Mag-log inShare
บทที่ 188
Kaugnay na kabanata
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 189
คุณนายใหญ่ฮั่วนิ่งไปครู่หนึ่ง ก่อนจะรีบหัวเราะแล้วพูดว่า “ได้เลย หวานหว่าน งั้นหนูไปอยู่เป็นเพื่อนเพื่อนของหนูก่อน รอให้หนูมีเวลาค่อยกลับมาทานข้าวกับย่า” “ค่ะ คุณย่า” ทั้งสองวางสายกันไป คุณนายใหญ่ฮั่วหันไปมองฮั่วซือหานที่ยังคงอ่านหนังสือพิมพ์ธุรกิจอยู่โดยไม่มีสีหน้าอะไร เธอถามขึ้น “ซือหาน หลานทะเลาะกับหวานหว่านหรือเปล่า?” ฮั่วซือหานยังคงมองหนังสือพิมพ์ ไม่ได้เงยหน้า “เปล่าครับ” คุณนายใหญ่ฮั่วหัวเราะเบาๆ “เพื่อนของหวานหว่านที่ว่า หลานรู้จักไหม? เป็นผู้ชายหรือผู้หญิง?” ฮั่วซือหานเงียบ ไม่ตอบอะไร คุณนายใหญ่ฮั่วยื่นมือไปแย่งหนังสือพิมพ์ออกจากมือเขา “หลานรู้ตัวไหมว่าหลานถือหนังสือพิมพ์กลับหัว?” ฮั่วซือหานเพิ่งรู้ตัว เขาเม้มริมฝีปากบางเล็กน้อย คุณนายใหญ่ฮั่วถอนหายใจ ก่อนจะลุกขึ้น “ย่ารู้นะว่าหลานอยู่กับฉือเจียวมาตลอด แต่ในโลกนี้ ไม่มีใครที่จะรอหลานไปตลอด เมื่อไหร่ที่หวานหว่านสะสมความผิดหวังจนเต็มเปี่ยม เธอก็จะจากไปเอง หญิงสาวดีๆ แบบหวานหว่าน ถ้าหลานไม่ชอบ ยังมีผู้ชายอีกมากมายที่อยากแย่งชิงเธอ ถ้าวันหนึ่งเธอไปกับผู้ชายคนอื่น อย่ามาเสียใจทีหลังล่ะ!” ลุงฝูเดินเข
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 190
ฉือหว่าน “……” ฉือถังตื่นเต้นและดีใจสุดขีด “ที่แท้ เทพ C ผู้มีวิชาแพทย์ล้ำเลิศเป็นผู้ชาย! ฉือหว่าน เทพ C ตกหลุมรักฉันตั้งแต่แรกพบ! ตอนนี้ฉันกำลังคบกับเขาแล้ว!” อะไรนะ? ฉือหว่านเต็มไปด้วยเครื่องหมายคำถามในหัว “ฉันไม่คุยกับเธอแล้ว อีกสองวันกลับตระกูลฉือสักรอบนะ” ฉือถังพูดจบก็ตัดสายไปทันที ฉือหว่านเข้าใจได้ทันที…ฉือถังโดนพวกต้มตุ๋นหลอกเข้าแล้วแน่ๆ! ฉือหว่านถอนหายใจ ก่อนจะเดินเข้าไปในห้องน้ำอาบน้ำอุ่นให้สดชื่น ขณะที่ออกมาจากห้องน้ำ โทรศัพท์ก็ดังขึ้นอีกครั้ง คราวนี้เป็นโหลวซินเยว่โทรมา เสียงร้องไห้ปนความหวาดกลัวของโหลวซินเยว่ดังออกมา “หวานหว่าน แย่แล้ว ฉันเจอเรื่องไม่ดีเข้าแล้ว เธอช่วยฉันได้ไหม?” ฉือหว่านกำโทรศัพท์แน่น “ซินเยว่ เกิดอะไรขึ้น?” “ฉันมาทำงานเป็นพนักงานเสิร์ฟที่โรงแรมจินหลิง แต่เมื่อกี้ท่านประธานจางถูกใจฉัน บอกให้ฉันไปค้างคืนกับเขา ฉันกลัวมากจนต้องหนีเข้าห้องน้ำ แต่ตอนนี้บอดี้การ์ดของเขายืนเฝ้าอยู่ด้านนอก…หวานหว่าน ฉันกลัวมาก ฉันไม่อยากขายตัว ฉันไม่รู้จะโทรหาใคร ฉันไม่มีเพื่อนเลย ไม่มีใครช่วยฉันได้ ฮือๆ…” “ซินเยว่ ใจเย็นๆ ก่อน ซ่อนตัวอยู่ในห้องน้ำ อย
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 191
ประธานจางเห็นฉือหว่านก็ชะงักไป ดวงตาทั้งสองเปล่งประกายทันที “สาวสวยจากไหนกัน หน้าตาเหมือนนางฟ้าเลยนะ”โหลวซินเยว่กลัวจนต้องหลบอยู่ด้านหลังฉือหว่าน “นี่คือเพื่อนร่วมชั้นของฉันค่ะ...ประธานจาง พวกเรายังเรียนอยู่ ไม่มีใครรับงานแบบนั้น ขอร้องล่ะ ปล่อยพวกเราไปเถอะ...”“ยังเรียนอยู่ก็ดี ฉันชอบนักเรียนสาวที่สุดเลย” ประธานจางมองฉือหว่านอย่างลุ่มหลง “ในเมื่อพวกเธอเป็นเพื่อนกัน งั้นคืนนี้ก็มารับใช้ฉันพร้อมกันเลยแล้วกัน”พูดจบประธานจางก็สั่งบอดี้การ์ดชุดดำของตน “พาพวกเธอไป”ฉือหว่านปกป้องโหลวซินเยว่ที่ตัวสั่นเทิ้มทั้งตัว เธอจ้องประธานจางด้วยสายตาเย็นชา “กลางวันแสกๆ กล้าลักพาตัวผู้หญิงแบบนี้ นี่มันผิดกฎหมายนะ!”“ผิดกฎหมาย? ฮ่าๆๆ” ประธานจางหัวเราะเยาะอย่างเย่อหยิ่ง “ในไห่เฉิง ฉันประธานจาง เป็นคนมีชื่อเสียงใหญ่โต เป็นคนที่นั่งโต๊ะกินข้าวกับมหาเศรษฐีอันดับหนึ่งของไห่เฉิงอย่างประธานฮั่วได้ เธอจะมาพูดเรื่องผิดกฎหมายกับฉันงั้นเหรอ?”มหาเศรษฐีอันดับหนึ่งของไห่เฉิง ฮั่วซือหานฉือหว่านไม่ได้ติดต่อกับฮั่วซือหานมาหลายวันแล้ว ฮั่วซือหานคือผู้ทรงอิทธิพลสูงสุดในไห่เฉิง สามารถเปลี่ยนแปลงสถานการณ์ได้เพียงดี
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 192
เขาบอกว่า...ไม่รู้จักพูดจบ เขาก็สาวเท้ายาวๆ จากไป เข้าห้องวีไอพีหรูหราไปพร้อมกับเหล่าผู้บริหารที่ตามมาข้างหลัง ร่างกายของฉือหว่านชะงักเล็กน้อยโหลวซินเยว่ที่หลบอยู่หลังฉือหว่านมาตลอด พอเห็นฮั่วซือหานก็ลืมร้องไห้ไปเลย ใบหน้าที่ซีดเซียวค่อยๆ แดงระเรื่อขึ้นอย่างน่ารัก สายตาของเธอจับจ้องอยู่ที่ร่างสูงสง่างามของฮั่วซือหาน และมองเขาอย่างหลงใหลประธานจางที่ส่งฮั่วซือหานเสร็จ ก็หันกลับมามองฉือหว่านทันที “ฮ่าๆๆ เธอบอกว่าเป็นคุณนายฮั่ว แต่ประธานฮั่วไม่รู้จักเธอด้วยซ้ำ เธอมันก็แค่พวกหลอกลวง!”ฉือหว่านไม่รู้จะตอบอะไรประธานจางไม่อยากเสียเวลาอีก “จับพวกเธอไว้!”บอดี้การ์ดชุดดำสองคนก็เข้ามาจับฉือหว่านกับโหลวซินเยว่อย่างรุนแรงโหลวซินเยว่พยายามขัดขืน “ปล่อยฉันนะ!”ฉือหว่านยังดูสงบนิ่ง เธอซ่อนเข็มเงินและยานอนหลับไว้กับตัว ขอแค่เข้าไปในห้องกับประธานจาง เธอสามารถพาโหลวซินเยว่หนีออกมาได้ขณะเธอกำลังคิดแผน ประธานจางก็โบกมือสั่ง “พาพวกเธอขึ้นรถไป!”บอดี้การ์ดสองคนบังคับพวกเธอเดินไปข้างหน้าขณะนั้นเอง ก็มีเสียงดังมาจากด้านหลัง “ประธานจาง กรุณารอสักครู่”ประธานจางหันกลับไปมอง เป็นประธานหวังที่
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 193
ฮั่วซือหานเรียกให้ฉือหว่านดื่มฉือหว่านชะงักไปทันทีประธานจางก็ชะงักเช่นกัน เขาไม่เข้าใจว่าฮั่วซือหานหมายความว่าอะไร หรือว่าฮั่วซือหานสนใจฉือหว่าน?ถ้าสนใจจริง เขาก็ต้องยกให้อยู่แล้ว เขาไม่กล้าแย่งผู้หญิงกับฮั่วซือหานหรอก“ยังนั่งอยู่ทำไม รีบดื่มให้ประธานฮั่วสิ” ประธานจางเร่งเร้าเหล่าผู้บริหารคนอื่นๆ หัวเราะ “ผู้หญิงที่อยากชนแก้วกับประธานฮั่วฉันเจอมานับไม่ถ้วน แต่นี่เป็นครั้งแรกที่มีโอกาสนั้นจริงๆ”“รีบไปเถอะ อย่าให้ประธานฮั่วต้องรอ”ตอนนี้ สายตาทุกคนจับจ้องมาที่ฉือหว่าน เธอจึงต้องไปชนแก้วกับฮั่วซือหานฉือหว่านไม่เข้าใจเลยว่าฮั่วซือหานคิดอะไรอยู่ เธอจึงได้แต่ลุกขึ้น ถือแก้วไวน์เดินไปหาเขา“ประธานฮั่ว ฉันขอดื่มให้คุณค่ะ”ตอนนี้เธอยืนอยู่ ส่วนฮั่วซือหานนั่งอยู่ เธอสูงกว่าเขาเล็กน้อย แต่เขากลับดูเหนือกว่ามาก เขามองเธอจากหัวจรดเท้าอย่างไม่ใส่ใจ เจือด้วยความเจ้าชู้ คล้ายผู้บริหารใหญ่ที่กำลังเลือกนักศึกษาสาวเห็นเธอเต็มไปด้วยความไม่เต็มใจ ฮั่วซือหานก็แสยะริมฝีปากบางอย่างขบขัน “เธอเป็นใครเหรอ เธอขอดื่มให้ แล้วฉันต้องดื่มด้วยหรือไง?”เอือกฮ่าๆๆๆผู้บริหารที่อยู่ในห้องหัวเราะกัน
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 194
เขาจงใจหยอกล้อเธอ ก็เพราะเวลาที่เธอจ้องเขา ถึงจะดูมีชีวิตชีวาขึ้นมาบ้างฮั่วซือหาน “เธอขอร้องฉันสิ แล้วฉันจะพาเธอไป”เขาเป็นใคร แค่มองแวบเดียวก็รู้สถานการณ์ลำบากของเธอแล้ว เขาแค่อยากให้เธอเอ่ยปากขอร้องเขาแต่ฉือหว่านไม่มีทางยอมเอ่ยปากขอร้องเขาแน่นอนเธอไม่ต้องการให้เขาช่วย เธอไม่อยากติดหนี้เขา“ประธานฮั่ว กรุณาปล่อยฉันด้วยค่ะ!”ฉือหว่านพยายามดิ้นหลุด ลุกขึ้นจากตักของเขาเธอไม่อยากอยู่ที่นี่อีกต่อไป จึงเปิดประตูห้องวีไอพีแล้วเดินออกไปทันทีประธานจางรีบลุกขึ้น “ประธานฮั่ว งั้นพวกผมขอตัวก่อนนะครับ?”ถ้าฮั่วซือหานไม่พยักหน้า ประธานจางก็ไม่กล้าลุกฮั่วซือหานไม่ได้พูดอะไรความเงียบเท่ากับตกลง ประธานจางจึงรีบออกไปอย่างรวดเร็วใบหน้าหล่อเหลาของฮั่วซือหานเย็นลงทันที ราวกับมีเมฆดำปกคลุมทุกคนในห้องก็เหมือนจะรู้สึกได้ถึงบรรยากาศผิดปกติ ต่างมองหน้ากันไปมา ท่านประธานคนนี้เป็นอะไรไป?…ฉือหว่านกับโหลวซินเยว่ถูกบอดี้การ์ดชุดดำจับยัดเข้าไปในรถหรูของประธานจางอย่างบังคับโหลวซินเยว่นั่งขดตัวอยู่ที่มุมด้วยความกลัว ประธานจางหันมามองฉือหว่านที่นั่งอยู่ข้างๆ “เมื่อกี้ประธานฮั่วพูดอะไรกับเธอบ
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 195
ฮั่วซือหานเปิดประตูรถด้านหลัง ดึงเสื้อประธานจางแล้วลากเขาออกมาทันทีประธานจางกลัวจนตัวสั่นเทิ้ม “ปะ…ประธานฮั่ว ผมทำอะไรผิดงั้นเหรอ ถึงทำให้คุณโกรธขนาดนี้ ได้โปรด…”ฮั่วซือหานไม่ให้โอกาสพูดสักคำ ต่อยเข้าไปหนึ่งหมัดเต็มแรง‘ตุบ’ ร่างของประธานจางกระแทกเข้ากับตัวรถตอนที่ฮั่วซือหานต่อย กล้ามเนื้อใต้เสื้อเชิ้ตและสูทของเขาเต็มไปด้วยพลังและเส้นสายคมชัด เขาต่อยหมัดแล้วหมัดเล่า ทุกหมัดล้วนหนักหน่วง กระแทกใส่ประธานจางจนเลือดท่วมหน้าประธานจางถึงกับร้องขอชีวิตไม่ออก“มือข้างไหนแตะต้องเธอ? ข้างนี้ใช่ไหม?”กร๊อบฮั่วซือหานหักมือขวาของประธานจางทันทีประธานจางทรุดลงกับพื้น ตัวอ่อนแรงหายใจแผ่วเบาขณะนั้นเอง เลขาจ้าวก็นำคนมาถึง “ท่านประธานครับ”ใบหน้าหล่อเหลาและสง่างามของฮั่วซือหานเคร่งขรึม เสียงเย็นยะเยือกดั่งน้ำแข็งในสระลึก “จัดการที่นี่ให้เรียบร้อย”เลขาจ้าวพยักหน้า “ครับ”ฮั่วซือหานปล่อยประธานจางไว้ แล้วเดินกลับไปที่ประตูรถด้านหลัง เขามองเข้าไปข้างในแล้วพูดกับฉือหว่านว่า “ลงมา ฉันจะไปส่งเธอกลับมหาวิทยาลัย”พูดจบ ฮั่วซือหานก็หันกลับไปขึ้นรถโรลส์รอยซ์ แฟนธอมของตัวเองฉือหว่านไม่คิดว่าฮ
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 196
เยี่ยฮวนเอ่อร์พูดจบก็หันไปกะพริบตาให้ฉือหว่านอย่างมีเลศนัย “หวานหว่าน ครั้งนี้สามีเธอเล่นบทพระเอกได้ดีเลยนะ”โหลวซินเยว่หันไปมองฉือหว่านอย่างตกตะลึง “หวานหว่าน ประธานฮั่วเป็นสามีเธอเหรอ? เธอเป็นคุณนายฮั่วจริงๆ เหรอ?”เยี่ยฮวนเอ่อร์พยักหน้า “หวานหว่านของพวกเรานี่แหละคือคุณนายฮั่ว!”โหลวซินเยว่ไม่อยากเชื่อ เธอจับมือฉือหว่านไว้ ใบหน้าเต็มไปด้วยความอิจฉา “หวานหว่าน เธอโชคดีจริงๆ”ฉือหว่านได้แต่ยิ้มจางๆ อย่างพูดยาก เธอเองก็ไม่รู้เหมือนกันว่าความโชคดีคืออะไรฉือหว่านนอนลงบนเตียง เธอหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา เปิดแชทที่บันทึกไว้ว่า ‘สามี’เธอลังเลเล็กน้อย สุดท้ายก็ส่งข้อความไปหาเขา “ขอบคุณ”เพียงคำว่าขอบคุณสั้นๆติ๊งข้อความตอบกลับจาก ‘สามี’ฮั่วซือหานตอบกลับด้วยข้อความสั้นๆ เช่นกัน “ขอบคุณยังไงดี?”ปลายนิ้วเรียวขาวของฉือหว่านงอแน่น เธอไม่ได้ตอบเขา แต่สอดโทรศัพท์ไว้ใต้หมอนแล้วปิดตาลง…เช้าวันถัดมาโหลวซินเยว่เดินทางมาที่ฮั่วซื่อกรุ๊ป ฮั่วซื่อกรุ๊ปนี้ตั้งอยู่ใจกลางทำเลทองของเมืองไห่เฉิง ตึกสูงระฟ้าราวจะทะลุเมฆ เป็นสัญลักษณ์ของเงินทอง อำนาจ และสถานะที่แท้จริง จนทำให้ผู้คนอดทึ่งไม่ได้โห
Pinakabagong kabanata
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 218
โหลวซินเยว่หยุดเดินในทันที “หวานหว่าน ฮวนเอ๋อร์ บังเอิญจัง พวกเธอก็มาเหมือนกันเหรอ”ฉือหว่านกับเยี่ยฮวนเอ่อร์กำลังจะเดินเข้าไปหาเธอแต่ถูกบอดี้การ์ดชุดดำของโหลวซินเยว่ขวางไว้ “หยุดตรงนั้น!”โหลวซินเยว่โบกมือยิ้ม “ไม่เป็นไร พวกเธอเป็นเพื่อนร่วมชั้นฉันเอง”บอดี้การ์ดจึงถอยออกไป ฉือหว่านกับเยี่ยฮวนเอ่อร์เดินเข้าไปหาเธอ“ซินเยว่… เธอกลายเป็นดาราดังไปแล้วเหรอ?” เยี่ยฮวนเอ่อร์มองเธออย่างประหลาดใจโหลวซินเยว่ยกคิ้ว “ใช่ ฉันมีแฟนแล้ว แฟนของฉันผลักดันให้ฉันเป็นซุปตาร์”“แฟน? ซินเยว่ เธอมีแฟนเหรอ? ทำไมไม่เคยบอกพวกเรามาก่อนเลย?”โหลวซินเยว่ยิ้มหวาน “แฟนฉันทั้งหล่อ ทั้งรวย แล้วก็รักฉันมากๆ เลย”พูดจบ เธอก็เดินเข้าไปคว้ามือเล็กของฉือหว่าน “หวานหว่าน ตอนนี้ฉันมีความสุขมาก เธอต้องดีใจกับฉันแน่เลย เธอต้องอวยพรให้ฉันกับแฟนใช่ไหม?”ฉือหว่านมองหน้าเธอนิ่งๆ ด้วยดวงตาใสแจ่ม “ซินเยว่ ยินดีด้วยนะ”“หวานหว่าน ขอบใจนะ งั้นฉันไปก่อนล่ะ ไว้มีเวลาค่อยมานั่งคุยกัน”โหลวซินเยว่หมุนตัวกลับ แล้วเดินจากไปพร้อมกลุ่มผู้ติดตามเยี่ยฮวนเอ่อร์ขมวดคิ้ว “หวานหว่าน แฟนของซินเยว่คือใครกัน? คนที่มีเงินขนาดนี้ในไห่เ
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 217
ฉือหว่านนอนหันหลังให้เขา ฮั่วซือหานนั่งอยู่ที่ขอบเตียง ทั้งสองคนดูไม่ต่างจากคู่สามีภรรยาที่กำลังทะเลาะกันฮั่วซือหานกำมือแน่นอยู่นานก่อนจะเอ่ยออกมาคำเดียว “โอเค”จากนั้นเขาก็ลุกขึ้น แล้วเดินออกไปเขาไปแล้วน้ำตาในดวงตาของฉือหว่านก็หยุดไว้ไม่อยู่ เธอดึงผ้าห่มขึ้นมาคลุมใบหน้าที่เปียกชุ่มไปด้วยน้ำตา ไม่เป็นไร แค่ถูกผู้ชายคนนึงนอนด้วยแล้วเขาไม่รัก เธอก็แค่โดนหมากัด ไม่มีอะไรต้องเสียใจแต่หัวใจมันเจ็บเหลือเกินฉือหว่านรู้ดี เธอยังรักฮั่วซือหาน รักมาก มากเหลือเกิน...หลังจากวันนั้น ฉือหว่านกับฮั่วซือหาน ก็ไม่ได้ติดต่อกันอีกเลย ช่วงนี้ คนที่มาแรงที่สุดไม่ใช่ใครอื่น แต่คือโหลวซินเยว่จู่ๆ โหลวซินเยว่ก็ได้เข้าร่วมรายการวาไรตี้ยอดนิยมระดับประเทศ ด้วยภาพลักษณ์ใสซื่อ น่ารัก ทำให้เธอแจ้งเกิดในชั่วข้ามคืน ได้รับฉายา “นางฟ้าน้อย” มีแฟนคลับตามเป็นล้าน กลายเป็นดาวรุ่งพุ่งแรงในวงการบันเทิงแถมยังมีข่าวลือว่า โหลวซินเยว่กำลังจะได้เล่นหนังของผู้กำกับจางชื่อดัง ในเรื่อง "เฟิงฮวา" เธอจะรับบทเป็นนางเอกยังไม่พอ โหลวซินเยว่ยังได้ขึ้นปกนิตยสารดังระดับประเทศถึง 5 ฉบับ ได้แบรนด์ดังหลายแบรนด์มาเซ็นส
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 216
ขอบตาขาวของฉือหว่านแดงจัดขึ้นมาในทันที เธอรู้มาตลอดว่าฮั่วซือหานเก่งแค่ไหนในเรื่องการเหยียบย่ำศักดิ์ศรีคนอื่นถ้าเขาจะเหยียบใครสักคน เขาจะเหยียบไม่เหลือแม้แต่ชิ้นเนื้อ จะต้องลอกหนัง ถอนกระดูก ทำให้คนผู้นั้นอับอายที่สุดเธอไม่ได้เป็นคนให้เยี่ยฮวนเอ่อร์โทรหาเขาแต่ต่อให้เธอเป็นคนให้โทรล่ะ? แล้วไง?เขาเป็นฝ่ายที่ไม่ป้องกันเองไม่ใช่เหรอ!“ฉันเข้าใจความหมายของประธานฮั่วแล้วค่ะ วางใจได้เลย ต่อไปฉันจะไม่โทรหาอีก คุณกลับไปได้แล้ว”ฉือหว่านพยายามเงยหน้าขึ้น อดกลั้นน้ำตาไม่ให้ไหลออกมา เธอไม่อยากร้องไห้ให้เขาเห็นฮั่วซือหานมองเห็นดวงตาแดงก่ำของเธอแล้ว ในใจเขากลับรู้สึกพึงพอใจอย่างแปลกประหลาด เหมือนได้ล้างแค้นสำเร็จ เขารู้ว่าเขาเกลียดเธอเกลียดที่คืนนั้นเธอไม่มาเขาจงใจโทรหาผู้ช่วยตัวเอง เพราะรู้อยู่แล้วว่าเลขาจ้าวจะไปตามเธอแต่เธอก็ยังไม่มาเขายิ่งเกลียดที่เธอเป็นลมแล้วให้คนโทรหาเขาแพ้ยาคุมเพราะลู่หนานเฉิง แล้วเรียกเขามาเนี่ยนะ? เขาคืออะไรในสายตาเธอ?ฮั่วซือหานยกริมฝีปากบาง พูดด้วยน้ำเสียงเย็นเยียบจนไร้ความรู้สึก “เราหย่ากันเถอะ เรื่องย่า ฉันจะปิดไว้ก่อน เราไปจดทะเบียนหย่ากันก่อน...
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 215
ฮั่วซือหานชะงักไปทันทีฉือหว่านกินอะไรเข้าไปถึงเป็นลมนะ?ยาคุมฉุกเฉิน?เขาอยากจะถาม แต่เสียง “ตู๊ด ตู๊ด” ก็ดังขึ้น เยี่ยฮวนเอ่อร์ตัดสายไปแล้วฉือเจียวได้ยินทั้งหมด เธอมองเขาด้วยความตกใจ “ซือหาน ฉือหว่านเป็นลมเพราะกินยาคุมเหรอ?”ฮั่วซือหานไม่พูดอะไร เขาผลักฉือเจียวออกจากอกทันที “ฉันจะไปมหาวิทยาลัย C”ฮั่วซือหานรีบออกไปอย่างรวดเร็วฉือเจียวหันไปมองหลี่หลัน “แม่คะ เรื่องนี้มันยังไงกันแน่? ซือหานกับฉือหว่านไม่ได้มีอะไรกันไม่ใช่เหรอ? แล้วทำไมฉือหว่านต้องกินยาคุม?”หลี่หลันก็ไม่เข้าใจเหมือนกัน แต่สีหน้ากลับเคร่งเครียด “เจียวเจียว แม่จะสืบเรื่องนี้ให้เอง”...ฮั่วซือหานขับรถด้วยความเร็วสูงมาถึงมหาวิทยาลัย C และตรงไปที่ห้องพยาบาลทันที“ประธานฮั่ว! ในที่สุดคุณก็มาซะที! รีบดูหวานหว่านเร็ว!” เยี่ยฮวนเอ่อร์รีบลากเขามาหน้าเตียงฮั่วซือหานก้มหน้าลงมองร่างบางที่นอนอยู่บนเตียง ฉือหว่านขดตัวอยู่ สีหน้าเจ็บปวดมากชวนให้รู้สึกสงสารขณะนั้น ขนตาของฉือหว่านกระตุกเบาๆ เธอลืมตาขึ้นมา“หวานหว่าน เธอฟื้นแล้ว!” เยี่ยฮวนเอ่อร์รีบช่วยพยุงเธอลุกขึ้นนั่งฉือหว่านมองเห็นฮั่วซือหาน ก็ตกใจเล็กน้อย “คุณมา
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 214
เธอทำได้เพียงถามเพื่อนสนิทของตัวเองเท่านั้นติ๊ง!ซูเสี่ยวฝูตอบกลับมา “แสดงว่าเพื่อนเธอเอาไม่อยู่ไงล่ะ สามีนอนกับหล่อนครั้งเดียวก็เบื่อแล้ว”จริงเหรอ?เป็นแบบนั้นจริงๆ เหรอ?ความรักที่ยืนยาวได้ ต้องมีความเข้ากันในทุกด้าน โดยเฉพาะเรื่องบนเตียงฉือหว่านรู้ดีว่าผู้ชายอย่างฮั่วซือหาน เป็นคนที่ให้ความสำคัญกับเรื่องนั้นสูงมาก เขาต้องการผู้หญิงที่ทำให้เขามีความสุขในเรื่องบนเตียงเมื่อคืน เธอไม่สามารถมัดใจเขาไว้ได้เลยเหรอ?ฮั่วซือหานนอนกับเธอครั้งเดียว ก็เบื่อแล้ว?ติ๊ง!ข้อความจากซูเสี่ยวฝูเด้งเข้ามาอีกครั้ง “หวานหว่าน เพื่อนที่เธอพูดถึงคงไม่ใช่ตัวเธอเองหรอกนะ? เธอกับประธานฮั่วมีอะไรกันเหรอ?”ฉือหว่านไม่รู้จะตอบยังไง เธอเลยเลือกที่จะปฏิเสธไปก่อน “ไม่ใช่ฉันหรอก”หลังวางมือถือ เธอก็เข้าสู่ห้วงฝันอันวุ่นวายพอลืมตาตื่นอีกครั้งก็เป็นตอนเช้าแล้ว เธอลุกขึ้นไปล้างหน้าแปรงฟันตามปกติแต่จู่ๆ เธอก็นึกเรื่องสำคัญขึ้นได้ เมื่อคืนฮั่วซือหานไม่ได้ป้องกัน!เขากดเธอไว้ถึงสามรอบ รุนแรงและควบคุมตัวเองไม่ได้เลยสักครั้ง และทุกครั้งก็จบที่ปล่อยในเมื่อวานเธอลืมกินยาคุมหัวใจฉือหว่านเต้นแรงจนวูบวา
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 213
ฮั่วซือหานบอกว่า เขากับฉือหว่านจบกันแล้วฉือเจียวดีใจจนแทบคลั่ง เธอโถมตัวเข้าไปกอดเขาแน่น “ซือหาน ฉันรู้ว่าฉือหว่านเก่งเรื่องอ่อยผู้ชาย คุณเผลอรู้สึกกับเธอบ้างฉันไม่โทษหรอก ฉันรู้ว่าคุณไม่มีวันทิ้งฉัน เพราะคนที่คุณรักที่สุดก็คือฉัน”เขาอาจจะรู้สึกกับฉือหว่านอยู่บ้าง แต่คนที่เขารักที่สุด ก็ยังเป็นเด็กสาวในถ้ำคนนั้น เด็กคนนั้นก็คือฉือเจียวฮั่วซือหานยกมือกอดเธอกลับฉือไห่ผิงมองภาพตรงหน้าอย่างโล่งใจ ขอแค่ฉือเจียวมีความสุข เขาในฐานะพ่อก็พอใจแล้วหลี่หลันเองก็รู้สึกดีขึ้น แต่พอคิดถึงฉือหว่าน แววตาของเธอก็แฝงไปด้วยความเคียดแค้นไม่เคยคิดเลยว่าเด็กบ้านนอกอย่างฉือหว่าน จะทำให้ฮั่วซือหานถึงกับรู้สึกอะไรขึ้นมาบ้างได้นังเด็กบ้านี่!...ฉือหว่านรีบไปที่โรงพยาบาล ลู่หนานเฉิงจัดของเตรียมตัวออกจากโรงพยาบาลเรียบร้อยแล้ว“คุณชายลู่ ขอโทษทีนะคะ วันนี้ฉันมีเรื่องเลยมาช้า” ฉือหว่านเอ่ยอย่างรู้สึกผิดลู่หนานเฉิงยิ้มมุมปาก “ไม่เป็นไร ไปกันเถอะ”“ค่ะ เดี๋ยวฉันช่วยถือของ”ฉือหว่านเดินไปยกกระเป๋า แต่กระเป๋าหนักมาก บวกกับตัวเธอที่ปวดระบมไปหมด พอออกแรงยกเลยเซล้มไป“หวานหว่าน ระวัง!”ลู่หนานเฉิงรี
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 212
ขณะนั้นเสียงเรียกเข้าของโทรศัพท์ฉือหว่านก็ดังขึ้น คนที่โทรมาคือลู่หนานเฉิง“หวานหว่าน วันนี้ฉันจะออกจากโรงพยาบาลแล้วนะ ถ้าเธอไม่มา ฉันจะออกเองละนะ”ฉือหว่านตบหน้าผากตัวเองเบาๆ เธอลืมไปเลยว่าวันนี้ลู่หนานเฉิงออกจากโรงพยาบาลเธอรีบมุ่งหน้าไปโรงพยาบาลทันที...ฮั่วซือหานก็มาถึงโรงพยาบาลเช่นกัน เขาไปที่ห้องพิเศษ VIP และเห็นฉือเจียวฉือเจียวนอนอยู่บนเตียง สวมชุดผู้ป่วยตัวใหญ่ ใบหน้าซีดขาวราวกระดาษ ยังคงไม่ได้สติฮั่วซือหานเดินไปที่ข้างเตียง “ฉือเจียวเป็นอะไร?”“ประธานฮั่ว เมื่อคืนคุณทิ้งเจียวเจียวไว้คนเดียว เธอเสียใจมากจนช็อก ล้มลงไปกับพื้น ต้องถูกส่งเข้าห้องผ่าตัดด่วนเพื่อช่วยชีวิต”“แม้ตอนนี้เธอจะรอดมาได้แล้ว แต่ก็ยังไม่ฟื้นเลย”ฉือไห่ผิงกับหลี่หลันต่างก็เต็มไปด้วยความวิตกและเครียด พวกเขาไม่เคยคิดเลยว่าฮั่วซือหานจะผลักฉือเจียวออกในสถานการณ์แบบนั้น แถมยังทิ้งเธอไว้คนเดียวอีกฮั่วซือหานรู้สึกผิดและเสียใจอย่างมาก เมื่อคืน ฉือเจียวผลักเขาลงเตียง พยายามจะจูบเขา แต่ในหัวของเขากลับมีแต่ภาพของ…ฉือหว่านเขาเอาแต่คิดถึงฉือหว่าน สุดท้าย เขาก็ผลักฉือเจียวออก แล้วออกจากบ้านตระกูลฉือไปห
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 211
ฉือหว่านรีบกลับไปที่หอพักหญิง ก็เห็นเยี่ยฮวนเอ่อร์ที่ได้รับบาดเจ็บ“หวานหว่าน ฉันไม่เป็นไรหรอก แค่เดินพลาดข้อเท้าพลิกนิดหน่อย ข้อเท้าเลยบวมขึ้นมา แต่ฉันทายาหม่องแล้ว ไม่นานก็หาย ซินเยว่โทรเรียกเธอกลับมาทำไมเนี่ย เรื่องแค่นี้เองไม่เห็นต้องรีบขนาดนั้นเลย”ที่แท้เยี่ยฮวนเอ่อร์ก็แค่ข้อเท้าพลิกโหลวซินเยว่โทรมาบอกว่าเยี่ยฮวนเอ่อร์เกิดเรื่อง แต่ไม่ได้บอกว่าเกิดอะไรขึ้น ทำเอาฉือหว่านตกใจแทบแย่“งั้นเธอนั่งพักตรงนี้ อย่าวิ่งไปวิ่งมาอีกนะ”“รู้แล้วล่ะ”ฉือหว่านตรวจดูข้อเท้าที่บวมแดงของเยี่ยฮวนเอ่อร์ พอแน่ใจว่าไม่มีอะไรน่าเป็นห่วงก็โล่งใจ จากนั้นก็หยิบชุดนอนเข้าไปในห้องน้ำ แล้วอาบน้ำอุ่นทั้งตัวของเธอปวดเมื่อยไปหมด เต็มไปด้วยรอยจ้ำที่ฮั่วซือหานฝากไว้เมื่อคืน เยอะแยะจนแทบนับไม่ถ้วนภาพเมื่อคืนลอยเข้ามาในหัวของฉือหว่านอีกครั้ง เขาอยู่บนตัวเธอ และมองเธอตลอดเวลาใช้สายตาร้อนแรงและตรงไปตรงมานั่นจ้องเธอเธอเอามือปิดตาเขาไว้ “ห้ามมอง”เขาจับมือลง แล้วก้มลงจูบเธอ “หวานหว่าน เธอสวยมาก”เธอแทบจะละลายไปกับจูบร้อนแรงของเขาฉือหว่านหลับตาแน่น รีบสลัดภาพพวกนั้นออกไปจากหัว ตอนนี้เขาน่าจะตื่นแล้วสิ
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 210
“หลังจากคุณนายเข้าไปในห้องพักคนไข้ ผมก็ทำตามคำสั่งของท่านประธานทันทีครับ หาผู้หญิงที่ยังบริสุทธิ์มาให้”คนนั้นก็คือโหลวซินเยว่ฮั่วซือหานใบหน้าไร้ความรู้สึก “รู้แล้ว”เขาเดินเข้าไปในห้องอาบน้ำ เปิดน้ำเย็นจัดราดตัวเองสายน้ำเย็นเฉียบไหลจากศีรษะลงมา เขาหลุบตามองต่ำ ล้างตัวเงียบๆบนตัวของเขามีรอยขีดข่วนหลายแห่ง บนไหล่ยังมีรอยฟันลึก เขาเคยคิดว่าเป็นร่องรอยที่ฉือหว่านทิ้งไว้แต่เปล่าเลยเมื่อคืนมันก็แค่ความฝันฝันกลางวันที่เขากับฉือหว่านอยู่ด้วยกันเธอไม่เคยมาเลยแต่เขากลับไปนอนกับเพื่อนของเธอฮั่วซือหานถูตัวแรงๆ อย่างบ้าคลั่ง อยากลบร่องรอยพวกนั้นออกให้หมดปัง! สุดท้ายหมัดของเขาก็พุ่งใส่ผนังอย่างแรง...โหลวซินเยว่แต่งตัวเรียบร้อย ยืนรออยู่ในห้องทำงานไม่นาน ฮั่วซือหานก็เดินเข้ามา เขาอาบน้ำแล้ว เปลี่ยนเป็นเชิ้ตขาวกับกางเกงสแล็คสีดำเรียบร้อย ใบหน้าหล่อเหลานั้นไร้อารมณ์โดยสิ้นเชิง กลับมาเป็นชายหนุ่มผู้สูงส่งเย็นชาดังเดิม ความเย็นชาและห่างเหินแผ่ซ่านออกมาทั้งเนื้อทั้งตัวเลขาจ้าวเอ่ยเรียก “ท่านประธาน”ฮั่วซือหานนั่งลงบนเก้าอี้ทำงาน เขาเงยหน้าขึ้นมองโหลวซินเยว่ “นี่เช็คหนึ่งใบ
