LOGINShare
บทที่3.ตอบแทนบุญคุณ
Last Updated:
2025-04-01 19:36:11บทที่3.ตอบแทนบุญคุณ
วราพิชชาเดินเข้ามาในบริเวณสถานเลี้ยงเด็ก ’อุ้มรัก’ เมื่อกลับจากที่ทำงาน เธอมองรถยนต์ที่จอดอยู่หน้าสถานเลี้ยงเด็กกำพร้า ‘อุ้มรัก’ อย่างสนใจ คะเนจากสายตาแล้วก็รู้ว่ารถลักษณะแบบนี้น่าจะราคาแพงมาก นานๆ จะมีคนใจบุญกระเป๋าหนักเข้ามาบริจาคให้สถานเลี้ยงเด็ก ’อุ้มรัก’ พวกเขาคงมีฐานะร่ำรวยมาก ทุกวันนี้ทุกคนในสถานเลี้ยงเด็ก ’อุ้มรัก’ ช่วยกันหาคนมาบริจาค ทั้งทำของใช้เล็กๆ น้อยๆ ไปฝากตามร้านค้า ทำขนมกินเล่นไปฝากขาย เพื่อจะได้มีรายได้เพิ่มขึ้น รวมทั้งบรรดาเด็กที่โตพอจะทำงานได้ ช่วยกันทำงานรวมทั้งตัว วราพิชชาเองที่นำเงินเดือนมามอบให้ทุกๆ เดือน แต่ก็ยังไม่เพียงพอกับรายจ่ายที่ต้องจ่ายออกไป เนื่องจากเด็กที่ถูกทิ้งมีจำนวนมากขึ้น แต่รายได้ที่รัฐจ่ายให้ยังคงเท่าเดิม ผอ.ชลธิชา ซึ่งเป็นผู้ดูแลจึงพยามทำทุกๆ ทางเพื่อจะไม่ให้สถานเลี้ยงเด็ก ’อุ้มรัก’แห่งนี้ปิดตัวลง วราพิชชายกมือขึ้นพนมไหว้ศาลพระภูมิ ที่อยู่ในบริเวณบ้าน’อุ้มรัก’
“สาธุ... ขอไห้มีคนใจบุญมาบริจาค กันเยอะๆ ทีเถอะค่ะ พวกน้องๆ จะได้ไม่ต้องย้ายไปอยู่ที่อื่น”
ในภาวะเศรษฐกิจแบบนี้ ข้าวของราคาแพงขึ้นทุกวัน นับวันมีแต่รายจ่ายที่เพิ่มขึ้น รวมทั้งจำนวนคนที่มีเพิ่มขึ้นทุกๆ ปีทำให้ทุกๆ คนที่อยู่บ้าน ’อุ้มรัก’ แห่งนี้ต้องช่วยกันประหยัด สงสารแต่น้องๆ ที่ยังไม่โต ถ้าต้องย้ายที่อยู่เพราะบ้าน ’อุ้มรัก’ แบกรับภาระไม่ไหว
“ผมมีขอเสนอ ให้ท่านพิจารณา หวังว่าท่านคงไม่ปฏิเสธนะครับ”
ทนายความสมชาติมาเป็นตัวแทนของเจ้าของคนใหม่ เพื่อมาเสนอการจัดการของสถานเลี้ยงเด็ก ’อุ้มรัก’กับผอ.ชลธิชา ทนายสมชาติวางเอกสารตรงหน้าผอ.ชลธิชา แล้วรอฟังคำตอบอย่างเงียบๆ
“ทำไม... ท่านถึงต้องการแบบนี้คะ”
“ผม ไม่ทราบครับ ผมได้รับคำสั่งมาอีกทีหนึ่ง...”
“แต่...”
“ไม่มีแต่ครับ ถ้าภายในสามวันนับจากนี้ ท่านไม่ได้ของที่ต้องการ สถานที่แห่งนี้จะถูกขายทอดตลาดทันที”
“ฉันต้องทำยังไงบ้างคะ ขอเวลามากว่านี้ไม่ได้เหรอ เวลาแค่นี้ มันกะทันหันเกินไป”
“ผมจะเรียนให้ท่านทราบครับ แต่ผมไม่รับปากว่าท่านจะยังให้เวลาเพิ่มขึ้นอีกหรือเปล่านะครับ”
ทนายความสมชาติลุกขึ้นยืนทันทีที่หมดธุระ เขามาเพื่อแจ้งเรื่องทุกอย่างให้ผอ.ชลธิชาทราบ จึงขยับตัวเพื่อเตรียมตัวกลับ
“ติดต่อผมได้ตลอดเวลา...ผมจะรีบมาทันทีที่ท่าน ผอ.โทรศัพท์ติดต่อไปครับ”
วราพิชชาทรุดตัวลงนั่งข้างบานประตู เมื่อได้ยินสิ่งที่ทนายความพูดอย่างชัดเจน เธอทรงตัวลุกขึ้นยืนเมื่อตัดสินใจได้แน่วแน่
เมื่อวราพิชชาเปิดประตูห้องเข้าไปในภายในห้องที่ผอ.ชลธิชากำลังนั่งอย่างหมดอาลัยตายอยาก หลังจากชายผู้นั้นออกไปสักพักใหญ่ๆ จึงเห็นผอ.ชลธิชาแอบร้องไห้เงียบๆ
“เกิดอะไรขึ้นคะ ขอโทษที่วราแอบฟัง วราได้ยินว่าที่นี่จะปิด และจะโดนขายทอดตลาด” ผอ.ชลธิชาเช็ดน้ำตาแล้วเงยหน้ามองวราพิชชาตรงๆ ท่านถอนหายใจออกมาเฮือกใหญ่
“วราพิชชาเองเหรอ มาก็ดีแล้ว ผอ.มีเรื่องจะคุยด้วยอยู่พอดี”
“ค่ะ มีอะไรให้วราช่วยก็บอกได้เลยค่ะ วราเต็มใจ”
ผอ.ชลธิชา พินิจมองวราพิชชาเงียบๆ ก่อนตัดสินใจ ตัวผอ.ชลธิชารู้ดีว่าวราพิชชาเป็นเด็กดี กตัญญูรู้คุญ ถ้าบอกเรื่องที่กำลังเกิดขึ้นในขณะนี้ออกไป วราพิชชาไม่มีทางปฏิเสธ และคงต้องยินยอมช่วยเหลือทุกทางที่สามารถทำได้อย่างแน่นอน
ผอ.ชลธิชาก็อดเห็นใจวราพิชชาไม่ได้ เด็กสาวในอุปการะของนางจะต้องเจออะไรในภายภาคหน้า ข้อเสนอที่ให้มา ระบุว่าจะชดใช้หนี้สินให้กับบ้าน ’อุ้มรัก’ ซึ่งเป็นหนี้ติดจำนองธนาคารเป็นมหาศาล รวมทั้งจะบริจาคให้บ้าน ’อุ้มรัก’ ทุกเดือนโดยที่ข้อแลกเปลี่ยนคือต้องให้วราพิชชาไปอยู่ด้วย ผอ.ชลธิชาอดคิดไม่ได้เพราะว่ารายจ่ายที่เพิ่มขึ้นทุกๆ ปีนั้น แต่รายรับคงที่ ทำให้ ผอ.ชลธิชา ตัดสินใจนำฉโนดที่ดิน ของบ้าน ‘อุ้มรัก’ไปจำนองกับธนาคาร เพื่อมาใช้จ่ายต่างๆ ในบ้าน ’อุ้มรัก’ แห่งนี้ ซึ่งก็เป็นเวลาหลายปีแล้ว จนเมื่อไม่กี่วันมานี้ ธนาคารโทรมาแจ้งให้ผอ.ชลธิชาทราบว่าได้ขายที่ดินแห่งนี้ ให้กับเจ้าของแห่งใหม่ไปเรียบร้อย เจ้าของคนใหม่อาจจะส่งคนเข้ามาเจรจ าและตกลงรายละเอียดต่างๆ ด้วย
“วรา มีใครที่รักใคร่ ชอบพอกันบ้างเหรอยัง”
“ไม่มีค่ะ...” วราพิชชามีสีหน้าสงสัย ผอ.ชลธิชาไม่เคยถามเรื่องนี้เลย แล้วจู่ๆ ก็ถามขึ้นมา
“ไม่มีก็ดีแล้วละ วรารักน้องๆ ใช่ไหม”
“ค่ะ…”
“แล้วถ้าที่นี่ต้องประกาศปิดตัว เพราะว่าถูกธนาคารยึด เราทุกคนต้องแยกย้ายกันไปอยู่ที่อื่น รวมทั้ง วราเองก็เถอะ”
“ค่ะ”
“วรา จะทำยังไงจ้ะ แต่ถ้า...”
“แต่...อะไรคะ”
“ถ้ามีใครสักคนยื่นมือมาช่วย แม้จะมีข้อเสนอที่ดูแล้วไม่หน้าไว้ใจเลย แต่มันเป็นทางรอดทางเดียวที่มีอยู่ วราว่าเราทุกคนต้องทำอย่างไรดีล่ะ”
“ข้อเสนอที่พูดถึงเกี่ยวกับวรา...ใช่ไหมคะ”
“มันก็ใช่นะ แต่ถ้าวราปฏิเสธ เราทุกๆ คนที่นี่ก็ไม่กล้าที่จะตำหนิวราหรอกจ้ะ”
“วรา... สามารถทำได้ทุกอย่างค่ะ ถ้าสิ่งที่วราทำจะสามารถ ทำให้ทุกคนไม่ต้องหาที่อยู่ใหม่ ไม่ต้องแยกย้ายกันไปอยู่ที่อื่น”
“ข้อเสนอที่ว่าจะต้องให้วราไปอยู่กับเขา แม้จะในฐานะอะไรก็ได้อย่างนั้นเหรอ”
หยดน้ำเล็กๆ ไหลรินออกมาจากดวงตา เมื่อวราพิชชากะพริบตาซ้ำๆ กันหลายครั้งเพื่อไล่ละอองน้ำตาที่ค้างอยู่ในดวงตางดงามออก เธออดคิดอย่างน้อยใจในโชคชะตาไม่ได้ เธอไม่มีใครในชีวิตนี้เลย จะมีก็แต่ทุกคนที่อยู่ที่นี่ ถ้าจะทำอะไรสักอย่างเพื่อจะช่วยทุกคน วราพิชชาก็พร้อมและเต็มใจ แม้จะสูญเสียความภูมิใจ แต่คงไม่เป็นไรหรอก เพราะอย่างน้อยก็ได้ตอบแทนพระคุณ ทุกๆ คนที่ให้ที่อยู่อาศัยรวมทั้งที่อบรมสั่งสอน น้องๆ จะได้มีโอกาสได้เล่าเรียนต่อ ไม่ต้องย้ายที่อยู่ ไม่ลำบาก เธอเสียสละเพียงคนเดียวแต่ช่วยเหลือทุกคนได้
“เขา... ให้เวลาถึงเมื่อไรคะ” วราพิชชาหยุดคิดนิดหนึ่งก่อนจะโพล่งถามออกมา เมื่อตัดสินใจถี่ถ้วน
“สามวัน... นับจากวันนี้ไปจ้ะ”
“วรา ...ต้องทำอะไรบ้างคะ เขามีรายละเอียดอะไรบ้าง”
ผอ.ชลธิชา ยื่นเอกสารที่วางอยู่ตรงหน้าให้วราพิชชาดูซึ่งก็มีรายละเอียดดังต่อไปนี้
วราพิชชาจะต้องไปอยู่กับเจ้าของคนใหม่เป็นเวลา 1 ปีโดยฐานะไม่ได้ระบุ
จะบริจาคเงินให้บ้านอุ้มรักเป็นประจำทุกเดือนๆ ละ 100,000 บาท
วราพิชชา ไม่มีสิทธิเรียกร้องใดๆ ทั้งสิ้น
บ้านจะถูกโอนเป็นชื่อ มูลนิธิบ้าน ’อุ้มรัก’ ไม่มีสิทธิ์ขายหรือ จดจำนองอีก
ป.ล. ถ้าไม่สามารถทำตามข้อตกลงได้สถานที่แห่งนี้จะถูกขายทันทีโดยไม่มีข้อแม้ใดๆ ทั้งสิ้น
วราพิชชาสะอื้นออกมาเบาๆ เมื่ออ่านรายละเอียดที่มีทั้งหมดจบ น้ำตาเม็ดเล็กๆ รินไหลออกจากดวงตาอย่างช้าๆ เธอได้แต่ภาวนาอย่าให้เหตุการณ์ณ์เลวร้ายไปกว่านี้ เวลาหนึ่งปีนับจากนี้ไปคงจะเป็นขุมนรกสำหรับเธอ จะเกิดอะไรขึ้นบ้างในอนาคตก็ไม่อาจจะรู้ และคาดเดาได้
“แล้ววราต้องทำอย่างไรบ้างคะ”
“ฉันเองก็ไม่รู้หรอก เขาแค่ติดต่อมา ซึ่งบังเอิญตรงกับจังหวะที่วรามาได้ยินพอดี เขาแค่บอกว่าตกลงใจเรียบร้อยให้โทรศัพท์ไปบอกเขาได้ทันที”
“พรุ่งนี้นะคะ ขอเวลาให้วราทำใจก่อน พรุ่งนี้ผอ.ค่อยโทรไปบอกเขา”
“ได้จ้ะเราทุกคนที่บ้าน ‘อุ้มรัก’ แห่งนี้จะไม่ลืมเลยว่า ครั้งหนึ่งวราเสียสละให้ทุกๆ คนได้มากมายขนาดนี้ ผอ.ขอเป็นตัวแทนขอบคุณแทนน้องๆ และทุกๆ คนนะ”
“ไม่เป็นไรค่ะ...วราก็มีแค่สิ่งนี้ที่สามารถตอบแทนให้ได้”
“ไม่ใช่แค่นี้ การกระทำครั้งนี้มันยิ่งใหญ่มากจนผอ.ก็ไม่อาจคาดคิดมาก่อน วราจะเสียสละได้ขนาดนี้”ผอ.ชลธิชาสวมกอร่างบอบบางที่เริ่มสั่นสะท้านจากแรงสะอื้นไห้มือเรียวๆ ยกขึ้นลูบไล้ไปตามเรือนผมยาวสลวยอย่างปลอบโยน
ผู้หญิงทั้งสองคนกอดกันร้องไห้ออกมาเบาๆ ได้แต่หวังว่าในอนาคต ข้างหน้า ทุกอย่างคงจะดีขึ้นหลังจากเหตุการณ์ณ์เลวร้ายนี้จะผ่านพ้นไป
Related chapters
จอมมารอ้างสิทธิรัก บทที่4. วันคืนแสนโหดร้ายก็มาถึง
บทที่4. วันคืนแสนโหดร้ายก็มาถึงโดมินิคเริ่มต้นวันใหม่อย่างอารมณ์ดี วันนี้แล้วสินะ วันที่ทุกอย่างจะเป็นตามความต้องการของตัวเอง วันนี้โดมินิคจะได้พิสูจน์ให้ผู้หญิงคนนั้นได้รู้ว่า เงินมีอำนาจขนาดไหน ไม่ว่าอะไร แพงแค่ไหนก็ซื้อได้หมดแม้แต่คนที่ปฏิเสธเขาเสียงแข็งเพียงใด ก็ยังต้องพ่ายแพ้ต่ออำนาจเงินตรา วิธีการถึงจะต่ำช้าก็ช่างโดมินิคไม่สนใจ อะไรที่โดมินิคต้องการต้องได้เสมอ โดมินิคยกข้อมือขึ้นเพื่อดูเวลาที่นาฬิกาเรือนหรูที่คาดอยู่บนข้อมือใหญ่ นี่ก็ผ่านไปนานจนเวลาถึง 11.00น.เข้าไปแล้ว เจ้าหล่อนทำอะไรอยู่ จนป่านนี้ยังไม่มาสักที ชายหนุ่มเริ่มกระวนกระวาย คิ้วขมวดชนกันจนแซมและการ์ด เริ่มแปลกใจ“แซม... นายนัดเขาไว้เวลาเท่าไร ป่านนี้แล้วทำไมยังมาไม่ถึงอีก” “นัดใครที่ไหนครับ กำหนดงานวันนี้หมดแค่นี้แล้วครับ หรือว่าเจ้านายมีนัดนอกเหนือจากนี้ที่ยังไม่บอกผมอีก”“แล้วที่ฉันให้นายไปทำนะ เวลาสิ้นสุดคือวันนี้ไม่ใช่เหรอ จนป่านนี้เขายังไม่ติดต่อมาอีกหรือไง จะต้องให้รอจนถึงเมื่อไรวะ” โดมินิคพูดเสียงขุ่นผสมความหงุดหงิด “อ๋อเรื่องนั้นนั่นเอง เวลาสิ้นสุดวันนี้ครับ ถึงเวลาเขาจะติดต่อมาเอง นี่ก
Last Updated : 2025-04-01จอมมารอ้างสิทธิรัก บทที่5.เสร็จโจร
บทที่5.เสร็จโจรโดมินิคบรรจงอาบน้ำ เขาขัดถูเนื้อตัวอย่างอารมณ์ดี วันนี้เขาจะได้ปราบพยศผู้หญิงสุดหยิ่งที่รออยู่ด้านนอก อยากรู้เหมือนกันวราพิชชาจะหาทางเอาตัวรอดได้อย่างไร โดมินิคเองไม่ได้อดอยากและขาดแคลนผู้หญิงจนต้องมาหาวิธีบีบบังคับเอากับวราพิชชา เขาก็แค่อยากเอาชนะก็แค่นั้น ผู้หญิงสำหรับโดมินิคเองมีมากมายจนไม่อยากจะจำ มีแต่มาเสนอตัว หน้าตาธรรมดาแบบวราพิชชาโดมินิคเจอมาจนนับไม่ถ้วน สวยระดับดารา นางแบบโดมินิคก็ควงมาแล้วทั้งนั้น ทุกคนรู้ข้อตกลงดี หากมีความสัมพันธ์ลึกซึ้งต่อกัน จบกันด้วยดีทุกคน โดมินิคไม่เคยเอาเปรียบใคร ทุกคนที่คบกับโดมินิคจะได้ผลตอบแทนคุ้มค่า จนไม่มีใครโวยวายเมื่อโดมินิคตัดความสัมพันธ์ จนโดมินิคมาเจอกับวราพิชชา และเพิ่งโดนปฏิเสธเป็นครั้งแรก ทุกๆ ครั้งที่ต้องการผู้หญิงแค่พูดปาก ไม่เคยมีใครปฏิเสธมาก่อนสักราย มีแต่จะขอเวลาเพิ่มในกรณีที่โดมินิคตัดความสัมพันธ์เสียงน้ำหยุดไหลได้สักพักหนึ่ง ก่อนที่โดมินิคที่เดินออกมา กลิ่นหอมของสบู่หลังอาบน้ำโชยมาแตะจมูกจน วราพิชชาไม่กล้าแม้แต่จะเงยหน้ามอง เธอได้แต่ก้มหน้ามองพื้นอย่างไม่รู้ตัวว่าจะต้องทำตัวอย่างไ
Last Updated : 2025-04-04จอมมารอ้างสิทธิรัก บทที่6.เจ้าของเจ้าชีวิตแต่ไม่ใช่เจ้าของหัวใจ (เหรอป่าว)
บทที่6.เจ้าของเจ้าชีวิตแต่ไม่ใช่เจ้าของหัวใจ (เหรอป่าว)วราพิชชาลืมตาตื่นขึ้นมาตอนเช้าตามเวลาปกติของตัวเอง เธอขยับตัวอย่างปวดร้าว กะพริบตาไปมาก่อนจะสะดุ้งสุดตัว รีบยันตัวลุกขึ้นนั่งบนเตียงภายในห้องสุดหรู สภาพบนเตียงที่ยับย่น บ่งบอกเหตุการณ์ณ์ที่เกิดขึ้นได้เป็นอย่างดี ผ้าห่มผืนหนากองตกอยู่ที่เอวบางทำให้คนที่เพิ่งเปิดประตูห้องน้ำออกมาชะงัก เขามองเธอด้วยแววตาละห้อยละเหี่ย วราพิชชาลดสายตามองตาม เธอรีบกระชากผ้าห่มคลุมร่างกายเปล่าเปลือยอย่างร้อนรน“ตื่นแล้วเหรอ”เธอรีบยกมือปิดปาก กลั้นเสียงกรีดร้องอยู่ใต้ผ้าห่ม น้ำตาเอ่อคลอดวงตาก่อนจะหยดลงตามหางตา เธอตกเป็นของเขาแล้วจริงๆ เพื่อทดแทนบุญคุณ บวกกับความสงสารพี่น้องภายในสถานเลี้ยงเด็ก ‘อุ้มรัก’ จากนี้ไปคงต้องก้มหน้าจำทนจนกว่าจะถึงวันที่มีอิสรภาพ“วันนี้ผมคงไม่ออกไปไหน วราละจะออกไปไหนรึเปล่า” มีเสียงอู้อี้ดังออกมาจากผ้าห่มผืนโต“วราต้องไปทำงานค่ะ ขออนุญาตใช้ห้องน้ำนะคะ”“ตามใจ ผมสั่งอาหารเช้าไว้ให้ รีบออกมากินก่อนไปท
Last Updated : 2025-04-07จอมมารอ้างสิทธิรัก บทที่7. แผน (รัก) ร้าย
บทที่7. แผน (รัก) ร้ายวราพิชชาทำงานตามหน้าที่ที่ตัวเองได้รับมอบหมายมาอย่างเลื่อนลอย ร่างกายเธอยังระบมไม่หาย อาการปวดร้าวและอ่อนเพลียจากการหักโหมที่โดมินิคเรียกร้องตลอดทั้งคืนยังคงอยู่บนตัว เธอทำได้แค่หวั่นวิตกในอนาคตที่จะถึงข้างหน้า ในวันที่ต้องลาจาก คงจะมีแค่วราพิชชาเองเท่านั้นที่ต้องเสียใจ โดมินิคนั้นรอบๆกายเขามีแต่คนมารุมล้อมเอาใจด้วยคุณสมบัติที่มี หล่อ รวย เพอร์เฟค ในทุกๆ ด้านวราพิชชายังงงๆ อยู่ เธอกับโดมินิคไม่น่าจะมาเกี่ยวข้องกันได้ ผู้บริหารระดับสูงกับพนักงานทำความสะอาด ที่เหมือนอยู่คนละโลก ไม่หน้าเชื่อว่าจะมาเจอกัน ใครจะไปคิดว่าโดมินิคเป็นคนชอบเอาชนะแบบนี้ วราพิชชาเองก็มีข้อเสียเปรียบ ทำให้โดมินิคเข้ามาเหยียบย่ำได้ เธอจำเป็นต้องทนก้มหน้ารับกรรมไป จนกว่าจะถึงวันที่หลุดพ้นและมีอิสระภาพอีกครั้ง ไม่แน่ว่ามันอาจจะใช้เวลาไม่นาน โดมินิคมีหน้าที่ ที่ต้องรับผิดชอบมากมาย เขาต้องเดินทางอยู่ตลอดเวลา โรงแรมในเครือโดโนแวนมีอยู่ในหลายๆ ประเทศทั่วโลก อีกไม่นานเขาก็ต้องจากไปไปตรวจงาน อาจจะใช้เวลาไม่ครบตามกำหนดที่ตกลงกันไว้โดมินิคนั่งค
Last Updated : 2025-04-11จอมมารอ้างสิทธิรัก บทที่8.ยอมจำนน
บทที่8.ยอมจำนนโดมินิครีบตามวราพิชชา เข้าไปในห้อง หลังจากพริสากลับไปแล้ว เขาเปิดประตูเข้าไปก็เห็นว่าวราพิชชาเตรียมตัวจะนอน เธอเปลี่ยนชุดเป็นชุดนอน และกำลังนั่งหวีผมอยูหน้ากระจกเงา โดมินิคทำเนียนเดินเข้าไปถอดนาฬิกาวางลงข้างๆ เห็นวราพิชชาสะดุ้งจนตัวโยน “เตรียมน้ำให้หน่อยสิอยากอาบน้ำ…” เขาบอกแล้วก็เดินไปนั่งบนเตียงทำไม่รู้ไม่ชี้ “ค่ะ” วราพิชชารับคำ เดินเลี่ยงไปทำตามคำสั่งที่ได้รับ วราพิชชาส่งค้อนมาให้โดมินิค และเดินเข้าห้องน้ำไปเงียบๆ นึกทำร้ายร่างกายโดมินิคเป็นครั้งแรก หากเห็นเลือดคงช่วยให้อารมณ์ตนเองดีขึ้น เธอถอนใจ พยายามปลง เขาเพิ่งจะจี๋จ๋ากับผู้หญิงอื่นมา ยังมีหน้ามาป่วนเปี้ยนใกล้ๆ ให้เธอเตรียมน้ำให้อาบ พอเปิดน้ำใส่อ่างจนเต็ม วราพิชชาจึงเดินออกมาเพื่อจะบอกกับโดมินิค เป็นจังหวะเดียวกับที่โดมินิคเดินสวนเข้ามาพอดี ช
Last Updated : 2025-04-11จอมมารอ้างสิทธิรัก บทที่10.ท้องแล้วจร้า(ทำไงดี)
บทที่10.ท้องแล้วจร้า(ทำไงดี)เช้าวันใหม่วราพิชชาตื่นขึ้นมาอย่างอ่อนล้า เธอจมอยู่กับความรู้สึกน้อยใจในโชคชะตา จมอยู่กับน้ำตามาทั้งคืน หันมองรอบตัวข้างกายที่นอนราบเรียบเย็นเฉียบ หมอนไม่มีรอยยุบ โดมินิคคงไม่ได้กลับมานอนที่นี่ เธอถอนหายใจออกมาเฮือกใหญ่ๆ ขยับก้าวลงจากเตียงด้วยร่างกายอ่อนเพลีย ความรู้สึกวิงเวียนถาโถมเข้าใส่จนต้องเกร็งตัวจับขอบเตียงไว้จนแน่น ต้องหยุดอยู่นิ่งๆ ไม่กล้าเคลื่อนไหวตัวไปพักใหญ่ๆ คงเป็นเพราะช่วงนี้พักผ่อนน้อย เพราะเมื่อคืนเธอร้องไห้จนดึก เหงื่อเม็ดเล็กๆ ผุดขึ้นตามไรผม ระบบภายในร่างกายปั่นป่วนลมในช่องท้องพยายามดันเอาทุกๆ สิ่งภายในออกมา วราพิชชาถลาเข้าห้องน้ำ ยืนเกาะขอบอ่างล้างหน้าจนแน่น เมื่ออาเจียนเอาน้ำรสขมๆ ที่อยู่ภายในกระเพาะอาหารออกมา เนื่องจากเมื่อตอนเย็นมีเหตุขัดใจกันกับโดมินิค วราพิชชามัวแต่เสียอกเสียใจจนไม่ได้กินอาหารเย็น ทำให้เมื่ออาเจียนจึงไม่มีอะไรออกมา เสียงอาเจียนดังอยู่พักใหญ่ จนวราพิชชาหมดแรงรูดลงไปกองอยู่ที่พื้น วราพิชชาตกใจจนแทบสิ้นสติ เมื่อนึ
Last Updated : 2025-04-14จอมมารอ้างสิทธิรัก บทที่12.สาเหตุ (ที่เมียหนี)
บทที่12.สาเหตุ (ที่เมียหนี)วันเวลาหมุนผ่านเวียนไปเพียงไม่นานก็ผ่านไปร่วมสี่เดือนแล้ว มีข่าวทางเมืองไทยส่งมาเป็นระยะๆแต่ตัวโดมินิคติดธุระไม่สามารถเดินทางกลับไปได้ หลังจากแด๊ดออกจากโรงพยาบาล กลับมารักษาตัวต่อที่บ้าน งานของโดมินิคก็มีปัญหา จึงต้องออกเดินทางไปแก้ปัญหาในหลายๆ สาขาหลายๆ ประเทศ มีทั้งปัญหาใหญ่ๆ และปัญหาหยุมหยิมกวนใจ ทั้งที่ใจจริงแล้วโดมินิคอยากจะบินกลับไปง้อเมียเต็มที โดมินิคให้คนจับตาดูวราพิชชาไว้ ก็ไม่เห็นเธอมีทีท่าอะไร ยังคงไปทำงานตามปกติ เขาจึงนอนใจว่าวราพิชชาคงจะทำตามพันธะสัญญา นักสืบที่ติดตามจะรายงานโดมินิคทุกๆ สัปดาห์ทำให้คลายความคิดถึงไปบ้าง โดมินิคจ้องมองรูปถ่ายที่แนบมากับข้อมูลของวราพิชชาที่นักสืบแนบมาอย่างพิจารณาดูจากรูปเขาไม่ได้รู้สึกไปเองว่าวราพิชชาจะดูมีน้ำมีนวลดูอวบอิ่มขึ้น ดวงหน้าหวานแลดูเศร้าสร้อยก็จริง แต่ร่างกายแข็งแรงก็ดีแล้ว ในรูปเห็นมีแต่นิสาที่เป็นเพื่อนสนิทเท่านั้น โดมินิคจึงวางใจได้ว่าไม่มีใครมาเกาะแกะกับเมียเขา แต่ตอนนี้ซิโดมินิคกำลังเจอกับปัญหาใหญ่ นางแบบมีชื่อของที่นี่คนหนึ่งติดต่อมาว่าท้องกับโดม
Last Updated : 2025-04-18จอมมารอ้างสิทธิรัก บทที่13.รู้ข่าวใจแทบสลาย
บทที่13.รู้ข่าวใจแทบสลายกว่าจะเคลียร์งานเคลียร์ตัวเองเรียบร้อย เวลาก็ผ่านไปหลายสัปดาห์ ช่วงนี้โดมินิคไม่ได้เปิดดู E-Mail ของนักสืบที่จ้างไว้ติดตามวราพิชชาเลย เขามัวแต่ยุ่งกับการแก้ปัญหาเรื่องของอิสเบลกว่าจะแก้ไขได้ เวลาก็ผ่านไปหลายอาทิตย์ เรื่องนี้จบลงเพราะคนของเขาสืบจนเจอว่าใครเป็นพ่อเด็ก จึงลากตัวมาจัดการเคลียร์กับอิสเบลทันที “ว่าไงเธอจะยอมรับออกมาดีๆ หรือว่าต้องให้ใช้หลักฐานที่ผมมีเอาออกมายืนยัน” น้ำเสียงเหี้ยมเกรียมออกมาจากปากของโดมินิค อิสเบลตกใจมาก เมื่อโดมินิคนัดมาเจรจา แต่กลับได้เจอกับคนที่คาดไม่ถึง แต่ก็ยังปากแข็งไม่ยอมรับความจริง จนโดมินิคต้องขู่ว่าถ้าตรวจDNA แล้วเขาไม่ใช่พ่อเด็ก ชีวิตการเป็นดารานางแบบของเธอคงต้องจบลง โดมินิคจะทำทุกวิธีทางที่จะทำให้อิสเบล ไม่มีที่ยืนอยู่ในสังคมอีก “ผมสัญญาว่าจะทำทุกทางเพื่อจะทำให้คุณไม่มีหน้าอยู่ในสังคมนี้ได้อีก ถ้าคุณยังจะยืนยัน
Last Updated : 2025-04-21
Latest chapter
จอมมารอ้างสิทธิรัก บทที่13.รู้ข่าวใจแทบสลาย
บทที่13.รู้ข่าวใจแทบสลายกว่าจะเคลียร์งานเคลียร์ตัวเองเรียบร้อย เวลาก็ผ่านไปหลายสัปดาห์ ช่วงนี้โดมินิคไม่ได้เปิดดู E-Mail ของนักสืบที่จ้างไว้ติดตามวราพิชชาเลย เขามัวแต่ยุ่งกับการแก้ปัญหาเรื่องของอิสเบลกว่าจะแก้ไขได้ เวลาก็ผ่านไปหลายอาทิตย์ เรื่องนี้จบลงเพราะคนของเขาสืบจนเจอว่าใครเป็นพ่อเด็ก จึงลากตัวมาจัดการเคลียร์กับอิสเบลทันที “ว่าไงเธอจะยอมรับออกมาดีๆ หรือว่าต้องให้ใช้หลักฐานที่ผมมีเอาออกมายืนยัน” น้ำเสียงเหี้ยมเกรียมออกมาจากปากของโดมินิค อิสเบลตกใจมาก เมื่อโดมินิคนัดมาเจรจา แต่กลับได้เจอกับคนที่คาดไม่ถึง แต่ก็ยังปากแข็งไม่ยอมรับความจริง จนโดมินิคต้องขู่ว่าถ้าตรวจDNA แล้วเขาไม่ใช่พ่อเด็ก ชีวิตการเป็นดารานางแบบของเธอคงต้องจบลง โดมินิคจะทำทุกวิธีทางที่จะทำให้อิสเบล ไม่มีที่ยืนอยู่ในสังคมอีก “ผมสัญญาว่าจะทำทุกทางเพื่อจะทำให้คุณไม่มีหน้าอยู่ในสังคมนี้ได้อีก ถ้าคุณยังจะยืนยัน
จอมมารอ้างสิทธิรัก บทที่12.สาเหตุ (ที่เมียหนี)
บทที่12.สาเหตุ (ที่เมียหนี)วันเวลาหมุนผ่านเวียนไปเพียงไม่นานก็ผ่านไปร่วมสี่เดือนแล้ว มีข่าวทางเมืองไทยส่งมาเป็นระยะๆแต่ตัวโดมินิคติดธุระไม่สามารถเดินทางกลับไปได้ หลังจากแด๊ดออกจากโรงพยาบาล กลับมารักษาตัวต่อที่บ้าน งานของโดมินิคก็มีปัญหา จึงต้องออกเดินทางไปแก้ปัญหาในหลายๆ สาขาหลายๆ ประเทศ มีทั้งปัญหาใหญ่ๆ และปัญหาหยุมหยิมกวนใจ ทั้งที่ใจจริงแล้วโดมินิคอยากจะบินกลับไปง้อเมียเต็มที โดมินิคให้คนจับตาดูวราพิชชาไว้ ก็ไม่เห็นเธอมีทีท่าอะไร ยังคงไปทำงานตามปกติ เขาจึงนอนใจว่าวราพิชชาคงจะทำตามพันธะสัญญา นักสืบที่ติดตามจะรายงานโดมินิคทุกๆ สัปดาห์ทำให้คลายความคิดถึงไปบ้าง โดมินิคจ้องมองรูปถ่ายที่แนบมากับข้อมูลของวราพิชชาที่นักสืบแนบมาอย่างพิจารณาดูจากรูปเขาไม่ได้รู้สึกไปเองว่าวราพิชชาจะดูมีน้ำมีนวลดูอวบอิ่มขึ้น ดวงหน้าหวานแลดูเศร้าสร้อยก็จริง แต่ร่างกายแข็งแรงก็ดีแล้ว ในรูปเห็นมีแต่นิสาที่เป็นเพื่อนสนิทเท่านั้น โดมินิคจึงวางใจได้ว่าไม่มีใครมาเกาะแกะกับเมียเขา แต่ตอนนี้ซิโดมินิคกำลังเจอกับปัญหาใหญ่ นางแบบมีชื่อของที่นี่คนหนึ่งติดต่อมาว่าท้องกับโดม
จอมมารอ้างสิทธิรัก บทที่10.ท้องแล้วจร้า(ทำไงดี)
บทที่10.ท้องแล้วจร้า(ทำไงดี)เช้าวันใหม่วราพิชชาตื่นขึ้นมาอย่างอ่อนล้า เธอจมอยู่กับความรู้สึกน้อยใจในโชคชะตา จมอยู่กับน้ำตามาทั้งคืน หันมองรอบตัวข้างกายที่นอนราบเรียบเย็นเฉียบ หมอนไม่มีรอยยุบ โดมินิคคงไม่ได้กลับมานอนที่นี่ เธอถอนหายใจออกมาเฮือกใหญ่ๆ ขยับก้าวลงจากเตียงด้วยร่างกายอ่อนเพลีย ความรู้สึกวิงเวียนถาโถมเข้าใส่จนต้องเกร็งตัวจับขอบเตียงไว้จนแน่น ต้องหยุดอยู่นิ่งๆ ไม่กล้าเคลื่อนไหวตัวไปพักใหญ่ๆ คงเป็นเพราะช่วงนี้พักผ่อนน้อย เพราะเมื่อคืนเธอร้องไห้จนดึก เหงื่อเม็ดเล็กๆ ผุดขึ้นตามไรผม ระบบภายในร่างกายปั่นป่วนลมในช่องท้องพยายามดันเอาทุกๆ สิ่งภายในออกมา วราพิชชาถลาเข้าห้องน้ำ ยืนเกาะขอบอ่างล้างหน้าจนแน่น เมื่ออาเจียนเอาน้ำรสขมๆ ที่อยู่ภายในกระเพาะอาหารออกมา เนื่องจากเมื่อตอนเย็นมีเหตุขัดใจกันกับโดมินิค วราพิชชามัวแต่เสียอกเสียใจจนไม่ได้กินอาหารเย็น ทำให้เมื่ออาเจียนจึงไม่มีอะไรออกมา เสียงอาเจียนดังอยู่พักใหญ่ จนวราพิชชาหมดแรงรูดลงไปกองอยู่ที่พื้น วราพิชชาตกใจจนแทบสิ้นสติ เมื่อนึ
จอมมารอ้างสิทธิรัก บทที่8.ยอมจำนน
บทที่8.ยอมจำนนโดมินิครีบตามวราพิชชา เข้าไปในห้อง หลังจากพริสากลับไปแล้ว เขาเปิดประตูเข้าไปก็เห็นว่าวราพิชชาเตรียมตัวจะนอน เธอเปลี่ยนชุดเป็นชุดนอน และกำลังนั่งหวีผมอยูหน้ากระจกเงา โดมินิคทำเนียนเดินเข้าไปถอดนาฬิกาวางลงข้างๆ เห็นวราพิชชาสะดุ้งจนตัวโยน “เตรียมน้ำให้หน่อยสิอยากอาบน้ำ…” เขาบอกแล้วก็เดินไปนั่งบนเตียงทำไม่รู้ไม่ชี้ “ค่ะ” วราพิชชารับคำ เดินเลี่ยงไปทำตามคำสั่งที่ได้รับ วราพิชชาส่งค้อนมาให้โดมินิค และเดินเข้าห้องน้ำไปเงียบๆ นึกทำร้ายร่างกายโดมินิคเป็นครั้งแรก หากเห็นเลือดคงช่วยให้อารมณ์ตนเองดีขึ้น เธอถอนใจ พยายามปลง เขาเพิ่งจะจี๋จ๋ากับผู้หญิงอื่นมา ยังมีหน้ามาป่วนเปี้ยนใกล้ๆ ให้เธอเตรียมน้ำให้อาบ พอเปิดน้ำใส่อ่างจนเต็ม วราพิชชาจึงเดินออกมาเพื่อจะบอกกับโดมินิค เป็นจังหวะเดียวกับที่โดมินิคเดินสวนเข้ามาพอดี ช
จอมมารอ้างสิทธิรัก บทที่7. แผน (รัก) ร้าย
บทที่7. แผน (รัก) ร้ายวราพิชชาทำงานตามหน้าที่ที่ตัวเองได้รับมอบหมายมาอย่างเลื่อนลอย ร่างกายเธอยังระบมไม่หาย อาการปวดร้าวและอ่อนเพลียจากการหักโหมที่โดมินิคเรียกร้องตลอดทั้งคืนยังคงอยู่บนตัว เธอทำได้แค่หวั่นวิตกในอนาคตที่จะถึงข้างหน้า ในวันที่ต้องลาจาก คงจะมีแค่วราพิชชาเองเท่านั้นที่ต้องเสียใจ โดมินิคนั้นรอบๆกายเขามีแต่คนมารุมล้อมเอาใจด้วยคุณสมบัติที่มี หล่อ รวย เพอร์เฟค ในทุกๆ ด้านวราพิชชายังงงๆ อยู่ เธอกับโดมินิคไม่น่าจะมาเกี่ยวข้องกันได้ ผู้บริหารระดับสูงกับพนักงานทำความสะอาด ที่เหมือนอยู่คนละโลก ไม่หน้าเชื่อว่าจะมาเจอกัน ใครจะไปคิดว่าโดมินิคเป็นคนชอบเอาชนะแบบนี้ วราพิชชาเองก็มีข้อเสียเปรียบ ทำให้โดมินิคเข้ามาเหยียบย่ำได้ เธอจำเป็นต้องทนก้มหน้ารับกรรมไป จนกว่าจะถึงวันที่หลุดพ้นและมีอิสระภาพอีกครั้ง ไม่แน่ว่ามันอาจจะใช้เวลาไม่นาน โดมินิคมีหน้าที่ ที่ต้องรับผิดชอบมากมาย เขาต้องเดินทางอยู่ตลอดเวลา โรงแรมในเครือโดโนแวนมีอยู่ในหลายๆ ประเทศทั่วโลก อีกไม่นานเขาก็ต้องจากไปไปตรวจงาน อาจจะใช้เวลาไม่ครบตามกำหนดที่ตกลงกันไว้โดมินิคนั่งค
จอมมารอ้างสิทธิรัก บทที่6.เจ้าของเจ้าชีวิตแต่ไม่ใช่เจ้าของหัวใจ (เหรอป่าว)
บทที่6.เจ้าของเจ้าชีวิตแต่ไม่ใช่เจ้าของหัวใจ (เหรอป่าว)วราพิชชาลืมตาตื่นขึ้นมาตอนเช้าตามเวลาปกติของตัวเอง เธอขยับตัวอย่างปวดร้าว กะพริบตาไปมาก่อนจะสะดุ้งสุดตัว รีบยันตัวลุกขึ้นนั่งบนเตียงภายในห้องสุดหรู สภาพบนเตียงที่ยับย่น บ่งบอกเหตุการณ์ณ์ที่เกิดขึ้นได้เป็นอย่างดี ผ้าห่มผืนหนากองตกอยู่ที่เอวบางทำให้คนที่เพิ่งเปิดประตูห้องน้ำออกมาชะงัก เขามองเธอด้วยแววตาละห้อยละเหี่ย วราพิชชาลดสายตามองตาม เธอรีบกระชากผ้าห่มคลุมร่างกายเปล่าเปลือยอย่างร้อนรน“ตื่นแล้วเหรอ”เธอรีบยกมือปิดปาก กลั้นเสียงกรีดร้องอยู่ใต้ผ้าห่ม น้ำตาเอ่อคลอดวงตาก่อนจะหยดลงตามหางตา เธอตกเป็นของเขาแล้วจริงๆ เพื่อทดแทนบุญคุณ บวกกับความสงสารพี่น้องภายในสถานเลี้ยงเด็ก ‘อุ้มรัก’ จากนี้ไปคงต้องก้มหน้าจำทนจนกว่าจะถึงวันที่มีอิสรภาพ“วันนี้ผมคงไม่ออกไปไหน วราละจะออกไปไหนรึเปล่า” มีเสียงอู้อี้ดังออกมาจากผ้าห่มผืนโต“วราต้องไปทำงานค่ะ ขออนุญาตใช้ห้องน้ำนะคะ”“ตามใจ ผมสั่งอาหารเช้าไว้ให้ รีบออกมากินก่อนไปท
จอมมารอ้างสิทธิรัก บทที่5.เสร็จโจร
บทที่5.เสร็จโจรโดมินิคบรรจงอาบน้ำ เขาขัดถูเนื้อตัวอย่างอารมณ์ดี วันนี้เขาจะได้ปราบพยศผู้หญิงสุดหยิ่งที่รออยู่ด้านนอก อยากรู้เหมือนกันวราพิชชาจะหาทางเอาตัวรอดได้อย่างไร โดมินิคเองไม่ได้อดอยากและขาดแคลนผู้หญิงจนต้องมาหาวิธีบีบบังคับเอากับวราพิชชา เขาก็แค่อยากเอาชนะก็แค่นั้น ผู้หญิงสำหรับโดมินิคเองมีมากมายจนไม่อยากจะจำ มีแต่มาเสนอตัว หน้าตาธรรมดาแบบวราพิชชาโดมินิคเจอมาจนนับไม่ถ้วน สวยระดับดารา นางแบบโดมินิคก็ควงมาแล้วทั้งนั้น ทุกคนรู้ข้อตกลงดี หากมีความสัมพันธ์ลึกซึ้งต่อกัน จบกันด้วยดีทุกคน โดมินิคไม่เคยเอาเปรียบใคร ทุกคนที่คบกับโดมินิคจะได้ผลตอบแทนคุ้มค่า จนไม่มีใครโวยวายเมื่อโดมินิคตัดความสัมพันธ์ จนโดมินิคมาเจอกับวราพิชชา และเพิ่งโดนปฏิเสธเป็นครั้งแรก ทุกๆ ครั้งที่ต้องการผู้หญิงแค่พูดปาก ไม่เคยมีใครปฏิเสธมาก่อนสักราย มีแต่จะขอเวลาเพิ่มในกรณีที่โดมินิคตัดความสัมพันธ์เสียงน้ำหยุดไหลได้สักพักหนึ่ง ก่อนที่โดมินิคที่เดินออกมา กลิ่นหอมของสบู่หลังอาบน้ำโชยมาแตะจมูกจน วราพิชชาไม่กล้าแม้แต่จะเงยหน้ามอง เธอได้แต่ก้มหน้ามองพื้นอย่างไม่รู้ตัวว่าจะต้องทำตัวอย่างไ
จอมมารอ้างสิทธิรัก บทที่4. วันคืนแสนโหดร้ายก็มาถึง
บทที่4. วันคืนแสนโหดร้ายก็มาถึงโดมินิคเริ่มต้นวันใหม่อย่างอารมณ์ดี วันนี้แล้วสินะ วันที่ทุกอย่างจะเป็นตามความต้องการของตัวเอง วันนี้โดมินิคจะได้พิสูจน์ให้ผู้หญิงคนนั้นได้รู้ว่า เงินมีอำนาจขนาดไหน ไม่ว่าอะไร แพงแค่ไหนก็ซื้อได้หมดแม้แต่คนที่ปฏิเสธเขาเสียงแข็งเพียงใด ก็ยังต้องพ่ายแพ้ต่ออำนาจเงินตรา วิธีการถึงจะต่ำช้าก็ช่างโดมินิคไม่สนใจ อะไรที่โดมินิคต้องการต้องได้เสมอ โดมินิคยกข้อมือขึ้นเพื่อดูเวลาที่นาฬิกาเรือนหรูที่คาดอยู่บนข้อมือใหญ่ นี่ก็ผ่านไปนานจนเวลาถึง 11.00น.เข้าไปแล้ว เจ้าหล่อนทำอะไรอยู่ จนป่านนี้ยังไม่มาสักที ชายหนุ่มเริ่มกระวนกระวาย คิ้วขมวดชนกันจนแซมและการ์ด เริ่มแปลกใจ“แซม... นายนัดเขาไว้เวลาเท่าไร ป่านนี้แล้วทำไมยังมาไม่ถึงอีก” “นัดใครที่ไหนครับ กำหนดงานวันนี้หมดแค่นี้แล้วครับ หรือว่าเจ้านายมีนัดนอกเหนือจากนี้ที่ยังไม่บอกผมอีก”“แล้วที่ฉันให้นายไปทำนะ เวลาสิ้นสุดคือวันนี้ไม่ใช่เหรอ จนป่านนี้เขายังไม่ติดต่อมาอีกหรือไง จะต้องให้รอจนถึงเมื่อไรวะ” โดมินิคพูดเสียงขุ่นผสมความหงุดหงิด “อ๋อเรื่องนั้นนั่นเอง เวลาสิ้นสุดวันนี้ครับ ถึงเวลาเขาจะติดต่อมาเอง นี่ก
จอมมารอ้างสิทธิรัก บทที่3.ตอบแทนบุญคุณ
บทที่3.ตอบแทนบุญคุณวราพิชชาเดินเข้ามาในบริเวณสถานเลี้ยงเด็ก ’อุ้มรัก’ เมื่อกลับจากที่ทำงาน เธอมองรถยนต์ที่จอดอยู่หน้าสถานเลี้ยงเด็กกำพร้า ‘อุ้มรัก’ อย่างสนใจ คะเนจากสายตาแล้วก็รู้ว่ารถลักษณะแบบนี้น่าจะราคาแพงมาก นานๆ จะมีคนใจบุญกระเป๋าหนักเข้ามาบริจาคให้สถานเลี้ยงเด็ก ’อุ้มรัก’ พวกเขาคงมีฐานะร่ำรวยมาก ทุกวันนี้ทุกคนในสถานเลี้ยงเด็ก ’อุ้มรัก’ ช่วยกันหาคนมาบริจาค ทั้งทำของใช้เล็กๆ น้อยๆ ไปฝากตามร้านค้า ทำขนมกินเล่นไปฝากขาย เพื่อจะได้มีรายได้เพิ่มขึ้น รวมทั้งบรรดาเด็กที่โตพอจะทำงานได้ ช่วยกันทำงานรวมทั้งตัว วราพิชชาเองที่นำเงินเดือนมามอบให้ทุกๆ เดือน แต่ก็ยังไม่เพียงพอกับรายจ่ายที่ต้องจ่ายออกไป เนื่องจากเด็กที่ถูกทิ้งมีจำนวนมากขึ้น แต่รายได้ที่รัฐจ่ายให้ยังคงเท่าเดิม ผอ.ชลธิชา ซึ่งเป็นผู้ดูแลจึงพยามทำทุกๆ ทางเพื่อจะไม่ให้สถานเลี้ยงเด็ก ’อุ้มรัก’แห่งนี้ปิดตัวลง วราพิชชายกมือขึ้นพนมไหว้ศาลพระภูมิ ที่อยู่ในบริเวณบ้าน’อุ้มรัก’“สาธุ... ขอไห้มีคนใจบุญมาบริจาค กันเยอะๆ ทีเถอะค่ะ พวกน้องๆ จะได้ไม่ต้องย้ายไปอยู่ที่อื่น”ในภาวะเศรษฐกิจแบบนี้ ข้าวของราคาแพงขึ้นทุกวัน นับวันมีแต่รายจ่ายที่เพิ่มขึ้
