บทที่ 0080

“วางใจได้ ตอนที่หรงเอ๋อร์ไปผมจะเป็นเพื่อนเธอมาบอกลากับคุณแน่นอน”

เมื่ออันหนิงฟังแล้วก็นึกดีใจ เธอติดตามอวี้เจียวหรงมาหลายปีโดยไม่เคยแยกจากกันมาก่อน ครั้งนี้หากไม่ใช่เพราะสำนักงานผู้บัญชาการทหารสูงสุดแห่งกรมการทหารมีคำสั่งให้เธออยู่ต่อที่เมืองหยางตู ต่อให้ตบตีเธอจนตายตายเธอก็ไม่ยอมอยู่ห่างกับอวี้เจีย