ตั้งหลัก1

เย่วเล่อเดินมาหาพร้อมกับพยักหน้าว่าเรื่องทุกอย่าที่ท่านย่าหลี่เอ่ยมานั้นจริง ตอนนี้พวกมันยังไม่ได้แค่ต้องการบ้าน ยังต้องการนางกับเย่วหลีไปเป็นอนุอีกด้วย แต่เย่วเล่อกับเย่วหลีไม่ยอม พวกมันกำลังกลับไปพาคนมา

“ถ้าเช่นนั้นก็เก็บของขึ้นรถเถอะพี่ใหญ่ ส่วนท่านย่าท่านไปกับพวกข้าเถอะ หากไร้ที่อยู่จะทำเช่นไร ตัวท่านคนเดียวอาศัยอารามก็ยังพอทนแต่หลานชายท่านหลี่ฉุนเล่า”

“พวกเจ้าไม่รังเกียจข้าสองคนย่าหลานหรอกหรือ”

“ไม่เจ้าค่ะ ว่าแต่หลี่ฉุนเล่าข้าอยากไหว้วานอะไรสักหน่อย”

ไม่นานเด็กชายเดินมาหา ซ่งจื่อเหยียนเอ่ยข้างหูเขาไม่กี่คำจากนั้นทุกคนก็เก็บของขึ้นรถม้าทันที ไม่ใช่ว่าซ่งจื่อเหยียนกลัวคนเหล่านั้น แต่นางเกรงว่าหากรั้งอยู่นานเกินไปคนที่น่ากลัวจริงๆ จะตามมาทัน

นางเกรงป้าหูจะปิดไม่อยู่เพราะนางไม่ได้บอกป้าหูว่านางจะไม่กลับมาแล้วจึงทิ้งเงินให้ครอบครัวนางไว้สองพันตำลึง หากเขารู้เรื่องบุตรชายและเขาไม่ต้องการบุตรคืนนับว่าโชคดีไป แต่หากเขาต้องการบุตรชายคืนนางต้องหนี อาศัยตอนที่เขายังไม่รู้รีบไปให้ไกลเสียก่อน

แม้ว่าอี้โจวจะถูกปกครองโดยสกุลเว่ย แต่อี้โจวกว้างขวางกว่าเมืองหลวงถึงหนึ่งเท่า นางอาศัยอยู่ห่างจากเขตป