LOGINShare
บทที่ 183
Related chapters
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 184
ฮั่วซือหานจงใจเล่นงานฉือหว่านจริงๆ ครั้งนี้เขาทำเกินไปมาก ฉือหว่านรู้สึกขมขื่นในใจ "ฉันรู้ว่าประธานฮั่วเกลียดฉัน" ลู่หนานเฉิงเหมือนอยากพูดอะไรสักอย่าง แต่สุดท้ายก็เลือกที่จะเงียบ "หวานหว่าน รอฉันอยู่ตรงนี้นะ เดี๋ยวฉันไปเอารถมา" ฉือหว่านพยักหน้า "ค่ะ" ลู่หนานเฉิงเดินจากไป ฉือหว่านยืนรออยู่ที่เดิมเพียงลำพัง ขณะนั้นเอง มีร่างหนึ่งปรากฏขึ้นที่ด้านหลังของเธอ เป็นฮั่วซือหาน ฮั่วซือหานก็ลงมาด้วย สวมเสื้อโค้ทสีดำบาง ดูสง่างามและเย็นชา สายตาของเขาหยุดอยู่ที่ฉือหว่าน เธอก้มหน้ามองปลายเท้าตัวเอง ไม่รู้ว่ากำลังคิดอะไรอยู่ ฮั่วซือหานเม้มริมฝีปาก ถอนสายตากลับ แล้วหมุนตัวเดินจากไป แต่ทันใดนั้นเอง พี่เสือกับลูกน้องของเขาก็พากันมาถึง พี่เสือเห็นร่างบอบบางงดงามของฉือหว่านจากระยะไกล เขายิ้มกว้าง "ใช่เลย! ไม่คิดว่าจะเป็นหญิงงามระดับนี้" เหล่าลูกน้องในชุดดำต่างตื่นเต้น "พี่เสือ ผู้หญิงคนนี้สวยกว่าหญิงงามอันดับหนึ่งในซ่องที่พวกเราเคยเจออีก" "ดูสิ ผิวเนียนขนาดนั้น หน้าตาก็สวย หุ่นก็โคตรดี ให้ตายเถอะ อยากจับกดซะตอนนี้เลย" "พี่เสือ พวกเราจับตัวเธอกลับไปสนุกกันดีไหม?"
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 185
เป็นลู่หนานเฉิง! ลู่หนานเฉิงกลับมาพร้อมรถ แต่เมื่อเขาเห็นมีคนกำลังแทงฉือหว่าน เขาก็พุ่งตัวเข้าไปทันที คมมีดเสียบทะลุอกของเขา ฉือหว่านสูดหายใจสะอื้น "คุณชายลู่!" ฮั่วซือหานอยากจะพุ่งเข้าไปหาเธอ แต่เขาอยู่ไกลจากฉือหว่านเกินไป ได้แต่ยืนมองลู่หนานเฉิงถูกแทงต่อหน้าต่อตา เขาเตะลูกน้องชุดดำสองคนกระเด็น ก่อนจะรีบพุ่งตัวไปทันที ขณะนั้นเอง เลขาจ้าวก็นำทีมบอดี้การ์ดในชุดดำจำนวนมากมาถึง ล้อมบริเวณนี้ไว้หมดแล้ว พี่เสือและลูกน้องของเขาสู้ไม่ได้ ถูกจับกุมอย่างรวดเร็ว เวลานี้เอง ฉือเจียวรีบวิ่งเข้ามา โถมตัวกอดฮั่วซือหานไว้ "ซือหาน!" ฮั่วซือหานต้องหยุดฝีเท้ากะทันหัน เขาพยายามผลักฉือเจียวออกเพื่อจะเดินไปหาฉือหว่านกับลู่หนานเฉิง แต่ฉือเจียวกอดเขาแน่น ราวกับจะไม่ปล่อยไปไหน "ซือหาน อย่าไป ฉันกลัว~" ลู่หนานเฉิงนอนกองอยู่บนพื้น ฉือหว่านรีบคุกเข่าลงข้างเขา ใช้มือกดบาดแผลเพื่อหยุดเลือดที่ทะลักออกมา เลือดร้อนผ่าวไหลทะลักออกจากบาดแผล รินลงมาตามปลายนิ้วของเธอ มือของเธอสั่นเทา ไม่เข้าใจว่าทำไมลู่หนานเฉิงถึงต้องเสี่ยงชีวิตปกป้องเธอ เธอชินแล้วกับการที่มีคนปฏิบัติต่อเธออย่างเลวร
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 186
ตอนนี้เมื่อเห็นภาพถ่ายนี้ ทุกอย่างก็ชัดเจนหมดแล้ว ฉือหว่านเงยหน้าขึ้นอย่างตกตะลึง มองฉือเจียวด้วยสายตาแข็งกร้าว "ฉือเจียว รูปนี้เธอเป็นคนส่งให้พี่เสือใช่ไหม?" ประกายในดวงตาของฉือเจียวเปลี่ยนไปทันที จากตกใจกลายเป็นมืดมนและผิดหวัง ลู่หนานเฉิง ทำไมถึงต้องเอาตัวมาขวางมีดแทนฉือหว่าน? ทำไมคนที่ตายไม่ใช่ฉือหว่าน? และตอนนี้ รูปถ่ายยังถูกพบเข้าอีก! สีหน้าของฉือเจียวพลันเปลี่ยนไป ฮั่วซือหานรับรูปถ่ายจากมือฉือหว่าน เขาใช้เวลาเพียงสองวินาทีก่อนจะเงยหน้าขึ้น สายตาเย็นเยียบมองไปที่ฉือเจียว ดวงตาของเขาคมกริบ ราวกับมีดที่กรีดลงบนใบหน้าของเธอ ฉือเจียวรู้สึกหวาดหวั่น รีบปฏิเสธทันที "รูปอะไร? ฉันไม่เข้าใจว่าเธอพูดเรื่องอะไร! ฉือหว่าน ฉันรู้ว่าเธอเป็นห่วงหนานเฉิง แต่เธออย่ามาใส่ร้ายฉัน!" ฉือหว่านหัวเราะเย็นชา "ฉือเจียว เธอลองดูรูปนี้ให้ดีๆ เธอนี่มันโง่จริงๆ!" ฉือเจียวก้มมองรูปถ่าย และทันใดนั้นก็ต้องตกตะลึง เพราะบนรูปนั้น… มีโลโก้โทรศัพท์ของเธออยู่! แย่แล้ว! เธอลืมลบโลโก้ออก! ตอนนี้ไม่มีทางปฏิเสธได้แล้ว ว่าเธอเป็นคนส่งรูปให้พี่เสือ ฉือเจียวเงยหน้าขึ้นมองฮั่วซือหาน ดวงตาข
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 187
บรรยากาศอึดอัดและเย็นชา ขณะนั้น ประตูห้องผ่าตัดถูกเปิดออก แพทย์ในเสื้อกาวน์สีขาวเดินออกมา ฉือหว่านรีบก้าวไปข้างหน้า “คุณหมอคะ เขาเป็นยังไงบ้าง” “การผ่าตัดของผู้ป่วยประสบความสำเร็จดี ภายใน 48 ชั่วโมงจะฟื้นตัว” ฉือหว่านผ่อนลมหายใจออกเบาๆ แม้เธอจะเห็นบาดแผลของลู่หนานเฉิงมาก่อนแล้ว มีดคมกริบไม่ได้ทำลายอวัยวะสำคัญ จึงไม่ถึงแก่ชีวิต แต่ตอนนี้เธอถึงได้วางใจจริงๆ หากลู่หนานเฉิงเกิดเป็นอะไรไปเพราะเธอ เธอคงรู้สึกผิดไปตลอดชีวิต ขณะนั้น ลู่หนานเฉิงถูกเข็นออกมาจากห้องผ่าตัด ฉือหว่านเดินตามเขาเข้าไปในห้องพักฟื้นวีไอพี ประตูห้องปิดลง เธอไม่แม้แต่จะเหลือบมองฮั่วซือหานและฉือเจียว ฉือเจียวเอื้อมมือไปดึงแขนเสื้อของฮั่วซือหาน “ซือหาน ฉือหว่านนั่นช่างโอหังเกินไปแล้ว! เธอตบทั้งคุณ ทั้งฉัน คุณต้อง…” ฮั่วซือหานดึงแขนเสื้อออกจากมือของฉือเจียว ริมฝีปากบางขยับขึ้น “เธอไม่สมควรถูกตบเหรอ?” ฉือเจียวชะงักตัวแข็ง ฮั่วซือหานมองเธอด้วยสายตาเย็นเยียบ ก่อนจะเหวี่ยงรูปถ่ายในมือใส่เธอจนเกิดเสียง “ฉือเจียว ที่ผ่านมา ฉันไม่เคยรู้เลยว่าเธอทั้งโง่และชั่ว ครั้งนี้เธอทำให้ฉันผิดหวังมาก!” ใบหน้
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 188
ลู่หนานเฉิงปกติดีทุกอย่างพยาบาลเดินออกไป ขณะนั้นเอง เสียงของเลขาจ้าวก็ดังมาจากด้านนอกประตู “ท่านประธาน แผลที่มือของคุณปล่อยไว้อีกไม่ได้แล้ว ต้องรีบจัดการ ไม่อย่างนั้นมือข้างนี้อาจจะใช้งานไม่ได้” ฉือหว่านเงยหน้าขึ้น มองเห็นร่างสูงสง่าของฮั่วซือหานยืนอยู่ที่หน้าประตู เขาอยู่ตรงนี้มาตลอด เลขาจ้าวหันมามองฉือหว่าน อ้อนวอน “คุณผู้หญิง มือของท่านประธานยังคงมีเลือดไหลไม่หยุด คุณช่วยพูดอะไรหน่อยเถอะครับ” ฉือหว่านมองเห็นเลือดที่หยดลงบนพื้น มือข้างนี้ของเขาเกรงว่าคงต้องเย็บหลายเข็ม ฉือหว่านลุกขึ้น เดินไปที่หน้าประตู ฮั่วซือหานเห็นเธอเดินมา ร่างสูงของเขาขยับเล็กน้อย แววตาสว่างวาบขึ้นมาทันที เลขาจ้าวดีใจ “ผมว่าแล้วว่าคุณผู้หญิงยังห่วงท่านประธานอยู่ ท่านประธาน รีบจัดการแผล…” แต่ในวินาทีถัดมา ฉือหว่านยกมือขึ้น ปิดประตูห้องพักฟื้นลงอย่างไม่ลังเล ปัง ฮั่วซือหานและเลขาจ้าวถูกลมที่เกิดจากการปิดประตูตวัดใส่หน้าเต็มๆ เลขาจ้าว “……” แสงในดวงตาของฮั่วซือหานมอดลงในทันที เขามองผ่านกระจกบานเล็กบนประตูเข้าไป เห็นฉือหว่านกลับไปนั่งที่ข้างเตียงของลู่หนานเฉิง เธอกุมมือของเขาไว้
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 189
คุณนายใหญ่ฮั่วนิ่งไปครู่หนึ่ง ก่อนจะรีบหัวเราะแล้วพูดว่า “ได้เลย หวานหว่าน งั้นหนูไปอยู่เป็นเพื่อนเพื่อนของหนูก่อน รอให้หนูมีเวลาค่อยกลับมาทานข้าวกับย่า” “ค่ะ คุณย่า” ทั้งสองวางสายกันไป คุณนายใหญ่ฮั่วหันไปมองฮั่วซือหานที่ยังคงอ่านหนังสือพิมพ์ธุรกิจอยู่โดยไม่มีสีหน้าอะไร เธอถามขึ้น “ซือหาน หลานทะเลาะกับหวานหว่านหรือเปล่า?” ฮั่วซือหานยังคงมองหนังสือพิมพ์ ไม่ได้เงยหน้า “เปล่าครับ” คุณนายใหญ่ฮั่วหัวเราะเบาๆ “เพื่อนของหวานหว่านที่ว่า หลานรู้จักไหม? เป็นผู้ชายหรือผู้หญิง?” ฮั่วซือหานเงียบ ไม่ตอบอะไร คุณนายใหญ่ฮั่วยื่นมือไปแย่งหนังสือพิมพ์ออกจากมือเขา “หลานรู้ตัวไหมว่าหลานถือหนังสือพิมพ์กลับหัว?” ฮั่วซือหานเพิ่งรู้ตัว เขาเม้มริมฝีปากบางเล็กน้อย คุณนายใหญ่ฮั่วถอนหายใจ ก่อนจะลุกขึ้น “ย่ารู้นะว่าหลานอยู่กับฉือเจียวมาตลอด แต่ในโลกนี้ ไม่มีใครที่จะรอหลานไปตลอด เมื่อไหร่ที่หวานหว่านสะสมความผิดหวังจนเต็มเปี่ยม เธอก็จะจากไปเอง หญิงสาวดีๆ แบบหวานหว่าน ถ้าหลานไม่ชอบ ยังมีผู้ชายอีกมากมายที่อยากแย่งชิงเธอ ถ้าวันหนึ่งเธอไปกับผู้ชายคนอื่น อย่ามาเสียใจทีหลังล่ะ!” ลุงฝูเดินเข
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 190
ฉือหว่าน “……” ฉือถังตื่นเต้นและดีใจสุดขีด “ที่แท้ เทพ C ผู้มีวิชาแพทย์ล้ำเลิศเป็นผู้ชาย! ฉือหว่าน เทพ C ตกหลุมรักฉันตั้งแต่แรกพบ! ตอนนี้ฉันกำลังคบกับเขาแล้ว!” อะไรนะ? ฉือหว่านเต็มไปด้วยเครื่องหมายคำถามในหัว “ฉันไม่คุยกับเธอแล้ว อีกสองวันกลับตระกูลฉือสักรอบนะ” ฉือถังพูดจบก็ตัดสายไปทันที ฉือหว่านเข้าใจได้ทันที…ฉือถังโดนพวกต้มตุ๋นหลอกเข้าแล้วแน่ๆ! ฉือหว่านถอนหายใจ ก่อนจะเดินเข้าไปในห้องน้ำอาบน้ำอุ่นให้สดชื่น ขณะที่ออกมาจากห้องน้ำ โทรศัพท์ก็ดังขึ้นอีกครั้ง คราวนี้เป็นโหลวซินเยว่โทรมา เสียงร้องไห้ปนความหวาดกลัวของโหลวซินเยว่ดังออกมา “หวานหว่าน แย่แล้ว ฉันเจอเรื่องไม่ดีเข้าแล้ว เธอช่วยฉันได้ไหม?” ฉือหว่านกำโทรศัพท์แน่น “ซินเยว่ เกิดอะไรขึ้น?” “ฉันมาทำงานเป็นพนักงานเสิร์ฟที่โรงแรมจินหลิง แต่เมื่อกี้ท่านประธานจางถูกใจฉัน บอกให้ฉันไปค้างคืนกับเขา ฉันกลัวมากจนต้องหนีเข้าห้องน้ำ แต่ตอนนี้บอดี้การ์ดของเขายืนเฝ้าอยู่ด้านนอก…หวานหว่าน ฉันกลัวมาก ฉันไม่อยากขายตัว ฉันไม่รู้จะโทรหาใคร ฉันไม่มีเพื่อนเลย ไม่มีใครช่วยฉันได้ ฮือๆ…” “ซินเยว่ ใจเย็นๆ ก่อน ซ่อนตัวอยู่ในห้องน้ำ อย
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 191
ประธานจางเห็นฉือหว่านก็ชะงักไป ดวงตาทั้งสองเปล่งประกายทันที “สาวสวยจากไหนกัน หน้าตาเหมือนนางฟ้าเลยนะ”โหลวซินเยว่กลัวจนต้องหลบอยู่ด้านหลังฉือหว่าน “นี่คือเพื่อนร่วมชั้นของฉันค่ะ...ประธานจาง พวกเรายังเรียนอยู่ ไม่มีใครรับงานแบบนั้น ขอร้องล่ะ ปล่อยพวกเราไปเถอะ...”“ยังเรียนอยู่ก็ดี ฉันชอบนักเรียนสาวที่สุดเลย” ประธานจางมองฉือหว่านอย่างลุ่มหลง “ในเมื่อพวกเธอเป็นเพื่อนกัน งั้นคืนนี้ก็มารับใช้ฉันพร้อมกันเลยแล้วกัน”พูดจบประธานจางก็สั่งบอดี้การ์ดชุดดำของตน “พาพวกเธอไป”ฉือหว่านปกป้องโหลวซินเยว่ที่ตัวสั่นเทิ้มทั้งตัว เธอจ้องประธานจางด้วยสายตาเย็นชา “กลางวันแสกๆ กล้าลักพาตัวผู้หญิงแบบนี้ นี่มันผิดกฎหมายนะ!”“ผิดกฎหมาย? ฮ่าๆๆ” ประธานจางหัวเราะเยาะอย่างเย่อหยิ่ง “ในไห่เฉิง ฉันประธานจาง เป็นคนมีชื่อเสียงใหญ่โต เป็นคนที่นั่งโต๊ะกินข้าวกับมหาเศรษฐีอันดับหนึ่งของไห่เฉิงอย่างประธานฮั่วได้ เธอจะมาพูดเรื่องผิดกฎหมายกับฉันงั้นเหรอ?”มหาเศรษฐีอันดับหนึ่งของไห่เฉิง ฮั่วซือหานฉือหว่านไม่ได้ติดต่อกับฮั่วซือหานมาหลายวันแล้ว ฮั่วซือหานคือผู้ทรงอิทธิพลสูงสุดในไห่เฉิง สามารถเปลี่ยนแปลงสถานการณ์ได้เพียงดี
Latest chapter
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 372
…………ในห้องเปลี่ยนเสื้อผ้า เย่ฮวนเอ่อร์หยิบเสื้อผ้าชุดใหม่ออกมาเธอหันหลัง กำลังสวมชุดชั้นในอยู่จู่ๆ ก็มีเสียงเคาะดังขึ้นที่ประตูมีคนมาเคาะประตูหวานหว่านมาเร็วจัง?เย่ฮวนเอ่อร์ “เข้ามาได้เลย”ประตูห้องเปลี่ยนเสื้อผ้าถูกเปิดออกมีคนเดินเข้ามาไม่ใช่ฉือหว่าน แต่คือเฉินจิ้นเฉินจิ้นมาถึงแล้วพอเขาเดินเข้ามาก็เห็นเย่ฮวนเอ่อร์กำลังเปลี่ยนเสื้อข้างล่างยังสวมกระโปรงยูนิฟอร์มส่วนด้านบนเธอสวมบราใหม่สองมือเรียวขาวกำลังไขว้หลังพยายามติดตะขอบราเฉินจิ้นชะงักไป เขาเคาะประตูแล้วนะ แต่ไม่คิดว่าจะได้เห็นภาพแบบนี้ผิวของเด็กผู้หญิงขาวเนียนจนแสบตาโครงร่างบอบบาง ผมยาวสีดำขลับไหลลงมาสลวยพันอยู่กับต้นแขนของเธอแผ่นหลังของเธอสวยมากเนื้อเนียนละเอียดกับเอวคอดบางเส้นโค้งรูปตัว S เด่นชัดเตะตาเฉินจิ้นชะงักไปชั่วครู่ จากนั้นก็เบือนสายตาหนีเขาหันหลัง เตรียมจะเดินออกไปแต่เสียงนุ่มนวลของเด็กสาวก็ดังขึ้น “ตะขอบราด้านหลังฉันติดไม่ได้ ช่วยฉันหน่อยสิ”เด็กสาวถอยหลังไม่กี่ก้าวมาหยุดอยู่ตรงหน้าเขา “ตรงนี้ ติดไม่เข้าเลย”เฉินจิ้นยังคงยืนนิ่งเด็กสาวเริ่มร้อนรน “ช่วยหน่อยเถอะ มือฉันเจ็บแถมตัวก็ปวดไปหมด ซี้
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 371
ไม่นานก็มีนักศึกษาคนอื่นแห่กันเข้ามาดู “แย่แล้ว ตรงนี้มีคนตีกัน!”หวังจื่อเหยาได้ยินเข้าก็เริ่มกลัวขึ้นมา เพราะการตีกันในโรงเรียนถือเป็นเรื่องร้ายแรงอาจถูกบันทึกความผิดทางวินัยได้ ที่สำคัญคือ เธอโดนต่อยจนเจ็บแทบขาดใจ ฮือๆทั้งเหตุการณ์หวังจื่อเหยาโดนเย่ฮวนเอ่อร์กดอยู่กับพื้นและซัดไม่ยั้ง แม้เพื่อนๆ จะรุมเย่ฮวนเอ่อร์แต่มันก็ไม่อาจหยุดยั้งเธอได้เลย หวังจื่อเหยารู้สึกเหมือนตัวเองโดนไฟเผาไปทั้งตัวหวังจื่อเหยาดันเย่ฮวนเอ่อร์ออก “เย่ฮวนเอ่อร์ รอดูเถอะฉันจะไปเรียกคนมา!”พูดจบหวังจื่อเหยาก็พาเพื่อนสาววิ่งหนีไปทันทีเย่ฮวนเอ่อร์ก็มีแผลอยู่เหมือนกันเสื้อผ้าของเธอก็ถูกดึงจนขาด เธอเก็บกระเป๋าขึ้นจากพื้นแล้วเดินไปที่ห้องเปลี่ยนเสื้อผ้า จำเป็นต้องเปลี่ยนชุด ไม่งั้นออกไปข้างนอกไม่ได้แน่เธอไม่รู้สึกเสียใจเลยที่ตบกับหวังจื่อเหยา กับคนปากเสีย เธอไม่มีวันยอมให้อภัยหวังจื่อเหยาไปเรียกคน เธอก็รออยู่ตรงนี้แหละเย่ฮวนเอ่อร์ถอดเสื้อออกแต่พอขยับตัวก็เจ็บจนต้องร้อง “ซี้ด” รอยข่วนแดงๆ เต็มแผ่นหลังตอนชกต่อยกันไม่รู้สึกตอนนี้เจ็บเหมือนโดนมีดกรีดในขณะนั้นเสียงเรียกเข้าของโทรศัพท์ก็ดังขึ้นเย่ฮวนเอ่อร์
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 370
นักเรียนหญิงคนหนึ่งพูด “พ่อของเฉินจิ้นเป็นพ่อค้ายาใช่ไหม?”หวังจื่อเหยาพยักหน้า “ใช่ เฉินจิ้นเป็นลูกของพ่อค้ายาแถมแม่ของเขาก็ตาบอด น้องสาวกำลังเรียนมัธยมต้น ฐานะครอบครัวแย่มาก แต่บ้านพ่อค้ายา แม่ตาบอด น้องสาวยังเรียนหนังสือและเขาที่แหลกสลายมันกลับทำให้ฉันอยากท้าทายเขายิ่งขึ้น ฮ่าๆ!”หวังจื่อเหยากับกลุ่มเพื่อนหญิงหัวเราะเสียงดังหัวเราะจนตัวสั่น พวกเธอหัวเราะเยาะครอบครัวของเฉินจิ้นเย่ฮวนเอ่อร์เริ่มไม่พอใจเธอเอื้อมมือไปปิดก๊อกน้ำดวงตากลมโตสวยสดใสจ้องมองไปยังกลุ่มของหวังจื่อเหยา “พวกเธอหัวเราะพอหรือยัง?”คำพูดของเย่ฮวนเอ่อร์ ทำให้หวังจื่อเหยากับพวกถึงกับชะงักหวังจื่อเหยาหันมามองเย่ฮวนเอ่อร์ และจำได้ทันที “นี่ไม่ใช่เย่ฮวนเอ่อร์ที่กำลังดังอยู่ตอนนี้เหรอ เรื่องที่เราพูดมันเกี่ยวอะไรกับเธอด้วยล่ะ!”เย่ฮวนเอ่อร์ขมวดคิ้ว “พวกเธอไม่ควรเอาความทุกข์ของคนอื่นมาล้อเล่น ความลำบากของคนอื่นไม่ใช่เรื่องที่ควรถูกเอามาขำ!”เธอเคยไปที่บ้านของเฉินจิ้น เป็นบ้านที่อบอุ่น แม่กับน้องสาวของเฉินจิ้นเป็นคนใจดีและอ่อนโยนแม้สภาพแวดล้อมจะมืดทึบและชื้นแฉะ เฉินจิ้นเพิ่งจะบรรลุนิติภาวะ คืนวันนั้นชายเมามายคนหนึ
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 369
ฮั่วซือหานพูดว่า ฉือหว่าน ตอบมา!ฉือหว่านถึงกับหัวเราะออกมาเขาคิดว่าเขาเป็นใครกัน? เจ้านายของเธอหรือไง? เธอจะต้องฟังเขาด้วยเหรอ?ฉือหว่านเมินเขาอีกครั้งเซียวอี้ที่นั่งขับอยู่หัวเราะ “หวานหว่าน แม้ว่าเธอกับประธานฮั่วจะหย่ากันแล้ว แต่ทำไมฉันรู้สึกว่าพวกเธอยังไม่ได้ตัดกันจริงๆ เลย ประธานฮั่วเขายังคิดอะไรกับเธออยู่ใช่ไหม?”ฉือหว่าน “ไม่รู้สิ”เซียวอี้ “ตอนอยู่ที่เคาน์เตอร์ฉันโอบเธอไว้ สายตาของประธานฮั่วแทบจะอยากหั่นแขนฉันทิ้ง ยัยหนู การสวมบทแฟนเธอนี่มันงานเสี่ยงสูงจริงๆ นะ”ฉือหว่านหันไปมองเซียวอี้ “งั้นพี่จะไม่เล่นบทนี้แล้วใช่ไหม ถ้าไม่ ฉันจะไปขอรุ่นพี่ใหญ่หรือรุ่นพี่รองแทน”“อย่าเลย! เพื่อเธอน่ะ พี่ยอม แม้จะลุยไฟก็ไม่หวั่น!”ทั้งสองคนพูดเล่นกันอย่างอารมณ์ดี ในที่สุดก็ถึงมหาวิทยาลัย C ฉือหว่านไปถึงหอพัก เย่ฮวนเอ่อร์ยังไม่กลับมาฉือหว่านก็เลยนั่งรอเธออยู่ที่นั่นที่จริงแล้ว สิ่งที่ฉือหว่านเดาก็ถูก ตอนนี้เย่ฮวนเอ่อร์กำลังไปหาเฉินจิ้นเธอมาถึงห้องเรียนของเฉินจิ้น ยังไม่ทันเรียกก็มีนักศึกษาชายสองคนรีบวิ่งเข้ามาทัก “คุณเย่คนสวย สวัสดีครับ!”เย่ฮวนเอ่อร์แปลกใจ “พวกคุณรู้จักฉันด้วย
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 368
ฉือเหว่ยเย่และหนีหงต่างก็พอใจมากกับเทพ C ว่าที่ลูกเขยคนนี้แต่สีหน้าของฉือถังกลับไม่สู้ดีเธอหยิบโทรศัพท์ขึ้นมากดโทรหาเทพ C ทันทีปลายสายรับสายแล้วฉือถังก็ตื่นเต้นพูดออกไป “ฮัลโหล เทพ C!”แต่เสียงที่ได้ยินกลับเป็นเสียงผู้หญิงแบบหุ่นยนต์เย็นชา “ขออภัย หมายเลขที่คุณเรียกไม่สามารถติดต่อได้ในขณะนี้”หมายเลขใช้ไม่ได้!?หัวใจของฉือถังสะดุดวูบ เธอกดโทรอีกครั้งแต่ก็ยังเป็นเสียงเดิม “ขออภัย หมายเลขที่คุณเรียกไม่สามารถติดต่อได้ในขณะนี้”ฉือถังรีบเปิดวีแชท พิมพ์ข้อความส่งไปหาเทพ Cแต่ข้อความไม่สามารถส่งได้ขึ้นเป็นเครื่องหมายตกใจสีแดงเทพ C บล็อกเธอแล้วเบอร์กลายเป็นเบอร์ว่าง วีแชทโดนบล็อก ผู้ชายที่เมื่อวานยังพูดจาหวานหูกับเธอ วันนี้กลับหายตัวไปเหมือนไม่เคยมีตัวตนมาก่อนไม่สามารถติดต่อได้เลยเพล้งโทรศัพท์ในมือของฉือถังตกกระแทกพรมตัวเธอเองเหมือนลูกบอลที่ถูกปล่อยลมทรุดตัวลงนั่งกับพื้นทันที“ถังถัง เป็นอะไรไปลูก?”“ถังถัง ทำไมมานั่งบนพื้นล่ะ ลุกขึ้นเร็ว”ฉือเหว่ยเย่กับหนีหงรีบเข้ามาดึงเธอ ถึงได้พบว่าตัวของฉือถังเย็นเฉียบแขนขาก็ยังสั่นไม่หยุดฉือถังกำลังตัวสั่น…………ฉือหว่านกับเซียวอ
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 367
เทพ C เป็นผู้หญิง?คุณนายใหญ่ฉือกับฉือถังถึงกับชะงัก สีหน้าทั้งคู่เปลี่ยนทันที “คุณชายสามเซียว คุณพูดอะไรน่ะ? เทพ C จะเป็นผู้หญิงได้ยังไงเขากำลังคบกับฉันอยู่ เขาเป็นผู้ชายนะ!”เซียวอี้ยกคิ้วเล็กน้อย “ผมรู้จักกับเทพ C แถมยังสนิทกันด้วย ผมบอกว่าเธอเป็นผู้หญิง ก็แปลว่าเธอเป็นผู้หญิง”ฉือถังถึงกับยืนตัวแข็งไปเธอส่ายหน้าอย่างไม่เชื่อสายตา “เป็นไปไม่ได้! คุณชายสามเซียว คุณต้องล้อฉันเล่นแน่ๆ!”คุณนายใหญ่ฉือก็ไม่ยอมเชื่อเช่นกัน “คุณชายสามเซียว แม้ว่าตอนนี้คุณจะเป็นแฟนของฉือหว่าน แต่ก็ไม่จำเป็นต้องล้อเล่นกันแบบนี้นี่?”สองคนนี้ไม่ยอมเชื่อเซียวอี้จึงได้แต่ยักไหล่ “เทพ C เป็นผู้หญิงจริงๆ คุณจะเชื่อหรือไม่ก็แล้วแต่ หวานหว่าน เราไปกันเถอะ”“อืม”เซียวอี้พาฉือหว่านจากไปคุณนายใหญ่ฉือกับฉือถังยืนแข็งอยู่กับที่คุณนายใหญ่ฉือรีบจับแขนฉือถัง “ถังถัง ทำไมคุณชายสามเซียวถึงพูดว่าเทพ C เป็นผู้หญิงมันเกิดอะไรขึ้นกันแน่?”ตอนนั้นฉือเจียวเปลี่ยนชุดเสร็จแล้วก็เดินออกมา หลี่หลันกับฉือเจียวรีบเข้ามาร่วมวง สีหน้าของทุกคนตึงเครียด “ฉือถังคนที่เธอกำลังคบอยู่คือเทพ C จริงๆ เหรอ แน่ใจใช่ไหมว่าไม่ผิดคน?” “ถัง
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 366
ฉือเจียวก็เรียกความมั่นใจกลับคืนมาได้อีกครั้ง เธอหันไปมองฉือหว่านด้วยแววตาท้าทาย จากนั้นก็เข้าไปในห้องลองเสื้อไม่นานฉือเจียวก็เดินออกมา หลี่หลันกับฉือถังต่างก็ชมเปาะ “เจียวเจียว สวยมากเลย”ฉือเจียวใส่เดรสลูกไม้ ก็ดูสวยไม่เบา แต่สีหน้าเธอกลับดูแปลกๆ เพราะรู้สึกว่าเอวรัดแน่นเกินไปตอนอยู่ในห้องลองเสื้อ เธอต้องกลั้นหายใจสุดตัว ถึงจะรูดซิปตรงเอวขึ้นมาได้ฉือเจียวหมุนตัวหนึ่งรอบตรงหน้าฮั่วซือหาน “ซือหาน ฉันสวยไหม?”ฮั่วซือหานมองฉือเจียว แต่ไม่ได้พูดอะไรหลี่หลันรีบชม “เจียวเจียวของเราสวยแน่อยู่แล้ว ไม่อย่างนั้นจะได้เป็นนักเต้นบัลเลต์ตำแหน่งลีดเดอร์เหรอ สวยชนะพวกแม่บ้านไปหลายช่วงตัวเลย”คำพูดของหลี่หลันยังไม่ทันจบก็มีเสียง “ฉีก” ดังขึ้นเป็นเสียงผ้าขาดเท่านั้นแหละเดรสลูกไม้ของฉือเจียวขาดตรงช่วงเอวเลยทีเดียวหลี่หลัน “……”ฉือเจียว “อ๊าย!” ร้องเสียงหลงรีบยกมือขึ้นปิดตรงเอวทันทีชุดของเธอขาด!ทำไมเรื่องน่าอายแบบนี้ต้องมาเกิดขึ้นกับเธอด้วย?แถมยังอยู่ต่อหน้าฮั่วซือหานกับฉือหว่านอีกพนักงานขายพูดอย่างลำบากใจ “เดรสตัวนี้ไม่ใช่ไซส์ของคุณลูกค้านะคะ คุณลูกค้าควรใส่ไซส์ใหญ่กว่านี้”ที่
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 365
ฉือเจียวขอเดรสที่ฉือหว่านใส่อยู่จากฮั่วซือหานความทะเยอทะยานในการเอาชนะของผู้หญิงคนนี้มันร้ายกาจ เธอไม่ยอมแพ้ให้ฉือหว่าน ได้แต่มองเห็นฉือหว่านโดดเด่นกว่าไม่ได้เพราะแบบนั้น เธอถึงต้องได้เดรสตัวนี้ที่จริงก็ไม่ใช่ครั้งแรกแล้ว ตอนที่พวกเธอไปแช่น้ำพุร้อนกัน ฉือเจียวก็เคยแย่งเสื้อผ้ากับฉือหว่านมาแล้วฮั่วซือหานหันไปมองฉือหว่านในตอนนั้นเองเซียวอี้เอื้อมแขนมาโอบเอวบางของฉือหว่านไว้ เขายิ้มที่มุมปาก “ประธานฮั่ว ทุกอย่างต้องมีลำดับก่อนหลัง นี่คือกฎไม่ใช่เหรอครับ?”สายตาของฮั่วซือหานจ้องไปที่มือของเซียวอี้ เมื่อกี้แค่เห็นเซียวอี้โอบไหล่ฉือหว่านเขายังรู้สึกขัดตาตอนนี้ถึงขั้นโอบเอว ในดวงตาเย็นเฉียบของเขามีประกายเย็นชาปรากฏขึ้นฉือเจียวออดอ้อน “ซือหาน ตอนนี้คุณชายสามเซียวกลายเป็นแฟนของฉือหว่านแล้ว ฉือหว่านเลยได้ใจไปใหญ่ แต่คุณคือแฟนของฉันนะ คุณจะปล่อยให้ฉันแพ้ฉือหว่านไม่ได้หรอกใช่ไหม?”ฮั่วซือหานขบเม้มริมฝีปาก จากนั้นก็หันไปมองเซียวอี้ “คุณชายสามเซียว กฎของโลกนี้ล้วนถูกมนุษย์เขียนขึ้น ใครมีอำนาจมากกว่าก็มีสิทธิ์เขียนกฎ”เซียวอี้ “งั้นประธานฮั่วหมายความว่า?”ฮั่วซือหานหันไปมองฉือหว่าน “ฉือ
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 364
ฉือเจียว ฉือถัง และหลี่หลันก็รู้สึกเหมือนโดนตบหน้าด้วยเช่นกันฉือหว่านหันไปมองฮั่วซือหาน “ประธานฮั่ว ตอนนี้คุณเชื่อฉันแล้วใช่ไหม?”ในดวงตาใสกระจ่างของเธอเปล่งประกายแววเฉลียวฉลาดตอนนี้เธอยังถูกเซียวอี้โอบอยู่ในอ้อมแขนสีหน้าหล่อเหลาของฮั่วซือหานมืดดำเหมือนจะมีน้ำหยดออกมาผู้หญิงคนนี้มันนางมารชัดๆถึงขนาดทำให้คุณชายสามเซียวหลงจนหัวปักหัวปำ เธอมันร้ายจริงๆ!“หวานหว่าน ฉันพาเธอมาเลือกเสื้อผ้านะ ดูสิ มีชุดไหนที่เธอชอบบ้าง?”พนักงานขายรีบยื่นเดรสลูกไม้ตัวนั้นให้ “ชุดนี้เหมาะกับคุณลูกค้ามากเลยค่ะ”ฉือหว่านพยักหน้า “ฉันอยากลองดู”“ไปลองสิ”ฉือหว่านถือเดรสลูกไม้เดินเข้าไปในห้องลองชุดฉือเจียวรู้สึกว่าความอารมณ์ดีของวันนี้พังพินาศหมด เธอยื่นมือไปดึงแขนฮั่วซือหาน “ซือหาน คุณดูสิฉันบอกแล้วว่าฉือหว่านไม่น่าไว้ใจ เธอกล้าถึงขนาดไปคบกับคุณชายสามเซียว แถมคุณชายสามยังดูเหมือนจะหลงเธอมากด้วย คงโดนเธอทำให้เคลิ้มไปแล้วแน่ๆ!”ฮั่วซือหานเม้มริมฝีปาก ไม่พูดอะไรในตอนนั้นเอง เซียวอี้เดินเข้ามา “ประธานฮั่ว ยังไงคุณก็เป็นอดีตสามีของหวานหว่าน ช่วงที่ผ่านมา ขอบคุณที่ดูแลเธอนะครับ แต่นับจากนี้ไปไม่ต้องลำ
