บทพิเศษที่ 6 ขอหื้อม่วน ๆ เน้อปี่สาว อ้ายกาย

ครืด ครืด ครืด

“แม่ขาโทรศัพท์คุณยายโทรมาค่ะ”

แก้มใสที่นั่งเลี้ยงน้องชายอยู่ตะโกนบอกแม่ขาที่กำลังทำมื้อเช้าให้เก้าทัพอยู่ในครัวกับพี่ ๆ แม่บ้าน ส่วนตัวเธอนั้นกำลังนั่งเล่นของเล่นเป็นเพื่อนเก้าทัพในวัยขวบครึ่ง

“แก้มฉายย นี่ ๆ”

มือน้อย ๆ ของเก้าทัพจับชายเสื้อของพี่สาวเอาไว้แน่นก่อนที่จะพยายามดึงพี่สาวมานั่งข้าง ๆ ตัวเอง แต่แก้มใสก็ยังนั่งเล่นตุ๊กตาที่เดิมจนเก้าทัพโมโหจับหุ่นยนต์ตัวน้อยเขวี้ยงใส่หัวพี่สาวดัง ปึก

“โอ๊ย เก้าเขวี้ยงพี่ทำไมเนี่ย”

แก้มใสหันมาว่าน้องชายด้วยความโมโหที่โดนเขวี้ยงหุ่นยนต์ใส่ หน้าสวยบิดเบี้ยวด้วยความงอนน้องชายก่อนจะกอดอกเชิดหน้าใส่ ปากน้อย ๆ บึนใส่น้องชายที่ไม่ได้รู้เลยว่าพี่สาวกำลังงอนตัวเองอยู่ ที่รักเดินออกมาจากในครัวเพื่อรับโทรศัพท์ของแม่ที่โทรมาหาเธอก่อนจะเจอกับแก้มใสที่กำลังทำหน้างอใส่น้องชายอยู่

“แก้มฉาย มา มา”

เก้าทัพกวักมือเรียกพี่สาวที่ทำหน้างอนอย่างไม่ประสาก่อนที่ที่รักจะก้มลงอุ้มลูกชายขึ้นมาในอ้อมกอด แต่เก้าทัพก็ดิ้นจะลงจากอ้อมกอดของแม่จะไปหาพี่สาวเพื่อเล่นด้วย พอดีกับที่กายเดินลงมาจากชั้นบนก็เลยรับเก้าทัพมาอุ้มไว้เองเพราะที่รักกำลังติดสายอยู่

“ไหนน้อ