก เห็นว่ากลุ่มนางเป็นศูนย์รวมคนเก่ง โดยเฉพาะตากล้องนะ แล้วอาจารย์ก็อยากเป็นแบ็กหลังให้ตากล้องคนนี้ส่งภาพประกวดด้วย เลยรีเควสมาว่าขอเป็นฉันเลย”“...”“ความจริงอาจารย์บอกนางว่า ถ้านางบอกปัญหาที่มีมาตั้งแต่แรก อาจจะเปลี่ยนคนหรือธีมได้ แต่นี่มารู้ตอนนี้”“อา
จะว้ากให้เธอรัก ตอนที่ 76
“พี่พายุคะ พี่พายุ” “...”“พี่พายุคะ ตื่นค่ะ กินข้าวเร็วจะได้กินยา”“ฮือ พี่นอนก่อนนะ เอาไว้ก่อน”“ไม่ได้ค่ะ ลุกขึ้นมาเดี๋ยวนี้!”“...”“ถ้าพี่พายุไม่ลุกขึ้นมา มนต์จะไม่คุยด้วยแล้วนะคะ”“โอ๊ย มนต์อะ” ฉันมองคนตรงหน้าที่ลุกขึ้นมานั่งหน้าบูด ตาก็แดง แก้มก็แดง สงสัยไข้จะเล่นงานแล้วแน่เลย“ไปล้างหน้าค่ะ แล้วมากินข้าว ให้ไวเลยนะคะ!”“...” เขามองหน้าฉันแล้วสะบัดหน้าหนีลุกไปล้างหน้า ก่อนจะเดินกลับมานั่งหน้าบูดที่โซฟา“กินข้าวค่ะ จะได้กินยา จะได้หาย”“...”“อย่าดื้อนะคะพี่พายุ มนต์ไม่อยากทะเลาะกับพี่นะ” เท่านั้นแหละคะ คนตรงหน้าเบ้หน้าเลย นี่อย่าบอกนะว่าจะร้องไห้นะ บ้าไปแล้ว เขาเสียสติไปแล้วแน่ ๆ“หยุดเบ้ปากเลยค่ะ ทานข้าว หยุดนะ” ฉันพูดแต่เขาก็ยังไม่ยอมกินข้าว จนฉันต้องหยิบถ้วยเข้าต้มมาใกล้ตัว ก่อนที่จะหยิบช้อนตักข้าวต้มขึ้นมาเป่าแล้วยกป้อนเขา“มาค่ะ มนต์ไม่ดุแล้ว อะนี่กินนะคะ มนต์ป้อน” เขาอ้าปากรับข้าวที่ฉันป้อนช้อนแล้วช้อนเล่า จนข้าวต้มในถ้วยหมดฮึกพอฉันเงยหน้ามองอีกที ก็ต้องตกใจและแทบจะไม่เชื่อสายตาตัวเอง ที่คนตรงหน้าพยายามห้ามเสียงร้องไห้ของตัวเอง ค่ะได้ยินไม่ผิดเขา ร้อง ไห้!!!โอ้พระเจ้
