บทที่ 733

ณ ห้องไพรเวทหมายเลขหนึ่งของคลับจินไห่ จางเต๋ออู่ผู้ซึ่งมีผิวขาวผ่องและรูปงามราวสตรี สวมเสื้อคอจีนสั่งตัดพิเศษ นั่งอยู่บนโซฟาและโยกแก้วทรงทิวลิปในมือไปมาเบา ๆ

ในแก้วทรงทิวลิปนั้นมีเครื่องดื่มแอลกอฮอล์สีทองที่กำลังหมุนวนเบา ๆ จางเต๋ออู่ก้มลงมองสุราราวกับกำลังซาบซึ้งความล้ำลึกของมัน

กู้เจี้ยนกั๋วรู้สึกเหมือนนั่งอยู่บนเข็ม ไม่ว่าจะทำอย่างไรก็ยังรู้สึกไม่สบายไปทั้งตัวโดยเฉพาะเมื่อมองไปยังชายชุดดำสี่คนที่ยืนอยู่ตรงมุมห้อง

ชายชุดดำทั้งสองคนล้วนสวมหน้ากากสีเงิน ยืนตัวตรงนิ่งไม่ไหวติงราวกับเป็นรูปปั้นสี่ตัวอย่างไรอย่างนั้น

“ขออนุญาตถามว่าน้องชายเป็นใครงั้นเหรอ มีอะไรที่ผมสามารถช่วยเหลือได้เรื่องการจัดการกับหลี่โม่ไหมครับ?”

กู้เจี้ยนกั๋วเริ่มทำลายบรรยากาศหนักอึ้งนี้ด้วยตัวเอง หากความเงียบยังคงดำเนินต่อไปกู้เจี้ยนกั๋วรู้สึกว่าตัวคงสติแตกแน่ ๆ

“คุณรู้ตัวตนของหลี่โม่หรือเปล่า?”

น้ำเสียงของจางเต๋ออู่เต็มไปด้วยพลังดึงดูดและฟังดูไพเราะมาก

กู้เจี้ยนกั๋วมองไปที่จางเต๋ออู่อย่างสงสัย ใบหน้าเผยรอยยิ้มดูแคลนออกมา "ถ้าเขาไม่ใช่คนไร้ประโยชน์ที่ทำอะไรไม่ได้สักอย่าง แล้วจะเป็นอะไรไปได้อีกล่ะครับ