Share
บทที่ 556
Related chapters
คุณชาย แห่ง ประตูมังกร บทที่ 557
หัวใจของกู้เจี้ยนกั๋วเย็นชาไปชั่วขณะ ทัศนคติของซูเหวินเหมาได้แสดงออกมาให้เห็นทุกอย่างแล้วแต่การจะก้มหัวให้หลี่โม่และอ้อนวอนหลี่โม่ กู้เจียงกั๋วทำไม่ได้จริง ๆกู้เจี้ยนกั๋วมองไปที่กู้หยุนหลาน "หยุนหลาน แกก็เป็นสมาชิกของตระกูลกู้ แกควรจะยืนขึ้นและพูดอะไรบ้างในเวลานี้นะ" "หนูฟังหลี่โม่ค่ะ" กู้หยุนหลานจับมือหลี่โม่แล้วพูด “แก หลี่โม่เป็นลูกเขยของบ้านแก เขาต้องฟังแก” กู้เจี้ยนกั๋วกล่าวอย่างร้อนรน“แต่นี่เป็นเรื่องใหญ่ หนูตัดสินใจแทนหลี่โม่ไม่ได้ค่ะ”หากเป็นเมื่อก่อนกู้หยุนหลานจะช่วยตระกูลกู้อย่างไม่มีเงื่อนไขแน่นอน แต่หลังจากผ่านอะไรต่อมิอะไรมามากมาย การได้เห็นนิสัยที่แท้จริงของญาติ ๆ ของตระกูลกู้ หัวใจของกู้หยุนหลานก็เย็นชาไปแล้วจะทำอย่างไรเมื่อกู้หยุนหลานไม่เต็มใจที่จะยุ่งกับเรื่องนี้อีกต่อไป ขอแค่หลี่โม่พอใจก็พอกู้เจี้ยนกั๋วมองไปที่หลี่โม่ด้วยใบหน้าที่ขมขื่น และต่อสู้กับหัวใจของเขาตลอดเวลาหลี่โม่ยิ้มเบา ๆ โดยไม่สนใจการแสดงออกและความคิดภายในของกู้เจี้ยนกั๋ว สิ่งที่เกิดขึ้นกับกู้เจี้ยนกั๋วนั้นไม่สำคัญสำหรับหลี่โม่แต่เพื่อประโยชน์ของกู้หยุนหลาน หลี่โม่จะไม่ปล่อยให้ตระกูลกู้
คุณชาย แห่ง ประตูมังกร บทที่ 558
"งั้นคุณก็กลับไปรอ" หลี่โม่กล่าวอย่างใจเย็น"ขอบคุณครับ ขอบคุณคุณชายหลี่ที่ให้อภัย"ซูเหวินเหมาตื่นเต้นจนแทบจะร้องไห้ เมื่อกี้เขานอนหมอบนิ่งเหมือนเด็กน้อย เพียงเพราะคำพูดของหลี่โม่การกลับไปและรอหมายความว่าจะไม่มีอะไรเกิดขึ้น ต่อไปตระกูลซูก็ยังคงเป็นตระกูลซู แต่ซูเหวินเหมาจะเก็บสิ่งนี้ไว้เตือนใจ และเขาต้องคอยห้ามปรามสมาชิกในตระกูล"ให้ผมไปส่งคุณชายหลี่และคุณหนูกู้ พวกคุณจะไปไหนเหรอครับ" ซูเหวินเหมายังคงถามด้วยความเคารพ“พวกเรากำลังจะกลับบ้าน งั้นขอติดรถคุณไปด้วยแล้วกัน”ซูเหวินเหมาเดินไปสองก้าวและเปิดประตูรถลินคอล์นให้หลี่โม่และกู้หยุนหลานด้วยความเคารพนบนอบรอให้หลี่โม่และกู้หยุนหลานนั่งก่อน แม้ว่ายังมีที่ว่างอีกมากในเบาะหลังของลินคอล์น แต่ซูเหวินเหมาก็ไม่ได้ขึ้นไปนั่ง แถมยังไปนั่งข้างคนขับอีกขบวนรถเริ่มเคลื่อนออกช้า ๆ ส่งหลี่โม่และกู้หยุนหลานไปยังที่พักของพวกเขาหลี่โม่ไม่ได้ให้ซูเหวินเหมาส่งเขาอีก เขาเดินจับมือกับกู้หยุนหลานกลับเข้าบ้านไปซูเหวินเหมามองหลี่โม่เดินจากไปอยู่ครู่หนึ่ง แล้วพูดว่า "ส่งรูปคุณชายหลี่ให้ทุกคนในตระกูล เพื่อที่ว่าเมื่อพวกมันเห็นคุณหลี่ชายในครั้งต่อไ
คุณชาย แห่ง ประตูมังกร บทที่ 559
เมืองจินไห่ แผนกดูแลผู้ป่วยฉุกเฉินของโรงพยาบาลเมื่อเฝิงจื่อไฉและคนอื่น ๆ กลับไปที่จินไห่พวกเขาก็ถูกส่งไปยังหอผู้ป่วยฉุกเฉินจางจงหยางนั่งอยู่บนรถเข็น ลูกน้องเข็นเขาเข้าไปในหอผู้ป่วยฉุกเฉินเมื่อมองไปที่สภาพที่น่าสมเพชของเฝิงจื่อไฉและคนอื่น ๆ ดวงตาของจางจงหยางก็ตกตะลึง เขานึกไม่ถึงว่าเฝิงจื่อไฉและคนอื่น ๆ จะถูกจัดการอย่างสาหัส“เกิดอะไรขึ้น ทำไมพวกนายเป็นแบบนี้ไปได้”น้ำตาของเฝิงจื่อไฉไหลออกมา การได้เห็นจางจงหยางเหมือนกับการได้เห็นญาติคนหนึ่ง"หือ หือ หือ"เฝิงจื่อไฉร้องไห้อย่างขมขื่น ไม่นานก็สงบสติอารมณ์ได้ "พี่หยาง พวกเราล้มเหลว และพ่ายแพ้อย่างหนัก"“ฉันพอจะดูออก นี่นายถูกทำร้ายได้ยังไง ฝีมือไอ้ชูจงเทียนงั้นเหรอ?” จางจงหยางขมวดคิ้วแน่นความพ่ายแพ้ที่ตามมาทำให้สัตว์ร้ายในใจของจางจงหยางโกรธมาก และเขาอยากจะรีบไปกรุงโซลตอนนี้เพื่อล้างแค้นให้กับความอับอายของเขา"ไม่ พวกเรายังไม่เห็นไอ้หมาแก่ชูจงเทียน ตอนแรกทุกอย่างก็ปกติดี แต่ต่อมา..."เมื่อคิดถึงซูเหวินเหมา เฝิงจื่อไฉก็เริ่มกังวลอีกครั้ง และไม่สามารถพูดคำที่ติดอยู่ในใจได้“แต่เกิดอะไรขึ้นเล่า!” จางจงหยางถามอย่างกระวนกระวายใจ
คุณชาย แห่ง ประตูมังกร บทที่ 560
ชูเจาฟากล่าวอย่างร้อนรน"ผมต้องการสอบถามเกี่ยวกับตระกูลซูในเมืองหลวง ผมรู้สึกว่ามีบางอย่างผิดปกติเกี่ยวกับตระกูลซู""ตระกูลซู?"ชูเจาฟากลอกตา ปล่อยสาวสวยจากในอ้อมแขน แล้วยกมือโบกบอกให้สาวสวยออกไปหลังจากที่สาวสวยออกไปแล้ว ชูเจาฟาก็นั่งในท่าสบาย ๆ ราวกับว่าเขาจะต้องคุยกันอีกยาว“ตระกูลซูถูกเจ้านายลึกลับควบคุม เกรงว่าจะทนอยู่ไม่นาน คนมีอำนาจในเมืองหลวงต่างกำลังจ้องชิ้นเนื้อขนาดใหญ่ชิ้นนี้ของตระกูลซู สำหรับฉัน ฉันเป็นหนึ่งในนั้นที่เตรียมจะแย่งชิ้นเนื้อชิ้นใหญ่ชิ้นนี้จากตระกูลซู"จางจงหยางตั้งใจฟังมาก หลังจากฟังเขาก็ยิ่งงงมากขึ้น ตระกูลซูกำลังจะหายนะ ทำไมซูเหวินเหมายังไปหาไอ้ขยะนั้นที่โซลเพื่อรับผิด เป็นไปได้ไหมว่าซูเหวินเหมาเป็นโรคอัลไซเมอร์หรือซูเหวินเหมามีอาการฮิสทีเรียจางจงหยางซึ่งไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น จึงพูดขึ้นว่า "ผมได้ยินมาว่าซูเหวินเหมาทำให้ชายชื่อหลี่โม่ไม่พอใจ ผมไม่รู้ว่ามันเป็นเรื่องจริงไหม""ไอ้หลี่โม่ มีตระกูลหลี่ที่ไหน ว่ากันว่าตระกูลซูชอบทำให้ทายาทของตระกูลชั้นนำไม่พอใจ แกลองคิดดูดี ๆ มีใครชื่อหลี่ในตระกูลเหล่านั้น"ชูเจาฟาก็ไม่รู้ว่าตระกูลซูไปทำผิดต่อใคร มีการคาด
คุณชาย แห่ง ประตูมังกร บทที่ 561
เมื่อหลี่โม่และกู้หยุนหลานกลับมาถึงบ้าน มีการสนทนาอยู่ในห้องนั่งเล่น เห็นได้ชัดว่ามีแขกอยู่ที่บ้านทั้งสองเดินเข้าไปในห้องนั่งเล่นและเห็นหวังฟางกำลังพูดคุยอย่างมีความสุขกับหญิงวัยกลางคนที่มีอายุใกล้เคียงกัน"หยุนหลาน มานี่เร็วเข้า นี่คือคุณป้าเหอ ที่เคยอุ้มหนูตอนยังเป็นเด็ก"หวังฟางแนะนำหญิงวัยกลางคนให้กู้หยุนหลานรู้จักอย่างกระตือรือร้น โดยไม่สนใจหลี่โม่ที่อยู่ด้านข้างเลยป้าเหอคือเหอซูฟาง เสื้อผ้าที่เธอสวมนั้นมีชื่อเสียงระดับนานาชาติที่มีราคาแพง แหวนทับทิมขนาดใหญ่ที่นิ้วของเธอ และนาฬิกาวาเชอรอ คองสตองแตงบนข้อมือของเธอเหอซูฟางซึ่งแต่งกายด้วยเสื้อผ้าราคาแพง เคยเป็นเพื่อนร่วมชั้นของหวังฟาง แต่เมื่อหลายปีก่อน เหอซูฟางและครอบครัวของเธอได้ออกจากกรุงโซลไปอยู่ในต่างประเทศ และได้รับมรดกส่วนหนึ่งของธุรกิจครอบครัวในต่างประเทศตอนนี้ธุรกิจของครอบครัวเหอซูฟางนั้นยิ่งใหญ่ขึ้นเรื่อย ๆ และธุรกิจจำนวนมากก็ถูกส่งต่อให้กับซีเหมินจือเผิงลูกชายของเธออย่างไรก็ตาม แม้ว่าซีเหมินจือเผิงจะบริหารจัดการบริษัทได้ดี แต่การแต่งงานของเขาก็ไม่ประสบความสำเร็จ ซึ่งทำให้เหอซูฟางวิตกกังวลอย่างมาก และบังเอิญเหอซ
คุณชาย แห่ง ประตูมังกร บทที่ 562
การตัดสินใจของหวังฟางในครั้งนี้ เธอต้องเป็นแม่สื่อการแต่งงานระหว่างกู้หยุนหลานและซีเหมินจือเผิงให้ได้เพราะภูมิหลังของครอบครัวของซีเหมินจือเผิงนั้นเหนือกว่ามาก จนหวังฟางไม่สามารถปฏิเสธได้ว่า ฮั่วเจี้ยนเฟิงนั้นไม่คู่ควรที่จะยกรองเท้าต่อหน้าซีเหมินจือเผิง"พวกเขามีวิลล่าหลังใหญ่ มีสระว่ายน้ำบนเนินเขา และพ่อบ้านชาวอังกฤษที่มีสำเนียงลอนดอน นี่เป็นสิ่งที่แกเห็นได้ในหนังเท่านั้น แต่มันคือชีวิตของคุณนายอย่างแน่นอน เมื่อเทียบคนรวยในประเทศเรากับครอบครัวของป้าเหอก็เหมือนค้อนทุบดิน" "พูดถึงบริษัทของป้าเหอของแก เธอทำธุรกิจเกี่ยวกับผลิตภัณฑ์ทางการแพทย์และสุขภาพ และอุปกรณ์ไฮเทคทุกอย่าง พูดสั้น ๆ มันดีสำหรับตระกูลกู้ด้วย ทันทีที่แกแต่งงาน แกสบาย ฉันกับพ่อแกก็สบาย ตระกูลของคุณปู่และตามมาด้วยตระกูลของคุณย่า หมายความว่าแกคนเดียวจะทำให้ตระกูลใหญ่ของเราทั้งตระกูลสบาย"หวังฟางพูดถึงผลประโยชน์มากมายจากครอบครัวของเหอซูฟาง โดยหวังว่าสิ่งเหล่านี้จะสร้างแรงจูงใจให้กับกู้หยุนหลาน และทำให้กู้หยุนหลานหย่าขาดจากหลี่โม่ได้อย่างรวดเร็ว“หนูเข้าใจแล้ว แม่ไม่จำเป็นต้องพูดถึงขนาดนี้ก็ได้ค่ะ” กู้หยุนหลานพูดอย่างหม
คุณชาย แห่ง ประตูมังกร บทที่ 563
ในตอนเช้าตรู่ ทีมสไตลิสต์ผมบลอนด์และตาสีฟ้าเดินเข้ามาในห้องโถงใหญ่โดยถือกล่องเครื่องสำอางและเสื้อผ้าต่าง ๆ เพื่อจัดแต่งทรงผมให้กับซีเหมินจือเผิงเหอซูฟางยืนอยู่ข้าง ๆ และมองไปที่ซีเหมินจือเผิง "ลูก ลูกต้องคว้าโอกาสนี้ไว้ แม่ส่งวันเกิดและใบหน้าของกู้หยุนหลานให้กับอาจารย์ซ้งดูแล้ว อาจารย์บอกว่าหนูสองคนเป็นเนื้อคู่กัน ถ้าพวกหนูสามารถอยู่ด้วยกันได้ ไม่เพียงแต่การแต่งงานและมีลูกที่น่ารักเท่านั้น แต่ยังรวมถึงความเจริญรุ่งเรืองของธุรกิจครอบครัวของเราด้วย”ซีเหมินจือเผิงพยักหน้าด้วยรอยยิ้ม เมื่อซีเหมินจือเผิงได้เห็นรูปของกู้หยุนหลาน ก็รู้สึกว่ากู้หยุนหลานเป็นผู้หญิงสวยที่คู่ควรกับเขายิ่งไปกว่านั้น นี่คือความคิดของแม่ ธุรกิจของครอบครัวยังไม่ตกอยู่ในมือของซีเหมินจือเผิง และซีเหมินจือเผิงก็ไม่ต้องการปฏิเสธแม่ของเขา เพราะอาจส่งผลกระทบต่อมรดกในอนาคตได้"คุณแม่ไม่ต้องกังวลนะครับ ผมจะคว้าโอกาสนี้ไว้ แต่ไอ้สามีไม่เอาไหนของกู้หยุนหลานดูเหมือนจะเป็นปัญหา"เมื่อนึกถึงหลี่โม่ซีเหมินจื้อเผิงก็รู้สึกอึดอัดเล็กน้อยเหอซูฟางพูดอย่างเย็นชาและพูดอย่างเหยียดหยาม "มันก็แค่คนไม่เอาไหนที่กินอาหารอ่อน ๆ ลูกไม
คุณชาย แห่ง ประตูมังกร บทที่ 564
กู้หยุนหลานโค้งริมฝีปากของเธอและพูดอย่างไม่พอใจ "เพราะหนูรู้ว่าเขาจะมาทำอะไร หลี่โม่จึงออกไปไหนไม่ได้ทั้งนั้นไงคะ""หยุดทะเลาะกัน ปล่อยให้ไอ้ขยะนี่ลองคิดเปรียบเทียบตัวมันเองกับคนอื่น ถ้ามันรู้สึกละอายใจอยู่บ้าง ไอ้ขยะ แกควรออกไป อย่าอยู่ที่นี่และทำให้หยุนหลานของเราเดือดร้อน" กู้เจี้ยนหมินพูดอย่างเย็นชาหวังฟางพยักหน้าและจ้องไปที่หลี่โม่อย่างไม่พอใจ "แกมันไร้ประโยชน์ แหกตาของแกแล้วดูดี ๆ ว่าความแตกต่างระหว่างตัวแกกับคนอื่นต่างกันขนาดไหน!"หลี่โม่ก้มหน้าก้มตากินข้าวอย่างไม่รู้สึกรู้สาอะไร ไม่สนใจคำพูดของหวังฟางทั้งนั้น"กิน กิน กิน! มันรู้แต่เรื่องกิน! ยังไม่รีบไปเก็บกวาดให้เรียบร้อย ถ้ามีใครมาเห็นขยะอย่างแกอยู่ในบ้านเรา ไม่รู้พวกเราจะเอาหน้าไปไว้ที่ไหน"หลี่โม่มองไปที่หวังฟาง วางจานข้าวของเขาอย่างเงียบ ๆ ลุกขึ้นและกลับไปที่ห้องของตัวเองกู้หยุนหลานตามหลี่โม่กลับไปที่ห้อง เธอจับมือหลี่โม่และพูดว่า "อย่าโกรธเลยนะคะ คุณแม่ของฉันก็เป็นแบบนี้ คุณก็รู้ รอฉันต้อนรับพวกเขาสักพัก แล้วเราค่อยออกไปข้างนอกกันนะคะ"หลี่โม่ยิ้มและพยักหน้า "ตามใจคุณภรรยาครับ"“ถ้าอย่างนั้นฉันจะหาเสื้อผ้าให้คุณ
Latest chapter
