ทุกคนต่างรู้สึกเศร้าโศกเมื่อได้ยินเสียงสะอื้นของเชสเตอร์จากนั้นไซออน เฟเธอร์สโตน ราชสีห์ทองคำก็เดินเข้าไปหาเชสเตอร์และคุกเข่าขานเสียง “ข้าพเจ้าสาวกผู้ติดตามไซออน เฟเธอร์สโตน ท่านประมุขนิกายจงเจริญ!”ประมุขนิกายคนเก่าเพิ่งจะล่วงลับไปแล้ว และประมุขนิกายคนใหม่ต้องรับช่วงต่อในทันที นี่คือกฎข้อบังคับ“ท่านประมุขนิกายจงเจริญ!”บรรดาสาวกผู้ติดตามคุกเข่าลงอย่างพร้อมเพรียงกัน มีเพียงสองคนเท่านั้นที่ไม่ยอมคุกเข่าขณะพวกเขายืดหยัดจ้องมองเชสเตอร์เปี่ยมไปด้วยความไม่พอใจสองคนนั้นคืออาชาขาวและนาคราชแดง สองสามีภรรยาต่างครุ่นแค้นไม่พอใจอาชาขาวก้าวขึ้นมาและกล่าว “เชสเตอร์ นายเป็นเพียงปรมาจารย์ขั้นหนึ่ง ด้วยพลังที่ต่ำต้อยเยี่ยงนี้นายมีสิทธิ์อะไรที่จะขึ้นเป็นประมุขนิกาย?”ฝูงชนต่างสะดุ้งเฮือกสีหน้าของเชสเตอร์แดงก่ำในขณะที่เขาไม่สามารถโต้ตอบได้ เขาคือผู้บ่มเพาะที่อยู่ในระดับต่ำ แต่เขาก็ยังได้รับเกียรติในฐานะตำแหน่งกุนซือพัดกระจ่าง ซึ่งเป็นตำแหน่งที่สูงกว่าจตุราชันย์ผู้พิทักษ์ อาชาขาวและนาคราชแดงมักจะขุ่นเคืองกับเรื่องนี้มาโดยตลอดอย่างไรก็ตาม เชสเตอร์ไม่คาดคิดว่าพวกเขาจะกล้ากระด้างกระเดื่องกับเ
แด๊กซ์ตบอาชาขาวทำให้เขาลอยไปไกลจนกระทั่งเขาตกลงข้างนาคราชแดงภรรยาของเขาทุกคนต่างสะดุ้งเฮือกนี่คือความแตกต่างระหว่างปราชญ์ยุทธขั้นหนึ่งและปรมาจารย์ยุทธ์ขั้นห้าชิ้ง!ขวานก็ปรากฏอยู่ในมือของแด๊กซ์เขาค่อย ๆ เดินเข้าหาอาชาขาวและนาคราชแดง “พวกแกสองคนมันเนรคุณทรยศ ท่านประมุขเวบบ์เพิ่งจะตายไป เรายังไม่ทันได้ล้างแค้นให้กับเขา แต่พวกแกสองคนก็ไม่เชื่อฟังกับพินัยกรรมของเขาแล้ว ฉันจะฆ่าแกทั้งคู่เพื่อสังเวยบูชาให้เขาบนสรวงสวรรค์!”อาชาขาวเหงื่อแตกไหลท่วม ความยโสโอหังที่เขามีก่อนหน้านี้ได้หายไปหมดแล้วตุ้บ!อาชาขาวและนาคราชแดงคุกเข่าลงและกราบขอโทษในทันที “ขอประทานอภัย พวกเรากราบขอโทษมันเป็นวิจารณญาณที่พลาดพลั้ง ต่อจากนี้เราจะจงรักภักดีต่อท่านประมุขนิกายเชสเตอร์ วิลสัน…”อาชาขาวแทบจะน้ำตาเล็ด เขาไม่ได้คาดคิดว่าแด๊กซ์จะอยู่ในระดับปราชญ์ยุทธขั้นหนึ่ง!แด๊กซ์แค่นเสียงโดยไม่กล่าวอะไรสักคำในขณะที่เขาหันไปมองเชสเตอร์อาชาขาวและนาคราชแดงไม่ใช่คนซื่อบื้อ พวกเขาคร่ำครวญในทันทีและร้องโวกเวก “ท่านประมุขนิกายจงเจริญ! ได้โปรดประทานอภัยให้กับพวกเราด้วย!”เชสเตอร์สูดลมหายใจเข้าลึก ๆ และกล่าวตอบ “ไม่เป็
แดร์ริลลุกขึ้นยืนอย่างรวดเร็ว เขาจำได้ว่าก่อนหน้านี้เชสเตอร์เคยบอกไว้ว่าเขาจับตัวผู้หญิงคนหนึ่งเพื่อมามอบให้เขา เมื่อผู้หญิงคนนั้นมาอยู่ที่นี่แล้ว แดริลก็เริ่มสงสัยอยากรู้ เขาก้าวลงจากเตียงและเดินไปเปิดประตูเขาตกตะลึง สาวกผู้ติดตามยืนอยู่เบื้องหน้าเขาและด้านหลังสาวกคือหญิงสาวเรือนร่างโค้งเว้าสวยงาม เธอถูกมัดตัวไว้สาวกผู้ติดตามผลักตัวผู้หญิงคนนั้นเข้าไปในห้องและเดินจากไปแดร์ริลสับสนงวยงง มันกลับกลายเป็นว่าผู้หญิงคนนั้นคือ เมแกน แคสเทลโล!เมื่อสองวันก่อน เชสเตอร์ได้ยินเรื่องราวจากไซออนว่าศิษย์รุ่นพี่ของสำนักง้อไบ๊เมแกน แคสเทลโลได้แทงแดร์ริลด้วยกระบี่ของเธอในการประชุมพิฆาตราชสีห์และเกือบจะปลิดชีพเขาได้เชสเตอร์เดือดพล่าน เขาสั่งให้คนของเขาไปจับตัวเมแกนและในที่สุดพวกเขาก็จับตัวเธอได้ เชสเตอร์ต้องการสร้างความประหลาดใจให้กับแดร์ริลแดร์ริลมองไปที่เมแกนอย่างอักอ่วนและกล่าวถาม “เธอ... เธอถูกจับมาได้ยังไง?”เมแกนไม่กล่าวอะไร ได้แต่จ้องมาที่เขาอย่างขุ่นเคืองโกรธหลังจากนั้นไม่กี่นาที เมแกนก็หัวเราะอย่างเย็นชาและเย้ยหยัน “ฉันถูกจับมาได้ยังไงเหรอ? ฉันควรจะถามนายมากกว่า แดร์ริลนายมันไอ้เ
แดร์ริลโกรธจัด ขณะเขากำลังจะกล่าวก็มีเสียงดังมาจากประตู“นายท่านดาร์บี้ ท่านประมุขของพวกเราขอเชิญท่านและแด็กซ์ไปร่วมรับประทานอาหารเย็นกับเขาที่ห้องโถงใหญ่”“ฉันจะตามไป” แดร์ริลกล่าวตอบแดร์ริลสูดลมหายใจเข้าลึก ๆ เขามองไปที่เมแกนและอธิบาย “ฉันยอมรับว่าเชสเตอร์และฉันสนิทสนมกัน ฉันก็ยอมรับอีกว่าฉันยังมีตำแหน่งเป็นฮอลล์มาสเตอร์แห่งนิกายตำหนักอมตะอีกด้วย แต่พวกเราไม่เคยไปทำสิ่งชั่วร้ายหรือระรานคนอื่น เราใช้ชีวิตอย่างซื่อสัตย์สุจริต เธอจะต้องนอนที่นี่คืนนี้ เธอนอนบนเตียงได้ส่วนฉันจะนอนบนพื้น ฉันจะแก้มัดเธอตอนที่ฉันกลับมาหลังจากนี้ แด๊กซ์กับฉันจะกลับไปที่เมืองตงไห่ในวันพรุ่งนี้แล้วเราจะพาตัวเธอกลับไปด้วย”แดร์ริลเดินออกไปนอกห้อง“แดร์ริล ไอ้สารเลว...”แดร์ริลได้ยินเสียงร่ำไห้ของเมแกน เขาเกลียดชังแม่ชีแห่งโชคชะตา เชสเตอร์จะต้องจับตัวเมแกนมาเพื่อจะขู่กระโชกแม่ชีแห่งโชคชะตา เขาคงจะไม่มีทางปล่อยตัวเธอไปได้อย่างง่ายดาย แดร์ริลไม่สนใจเธอในขณะที่เขากำลังเดินไปที่ห้องโถงใหญ่ห้องโถงใหญ่นั้นงดงามวิจิตรอลังการ เฟอร์นิเจอร์ทั้งหมดทำจากไม้นานมู่ลายทองคำในขณะที่เขาเข้าไปในห้องโถงใหญ่เขาก็ได้ยินเส
ความคิดของเมแกนยังคงทำให้แดร์ริลโกรธเคืองอยู่ อย่างไรก็ตามเขาก็ต้องการจะสังสรรค์กับบรรดาพี่น้องของเขา เขาจึงเก็บเรื่องของเมแกนไว้ในใจก่อน“ดื่มเลย ดื่มเลย!” แด๊กซ์ชูแก้วของเขาขึ้นและตะโกน “พวกนายทั้งหมดจะต้องสัญญาก่อนว่าจะไม่ขับแอลกอฮอล์ออกมาด้วยกำลังภายใน! จากนั้นเราจะมาดูกันว่าใครคออ่อนที่สุด!”"ใครจะกลัวนาย ดื่ม!" พวกเขาชนแก้วและกระดกไวน์ลงคอ ไวน์ในแก้วของพวกเขาใส่ได้ไม่เพียงพอพวกเขาจึงเปลี่ยนมันเป็นถ้วยชามแทน พวกเขาดื่มไวน์จากถ้วยชาม ชามแล้วชามเล่าโบราณกล่าวไว้ว่าลูกผู้ชายจะสนิทสนมกันได้ก็โดยแอลกอฮอล์ มันคงจะเป็นความจริงพวกเขาไม่รู้ตัวว่าพวกเขาดื่นจนเมามายมากขนาดไหน ทันใดนั้นเชสเตอร์ก็ยกชามของเขาในขณะที่เขาลุกขึ้นยืนและป่าวประกาศ “แดร์ริลและแด็กซ์ มันคือเกียรติของฉันที่ได้รู้จักกับพวกนายทั้งสองคน งั้นเรามาเป็นพี่น้องร่วมสาบานกันอย่างเป็นทางการเลยดีไหม?”“ได้!” พวกเขาต่างมองหน้ากันและหัวเราะร่าแด๊กซ์ทุบโต๊ะ “พี่ชายเชสเตอร์ ผมก็คิดเหมือนกัน! ฮ่าฮ่า!”นับตั้งแต่คัลลัม เวบบ์ได้ถ่ายโอนกำลังภายในของเขาทั้งหมดไปให้แด๊กซ์ เขาก็รู้สึกผูกพันกับนิกายตำหนักอมตะ หลังจากที่เขามาถึงเกา
ในห้องครัวอดีนาสวมผ้ากันเปื้อนในขณะที่เธอกำลังยุ่งอยู่กับการหั่นแครอท มีร่องลอยของหยาดเหงื่อบนใบหน้าที่สวยงามของเธอ เธอรู้ว่าเชสเตอร์ต้องการเลี้ยงบรรดาพี่น้องของเขาด้วยมื้อเย็นดังนั้นเธอจึงต้องดูแลต้อนรับพวกเขาให้เป็นอย่างดีหญิงสาวรับใช้เข้าไปหาเธอและกล่าว “นายหญิง ท่านประมุขต้องการให้ท่านไปร่วมทานอาหารเย็น”อดีนาฉีกยิ้มและพยักหน้า “โอเค เธอไปก่อนเลย เดี๋ยวฉันขอทำอาหารจานนี้ให้เสร็จก่อน”หญิงสาวรับใช้พยักหน้า เธอหยิบผ้าเช็ดหน้าออกมาและซับเหงื่อออกจากใบหน้าของอดีนาก่อนที่เธอจะจากไปสิบนาทีต่อมาอาหารจานนั้นก็เสร็จสมบูรณ์ เธอยกจานอย่างระมัดระวังในมือของเธอและมุ่งหน้าไปยังห้องโถงใหญ่ที่เชสเตอร์รออยู่เธอเดินไปได้ครึ่งทาง เธอก็ได้ยินเสียงร้องไห้ของผู้หญิงดังมาจากห้องของแดร์ริล เธอหยุดชะงักระหว่างทาง‘แดร์ริลกำลังดื่มกับเชสเตอร์และก็แด๊กซ์อยู่ไม่ใช่เหรอ? แล้วทำไมมันถึงมีเสียงของผู้หญิงร่ำไห้ดังมาจากห้องของแดร์ริล?’ อดีน่าคิดเธอสงสัยใคร่รู้ ดังนั้นเธอจึงผลักประตูเปิดออก เธอก็ต้องตกตะลึงกับภาพที่เธอเห็น ผู้หญิงโฉมงามถูกผูกติดอยู่บนเก้าอี้ร้องห่มร้องไห้ เธอคือเมแกน แคสเทลโล“หนู นี่มั
"บอกมา แกจงใจจะทำอะไรกันแน่? ทำไมถึงปล่อยให้ฉันหนีไป?" เมแกนกัดฟันกรอด และเตะอดีนาอดีนานอนกองอยู่บนพื้นหายใจโรยริน เลือดกระจายไปทั่ว การที่เมแกนเตะอดีนาทำให้เธอเลือดไหลออกมามากกว่าเดิม"นิกายตำหนักอมตะคือลัทธิมารร้าย! หาสามีที่ดีกว่านี้ในชาติหน้าเถอะ อย่าหลงผิดไปแต่งงานกับไอ้คนเลวทรามแบบนี้อีก" เธอสบถด่าอย่างเย็นชาการที่เห็นว่าอดีนาไม่สามารถตอบสนองได้ เมแกนก็เก็บกระบี่ของเธอและวิ่งลงเนินเขาเธอไม่เสียใจกับการสังหารอดีนา เธอโกรธเคืองที่เธอถูกจับตัวมาและไม่มีใครที่จะมารองรับความแค้นของเธอได้ อดีนาคือภรรยาของประมุขนิกาย การที่ได้สังหารเธอคือการกำจัดมารร้าย อดีนาสมควรตาย!ในห้องโถงใหญ่ บรรดาพี่น้องสามคนดื่มไวน์เข้าไปเป็นจำนวนมาก มีเหยือกที่ว่างเปล่ามากมายวางเรียงรายอยู่บนโต๊ะทันใดนั้นโทรศัพท์มือถือของแดร์ริลก็ดังขึ้น เป็นสายโทรเข้ามาจากเซปไฟร์ ดิกสันแดร์ริลนั้นประหลาดใจ เพราะเซปไฟร์จะไม่มีทางโทรหาเขาถ้าหากไม่มีเหตุอะไรที่สำคัญ หรือว่าสำนักประตูสุราลัยกำลังมีปัญหา? เขารีบรับสายในทันทีเซปไฟร์ตื่นเต้นจนร้องเสียงหลง "ท่านประมุข มีข่าวดีจะแจ้งให้ทราบ!"การที่ได้ยินน้ำเสียงอันตื่นเ
สำนักที่บอกว่าตนเองนั้นยุติธรรมกลับฝึกฝนวิถีแห่งด้านมืด พวกเขายังมีหน้ามากล่าวอ้างว่าตนเองมีศีลธรรมได้อย่างไร?แด๊กซ์เองก็โกรธเกรี้ยวเช่นกัน เขากัดฟันกรอด แดร์ริลพยักหน้ารู้สึกกินใจกับอาการตอบสนองของพวกเขา แดร์ริลคิดว่าเขานั้นโชคดีมีวาสนาได้มาพบกับบรรดาพี่น้องทั้งสองคนในชาตินี้"ว่าแต่อดีนาอยู่ไหน?" เชสเตอร์หน้าบูดบึ้งขณะเขากล่าวถามหญิงสาวคนรับใช้หญิงสาวคนรับใช้รีบตอบทันควัน "ท่านประมุข นายหญิงบอกว่าจะตามมาทันทีหลังจากทำอาหารเสร็จ แต่เธอควรจะเสร็จเรียบร้อยตั้งนานแล้ว ให้ฉันไปตามนายหญิงมาอีกรอบดีไหม?""ไม่ต้องเร่งเธอ อีกอย่างเราก็ทานอาหารกันเสร็จแล้ว" เชสเตอร์โบกมืออย่างไม่ถือสา อดีนาจะต้องเหนื่อยล้ามากอย่างแน่นอนที่เธอได้จัดเตรียมอาหารอันโอชะในมื้อนี้แดร์ริลพยักหน้าและฉีกยิ้ม "ใช่ ให้เธอพักผ่อนก่อน เธอทำงานหนักมากที่เป็นเจ้าภาพจัดงานเลี้ยงให้เรา!"พวกเขาชนแก้วกันอีกครั้ง เกือบจะสี่ทุ่มแล้วพวกเขาจึงตัดสินใจว่าจะแยกย้าย เชสเตอร์เมามาย"ฉันดื่มต่อไปไม่ไหวแล้ว..." เชสเตอร์พึมพัม เขาคออ่อน อย่างไรก็ตามวันนี้คือโอกาสพิเศษที่พวกเขาได้กลายเป็นพี่น้องร่วมสาบานกัน เชสเตอร์จึงดื่มหนักจนเ
”รอก่อน”จู่ ๆ ลูคัสก็คิดบางอย่างได้ขณะที่พวกเขากำลังจะเดินทางต่อและสั่งลูกน้องทั้งสองของตน “วางแดร์ริลลงและค้นตัวเขา เผื่อว่ามีของอะไร”ฮ่าฮ่าแดร์ริลไม่ใช่เพียงแค่ประมุขสำนักประตูสุราลัยเท่านั้นแต่ว่ายังเป็นจักรพรรดิของเวสต์ริงตัน เขาต้องมีของมีค่าอยู่กับตัวแน่‘ฉันอาจจะเจอคัมภีร์ล้ำค่าบนตัวเขาก็ได้หากว่าฉันหาของมีค่าก่อนที่จะเอาเขาไปส่งที่สำนักเสียงลวงตา’ลูคัสยิ้มพร้อมคิด“ครับ นายน้อย”ลูกน้องทั้งสองรับคำและวางแดร์ริลลงก่อนที่จะเริ่มค้นตัวเขาไม่นานก็เจอของสองอย่างบนตัวแดร์ริล อันหนึ่งคือเจดีย์ส่วนอีกอันคือย่ามใส่สัตว์เทพเจดีย์เจ็ดมหาสมบัตินั้นสามารถเปลี่ยนขนาดได้ ดังนั้นแดร์ริลจึงเปลี่ยนให้เล็กที่สุด สูงแค่ประมาณนิ้วโป้ง ตอนที่เขาไม่ได้ใช้งาน คนทั่วไปก็จะไม่คิดว่ามันเป็นของสำคัญและเป็นเรื่องยากที่จะรู้ถึงความลับของเจดีย์“เอ่อ…”ตอนนั้นลูคัสก็หยิบเจดีย์ขึ้นมา หมุนไปมาเพื่อดู เขานิ่วหน้าและบอกว่า “มันมีพลังวิญญาณและดูเหมือนเป็นของล้ำค่า แต่ว่าเอาไว้ใช้ทำอะไรกัน?”จากนั้นลูคัสก็ห้อยเจดีย์กลับไว้ที่คอของแดร์ริลเหมือนเดิมแล้วลูคัสก็หยิบย่ามใส่สัตว์เทพขึ้นมาอย่างยินดีแล
สีหน้าของจาค็อบมืดครึ้มเมื่อเขาพูดเช่นนั้น เขาเองก็รู้สึกสับสนที่จริงจาค็อบไม่เชื่อเหมือนกันว่าแดร์ริลจะเป็นคนเช่นนั้น แต่สถานการณ์ตรงหน้าก็ต่างไป อีกอย่างแดร์ริลก็เหม็นกลิ่นเหล้าจริง ๆแต่จาค็อบนั้นก็ทำอะไรรอบคอบสมกับที่เป็นประมุขของคฤหาสน์เกียรติกระบี่และตัดสินใจว่าจะรอให้แดร์ริลตื่นขึ้นมาก่อนที่จะถามเขา“ท่านลุง”แต่ลูคัสร้อนใจขึ้นมาทันทีและบอกอย่างจริงจังว่า “ไม่ว่าเรื่องจริงจะเป็นยังไง แดร์ริลก็เมาและมานอนที่เตียงปาร์คเกอร์จริง นี่อาจจะทำลายชื่อเสียงทั้งของปาร์คเกอร์และคฤหาสน์เกียรติกระบี่ หากว่าเรื่องหลุดออกไปว่าเราทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น แล้วคนอื่นเขาจะมองพวกเรายังไง? แล้วอนาคตปาร์คเกอร์จะแต่งงานได้ยังไง?”ลูคัสพูดอย่างเป็นการเป็นงานก่อนที่จะมองไปรอบ ๆ “ผมคิดว่าเราน่าจะมัดเขาไว้ก่อนแล้วค่อยสอบสวนเขาตอนที่ตื่นขึ้น ทำแบบนั้นก็ไม่เป็นการทำลายชื่อเสียงของคฤหาสน์เกียรติกระบี่”หลายคนต่างก็พยักหน้าอย่างเห็นด้วยกับคำพูดของเขา“ใช่ อย่างน้อยเราก็น่าจะทำเพื่อชื่อเสียงของคฤหาสน์เกียรติกระบี่”“แดร์ริลแข็งแกร่งมากไป หากว่าคำพูดของนายน้อยลูคัสที่ว่าเขาอยากทำเรื่องไม่เหมาะไม่ควรกั
”ญาติผู้น้อง”ตอนนั้นเองลูคัสที่แอบอยู่ด้านนอกก็รีบพาคนอีกสองคนเข้ามาทันที“เกิดอะไรขึ้น?” ลูคัสตะโกนเสียงดังอย่างเป็นห่วงก่อนที่จะมองแดร์ริลที่อยู่บนเตียงและทำหน้าตาประหลาดใจ “ทำ… ทำไมประมุขดาร์บี้ถึงได้มาอยู่ที่นี่?”ต้องบอกว่าลูคัสแสดงได้ดีมาก ปาร์คเกอร์ไม่ได้รู้เลยว่ามีเรื่องหมกเม็ดอะไรและคิดว่าลูคัสมาเพราะได้ยินเสียงร้องของเธอ“ฉัน…” ปาร์คเกอร์กัดปากแน่นหน้าแดงก่ำ และพูดอย่างอับอายว่า “ฉันก็ไม่รู้เหมือนกัน…”ตอนนี้ใจปาร์คเกอร์ว้าวุ่นมาก ผู้หญิงคนไหนที่อยู่ในสถานการณ์แบบนี้ก็ทำใจให้นิ่งได้ยากกันทั้งนั้น“โอ้ตาย”ตอนนั้นเอง จาค็อบและศิษย์คนอื่น ๆ ที่สังเกตเห็นความวุ่นวายก็เข้ามาเอ่อ…ทุกคนต่างก็อึ้งไปทันทีเมื่อได้เห็นสถานการณ์ในห้องและมีสีหน้าบรรยายไม่ถูก“ทะ… ทำไมแดร์ริลถึงได้อยู่ในห้องของคุณหนูปาร์คเกอร์?”“กลิ่นเหล้าเหม็นคลุ้งเลย…”“เป็นไปได้ไหมว่าแดร์ริลดื่มเหล้าย้อมใจแล้วอยากจะมาทำอะไรกับคุณหนูปาร์คเกอร์…”ฝูงชนต่างก็แสดงความคิดเห็นดัน ลูคัสทำสีหน้าตื่นตะลึงเหมือนกันแต่ว่าในใจนั้นแอบหัวเราะลั่น‘ฮ่าฮ่า ตอนนี้แดร์ริลอธิบายตัวเองยากแล้ว ทุกคนเห็นเขาแบบนี้แล้ว’“ปา
จากนั้นลูคัสก็เรียกลูกน้องออกมาสองคนและบอกว่า “เร็วเขาถอดเสื้อผ้าหมอนี่ออก”ลูกน้องทั้งสองรีบถอดเสื้อผ้าของแดร์ริลออกตามคำสั่ง“อุ้มเขาขึ้นแล้วไปกัน” ลูคัสโบกมือและเดินออกไปลูกน้องทั้งสองคนรีบยกแดร์ริลขึ้นแล้วเดินตามไป พวกเขาไม่ลืมเอาเสื้อผ้าของแดร์ริลไปด้วยพวกเขาอาศัยความมืดของยามค่ำคืน อุ้มแดร์ริลเข้าไปในห้องของปาร์คเกอร์ เธอยังไม่กลับมาที่ห้องตอนนี้เพราะว่าเธอมีธุระต้องจัดการพวกเขาโยนแดร์ริลไปนอนบนเตียงปาร์คเกอร์ก่อนที่ลูคัสจะนำคนของเขาอีกสองคนไปซ่อนอยู่ในมุมมืด“แดร์ริล”ลูคัสยิ้มชั่วร้ายออกมาเมื่อพวกเขาซ่อนมิดชิดแล้ว และพูดกับตัวเองว่า “อย่ามาว่าฉันที่ทำเรื่องชั่ว ๆ เลย ใครใช้ให้นายล่วงเกินประมุขสำนักเสียงลวงตาล่ะ? อีกอย่างญาติฉันก็ชอบนายมากนี่”ตอนแรกลูคัสวางแผนว่าจะเอาตัวแดร์ริลออกจากคฤหาสน์เกียรติกระบี่ทันทีหลังจากที่เขาเมา และส่งไปที่แท่นของสำนักเสียงลวงตา แต่คฤหาสน์เกียรติกระบี่เพิ่มการรักษาความปลอดภัยหลังจากเหตุต่อสู้เมื่อกลางวัน การแอบพาแดร์ริลออกไปจึงไม่ใช่เรื่องง่ายลูคัสตัดสินใจว่าจะถอดเสื้อผ้าแดร์ริลออกและเอาเขามาไว้บนเตียงปาร์คเกอร์ จากนันเขาก็จะรีบเข้ามาแล
”โอ้”แม้เบื้องหน้าลูคัสอาจจะดูนิ่ง แต่ว่าในใจเขายินดีและตื่นเต้นมากเมื่อเห็นแดร์ริลดื่มไวน์ลูคัสนั้นเชิญแดร์ริลมาดื่มไม่ใช่เพราะความชื่นชมแต่อย่างใด แต่เพื่อที่จะได้ทำตามคำสั่งของแจ็คกี้และจับตัวแดร์ริลไปลูคัสนั้นเจ้าเล่ห์ เขารู้ว่าคนแข็งแกร่งอย่างแดร์ริลไม่มีทางได้รับผลจากยาพิษธรรมดา ๆ แน่ ดังนั้นเขาเลยไม่โง่ขนาดที่จะวางยาในไวน์ไวน์นั้นไม่มียาพิษ แต่ว่าตัวไวน์เองต่างหากที่มีปัญหากรุ่นกรึ่มเป็นเหล้าแรงเป็นพิเศษของทวีปมหาสมุทรอำพัน เพียงแค่ดื่มไวน์นี้เข้าไปอึกใหญ่ก็อาจจะทำให้คนดื่มเมาไปได้ครึ่งเดือน แม้แต่ผู้บ่มเพาะหากว่าได้ดื่มเช้าไปก็ไม่อาจต้านทานความแรงของเหล้าได้ ทุกคนที่รู้จักไวน์นี้รู้ดีว่าต้องกินยาแก้ก่อนที่จะดื่มกรุ่นกรึ่มอย่างเพลิดเพลินแผนของลูคัสก็ง่าย ๆ เขาเจตนาจะไม่บอกแดร์ริลว่ากรุ่นกรึ่มนั้นแรงแค่ไหน แล้วก็รอให้แดร์ริลเมาค่อยจับเขามัดส่วนตัวลูคัสนั้นกินยาแก้ไปแล้ว เขาก็เลยไม่ต้องกังวล“ประมุขดาร์บี้” ลูคัสยิ้มและมองแดร์ริล “ไวน์เป็นไงบ้างครับ?”“ยอดเยี่ยม”แดร์ริลพยักหน้าและอดเอ่ยไม่ได้ “กลิ่นของไวน์นี้แรงมาก มันมีรสหวานติดปลายลิ้น เป็นไวน์ชั้นยอด”แดร์ริล
แจ็คกี้ไม่พูดอะไรอีก เขาหันหลังจากไปแล้วหายไปในความมืดยามค่ำคืนในพริบตา“เฮ้อ”ตอนนั้นเอง ลูคัสก็สูดหายใจเข้าลึกพร้อมสีหน้ายุ่งยากใจประมุขสั่งให้เขาหาทางเอาเอง แล้วเขาจะมีทางอะไรล่ะ?…ตอนนั้นเองที่คฤหาสน์เกียรติกระบี่จาค็อบตั้งใจจัดเลี้ยงให้แดร์ริลเพื่อขอบคุณเขาสำหรับการยื่นมือเข้ามาช่วยเหลือจากนั้นแดร์ริลก็ถูกจัดให้นอนพักในห้องพักแขกหลังจากกินอาหารเสร็จตอนนั้นที่แดร์ริลนอนอยู่บนเตียงแต่ยังไม่ได้หลับ สองชั่วโมงผ่านไปแต่ก็ยังไม่มีข่าวอะไรเรื่องเดบร้าจากคนของปาร์คเกอร์เขายังไม่รู้ที่อยู่ของเดบร้า แล้วเขาจะมีอารมณ์มาพักผ่อนได้อย่างไร?ก๊อก ก๊อกมีเสียงประจบเอาใจดังมาจากนอกห้อง “ประมุขดาร์บี้ คุณนอนหรือยังครับ?”‘หืม?’แดร์ริลนิ่วหน้า เขาลุกขึ้นและเดินไปดูแล้วก็ต้องอึ้งไปเขาเห็นว่าลูคัสยืนยิ้มกว้างอยู่ด้วยท่าทางสุภาพนอบน้อม“มีอะไรให้ช่วยเหรอ?” แดร์ริลถามเบื้องหน้าเขาดูนิ่ง ๆ แต่ในใจแดร์ริลรังเกียจหมอนี่มาก‘เจ้าโง่นี่มาหาฉันทำไมกัน?’“แหะแหะ…”ลูคัสยิ้มด้วยสีหน้านอบน้อมแล้วบอกว่า “ประมุขดาร์บี้ อย่าเพิ่งปฏิเสธผมนะครับ เมื่อตอนกลางวันผมล่วงเกินคุณไปเยอะ แต่คุณก็ใ
”ประมุขดาร์บี้ คุณน่าทึ่งจริง ๆ คุณไล่แจ็คกี้ไปได้”“ใช่แล้ว ไม่แปลกใจเลยว่าทำไมคุณถึงได้เป็นผู้ทรงอิทธิพลแบบนี้”เหล่าแขกพากันมาทำความเคารพแดร์ริล พยายามที่จะเยินยอเขา แดร์ริลนั้นขี้เกียจที่จะรับมือกับพวกสอพลอพวกนี้ เขายิ้มและพูดปัด ๆ ไปไม่กี่ประโยคจาค็อบ โยฮันที่อยู่ข้างกายเขาเองก็มีทีท่าไม่แยแสพวกแขกก่อนหน้านี้แขกเหล่านี้พากันมาเยินยอจาค็อบตอนที่เห็นว่าคฤหาสน์เกียรติกระบี่นั้นมีอาวุธระดับม่วง แต่กลับหนีเขาเหมือนเห็นโรคร้ายตอนที่สำนักเสียงลวงตาโผล่มาจาค็อบรู้สึกว่าคงจะดีกว่านี้หากไม่คบหาสหายเหล่านี้ที่ต้องการเพียงแค่ผลประโยชน์จากเขาเหล่าแขกพากันอับอายที่จะหน้าด้านอยู่ต่อเมื่อรู้สึกได้ถึงท่าทีไม่แยแสของจาค็อบและท่าทีไม่สนใจของแดร์ริล ไม่นานพวกเขาก็จากไปคฤหาสน์เกียรติกระบี่กำลังทำความสะอาดบริเวณที่มีการต่อสู้จนเสร็จสิ้น ปาร์คเกอร์เองก้ไม่ลืมคำขอร้องของแดร์ริล และรีบส่งคนให้ออกไปหาข่าวของเดบร้าทันทีเวลาเดียวกันปาร์คเกอร์ก็เชื้อเชิญให้แดร์ริลอยู่ที่คฤหาสน์เกียรติกระบี่เพราะว่ามันคงใช้เวลากว่าจะหาที่อยู่ของเดบร้าได้ แดร์ริลพยักหน้าตกลงไม่นานก็ถึงเวลาค่ำคืนตอนนั้นเองที่เท
ทุกคนต่างก็มองแดร์ริลเมื่อได้ยินคำพูดของเขาโดยเฉพาะพวกที่หวาดกลัวสำนักเสียงลวงตา พวกเขาต่างก็มีความคิดมากมายแจ็คกี้นั้นเป็นปีศาจร้ายที่ฆ่าคนไม่กะพริบตา เขานั้นเป็นคนชี้นิ้วสั่งเป็นสั่งตายคนอื่นได้ แต่ตอนนี้เขาแพ้ให้แดร์ริลแบบหมดท่า แล้วเขาจะโมโหจัดจนล้มพนันหรือไม่?“ฟู่”แจ็คกี้หน้าแดงก่ำ เขาสูดหายใจเข้าลึก “แม้ว่าฉันจะไม่ใช่คนดี แต่ฉันก็รักษาคำพูดและยอมรับว่าแพ้แล้ว”จากนั้นแจ็คกี้ก็โบกมือ “ทุกคนจงฟัง เราจะไปจากคฤหาสน์เกียรติกระบี่ทันที แล้วไปรวมตัวกันที่แท่นพิธีหลัก”สีหน้าแจ็คกี้เต็มไปด้วยความรู้สึกไม่เต็มใจตอนที่ตะโกนประโยคสุดท้ายออกมาที่จริงนั้นเขาไม่เต็มใจจะจากไปแบบนี้สักนิด เขาต้องการจะควบคุมคฤหาสน์เกียรติกระบี่และอาวุธระดับม่วงทั้งสามชิ้นนั้นก็อยู่ใกล้เพียงแค่เอื้อมแล้วแต่เขาไม่มีทางเลือกอื่นเพราะแดร์ริลทำให้เส้นเลือดหัวใจของเขาบาดเจ็บตอนที่ใช้ง้าวสวรรค์ ทำให้แจ็คกี้ไม่สามารถสู้ต่อไปได้“โอ้”เหล่าศิษย์สำนักเสียงลวงตานับพันต่างก็ไปจากคฤหาสน์เกียรติกระบี่ด้วยสีหน้ามืดครึ้มเมื่อได้ยินคำสั่งของแจ็คกี้“แดร์ริล ดาร์บี้”แจ็คกี้เดินไปสองสามก้าวก่อนที่จะหยุด เขาหันกลั
”ประมุขแจ็คกี้ การต่อสู้นี้จบแล้ว” สีหน้าแดร์ริลเย็นเยียบไม่แสดงอารมณ์ใดซูมแดร์ริลโบกง้าวด้วยกำลังที่มีเมื่อพูดจบ และกลิ่นอายที่สั่นสะเทือนฟ้าดินก็ปล่อยออกมาจากง้าวสวรรค์ก่อนที่จะมีลำแสงสีแดงเลือดพุ่งเข้าใส่แจ็คกี้แจ็คกี้แทบไม่ทันคิดขณะที่เขาสีหน้าเปลี่ยน เขารีบปล่อยพลังภายในออกมาและเปลี่ยนเครื่องจักรสังหารให้ป้องกันการโจมตีปังลำแสงสีเลือดทำลายเครื่องจักรเปลี่ยนร่างสังหารออกเป็นเสี่ยง ทำให้แจ็คกี้ร้องครางออกมาและปลิวถอยหลังไปมากกว่า 100 เมตร ก่อนที่จะร่วงกระแทกพื้นอย่างแรงการโจมตีของแจ็คกี้อาจจะดูรุนแรงตอนที่เขาโจมตีแดร์ริล แต่เขาก็ใช้พลังภายในไปเยอะแล้ว ตอนนี้แจ็คกี้ไม่สามารถรับการโจมตีได้เมื่อเจอกับง้าวสวรรค์ของแดร์ริลอะไรกัน?ทุกคนที่อยู่ด้านล่างต่างก็อ้าปากค้างเมื่อได้เห็นเรื่องตรงหน้าและมองแดร์ริลอย่างพูดไม่ออกพลังของชายหนุ่มคนนี้น่ากลัวมากแล้วอาวุธในมือเขาก็ดูพิเศษ มันดูคุ้นตาชอบกล…เฮือกตอนนั้นเองจาค็อบก็มองแดร์ริลด้วยความตกตะลึง แววตาเขาก็ตื่นเต้นมากเพื่อนของลูกสาวเขามีความสามารถขนาดนี้ คนเราจะดูกันแต่ภาพลักษณ์ภายนอกไม่ได้จริง ๆปาร์คเกอร์ตัวสั่นและมองแ