ตอนที่ 9 เจอกันอีกครั้ง
3 วันผ่านไป
ผมใช้ชีวิตอยู่ที่ภูเก็ตตลอดระยะเวลา 3 วันที่ผ่านมา เนื่องจากว่างานรีสอร์ทที่ผมเป็นหุ้นส่วนกับคุณเมนี่เพื่อนสนิทของคุณเคสมันยังไม่ค่อยจะลงตัวสักเท่าไหร่ ส่วนไอ้เวย์มันก็ได้กลับไปพักพื้นที่กรุงเทพเรียบร้อยแล้ว และวันนี้ก็เป็นวันที่ผมกลับมากรุงเทพฯพอดี ผม ไอ้คิมและไอ้วอร์มทำการนัดกันว่าจะไปเยี่ยมไอ้เวย์ที่บ้าน แต่พอมาถึงผมก็เจอเข้ากับเพื่อนๆของคุณเคสพอดี และหนึ่งในนั้นก็มีคุณจูนอยู่ด้วย ตั้งแต่วันนั้นผมก็ไม่ได้ติดต่อเธอไปอีกเลยเพราะผมมัวแต่ทำงาน จนกระทั่งมาวันนี้ ผมและเธอยืนสบตากันอยู่ครู่หนึ่งก่อนที่ไอ้เวย์มันจะเดินออกมาแล้วพวกเธอก็เอ่ยทักทายมัน
" สวัสดีค่ะคุณเซอร์เวย์/สวัสดีค่ะ/ไงไอ้เวย์"
" สวัสดีครับทุกคน ตามสบายนะครับ คุณเมนี่ คุณจูน คุณแก้ว เคสน่าจะอยู่ในครัวกับป้าบัว ครับ "
" ค่ะ งั้นพวกเราขอตัวไปหายัยเคสก่อนนะคะ "
" ครับ "
" พวกมึงมากันได้ไง "
เสียงไอ้เวย์มันคุยกับเพื่อนๆของคุณเคสก่อนที่มันจะหันมาทักทายพวกผม
" เอ้าไอ้นี่คืนดีกับเมียแล้วลืมเพื่อนเลยนะ พวกกูก็มาเยี่ยมมึงไง "
" เออขอบใจ ว่าแต่มึงอะตั้งใจมาเยี่ยมกูหรือตั้งใจมาหาเมียกู "
ไอ้เวย์มันพูดกับไอ้คิมเสร็จมันก็หันมาพูดกับผมต่อ ถามมาได้ว่าผมตั้งใจมาหามันหรือตั้งใจมาหาเมียของมัน เอาตรงๆนะผมกับคุณเคสเราเป็นแค่เพื่อนกันผมไม่ได้อะไรกับเธอแล้วจริงๆ ฟังจากน้ำเสียงมันก็คงหวงเมียมันน่าดูนั่นแหละครับ ก็คงไม่แปลกคนเราถ้าได้รักได้ชอบใครแล้วก็ต้องหึงต้องหวงเป็นเรื่องธรรมดา
" กูกับคุณเคสเราเป็นเพื่อนกัน กูไม่ได้คิดอะไรแล้ว "
" เออดี ว่าแต่เรื่องของเชอรี่กูขอโทษที่กูไม่ได้ฟังมึงอธิบาย "
" เรื่องนั้นช่างมันเถอะกูไม่ได้ซีเรียส แค่มึงไม่กับไปโง่เหมือนควายอีกก็พอ "
" ไอ้เxี้ยนี่ ด่ากูเหมือนไอ้วอร์มเปี๊ยบ "
ใช่ครับเรื่องของเชอรี่ผมไม่ได้อะไร เพราะมันก็ผ่านมานานมากแล้วแต่ที่ผมพูดออกไปว่ามันโง่ก็นั่นแหละครับ มันโง่จริงๆนี่นา หวังว่าต่อจากนี้ไปมันคงจะไม่โง่เหมือนควายอีกก็พอ
" ฮ่าาา ก็มึงมันโง่จริงนี่หว่า "
" เออกูยอมรับ "
" ไอ้เวย์ 20,000,000 พวกกูยังไม่ลืมนะ "
" 20,000,000 อะไรของพวกมึงวะ "
" แหมไอ้นี่ทำเป็นลืม ก็ที่มึงบอกว่ามึงไม่มีวั…. "
อุ๊บ
" พอไอ้เxี้ยเลิกพูดเดี๋ยวเมียกูได้ยินก็งอลกูอีก พวกมึงแม่งหาแต่เรื่องให้กูอยู่เลื่อย เออๆกูไม่ลืมเดี๋ยวกูโอนให้ "
" ดีมากครับเพื่อน "
" รอลูกกูคลอดก่อนเถอะ พวกมึงต้องรับขวัญไอ้ต้าวแฝดน้อยของกูมากกว่าที่กูเสียวันนี้แน่นอน "
ไอ้เงิน 20 ล้านอะไรนั่นผมไม่รู้เพราะว่าผมไม่ได้เป็นคนไปตกลงอะไรกับพวกมันจะมีก็แต่ไอ้คิม ไอ้วอร์ม แล้วก็ไอ้เวย์ เท่านั้นผมจึงได้แต่นั่งเงียบๆไม่ได้เอ่ยปากพูดอะไรออกไป จนกระทั่งคุณเคสเดินเข้ามาพร้อมกับเพื่อนๆของเธออีก 3 คน และหนึ่งในนั้นก็มีคุณจูนด้วย
" ทำอะไรกันอยู่ค่ะหนุ่มๆ มาค่ะทานของว่างกันก่อน "
" คุยกันเรื่อยเปื่อยนะครับ ว่าแต่นี่ถืออะไรมาเยอะแยะบอกกี่ครั้งแล้วว่าไม่ต้องทำอะไร ดูสิเนี่ยตัวก็อย่างกับเพนกวิน เดินอุ้ยอ้ายยังจะทำนู่นทำนี่อีก "
ใช่ครับตอนนี้คุณเคสท้องใหญ่มากเนื่องจากว่ามีไอ้ต้าว 2 แฝดอยู่ในนั้นผมมองเธออยู่ครู่หนึ่งก่อนที่จะหันไปมองเพื่อนสนิทของเธอนั่นก็คือคุณจูนเธอเอาแต่หลบหน้าผมตลอดเวลา
" ก็เคสเบื่อนี่คะ ก็เลยไปช่วยป้าบัวทำอาหาร "
" มาครับค่อยๆนั่ง "
" แหมๆ อิจฉาโว้ยยย "
เสียงของไอ้คิมมันเอ่ยแซวไอ้เวย์ในขณะที่มันลุกขึ้นพยุงเมียรักของมันให้เธอนั่งลงที่โซฟา บอกตรงๆว่าภาพนี้เป็นภาพที่น่ารักมากๆเลยครับผมก็ชักอยากจะมีแบบมันบ้างแล้วสิ
" อิจฉาก็รีบๆมีเมียสิวะ ลูกกูจะได้มีเพื่อนเล่น "
เพล้ง…
จริงด้วยสิครับตั้งแต่วันนั้นผมก็ไม่รู้ว่าคุณจูนได้กินยาคุมบ้างหรือเปล่าเพราะในคืนนั้นผมปล่อยในใส่เธอทุกรอบเลย ไม่รู้ว่าอยู่ๆเธอเป็นอะไรทันทีที่ไอ้เวย์พูดจบเธอก็สะดุ้งตกใจมือไม้อ่อนขึ้นมาทันที
" เป็นอะไรไปยัยจูนมือไม้อ่อน หน้าตาดูซีดเชียว "
" เออมึงด้วยไอ้ภูมิ เป็นอะไรวะหน้าซีดเป็นไก่ต้ม มึงกับคุณจูนดูแปลกๆตัังแต่ตอนเข้าบ้านมาแล้วนะ "
เสียงไอ้คิมมันเอ่ยถามผมที่ผมหน้าซีดเป็นเพราะว่าผมกำลังคิดอยู่ว่าเธอนั้นได้กินยาคุมบ้างหรือเปล่า แต่กับเธอผมไม่รู้ว่าเป็นเพราะอะไร ใจจริงผมอยากจะเดินเข้าไปคุยกับเธอให้รู้เรื่องแต่ก็ติดตรงที่ว่ามีไอ้พวกนี้อยู่ ผมกลัวว่าเธอจะยังไม่อยากคุยกับผมตอนนี้หรือบางทีเราอาจจะหาเวลาว่างเพื่อคุยกันแค่สองคนเพียงลำพัง
" เปล่า/ไม่มีอะไร "
ภูมิและจูนเอ่ยตอบพร้อมกัน ทั้งคู่นั่งสบตากันอยู่สักพักก่อนที่จูนจะเป็นฝ่ายหลบสายตาและเอ่ยขอตัวออกไปจากสถานะการณ์ตรงนี้
" อะ เอ่อ ไม่มีอะไรหรอกแก ฉะ ฉันไปเข้าห้องน้ำก่อนนะ "
" เดี๋ยวฉันไปเป็นเพื่อนนะยัยจูน "
" ไม่เป็นไรฉันไปเองได้ "
พูดจบจูนก็ทำการสาวเท้าเดินตรงไปยังห้องน้ำทันที โดยมีสายตาของภูมิมองตามไปจนลับตา ชายหนุ่มไม่รู้ว่าเธอเป็นอะไรแต่ยังไงวันนี้เขาและเธอก็จะต้องคุยกันให้รู้เรื่องให้ได้
ขอคอมเม้นเพื่อเป็นกำลังใจให้ไรท์หน่อยค่ะ จุ๊ฟฟฟๆ
ฝากเรื่องของที่เซอร์เวย์ด้วยนะคะ ชื่อเรื่องว่าเมียตีทะเบียน อัพ จบแล้วเรียบร้อย
ตอนที่ 10 คุยหลังจากที่ผมกลับมาจากบ้านไอ้เวย์ ผมก็ต้องวนรถไปส่งไอ้คิมเพราะว่ามันไม่ได้เอารถมา ส่วนไอ้วอร์มมันมีธุระด่วนจึงทำให้ต้องแยกย้ายไปก่อน และตอนนี้ผมก็กำลังยืนอยู่ที่หน้าคอนโดของคุณจูน ผมก็ไม่รู้ว่าเธอกลับมาหรือยังแต่ยังไงวันนี้ผมก็จะต้องคุยกับเธอให้รู้เรื่องก๊อก ก๊อก ก๊อกหลังจากที่ฉันกลับมาจากไปเยี่ยมคุณเซอร์เวย์ ฉันก็ทำการถอดเสื้อผ้าอาบน้ำทันทีเพราะว่าวันนี้อากาศร้อนมาก ฉันรู้สึกว่าเหนียวตัวอย่างบอกไม่ถูก ในขณะที่ฉันกำลังอาบน้ำอยู่นั้นก็มีเสียงคนมาเคาะประตูหน้าห้อง ฉันก็ไม่ได้คิดอะไรเพราะคิดว่าเป็นพี่นุทเลขาของฉันเอง ก่อนหน้านี้พี่นุทโทรมาบอกว่าจะเข้าเอาเอกสารมาให้ฉันเซ็นเพราะว่าวันนี้ฉันไม่ได้เข้าไปที่บริษัทเลยทั้งวัน นั่นจึงทำให้พี่นุทต้องหอบเอกสารมาให้เซ็นถึงที่ ถามว่าเอกสารชิ้นนี้ด่วนไหมตอบเลยว่ามันก็ไม่ได้ด่วนอะไรมากแต่เห็นพี่แกบอกว่าจะมาทำธุระแถวนี้พอดี ก็เลยว่าจะเอามาให้ฉันเซ็นด้วยเลย ฉันหยิบผ้าคลุมอาบน้ำขึ้นมาสวมใส่ก่อนที่จะทำการสาวเท้าเดินตรงไปยังประตูหน้าห้องโดยที่ไม่ได้ส่องดูว่าเป็นใครเพราะมั่นใจว่ายังไงก็ต้องเป็นพี่นุทแน่นอน แกร๊ก" คะ คุณภูมิ " " สวัสดีครับค
ตอนที่ 11 จีบ" เหมือนอะไรคะ "" มะ เหมือนเมียผม " "....." ฉันยืดนิ่งไม่ได้ตอบอะไรออกไปเหมือนคนที่กำลังตกอยู่ในภวังค์ แต่แล้วฉันก็ต้องสะดุ้งตกใจก็เขาเล่นพูดเสียงดังใส่ฉันขนาดนี้ " ว่าไงครับคุณจูนเราลองมาคบกันดูไหม " " คะ คือว่า " " ok ครับไม่ต้องตอบงั้นเอาใหม่ นับตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไปผมขอจีบคุณก็แล้วกัน " " หะ อะไรนะค่ะ "" ผมบอกว่านับตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไปผมจะจีบคุณ "" จีบทำไมคะ คุณไม่ได้ชอบจูนคุณชอบยัยเคสคุณลืมแล้วหรอ " นี่เขาจะบ้าไปแล้วหรอถึงขนาดจีบฉันเลย ก็ไหนเขาบอกว่าชอบยัยเคสไงอยู่ๆจะมาจีบฉันได้ยังไง นี่อย่าบอกนะว่าหลุดจากยัยเคสก็จะมายุ่งกับฉันแทนอะ ฉันไม่ใช่ตัวสำรองของใครนะยะ ไอ้บ้านี่ไหนบอกว่าเป็นสุภาพบุรุษไง เป็นคนดีไงฉันเริ่มจะไม่โอเคแล้วนะ" ใช่ครับเดิมทีผมคิดว่าผมชอบคุณเคสแต่เอาเข้าจริงๆ ผมก็แค่ชอบเฉยๆชอบที่หมายความว่าปลื้มเพราะเธอเป็นคนดี น่ารัก สดใสตลอดระยะเวลาผมมาคิดทบทวนดูแล้วคำว่าชอบของผมมันก็เหมือนกับชอบดาราอะไรประมาณนั้น ผมไม่ได้รักเธอตอนแรกที่ผมรู้ว่าคุณเคสกับไอ้เวย์แต่งงานกันแล้วผมก็มีความรู้สึกอยากเอาชนะเพราะตอนนั้นผมกับมันก็มีเรื่องผิดใจกันอยู่นั่นก็คือ
ตอนที่ 12 งอลผมกลับมาถึงคอนโดก็ปาเข้าไปเกือบ 2 ทุ่มแล้ว เพราะกว่าจะขับรถมาถึงก็ต้องเผชิญกับรถติดเป็นจำนวนมาก คอนโดของเธอกับผมไม่ได้ใกล้กันเลยสักนิด แต่ก็นั่นแหละเพื่อหัวใจที่มันเต้นแรงต่อให้ขับรถไปกลับทุกๆชั่วโมงผมก็ทำได้ ให้ตายเถอะครับนี่ผมเป็นเอามากนะเนี่ยเหมือนคนที่กำลังคลั่งรักหนักมากเลยจริงๆ ผมจัดการทำธุระส่วนตัวให้เสร็จก่อนที่จะหยิบโทรศัพท์ขึ้นมากดโทรหาคุณจูนไม่รู้ว่าป่านนี้เธอกำลังจะทำอะไรอยู่หลังจากที่คุณภูมิกลับไป ฉันก็ได้จัดการทำธุระส่วนตัวและก็โทรสั่งอาหารขึ้นมาทาน เพราะนี่ก็เป็นเวลา 2 ทุ่มกว่า แล้ว ในแต่ละวันเวลามันช่างผ่านไปไวจริงๆ ตอนนี้ฉันกำลังนั่งเคลียร์งานของลูกค้าให้เสร็จ และในระหว่างที่ฉันกำลังนั่งตรวจแบบงานของลูกค้าอยู่นั้นเสียงโทรศัพท์ของฉันก็ดังขึ้นครืด ครืด ครืด ครืดภูมิปรากฏว่าคนที่โทรเข้ามานั่นก็คือคุณภูมิ จริงด้ว
ตอนที่ 13 พี่ชายจูนตอนนี้ผมกำลังนั่งรอคุณจูนอยู่ในห้องรับแขก ก็ไม่รู้ว่าเธอจะเข้ามาบริษัทกี่โมงเพราะตอนนี้ก็ได้เวลาแล้วแต่ก็ยังไม่มีวี่แววว่าเธอจะมาเลยหรือว่าคุณจูนจะรู้ทันผม ในขณะที่ผมกำลังนึกถึงคุณจูนอยู่ ก็มีผู้ชายคนนึงเดินเข้ามา" สวัสดีครับ ผม เจมส์ เป็นพี่ชายของจูนครับ ไม่ทราบว่าคุณภพจะออกแบบเรือนหอหรอครับ คุณสามารถคุยกับผมได้เลยครับ "โอ้โหนี่พี่ชายคุณจูนหรอเนี่ยบอกตามตรงว่าผมเป็นผู้ชายเหมือนกันผมยังอิจฉาเลยก็พี่คุณจูนโคตรจะหล่อ หล่อมากๆบ้านนี้หน้าตาเขาดีกันทุกคนไหมนะ แต่เอ๊ะคุณจูนมีพี่ชาย 2 คนนี่นาแล้วสรุปว่าคนนี้เป็นพี่ชายคนโตหรือว่าคนรองกันละเนี่ย" อะ เอ่อ คือผมอยากติดต่องานกับคุณจูนมากกว่าครับ ""....."พอผมพูดไปแบบนั้นพี่ชายคุณจูนก็มีสีหน้าที่เปลี่ยนไ
ตอนที่ 14 ตี้หลังจากที่ฉันไล่คุณภูมิกลับไป ฉันก็ได้แต่นั่งเซ็งๆมันเหมือนคนหมดอะไรตายยากยังไงก็ไม่รู้ ว่าแล้วคืนนี้ฉันก็ต้องปลดปล่อยซะหน่อย ไหนๆก็ไหนๆแล้วชวนยัยเมนี่กับยัยแก้วด้วยเลยดีกว่า ส่วนยัยเคสก็คงจะไปไม่ได้เพราะนางท้องอยู่ อีกอย่างคุณเซอร์เวย์ก็หวงมากด้วยหญิงสาวจัดการหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาทัก LINE บอกเพื่อนๆในกลุ่มคืนนี้เธอต้องการที่จะปลดปล่อยให้สนุกสุดเหวี่ยงสมองไม่รับรู้อะไรทั้งนั้นLine แก๊ง 4 สาวแสนสวยจูน : Hi พวกแก ฉันเซ็งๆอะ คืนนี้ออกไปตี้เป็นเพื่อนฉันหน่อยสิเคส : แหมแกไม่ดูสภาพฉันเลยนะจูน : โทษทีฉันลืมไปอะแกแก้ว : ok กูไปได้ ส่วนแกน่ะอยู่กกสามีกับลูกไปเถอะเอาไว้พวกฉันจะเที่ยวเผื่อนะยัยเคสเมนี่ : จัดไปค่ะเพื่อน เออจริงรอให้คลอดก่อนนะแก แล้วค่อยไปตี้กันหวังว่าถึงตอ
ตอนที่ 15 มีปากเสียงหลังจากที่ฉันอาบน้ำแต่งตัวเสร็จ ฉันก็ได้ขับรถมายังผับ K ทันที วันนี้แหละฉันจะเมาให้สุดหลุดโลกไปเลย ตอนนี้ฉันก็อยู่ในชุดเซ็ท เสื้อโชว์อกไขว้ผูกคอกับกระโปรงรูดสองข้าง นำแฟชั่นสุดๆ บอกเลยว่าแซ่บมาก ในขณะที่ฉันเดินเข้ามาก็มีสายตาผู้ชายหื่นกามทั้งหลายมองมาที่ฉันกันเป็นตาเดียว โอ๊ะมองกันขนาดนี้ฉันก็เริ่มรู้สึกอายแล้วสินะ" ทางนี้ยัยจูน "เสียงของยัยเมนี่เอ่ยเรียกฉันในขณะที่ฉันกำลังยืนมองหาโต๊ะของพวกนางอยู่" ตายแล้วยัยจูน ชุดแกแรงนะยะ ถ้าเทียบกับยัยแก้วนี่แกชนะเลิศ "" เกี่ยวอะไรกับฉันล่ะยัยเมนี่ "" ก็ดูแกแต่งตัวอะไรมาสิเนี่ยอย่างกับแม่ชีแกคิดว่าที่นี่เป็นวัดหรือไง "เสียงยัยเมนี่เอ่ยแซวชุดฉันแล้วก็หันไปแซวชุดของยัยแก้วต่อ ไม่แปลกหรอกที่ยัยแก้วชอบแต่งตัวแบบนี้ ก็นางสายธรรมะธรรมโมนี่นาถ้าเทียบกับฉั
ตอนที่ 16 ลงโทษ NC นิดๆคอนโดจูนใช้เวลาไม่นานชายหนุ่มก็ขับรถมาถึงคอนโดของจูน ร่างหนาทำการเปิดประตูฝั่งคนขับออกก่อนจะเดินอ้อมมาเปิดประตูฝั่งตรงกันข้ามที่มีหญืงสาวนั่งทำหน้าไม่พอใจอยู่" ลงมาครับ "" ไม่ค่ะ จูนจะกลับไปผับต่อ "" ผมบอกให้คุณลงมา "ชายหนุ่มเริ่มมีอารมณ์ที่เดือดดานเพราะเธอไม่ยอมฟังที่เขาพูดนั่นจึงทำให้เขารู้สึกหงุดหงิดเป็นอย่างมาก" คุณไม่มีสิทธิ์มาตะคอกใส่จูนและก็ไม่มีสิทธิ์มาสั่งจูน เราไม่ได้เป็นอะไรกัน "อ๊ะ ว้ายยยย" ผมจะทำให้คุณรู้ว่าผมมีสิทธิ์มากแค่ไหน "พอผมได้ยินที่คุณจูนพูดแบบนั้นผมก็รู้สึกหงุดหงิดไม่พอใจขึ้นมาทันทีใช่ครับคืนนี้ผมจะทำให้เธอรู้ว่าผมนี่แหละมีสิทธิ์ในตัวเธอมากแค่ไหน&nb
ตอนที่ 17 ดิบ เถื่อน NC 20+สวบ" อืม แน่นมากครับ "ตรับ ตรับ ตรับ ตรับอ่าาาาาาเอวสอบทำการอัดกระแทกใส่ร่องสวาทสีสวยไม่ยั้ง ตามแรงอารมณ์ดิบ เถื่อนที่มีอยู่ในตัว ตอนนี้เขาเหมือนเสือร้ายที่กำลังขย้ำเหยื่อให้ตายคามือ โดยไม่สนเลยว่าร่างบางตรงหน้าจะรู้สึกอย่างไรสิ่งเดียวที่เขาต้องการในตอนนี้ นั่นก็คือลงโทษเด็กดื้อที่ชอบยั่วทำให้เขาโมโหได้ตลอดเวลา" เสียวหัวชิป "อ๊ะ อ๊ะ อ๊ะ อ๊ะ อ๊ะตอนนี้คุณภูมิเหมือนไม่ใช่ตัวเขาเลย เขาเหมือนเสือร้ายที่กำลังจะขย้ำฉันให้แหลกคามือยังไงก็ไม่รู้ บอกตามตรงว่าฉันทั้งเจ็บและจุกเป็นอย่างมาก ก็ไอ้เจ้าลูกชายของเขามันทั้งใหญ่ ทั้งยาวขนาดนี้" ตอนนี้ผมเป็นอะไรกับคุณ ""......." 
ตอนที่ 42 เข้าห้องหอ NC 20+ว้ายยยยจ๊วบ จ๊วบพอทุกคนออกไปกันหมดผมไม่รอช้าจัดการคว้าคุณจูนเข้ามาจูบทันทีบอกได้คำเดียวเลยว่าผมรอเวลานี้มานานมากแล้ว“ อืมมม ดะ เดี๋ยวสิคะ ไม่คิดจะอาบน้ำกันก่อนหรอ ““ เดี๋ยวค่อยอาบก็ได้นี่ครับตอนนี้ผมอยากกินคุณแล้ว วันนี้เจ้าสาวของผมสวยที่สุดในโลกเลย มันจึงทำให้ผมอดใจไม่ไหว ““ งั้นเราไปอะ เอ่อ….. ในห้องน้ำกันดีไหมค่ะ “นั่นแหละคะหลังจากที่ทุกคนออกไปกันหมดฉันจึงได้เอ่ยถามถึงเรื่องที่เขาคุยกับพ่อฉัน สรุปแล้วก็ไม่ได้คำตอบหนำซ้ำเขายังจู่โจมโดยการเข้ามาจูบฉันอีก ทั้งๆที่เราทั้งคู่ก็ยังไม่ได้อาบน้ำกันเลยเขาจะรีบร้อนไปไหน ฉันจึงได้ทำการเอ่ยบอกเขาออกไปแต่ดูท่าแล้วจะไม่ได้ผล นั่นจึงทำให้ฉันต้องเปลี่ยนคำพูดชวนเขาเข้าไปอาบน้ำและก็ทำเรื่องอย่างว่ากันเลยทีเดียว ให้ตายเถอะนี่ฉันก็เป็นเอามากเหมือนกันนะเนี้ย“ จัดไปครับ “
ตอนที่ 41 งานแต่ง 2พิธีตัดเค้กก็เสร็จไปเป็นที่เรียบร้อยนะคะตอนนี้เราก็มาถึงช่วงโยนช่อดอกไม้กันเลย ใครที่ยังโสดหรือยังไม่ได้แต่งงานเชิญมารวมตัวกันหน้าเวทีได้เลยค่ะ“ ไปแกยัยแก้วไปรับช่อดอกไม้กัน”(เมนี่)“ ฉันไปด้วยสิ “(เคส)“ เดี๋ยวคะคุณเมียจะไปไหนค่ะ”(เวย์)“ พะ พี่เวย์มายืนตรงนี้ตัังแต่เมื่อไหร่ค่ะ”(เคส)“ ก็มายืนตั้งแต่ตอนที่หนูบอกว่าจะออกไปรับช่อดอกไม้แล้วค่ะ นี่หนูลืมหรือสมองเสื่อมไปแล้วคะ หนูมีสามีและก็มีลูกแล้วด้วยตั้ง 2 คน ”(เวย์)ในขณะที่เมนี่และแก้วชวนกันออกไปรับช่อดอกไม้ เคสที่ยืนอยู่ข้างๆจึงได้ขอไปด้วย นั่นจึงทำให้เซอร์เวย์ที่เพิ่งเดินเข้ามาเอ่ยห้าม เพราะดูเหมือนเธอจะลืมไปว่าตัวเองนั้นได้แต่งงานมีลูกมีผัวแล้ว“ แฮร่ เคสแค่ล้อเล่นเฉยๆเองค่ะ ไม่ได้คิดจริงจังสักหน่อย “(เคส)“ แล้วไปค่ะมายืนใกล้ๆพี่เล
ตอนที่ 40 งานแต่ง2 เดือนผ่านไปงานแต่งเกาะส่วนตัววอร์มและแล้ววันที่ฉันรอคอยก็มาถึงวันที่ฉันกับคุณภูมิจะได้เป็นสามีภรรยากันอย่างถูกต้องตามกฎหมาย บอกเลยว่าฉันตื่นเต้นมากทั้งชีวิตนี้ก็ไม่คิดไม่ฝันว่าตังเองจะต้องมาแต่งงานมีครอบครับเหมือนคนอื่นๆเขา“ วันนี้แกสวยมากเลยยัยจูน “ (เมนี่)“ ใช่เห็นแบบนี้อยากแต่งงานบ้างจัง”(แก้ว)“ แหมยัยแก้วทำอย่างกับว่าหาผัวได้แล้ว “ (เมนี่)“ ก็ถ้ามีคนมาจีบฉันก็ไม่ปฏิเสธ”(แก้ว)“ ว้ายยยตายแล้วยัยแก้วเปลี่ยนไป”(เมนี่)ฉันนั่งฟังที่ยัยแก้วพูดก็แอบตกใจอยู่เหมือนกัน จากสาวเรียบร้อย พูดน้อย อ่อนหวาน ไม่สนเรื่องผู้ชาย ผ่านไปแค่สองเดือนนางกับบอกว่าอยากแต่งงานมีผัวแล้ว ให้ตายเถอะยัยแก้วเปลื่ยนไป“ เออจริงเดี๋ยวนี้แกเปลี่ยนไปนะ อยากมีแฟนกับเขาแล้
ตอนที่ 39 เกาะส่วนตัว“ เป็นไงบ้างแกตอนที่จะคลอดความรู้สึกมันเป็นยังไง “หลังจากที่หนุ่มๆแยกย้ายออกไปคุยกันเป็นการส่วนตัว ฉันจึงได้เอ่ยถามยัยเคสเพราะอยากจะรู้ว่าการคลอดลูกมันต้องเจ็บมากแค่ไหน เผื่อวันนึงฉันเกิดท้องขึ้นมาก็จะได้เตรียมใจเอาไว้บ้าง ฉันรู้ว่าคุณภูมิอยากมีลูกมากแค่ไหนตัวฉันเองก็อยากจะมี แต่ที่ต้องบอกว่ายังไม่พร้อมนั่นหมายความว่ารอให้เราทั้งคู่ได้แต่งงานกันก่อน พอถึงวันนั้นฉันก็จะปล่อยให้มีอย่างแน่นอนถามว่าทำไมฉันถึงยังไม่ท้องทัังๆที่ก็มีอะไรกันกับเขาแทบจะทุกวัน ก็ตั้งแต่ที่รู้ว่าไม่ได้ป้องกันฉันก็รีบหาเวลาไปตรวจทันที และผลปรากฏว่าฉันยังไม่ท้อง นั่นจึงทำให้ฉันต้องคอยทานยาคุมมาโดยตลอด และตัวคุณภูมิเองก็ไม่รู้เรื่องนี้เพราะฉันไม่เคยบอก นั่นจึงเป็นสาเหตุที่ทำให้ตัวฉันไม่ท้องสักที“ ก็เจ็บท้องนะแกช่วงแรกๆก็เจ็บเบาๆยังพอทนได้ แต่พอเวลาผ่านไปมันเริ่มเจ็บมากขึ้นมากจนไม่สามารถที่จะทนได้อีกต่อไป ฉันก็เลยให้พี่เวย์พามาส่งโรงพยาบาล “ (เ
ตอนที่ 38 ต้าวแฝดลูกเซอร์เวย์3 วันผ่านไป20:00 น.กรุงเทพตอนนี้ฉันกับคุณภูมิก็ได้ขึ้นรถมายังกรุงเทพฯเป็นที่เรียบร้อยแล้วเนื่องจากว่าพวกเราต้องกลับมาเคลียร์งานที่ค้างคาไปหลายวัน ส่วนคุณพ่อสามีท่านไม่ได้กลับมาด้วยเพราะท่านยังอยากอยู่คุยกับพ่อของฉันต่อ และท่านก็ยังอยากอยู่เที่ยวเล่นที่ไร่ผลไม้ของฉันอีกด้วย นั่นจึงทำให้วันนี้ฉันกับคุณภูมิต้องกลับมากันเพียงแค่สองคน“ เหนื่อยไหมครับ ““ ก็เหนื่อยอยู่ค่ะ เดินทางเหนื่อย ““ งั้นไปอาบน้ำนะครับจะได้เข้านอนกัน เดี๋ยวพรุ่งนี้ต้องเข้าไปที่บริษัทสะสางงานต่ออีก ““ ค่ะ “หลังจากที่ผมลงจากเครื่องบินก็ได้ให้พี่สมชายขับรถมาส่งทันทีเนื่องจากว่าตอนนี้ก็เป็นเวลา 2 ทุ่ม กว่าแล้ว พวกเราออกเดินทางจากที่เชียงใหม่ตั้งแต่ 6 โมงครึ่ง เหตุผลที่ต้องเลือกเที่ยวบินช่วงเย็นก็เป็นเพราะว่าเดินทางสะดวกคนไม่ค่อยเยอะสักเท่า
ตอนที่ 37 ดูฤกษ์แต่งงาน“ ทำไมเอ็งไม่บอกข้าว่าพ่อของเองชื่อ ภูฤทธิ์ ศิริวิวัฒน์ ”หลังจากที่ผมออกมาคุยกับพ่อตาตามลำพัง 2 คน ท่านก็ได้เอ่ยถามว่าทำไมผมไม่บอกว่าพ่อของผมชื่ออะไร ก็ใครมันจะไปรู้ว่าพวกท่านทั้งสองจะรู้จักกัน แล้วที่สำคัญคุณพ่อตาเองก็ไม่ได้เอ่ยถามผมนี่นา“ ก็คุณพ่อตาไม่ได้ถามนี่ครับ ”“ วะไอ้นี่กวนทีนกูดีนัก ถ้าไม่ติดว่ามึงเป็นลูกของพี่ภูฤทธิ์กูจะไม่ยอมยกยัยจูนให้กับมึงแน่นอน”“ ทำไมล่ะครับผมไม่ดีตรงไหน”“ ก็มึงมันกวนทีนกูไง ดูหน้ามึงก็รู้ว่าเป็นคนเจ้าชู้ “ผมเนี่ยนะกวนทีนใช่หรอผมเป็นผู้ชายที่ออกจะเรียบร้อยที่สุดแล้วนะและที่สำคัญหน้าตาของผมมันดูเจ้าชู้มากขนาดนั้นเลยหรอ ครั้งแรกที่พี่ชายของคุณจูนเจอกับผมพวกเขาทั้งสองก็บอกว่าผมน่ะเจ้าชู้ พอมาครั้งนี้คุณพ่อตาก็ยังบอกว่าผมเจ้าชู้อีก ให้ตายเถอะสงสัยว่าผมคงจะต้องบินไปเกาหลีเพื่อไปทำศัลยกรรมซะแล้ว&l
ตอนที่ 36 ยอมจำนนตกเย็น18:00 น.ตอนนี้เป็นเวลาค่ำทุกคนในบ้านก็จะมารวมตัวกันเพื่อทานอาหาร ผมซึ่งนั่งตัวเกร็งไม่กล้าขยับไปไหน เนื่องจากว่าพ่อตาเอาแต่นั่งจ้องหน้าผมไม่หยุด ให้ตายเถอะผมก็ทำตัวไม่ถูกเหมือนกันนะ“ กินเยอะๆนะลูกภูมิ วันนี้แม่เข้าครัวตั้งใจทำอย่างสุดฝีมือเลย “ (แม่มณี)“ ขอบคุณครับคุณแม่ ““ หึ เชอะ “ (พ่อจิม)“ เป็นอะไรคะคุณ อาหารติดคอเหรอให้ฉันช่วยเอาออกให้ไหม ““ ปะ เปล่าจ้ะแม่อาหารบนโต๊ะอร่อยทุกอย่างเลย “ (พ่อจิม)“ แล้วไปค่ะฉันก็นึกว่าไม่ถูกปากคุณซะอีก “ (แม่มณี)“ จะเป็นไปได้ยังไงล่ะจ๊ะฝีมือแม่น่ะอร่อยอยู่แล้ว “ (พ่อจิม)“ ดีค่ะอร่อยก็ทานให้เยอะๆสงบปากสงบคำเอาไว้ “ (แม่มณี)“ ครับผม “ (พ่อจิม)
ตอนที่ 35 บังเอิญ“ พ่อหนุ่มอย่าไปสนใจตาแก่นั่นเลย ว่าแต่ชื่ออะไร ลูกเต้าเหล่าใครละ เรา ”(แม่มณี)“ ผมชื่อภูมิ ภูวดล ศิริวิวัฒน์ แม่ผมชื่อวิยะดา ส่วนพ่อผมชื่อ ภูฤทธิ์ ศิริวิวัฒน์ครับ ““ ภูฤทธิ์ ศิริวิวัฒน์ งั้นหรอคุณพระ “(แม่มณี)พอผมเอ่ยแนะนำตัวให้กับคุณแม่ยายจบเธอก็ดูมีสีหน้าที่ตกใจเป็นอย่างมาก ไม่รู้ว่านามสกุลของผมไปทำความเดือดร้อนอะไรหรือเปล่านั่นจึงทำให้ผมกลัวเป็นอย่างมาก กลัวว่าคุณแม่จะไฟแดงและไม่ยอมยกคุณจูนให้กับผมเหมือนที่ว่าไว้ในตอนแรก “ มีอะไรหรือเปล่าคะแม่ ““ แม่ก็กำลังนึกขำในใจน่ะสิ แกรู้ไหมภูฤทธิ์ ศิริวิวัฒน์ พ่อของตาภูมินี่ก็คือรุ่นพี่ของพ่อแกสมัยเด็กๆนั่นเอง นี่ถ้าตาจิมรู้ว่าไอ้หนุ่มนี่เป็นลูกชายของรุ่นพี่ที่เคารพ ก็คงจะไม่ขัดขวางความรักของแกอย่างแน่นอน ”(แม่มณี)“ จริงหรอค่ะแม่ ““ จริงหรอครับทำไมผมไม่เห็นจะรู้เรื่องนี้มาก่อน “ “ เอาเป็นว่าลองให้พี่ภูฤทธิ์ลงมาที่นี่ดูสิแล้วเราจะได้รู้ “(แม่มณี)“ ได้ครับพรุ่งนี้ผมจะให้ลูกน้องขับรถพาคุณพ่อมาที่นี่ “ พอผมได้ยินแบบนั้นก็รู้สึกโล่งใจไปนานทันที ให้ตายเถอะผมก็ไม่รู้มาก่อนเลยว่าพ่อของผมจะมีรุ่นน้องที่สนิทกันถึงขนาดนี้ด้ว
ตอนที่ 34 พ่อตาแม่ยายเชียงใหม่09:00 น.ตอนนี้ฉันและคุณภูมิก็ได้เดินทางมาถึงยังสนามบินเชียงใหม่ เนื่องจากว่าพวกเรานั่งเครื่องบินกันมาจึงทำให้ใช้เวลาแค่เพียง 1 ชั่วโมงเศษๆเท่านั้น และตอนนี้เราทั้งสองก็ได้ยืนรอให้พี่เจและพี่เจมส์มารับกลับบ้าน“ ยัยจูนทางนี้ “ (เจมส์)“ พี่เจ พี่เจมส์ ไปค่ะคุณภูมิ “ “ เป็นยังไงบ้างหายป่วยหรือยัง “ (เจ)“ ดีขึ้นมากแล้วค่ะ ว่าแต่เรื่องนั้นพ่อว่ายังไงบ้าง “ “ จะว่ายังไงล่ะพวกพี่ก็โดนด่าเละเลย โทษฐานที่ไม่ดูแลน้องสาวให้ดีพอ ส่วนเรื่องพวกแกทั้งสองพี่ว่ารอคุยกับพ่อเองแล้วกัน “ (เจ)“ ไปขึ้นรถกันเถอะพ่อแม่รออยู่ “ (เจมส์)บนรถและตอนนี้พวกเราก็กำลังเดินทางไปยังบ้านของฉัน บอกได้คำเดียวเลยว่าตอนนี้ฉันรู้สึกตื่นเต้นเป็นอย่างมาก ไม่รู้ว่าพอไปถึงแล้วพ่อกับแม่จะว่ายังไง ในขณะที่ฉันกระวนกระวายใจแทบตายผิดกับคุณภูมิที่ดูมีสีหน้าไม่ทุกข์ร้อนอะไรเลย นั่นจึงทำให้ฉันต้องเอ่ยถามเขาออกไปด้วยความสงสัย “ คุณภูมิดูไม่ตื่นเต้นเลยนะค่ะที่จะได้เจอกับพ่อแม่จูน “ “ ตื่นเต้นสิครับ แต่จะให้ผมทำยังไงได้อะไรจะเกิดมันก็ต้องเกิดผมเตรียมใจมาแล้ว 100% ไม่ว่ายังไงผมก็จะสู้ไม่ถอยแน่นอน “