เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 0122
บทที่เกี่ยวข้อง
คุณภรรยาเทพนักรบของผม บทที่ 0123
ในฐานะบุคคลที่รับผิดชอบตระกูลจ้าว จ้าวอู่จี๋จะต้องสงบสติอารมณ์ให้มาก ตอนนี้ยังมีเรื่องยุ่งยากอีกมากมายรอเขาอยู่ ไม่นานนักคนรับใช้ก็นำร่างของจ้าวเทียนจี๋ออกไปจ้าวอู่จี๋ยังสั่งให้นำศพของจอมยุทธ์ตระกูลจ้าว เป่ยเฉินอีหลางและคนอื่น ๆ ไปที่ห้องเก็บศพทันทีที่เขาทำทั้งหมดนี้เสร็จ โทรศัพท์มือถือของเขาก็ดัง
คุณภรรยาเทพนักรบของผม บทที่ 0124
คำพูดของชายสวมหน้าทำให้จ้าวอู่จี๋รู้สึกสบายใจขึ้นท่ามกลางความเศร้าของเขาทว่าเขายังคงสับสนเล็กน้อย จึงเอ่ยถามออกไปอย่างเร่งรีบ “ผู้อาวุโส ทำไมพวกนายท่านถึงได้บังคับให้เทพเจ้าสงครามแห่งซิวหลัวปรากฏตัว แล้วทำไมต้องวุ่นวายขนาดนั้นด้วย?” เมื่อชายสวมหน้ากากได้ยินดังนั้นก็รู้สึกไม่พอใจ กระนั้นก็ยังอธิบาย
คุณภรรยาเทพนักรบของผม บทที่ 0125
“ไป เรียกหลิงเอ๋อร์มาหาข้าซะ!” เมื่อลูกน้องได้ยินดังนั้น เขาก็ขมวดคิ้วและเตือนเบาๆ ว่า “นายท่าน คุณหนูรองกับคุณหญิงถูกท่านไล่ออกจากตระกูลไปตั้งแต่เมื่อสามปีก่อนแล้วครับ!” เมื่อจ้าวอู่จี๋ได้ยินดังนั้น เขาจึงพลันนึกขึ้นได้ทันที ทว่าเขายังคงโบกมือแล้วกล่าวว่า “ถึงยังไงเธอก็เป็นคนของตระกูลจ้าว เลือดที
คุณภรรยาเทพนักรบของผม บทที่ 0126
ที่ด้านล่างของภูเขา ชายสวมหน้ากากถูกฉินฮั่นขวางไว้ภายใต้หน้ากาก ชายสวมหน้ากากขมวดคิ้ว ฉินฮั่นที่อยู่ตรงหน้าเขานั้นเป็นคนธรรมดา ไม่ได้มีการบำเพ็ญอะไรเลย แต่กลับทำให้เขารู้สึกได้ถึงอันตรายอย่างยิ่ง “ข้ามีธุระอยากคุยกับลูกชายของเจ้าสักหน่อย!”“ธุระงั้นเหรอ?” ชายสวมหน้ากากระวังตัว“พวกคุณไม่เข้าใจภาษ
คุณภรรยาเทพนักรบของผม บทที่ 0127
“หยางส่าวแข็งแกร่งมาก ฉันจะช่วยด้วยอีกแรง!”ลู่เฟิงและโจวห้าวพูดด้วยใบหน้าไร้ยางอาย และโอนเงินให้หยางส่าว “ฮ่าฮ่าฮ่า จากนี้ไปพวกนายสองคนมาอยู่กับฉันเถอะ วันดีๆ ของพวกเรากำลังจะใกล้เข้ามาแล้ว พ่อของฉันบอกแล้วว่า เราต้องใช้เหตุผล อย่าไปยุ่งกับคุณฉินเป่ยคนบ้าคนนั้น เขากับอวี่เจียวหรงรักกันมากไม่ใช่เหร
คุณภรรยาเทพนักรบของผม บทที่ 0128
ฉินเป่ยเข้าใจความคิดของยายเฒ่าผี เขาพยักหน้าและพูดว่า “ผมจะไม่ทำให้คนของผมต้องเสียเปรียบ!” ตูม!ยายเฒ่าผีลงมือ เพียงโบกมือไปกลางอากาศ พลังดูดอันทรงพลังก็ดึงคนสิบกว่าคนมาไว้ใกล้ๆ ทันที! “พวกขยะที่ไม่มีประโยชน์เหล่านี้ มีชีวิตอยู่ก็เปลืองอากาศ!” แคร่ก...ยายเฒ่าผีหักคอของหยางส่าวและคนอื่นๆ ทันที ส่
คุณภรรยาเทพนักรบของผม บทที่ 0129
ฉินเป่ยควักจี้หยกของหลินชิวเสียออกมา เมื่อเฉินเยี่ยนเห็นดังนั้นจึงเลิกเสแสร้ง ลุกขึ้นยืนปล่อยลมปราณจอมยุทธ์ออกมา ก่อนจะหล่าวด้วยรอยยิ้มว่า “คิดไม่ถึงเลยว่าคุณจะรู้ตัวได้เร็วขนาดนี้ แต่แล้วไงล่ะ? คุณคิดว่าฆ่าเป่ยเฉินอีหลางไปแล้ว เรื่องจะจบงั้นเหรอ?” “ผิดแล้ว ผิดมหันต์ คุณไม่รู้เลยว่าตระกูลเป่ยเฉินนั
คุณภรรยาเทพนักรบของผม บทที่ 0130
ฉินเป่ยพูดพลางเข็มเงินหลายเล่มก็พุ่งเข้าใส่ร่างกายของเฉินเยี่ยน และตรึงเธอไว้กับผนัง “เดี๋ยวก่อน ฉันยอมแล้ว ฉันยอมพูดแล้วไม่ได้เหรอ? คุณมันโรคจิตหรือเปล่า?”“ทำไมเอาถึงได้วิ่งเอาเข็มแทงคนอื่นอยู่ได้? คิดว่าไม่เจ็บหรือไง?”เฉินเยี่ยนร้องไห้ด้วยความเจ็บปวด แต่เธอก็จงใจเผยให้เห็นหน้าอกของเธอ ในพจนานุก
บทล่าสุด
