แชร์
บทที่ 553
บทที่เกี่ยวข้อง
คุณชาย แห่ง ประตูมังกร บทที่ 554
“ผู้นำตระกูลซู พวกเราสำนึกผิดแล้ว เชิญสั่งสอนพวกเราได้ตามสบาย แต่อย่าไปถึงคนในครอบครัวเลย และหลังจากที่สั่งสอนพวกเราแล้ว ได้โปรดอย่าลงมือกับครอบครัวของเราเลยนะครับ” ซูเหวินเหมาหัวเราะอย่างเย็นชา ก่อนใบหน้าจะเปลี่ยนเป็นฉีกยิ้มสอพลอ เอ่ยกับหลี่โม่ว่า “คุณหลี่ บอกมาได้เลยครับว่าจะจัดการพวกเขายังไงดี? ต่อให้บอกให้ขุดรากถอนโคน ขอเพียงคุณพูดมาคำเดียว ผมก็จะให้คนไปกวาดล้างตระกูลของพวกเขาให้หมด” เฝิงจื่อไฉและคนอื่น ๆ ตัวสั่นงันงก เริ่มรู้สึกอยากจะร้องไห้ขึ้นมาแล้ว เดิมคิดจะมาอวดแสนยานุภาพ แต่ใครจะไปรู้ว่าดันมาชนเข้ากับกำแพงเหล็กเสียนี่ “ผู้นำตระกูลซู ท่านไม่จำเป็นต้องกำจัดให้สิ้นซากถึงขนาดนั้นก็ได้ หลี่โม่ แก แก...” เฝิงจื่อไฉไม่อาจพูดคำพูดต่อจากนั้นออกไปได้ เขาบาดหมางกับหลี่โม่ใหญ่โตขนาดนั้น ยามนี้จะให้ขอความเมตตาจากศัตรูคู่แค้น เฝิงจื่อไฉทำใจทำไม่ลงจริง ๆ หลี่โม่ดึงให้กู้หยุนหลานนั่งลง แล้วเอ่ยอย่างเชื่องช้า “นายจะสั่งสอนยังไงก็แล้วแต่เลย ถ้าทำให้ฉันเห็นความจริงใจของนายได้ก็จะดีที่สุด” ซูเหวินเหมาใจสั่นสะท้าน รู้ว่าเรื่องนี้จะต้องจัดการให้ดีให้ได้ หากจัดการไม่ได้ดั่งใจหลี่โม่ เกร
คุณชาย แห่ง ประตูมังกร บทที่ 555
เมื่อเห็นซูเหวินเหมาที่คำรามราวกับราชสีห์กราดเกรี้ยว ในใจพวกเฝิงจื่อไฉก็ไม่อาจมีความคิดที่จะต่อต้านแม้เพียงนิด หากชูจงเทียนอยู่ที่นี่ บางทีพวกเฝิงจื่อไฉอาจจะยังต่อต้านอยู่บ้าง แต่น่าเสียดายที่พวกเขาได้เผชิญหน้ากับผู้นำตระกูลซูที่เป็นเหมือนสัตว์ประหลาดมหึมา “โขก โขกให้แรง ๆ !” เฝิงจื่อไฉกัดฟันตะโกนบอกกับพวกเหอลี่ฉวินที่อยู่ข้าง ๆ เหอลี่ฉวินและคนอื่น ๆ ทำตามเฝิงจื่อไฉ โขกหัวคำนับให้หลี่โม่สุดแรง หน้าผากกระแทกกับพื้นส่งเสียงดัง ตึง ตึง ครั้งแล้วครั้งเล่า โขกแล้วโขกอีก หน้าผากของพวกเฝิงจื่อไฉเคล้าไปด้วยเลือด บนพื้นถูกพวกเขาโขกจนเป็นรอยเปื้อนเลือด กู้เจี้ยนกั๋วและคนอื่น ๆ มองจนอกสั่นขวัญหาย สายตาเพ่งมองไปที่ตัวหลี่โม่ไม่หยุด ในใจคาดเดาว่าระหว่างหลี่โม่และซูเหวินเหมานั้น เกิดเรื่องอะไรขึ้นกันแน่ ซูเหวินเหมายืนอยู่ข้างกายหลี่โม่ โดยที่เอวยังรักษาท่าเคารพโค้งสามสิบองศาเอาไว้ ไม่ได้แตกต่างไปจากยามที่ขันทีรับใช้ฮ่องเต้ในวังเลย ในใจกู้หยุนหลานมีความคิดหลายอย่างผุดขึ้นมาอย่างไม่ขาดสาย คาดเดาว่าที่ซูเหวินเหมาเป็นเช่นนั้นต้องมีความเกี่ยวข้องกับฝูเฉียนแน่ แต่ระหว่างฝูเฉียนกับหลี่โม่ พ
คุณชาย แห่ง ประตูมังกร บทที่ 556
แต่เฝิงจื่อไฉไม่กล้าที่จะปฏิเสธแม้แต่น้อย แค่สามารถทำให้ออกไปได้นั่น ก็ถือว่าทำได้ดีมากแล้วทีเดียว “งั้นฉันกลิ้งแล้ว พวกนายก็ต้องกลิ้งเหมือนกัน แล้วก็พวกคนคุ้มกัน พวกแกก็ต้องกลิ้งตามฉันไปด้วย!”เฝิงจื่อไฉพูดกับเหอลี่ฉวินและบอดี้การ์ด ไหน ๆ เขาก็เสียหน้าไปแล้ว เฝิงจื่อไฉไม่ต้องการที่จะเสียหน้าไปมากกว่านี้ เขาปล่อยให้ลูกน้องของเขาเห็นเรื่องตลกพวกนี้ไม่ได้ เขาต้องพาลูกน้องออกไปด้วยกันเหอลี่ฉวินและคนอื่น ๆ ได้ถูกโลกนี้ให้บทเรียน โดยรู้ว่าไม่มีประโยชน์ที่จะต่อสู้ พวกเขาทั้งหมดลงไปนอนกองกับพื้นพร้อมกับเฝิงจื่อไฉ พยายามที่จะกลิ้งตัวออกไปทีละคนแม้ว่าผู้คุ้มกันจะไม่เต็มใจ แต่ภรรยาและลูก ๆ ของพวกเขาล้วนอยู่ในจินไห่ หากพวกเขาไม่ปฏิบัติตาม เกรงว่าทั้งครอบครัวจะต้องได้รับความเดือดร้อนดังนั้นคนคุ้มกันจึงนอนลง และกลิ้งตัวออกไปด้วยกัน “อ๊ะ! เจ็บ ทำไมมันเจ็บแบบนี้ว่ะ” เฝิงจื่อไฉสัมผัสบาดแผลขณะกลิ้ง และเหงื่อก็ไหลออกมาจากความเจ็บปวดความเสียใจไม่รู้จบปะทุขึ้นในหัวใจของเฝิงจื่อไฉ รอให้อาการบาดเจ็บของเขาหายดีแล้วค่อยกลับมาแก้แค้นหลี่โม่ เขาจะได้ไม่ต้องพบกับซูเหวินเหมา หรือต่อให้ได้พบซูเหวินเ
คุณชาย แห่ง ประตูมังกร บทที่ 557
หัวใจของกู้เจี้ยนกั๋วเย็นชาไปชั่วขณะ ทัศนคติของซูเหวินเหมาได้แสดงออกมาให้เห็นทุกอย่างแล้วแต่การจะก้มหัวให้หลี่โม่และอ้อนวอนหลี่โม่ กู้เจียงกั๋วทำไม่ได้จริง ๆกู้เจี้ยนกั๋วมองไปที่กู้หยุนหลาน "หยุนหลาน แกก็เป็นสมาชิกของตระกูลกู้ แกควรจะยืนขึ้นและพูดอะไรบ้างในเวลานี้นะ" "หนูฟังหลี่โม่ค่ะ" กู้หยุนหลานจับมือหลี่โม่แล้วพูด “แก หลี่โม่เป็นลูกเขยของบ้านแก เขาต้องฟังแก” กู้เจี้ยนกั๋วกล่าวอย่างร้อนรน“แต่นี่เป็นเรื่องใหญ่ หนูตัดสินใจแทนหลี่โม่ไม่ได้ค่ะ”หากเป็นเมื่อก่อนกู้หยุนหลานจะช่วยตระกูลกู้อย่างไม่มีเงื่อนไขแน่นอน แต่หลังจากผ่านอะไรต่อมิอะไรมามากมาย การได้เห็นนิสัยที่แท้จริงของญาติ ๆ ของตระกูลกู้ หัวใจของกู้หยุนหลานก็เย็นชาไปแล้วจะทำอย่างไรเมื่อกู้หยุนหลานไม่เต็มใจที่จะยุ่งกับเรื่องนี้อีกต่อไป ขอแค่หลี่โม่พอใจก็พอกู้เจี้ยนกั๋วมองไปที่หลี่โม่ด้วยใบหน้าที่ขมขื่น และต่อสู้กับหัวใจของเขาตลอดเวลาหลี่โม่ยิ้มเบา ๆ โดยไม่สนใจการแสดงออกและความคิดภายในของกู้เจี้ยนกั๋ว สิ่งที่เกิดขึ้นกับกู้เจี้ยนกั๋วนั้นไม่สำคัญสำหรับหลี่โม่แต่เพื่อประโยชน์ของกู้หยุนหลาน หลี่โม่จะไม่ปล่อยให้ตระกูลกู้
คุณชาย แห่ง ประตูมังกร บทที่ 558
"งั้นคุณก็กลับไปรอ" หลี่โม่กล่าวอย่างใจเย็น"ขอบคุณครับ ขอบคุณคุณชายหลี่ที่ให้อภัย"ซูเหวินเหมาตื่นเต้นจนแทบจะร้องไห้ เมื่อกี้เขานอนหมอบนิ่งเหมือนเด็กน้อย เพียงเพราะคำพูดของหลี่โม่การกลับไปและรอหมายความว่าจะไม่มีอะไรเกิดขึ้น ต่อไปตระกูลซูก็ยังคงเป็นตระกูลซู แต่ซูเหวินเหมาจะเก็บสิ่งนี้ไว้เตือนใจ และเขาต้องคอยห้ามปรามสมาชิกในตระกูล"ให้ผมไปส่งคุณชายหลี่และคุณหนูกู้ พวกคุณจะไปไหนเหรอครับ" ซูเหวินเหมายังคงถามด้วยความเคารพ“พวกเรากำลังจะกลับบ้าน งั้นขอติดรถคุณไปด้วยแล้วกัน”ซูเหวินเหมาเดินไปสองก้าวและเปิดประตูรถลินคอล์นให้หลี่โม่และกู้หยุนหลานด้วยความเคารพนบนอบรอให้หลี่โม่และกู้หยุนหลานนั่งก่อน แม้ว่ายังมีที่ว่างอีกมากในเบาะหลังของลินคอล์น แต่ซูเหวินเหมาก็ไม่ได้ขึ้นไปนั่ง แถมยังไปนั่งข้างคนขับอีกขบวนรถเริ่มเคลื่อนออกช้า ๆ ส่งหลี่โม่และกู้หยุนหลานไปยังที่พักของพวกเขาหลี่โม่ไม่ได้ให้ซูเหวินเหมาส่งเขาอีก เขาเดินจับมือกับกู้หยุนหลานกลับเข้าบ้านไปซูเหวินเหมามองหลี่โม่เดินจากไปอยู่ครู่หนึ่ง แล้วพูดว่า "ส่งรูปคุณชายหลี่ให้ทุกคนในตระกูล เพื่อที่ว่าเมื่อพวกมันเห็นคุณหลี่ชายในครั้งต่อไ
คุณชาย แห่ง ประตูมังกร บทที่ 559
เมืองจินไห่ แผนกดูแลผู้ป่วยฉุกเฉินของโรงพยาบาลเมื่อเฝิงจื่อไฉและคนอื่น ๆ กลับไปที่จินไห่พวกเขาก็ถูกส่งไปยังหอผู้ป่วยฉุกเฉินจางจงหยางนั่งอยู่บนรถเข็น ลูกน้องเข็นเขาเข้าไปในหอผู้ป่วยฉุกเฉินเมื่อมองไปที่สภาพที่น่าสมเพชของเฝิงจื่อไฉและคนอื่น ๆ ดวงตาของจางจงหยางก็ตกตะลึง เขานึกไม่ถึงว่าเฝิงจื่อไฉและคนอื่น ๆ จะถูกจัดการอย่างสาหัส“เกิดอะไรขึ้น ทำไมพวกนายเป็นแบบนี้ไปได้”น้ำตาของเฝิงจื่อไฉไหลออกมา การได้เห็นจางจงหยางเหมือนกับการได้เห็นญาติคนหนึ่ง"หือ หือ หือ"เฝิงจื่อไฉร้องไห้อย่างขมขื่น ไม่นานก็สงบสติอารมณ์ได้ "พี่หยาง พวกเราล้มเหลว และพ่ายแพ้อย่างหนัก"“ฉันพอจะดูออก นี่นายถูกทำร้ายได้ยังไง ฝีมือไอ้ชูจงเทียนงั้นเหรอ?” จางจงหยางขมวดคิ้วแน่นความพ่ายแพ้ที่ตามมาทำให้สัตว์ร้ายในใจของจางจงหยางโกรธมาก และเขาอยากจะรีบไปกรุงโซลตอนนี้เพื่อล้างแค้นให้กับความอับอายของเขา"ไม่ พวกเรายังไม่เห็นไอ้หมาแก่ชูจงเทียน ตอนแรกทุกอย่างก็ปกติดี แต่ต่อมา..."เมื่อคิดถึงซูเหวินเหมา เฝิงจื่อไฉก็เริ่มกังวลอีกครั้ง และไม่สามารถพูดคำที่ติดอยู่ในใจได้“แต่เกิดอะไรขึ้นเล่า!” จางจงหยางถามอย่างกระวนกระวายใจ
คุณชาย แห่ง ประตูมังกร บทที่ 560
ชูเจาฟากล่าวอย่างร้อนรน"ผมต้องการสอบถามเกี่ยวกับตระกูลซูในเมืองหลวง ผมรู้สึกว่ามีบางอย่างผิดปกติเกี่ยวกับตระกูลซู""ตระกูลซู?"ชูเจาฟากลอกตา ปล่อยสาวสวยจากในอ้อมแขน แล้วยกมือโบกบอกให้สาวสวยออกไปหลังจากที่สาวสวยออกไปแล้ว ชูเจาฟาก็นั่งในท่าสบาย ๆ ราวกับว่าเขาจะต้องคุยกันอีกยาว“ตระกูลซูถูกเจ้านายลึกลับควบคุม เกรงว่าจะทนอยู่ไม่นาน คนมีอำนาจในเมืองหลวงต่างกำลังจ้องชิ้นเนื้อขนาดใหญ่ชิ้นนี้ของตระกูลซู สำหรับฉัน ฉันเป็นหนึ่งในนั้นที่เตรียมจะแย่งชิ้นเนื้อชิ้นใหญ่ชิ้นนี้จากตระกูลซู"จางจงหยางตั้งใจฟังมาก หลังจากฟังเขาก็ยิ่งงงมากขึ้น ตระกูลซูกำลังจะหายนะ ทำไมซูเหวินเหมายังไปหาไอ้ขยะนั้นที่โซลเพื่อรับผิด เป็นไปได้ไหมว่าซูเหวินเหมาเป็นโรคอัลไซเมอร์หรือซูเหวินเหมามีอาการฮิสทีเรียจางจงหยางซึ่งไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น จึงพูดขึ้นว่า "ผมได้ยินมาว่าซูเหวินเหมาทำให้ชายชื่อหลี่โม่ไม่พอใจ ผมไม่รู้ว่ามันเป็นเรื่องจริงไหม""ไอ้หลี่โม่ มีตระกูลหลี่ที่ไหน ว่ากันว่าตระกูลซูชอบทำให้ทายาทของตระกูลชั้นนำไม่พอใจ แกลองคิดดูดี ๆ มีใครชื่อหลี่ในตระกูลเหล่านั้น"ชูเจาฟาก็ไม่รู้ว่าตระกูลซูไปทำผิดต่อใคร มีการคาด
คุณชาย แห่ง ประตูมังกร บทที่ 561
เมื่อหลี่โม่และกู้หยุนหลานกลับมาถึงบ้าน มีการสนทนาอยู่ในห้องนั่งเล่น เห็นได้ชัดว่ามีแขกอยู่ที่บ้านทั้งสองเดินเข้าไปในห้องนั่งเล่นและเห็นหวังฟางกำลังพูดคุยอย่างมีความสุขกับหญิงวัยกลางคนที่มีอายุใกล้เคียงกัน"หยุนหลาน มานี่เร็วเข้า นี่คือคุณป้าเหอ ที่เคยอุ้มหนูตอนยังเป็นเด็ก"หวังฟางแนะนำหญิงวัยกลางคนให้กู้หยุนหลานรู้จักอย่างกระตือรือร้น โดยไม่สนใจหลี่โม่ที่อยู่ด้านข้างเลยป้าเหอคือเหอซูฟาง เสื้อผ้าที่เธอสวมนั้นมีชื่อเสียงระดับนานาชาติที่มีราคาแพง แหวนทับทิมขนาดใหญ่ที่นิ้วของเธอ และนาฬิกาวาเชอรอ คองสตองแตงบนข้อมือของเธอเหอซูฟางซึ่งแต่งกายด้วยเสื้อผ้าราคาแพง เคยเป็นเพื่อนร่วมชั้นของหวังฟาง แต่เมื่อหลายปีก่อน เหอซูฟางและครอบครัวของเธอได้ออกจากกรุงโซลไปอยู่ในต่างประเทศ และได้รับมรดกส่วนหนึ่งของธุรกิจครอบครัวในต่างประเทศตอนนี้ธุรกิจของครอบครัวเหอซูฟางนั้นยิ่งใหญ่ขึ้นเรื่อย ๆ และธุรกิจจำนวนมากก็ถูกส่งต่อให้กับซีเหมินจือเผิงลูกชายของเธออย่างไรก็ตาม แม้ว่าซีเหมินจือเผิงจะบริหารจัดการบริษัทได้ดี แต่การแต่งงานของเขาก็ไม่ประสบความสำเร็จ ซึ่งทำให้เหอซูฟางวิตกกังวลอย่างมาก และบังเอิญเหอซ
บทล่าสุด
