Share

บทที่35

last update Last Updated: 2025-04-21 23:04:11

ราชายืนนิ่งอยู่กับสิ่งที่ได้ยินเขาไม่รู้ว่าตัวเองควรจะช็อกกับเรื่องไหนก่อนดี ก่อนร่างสูงใหญ่ของราชาจะหมุนตัวเดินกลับออกไปเพราะไม่อยากให้ทั้งคู่ได้รู้ว่าเขายืนแอบฟัง

ตลอดระยะทางที่นั่งอยู่บนรถเกิดความเงียบไร้เสียงพูดคุยจนชีต้าห์ขับรถมาจอดถึงหน้าปากซอยหมู่บ้านในเวลาพลบค่ำ

"ฉันขอส่งแกแค่นี้นะ"ชีต้าห์พูดออกมาโดยไม่คิดจะหันหน้ามามอง

"ฉันอยากรู้เรื่องราวของมะลิ ว่าเธอเป็นใครนายพอจะเล่าให้ฉันฟังจะได้ไหม"

"มะลิเธอก็เป็นเพื่อนของเราสองคนไง"

"ไม่ใช่"

"...."

"ฉันหมายถึง มะลิเธอมีคนรักไหม"คำถามของราชาเรียกความสนใจให้ชีต้าห์หันหน้ากลับมามอง

"พยาบาลในห้องนั้นบอกฉันว่ามะลิกำลังจะมีน้อง ฉันก็เลยอยากจะรู้ว่าใครเป็นคนรักของเธอ"ริมฝีปากหยักเม้มเข้าหากันด้วยความประหม่ากับการหาข้ออ้างไม่ให้ชีต้าห์ได้สงสัย

"มะลิเธอเป็นเพียงลูกสาวของแม่บ้าน ความรักของเธอนั้นมีแต่อุปสรรคที่ดันไปรักกับลูกชายของเจ้านาย"สุดท้ายแล้วชีต้าห์ยินยอมเปิดปากเล่าถึงความรักอันแสนหวานและขมขื่นของทั้งคู่

"เธอกับผู้ชายคนนั้นรักกันมาก มากเสียจนไม่มีใครมาขัดขวางหรือคิดที่จะเข้ามาแทรกกลางได้ แต่ก็อย่างว่า ความรักของลูกชายกับเจ้ากับลูกสาวคนใช้
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Related chapters

  • ความทรงจำสีจาง   บทที่36

    วันเวลาเดินผ่านหมุนเวียนไป อีกไม่กี่ชั่วโมงต่อจากนี้ผู้ชายที่มะลิรักก็จะต้องเข้าพิธีวิวาห์กับหญิงสาวที่ทางครอบครัวของเขาหามาให้ "ตื่นขึ้นมาได้แล้วนะมะลิ เธอจะนอนนานแบบนี้ไม่ได้นะ"น้ำเสียงอ่อนโยนของคุณหมอเพชรกล้าเอ่ยขึ้นท่ามกลางความเงียบ ดวงตาสั่นเครือคู่นั้นจ้องมองร่างเล็กบนเตียงคนไข้หัวใจแกร่งที่สั่นไหว"ฉันอยากให้เธอตื่นขึ้นมา ตื่นขึ้นมาหาฉันสักทีจะได้ไหม""...""พูดอะไรกับฉันหน่อยสิ อย่าเงียบแบบนี้"ไร้วี่แววว่ามะลิจะฟื้นขึ้นมาเธอนอนหลับตาไม่รู้สึกตัวราวกับว่าเธอได้กลายเป็นเจ้าหญิงนิทราไปเสียแล้ว"ฉันรักเธอนะ มะลิ"นี่คือสิ่งที่เพชรกล้าอยากบอกมะลิมาโดยตลอดแต่คนอย่างเขารู้ตัวเองดีว่าไม่มีสิทธิ์บรรยากาศในยามเช้า ณ บ้านหลังใหญ่ของฝ่ายเจ้าสาวกำลังอบอวลไปด้วยความสุข ใบหน้าสวยพริ้งพราวของดอกฟ้ามีแต่รอยยิ้มสดใส "คุณดอกฟ้าสวยที่สุดเลยค่ะ"ช่างแต่งหน้าเอ่ยชื่นชม สตรีร่างเล็กมีรูปโฉมสง่าผ่าเผยท่าท่ากิริยางดงามน่าชื่นชมอยู่ในชุดแต่งงานทรงไทยสไบเฉียงสีขาวขับเน้นผิวพรรณของนางให้ขาวกระจ่าง แม้แต่พวงแก้มทั้งสองข้างยังแดงปลั่งงดงามดุจดั่งภาพเขียนร่างเพรียวบางลุกขึ้นยืนหมุนกายไปมาตรงหน้ากระจกใส นั

    Last Updated : 2025-04-21
  • ความทรงจำสีจาง   บทที่37

    "ราชาลูก ฟื้นสิราชา""อย่าเป็นอะไรนะลูก หมอครับช่วยลูกผมด้วย"เสียงตะโกนเรียกชื่อลูกชายดังกึกก้องภายในโรงพยาบาล ร่างไร้สติเต็มไปด้วยบาดแผลและเลือดของราชาดูน่ากลัวสำหรับคนพบเห็นไม่เว้นแม้แต่พ่อแม่ของตัวเขาเอง"ญาติคนไข้รอด้านนอกนะคะ""ช่วยชีวิตลูกชายของฉันด้วยนะคะหมอ ช่วยชีวิตลูกชายของพวกเราด้วย""หมอจะพยายามจนสุดความสามารถครับ"คุณหญิงแสงมณีร้องไห้ออกมาหัวใจของผู้เป็นแม่แทบจะแตกสลายเมื่อเห็นภาพลูกชายถูกรถชนไปต่อหน้าต่อตา คุณธำรงคว้าร่างของภรรยาเข้ามากอดตัวเขาเองก็รู้สึกตกใจไม่ต่างกันไม่นึกว่าราชาจะหยุดยืนอยู่ตรงกลางถนนอย่างกะทันหันแบบนั้น"ฮือ คุณคะลูกของเราจะเป็นอะไรไหม""ผมเชื่อว่าราชาจะต้องไม่เป็นอะไร ลูกของเราจะต้องปลอดภัยรวมถึงมะลิกับหลานของเราด้วย"'คุณพระคุณเจ้า ช่วยคุ้มครองลูกชายกับลูกสะใภ้และหลานของผมด้วย ช่วยคุ้มครองพวกเขาที'"คนไข้เสียเลือดมากและมีอาการเลือดคลั่งในสมอง ต้องทำการผ่าตัดด่วน""คุณหมอคะ คุณมะลิหัวใจเต้นอ่อนลงค่ะ""คนไข้หยุดหายใจครับคุณหมอ"ภายในห้องฉุกเฉินต่างวุ่นวายเมื่อคนไข้อาการหนักเข้าไปอยู่ในนั้นพร้อมกันถึงสองคน ทำเอาเหล่าพยาบาลแต่หมอต่างพากันวิ่งวุ่นจนหัวหมุ

    Last Updated : 2025-04-21
  • ความทรงจำสีจาง   บทที่1

    ความรัก กับ ความคู่ควร มันช่างสวนทางกัน ไม่สามารถมาบรรจบด้วยกันได้ดั่งราวกับเส้นขนานที่ไม่มีวันมาบรรจบลงเช่นเดียวกับความรักของ 'ราชา สุริยะกาล'กับ'มะลิ'หญิงสาวชาวบ้านนอก ไร้ซึ่งเงินทองและเกียรติยศ ต่างจากคนรักของเธอ ซึ่งเขาเป็นถึง ลูกชายเพียงคนเดียวของคุณธำรง และ คุณหญิงแสงมณี เจ้าของธุรกิจมากมายภายในไทยและต่างประเทศ"ทำไมกลับบ้านเอามืดค่ำ สอบเสร็จนานแล้วไม่ใช่หรืออย่างไร"น้ำเสียงขุ่นเคืองของผู้เป็นแม่ดังขึ้นทันทีเมื่อราชาก้าวเท้าเดินเข้ามาในบ้าน ร่างเต่งตึงทั้งที่อายุล่วงเลยเข้าวัยเลขห้าเดินย่างกรายลงมาจากบันไดอย่างสง่าผ่าเผยสมกับเป็นคุณหญิงแสงมณี "ว่าอย่างไรราชา ลูกหายไปไหนมาถึงได้กลับบ้านเอามืดค่ำดึกดื่นถึงเพียงนี้"นัยน์ตาคมกริบสีดำกวาดมองดูสภาพการณ์แต่งตัวของลูกชายหัวแก้วหัวแหวน ก่อนสายตาคมกริบจะไปสะดุดเข้ากับรอยอะไรเล็ก ๆ ตรงบริเวณต้นคอ"นี่คอของลูกไปถูกอะไรมาราชา"คุณหญิงแสงมณีจ้องเขม็งตรงรอยขีดข่วนเป็นทางยาว พร้อมกับเอ่ยเค้นต้องการเอาคำตอบจากบุตรชาย"ไม่มีอะไรหรอกครับคุณแม่ ขอตัวก่อนนะครับวันนี้ผมเหนื่อยมาทั้งวันแล้ว"ราชาเลี่ยงที่จะไม่ตอบ เขาเดินผ่านร่างของผู้เป็นแม่ไป แต่เดินผ

    Last Updated : 2025-04-15
  • ความทรงจำสีจาง   บทที่2

    "แล้วไหนล่ะหลักฐานของลูก เอาออกมาให้แม่ดูหน่อยสิ""นี่อย่างไรล่ะครับหลักฐาน"ราชาคว้าตัวของแฟนสาวให้ออกมายืนชินกันอยู่ด้านข้าง ใบหน้าขาวสวยของมะลิ บัดนี้ มีรอยฝ่ามือประทับไว้ให้ผู้คนได้เห็นมันอย่างชัดเจน "แค่รอยฝ่ามือบนใบหน้าของเด็กรับใช้ชั้นต่ำก็เป็นหลักฐานให้ลูกกล่าวหาว่าแม่เป็นคนทำได้อย่างนั้นเลยหรือราชา"ริมฝีปากเคลือบลิปสติกยิ้มร้าย แววตาเจ้าเล่ห์แฝงรอยยิ้มชวนขนลุกมันยิ่งทำให้มะลิกลัวจนตัวสั่น "แม่อยู่สูงเป็นถึงรองผู้บริหาร และเป็นถึงไฮโซไม่ลดตัวลงไปยุ่งเกี่ยวกับพวกชนชั้นต่ำอย่างแฟนของลูกหรอกนะราชา เพราะแม่น่ะไม่ชอบพวกเสนียดอะไรพวกนี้""คุณแม่"คำพูดที่ออกมาจากปากของคุณหญิงแสงมณีไม่ต่างอะไรกับน้ำกรดชั้นดีที่ราดรดลงบนหัวใจดวงน้อยของคนฟังอย่างมะลิ ด้วยความไม่สู้คนมาตั้งแต่ไหนแต่ไรจึงทำให้เธอได้แต่ยืนนิ่งเงียบแค่เพียงเท่านั้น ไม่กล้าโต้ตอบอะไรกลับไปเพราะผลสุดท้ายทุกอย่างมันก็จบแบบไม่ต่างอะไรจากเรื่องของเมื่อคืน"เมื่อไหร่คุณแม่จะยอมเปิดใจให้มะลิบ้าง ทำไมคุณแม่ถึงได้มองไม่เห็นความดีในตัวของเธอ"ราชาเอ่ยถามด้วยความไม่เข้าใจ ตั้งแต่ไหนแต่ไรผู้เป็นแม่ก็พาตั้งแง่ไม่ชอบแฟนสาวของเขา ยิ่งพอมา

    Last Updated : 2025-04-15
  • ความทรงจำสีจาง   บทที่3

    "รีบกลับมาบ้านเดี๋ยวนี้เลยนะราชา"เมื่อไม่เห็นแม้แต่เงาของหญิงสาวยิ่งสร้างความร้อนใจ เขารีบตัดสายโทรศัพท์ของผู้เป็นแม่ไป ก่อนจะรีบต่อสายหาหญิงสาว "สวัสดีค่ะคุณราชา""มะลิ นี่เธออยู่ไหนทำไมฉันตื่นมาแล้วไม่เห็นเธอ""มะลิกลับมาที่บ้านแล้วค่ะ แค่นี้ก่อนนะคะมะลิมีงานต้องทำ"หญิงสาวตัดสายของเขาทิ้งไปโดยไม่ทันได้ฟังคำพูดทักท้วงอะไรของราชาต่ออีก เมื่อรู้ว่าแฟนสาวกลับไปแล้ว เขาจึงรีบเข้าไปจัดการอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้า ในใจนึกภาวนาขออย่าให้ผู้เป็นแม่กลั่นแกล้งอะไรแฟนสาวของเขาอีก ด้วยความร้อนใจราชาจึงใช้เวลาอาบน้ำเพียงไม่กี่นาที ก่อนจะรีบออกมาแต่งตัวด้วยความเร็วก่อนจะคว้ากุญแจรถและสิ่งของสำคัญก่อนจะรีบเดินออกไป"เร่งทำงานให้มันเร็ว ๆ หน่อยสิยะพวกหล่อน วันนี้มีแขกของคุณผู้ชายกับคุณผู้หญิงมาที่บ้าน จะชักช้าไม่ได้นะ"เสียงแหกปากตะโกนโวยวายของ โฉมคนใช้ข้างกายของคุณหญิงแสงมณีชี้นิ้วสั่งแม่บ้านคนอื่น ๆ ซึ่งหนึ่งในนั้นมีมะลิที่กำลังใช้ผ้าผืนบางถูกไปตามพื้นกระเบื้องอยู่เพียงผู้เดียว"นี่นางมะลิ ถูให้มันแรง ๆ หน่อยสิ ถูกเบา ๆ แบบนี้เมื่อไหร่พื้นมันจะสะอาด""แต่นี่มะลิก็ถูแรง ๆ แล้วนะจ๊ะพี่โฉม"น้ำเสียงแผ่วเบา

    Last Updated : 2025-04-15
  • ความทรงจำสีจาง   บทที่4

    "อ้าวหนูดอกฟ้า ยืนทำอะไรตรงนั้นอยู่ล่ะลูก เดินเข้ามายืนตรงนี้เดี๋ยวก็โดนน้ำค้างไม่สบายเอาเสียหรอก"หญิงสาวมีใบหน้าอ่อนเยาว์แสนสวยผมยาวดำขลับนุ่มสลวยกระจายเต็มแผ่นหลัง ยามเมื่อเธอยิ้มให้ไม่ว่าผู้ชายคนไหนก็ต้องใจละลายยามเมื่อได้พบเห็น เธอเป็นดั่งเช่นดอกฟ้าที่ใคร ๆ ต่างพากันหมายปองและอยากจะครอบครองเป็นเจ้าของแต่เพียงผู้เดียว นิสัย น่ารัก อ่อนน้อมถ่อมตน รู้จักเคารพผู้ใหญ่ ทำให้สองสามีภรรยาของบ้านหลังนี้อยากได้'ดอกฟ้า'ลูกสาวของเพื่อนสนิทพ่วงด้วยหุ้นส่วนใหญ่มาเป็นลูกสะใภ้"สวัสดีค่ะคุณลุงคุณป้า"น้ำเสียงอ่อนหวานชวนน่าฟังดังขึ้น ฝ่ามือเรียวทั้งสองข้างยกขึ้นพนมไหว้ตามฉบับสาวชาวไทยถูกอบรมสั่งสอนมาเป็นอย่างดี"สวัสดีจ้ะหนูดอกฟ้า ป้าคิดถึงหนูที่สุด"คุณหญิงแสงมณีเดินปรี่เข้าไปหาตัวของหญิงสาว ทุกอย่างที่รวมอยู่ในตัวของดอกฟ้ามันทำให้คุณหญิงแสงมณีรู้สึกปลื้มปริ่มเป็นอย่างมาก และอยากจะได้มาเป็นลูกสะใภ้ ซึ่งเรื่องนี้ทางครอบครัวทั้งสองได้มีการพูดคุยกันไว้ก่อนหน้านี้ ซึ่งทุกคนต่างพากันเห็นดีเห็นงามเมื่อครอบครัวใหญ่ทั้งสองจะได้เป็นทองแผ่นเดียวกัน"หนูก็คิดถึงคุณป้าเหมือนกันค่ะ ว่าแต่ช่วงนี้ดูคุณป้าสวยงามเ

    Last Updated : 2025-04-15
  • ความทรงจำสีจาง   บทที่5

    "พวกเราทานอาหารกันก่อนดีกว่านะครับ ก่อนจะพูดถึงเรื่องสำคัญกัน"คุณหญิงแสงมณีพยักหน้าส่งซิกให้เหล่าแม่บ้านมาทำหน้าที่ตักข้าวให้กับทุกคน เธอใบหน้าสวนจะหันมาส่งยิ้มให้กับทุกคนบนโต๊ะอาหาร"เรื่องสำคัญอะไรกันเหรอครับคุณแม่"ราชาเอียงหน้าเข้ามาใกล้พร้อมกับเอ่ยปากกระซิบถาม"เดี๋ยวทานข้าวเสร็จแล้วลูกก็จะรู้เองราชา ว่าแต่ หนูดอกฟ้าดูเป็นอย่างไรบ้าง น้องดูสวยไหม""ทำไมคุณแม่ถึงได้ถามผมแบบนี้ล่ะครับ""แม่ก็แค่ถามดู เผื่อว่าลูกจะเปลี่ยนมาสนใจในตัวของหนูดอกฟ้าบ้างก็เท่านั้น"รอยยิ้มแฝงไปด้วยเล่ห์นัยของผู้เป็นแม่นั้นมันทำให้ราชาสัมผัสได้ถึงความแปลกประหลาด แต่เขาก็ได้เพียงเก็บความสงสัยเอาไว้เท่านั้น พร้อมกับเหลือบหันมองซ้ายขวาหาร่างบางของแฟนสาวทุกคนต่างพาลงมือกันทานอาหารตรงหน้า เสียงพูดคุยและหัวเราะกันอย่างสนุกดังออกไปถึงห้องครัวที่อยู่ทางด้านหลัง แต่ก็ไม่สามารถดึงดูดความสนใจของคนที่กำลังจัดเตรียมผลไม้สำหรับขึ้นโต๊ะอาหารในเย็นของวันนี้ได้ มะลิยังคงเร่งรับทำหน้าที่ของตัวเองให้เสร็จ เพราะอีกไม่กี่นาทีข้างหน้าก็ใกล้จะถึงเวลาที่เธอจะต้องออกไปเสิร์ฟผลไม้ให้กับเจ้านายและแขกของท่านในครั้งนี้"เป็นอย่างไรบ้าง

    Last Updated : 2025-04-15
  • ความทรงจำสีจาง   บทที่6

    เกิดความเงียบภายในห้องรับประทานอาหาร ราชากับผู้เป็นพ่อจ้องสายตามองกันอย่างไม่มีใครยอมใคร ทางฝ่ายครอบครัวของดอกฟ้าต่างไม่มีใครพูดอะไรออกมาทั้งสิ้น ทุกคนได้แต่นั่งมองว่าสองพ่อลูกจะจัดการเช่นไรต่อไป"ทำไมผมต้องแต่งงานกับเธอด้วย เป็นเพราะอะไรพ่อพอจะบอกผมได้ไหม""หนูดอกฟ้าเธอเป็นคนดี เหมาะสมกับแกทุกอย่าง ทั้งหน้าตา การศึกษา หนูดอกฟ้าไม่มีอะไรด้อยไปกว่าใครเลยสักนิด""เพียงแค่เห็นว่าเธอเหมาะสม พ่อก็คิดอย่างให้ผมแต่งงานกับเธออย่างนั้นเหรอ เหอะ พ่อไม่คิดจะสนใจเรื่องของความรักความรู้สึกเลยหรืออย่างไร""แต่งงานอยู่ด้วยกันไปเดี๋ยวก็รักกันเอง"สองมือกำหมัดแน่นเมื่อผู้เป็นพ่อไม่คิดจะเปิดทางให้เขาได้เดินตามความต้องการ ราชาเดินเข้ามาหาร่างของมะลิแขนใหญ่คว้าร่างของเธอเข้ามาโอบกอด ครอบครัวของคุณแสนชัยต่างพากันตกใจ แต่คงไม่มีใครตกใจไปกว่าดอกฟ้า เมื่อเห็นว่าผู้ชายที่สามารถทำให้เธอหัวใจของเธอสั่นไหวได้กำลังยืนกอดผู้หญิงคนอื่นซึ่งมีสถานะเป็นเพียงแค่แม่บ้าน"ราชา ปล่อยแขนออกจากร่างของนางมะลิเดี๋ยวนี้เลยนะ"คุณหญิงแสงมณีกลัวว่าครอบครัวของอีกฝ่ายจะเข้าอะไรผิด ตนจึงรีบเอ่ยปรามพร้อมกับเข้าไปดึงร่างของลูกชายออก"

    Last Updated : 2025-04-21

Latest chapter

  • ความทรงจำสีจาง   บทที่37

    "ราชาลูก ฟื้นสิราชา""อย่าเป็นอะไรนะลูก หมอครับช่วยลูกผมด้วย"เสียงตะโกนเรียกชื่อลูกชายดังกึกก้องภายในโรงพยาบาล ร่างไร้สติเต็มไปด้วยบาดแผลและเลือดของราชาดูน่ากลัวสำหรับคนพบเห็นไม่เว้นแม้แต่พ่อแม่ของตัวเขาเอง"ญาติคนไข้รอด้านนอกนะคะ""ช่วยชีวิตลูกชายของฉันด้วยนะคะหมอ ช่วยชีวิตลูกชายของพวกเราด้วย""หมอจะพยายามจนสุดความสามารถครับ"คุณหญิงแสงมณีร้องไห้ออกมาหัวใจของผู้เป็นแม่แทบจะแตกสลายเมื่อเห็นภาพลูกชายถูกรถชนไปต่อหน้าต่อตา คุณธำรงคว้าร่างของภรรยาเข้ามากอดตัวเขาเองก็รู้สึกตกใจไม่ต่างกันไม่นึกว่าราชาจะหยุดยืนอยู่ตรงกลางถนนอย่างกะทันหันแบบนั้น"ฮือ คุณคะลูกของเราจะเป็นอะไรไหม""ผมเชื่อว่าราชาจะต้องไม่เป็นอะไร ลูกของเราจะต้องปลอดภัยรวมถึงมะลิกับหลานของเราด้วย"'คุณพระคุณเจ้า ช่วยคุ้มครองลูกชายกับลูกสะใภ้และหลานของผมด้วย ช่วยคุ้มครองพวกเขาที'"คนไข้เสียเลือดมากและมีอาการเลือดคลั่งในสมอง ต้องทำการผ่าตัดด่วน""คุณหมอคะ คุณมะลิหัวใจเต้นอ่อนลงค่ะ""คนไข้หยุดหายใจครับคุณหมอ"ภายในห้องฉุกเฉินต่างวุ่นวายเมื่อคนไข้อาการหนักเข้าไปอยู่ในนั้นพร้อมกันถึงสองคน ทำเอาเหล่าพยาบาลแต่หมอต่างพากันวิ่งวุ่นจนหัวหมุ

  • ความทรงจำสีจาง   บทที่36

    วันเวลาเดินผ่านหมุนเวียนไป อีกไม่กี่ชั่วโมงต่อจากนี้ผู้ชายที่มะลิรักก็จะต้องเข้าพิธีวิวาห์กับหญิงสาวที่ทางครอบครัวของเขาหามาให้ "ตื่นขึ้นมาได้แล้วนะมะลิ เธอจะนอนนานแบบนี้ไม่ได้นะ"น้ำเสียงอ่อนโยนของคุณหมอเพชรกล้าเอ่ยขึ้นท่ามกลางความเงียบ ดวงตาสั่นเครือคู่นั้นจ้องมองร่างเล็กบนเตียงคนไข้หัวใจแกร่งที่สั่นไหว"ฉันอยากให้เธอตื่นขึ้นมา ตื่นขึ้นมาหาฉันสักทีจะได้ไหม""...""พูดอะไรกับฉันหน่อยสิ อย่าเงียบแบบนี้"ไร้วี่แววว่ามะลิจะฟื้นขึ้นมาเธอนอนหลับตาไม่รู้สึกตัวราวกับว่าเธอได้กลายเป็นเจ้าหญิงนิทราไปเสียแล้ว"ฉันรักเธอนะ มะลิ"นี่คือสิ่งที่เพชรกล้าอยากบอกมะลิมาโดยตลอดแต่คนอย่างเขารู้ตัวเองดีว่าไม่มีสิทธิ์บรรยากาศในยามเช้า ณ บ้านหลังใหญ่ของฝ่ายเจ้าสาวกำลังอบอวลไปด้วยความสุข ใบหน้าสวยพริ้งพราวของดอกฟ้ามีแต่รอยยิ้มสดใส "คุณดอกฟ้าสวยที่สุดเลยค่ะ"ช่างแต่งหน้าเอ่ยชื่นชม สตรีร่างเล็กมีรูปโฉมสง่าผ่าเผยท่าท่ากิริยางดงามน่าชื่นชมอยู่ในชุดแต่งงานทรงไทยสไบเฉียงสีขาวขับเน้นผิวพรรณของนางให้ขาวกระจ่าง แม้แต่พวงแก้มทั้งสองข้างยังแดงปลั่งงดงามดุจดั่งภาพเขียนร่างเพรียวบางลุกขึ้นยืนหมุนกายไปมาตรงหน้ากระจกใส นั

  • ความทรงจำสีจาง   บทที่35

    ราชายืนนิ่งอยู่กับสิ่งที่ได้ยินเขาไม่รู้ว่าตัวเองควรจะช็อกกับเรื่องไหนก่อนดี ก่อนร่างสูงใหญ่ของราชาจะหมุนตัวเดินกลับออกไปเพราะไม่อยากให้ทั้งคู่ได้รู้ว่าเขายืนแอบฟังตลอดระยะทางที่นั่งอยู่บนรถเกิดความเงียบไร้เสียงพูดคุยจนชีต้าห์ขับรถมาจอดถึงหน้าปากซอยหมู่บ้านในเวลาพลบค่ำ"ฉันขอส่งแกแค่นี้นะ"ชีต้าห์พูดออกมาโดยไม่คิดจะหันหน้ามามอง"ฉันอยากรู้เรื่องราวของมะลิ ว่าเธอเป็นใครนายพอจะเล่าให้ฉันฟังจะได้ไหม""มะลิเธอก็เป็นเพื่อนของเราสองคนไง""ไม่ใช่""....""ฉันหมายถึง มะลิเธอมีคนรักไหม"คำถามของราชาเรียกความสนใจให้ชีต้าห์หันหน้ากลับมามอง"พยาบาลในห้องนั้นบอกฉันว่ามะลิกำลังจะมีน้อง ฉันก็เลยอยากจะรู้ว่าใครเป็นคนรักของเธอ"ริมฝีปากหยักเม้มเข้าหากันด้วยความประหม่ากับการหาข้ออ้างไม่ให้ชีต้าห์ได้สงสัย"มะลิเธอเป็นเพียงลูกสาวของแม่บ้าน ความรักของเธอนั้นมีแต่อุปสรรคที่ดันไปรักกับลูกชายของเจ้านาย"สุดท้ายแล้วชีต้าห์ยินยอมเปิดปากเล่าถึงความรักอันแสนหวานและขมขื่นของทั้งคู่"เธอกับผู้ชายคนนั้นรักกันมาก มากเสียจนไม่มีใครมาขัดขวางหรือคิดที่จะเข้ามาแทรกกลางได้ แต่ก็อย่างว่า ความรักของลูกชายกับเจ้ากับลูกสาวคนใช้

  • ความทรงจำสีจาง   บทที่34

    โรงพยาบาลตึก ตึก ตึกชายหนุ่มร่างสูงใหญ่สองคนเดินเข้ามาภายในโรงยาบาลโดยมีร่างของชีต้าห์เดินนำหน้าไปยังห้องปลอดเชื้อสำหรับคนไข้ที่มีอาการรุนแรงอยู่ในตอนนี้ซึ่งหนึ่งในนั้นก็คือมะลิที่สามารถเฝ้ามองดูเธอผ่านกระจกแผ่นใสตึก"ผมมาเยี่ยมมะลิครับ""เชิญเลยค่ะคุณชีต้าห์ แต่มีเวลาเยี่ยมแค่สิบนาทีนะคะ""ขอบคุณมากครับ"ชีต้าห์หันมาพยักหน้าให้ราชาเดินตามตนเองเข้าไป ห้องพักมากมายถูกแบ่งแยกไว้เป็นสัดส่วนมีทั้งพยาบาลและหมอเฝ้าดูแลอย่างใกล้ชิดตึก"ถึงแล้ว"ทั้งสองเดินมาหยุดอยู่ที่ด้านหน้าของกระจกสามารถมองเห็นเข้าไปด้านในได้ ร่างกายของราชาราวกับถูกแช่แข็งเอาไว้เมื่อได้เห็นร่างหมดสติของมะลิกำลังนอนรักษาตัวอยู่บนเตียง"มะลิ ธะ...เธอเป็นอะไรทำไมถึงได้"ตอนแรกเขาคิดว่าเธอคงจะเป็นไข้ไม่สบายตามปกติ แต่เมื่อได้เห็นเครื่องช่วยหายใจสายระโยงระยางมากมายมันยิ่งทำให้ความคิดของเขาเริ่มเปลี่ยนไปใบหน้าสดใสดั่งในรูปกลับกลายเป็นใบหน้าซูบเซียวไร้สีเลือดไม่มีความสดใส ผิวพรรณขาวใสกลับซีดเซียวดั่งราวหิมะ ลมหายใจผ่อนเข้าออกอย่างเชื่องช้าราวกับว่าคนบนเตียงกำลังรู้สึกเหนื่อยจนไม่สามารถหายใจด้วยตนเองได้ เพียงแต่ได้เห็นก็ทำให้หั

  • ความทรงจำสีจาง   บทที่33

    เมฆหมอกครึ้มควันสีจางไม่มีวันเลือนหาย ร่างกายอ่อนแรงบนเตียงคนไข้ลืมตาตื่นขึ้นมา หยาดน้ำตารินไหนออกมาดั่งราวกับสายเลือดเมื่อนึกย้อนกลับไปก่อนเธอจะได้เข้ามาอยู่ในที่แห่งนี้'ความรักของเราสองคนมันคงจบลงแล้ว'นี่คือสิ่งที่เธอคิดมาตลอดและมันก็เป็นจริงดั่งว่าไว้"อาการของคนไข้กำลังอยู่ในวิกฤต หมออยากให้คนไข้ยุติการตั้งครรภ์เพื่อทำการผ่าตัดเปลี่ยนถ่ายหัวใจ"หมอคนเดิมที่รักษาอาการของเธอมาตั้งแต่ข้างต้นได้กล่าวเอาไว้ แม้มันจะเป็นทางเลือกที่ทำใจยากแต่มันเป็นทางเดียวที่จะรักษาชีวิตของมะลิเอาไว้ได้"คุณมะลิครับ"ใบหน้าซีดเซียวเต็มไปด้วยหยาดน้ำตาหันมามองหน้าของคุณหมอด้วยความเศร้าเสียใจ"รักษาตัวเองก่อนเถอะนะครับ""ฮือ"เสียงสะอื้นของคนไข้ทำให้คนเป็นหมอเองก็แทบจะน้ำตาไหลเขารู้สึกเห็นใจหญิงสาวอยู่ไม่น้อย เหลือเวลาอีกเพียงแค่สีเดือนเท่านั้นที่ลูกน้อยจะได้ออกมาลืมตาแต่ทว่าร่างกายของเธอกลับแบกรับเอาไว้ไม่ไหว"มะลิทำไม่ได้ค่ะคุณหมอ อย่าบังคับให้มะลิต้องทำร้ายลูกเลยนะคะ"หัวอกคนเป็นแม่ย่อมไม่สามารถทำเช่นนั้นได้ ลูกน้อยเป็นดั่งแก้วตาดวงใจแม้จะยังไม่ได้เห็นหน้าแต่ความรักความผูกพันผ่านทางสายเลือดไม่สามารถบังคับใ

  • ความทรงจำสีจาง   บทที่32

    เพชรกล้าสั่งทุกคนให้ปิดเรื่องข่าวการแต่งงานระหว่างราชากับดอกฟ้าเป็นความลับ ห้ามคนในบ้านพูดถึงเพราะไม่ต้องการให้มะลิได้รับรู้ เหลือเวลาอีกเพียงไม่กี่เดือนเธอก็จะให้กำเนิดลูกน้อยออกมาและเมื่อถึงเวลานั้นเขาจะเป็นคนผ่าตัดเปลี่ยนหัวใจให้เธอเองแต่ใครจะไปติดล่ะว่าทางด้านครอบครัวของราชาจะออกมาประกาศข่าวจนมีนักข่าวให้ความสนใจจนเป็นที่รับรู้กันทั้งประเทศว่าลูกชายของนักธุรกิจใหญ่กำลังจะเข้าพิธีวิวาห์ในไม่ช้านี้"มะลิ"เพชรกล้ารีบวิ่งเข้ามาคว้าร่างของมะลิโดยทันทีเมื่อเธอดันเคลื่อนทีวีเจอครอบครัวของราชาและดอกฟ้าแถลงข่าวซึ่งเป็นเรื่องที่น่ายินดี ร่างเล็กโอบอุ้มลูกน้อยในครรภ์เอาไว้ทรุดกายลงนั่งบนโซฟาตัวใหญ่อย่างคนไร้เรี่ยวแรงที่จะยืนไหว"คุณเพชร"ใบหน้าซีดเซียวของมะลิอาบไปด้วยหยาดน้ำตาที่ไหลออกมาจนเปียกชุ่มทันทีเมื่อได้เห็นข่าวคนรักกำลังจะแต่งงานในไม่ช้านี้"ไม่เป็นอะไรนะ เธอยังมีฉันอยู่ตรงนี้""ฮึก มะลิเจ็บเหลือเกินค่ะ"สีหน้าของเธอแสดงถึงความเจ็บปวดและทรมานจนหายใจแทบจะไม่ทัน มันเหมือนกับว่ากำลังมีใครเอามือมาบีบหัวใจของเธอเอาไว้ให้เต้นลงช้า ๆ "มะลิ เธออย่าหลับนะ"เพชรกล้าคว้าร่างอ่อนแรงของมะลิขึ้นมาอ

  • ความทรงจำสีจาง   บทที่31

    เมืองไทยหนึ่งอาทิตย์ต่อมาคุณธำรงและทุกคนต่างพากันเดินทางกลับมาเมื่อไทย ราชากวาดสายตามองไปยังบริเวณโดยรอบด้วยความไม่คุ้นเคย แม้จะเดินทางกลับมาถึงบ้านหลังใหญ่ความทรงจำก็คงยังไม่กลับมาเหมือนกับความทรงจำในอดีตมันถูกลบไปจนหมด"พรุ่งนี้พ่อกับแม่จะไปดูฤกษ์แต่งงาน ในระหว่างนี้แกต้องพักอยู่ที่นี่ห้ามออกไปไหนเข้าใจไหม"น้ำเสียงเด็ดขาดของผู้เป็นใหญ่ในบ้านทำให้ราชาได้แต่พยักหน้ารับ ถึงแม้ผู้เป็นบิดาจะไม่เอ่ยปากออกคำสั่งเขาเองก็ไม่คิดที่จะก้าวขาออกไปไหนเมื่อวันเวลาผ่านพ้นไปราชาได้ใช้ชีวิตผ่านไปวัน ๆ ภายในบ้านเขาขาดการติดต่อจากโลกภายนอก แม้อยากจะถามบิดาและมารดาถึงเรื่องราวก่อนที่เขาจะประสบอุบัติเหตุแต่ก็ไม่กล้าเพราะทุกคนในตอนนี้กำลังวุ่นวายอยู่กับการจัดงานแต่งงานซึ่งกำลังจะถึงวันนั้นภายในไม่ช้า"พี่ราชาว่าชุดนี้สวยไหมคะ"น้ำเสียงอ่อนหวานเอ่ยถามว่าที่เจ้าบ่าวพร้อมกับหมุนตัวไปมา ดอกฟ้าในชุดเจ้าสาวสีขาวแบบเกาะอกกระโปรงฟูฟ่องลากยาวดั่งเจ้าหญิงกำลังส่งยิ้มอ่อนหวานมาให้ ความดีใจแสดงบนดีใจหน้าฉายผ่านแววตาอย่างปิดบังไม่มิด"ชุดแต่งงานชุดไหนก็สวยเหมือนกันหมดนั่นแหละ รีบ ๆ เลือกเร็วเข้าฉันหิวข้าว"เพราะตั้งแต

  • ความทรงจำสีจาง   บทที่30

    รุ่งเช้าวันต่อมาปังเสียงประตูบานใหญ่ภายในห้องนอนถูกผลักเข้ากระแทกเข้ากับฝาผนังจนเกิดเสียงดังปลุกให้ร่างของทั้งสองชายหญิงรู้สึกตัวตื่นขึ้นมา "ราชา หนูดอกฟ้า"คุณธำรงตะเบ่งเสียงเรียกชื่อของทั้งสองเสียงดังลั่นก่อนทั้งคู่นั้นจะรีบลุกขึ้นนั่งเมื่อเห็นว่าใครกำลังยืนอยู่ตรงหน้าประตู"คุณพ่อ คุณแม่"ดอกฟ้าแสดงสีหน้าตกใจเมื่อเห็นว่าทั้งบิดาและมารดากำลังยืนโกรธหน้าดำหน้าแดงไม่พอใจอยู่ใกล้กับพ่อแม่ของราชาที่เดินทางมาพร้อมกัน"รีบจัดการตัวเองให้เรียบร้อยแล้วตามลงไปข้างล่าง"คุณแสนชัยจ้องมองหน้าลูกสาวด้วยแววตาจริงจังก่อนจะจูงมือภรรยาเดินลงไปชั้นล่างตามด้วยบิดาและมารดาของราชา"ฮึก"ดอกฟ้าถึงกับน้ำไหลเพราะรู้ตัวเองดีกว่ากำลังทำตนให้บิดาและมารดาเสียใจ ใบหน้าสวยมีหยาดน้ำตาไหลจนราชานึกเห็นใจเพราะความผิดพลาดในครั้งนี้มันเริ่มต้นมาจากเขาเอง"ดอกฟ้า""ฮึก พี่ราชาไปอาบน้ำเถอะค่ะ เดี๋ยวคุณลุงกับคุณป้าจะรอนาน""ไม่ เราสองคนต้องคุยกันให้รู้เรื่องก่อน"ราชาออกแรงคว้าตัวหญิงสาวให้เข้ามาใกล้ แต่แรงกระชากของชายหนุ่มร่างสูงใหญ่ทำให้ดอกฟ้าต้องเผลอเปล่งเสียงร้องออกมาด้วยความเจ็บ"อื้อ เจ็บ""ขอโทษ เธอเจ็บตรงไหน""ดอกฟ้

  • ความทรงจำสีจาง   บทที่29

    ยามค่ำคืนดึกเงียบสงัดมีสองร่างของชายหญิงกำลังนั่งรับประทานอาหารภายในบ้านกันอย่างเงียบ ๆ ท่ามกลางบรรยากาศเงียบเชียบไร้เสียงพูดคุย สีหน้าและแววตาของราชาดูสดชื่นมากขึ้นกว่าเมื่อก่อนคงเป็นเพราะเขาออกไปนั่งรับลมอยู่ตรงบริเวณสวนดอกไม้ทุกวันซึ่งนั่นเป็นเรื่องที่สร้างความหงุดหงิดให้กับดอกฟ้า "พี่ราชาอิ่มแล้วเหรอคะ"ดอกฟ้าเอ่ยทักเมื่อเห็นราชารวบช้อนก่อนจะวางลงบนจาน"อืม ฉันอิ่มแล้ว เธอทานเถอะเดี๋ยวฉันนั่งอยู่เป็นเพื่อน"ชาราพูดออกมาโดยไม่คิดอะไร เขาคว้าแก้วน้ำขึ้นมาดื่มเพื่อดับความกระหายโดยมีสายตาของดอกฟ้าจ้องมองอยู่ มุมปากเรียวสวยคลี่ยิ้มหวานเมื่อชายหนุ่มดื่มน้ำในแก้วจนหมด"อาการของพี่ราชาเป็นยังไงบ้างคะตอนนี้ ยังรู้สึกปวดตรงไหนอยู่หรือเปล่าคะ""ไม่แล้วล่ะ แต่ช่วงนี้ฉันแค่รู้สึกปวดนิดหน่อย"ดอกฟ้าพยักหน้ารับ เธอมองหน้าราชาด้วยความหลงใหลและใจรัก เธอรักผู้ชายคนนี้คนที่ไม่เคยเห็นคุณค่าของเธอเลย"ฮึก อื้อ""เป็นอะไรคะพี่ราชา"ดอกฟ้ารีบวางช้อนก่อนจะลุกขึ้นพุ่งเข้ามาหา ดวงตาของเธอแสดงออกถึงความเป็นห่วง"ฉันเป็นอะไรก็ไม่รู้ ฮึก"ภายในกายร้อนวูบวาบอย่างไม่ทราบสาเหตุขึ้นมาทันควันซึ่งความรู้สึกเหล่านั้นมัน

Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status