ตอนที่ 8 เซอร์เวย์โดนยิง
และเมื่อไอ้เวย์มันฟังผมพูดจบมันก็ชวนผมกลับไปบ้านพักทันที พวกผมทั้ง 4 คนขับรถไปถึงบ้านพัก และเป็นไอ้เวย์ที่รีบร้อนเดินเข้าไปก่อนใคร พวกผมก็กำลังจะเดินตามเข้าไป แต่จู่ๆมันก็ส่งสัญญาณมือออกมา บ่งบอกว่าข้างในบ้านไม่ปกติ
" พวกมึงไอ้เวย์มันส่งสัญญาณอะไรมาวะ "
" ข้างในตัวบ้านผิดปกติ พวกมึงโทรหาตำรวจ กูจะค่อยๆย่องเข้าไปก่อน "
เป็นเสียงของผมเองครับเนื่องจากไอ้คิมมันเอ่ยถามว่าไอ้เวย์มาส่งสัญญาณมืออะไรออกมา ซึ่งผมที่เรียนวิชาภาษามือกับไอ้เวย์มาตั้งแต่เด็กมันจึงทำให้ผมรู้ทันทีว่าข้างในตัวบ้านมีสิ่งผิดปกติ ผมได้จัดการบอกไอ้คิมและไอ้วอร์มให้พวกมันโทรแจ้งตำรวจทันที ก่อนที่ตัวผมจะย่องเข้าไปภายในบ้านก่อน เพื่อหวังว่าจะไปช่วยไอ้เวย์อีกแรง
" เออระวังตัวด้วยไอ้ภูมิ "
หลังจากที่ภูมิได้ย่องเข้าไปภายในบ้านวอร์มและคิมก็ได้จัดการโทรหาตำรวจให้มายังจุดหมายปลายทาง ก่อนที่พวกเขาทั้งสองจะค่อยๆย่องตามภูมิเข้าไปในบ้านอีกที
พลั๊วๆๆๆ
อ๊ากกกก
ตุบตับ
ภูมิ คิม และวอร์ม จัดการย่องเข้าไปทางด้านหลังของชายชุดดำ ก่อนจะทำการต่อสู้กันอย่างดุเดือด
" ไอ้เวย์มึงไปช่วยคุณเคส ทางนี้ไม่ต้องห่วงพวกกูเอาอยู่ "
หลังจากที่ไอ้คิมและไอ้วอร์มมันตามเข้ามาสมทบผมอีกที ผมก็ได้ตะโกนบอกไอ้เวย์ให้มันไปช่วยคุณเคสก่อน เพราะไม่รู้เลยว่าตอนนี้เชอรี่ทำอะไรคุณเคสไปแล้วหรือยัง
พวกผมจัดการไอ้ชายชุดดำทั้ง 3 คนด้วยสองมือไม่ต้องแปลกใจครับว่าทำไมพวกผมถึงสู้กับไอ้พวกนี้ได้ ก็เมื่อตอนสมัยเรียนพวกเราทั้ง 4 ได้เรียนวิชาการต่อสู้กันมาพอตัว ถึงพวกผมจะไม่ใช่มาเฟียแต่ก็ไม่ได้หมายความว่าจะอ่อนแอและไม่มีชั้นเชิงในการต่อสู้ พวกผมก็มีฝีมือไม่น้อยเหมือนกัน และไม่นานไอ้ชายชุดดำทั้ง 3 คนก็ล้มนอนจมกองเลือดหน้าตาดูไม่ได้เนื่องจากโดนพวกผมซัดเข้าให้หลายต่อหลายหมัด พวกเราทั้ง 3 คนจัดการลากพวกมันไปกองอยู่ในบริเวณเดียวกัน และอยู่ๆเสียงปืนก็ดังขึ้นภายในบ้าน
ปัง
ผมตกใจมากไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น ผม ไอ้คิมและไอ้วอร์ม จัดการวิ่งเข้าไปดูแต่แล้วภาพที่เห็นตรงหน้าก็คือ…
" ไอ้เวย์/ไอ้เวย์/ไอเวย์ "
" คุณเวย์ "
พวกผมทั้ง 3 คน รวมถึงคุณเคสอุทานออกมาพร้อมกันเมื่อเห็นไอ้เวย์โดนยิง ใช่ครับคนที่โดนยิงก็คือไอ้เวย์ กระสุนได้ฝังลึกเข้าไปบนหน้าท้องก่อนที่มันจะล้มลงไปนอนข้างๆคุณเคส และหลังจากที่เชอรี่ยิงปืนลูกนั้นออกไปเธอก็ดูเหมือนจะตกใจ ก็ไม่รู้ว่าคนที่เธอตั้งใจจะยิงเป็นไอ้เวย์หรือเป็นคุณเคสกันแน่ และในขณะที่เธอกำลังตกใจอยู่นั้นตำรวจที่ประจำการอยู่นอกบ้านก็ได้ทำการเข้ามารวบตัวของเธอรวมถึงไอ้ชายชุดดำทั้ง 3 คนที่โดนพวกผมซัดจนเลือดอาบด้วย
" คะ คุณเวย์ อึก ฮือๆๆๆ คุณทำแบบนี้ทำไมค่ะ "
" เคสเธอไม่เป็นอะไรใช่ไหม "
" ไม่ค่ะเคสไม่เป็นอะไร "
" ต่อไปนี้เธอจะไม่ต้องเบื่อขี้หน้าฉันอีกต่อไปแล้วนะ ฉะ ฉันจะไม่ได้อยู่ให้เธอเบื่อแล้ว "
" ไม่ค่ะ อย่าพูดแบบนี้ ฮือๆๆๆ คุณต้องไม่เป็นอะไร "
" ฉะ ฉันรักเธอนะเคส ดะ ได้ยินไหมว่าฉันรักเธอ "
" อึก ฮือๆๆๆ ค่ะเคสได้ยิน อึก เคสได้ยินแล้วเคสก็รักคุณนะค่ะ เคสรักคุณ "
ผมยืนมองคนทั้งคู่บอกรักกัน ถามว่าผมเจ็บไหมก็เจ็บนิดๆนะครับแต่มันก็ไม่ได้มากอะไรก็อย่างที่บอก ผมแค่ชอบเธอยังไม่ถึงขั้นรักจริงๆจังๆขนาดนั้นเพราะเราทั้งคู่ก็เพิ่งจะเจอกันได้ไม่นานและอีกอย่าง ผมก็รู้มาตลอดว่าคุณเคสรักไอ้เวย์และเธอก็ไม่มีทางเปลี่ยนใจมารักผมได้
" ฉะ ฉันดีใจนะ ที่เธอยังรักฉันอยู่ "
" ค่ะเคสรักคุณ ฮือๆๆๆ "
" ยะ ยกโทษให้ฉันได้ไหม "
" ค่ะ เคสยกโทษให้คุณทุกอย่าง คุณอย่าเป็นอะไรนะค่ะ "
" ฝะ ฝากบอกลูกด้วยนะว่าฉันรักพวกเขามากและก็ขอโทษที่ไม่ได้อยู่เห็นหน… (หน้า)"
" ไม่ค่ะ เคสไม่รับฝาก คุณต้องมาบอกพวกเขาเอง คุณต้องไม่เป็นอะไร คุณต้องปลอดภัย ไม่ต้องพูดอะไรทั้งนั้น ฮือๆๆๆๆ "
" อย่าระ ร้องไ…..(ไห้) "
" คะ คุณเวย์ คุณเวย์ ไม่นะ คุณเวย์ ฮือๆๆๆ ตื่นขึ้นมา ตื่นขึ้นมาคุยกับเคสก่อน ฮืออๆๆๆๆๆ "
นั่นแหละครับหลังจากที่ไอ้เวย์มันบอกลาเมียกับลูกในท้องเรียบร้อยมันก็ได้สลบไปในทันที พวกผมรู้ว่ามันไม่ตายหรอกแค่โดนยิงหน้าท้องแต่มันก็โอเวอร์เกินไป ทำนองแบบว่าเรียกร้องความสนใจจากเมียว่างั้นเห็นแล้วหมั่นไส้ ผมจัดการพาไอ้เวย์ไปส่งโรงพยาบาลเพราะตอนนี้เลือดมันไหลเยอะมากและไหลไม่หยุดเลย ก็มันเล่นดราม่ากับเมียซะขนาดนั้นแทนที่จะรีบไปโรงพยาบาลจากที่ไม่ตายคราวนี้ก็จะได้ตายจริงๆสมใจ
โรงพยาบาล
หลังจากที่ผมพาไอ้เวย์มาส่งโรงพยาบาลคุณหมอก็ได้ทำการช่วยเหลือเป็นระยะเวลากว่า 3 ชั่วโมงเต็มๆและแล้วคุณหมอก็เดินออกมาบอกว่ามันปลอดภัยแล้ว พวกผมจึงทำเรื่องย้ายมันไปห้องพักฟื้นโดยมีคุณเคสดูแลอยู่ไม่ห่าง ตั้งแต่ที่บ้านจนมาถึงโรงพยาบาลเธอก็เอาแต่ร้องไห้ผมเข้าใจครับ การที่เห็นคนรักถูกยิงต่อหน้าต่อตามันเจ็บปวดแค่ไหนแต่ถึงยังไงเธอก็ต้องหักห้ามใจไว้บ้าง เพราะตอนนี้ไอ้เวย์มันก็ปลอดภัยแล้วแค่รอเวลาฟื้น ขืนให้เธอร้องไห้อยู่แบบนี้มีหวังไม่ดีต่อลูกในท้องของเธอเป็นแน่ ในฐานะที่ผมก็เป็นเพื่อนของเธอคนนึงผมก็อดที่จะเป็นห่วงเธอกับลูกในท้องไม่ได้ เพราะตั้งแต่เช้าผมก็ยังไม่เห็นเธอทานอะไรเลย
" คุณเคสครับ ทานอะไรหน่อยไหมครับเดี๋ยวผมจะลงไปซื้อมาให้ "
" เคสยังไม่หิวเลยค่ะ "
" คุณเคสไม่หิว แต่ว่าลูกในท้องคงจะหิวมากแล้วนะครับ "
ผมถามคุณเคสออกไปด้วยความที่เธอยังไม่ได้ทานอะไรเลย ผมก็เป็นห่วงกลัวว่าเธอจะหิว แต่คำตอบที่ได้นั้นกลับกลายเป็นว่าเธอไม่หิวเธอไม่อยากกินอะไร แต่มันก็ไม่ได้ไหมครับเพราะว่าเธอไม่ได้ตัวคนเดียวแล้วเธอยังมีลูกน้อยในท้องอีกคนขืนถ้าเธอยังไม่ยอมทานอะไรแบบนี้มีหวังได้เป็นลมเป็นแล้งไปแน่ๆ
" งั้นรบกวนคุณภูมิช่วยซื้ออะไรมาให้เคสทานหน่อยได้ไหมคะ เคสไม่อยากลงไปเพราะกลัวว่าเขาจะตื่นมาแล้วไม่เจอ "
" ได้ครับงั้นคุณเคสรออยู่ที่นี่ ผมกับไอ้พวกนั้นจะไปซื้ออะไรมาให้ทาน "
" ขอบคุณนะคะ "
ผมเข้าใจที่คุณเคสพูดเพราะรู้ดีว่าการที่คนรักตื่นมาแล้วไม่เจอจะต้องรู้สึกยังไง เธอรักไอ้เวย์มาก แล้วก็ดูเหมือนว่าตอนนี้ไอ้เวย์ก็จะรักเธอมากด้วย ผมจึงกัดการอาสาที่จะไปซื้อมาให้แล้วก็ไม่วายที่จะลากไอ้สองคนนั้นไปด้วย เพราะผมต้องการให้คุณเคสได้อยู่กับไอ้เวย์ตามลำพัง
" ไปพวกมึงไปซื้อของกัน "
และทั้งสามหนุ่มก็ได้ลงไปซื้อของให้เคสความจริงแค่ของไม่กี่ชิ้นภูมิสามารถถือได้สบายแต่เป็นเพราะว่าเขาอยากให้เธอได้ใช้เวลากับคนรักแค่สองคน เขาจึงเอ่ยชวนเพื่อนๆลงมาด้วยกัน
" แค่ซื้อของทำไมมึงต้องลากกูลงมาด้วย "
เป็นเสียงของคิมที่เอ่ยบอกเพราะตัวเขาเองก็ไม่เข้าใจว่าของแค่ไม่กี่อย่างทำไมจะต้องยกโขยงกันลงมาถึงขนาดนี้
พลั๊ว
" มึงตบกูทำไมไอ้วอร์ม "
" ที่ไอ้ภูมิมันชวนให้ลงมาด้วยกันเพราะมันต้องการให้คุณเคสอยู่กับไอ้เวย์แค่สองคนทำไมมึงแม่งควายได้ขนาดนี้วะ กูว่าไอ้เวย์โง่แล้วนะมึงโง่ยิ่งกว่าอีก "
" ก็กูจะไปรู้ไหม แหมไอ้คนฉลาดทั้งสอง "
แล้วพวกเขาก็ได้หัวเราะกันออกมาไม่รู้ว่านานแค่ไหนแล้วที่พวกเขาไม่ได้หัวเราะด้วยกันแบบนี้แต่ก็ยังคงขาดเพื่อนรักอีกคนอย่างเซอร์เวย์ไป
#สำหรับใครที่อยากรู้ว่าเชอรี่เป็นใครเกี่ยวอะไรกับภูมิและทำไมต้องตามไปทำร้ายเคสไปติดตามได้ในเรื่องของ เมียตีทะเบียน นะคะ อัพจบเรียบร้อยแล้วจ้า รับรองว่าสนุก ครบรส ไม่ผิดหวังแน่นอนจ้า
ตอนที่ 9 เจอกันอีกครั้ง3 วันผ่านไป ผมใช้ชีวิตอยู่ที่ภูเก็ตตลอดระยะเวลา 3 วันที่ผ่านมา เนื่องจากว่างานรีสอร์ทที่ผมเป็นหุ้นส่วนกับคุณเมนี่เพื่อนสนิทของคุณเคสมันยังไม่ค่อยจะลงตัวสักเท่าไหร่ ส่วนไอ้เวย์มันก็ได้กลับไปพักพื้นที่กรุงเทพเรียบร้อยแล้ว และวันนี้ก็เป็นวันที่ผมกลับมากรุงเทพฯพอดี ผม ไอ้คิมและไอ้วอร์มทำการนัดกันว่าจะไปเยี่ยมไอ้เวย์ที่บ้าน แต่พอมาถึงผมก็เจอเข้ากับเพื่อนๆของคุณเคสพอดี และหนึ่งในนั้นก็มีคุณจูนอยู่ด้วย ตั้งแต่วันนั้นผมก็ไม่ได้ติดต่อเธอไปอีกเลยเพราะผมมัวแต่ทำงาน จนกระทั่งมาวันนี้ ผมและเธอยืนสบตากันอยู่ครู่หนึ่งก่อนที่ไอ้เวย์มันจะเดินออกมาแล้วพวกเธอก็เอ่ยทักทายมัน " สวัสดีค่ะคุณเซอร์เวย์/สวัสดีค่ะ/ไงไอ้เวย์"" สวัสดีครับทุกคน ตามสบายนะครับ คุณเมนี่ คุณจูน คุณแก้ว เคสน่าจะอยู่ในครัวกับป้าบัว ครับ "" ค่ะ งั้นพวกเราขอตัวไปหายัยเคสก่อนนะคะ "" ครับ " " พวกมึงมากันได้ไง " เสียงไอ้เวย์มันคุยกับเพื่อนๆของคุณเคสก่อนที่มันจะหันมาทักทายพวกผม" เอ้าไอ้นี่คืนดีกับเมียแล้วลืมเพื่อนเลยนะ พวกกูก็มาเยี่ยมมึงไง " " เออขอบใจ ว่าแต่มึงอะตั้งใจมาเยี่ยมกูหรือตั้งใจมาหาเมียกู " ไอ้เว
ตอนที่ 10 คุยหลังจากที่ผมกลับมาจากบ้านไอ้เวย์ ผมก็ต้องวนรถไปส่งไอ้คิมเพราะว่ามันไม่ได้เอารถมา ส่วนไอ้วอร์มมันมีธุระด่วนจึงทำให้ต้องแยกย้ายไปก่อน และตอนนี้ผมก็กำลังยืนอยู่ที่หน้าคอนโดของคุณจูน ผมก็ไม่รู้ว่าเธอกลับมาหรือยังแต่ยังไงวันนี้ผมก็จะต้องคุยกับเธอให้รู้เรื่องก๊อก ก๊อก ก๊อกหลังจากที่ฉันกลับมาจากไปเยี่ยมคุณเซอร์เวย์ ฉันก็ทำการถอดเสื้อผ้าอาบน้ำทันทีเพราะว่าวันนี้อากาศร้อนมาก ฉันรู้สึกว่าเหนียวตัวอย่างบอกไม่ถูก ในขณะที่ฉันกำลังอาบน้ำอยู่นั้นก็มีเสียงคนมาเคาะประตูหน้าห้อง ฉันก็ไม่ได้คิดอะไรเพราะคิดว่าเป็นพี่นุทเลขาของฉันเอง ก่อนหน้านี้พี่นุทโทรมาบอกว่าจะเข้าเอาเอกสารมาให้ฉันเซ็นเพราะว่าวันนี้ฉันไม่ได้เข้าไปที่บริษัทเลยทั้งวัน นั่นจึงทำให้พี่นุทต้องหอบเอกสารมาให้เซ็นถึงที่ ถามว่าเอกสารชิ้นนี้ด่วนไหมตอบเลยว่ามันก็ไม่ได้ด่วนอะไรมากแต่เห็นพี่แกบอกว่าจะมาทำธุระแถวนี้พอดี ก็เลยว่าจะเอามาให้ฉันเซ็นด้วยเลย ฉันหยิบผ้าคลุมอาบน้ำขึ้นมาสวมใส่ก่อนที่จะทำการสาวเท้าเดินตรงไปยังประตูหน้าห้องโดยที่ไม่ได้ส่องดูว่าเป็นใครเพราะมั่นใจว่ายังไงก็ต้องเป็นพี่นุทแน่นอน แกร๊ก" คะ คุณภูมิ " " สวัสดีครับค
ตอนที่ 11 จีบ" เหมือนอะไรคะ "" มะ เหมือนเมียผม " "....." ฉันยืดนิ่งไม่ได้ตอบอะไรออกไปเหมือนคนที่กำลังตกอยู่ในภวังค์ แต่แล้วฉันก็ต้องสะดุ้งตกใจก็เขาเล่นพูดเสียงดังใส่ฉันขนาดนี้ " ว่าไงครับคุณจูนเราลองมาคบกันดูไหม " " คะ คือว่า " " ok ครับไม่ต้องตอบงั้นเอาใหม่ นับตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไปผมขอจีบคุณก็แล้วกัน " " หะ อะไรนะค่ะ "" ผมบอกว่านับตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไปผมจะจีบคุณ "" จีบทำไมคะ คุณไม่ได้ชอบจูนคุณชอบยัยเคสคุณลืมแล้วหรอ " นี่เขาจะบ้าไปแล้วหรอถึงขนาดจีบฉันเลย ก็ไหนเขาบอกว่าชอบยัยเคสไงอยู่ๆจะมาจีบฉันได้ยังไง นี่อย่าบอกนะว่าหลุดจากยัยเคสก็จะมายุ่งกับฉันแทนอะ ฉันไม่ใช่ตัวสำรองของใครนะยะ ไอ้บ้านี่ไหนบอกว่าเป็นสุภาพบุรุษไง เป็นคนดีไงฉันเริ่มจะไม่โอเคแล้วนะ" ใช่ครับเดิมทีผมคิดว่าผมชอบคุณเคสแต่เอาเข้าจริงๆ ผมก็แค่ชอบเฉยๆชอบที่หมายความว่าปลื้มเพราะเธอเป็นคนดี น่ารัก สดใสตลอดระยะเวลาผมมาคิดทบทวนดูแล้วคำว่าชอบของผมมันก็เหมือนกับชอบดาราอะไรประมาณนั้น ผมไม่ได้รักเธอตอนแรกที่ผมรู้ว่าคุณเคสกับไอ้เวย์แต่งงานกันแล้วผมก็มีความรู้สึกอยากเอาชนะเพราะตอนนั้นผมกับมันก็มีเรื่องผิดใจกันอยู่นั่นก็คือ
ตอนที่ 12 งอลผมกลับมาถึงคอนโดก็ปาเข้าไปเกือบ 2 ทุ่มแล้ว เพราะกว่าจะขับรถมาถึงก็ต้องเผชิญกับรถติดเป็นจำนวนมาก คอนโดของเธอกับผมไม่ได้ใกล้กันเลยสักนิด แต่ก็นั่นแหละเพื่อหัวใจที่มันเต้นแรงต่อให้ขับรถไปกลับทุกๆชั่วโมงผมก็ทำได้ ให้ตายเถอะครับนี่ผมเป็นเอามากนะเนี่ยเหมือนคนที่กำลังคลั่งรักหนักมากเลยจริงๆ ผมจัดการทำธุระส่วนตัวให้เสร็จก่อนที่จะหยิบโทรศัพท์ขึ้นมากดโทรหาคุณจูนไม่รู้ว่าป่านนี้เธอกำลังจะทำอะไรอยู่หลังจากที่คุณภูมิกลับไป ฉันก็ได้จัดการทำธุระส่วนตัวและก็โทรสั่งอาหารขึ้นมาทาน เพราะนี่ก็เป็นเวลา 2 ทุ่มกว่า แล้ว ในแต่ละวันเวลามันช่างผ่านไปไวจริงๆ ตอนนี้ฉันกำลังนั่งเคลียร์งานของลูกค้าให้เสร็จ และในระหว่างที่ฉันกำลังนั่งตรวจแบบงานของลูกค้าอยู่นั้นเสียงโทรศัพท์ของฉันก็ดังขึ้นครืด ครืด ครืด ครืดภูมิปรากฏว่าคนที่โทรเข้ามานั่นก็คือคุณภูมิ จริงด้ว
ตอนที่ 13 พี่ชายจูนตอนนี้ผมกำลังนั่งรอคุณจูนอยู่ในห้องรับแขก ก็ไม่รู้ว่าเธอจะเข้ามาบริษัทกี่โมงเพราะตอนนี้ก็ได้เวลาแล้วแต่ก็ยังไม่มีวี่แววว่าเธอจะมาเลยหรือว่าคุณจูนจะรู้ทันผม ในขณะที่ผมกำลังนึกถึงคุณจูนอยู่ ก็มีผู้ชายคนนึงเดินเข้ามา" สวัสดีครับ ผม เจมส์ เป็นพี่ชายของจูนครับ ไม่ทราบว่าคุณภพจะออกแบบเรือนหอหรอครับ คุณสามารถคุยกับผมได้เลยครับ "โอ้โหนี่พี่ชายคุณจูนหรอเนี่ยบอกตามตรงว่าผมเป็นผู้ชายเหมือนกันผมยังอิจฉาเลยก็พี่คุณจูนโคตรจะหล่อ หล่อมากๆบ้านนี้หน้าตาเขาดีกันทุกคนไหมนะ แต่เอ๊ะคุณจูนมีพี่ชาย 2 คนนี่นาแล้วสรุปว่าคนนี้เป็นพี่ชายคนโตหรือว่าคนรองกันละเนี่ย" อะ เอ่อ คือผมอยากติดต่องานกับคุณจูนมากกว่าครับ ""....."พอผมพูดไปแบบนั้นพี่ชายคุณจูนก็มีสีหน้าที่เปลี่ยนไ
ตอนที่ 14 ตี้หลังจากที่ฉันไล่คุณภูมิกลับไป ฉันก็ได้แต่นั่งเซ็งๆมันเหมือนคนหมดอะไรตายยากยังไงก็ไม่รู้ ว่าแล้วคืนนี้ฉันก็ต้องปลดปล่อยซะหน่อย ไหนๆก็ไหนๆแล้วชวนยัยเมนี่กับยัยแก้วด้วยเลยดีกว่า ส่วนยัยเคสก็คงจะไปไม่ได้เพราะนางท้องอยู่ อีกอย่างคุณเซอร์เวย์ก็หวงมากด้วยหญิงสาวจัดการหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาทัก LINE บอกเพื่อนๆในกลุ่มคืนนี้เธอต้องการที่จะปลดปล่อยให้สนุกสุดเหวี่ยงสมองไม่รับรู้อะไรทั้งนั้นLine แก๊ง 4 สาวแสนสวยจูน : Hi พวกแก ฉันเซ็งๆอะ คืนนี้ออกไปตี้เป็นเพื่อนฉันหน่อยสิเคส : แหมแกไม่ดูสภาพฉันเลยนะจูน : โทษทีฉันลืมไปอะแกแก้ว : ok กูไปได้ ส่วนแกน่ะอยู่กกสามีกับลูกไปเถอะเอาไว้พวกฉันจะเที่ยวเผื่อนะยัยเคสเมนี่ : จัดไปค่ะเพื่อน เออจริงรอให้คลอดก่อนนะแก แล้วค่อยไปตี้กันหวังว่าถึงตอ
ตอนที่ 15 มีปากเสียงหลังจากที่ฉันอาบน้ำแต่งตัวเสร็จ ฉันก็ได้ขับรถมายังผับ K ทันที วันนี้แหละฉันจะเมาให้สุดหลุดโลกไปเลย ตอนนี้ฉันก็อยู่ในชุดเซ็ท เสื้อโชว์อกไขว้ผูกคอกับกระโปรงรูดสองข้าง นำแฟชั่นสุดๆ บอกเลยว่าแซ่บมาก ในขณะที่ฉันเดินเข้ามาก็มีสายตาผู้ชายหื่นกามทั้งหลายมองมาที่ฉันกันเป็นตาเดียว โอ๊ะมองกันขนาดนี้ฉันก็เริ่มรู้สึกอายแล้วสินะ" ทางนี้ยัยจูน "เสียงของยัยเมนี่เอ่ยเรียกฉันในขณะที่ฉันกำลังยืนมองหาโต๊ะของพวกนางอยู่" ตายแล้วยัยจูน ชุดแกแรงนะยะ ถ้าเทียบกับยัยแก้วนี่แกชนะเลิศ "" เกี่ยวอะไรกับฉันล่ะยัยเมนี่ "" ก็ดูแกแต่งตัวอะไรมาสิเนี่ยอย่างกับแม่ชีแกคิดว่าที่นี่เป็นวัดหรือไง "เสียงยัยเมนี่เอ่ยแซวชุดฉันแล้วก็หันไปแซวชุดของยัยแก้วต่อ ไม่แปลกหรอกที่ยัยแก้วชอบแต่งตัวแบบนี้ ก็นางสายธรรมะธรรมโมนี่นาถ้าเทียบกับฉั
ตอนที่ 16 ลงโทษ NC นิดๆคอนโดจูนใช้เวลาไม่นานชายหนุ่มก็ขับรถมาถึงคอนโดของจูน ร่างหนาทำการเปิดประตูฝั่งคนขับออกก่อนจะเดินอ้อมมาเปิดประตูฝั่งตรงกันข้ามที่มีหญืงสาวนั่งทำหน้าไม่พอใจอยู่" ลงมาครับ "" ไม่ค่ะ จูนจะกลับไปผับต่อ "" ผมบอกให้คุณลงมา "ชายหนุ่มเริ่มมีอารมณ์ที่เดือดดานเพราะเธอไม่ยอมฟังที่เขาพูดนั่นจึงทำให้เขารู้สึกหงุดหงิดเป็นอย่างมาก" คุณไม่มีสิทธิ์มาตะคอกใส่จูนและก็ไม่มีสิทธิ์มาสั่งจูน เราไม่ได้เป็นอะไรกัน "อ๊ะ ว้ายยยย" ผมจะทำให้คุณรู้ว่าผมมีสิทธิ์มากแค่ไหน "พอผมได้ยินที่คุณจูนพูดแบบนั้นผมก็รู้สึกหงุดหงิดไม่พอใจขึ้นมาทันทีใช่ครับคืนนี้ผมจะทำให้เธอรู้ว่าผมนี่แหละมีสิทธิ์ในตัวเธอมากแค่ไหน&nb
ตอนที่ 42 เข้าห้องหอ NC 20+ว้ายยยยจ๊วบ จ๊วบพอทุกคนออกไปกันหมดผมไม่รอช้าจัดการคว้าคุณจูนเข้ามาจูบทันทีบอกได้คำเดียวเลยว่าผมรอเวลานี้มานานมากแล้ว“ อืมมม ดะ เดี๋ยวสิคะ ไม่คิดจะอาบน้ำกันก่อนหรอ ““ เดี๋ยวค่อยอาบก็ได้นี่ครับตอนนี้ผมอยากกินคุณแล้ว วันนี้เจ้าสาวของผมสวยที่สุดในโลกเลย มันจึงทำให้ผมอดใจไม่ไหว ““ งั้นเราไปอะ เอ่อ….. ในห้องน้ำกันดีไหมค่ะ “นั่นแหละคะหลังจากที่ทุกคนออกไปกันหมดฉันจึงได้เอ่ยถามถึงเรื่องที่เขาคุยกับพ่อฉัน สรุปแล้วก็ไม่ได้คำตอบหนำซ้ำเขายังจู่โจมโดยการเข้ามาจูบฉันอีก ทั้งๆที่เราทั้งคู่ก็ยังไม่ได้อาบน้ำกันเลยเขาจะรีบร้อนไปไหน ฉันจึงได้ทำการเอ่ยบอกเขาออกไปแต่ดูท่าแล้วจะไม่ได้ผล นั่นจึงทำให้ฉันต้องเปลี่ยนคำพูดชวนเขาเข้าไปอาบน้ำและก็ทำเรื่องอย่างว่ากันเลยทีเดียว ให้ตายเถอะนี่ฉันก็เป็นเอามากเหมือนกันนะเนี้ย“ จัดไปครับ “
ตอนที่ 41 งานแต่ง 2พิธีตัดเค้กก็เสร็จไปเป็นที่เรียบร้อยนะคะตอนนี้เราก็มาถึงช่วงโยนช่อดอกไม้กันเลย ใครที่ยังโสดหรือยังไม่ได้แต่งงานเชิญมารวมตัวกันหน้าเวทีได้เลยค่ะ“ ไปแกยัยแก้วไปรับช่อดอกไม้กัน”(เมนี่)“ ฉันไปด้วยสิ “(เคส)“ เดี๋ยวคะคุณเมียจะไปไหนค่ะ”(เวย์)“ พะ พี่เวย์มายืนตรงนี้ตัังแต่เมื่อไหร่ค่ะ”(เคส)“ ก็มายืนตั้งแต่ตอนที่หนูบอกว่าจะออกไปรับช่อดอกไม้แล้วค่ะ นี่หนูลืมหรือสมองเสื่อมไปแล้วคะ หนูมีสามีและก็มีลูกแล้วด้วยตั้ง 2 คน ”(เวย์)ในขณะที่เมนี่และแก้วชวนกันออกไปรับช่อดอกไม้ เคสที่ยืนอยู่ข้างๆจึงได้ขอไปด้วย นั่นจึงทำให้เซอร์เวย์ที่เพิ่งเดินเข้ามาเอ่ยห้าม เพราะดูเหมือนเธอจะลืมไปว่าตัวเองนั้นได้แต่งงานมีลูกมีผัวแล้ว“ แฮร่ เคสแค่ล้อเล่นเฉยๆเองค่ะ ไม่ได้คิดจริงจังสักหน่อย “(เคส)“ แล้วไปค่ะมายืนใกล้ๆพี่เล
ตอนที่ 40 งานแต่ง2 เดือนผ่านไปงานแต่งเกาะส่วนตัววอร์มและแล้ววันที่ฉันรอคอยก็มาถึงวันที่ฉันกับคุณภูมิจะได้เป็นสามีภรรยากันอย่างถูกต้องตามกฎหมาย บอกเลยว่าฉันตื่นเต้นมากทั้งชีวิตนี้ก็ไม่คิดไม่ฝันว่าตังเองจะต้องมาแต่งงานมีครอบครับเหมือนคนอื่นๆเขา“ วันนี้แกสวยมากเลยยัยจูน “ (เมนี่)“ ใช่เห็นแบบนี้อยากแต่งงานบ้างจัง”(แก้ว)“ แหมยัยแก้วทำอย่างกับว่าหาผัวได้แล้ว “ (เมนี่)“ ก็ถ้ามีคนมาจีบฉันก็ไม่ปฏิเสธ”(แก้ว)“ ว้ายยยตายแล้วยัยแก้วเปลี่ยนไป”(เมนี่)ฉันนั่งฟังที่ยัยแก้วพูดก็แอบตกใจอยู่เหมือนกัน จากสาวเรียบร้อย พูดน้อย อ่อนหวาน ไม่สนเรื่องผู้ชาย ผ่านไปแค่สองเดือนนางกับบอกว่าอยากแต่งงานมีผัวแล้ว ให้ตายเถอะยัยแก้วเปลื่ยนไป“ เออจริงเดี๋ยวนี้แกเปลี่ยนไปนะ อยากมีแฟนกับเขาแล้
ตอนที่ 39 เกาะส่วนตัว“ เป็นไงบ้างแกตอนที่จะคลอดความรู้สึกมันเป็นยังไง “หลังจากที่หนุ่มๆแยกย้ายออกไปคุยกันเป็นการส่วนตัว ฉันจึงได้เอ่ยถามยัยเคสเพราะอยากจะรู้ว่าการคลอดลูกมันต้องเจ็บมากแค่ไหน เผื่อวันนึงฉันเกิดท้องขึ้นมาก็จะได้เตรียมใจเอาไว้บ้าง ฉันรู้ว่าคุณภูมิอยากมีลูกมากแค่ไหนตัวฉันเองก็อยากจะมี แต่ที่ต้องบอกว่ายังไม่พร้อมนั่นหมายความว่ารอให้เราทั้งคู่ได้แต่งงานกันก่อน พอถึงวันนั้นฉันก็จะปล่อยให้มีอย่างแน่นอนถามว่าทำไมฉันถึงยังไม่ท้องทัังๆที่ก็มีอะไรกันกับเขาแทบจะทุกวัน ก็ตั้งแต่ที่รู้ว่าไม่ได้ป้องกันฉันก็รีบหาเวลาไปตรวจทันที และผลปรากฏว่าฉันยังไม่ท้อง นั่นจึงทำให้ฉันต้องคอยทานยาคุมมาโดยตลอด และตัวคุณภูมิเองก็ไม่รู้เรื่องนี้เพราะฉันไม่เคยบอก นั่นจึงเป็นสาเหตุที่ทำให้ตัวฉันไม่ท้องสักที“ ก็เจ็บท้องนะแกช่วงแรกๆก็เจ็บเบาๆยังพอทนได้ แต่พอเวลาผ่านไปมันเริ่มเจ็บมากขึ้นมากจนไม่สามารถที่จะทนได้อีกต่อไป ฉันก็เลยให้พี่เวย์พามาส่งโรงพยาบาล “ (เ
ตอนที่ 38 ต้าวแฝดลูกเซอร์เวย์3 วันผ่านไป20:00 น.กรุงเทพตอนนี้ฉันกับคุณภูมิก็ได้ขึ้นรถมายังกรุงเทพฯเป็นที่เรียบร้อยแล้วเนื่องจากว่าพวกเราต้องกลับมาเคลียร์งานที่ค้างคาไปหลายวัน ส่วนคุณพ่อสามีท่านไม่ได้กลับมาด้วยเพราะท่านยังอยากอยู่คุยกับพ่อของฉันต่อ และท่านก็ยังอยากอยู่เที่ยวเล่นที่ไร่ผลไม้ของฉันอีกด้วย นั่นจึงทำให้วันนี้ฉันกับคุณภูมิต้องกลับมากันเพียงแค่สองคน“ เหนื่อยไหมครับ ““ ก็เหนื่อยอยู่ค่ะ เดินทางเหนื่อย ““ งั้นไปอาบน้ำนะครับจะได้เข้านอนกัน เดี๋ยวพรุ่งนี้ต้องเข้าไปที่บริษัทสะสางงานต่ออีก ““ ค่ะ “หลังจากที่ผมลงจากเครื่องบินก็ได้ให้พี่สมชายขับรถมาส่งทันทีเนื่องจากว่าตอนนี้ก็เป็นเวลา 2 ทุ่ม กว่าแล้ว พวกเราออกเดินทางจากที่เชียงใหม่ตั้งแต่ 6 โมงครึ่ง เหตุผลที่ต้องเลือกเที่ยวบินช่วงเย็นก็เป็นเพราะว่าเดินทางสะดวกคนไม่ค่อยเยอะสักเท่า
ตอนที่ 37 ดูฤกษ์แต่งงาน“ ทำไมเอ็งไม่บอกข้าว่าพ่อของเองชื่อ ภูฤทธิ์ ศิริวิวัฒน์ ”หลังจากที่ผมออกมาคุยกับพ่อตาตามลำพัง 2 คน ท่านก็ได้เอ่ยถามว่าทำไมผมไม่บอกว่าพ่อของผมชื่ออะไร ก็ใครมันจะไปรู้ว่าพวกท่านทั้งสองจะรู้จักกัน แล้วที่สำคัญคุณพ่อตาเองก็ไม่ได้เอ่ยถามผมนี่นา“ ก็คุณพ่อตาไม่ได้ถามนี่ครับ ”“ วะไอ้นี่กวนทีนกูดีนัก ถ้าไม่ติดว่ามึงเป็นลูกของพี่ภูฤทธิ์กูจะไม่ยอมยกยัยจูนให้กับมึงแน่นอน”“ ทำไมล่ะครับผมไม่ดีตรงไหน”“ ก็มึงมันกวนทีนกูไง ดูหน้ามึงก็รู้ว่าเป็นคนเจ้าชู้ “ผมเนี่ยนะกวนทีนใช่หรอผมเป็นผู้ชายที่ออกจะเรียบร้อยที่สุดแล้วนะและที่สำคัญหน้าตาของผมมันดูเจ้าชู้มากขนาดนั้นเลยหรอ ครั้งแรกที่พี่ชายของคุณจูนเจอกับผมพวกเขาทั้งสองก็บอกว่าผมน่ะเจ้าชู้ พอมาครั้งนี้คุณพ่อตาก็ยังบอกว่าผมเจ้าชู้อีก ให้ตายเถอะสงสัยว่าผมคงจะต้องบินไปเกาหลีเพื่อไปทำศัลยกรรมซะแล้ว&l
ตอนที่ 36 ยอมจำนนตกเย็น18:00 น.ตอนนี้เป็นเวลาค่ำทุกคนในบ้านก็จะมารวมตัวกันเพื่อทานอาหาร ผมซึ่งนั่งตัวเกร็งไม่กล้าขยับไปไหน เนื่องจากว่าพ่อตาเอาแต่นั่งจ้องหน้าผมไม่หยุด ให้ตายเถอะผมก็ทำตัวไม่ถูกเหมือนกันนะ“ กินเยอะๆนะลูกภูมิ วันนี้แม่เข้าครัวตั้งใจทำอย่างสุดฝีมือเลย “ (แม่มณี)“ ขอบคุณครับคุณแม่ ““ หึ เชอะ “ (พ่อจิม)“ เป็นอะไรคะคุณ อาหารติดคอเหรอให้ฉันช่วยเอาออกให้ไหม ““ ปะ เปล่าจ้ะแม่อาหารบนโต๊ะอร่อยทุกอย่างเลย “ (พ่อจิม)“ แล้วไปค่ะฉันก็นึกว่าไม่ถูกปากคุณซะอีก “ (แม่มณี)“ จะเป็นไปได้ยังไงล่ะจ๊ะฝีมือแม่น่ะอร่อยอยู่แล้ว “ (พ่อจิม)“ ดีค่ะอร่อยก็ทานให้เยอะๆสงบปากสงบคำเอาไว้ “ (แม่มณี)“ ครับผม “ (พ่อจิม)
ตอนที่ 35 บังเอิญ“ พ่อหนุ่มอย่าไปสนใจตาแก่นั่นเลย ว่าแต่ชื่ออะไร ลูกเต้าเหล่าใครละ เรา ”(แม่มณี)“ ผมชื่อภูมิ ภูวดล ศิริวิวัฒน์ แม่ผมชื่อวิยะดา ส่วนพ่อผมชื่อ ภูฤทธิ์ ศิริวิวัฒน์ครับ ““ ภูฤทธิ์ ศิริวิวัฒน์ งั้นหรอคุณพระ “(แม่มณี)พอผมเอ่ยแนะนำตัวให้กับคุณแม่ยายจบเธอก็ดูมีสีหน้าที่ตกใจเป็นอย่างมาก ไม่รู้ว่านามสกุลของผมไปทำความเดือดร้อนอะไรหรือเปล่านั่นจึงทำให้ผมกลัวเป็นอย่างมาก กลัวว่าคุณแม่จะไฟแดงและไม่ยอมยกคุณจูนให้กับผมเหมือนที่ว่าไว้ในตอนแรก “ มีอะไรหรือเปล่าคะแม่ ““ แม่ก็กำลังนึกขำในใจน่ะสิ แกรู้ไหมภูฤทธิ์ ศิริวิวัฒน์ พ่อของตาภูมินี่ก็คือรุ่นพี่ของพ่อแกสมัยเด็กๆนั่นเอง นี่ถ้าตาจิมรู้ว่าไอ้หนุ่มนี่เป็นลูกชายของรุ่นพี่ที่เคารพ ก็คงจะไม่ขัดขวางความรักของแกอย่างแน่นอน ”(แม่มณี)“ จริงหรอค่ะแม่ ““ จริงหรอครับทำไมผมไม่เห็นจะรู้เรื่องนี้มาก่อน “ “ เอาเป็นว่าลองให้พี่ภูฤทธิ์ลงมาที่นี่ดูสิแล้วเราจะได้รู้ “(แม่มณี)“ ได้ครับพรุ่งนี้ผมจะให้ลูกน้องขับรถพาคุณพ่อมาที่นี่ “ พอผมได้ยินแบบนั้นก็รู้สึกโล่งใจไปนานทันที ให้ตายเถอะผมก็ไม่รู้มาก่อนเลยว่าพ่อของผมจะมีรุ่นน้องที่สนิทกันถึงขนาดนี้ด้ว
ตอนที่ 34 พ่อตาแม่ยายเชียงใหม่09:00 น.ตอนนี้ฉันและคุณภูมิก็ได้เดินทางมาถึงยังสนามบินเชียงใหม่ เนื่องจากว่าพวกเรานั่งเครื่องบินกันมาจึงทำให้ใช้เวลาแค่เพียง 1 ชั่วโมงเศษๆเท่านั้น และตอนนี้เราทั้งสองก็ได้ยืนรอให้พี่เจและพี่เจมส์มารับกลับบ้าน“ ยัยจูนทางนี้ “ (เจมส์)“ พี่เจ พี่เจมส์ ไปค่ะคุณภูมิ “ “ เป็นยังไงบ้างหายป่วยหรือยัง “ (เจ)“ ดีขึ้นมากแล้วค่ะ ว่าแต่เรื่องนั้นพ่อว่ายังไงบ้าง “ “ จะว่ายังไงล่ะพวกพี่ก็โดนด่าเละเลย โทษฐานที่ไม่ดูแลน้องสาวให้ดีพอ ส่วนเรื่องพวกแกทั้งสองพี่ว่ารอคุยกับพ่อเองแล้วกัน “ (เจ)“ ไปขึ้นรถกันเถอะพ่อแม่รออยู่ “ (เจมส์)บนรถและตอนนี้พวกเราก็กำลังเดินทางไปยังบ้านของฉัน บอกได้คำเดียวเลยว่าตอนนี้ฉันรู้สึกตื่นเต้นเป็นอย่างมาก ไม่รู้ว่าพอไปถึงแล้วพ่อกับแม่จะว่ายังไง ในขณะที่ฉันกระวนกระวายใจแทบตายผิดกับคุณภูมิที่ดูมีสีหน้าไม่ทุกข์ร้อนอะไรเลย นั่นจึงทำให้ฉันต้องเอ่ยถามเขาออกไปด้วยความสงสัย “ คุณภูมิดูไม่ตื่นเต้นเลยนะค่ะที่จะได้เจอกับพ่อแม่จูน “ “ ตื่นเต้นสิครับ แต่จะให้ผมทำยังไงได้อะไรจะเกิดมันก็ต้องเกิดผมเตรียมใจมาแล้ว 100% ไม่ว่ายังไงผมก็จะสู้ไม่ถอยแน่นอน “