เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 343
ปรับปรุงล่าสุด:
2024-10-29 19:42:56บทที่เกี่ยวข้อง
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 344
'นี่เธอหลงรักเราเหรอ?' เขาตอบเธอด้วยรอยยิ้มแสยะเมื่อคิดได้แบบนั้น "แน่นอน ผมไม่ได้ลืมเรื่องภารกิจที่ท่านมอบให้ผม ผมได้เข้าสถาบันหกวิถีในฐานะนักเรียนและกำลังรอช่วงเวลาที่เหมาะสมอยู่"ให้ตาย คิดว่าการขโมยอะไรสักอย่างจากครูใหญ่มันง่ายนักรึไง? เขาไม่สามารถพบกับประมุขนิกายได้ด้วยซ้ำแม้ว่าเขาจะอยู่ในเกาะเดียวกัน!โมนิก้ายิ้ม "หวังว่าฉันจะได้ยินข่าวดีจากนายเร็ว ๆ นี้นะ"แดร์ริลพยักหน้าอย่างรอบคอบก่อนจะทำหน้าขมขื่น "นายหญิงครับ นี่ไม่ใช่ภารกิจง่าย ๆ เลย ท่านรู้ไหมว่าผมแอบเข้าไปให้ห้องของครูใหญ่โดยไม่ได้อะไรกลับมากี่ครั้ง? ครั้งล่าสุดที่ผมทำ ผมถูกพบเข้าโดยยามรักษาความปลอดภัยแล้วเกือบถูกทุบตีจนตาย! ผมยังมีแผลอยู่เลย"'เรานี่มันฉลาดกับเรื่องแบบนี้ชะมัด เธอต้องหลงกลแน่'อย่างที่คาด ใบหน้าของโมนิก้ากลายเป็นตื่นตระหนกและเป็นห่วง เธอเดินมาหาเขาโดยไม่รู้ตัว "นายเจ็บเหรอ? ตรงไหน? ให้ฉันดูหน่อย"โมนิก้าไม่เข้าใจตัวเองว่าทำไมเธอถึงเป็นห่วงแดร์ริลนักเมื่อโมนิก้าเข้าใกล้เขา กลิ่นหอมเหมือนดอกไม้ก็แรงขึ้นเช่นเดียวกับความกล้าของเขา เขากอดเธอด้วยแขนของเขาแล้วเกี้ยวพาราสี "นายหญิง ผมไม่ได้เจ็บหรอก ผมแค่
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 345
ประมุขนิกายโบกแขนเสื้อของเขาในขณะที่เดินไปที่เตียงแล้วนั่งลง "ฉันกำลังตื่นเต้นในคืนนี้ ดังนั้นฉันจึงมาหาเธอ ฮ่าฮ่า!"ตั้งแต่ที่โมนิก้าแต่งงานกับเขาที่เกาะแห่งนี้ ประมุขนิกายก็ปฏิบัติกับเธอด้วยความรักและเอาใจใส่อย่างมาก เขายอมทำให้เธอพึงพอใจในทุกอย่างตราบใดที่มันไม่ใช่เรื่องความสัมพันธ์ทางเพศ ดังนั้นเหล่าศิษย์ทั้งหลายจึงปฏิบัติกับเธออย่างที่พวกเขารับใช้ประมุขนิกาย ใครก็ตามที่ไม่เคารพเธออาจจบลงที่โทษประหาร ยังไงก็ตาม โมนิก้าก็ปฏิบัติกับประมุขนิกายอย่างเฉยเมยและเย็นชา เพราะเธอไม่เคยมีความสุขอย่างแท้จริงเลยตั้งแต่ย้ายมาที่เกาะแห่งนี้โมนิก้าเทชาให้เขาหนึ่งถ้วยแล้วพัดมันเบา ๆ ก่อนจะถาม "ฉันถามได้ไหมว่าอะไรทำให้ท่านดีใจมากขนาดนี้?"ประมุขนิกายตบที่ที่ว่างข้าง ๆ เขาเป็นสัญญาณให้เธอนั่งตรงนั้นก่อนจะอธิบายด้วยรอยยิ้ม "ดาร์ลิ้ง ฉันเจอหนังสือที่น่าสนใจซึ่งเขียนโดยประมุขนิกายรุ่นที่สิบสามในตอนที่ฉันใช้เวลาว่างในห้องสมุด""หนังสือเล่มนั้นบันทึกชนิดของการดัดเสียงต่าง ๆ ที่ทำให้เสียงของผู้ใช้เปลี่ยนไปได้ ฉันรู้สึกว่ามันน่าสนใจดังนั้นฉันจึงศึกษาไปชนิดสองชนิด ให้ฉันแสดงให้เธอดู!" ประมุขนิกายกล่าวอย
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 346
'นั่นมันคัมภีร์ที่นายหญิงบอกให้เราขโมยไปใช่รึไง?'โมนิก้าเองก็ถึงกับต้องสะท้านด้วยความตกใจและมองประมุขนิกายด้วยความไม่อยากเชื่อ "อะไรนะคะ?"คัมภีร์มหาปริศนาเป็นคัมภีร์ที่ผู้บ่มเพาะทุกคนล้วนต้องการครอบครอง คัมภีร์นี้มีทั้งหมดเจ็ดเล่มและแต่ละเล่มมีสีหน้าปกแตกต่างกัน ได้แก่ แดง, ส้ม, เหลือง, เขียว, น้ำเงิน, คราม, และม่วงตามลำดับจากตามตำนาน มันมีความลับอันยิ่งใหญ่ที่ซ่อนอยู่ในทั้งเจ็ดเล่มนี้ หากผู้ใดที่สามารถครอบครองมันครบทั้งเจ็ดเล่ม ผู้นั้นจะค้นพบความลับที่สามารถทำให้เขากลายเป็นคนที่แข็งแกร่งที่สุดในโลก"ประมุขนิกายที่รัก ใครจะไม่อยากเก็บสิ่งนี้ไว้กับตัว? ทำไมจู่ ๆ นิกายตำหนักอมตะถึงได้ใจดีแล้วมอบมันให้ท่านกัน?" โมนิก้าถามอย่างสงสัยประมุขนิกายเพียงแค่ยิ้มออกมา "ไม่ต้องกังวลดาร์ลิ้ง ฉันไม่รู้ว่าคนเหล่านั้นต้องการทำอะไรหรอกนะ แต่ฉันจะเก็บมันไว้และไม่ทำไปมากกว่านี้ในเมื่อพวกเขาส่งมันมาให้แล้ว!"โมนิก้าพยักหน้าแต่ไม่ได้กล่าวอะไรมากกว่านั้นประมุขนิกายดูพอใจมากแล้วกล่าวต่อ "ฉันสะสมคัมภีร์มหาปริศนาไว้ถึงสามเล่มแล้ว เรามีทั้งสีแดงและเขียวอยู่กับตัว และเล่มที่พวกเขาส่งมาให้ฉันคือเล่มสีเ
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 347
เกาะของนิกายจ้าวสวรรคืมีชีวิตชีวามากในวันต่อมา!ผู้บ่มเพาะมากมายเดินทางมาจากแดนไกลเพื่อร่วมแสดงความยินดีในวันเกิดของประมุขนิกาย นิกายเจ้าสวรรค์เป็นนิกายที่ทรงอำนาจ ดังนั้นเหล่าผู้คนที่แข็งแกร่งมากมายจึงต้องการที่จะคงความสัมพันธ์ไว้กับนิกายนี้โต๊ะมากกว่าร้อยถูกจัดไว้ที่โถงหลัก เหล่าสมาชิกระดับสูงของนิกายปรากฏตัวอยู่พร้อมกับเหล่าแขก ที่นั่งถูกเติมเต็มอย่างรวดเร็วบัลลังก์มังกรถูกตั้งไว้กึ่งกลางของโถงพร้อมกับประมุขนิกายผู้น่าเกรงขามและสง่างามกำลังนั่งอยู่บนมัน ข้าง ๆ เขาคือนายหญิงแห่งนิกายโมนิก้าสวมชุดราตรีสีม่วงอ่อนและปลดปล่อยสัมผัสของความงามของมารดาออกมานอกร่างกายอันทรงเสน่ห์และเย้ายวนนั้นแดร์ริลนั้นถูกแต่งตั้งให้เป็นผู้อาวุโสซึ่งเป็นตำแหน่งที่สูงที่สุดในนิกายรองจากประมุขและนายหญิงแห่งนิกาย เขานั่งอยู่ที่เก้าอี้ตัวแรกใต้พวกเขาทั้งสองด้านใต้แดร์ริลคือจตุราชันย์พิทักษ์ทั้งสี่ นี่เป็นครั้งแรกของแดร์ริลที่ได้เห็นพวกเขารวมตัวพร้อมกัน มังกรฟ้า, พยัคฆ์ขาว, นกยูงเพลิง, และเต่าดำ ทั้งสี่ล้วนเป็นสุดยอดฝีมือ!มังกรฟ้านั้นเป็นชายวัยกลางคืนร่างผอมที่มีรอยสักมังกรเขียวบนคอของเขา ถึงแม้เขาจ
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 348
'นี่มันยาวิญญาณระดับสุดยอด เขาไปได้พวกมันมาจากไหน!?' ประมุขนิกายคิดอย่างตื่นเต้นพร้อมกับใบหน้าที่พอใจและคาดหวังอย่างมาก "ฮ่าฮ่า! วิเศษ! วิเศษจริง ๆ ! ผู้อาวุโสเกรงใจเกินไปแล้ว!"เม็ดยาสองเม็ดนี่มันยอดเยี่ยมมาก!ถึงแม้แดร์ริลจะยิ้ม แต่ในใจของเขานั้นแอบเจ็บปวดอยู่ เพราะเขากลั่นพวกมันไว้สำหรับตัวเอง เพราะว่าวัตถุดิบในการทำพวกมันนั้นหายากและล้ำค่าเกินไป! หากไม่ใช่เพราะสมุนไพรพิเศษจากวิลล่าของเซอร์ซีเมื่อคืน เขาคงไม่มีทางกลั่นพวกมันได้แต่ไม่ว่ายังไงก็ตาม เขาก็ไม่มีทางเลือกเนื่องจากวันนี้เป็นวันเกิดของประมุขนิกาย หากเขาไม่แสดงความหวังดีต่อประมุขนิกายในวันนี้ ประมุขนิกายก็อาจจะไม่ชอบแดร์ริลมากกว่าเดิมหลังจากมอบเม็ดยาให้ แขกทั้งหลายก็ได้ยกแก้วขึ้นให้ประมุขนิกาย ผู้ซึ่งกำลังอารมณ์ดีและดื่มร่วมกับพวกเขาทั้งหมดจนท้องของเขาถูกเติมน้ำไปหลายแก้ว โมนิก้าเองก็อารมณ์ดีเพราะมันเป็นงานรื่นเริงในวันนี้ เธอเองก็ดื่มเข้าไปมากไม่น้อย ใบหน้าอันงามประณีตของเธอค่อย ๆ แดงขึ้นหลังจากดื่มไปสามรอบประมุขนิกายก็ถามโมนิก้า "โอ้จริงสิ เธอเจออะไรจากการอ่านคัมภีร์นั้นบ้างหรือยัง?"ทุกคนในโถงล้วนเป็นผู้บ่มเพาะร
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 349
ประมุขนิกายขมวดคิ้วในขณะที่จ้องมองคัมภีร์อย่างใกล้ชิดเพื่อพยายามหาข้อแตกต่างระหว่างทั้งสามเล่มแล้วกล่าว "เล่มนี้ถูกส่งมาให้ฉันจากนิกายตำหนักอมตะ มันมีอะไรผิดปกติรึ?"นอกจากสี พวกมันก็ดูเหมือนกันหมดนี่นาแดร์ริลยิ้ม "โปรดวางใจให้ผมได้ดูเล่มสีเหลืองได้ไหมครับ?"ในขณะเดียวกัน ประมุขนิกายก็ส่งคัมภีร์เล่มนั้นให้เขาอย่างกังขาหลังจากรับมันมา แดร์ริลก็จับปกของมันและอดไม่ได้ที่จะหัวเราะออกมาเสียงดัง เขาต้องยอมรับว่างานเลียนแบบนี้คุณภาพยอดเยี่ยม ยังไงก็ตาม กระดาษที่ใช้นั้นมันใหม่แดร์ริลรู้สึกว่ามันมีรอยนูนใต้หน้าปกของมันเมื่อเขาพลิกมันไปมา'มันมีอะไรซ่อนอยู่ในนี้' เขาคิดทันใดนั้น เขาก็ฉีกคัมภีร์ออกมา!แควก!ทุกคนในโถงจ้องอย่างไม่เชื่อสายตาพร้อมกับกลั้นหายใจจากการมองเขา!'อะไร!? นี่เขา… เขาฉีกคัมภีร์!?'พยัคฆ์ขาวทนไม่ได้อีกต่อไป เขากระโจนขึ้นมาแล้วจ้องแดร์ริล "ผู้อาวุโส ท่านกล้าดียังไง!?"ในขณะเดียวกัน หงส์เพลิงเองก็ตวาดเพิ่มเข้าไป "กล้าดียังไงฉีกคัมภีร์!? ไม่อยากมีชีวิติอยู่แล้วใช่ไหม?"คัมภีร์มหาปริศนานั้นเป็นความฝันของผู้บ่มเพาะทุกคน และแดร์ริลก็เพิ่งฉีกมันขาดไปใบหน้าของประมุ
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 350
ให้ตายสิ!แดร์ริลถอนหายใจออกมายาวเหยียดด้วยความโล่งอก ให้ตาย เขากลัวเก้อเลยนะเนี่ย!ในขณะเดียวกัน ประมุขนิกายได้นำบางสิ่งออกมาแดร์ริลตกใจเมื่อเห็นมัน มันเป็นเกราะอ่อนสีขาวที่มีการออกแบบอย่างงดงามและเปล่งประกายภายใต้แสงไฟมันสวยมาก! นี่มันผลงานศิลปะชัด ๆแดร์ริลอดไม่ได้ที่จะถาม "ท่านประมุขนิกาย นี่คือ?"ประมุขนิกายยิ้มแล้วอธิบาย "มันถูกเรียกว่าเกราะไหมสวรรค์ มันถูกสร้างขึ้นจากหนึ่งในศิษย์ของเราเมื่อห้าร้อยปีที่แล้ว เกราะตัวนี้สร้างจากผ้าไหมและโลหะผสานเข้าด้วยกัน มันจะปกป้องผู้สวมใส่จากอาวุธเกือบทั้งหมดและจะช่วยชีวิตผู้สวมใส่ในช่วงเวลาสำคัญได้แน่"ประมุขนิกายส่งเกราะไหมสวรรค์ให้แดร์ริลแล้วกล่าว "รับมันไว้สิ"แดร์ริลรับของขวัญมาด้วยความกระตือรือร้นอย่างมากและสวมมันทันที ชุดเกราะติดอยู่กับเขาเหมือนผิวหนังชั้นที่สอง เขาขอบคุณประมุขนิกายด้วยความตื่นเต้น "ขอบคุณครับ ท่านประมุขนิกาย"เขามอบเม็ดยาสองเม็ดให้ไป และได้รับเกราะล้ำค่ากลับมา! เขากลั่นยาเพิ่มคราวหลังได้ แต่เกราะนี้ไม่เหมือนใคร! มันเป็นการแลกเปลี่ยนที่ยอดเยี่ยม! ฮ่าฮ่า!ประมุขนิกายพยักหน้า "จงทำสิ่งที่ดีให้นิกายจ้าวสวรรค์ของ
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 351
เช้าวันต่อมา แดร์ริลนอนอยู่ใต้ผ้าห่มที่มีกลิ่นหอมพร้อมกับโมนิก้าในอ้อมแขน ไม่ว่าชายใดก็ล้วนต้องอิจฉาหากได้เห็นพบนี้เมื่อคืน โมนิก้าเมามาก และเธอไม่ยอมให้เขาออกไป ดังนั้นแดร์ริลจึงไม่มีทางเลือกนอกจากอยู่กับเธอในคืนนี้ ไม่มีอะไรเกิดขึ้นระหว่างพวกเขาเมื่อคืนเพราะโมนิก้าเมามากและแดร์ริลก็เพลียมากเช่นกัน เขาเพียงแค่กอดเธอจนนอนหลับไปติ๊ง!ทันใดนั้น เสียงมือถืออันดังสนั่นก็ปลุกแดร์ริลออกมาจากฝันหวาน'เวรเอ๊ย ใครมันโทรมาในเวลาแบบนี้เนี่ย!?' เขาสงสัยแดร์ริลเปิดตาออกมาอย่างเบลอ ๆ แล้วมองผู้ที่โทรเข้ามา ในทันใดนั้น เขาก็ต้องขมวดคิ้ว"ให้ตาย เบอร์คนที่โทรมาลงท้ายด้วยเลขหก หกตัว ใครก็ตามที่โทรมาต้องไม่ใช่คนธรรมดาแน่" เขาพึมพำก่อนจะรับสายทันใดนั้น แดร์ริลก็ได้ยินเสียงอันคุ้นเคยมาจากปลายสาย"แดร์ริล หลานอยู่ที่ไหน?" เสียงนั้นกล่าวมันเป็นลุงของเขา เดรก ดาร์บี้ ผู้นำตระกูลดาร์บี้ใบหน้าของแดร์ริลมืดลง ในฉับพลันเขาก็ตื่นเต็มที่ทันทีไม่นานก่อนหน้า พ่อของเขาถูกจับและถูกพวกเขาลงโทษอย่างทารุณ เขาไม่มีทางลืมภาพเหตุการณ์นองเลือดที่เขาเห็นได้ แดร์ริลได้ตัดสัมพันธ์ทุกอย่างกับตระกูลดาร์บี้มาตั้ง
บทล่าสุด
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 2090
”รอก่อน”จู่ ๆ ลูคัสก็คิดบางอย่างได้ขณะที่พวกเขากำลังจะเดินทางต่อและสั่งลูกน้องทั้งสองของตน “วางแดร์ริลลงและค้นตัวเขา เผื่อว่ามีของอะไร”ฮ่าฮ่าแดร์ริลไม่ใช่เพียงแค่ประมุขสำนักประตูสุราลัยเท่านั้นแต่ว่ายังเป็นจักรพรรดิของเวสต์ริงตัน เขาต้องมีของมีค่าอยู่กับตัวแน่‘ฉันอาจจะเจอคัมภีร์ล้ำค่าบนตัวเขาก็ได้หากว่าฉันหาของมีค่าก่อนที่จะเอาเขาไปส่งที่สำนักเสียงลวงตา’ลูคัสยิ้มพร้อมคิด“ครับ นายน้อย”ลูกน้องทั้งสองรับคำและวางแดร์ริลลงก่อนที่จะเริ่มค้นตัวเขาไม่นานก็เจอของสองอย่างบนตัวแดร์ริล อันหนึ่งคือเจดีย์ส่วนอีกอันคือย่ามใส่สัตว์เทพเจดีย์เจ็ดมหาสมบัตินั้นสามารถเปลี่ยนขนาดได้ ดังนั้นแดร์ริลจึงเปลี่ยนให้เล็กที่สุด สูงแค่ประมาณนิ้วโป้ง ตอนที่เขาไม่ได้ใช้งาน คนทั่วไปก็จะไม่คิดว่ามันเป็นของสำคัญและเป็นเรื่องยากที่จะรู้ถึงความลับของเจดีย์“เอ่อ…”ตอนนั้นลูคัสก็หยิบเจดีย์ขึ้นมา หมุนไปมาเพื่อดู เขานิ่วหน้าและบอกว่า “มันมีพลังวิญญาณและดูเหมือนเป็นของล้ำค่า แต่ว่าเอาไว้ใช้ทำอะไรกัน?”จากนั้นลูคัสก็ห้อยเจดีย์กลับไว้ที่คอของแดร์ริลเหมือนเดิมแล้วลูคัสก็หยิบย่ามใส่สัตว์เทพขึ้นมาอย่างยินดีแล
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 2089
สีหน้าของจาค็อบมืดครึ้มเมื่อเขาพูดเช่นนั้น เขาเองก็รู้สึกสับสนที่จริงจาค็อบไม่เชื่อเหมือนกันว่าแดร์ริลจะเป็นคนเช่นนั้น แต่สถานการณ์ตรงหน้าก็ต่างไป อีกอย่างแดร์ริลก็เหม็นกลิ่นเหล้าจริง ๆแต่จาค็อบนั้นก็ทำอะไรรอบคอบสมกับที่เป็นประมุขของคฤหาสน์เกียรติกระบี่และตัดสินใจว่าจะรอให้แดร์ริลตื่นขึ้นมาก่อนที่จะถามเขา“ท่านลุง”แต่ลูคัสร้อนใจขึ้นมาทันทีและบอกอย่างจริงจังว่า “ไม่ว่าเรื่องจริงจะเป็นยังไง แดร์ริลก็เมาและมานอนที่เตียงปาร์คเกอร์จริง นี่อาจจะทำลายชื่อเสียงทั้งของปาร์คเกอร์และคฤหาสน์เกียรติกระบี่ หากว่าเรื่องหลุดออกไปว่าเราทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น แล้วคนอื่นเขาจะมองพวกเรายังไง? แล้วอนาคตปาร์คเกอร์จะแต่งงานได้ยังไง?”ลูคัสพูดอย่างเป็นการเป็นงานก่อนที่จะมองไปรอบ ๆ “ผมคิดว่าเราน่าจะมัดเขาไว้ก่อนแล้วค่อยสอบสวนเขาตอนที่ตื่นขึ้น ทำแบบนั้นก็ไม่เป็นการทำลายชื่อเสียงของคฤหาสน์เกียรติกระบี่”หลายคนต่างก็พยักหน้าอย่างเห็นด้วยกับคำพูดของเขา“ใช่ อย่างน้อยเราก็น่าจะทำเพื่อชื่อเสียงของคฤหาสน์เกียรติกระบี่”“แดร์ริลแข็งแกร่งมากไป หากว่าคำพูดของนายน้อยลูคัสที่ว่าเขาอยากทำเรื่องไม่เหมาะไม่ควรกั
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 2088
”ญาติผู้น้อง”ตอนนั้นเองลูคัสที่แอบอยู่ด้านนอกก็รีบพาคนอีกสองคนเข้ามาทันที“เกิดอะไรขึ้น?” ลูคัสตะโกนเสียงดังอย่างเป็นห่วงก่อนที่จะมองแดร์ริลที่อยู่บนเตียงและทำหน้าตาประหลาดใจ “ทำ… ทำไมประมุขดาร์บี้ถึงได้มาอยู่ที่นี่?”ต้องบอกว่าลูคัสแสดงได้ดีมาก ปาร์คเกอร์ไม่ได้รู้เลยว่ามีเรื่องหมกเม็ดอะไรและคิดว่าลูคัสมาเพราะได้ยินเสียงร้องของเธอ“ฉัน…” ปาร์คเกอร์กัดปากแน่นหน้าแดงก่ำ และพูดอย่างอับอายว่า “ฉันก็ไม่รู้เหมือนกัน…”ตอนนี้ใจปาร์คเกอร์ว้าวุ่นมาก ผู้หญิงคนไหนที่อยู่ในสถานการณ์แบบนี้ก็ทำใจให้นิ่งได้ยากกันทั้งนั้น“โอ้ตาย”ตอนนั้นเอง จาค็อบและศิษย์คนอื่น ๆ ที่สังเกตเห็นความวุ่นวายก็เข้ามาเอ่อ…ทุกคนต่างก็อึ้งไปทันทีเมื่อได้เห็นสถานการณ์ในห้องและมีสีหน้าบรรยายไม่ถูก“ทะ… ทำไมแดร์ริลถึงได้อยู่ในห้องของคุณหนูปาร์คเกอร์?”“กลิ่นเหล้าเหม็นคลุ้งเลย…”“เป็นไปได้ไหมว่าแดร์ริลดื่มเหล้าย้อมใจแล้วอยากจะมาทำอะไรกับคุณหนูปาร์คเกอร์…”ฝูงชนต่างก็แสดงความคิดเห็นดัน ลูคัสทำสีหน้าตื่นตะลึงเหมือนกันแต่ว่าในใจนั้นแอบหัวเราะลั่น‘ฮ่าฮ่า ตอนนี้แดร์ริลอธิบายตัวเองยากแล้ว ทุกคนเห็นเขาแบบนี้แล้ว’“ปา
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 2087
จากนั้นลูคัสก็เรียกลูกน้องออกมาสองคนและบอกว่า “เร็วเขาถอดเสื้อผ้าหมอนี่ออก”ลูกน้องทั้งสองรีบถอดเสื้อผ้าของแดร์ริลออกตามคำสั่ง“อุ้มเขาขึ้นแล้วไปกัน” ลูคัสโบกมือและเดินออกไปลูกน้องทั้งสองคนรีบยกแดร์ริลขึ้นแล้วเดินตามไป พวกเขาไม่ลืมเอาเสื้อผ้าของแดร์ริลไปด้วยพวกเขาอาศัยความมืดของยามค่ำคืน อุ้มแดร์ริลเข้าไปในห้องของปาร์คเกอร์ เธอยังไม่กลับมาที่ห้องตอนนี้เพราะว่าเธอมีธุระต้องจัดการพวกเขาโยนแดร์ริลไปนอนบนเตียงปาร์คเกอร์ก่อนที่ลูคัสจะนำคนของเขาอีกสองคนไปซ่อนอยู่ในมุมมืด“แดร์ริล”ลูคัสยิ้มชั่วร้ายออกมาเมื่อพวกเขาซ่อนมิดชิดแล้ว และพูดกับตัวเองว่า “อย่ามาว่าฉันที่ทำเรื่องชั่ว ๆ เลย ใครใช้ให้นายล่วงเกินประมุขสำนักเสียงลวงตาล่ะ? อีกอย่างญาติฉันก็ชอบนายมากนี่”ตอนแรกลูคัสวางแผนว่าจะเอาตัวแดร์ริลออกจากคฤหาสน์เกียรติกระบี่ทันทีหลังจากที่เขาเมา และส่งไปที่แท่นของสำนักเสียงลวงตา แต่คฤหาสน์เกียรติกระบี่เพิ่มการรักษาความปลอดภัยหลังจากเหตุต่อสู้เมื่อกลางวัน การแอบพาแดร์ริลออกไปจึงไม่ใช่เรื่องง่ายลูคัสตัดสินใจว่าจะถอดเสื้อผ้าแดร์ริลออกและเอาเขามาไว้บนเตียงปาร์คเกอร์ จากนันเขาก็จะรีบเข้ามาแล
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 2086
”โอ้”แม้เบื้องหน้าลูคัสอาจจะดูนิ่ง แต่ว่าในใจเขายินดีและตื่นเต้นมากเมื่อเห็นแดร์ริลดื่มไวน์ลูคัสนั้นเชิญแดร์ริลมาดื่มไม่ใช่เพราะความชื่นชมแต่อย่างใด แต่เพื่อที่จะได้ทำตามคำสั่งของแจ็คกี้และจับตัวแดร์ริลไปลูคัสนั้นเจ้าเล่ห์ เขารู้ว่าคนแข็งแกร่งอย่างแดร์ริลไม่มีทางได้รับผลจากยาพิษธรรมดา ๆ แน่ ดังนั้นเขาเลยไม่โง่ขนาดที่จะวางยาในไวน์ไวน์นั้นไม่มียาพิษ แต่ว่าตัวไวน์เองต่างหากที่มีปัญหากรุ่นกรึ่มเป็นเหล้าแรงเป็นพิเศษของทวีปมหาสมุทรอำพัน เพียงแค่ดื่มไวน์นี้เข้าไปอึกใหญ่ก็อาจจะทำให้คนดื่มเมาไปได้ครึ่งเดือน แม้แต่ผู้บ่มเพาะหากว่าได้ดื่มเช้าไปก็ไม่อาจต้านทานความแรงของเหล้าได้ ทุกคนที่รู้จักไวน์นี้รู้ดีว่าต้องกินยาแก้ก่อนที่จะดื่มกรุ่นกรึ่มอย่างเพลิดเพลินแผนของลูคัสก็ง่าย ๆ เขาเจตนาจะไม่บอกแดร์ริลว่ากรุ่นกรึ่มนั้นแรงแค่ไหน แล้วก็รอให้แดร์ริลเมาค่อยจับเขามัดส่วนตัวลูคัสนั้นกินยาแก้ไปแล้ว เขาก็เลยไม่ต้องกังวล“ประมุขดาร์บี้” ลูคัสยิ้มและมองแดร์ริล “ไวน์เป็นไงบ้างครับ?”“ยอดเยี่ยม”แดร์ริลพยักหน้าและอดเอ่ยไม่ได้ “กลิ่นของไวน์นี้แรงมาก มันมีรสหวานติดปลายลิ้น เป็นไวน์ชั้นยอด”แดร์ริล
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 2085
แจ็คกี้ไม่พูดอะไรอีก เขาหันหลังจากไปแล้วหายไปในความมืดยามค่ำคืนในพริบตา“เฮ้อ”ตอนนั้นเอง ลูคัสก็สูดหายใจเข้าลึกพร้อมสีหน้ายุ่งยากใจประมุขสั่งให้เขาหาทางเอาเอง แล้วเขาจะมีทางอะไรล่ะ?…ตอนนั้นเองที่คฤหาสน์เกียรติกระบี่จาค็อบตั้งใจจัดเลี้ยงให้แดร์ริลเพื่อขอบคุณเขาสำหรับการยื่นมือเข้ามาช่วยเหลือจากนั้นแดร์ริลก็ถูกจัดให้นอนพักในห้องพักแขกหลังจากกินอาหารเสร็จตอนนั้นที่แดร์ริลนอนอยู่บนเตียงแต่ยังไม่ได้หลับ สองชั่วโมงผ่านไปแต่ก็ยังไม่มีข่าวอะไรเรื่องเดบร้าจากคนของปาร์คเกอร์เขายังไม่รู้ที่อยู่ของเดบร้า แล้วเขาจะมีอารมณ์มาพักผ่อนได้อย่างไร?ก๊อก ก๊อกมีเสียงประจบเอาใจดังมาจากนอกห้อง “ประมุขดาร์บี้ คุณนอนหรือยังครับ?”‘หืม?’แดร์ริลนิ่วหน้า เขาลุกขึ้นและเดินไปดูแล้วก็ต้องอึ้งไปเขาเห็นว่าลูคัสยืนยิ้มกว้างอยู่ด้วยท่าทางสุภาพนอบน้อม“มีอะไรให้ช่วยเหรอ?” แดร์ริลถามเบื้องหน้าเขาดูนิ่ง ๆ แต่ในใจแดร์ริลรังเกียจหมอนี่มาก‘เจ้าโง่นี่มาหาฉันทำไมกัน?’“แหะแหะ…”ลูคัสยิ้มด้วยสีหน้านอบน้อมแล้วบอกว่า “ประมุขดาร์บี้ อย่าเพิ่งปฏิเสธผมนะครับ เมื่อตอนกลางวันผมล่วงเกินคุณไปเยอะ แต่คุณก็ใ
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 2084
”ประมุขดาร์บี้ คุณน่าทึ่งจริง ๆ คุณไล่แจ็คกี้ไปได้”“ใช่แล้ว ไม่แปลกใจเลยว่าทำไมคุณถึงได้เป็นผู้ทรงอิทธิพลแบบนี้”เหล่าแขกพากันมาทำความเคารพแดร์ริล พยายามที่จะเยินยอเขา แดร์ริลนั้นขี้เกียจที่จะรับมือกับพวกสอพลอพวกนี้ เขายิ้มและพูดปัด ๆ ไปไม่กี่ประโยคจาค็อบ โยฮันที่อยู่ข้างกายเขาเองก็มีทีท่าไม่แยแสพวกแขกก่อนหน้านี้แขกเหล่านี้พากันมาเยินยอจาค็อบตอนที่เห็นว่าคฤหาสน์เกียรติกระบี่นั้นมีอาวุธระดับม่วง แต่กลับหนีเขาเหมือนเห็นโรคร้ายตอนที่สำนักเสียงลวงตาโผล่มาจาค็อบรู้สึกว่าคงจะดีกว่านี้หากไม่คบหาสหายเหล่านี้ที่ต้องการเพียงแค่ผลประโยชน์จากเขาเหล่าแขกพากันอับอายที่จะหน้าด้านอยู่ต่อเมื่อรู้สึกได้ถึงท่าทีไม่แยแสของจาค็อบและท่าทีไม่สนใจของแดร์ริล ไม่นานพวกเขาก็จากไปคฤหาสน์เกียรติกระบี่กำลังทำความสะอาดบริเวณที่มีการต่อสู้จนเสร็จสิ้น ปาร์คเกอร์เองก้ไม่ลืมคำขอร้องของแดร์ริล และรีบส่งคนให้ออกไปหาข่าวของเดบร้าทันทีเวลาเดียวกันปาร์คเกอร์ก็เชื้อเชิญให้แดร์ริลอยู่ที่คฤหาสน์เกียรติกระบี่เพราะว่ามันคงใช้เวลากว่าจะหาที่อยู่ของเดบร้าได้ แดร์ริลพยักหน้าตกลงไม่นานก็ถึงเวลาค่ำคืนตอนนั้นเองที่เท
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 2083
ทุกคนต่างก็มองแดร์ริลเมื่อได้ยินคำพูดของเขาโดยเฉพาะพวกที่หวาดกลัวสำนักเสียงลวงตา พวกเขาต่างก็มีความคิดมากมายแจ็คกี้นั้นเป็นปีศาจร้ายที่ฆ่าคนไม่กะพริบตา เขานั้นเป็นคนชี้นิ้วสั่งเป็นสั่งตายคนอื่นได้ แต่ตอนนี้เขาแพ้ให้แดร์ริลแบบหมดท่า แล้วเขาจะโมโหจัดจนล้มพนันหรือไม่?“ฟู่”แจ็คกี้หน้าแดงก่ำ เขาสูดหายใจเข้าลึก “แม้ว่าฉันจะไม่ใช่คนดี แต่ฉันก็รักษาคำพูดและยอมรับว่าแพ้แล้ว”จากนั้นแจ็คกี้ก็โบกมือ “ทุกคนจงฟัง เราจะไปจากคฤหาสน์เกียรติกระบี่ทันที แล้วไปรวมตัวกันที่แท่นพิธีหลัก”สีหน้าแจ็คกี้เต็มไปด้วยความรู้สึกไม่เต็มใจตอนที่ตะโกนประโยคสุดท้ายออกมาที่จริงนั้นเขาไม่เต็มใจจะจากไปแบบนี้สักนิด เขาต้องการจะควบคุมคฤหาสน์เกียรติกระบี่และอาวุธระดับม่วงทั้งสามชิ้นนั้นก็อยู่ใกล้เพียงแค่เอื้อมแล้วแต่เขาไม่มีทางเลือกอื่นเพราะแดร์ริลทำให้เส้นเลือดหัวใจของเขาบาดเจ็บตอนที่ใช้ง้าวสวรรค์ ทำให้แจ็คกี้ไม่สามารถสู้ต่อไปได้“โอ้”เหล่าศิษย์สำนักเสียงลวงตานับพันต่างก็ไปจากคฤหาสน์เกียรติกระบี่ด้วยสีหน้ามืดครึ้มเมื่อได้ยินคำสั่งของแจ็คกี้“แดร์ริล ดาร์บี้”แจ็คกี้เดินไปสองสามก้าวก่อนที่จะหยุด เขาหันกลั
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 2082
”ประมุขแจ็คกี้ การต่อสู้นี้จบแล้ว” สีหน้าแดร์ริลเย็นเยียบไม่แสดงอารมณ์ใดซูมแดร์ริลโบกง้าวด้วยกำลังที่มีเมื่อพูดจบ และกลิ่นอายที่สั่นสะเทือนฟ้าดินก็ปล่อยออกมาจากง้าวสวรรค์ก่อนที่จะมีลำแสงสีแดงเลือดพุ่งเข้าใส่แจ็คกี้แจ็คกี้แทบไม่ทันคิดขณะที่เขาสีหน้าเปลี่ยน เขารีบปล่อยพลังภายในออกมาและเปลี่ยนเครื่องจักรสังหารให้ป้องกันการโจมตีปังลำแสงสีเลือดทำลายเครื่องจักรเปลี่ยนร่างสังหารออกเป็นเสี่ยง ทำให้แจ็คกี้ร้องครางออกมาและปลิวถอยหลังไปมากกว่า 100 เมตร ก่อนที่จะร่วงกระแทกพื้นอย่างแรงการโจมตีของแจ็คกี้อาจจะดูรุนแรงตอนที่เขาโจมตีแดร์ริล แต่เขาก็ใช้พลังภายในไปเยอะแล้ว ตอนนี้แจ็คกี้ไม่สามารถรับการโจมตีได้เมื่อเจอกับง้าวสวรรค์ของแดร์ริลอะไรกัน?ทุกคนที่อยู่ด้านล่างต่างก็อ้าปากค้างเมื่อได้เห็นเรื่องตรงหน้าและมองแดร์ริลอย่างพูดไม่ออกพลังของชายหนุ่มคนนี้น่ากลัวมากแล้วอาวุธในมือเขาก็ดูพิเศษ มันดูคุ้นตาชอบกล…เฮือกตอนนั้นเองจาค็อบก็มองแดร์ริลด้วยความตกตะลึง แววตาเขาก็ตื่นเต้นมากเพื่อนของลูกสาวเขามีความสามารถขนาดนี้ คนเราจะดูกันแต่ภาพลักษณ์ภายนอกไม่ได้จริง ๆปาร์คเกอร์ตัวสั่นและมองแ
