Share
บทที่ 219
Related chapters
คุณชาย แห่ง ประตูมังกร บทที่ 220
ฮั๋วเจี้ยนเฟิงเหลือบมองหลี่โม่ที่กำลังอับอาย พร้อมแอบเยาะเย้ย จากนั้นเปิดประตู BMW X6 และเชิญกู้เจี้ยนหมิน และภรรยาของหลี่โม่ขึ้นรถอย่างกระตือรือร้น“หยุนหลาน ดูซิว่าฮั๋วเจี้ยนเฟิงหล่อแค่ไหน เขากลับมาแล้ว เขาเคยทำงานต่างประเทศด้วยนะ ตอนนี้เขาเป็นเจ้านายของบริษัทการลงทุน ลูกเขยที่รักช่างดีอะไรอย่างนี้ ฟังแม่นะ แกหย่ากับเจ้าคนไร้ค่านั่นเถอะ อย่ามัวชักช้าต่อไปเลย”หวังฟางเกลี้ยกล่อมกู้หยุนหลานอย่างสุภาพ“แม่คะ อย่าพูดอีกเลยค่ะ พวกเราแต่งงานกันมาสี่ปีแล้ว แล้วเขาเป็นพ่อของซีซี”กู้หยุนหลานเม้มริมฝีปากและมองไปรอบ ๆ แต่ไม่เห็นร่างของหลี่โม่ “หลี่โม่ล่ะ?”เมื่อกี้เขายังอยู่ตรงนี้อยู่เลย ไปไหนแล้วล่ะ“ทำไมแกถึงดื้อแบบนี้ ยังจะนึกถึงมันอยู่อีก ลืมสิ่งที่แม่เพิ่งพูดไปแล้วเหรอ?!”หวังฟางกระทืบเท้าอย่างกังวล“หนูจะไปหาหลี่โม่ พวกแม่ไปก่อนเถอะ”กู้หยุนหลานหันหลังและเดินกลับ โดยไม่สนใจเสียงตะโกนของหวังฟางแม้แต่น้อยฮั๋วเจี้ยนเฟิงพูดอย่างกระตือรือร้นว่า “คุณลุงกับคุณป้าขึ้นรถก่อนเถอะครับ เดี๋ยวผมจะไปส่งที่นั่นก่อน แล้วจะกลับมารับหยุนหลาน ปล่อยให้พวกเราคุยกันเป็นการส่วนตัวดีกว่าครับ”“พวกวั
คุณชาย แห่ง ประตูมังกร บทที่ 221
เมื่อได้ฟังคำพูดของญาติพี่น้องตระกูลกู้ ฮั๋วเจี้ยนเฟิงก็อดไม่ได้ที่จะอวดดีขึ้นมา จนอยากจะตะโกนดัง ๆ ออกมาว่า นี่คือห้องVIPที่ตนจองมาได้ ค่าใช้จ่ายทั้งหมดตนก็เป็นคนจ่าย!ถึงแม้จะอิงจากรายรับของฮั๋วเจี้ยนเฟิง ค่าใช้จ่ายต่ำสุดขอห้องVIPชั้นบนสุด ก็ยังสูงถึงสิบล้าน ถือว่าเจ็บปวดใจไม่น้อยแต่เพื่อที่จะได้อุ้มสาวงามกลับไปเชยชม ฮั๋วเจี้ยนเฟิงก็ยอมเทหมดหน้าตัก ฮั๋วเจี้ยนเฟิงซึ่งเรียนทางด้านการเงินมานั้น เข้าใจดีว่า มีเพียงการลงทุนที่สูงเท่านั้นถึงจะได้ผลตอบแทนที่สูงเช่นกันกู้ชิงหลินมองดูความหล่อเหลาภายนอกของฮั๋วเจี้ยนเฟิง แล้วหันมองห้องVIPที่ค่าใช้จ่ายขั้นต่ำสุดสิบล้าน ก็รู้สึกปวดใจจนพูดไม่ออกหากไม่เกิดเรื่องที่ภัตตาคารอาหารไห่เยี่ยนขึ้น กู้ชิงหลินเองก็ยังไม่ชอบหน้าฮั๋วเจี้ยนเฟิงนักทว่าช่วงนี้ทายาทเศรษฐีพวกนั้นล้วนไม่มีใครสนใจกู้ชิงหลิน ทำให้กู้ชิงหลินรู้สึกไร้ซึ่งชีวิตที่หรูหราเมื่อชายตามองฮั๋วเจี้ยนเฟิงที่จบการศึกษาจากต่างประเทศกลับมาอย่างโดดเด่น อีกทั้งยังไม่รังเกียจกู้หยุนหลานที่แต่งงานมีลูกแล้ว ยังคอยตามจีบไม่หยุด กู้ชิงหลินจึงเกิดความหดหู่ใจขึ้นมาหากคืนนั้นที่ภัตตาคารอาหารไห่เ
คุณชาย แห่ง ประตูมังกร บทที่ 222
กู้ซิ่งเหว่ยคิดอยากซื้อกระเป๋าหนังจระเข้สยามสักใบมาตลอด แต่เมื่อเห็นว่ามีมูลค่าหลายแสน เขาก็ได้แต่หวังแต่กลับไม่กล้าซื้อ“คุณลุงกู้ ผมมาอย่างเร่งรีบ ไม่เตรียมของขวัญชิ้นพิเศษอะไรมา ก็เลยทำได้เพียงเตรียมของขวัญเล็ก ๆ น้อย ๆ ขอให้คุณลุงกู้อภัยด้วยครับ”ฮั๋วเจี้ยนเฟิงเอ่ยอย่างสุภาพจบ จากนั้นจึงนำกล่องสี่เหลี่ยมสีน้ำเงินเข้มขนาดไม่ใหญ่นัก วางลงที่ด้านหน้าของกู้เจี้ยนหมินกล่องสี่เหลี่ยมสีน้ำเงินเข้มดูเรียบง่าย และไม่มีความหรูหราเลยแม้แต่น้อยพวกของกู้ชิงหลินมองไปที่กล่องใบนั้น ต่างรู้สึกสงสัยเล็กน้อย รู้สึกว่าแม้แต่เงินสิบล้าน ฮั๋วเจี้ยนเฟิงก็ยอมควักออกมาแล้ว แต่ทำไมพอถึงช่วงเวลาสำคัญที่จะมอบของขวัญให้กู้เจี้ยนหมิน กลับคาดไม่ถึงว่าจะหยิบเพียงกล่องเรียบ ๆ กล่องหนึ่งออกมา ช่างไม่สอดคล้องกับบรรยากาศในตอนนี้เลยหวังฟางขมวดคิ้ว แล้วหันกลับไปมองฮั๋วเจี้ยนเฟิงที่มีสีหน้ายิ้มแย้มฮั๋วเจี้ยนเฟิงหัวเราะพลางพูดว่า “คุณลุงกู้ลองเปิดดูสักหน่อยสิครับว่าพอใจไหม”กู้เจี้ยนหมินพยักหน้าเล็กน้อย ในใจคิดว่า ฮั๋วเจี้ยนเฟิงสามารถจองห้องVIPชั้นหนึ่งของห้องอาหารกวานเหรินมาได้ ก็ทำให้ตนเองมีหน้ามีตาแล้ว ถึง
คุณชาย แห่ง ประตูมังกร บทที่ 223
หวังฟางเห็นเช่นนั้นก็พูดเสียงสูงขึ้นมา “ไม่มีความรู้ก็อย่าได้เสแสร้งเลย โดยเฉพาะหลี่โม่ นายฟังให้ดีนะ ฟังเจี้ยนเฟิงแนะนำนาฬิกาที่เขามอบให้เรือนนี้ จะได้เพิ่มพูนความรู้ให้มากหน่อย”หลี่โม่มองไปที่หวังฟางด้วยสีหน้าเรียบเฉย จากนั้นจึงหันกลับไปมองฮั๋วเจี้ยนเฟิงสายตาของฮั๋วเจี้ยนเฟิงและหลี่โม่ปะทะกัน ความรู้สึกเย่อหยิ่งประเภทหนึ่ง เกิดขึ้นในใจของฮั๋วเจี้ยนเฟิง'ฉันเป็นนักเรียนนอก เคยคลุกคลีอยู่ที่วอลล์สตรีท เห็นโลกมามากกว่านายเยอะ!''คนจนอย่างนายจะมาแข่งอะไรกับฉัน อ่านสถานการณ์ออกว่าต้องทำยังไง ก็รีบถอยออกไปแล้วเปิดทางซะ'สายตาของฮั๋วเจี้ยนเฟิงแสดงออกอย่างเงียบ ๆ ถึงสิ่งที่เขาคิดอยู่ในใจส่วนหลี่โม่ดูราวกับเครื่องรับสัญญาณวิทยุที่ใช้การไม่ได้ ไม่รับรู้ถึงสารที่ส่งผ่านมาทางสายตาของฮั๋วเจี้ยนเฟิงเลยแม้แต่น้อย ทำเพียงใช้สายตาที่ว่างเปล่า จ้องมองไปที่ฮั๋วเจี้ยนเฟิงอย่างเงียบ ๆฮั๋วเจี้ยนเฟิงรู้สึกตกใจกับสายตาของหลี่โม่เล็กน้อย ในใจคิดว่า ตนนั้นเป็นกระเบื้องเคลือบชั้นดีหายาก จะนำไปรู่กับเศษหินอย่างหลี่โม่ไม่ได้ถ้าเจ้าตัวสกปรกอย่างหลี่โม่ จู่ ๆ เกิดเสียสติ กลายเป็นสุนัขบ้ากัดตนเองขึ้นมา
คุณชาย แห่ง ประตูมังกร บทที่ 224
อย่างไรเสียหลี่โม่ก็ไม่ได้สนใจอะไรเห็นการกระทำของหลี่โม่ กู้หยุนหลานก็อดไม่ได้ที่จะพูดขัดขึ้นมา เธอไม่อยากเห็นหลี่โม่ต้องเสียหน้าต่อผู้คนมากมายอีก จึงยิ้มเล็กน้อย และพูดกับทุกคนว่า “ของที่หลี่โม่เตรียมไว้ลืมอยู่ที่บ้าน รอกลับไปแล้วเขาจะเอามาให้คุณพ่อของฉันเอง”กู้ชิงหลินเดินมาข้าง ๆ หลี่โม่แล้ว จากนั้นจึงใช้มือขวาจับที่ข้อมือของหลี่โม่ และใช้แรงดึงขึ้นมาทันที เพื่อยกมือที่อยู่ในกระเป๋าเสื้อของหลี่โม่ออกมามือที่กำลังถือกล่องไม้ของหลี่โม่ จึงถูกเปิดเผยต่อหน้าทุกคน“ฮ่า ๆ นี่ก็คือของขวัญที่คนไร้ค่าอย่างนายเตรียมไว้สินะ รีบเปิดออกให้ฉันสิ เร็วเข้า ดูซิว่าคนจนอย่างนายเตรียมของดีอะไรไว้”กู้ชิงหลินหัวเราะเสียงดัง สีหน้าดูถูกเยาะเย้ย และรอที่จะชมเรื่องสนุก“ใช่แล้ว ให้พวกเราได้เปิดหูเปิดตา ไม่แน่ว่าพวกเราอาจไม่รู้จัก และต้องให้นายช่วยแนะนำก็ได้ ถ้าเป็นอย่างนั้น นายก็คงได้หน้ายกใหญ่”“กล่องไม้นี่ดูไปแล้วธรรมดาจริง พอมองไปแล้ว ลายไม้ที่ติดอยู่บนกล่องก็เป็นของเลียนแบบ แค่มองกล่องเปล่า ๆ ก็รู้ว่า เป็นของที่หาซื้อได้ตามท้องถนนทั่วไป”คนหลายคน เธอพูดคำ ฉันพูดคำ คำพูดที่พูดออกมาล้วนไม่น่าฟ
คุณชาย แห่ง ประตูมังกร บทที่ 225
เสียงชายชราก้องกังวานอย่างมาก เพียงพูดขึ้นเสียงก็ดังไปทั่วทั้งห้องคนที่กำลังระเบิดเสียงหัวเราะออกมา ก็ค่อย ๆ ยิ้มค้าง แล้วจึงหันมองชายชราที่พูดขึ้น สีหน้าท่าทางเริ่มดูแปลกออกไปกู้ซิ่งเหว่ยมองชายชรา และไม่รู้ว่าควรหรือไม่ควรมอบหยกขาวแกะสลักลายมังกรในมือของเขาให้ชายชรา“นี่คือหยกมังกร? อีกทั้งยังเป็นของในตำนานอีก? คุณปู่ คุณมองผิดไปหรือเปล่า”กู้ซิ่งเหว่ยไม่พอใจเล็กน้อยที่จู่ ๆ ชายชราก็พูดขึ้นมา ดังนั้นจึงพูดอย่างไม่เกรงใจ“เหอะ ๆ นายรู้ไหมว่าฉันเป็นใคร? ตั้งแต่ฉันเกิดมาจนถึงตอนนี้ มองสิ่งของไม่เคยพลาดมาก่อน”ชายชราเอามือไขว้หลังแล้วยืดอกขึ้น แสดงออกถึงท่าทางที่ไม่ธรรมดา“เหล่าสวี่ ของสิ่งนี้เป็นหยกมังกรจริงหรือ? ”กู้เจี้ยนหมินเอ่ยอย่างประหลาดใจ“อะแฮ่ม ๆ เช่นนั้นต้องดูให้ละเอียดถึงจะรู้”ชายชราแสร้งพูดอย่างผู้ทรงภูมิมาหนึ่งประโยค“ซิ่งเหว่ย ส่งของมานี่ ท่านนี้คือสวี่ฝานเม่า หัวหน้าคณะกรรมการประเมินพิพิธภัณฑ์เมืองฮั่น และก็เป็นเพื่อนเก่าแก่ของอามานานปี” กู้เจี้ยนหมินแนะนำขึ้นหลายครั้งหลายครา การส่งของขวัญทางการค้า ล้วนแล้วแต่ต้องส่งของเก่าแก่เพื่อยืนยันว่า สิ่งของเก่าแก
คุณชาย แห่ง ประตูมังกร บทที่ 226
หวังฟางหน้านิ่วคิ้วขมวด หันมองไปที่สวี่ฝานเม่า รู้สึกว่าสวี่ฝานเม่ากำลังทำลายบรรยากาศอันดีงามนี้“เจี้ยนหมิน สวี่ฝานเม่าคนนี้เชื่อถือได้ไหม? ได้ยินว่าคนที่ทำงานประเมิน หลายคนก็ไม่ใช่ผู้เชี่ยวชาญที่มีความรู้ความสามารถนัก” หวังฟางกระซิบถามกู้เจี้ยนหมินจ้องหวังฟางตาเขม็ง และวางมาดของหัวหน้าครอบครัวขึ้นมา“ผู้หญิงนี่ช่างไม่รู้อะไรเสียเลย คุณสวี่นั่นเป็นผู้มีชื่อเสียงโด่งดังในการประเมินวัตถุ เคยเข้าร่วมการจำแนกระดับขั้นของระบบโบราณวัตถุ รับผิดชอบการประเมินสมบัติทางวัฒนธรรมระดับชาติ ผู้คนในแวดวงสะสมล้วนเชื่อถือในผลการชี้ขาดของคุณสวี่”หวังฟางฟังแล้วก็แอบตกใจ คิดไม่ถึงว่าสวี่ฝานเม่าที่ดูขัดหูขัดตาคนนี้ จะมีความสามารถระดับนี้กู้หยุนหลานเองก็ตกใจเล็กน้อย การเปลี่ยนแปลงอย่างต่อเนื่องนี้ ทำให้ในใจของกู้หยุนหลานรู้สึกปั่นป่วน คิดถึงคำพูดเมื่อครู่ของหลี่โม่ที่บอกว่า จะพิสูจน์ตัวเอง หรือว่านี่คือการพิสูจน์ของเขา?เธอหันไปมองหลี่โม่เล็กน้อย หลี่โม่เห็นกู้หยุนหลานมองมาที่ตนเอง ก็เผยรอยยิ้มออกมาเล็กน้อยทันที สายตาสื่อความหมายว่าให้กู้หยุนหลานวางใจกู้หยุนหลานเหลือบมอง และหันหน้ากลับอย่างรวดเร็
คุณชาย แห่ง ประตูมังกร บทที่ 227
ตอนที่กู้ซิ่งเหว่ยถามว่า หยกมังกรมูลค่าเท่าไหร่นั้น ในใจก็รู้สึกกังวลอย่างมาก เมื่อครู่เขาเย้ยหยันหลินโม่ไว้ไม่น้อยเหลือบตามองหลี่โม่ที่กำลังมอบหยกมังกรของพระเจ้าฮั่นอู่ตี้ออกไป กู้ซิ่งเหว่ยก็รู้สึกอับอายเล็กน้อยสีหน้าของกู้ชิงหลินและคนอื่น ๆ ต่างก็เปลี่ยนไปเล็กน้อย ทุกคนต่างขมวดคิ้วแน่น ราวกับว่ายิ่งหยกมังกรมีค่ามากเท่าไหร่ พวกเขายิ่งเป็นทุกข์มากเท่านั้นโดยเฉพาะอย่างยิ่งคนที่พูดว่า หยกมังกรมีค่าแค่สองร้อยบาทเมื่อครู่ ตอนนี้ยิ่งรู้สึกอับอายจนหน้าแดงก่ำ หากบนพื้นมีรอยแยกแล้วล่ะก็ คงจะพาตนเองมุดลงไปซ่อนตัวด้านในอย่างแน่นอนคิ้วคู่งามของฮั๋วเจี้ยนเฟิงผูกเป็นปมขึ้นมา และรู้สึกกระวนกระวายใจเดิมคิดว่าจองห้องVIPราคาสิบล้านกว่าได้ และมอบนาฬิกาเหรียญทองที่มีมูลค่ากว่า 3.5 ล้านได้ จะสามารถกลายเป็นพระเอกของงานในวันนี้ได้ แต่ดูไปแล้วกลับไม่เป็นเช่นนั้นอีกต่อไป!ก่อนหน้านี้ใครพูดว่าหลี่โม่เป็นคนไร้ค่า เป็นคนจนกัน?คนจนไร้ค่าสามารถมอบสิ่งของที่ราชวงศ์ใช้ได้ด้วยหรือ?ฮั๋วเจี้ยนเฟิงยิ่งคิดยิ่งรู้สึกว่าเจ็บใจ หากจัดการได้ไม่ดี ไม่แน่ว่าเงินสองล้านในวันนี้ อาจเสียไปโดยเปล่าประโยชน์!ฮั๋วเจี
Latest chapter
