บทที่32

บทที่ 32

หลังจากที่หวงจิงอวี๋ได้รับพระราชโองการงานมงคลจากฮ่องเต้ ความรู้สึกยินดีและตื่นเต้นก็ล้นอยู่เต็มหัวใจของคนทั้งสอง

สำหรับคนยุคอื่นที่ถูกย้อนกลับมาที่นี่อย่างหลงเหยียนแล้ว การเตรียมตัวในเรื่องต่าง ๆ มันค่อนข้างที่จะยุ่งยาก

มีการส่งคนมาจากในพระราชวังเพื่อมาสอนเรื่องต่าง ๆ ให้กับหญิงสาวที่จะขึ้นเป็นพระชายาได้เรียนรู้ ซึ่งทั้งวันหญิงสาวก็ต้องฝึกเรียนรู้เรื่องต่าง ๆ ต่อให้ใช้ฐานะเทพธิดาก็ไม่มีเว้น

“ข้าเป็นเทพธิดาเรื่องนี้ก็ต้องฝึกด้วยอย่างนั้นหรือ” เพราะตัดสินใจจะอยู่ที่นี่แล้วจริง ๆ จึงพูดจาแบบคนที่นี่ เพราะต่อไปหลงเหยียนตั้งใจจะใช้ชีวิตอย่างคนยุคนี้ แต่ถึงจะเป็นอย่างนั้นก็อยากแอบเอาฐานะที่ทุกคนรู้ว่านางเป็นเทพธิดามาอ้างกับคนที่ฝึกตน เพราะเหนื่อยเหลือเกิน

“ท่านเทพธิดาจะต้องขึ้นเป็นพระชายา เรื่องแค่นี้ต้องทำได้สิเพคะ หากหม่อมฉันเห็นว่าพระองค์ยังทำได้ไม่ดีก็ยังต้องฝีกต่อไปเพคะ อย่างน้อย ๆ ก็ต้องพอจะทำได้บ้าง ไม่ใช่ไม่ได้ทั้งหมดอย่างนี้”

หลงเหยียนถอนหายใจ เรื่องนี้แม้แต่หวงจิงอวี๋ก็คงช่วยอะไรนางไม่ได้ เพราะอีกฝ่ายก็มีหน้าที่ของตนเช่นเดียวกัน

จวนของท่านอ๋องหวงจิงอวี๋มีการเตรียมงานและต