บทที่ 158

หลังจากที่เผาเครื่องเซ่นไหว้เสร็จแล้ว จู่ ๆ ฌอนก็หยุดยืนต่อหน้าศิลาหน้าหลุมศพของคุณย่าโจนส์และคุกเข่าลงด้วยความท่าทางเคร่งขรึม ริมฝีปากบางของเขาขยับขมุบขมิบราวกับเขากำลังพูดอะไรบางอย่างอยู่

แคทเธอรีนรู้สึกแปลกใจขึ้นมาเล็กน้อย ถึงแม้ว่าคุณย่าของเธอท่านจะเป็นผู้อาวุโส ทว่าเธอคาดไม่ถึงจริง ๆ ว่าเขาจะทำแบบนี้ทั้ง ๆ ที่เขาเป็นคนที่เย่อหยิ่งและมีอำนาจ

ความรู้สึกแปลกใหม่ผุดขึ้นภายในหัวใจของเธอ “คุณบอกอะไรกับคุณย่าของฉันคะ?”

ฌอนจ้องมองมาที่เธอ “ผมพูดว่า ตราบใดที่คุณอยู่เคียงข้างผมด้วยความเชื่อฟัง ผมจะปกป้องคุณเพื่อที่ว่าท่านจะได้พักผ่อนอย่างสงบ”

แคทเธอรีนอดที่จะทำหน้ามุ่ยไม่ได้ “ช่างเถอะค่ะ แค่คุณเชื่อใจฉันให้มากกว่านี้ก็เพียงพอแล้วค่ะ”

เมื่อพวกเขาลงมาจากภูเขา แล้วเดินผ่านหลุมฝังศพ ฌอนก็เห็นภาพซึ่งติดอยู่ที่แท่นศิลาและหยุดเดินกะทันหัน “ผู้หญิงคนนี้...”

“อ๋อ เธอเป็นคุณน้าของฉันเองค่ะ” แคทเธอรีนหยุดเพื่อแสดงความเคารพต่อท่าน

“เธอดูคล้ายกับคุณมาก” ฌอนทักขึ้น

“ใช่ค่ะ คุณย่าเองก็พูดเหมือนกัน ว่าฉันกับคุณน้าเหมือนกันมาก” แคทเธอรีนไหวไหล่

ฌอนครุ่นคิดก่อนจะพูดขึ้น “ความจริงแล้ว ผมคิดว่าคุณไม่เ